Ήταν πανσέληνος, θυμάσαι;



Βραδιά πανσέληνου και μια χούφτα ασήμι σκορπά στον ορίζοντα
λούζει τα πλακόστρωτα, τις μικρές αυλές
τα λαξεμένα χωριά, που σκαρφαλώνουν στα βραχώδη νησάκια 
των Κυκλάδων και της άγονης γραμμής

Ανάμεσα στις βουκαμβύλιες και στα ασβεστωμένα παρτέρια
ξεπηδούν βήματα που μετρούν τη γοητεία τόπων μαγικών
κι εκεί παρέα με το θαλασσινό αγέρι
όρκους δίνουν έρωτα σε τρυφερά χείλη

Στην άμμο, κοχύλια ασημόχρυσα πολύτιμα πετράδια γίνονται
κι αποθέτονται μ’ ευλάβεια σε κοριτσίστικους λαιμούς
Φιλιά και όνειρα σκορπίζονται στη γλυκιά νύχτα
μαζί με τους ήχους του παφλασμού

Μετρά το κύμα καλοκαίρια και κορμιά
εικόνες που μπλέκονται στο χώρο και στο χρόνο
κι αφήνουν αποτύπωμα βαθύ σε καρδιές αλώβητες μοναχικές
Ήταν πανσέληνος, θυμάσαι;

Χορεύουν ανέμελα οι φλόγες της φωτιάς
κι εγώ κουρνιάζω ξανά στην αγκαλιά σου
Ο ήχος των ονείρων μας μου λέει ψιθυριστά
Ήταν πανσέληνος, δε ξέχασα, γι’ αυτό θα είμαι πάντα κοντά σου…



Marina
0 Σχόλια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!

find "to e-periodiko mas" on instagram