Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Powered By | blogger widgets

Ευχές

Εικόνα
Από

ΕΤΙΚΕΤΕΣ
Αντιδράσεις:

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μας τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog μας που θα βρείτε στην κεντρική μπάρα στο πάνω μέρος της σελίδας.

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν επίσης...

Χάρτινα καράβια…

Από
Χάρτινα μικρά καράβια υψώνονται στον ουρανό Σε κόκκινο μπαλόνι κρεμασμένα ταξίδι κάνουν στο κενό
Μικρό χεράκι παιδικό, τα φτάνει και τα κρατάει τρυφερά Μ’ ατέλειωτη αγάπη τα τυλίγει και τα φυλάει στην καρδιά
Περνούν οι άνοιξες, τα καλοκαίρια τα ηλιοτρόπια ανθούν Κι εκεί στους κάμπους τους φωτισμένους τα χάρτινα καράβια αγκυροβολούν
Φιλία, τα ονόμασαν οι σοφοί του κόσμου αγάπη, τα ονομάζουν οι ταπεινοί λιμάνι απάγκιο οι ναυαγισμένοι στεριά ανθισμένη οι ορφανοί
Κι εγώ κοιτώ τα δυο σου μάτια και σε θυμάμαι από παιδί να βρίσκεσαι πάντα κοντά μου Φίλη, αδερφή παντοτινή!...
...
Το ποίημα αυτό συμμετείχε στο 17ο Συμπόσιο Ποίησης  που οργανώνει η αγαπημένη φίλη Αριστέα στο blog της "Η ζωή είναι ωραία"





Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα...

Πασχαλινή διακόσμηση με σπάγκο

Από
Μια εύκολη πασχαλινή κατασκευή, που θα δώσει εορταστικό αέρα στη διακόσμηση του σπιτιού, σας προτείνω σήμερα. Με απλά υλικά, χωρίς ιδιαίτερα έξοδα και κόπο, μπορείτε να τη φτιάξετε γρήγορα και να αποτελέσει και ένα ξεχωριστό χειροποίητο δώρο, αν το επιθυμείτε.
Τα υλικά που χρειάζεστε είναι: Σπάγκος σε φυσικό και λευκό χρώμαΚόλλα κρυσταλλιζέ2 μπαλόνια και ψαλίδι Για τη διακόσμηση τους:
ΧόρτοΨεύτικα αυγουλάκια σε χρώμα της επιλογής σας
Πώς θα τη φτιάξετε
Φουσκώστε το μπαλόνι και στη συνέχεια βρέξτε το σπάγκο στην αραιωμένη κόλλα. Για να την αραιώσετε προσθέστε νερό, έτσι ώστε να γίνει αρκετά ρευστή για να μουλιάσει καλά ο σπάγκος. Καλύψτε με μεμβράνη το μπαλόνι και τυλίξτε το σπάγκο γύρω του φροντίζοντας να μοιραστεί ομοιόμορφα όπως κάνουμε με ένα κουβάρι. Αφήστε το να στεγνώσει καλά. 

Σπάστε το μπαλόνι και αφαιρέστε το από το εσωτερικό της μπάλας. Κόψτε με το ψαλίδι τη μπάλα σε σχήμα ζικ - ζακ για να θυμίζει σπασμένο αυγό. Γεμίστε το κάθε κομμάτι με το άχυρο και τα ψεύτικα αυγουλάκια κα…
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα...

Όνειρα σε σακίδιο…

Από
-Τι κάνεις ξύπνιος τέτοια ώρα;… ρώτησε ξέροντας μέσα της την απάντηση - Δεν μπορώ να κοιμηθώ, όλα γυρίζουν στο κεφάλι μου!
Συχνοί οι διάλογοι αυτοί, σχεδόν καθημερινοί επαναλαμβάνονταν λες και διάβαζαν κάποιο σενάριο. Τόσο ίδιοι, τόσο απελπιστικά ίδιοι! Εκείνη, άνεργη περισσότερο από δύο χρόνια και κείνος, με μειωμένο κάθε λίγο μισθό, έβλεπαν τη ζωή τους να χάνει κάθε προοπτική. Όλα τους τα όνειρα κλείστηκαν σ’ ένα άδειο βιβλιάριο Τραπέζης κι ας ήταν τόσο νέοι!  -Θα φτιάξω καφέ, μη σηκωθείς!... την καθησύχασε φιλώντας τη τρυφερά στο μέτωπο Δυο δόσεις καφέ έχει ακόμα, σκέφτηκε όπως έπινε την πρώτη γουλιά… δεν πάει άλλο, πρέπει να βρω μια λύση…
Παιδί ελλήνων μεταναστών γεννημένο σε μια πλούσια χώρα, ήρθε στην Ελλάδα πριν ακόμα πάει σχολείο, αφού οι γονείς του νοστάλγησαν την πατρίδα! Λίγα χρόνια αργότερα σκοτώθηκαν πιασμένοι χέρι - χέρι σ’ένα φοβερό δυστύχημα αφήνοντάς τον -παρηγοριά και ευθύνη - στον παππού και τη γιαγιά. Η πατρίδα των γονιών του έγινε πατρίδα του και το πονεμένο από το θάν…
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα...

