O Απρίλιος, δεύτερος μήνας της Άνοιξης είναι ο Μουνιχιών των αρχαίων προγόνων μας και περιλαμβάνει 30 ημέρες από την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα, αντί 29 που είχε ως τότε. Η λέξη Απρίλιος προέρχεται από το λατινικό Aprillis και το ρήμα aperire, που σημαίνει «ανοίγω». Το όνομά του συνεπώς είναι συνδεδεμένο με τον καιρό που «ανοίγει» αφού μεγαλώνει η μέρα, το κρύο μαλακώνει και η Άνοιξη δείχνει όλο το όμορφό της πρόσωπο.Ο Νέρων σε ανάμνηση της αποτυχημένης απόπειρας δολοφονίας εναντίον του, θέλησε ανεπιτυχώς να τον μετονομάσει σε Νερώνιο.

Οι Ρωμαίοι είχαν πολλές γιορτές αφιερωμένες σε διάφορους θεούς όπως την Αφροδίτη και τον Απόλλωνα (1η Απριλίου) την Κυβέλη (Μεγαλήσια 4 ως και 10 Απριλίου) και στις 22 του μήνα, γιόρταζαν τα Vinalia priora, γιορτές με μεγάλες κρασοκατανύξεις αφού ήταν οι πρώτες γιορτές κρασιού του χρόνου. Τα Ρωμαϊκά Ανθεστήρια γιορτάζονταν στα τέλη του μήνα και ήταν γιορτές αφιερωμένες στη θεά της βλάστησης και της Άνοιξης, τη Flora.

Στην Ελλάδα ο λαός ονομάζει τον Απρίλη και Λαμπριάτη αφού συνήθως γιορτάζει το Πάσχα το μήνα αυτό. Μαζί με το Μάιο είναι οι κατ’ εξοχήν μήνες των λουλουδιών, που τραγουδήθηκαν περισσότερο από όλους τους μήνες και συνδέθηκαν με τον έρωτα, το χαμόγελο και τη χαρά της ζωής.

Σε κάποιες περιοχές ονομάζουν τον Απρίλη και «Γρίλλη» δηλαδή γκρινιάρη, επειδή αυτόν το μήνα συνήθως τελείωναν τα αποθέματα της προηγούμενης συγκομιδής, αποκαλείται επίσης και «Τιναχτοκοφινίτης» επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν, ενώ αποκαλείται και «Αι - Γεωργίτης» από τη γιορτή του Αγ. Γεωργίου στις 23 του μήνα.

Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι έθιμο σε ολόκληρη την Ευρώπη, που ήρθε στην Ελλάδα την εποχή των Σταυροφοριών, έχοντας τις ρίζες του στους αρχαίους Κέλτες. Τον Απρίλιο που μαλάκωνε ο καιρός, συνήθιζαν να πηγαίνουν για ψάρεμα την πρωταπριλιά. Όμως τις περισσότερες φορές γύριζαν πίσω με άδεια χέρια και έτσι επινοούσαν ψεύτικες ιστορίες για μεγάλα ψάρια, δημιουργώντας το έθιμο που γνωρίζουμε ως σήμερα.

Ο Απρίλιος είναι ο μήνας που ως επί το πλείστον γιορτάζεται το Πάσχα. Βέβαια υπάρχουν φορές που το Ορθόδοξο Πάσχα μπορεί να γιορταστεί μέχρι και στις 8 Μαΐου (1983). Οι ρίζες της γιορτής του Πάσχα βρίσκονται στην αρχαία Αίγυπτο, όπου γιόρταζαν την εαρινή ισημερία. Από εκεί πέρασε στους Εβραίους ως «Πεσάχ», σε ανάμνηση της Εξόδου τους από την αιχμαλωσία, για να φτάσει στους χριστιανούς ταυτιζόμενο με τον σταυρικό θάνατο Του Ιησού Χριστού την περίοδο του Εβραϊκού Πάσχα, που γιορταζόταν την ημέρα της πρώτης εαρινής πανσέληνου.

Υπήρξαν μεγάλες διαφορές στον εορτασμό του Πάσχα από τις διάφορες εκκλησίες και για το λόγο αυτό η Α’ Οικουμενική Σύνοδος, που συγκαλέστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο στη Νίκαια της Βιθυνίας, το 325 μ.Χ. θέσπισε τον τρόπο προσδιορισμού της γιορτής του Πάσχα, ώστε να γιορτάζεται την Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της Άνοιξης και αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή, τότε να εορτάζεται την επομένη Κυριακή για να μην συμπίπτει με τον εορτασμό του εβραϊκού Πάσχα. Έτσι, ο εορτασμός του Πάσχα συνδέθηκε με την εαρινή ισημερία και την πρώτη πανσέληνο της Άνοιξης.

