Τα θαλάσσια πουλιά, που δεν πετούν...

Έχετε συνδέσει στο μυαλό σας τους πιγκουίνους με τους πάγους και τους πόλους; Κι όμως δεν είναι έτσι! Πολλά είναι εκείνα που δεν ξέρουμε γι' αυτούς και αξίζει να μάθουμε...

Η λέξη πιγκουίνος προέρχεται από τα ισπανικά και σημαίνει παχύς. Κατ' άλλους από την ουαλική λέξη pen gwyn που σημαίνει λευκό κεφάλι. Κάποιοι θεωρούν ότι προέρχεται από τη λατινική pinguis. Όποια κι αν είναι η προέλευση όμως του ονόματός τους, τα θαλάσσια αυτά πουλιά με το ασπρόμαυρο σώμα, έχουν πολλά να μας πουν.


Πρώτα πρώτα, οι πιγκουίνοι δεν μπορούν να πετάξουν κι ας είναι πουλιά. Το σώμα τους είναι έτσι φτιαγμένο ώστε να μπορούν να κολυμπούν γρήγορα. Μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους (75%) το περνούν κάτω από το νερό, αναζητώντας τροφή. Πετούν μόνο όταν κάνουν άλματα έξω από το νερό, για να μπορέσουν να πάρουν ανάσα και να συνεχίζουν μέσα στο νερό. Βλέπετε οι πιγκουίνοι δεν μπορούν να αναπνεύσουν μέσα στο νερό. Με αυτά τα αλματάκια επίσης, βγαίνουν στη στεριά.

Πιγκουίνος του Μαγγελάνου

Τρέφονται κυρίως με ψάρια, καλαμάρια, σουπιές και γαρίδες (κυρίως από το είδος που ονομάζεται κριλ). Γεμίζουν το στομάχι τους με τροφή και έχουν την ικανότητα της οισοφαγικής παλινδρόμησης έτσι ώστε να μπορούν με αυτό τον τρόπο να ταΐσουν τα μικρά τους. Δεν πίνουν νερό, αφού εκεί που ζουν δεν υπάρχει πόσιμο νερό. Το σώμα τους έχει την ικανότητα να φιλτράρει το αλάτι και να τους τροφοδοτεί με το απαιτούμενο νερό, από το θαλάσσιο.

Πιγκουίνος Μακαρόνι και Πιγκουίνος της Αδελίας

Οι πιγκουίνοι ζευγαρώνουν και μένουν μαζί με το ταίρι τους για χρόνια, για όσο καιρό δηλαδή, μπορούν να κάνουν μικρά. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι τραγουδούν στο ζευγάρι τους έτσι ώστε να μάθουν να αναγνωρίζουν τις φωνές ο ένας του άλλου.


Φτιάχνουν τις φωλιές τους με διάφορα υλικά και τις διατηρούν καθαρές εκπαιδεύοντας τα μικρά τους για το σκοπό αυτό. Γεννούν αυγά (ένα με δύο τη φορά), τα οποία τα προσέχουν εκ περιτροπής οι δύο γονείς. Όταν το θηλυκό αναζητά τροφή, το αρσενικό προσέχει το αυγό και αντίστροφα. Όταν γεννηθούν τα μικρά και οι δύο γονείς βγαίνουν για αναζήτηση τροφής. Τα μικρά φωνάζουν για να μάθουν οι γονείς τη φωνή τους και να μπορούν μ' αυτό τον τρόπο να τα αναγνωρίσουν. Οι πιγκουίνοι αφήνουν όλα τα μικρά μαζί, Δημιουργούν δηλαδή ένα ιδιότυπο παιδικό σταθμό, όπου οι γονείς αναγνωρίζουν το παιδί τους από τη φωνή και του δίνουν την τροφή του.

Πιγκουίνος Αφρικανός

Εκπαιδεύουν τα παιδιά τους στην αναζήτηση τροφής, τους μαθαίνουν πώς να αποφεύγουν τους κινδύνους και παίζουν μαζί τους όπως κάνουν και οι άνθρωποι. Τα παιχνίδια τους θυμίζουν το πατινάζ, το έλκηθρο και το σέρφινγκ.

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 17 με 19 διαφορετικά είδη πιγκουίνων. Όλα ζουν στο νότιο ημισφαίριο, όμως δεν ζουν όλα σε παγωμένα κλίματα στην Ανταρκτική. Υπάρχει είδος που ζει στα νησιά Γκαλαπάγκος (κοντά στον Ισημερινό).

Πιγκουίνος βασιλικός (αυτοκρατορικός)