Η εικονική πραγματικότητα ζωντανεύει την Ακρόπολη του 5ου πΧ αιώνα στον "Ελληνικό Κόσμο"

Από
Μια νέα διαδραστική παραγωγή εικονικής πραγματικότητας, στην αίθουσα "Θόλος" του Κέντρου Πολιτισμού "Ελληνικός Κόσμος", του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, μας υπόσχεται ένα ταξίδι στο χώρο, το χρόνο και την ιστορία, παρουσιάζοντας την Ακρόπολη του Χρυσού Αιώνα του Περικλή, έτσι όπως ήταν όταν δημιουργήθηκε.


Μια μαγική περιήγηση - ξενάγηση, όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει με κάθε λεπτομέρεια όλα τα κτίρια, που βρίσκονταν στον "Ιερό Βράχο" στις πραγματικές τους διαστάσεις και έχει την ευκαιρία να θαυμάσει τόσο τον Παρθενώνα, το Ερεχθείο, το Ναό της Απτέρου Νίκης, τα Προπύλαια, όσο και τα αγάλματα στα φυσικά τους χρώματα και όχι μόνο.


Με τη βοήθεια του καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Πάνου Βαλαβάνη, ομάδες ειδικών, ζωγράφοι 3Dmodelers, προγραμματιστές και αρχαιολόγοι δημιούργησαν ένα θέαμα μοναδικό που παρουσιάζει εκτός των παραπάνω, ναούς και αγάλματα που δεν διασώζονται ως τις μέρες μας, όπως το Αρρηφόριον, το Ιερό του Διός Πολιέως, το Ιερό της Αρτέμιδος Β…
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα...

Ο δικός μου ήρωας

Από
Στη ζωή κάθε ανθρώπου υπάρχουν πρόσωπα που λειτουργούν σα φωτεινοί φάροι θαρρείς. Που σου δίνουν απλόχερα το φως τους χωρίς καν να το ζητήσεις και σε διδάσκουν χωρίς καν να το καταλάβεις. Για ένα τέτοιο άνθρωπο θέλω να σας μιλήσω.

Ήρθε στην Ελλάδα πρόσφυγας το '22 από το Δικελί της Μ. Ασίας μωρό στις φασκιές, στην αγκαλιά μιας χήρας μάνας. Παιδί πλούσιας οικογένειας στον τόπο που γεννήθηκε, μεγάλωσε φτωχικά, όπως τα περισσότερα προσφυγόπουλα, με πολλή αγάπη και φροντίδα και έμαθε από πολύ μικρός να κερδίζει το ψωμί του δουλεύοντας το ξύλο. Έφτιαχνε μ’ αυτό έπιπλα σκαλιστά, που στόλιζαν τα πλούσια σπίτια του νησιού που ζούσε. Αγαπούσε τα γράμματα κι ας μη κατάφερε να πάει στο Γυμνάσιο. Έπρεπε βλέπετε να δουλέψει… όμως τα βιβλία δεν του έλειψαν ποτέ. Αγόραζε, διάβαζε, στοίβαζε βιβλία παίρνοντας γνώσεις και καλλιέργεια, που θα ζήλευαν πολλοί μορφωμένοι και πάντα ονειρευόταν ένα καλύτερο κόσμο, πιο δίκαιο, πιο ανθρώπινο, πιο σοφό.
Έτσι κύλησαν τα χρόνια μέχρι τον πόλεμο του ’40 που τ…
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Οκτώβρης που αγαπώ...