"Σκέψεις και εικόνες"

Η Άνοιξη είναι μία και σηματοδοτεί την αναγέννηση της φύσης, όμως με αφορμή το «Σκέψεις και Εικόνες» της Μαρίας Νικολάου, η Άνοιξη που εγώ περιμένω είναι και κάτι ακόμα!...

Την περιμένω με ένα ήλιο να χαμογελά ανάμεσα στα σύννεφα και με θράσος να τα κατατροπώνει για να λάμψει.

Ο τρίτος μήνας του χρόνου και ο πρώτος μήνας της Άνοιξης, έχει τη δική του ιστορία. Ο Μάρτιος πήρε το όνομά του από τον αρχαίο θεό Άρη, που στα λατινικά λέγεται Mars. Ο γιος του, ο μυθικός Ρωμύλος, έδωσε στο μήνα το όνομα του πατέρα του για να τον τιμήσει, μια που ο Άρης θεωρούνταν γενάρχης των Ρωμαίων. Αυτός μάλιστα είναι ο λόγος που ο Πλούταρχος αναφέρει πως ο ο Μάρτιος απεικονίζεται ως άνδρας ντυμένος με δέρμα λύκαινας.

Στο αρχαίο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Μάρτιος ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και η πρώτη του ημέρα ήταν φυσικά Πρωτοχρονιά κατά την οποία οι Εστιάδες Παρθένες άναβαν νέα ιερή φωτιά στο ναό της Εστίας, στην αγορά της Ρώμης. Γιόρταζαν επίσης τη θεά Ήρα (μητέρα του θεού Άρη) προσφέροντας της οι παντρεμένες γυναίκες, αγελάδες και χήνες, που θεωρούνταν τα ιερά ζώα της Ήρας. Γίνονταν επίσης γιορτές με χορούς και τραγούδια προς τιμήν του θεού Άρη, που κρατούσαν ολόκληρο σχεδόν το μήνα καθώς και γιορτή προς τιμήν του θεού Διονύσου στις 25 του μήνα, που ήταν αφιερωμένη στα αγόρια που συμπλήρωναν το 16ο έτος της ηλικίας τους και παραλαμβάνοντας την ανδρική τήβεννο, έμπαιναν επισήμως στην ανδρική ηλικία.

Κατά την αρχαιότητα στην Ελλάδα, είναι η εποχή που γιόρταζε η Δήλος τον μουσηγέτη θεό της. Στην Αθήνα υπήρχαν την ίδια περίοδο πολυήμερες γιορτών προς τιμήν του Διονύσου οι λεγόμενες "Διονύσια εν άστει". Στις γιορτές αυτές κάνουν την εμφάνισή τους και οι δραματικοί αγώνες στους οποίους λάμβαναν μέρος τρεις τραγικοί ποιητές με μια τετραλογία και πέντε κωμικοί με μία κωμωδία ο καθένας. Επίσης γιορτάζονταν τα "Μυστήρια εν Άγραις" προς τιμήν της Περσεφόνης και τα "Δάσια" προς τιμήν του Μειλιχίου Δία, που ήταν προστάτης των μικρών παιδιών και δεν είχε καμία σχέση με το θεό Δία που κατοικούσε στον Όλυμπο.

Ο Μάρτιος έχει συνδεθεί με ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα, που φέρει το όνομά του, το ασπροκόκκινο βραχιολάκι που ονομάζεται Μάρτης και έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Κάθε πρώτη του Μαρτίου έβαζαν οι μητέρες στα παιδιά τους το βραχιολάκι αυτό, φτιαγμένο από άσπρη και κόκκινη κλωστή για να μην τα κάψει ο ήλιος. Το ίδιο έκαναν και οι νεαρές κοπέλες. Το έβγαζαν από το χέρι τους με το τέλος του μήνα και το τοποθετούσαν στο αρνί του ΠάΠησχα για να ψηθεί χωρίς να καεί στη σούβλα.

Είναι επίσης ο μήνας που συνδέεται με τη Μεγάλη Τεσαρακοστή ή Σαρακοστή, τη 40ήμερη νηστεία, που προηγείται από τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα, τη γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την επέτειο της Επανάστασης του 1821.