Από
Όταν αποφάσισα να φύγω από την Αθήνα για την εξοχή, ο κυριότερος λόγος ήταν η φύση. Μεγαλωμένη σε διάφορες επαρχιακές πόλεις, που τότε δε γνώριζαν καν τη λέξη «πολυκατοικία», ήξερα τις αυλές με τα οπωροφόρα και τα σπίτια με τα γεράνια στα παράθυρα. Έβλεπα τις εποχές να αλλάζουν και τα δέντρα να φορούν τα χρώματα και τα αρώματα του κάθε μήνα, πριν έρθει η στιγμή να αλλάξει η διακόσμηση στο σπίτι από καλοκαιρινή σε φθινοπωρινή όπως κάνουμε τώρα στις μεγαλουπόλεις…
Το χώμα μύριζε βροχή πολύ πριν οι στάλες της βρέξουν το μέτωπό μας παίζοντας κρυφτό στις αλάνες  και τα φύλλα που έπεφταν από τα δέντρα ήταν το φθινοπωρινό χαλί της αυλής μας και έκαναν τα πατήματά μας πάνω του, ηχηρά και αφράτα… Αυτά ξαναζώ στην εξοχή, νιώθοντας τυχερή και αρνούμενη να αποχωριστώ τις παιδικές αναμνήσεις… βλέπετε είμαι από κείνους που δεν μπορούν να ζουν σε ένα τόπο με μόνο μία ή έστω δύο εποχές… μ’ αρέσουν όλες, μ' αρέσει η εναλλαγή, ο ήλιος, η ζέστη, η βροχή, το κρύο και οι μυρωδιές που τα συνοδεύουν.
Γι’ α…
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα...

Καλλιτέχνες ανάμεσά μας

Από
Το διαδίκτυο και τα social media γίνονται συχνά αφορμή να γνωρίσουμε καλλιτέχνες της διπλανής πόρτας όπως τους λέμε. Ανθρώπους καθημερινούς, απλούς, που με μεράκι, φαντασία και αγάπη σ' αυτό που κάνουν δημιουργούν αληθινά έργα τέχνης.

Ένα τέτοιο άνθρωπο θέλουμε να σας παρουσιάσουμε σήμερα. Ζει σε μια επαρχιακή πόλη και με βασικό υλικό το ξύλο, δημιουργεί αντικείμενα που δεν αφήνουν κανένα αδιάφορο. Είδαμε τη δουλειά του και θελήσαμε να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. Ονομάζεται Λάκης Κορομηνάς και οι κατασκευές του όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες είναι κυριολεκτικά μοναδικές!
Η Μαρίνα είχε μια σύντομη συνομιλία μαζί του. Ας τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα...



Τι είναι για σας η ασχολία σας με το ξύλο; Επάγγελμα, αγάπη, χόμπι; Η ασχολία μου με το ξύλο (ξύλινες κατασκευές) βασικά είναι αγάπη, χόμπι και ένα ταξίδι εν μέρη προς τα παλαιότερα χρόνια  Αν δείτε θα καταλάβετε ότι οι περισσότερες κατασκευές μου έχουν θέμα παλαιά αντικείμενα τα οποία τότε ήταν χρηστικά ως επί το πλείστον, τ…
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα...

7 ημέρες... χαμόγελο

Από
Για κάποιους ανθρώπους το χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπό τους αυθόρμητα, αβίαστα... για κάποιους άλλους, δύσκολα! Ακόμα κι όταν τους πουν "χαμογελάστε παρακαλώ", πάλι με δυσκολία θα το κάνουν, ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που χαμογελούν από συνήθεια, χωρίς να το νιώθουν.

Για μένα είναι εύκολο, ίσως γιατί έχω πολύ συγκεκριμένους λόγους...

Χαμογελώ κατ' αρχήν κάθε πρωί, στην καινούργια μέρα. Στην κόρη μου, που επιμένει να με λέει "μανούλα" κι ας έγινε ενήλικη. Στον άντρα μου, που παρά τα γκρίζα του μαλλιά, στα μάτια μου είναι ακόμα ο νεαρός που ερωτεύτηκα...

Χαμογελώ ανοίγοντας το παράθυρο. Κοιτάζοντας τη φύση γύρω μου. Δεν έχει σημασία αν ο ήλιος είναι λαμπερός ή κρυμμένος πίσω από πυκνά σύννεφα. Η φύση είναι πανέμορφη σε όλες της τις εκδοχές. Άλλωστε, μου είχε λείψει τόσα πολλά χρόνια, που τώρα που τη χαίρομαι, νιώθω τυχερή!

Χαμογελώ κάθε φορά που κοιτάζω τα έξυπνα ματάκια του σκύλου μου... Το βλέμμα του είναι πάντα γεμάτο αγάπη, λατρεία σχεδόν. Κουνά την ουρά τ…
14 σχόλια
Διαβάστε περισσότερα...