Ο λαός μας έχει δώσει στο Μάρτιο πολλές ονομασίες οι οποίες όλες σχεδόν σχετίζονται με τις άστατες καιρικές συνθήκες που τον συνοδεύουν. Έτσι, τον συναντάμε ως Κλαψομάρτη και Πεντάγνωμο αλλά και Βαγγελιώτη, Φυτευτή και Ανοιξιάτη.








Πηγή πληροφοριών: sansimera.gr, wikipedia.org
Κείμενο: to e-periodiko mas

Δεύτερος μήνας του χρόνου και τελευταίος του χειμώνα ο Φεβρουάριος ή Φλεβάρης ή Κουτσοφλέβαρος έχει 28 μέρες και κάθε τέσερα χρόνια, που το έτος είναι δίσεκτο 29.

Το όνομά του το πήρε από τη λατινική λέξη februum που σημαίνει καθαρισμός, κάθαρση. Αιτία, οι θρησκευτικές εορτές εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στη Ρώμη σε όλη τη διάρκεια του μήνα. Οι ελληνικές του ονομασίες πέρα από την καθιερωμένη είναι και Μικρός, Κουτσός, Φλιάρης, Γκουζούκης και Κούντουρον στα ποντιακά που σημαίνει κοντή ουρά.

Το όνομα Φλεβάρης το πήρε από τα υπόγεια νερά (φλέβες) που αναβλύζουν στη διάρκεια του μήνα αυτού, από τις πολλές βροχές.

Η επιπλέον μία μέρα που προσθέθηκε στο μήνα Φεβρουάριο ξεκίνησε το 44 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα που άλλαξε το ρωμαϊκό ημερολόγιο βοηθούμενος από τον Έλληνα αστρονόμο Σωσιγένη τον Αλεξανδρινό, ο οποίος βασίστηκε στους υπολογισμούς του αστρονόμου (και πατέρα της αστρονομίας) Ίππαρχου, που είχε προσδιορίσει τη διάρκεια του ηλιακού έτους σε 365 ημέρες. Κάθε τέσσερα χρόνια πρόσθεταν στο μήνα μία ημέρα μετά την «έκτην προ των καλενδών του Μαρτίου» που ονομαζόταν bis sextus. Η ημέρα αυτή μετριόταν δύο φορές και έτσι ονομάστηκε «δις έκτη» και το έτος κατ’ επέκταση δίσκετο. Αυτό που με απλά λόγια συμβαίνει είναι πως ένας γήινος χρόνος διαρκεί 365 ημέρες και 6 ώρες. Αυτές οι 6 ώρες που περισσεύουν, στα τέσσερα χρόνια κάνουν ένα ολόκληρο 24ωρο, που προστέθηκε στο μήνα Φεβρουάριο. Έτσι πετυχαίνεται μια σταθερή αίσθηση της ροής του χρόνου και οι τέσσερεις εποχές συμπίπτουν ημερολογιακά μεταξύ τους.

Αξίζει να θυμόμαστε πως αρχικά ο Φεβρουάριος είχε 29 μέρες και κάθε τέσσερα χρόνια 30, ώσπου ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος το 4 π. Χ. αφαίρεσε μία μέρα και την πρόσθεσε στον Αύγουστο που έφερε το όνομά του.

Ο Φεβρουάριος με τις ανθισμένες αμυγδαλιές αποτελεί τον προπομπό της Άνοιξης και είναι ο μήνας της Αποκριάς του γλεντιού και της χαράς. Η φύση προετοιμάζεται για την αναγέννησή της και οι άνθρωποι μέσα από τις γιορτές του Τριωδίου βρίσκουν την ευκαιρία να ξεδώσουν, να βρεθούν μαζί και να γλεντίσουν για να περάσουν έπειτα στη Σαρακοστή που θα τους δώσει την ευκαιρία να προετοιμαστούν για το Άγιο Πάσχα.

Ο λαός μας αγαπά ιδιαίτερα την Αποκριά και παλιότερα σύμφωνα με τον Γεώργιο Ν. Αικατερινίδη (δρ. Λαογραφίας) η αρχή του Τριωδίου αναγγελόταν με πυροβολισμούς και ταμπούρλα.

Αυτό το μήνα λοιπόν με τις γιορτές και τις φιέστες του, αδράξτε την ευκαιρία να βρεθείτε με ανθρώπους που θα σας κάνουν να νιώσετε όμορφα, χαμογελάστε ή ακόμα καλύτερα γελάστε δυνατά και γεμίστε τις μπαταρίες σας με θετική ενέργεια.

Καλό μήνα σε όλους!