Το διαδίκτυο και τα social media γίνονται συχνά αφορμή να γνωρίσουμε καλλιτέχνες της διπλανής πόρτας όπως τους λέμε. Ανθρώπους καθημερινούς, απλούς, που με μεράκι, φαντασία και αγάπη σ' αυτό που κάνουν δημιουργούν αληθινά έργα τέχνης.

Μια μεγάλη επετειακή παράσταση πραγματοποιήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2017 στο Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης και στις 20 & 21 Σεπτεμβρίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στην Αθήνα αφιερωμένες από τα μπαλέτα Μπολσόι στα 75 χρόνια του ζωντανού θρύλου Μιχαήλ Λαμπρόφσκι ο οποίος μάλιστα συμπρωταγωνίστηκε με τον κορυφαίο χορευτή του κόσμου Ιβάν Βασίλιεφ. Η συνέντευξη που έδωσε στην Ελένη - Βασιλική Μπαμπαλιούτα για τα "Επίκαιρα" έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Πριν σας παραθέσουμε τη συνέντευξη, αξίζει να σημειώσουμε πως παρουσιάστηκε σε παγκόσμια πρώτη, κομμάτι από την όπερα μπαλέτο "Αμόκ", που έχει προγραμματιστεί να παρουσιαστεί το 2018, σε σκηνοθεσία και χορογραφία του Λαβρόφσκι. Πρόκειται για την πιο πρόσφατη παραγωγή των Μπολσόι στην οποία θα λάμψουν με τον Ιβάν Βασίλιεφ, τον Μιχαή Λαβρόφσκι, τη Νίνα Βινογκράντοβα και όλα τα άλλα υπέρλαμπρα αστέρια του χορευτικού σύμπαντος.


Είναι εκπληκτικό που σας έχουμε στην Ελλάδα και γιορτάζετε την απίστευτη σταδιοδρομία σας στο κλασσικό μπαλέτο. Το ελληνικό κοινό περιμένει με ανυπομονησία τις παραστάσεις σας σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Τι θα θέλατε να πείτε στους πολλούς θαυμαστές σας στην Ελλάδα;
Πριν από 45 χρόνια ήμουν στην Ελλάδα σε περιοδεία των Μπολσόι και χόρεψα τον "Σπάρτακο" στο συνώνυμο μπαλέτο του Γιούρι Γκριγκόροβιτς. Το κοινό είχε ανταποκριθεί πολύ θερμά. Έτσι, όταν  μου ζητήθηκε να παρουσιάσω το μπαλέτο του στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη το δέχτηκα με χαρά. Γνωρίζετε πως οι ηθοποιοί είναι συχνά προληπτικοί. Σε κάθε περίπτωση μου αρέσει αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να κάνεις πράγματα, να χορεύεις σε χώρο που αισθάνεσαι πως είναι γεμάτος θετική ενέργεια. Εγώ, για παράδειγμα, έχω ακόμα ένα ζευγάρι φθαρμένα παπούτσια μπαλέτου του Βολόντια Βασίλιεφ, που μου τα έδωσε μετά την πολύ επιτυχημένη του παράσταση. Έκανα, εν τω μεταξύ, πολλές παραστάσεις και πάντα είχα μεγάλη επιτυχία. Βέβαια μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά η  - τη διάβασα από παιδί και την αγάπησα - που μου δίνει μέχρι σήμερα καταπληκτική ενέργεια. Στη Θεσσαλονίκη δεν έχω έρθει άλλη φορά, αλλά στην Αθήνα χόρεψα στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Ελπίζω ότι δικαιώνομαι από τη στιγμή που παίρνω την εμπιστοσύνη του κοινού και την ανταποδίδω με επιτυχία και ευχαρίστηση.


Δεν είναι πολύ συνήθης η συνεργασία στην ίδια παράσταση με άλλους χορευτές όπως ο παγκοσμίου φήμης Ιβάν Βασίλιεφ. Ποια είναι τα αισθήματά σας γι' αυτό το γεγονός;
Στην πραγματικότητα έχω υπερβεί το χρόνο του και ο Ιβάν Βασίλιεφ είναι ένας νεαρός σταρ. Τον προσκάλεσα να πάρει μέρος στην παράστασή μου "Νιζίνσκι" και χαίρομαι πολύ που το δέχτηκε αμέσως. Επιπροσθέτως στο μπαλέτο αυτό συμμετέχουν ο Ιβάν και η γυναίκα του μια νεαρή και πολύ ταλαντούχα χορεύτρια η Μαρία Βινογκράντοβα. Είναι και οι δύο πραγματικοί καλλιτέχνες, βαθιά αφοσιωμένοι στο μπαλέτο. Παρά το πολύ απαιτητικό πρόγραμμα εργασίας - και οι δύο στα Μπολσόι και σε άλλα θέατρα κάνουν περιοδείες, έστω κι αν αυτό τους προκαλεί μεγάλη κούραση - ο Ιβάν και η Μαρία δηλώνουν πάντα "παρόν" στις πρόβες. Ζήτησα από τον Ιβάν να είναι προσεκτικός και να μην εκτελεί κάθε φορά ένα πλήρες άλμα, αλλά χαμογέλασε ευγενικά και μου είπε ότι του αρέσει να πηδά. Φάνηκα τυχερός με τους χορευτές μου, αυτούς τους ταλαντούχους κι αφοσιωμένους ανθρώπους: το αστέρι μας Ιγκόρ Τσβίρκο, δουλεύει σκληρά κάθε φορά στο εκατοστόμετρο του ρόλου του και ο Ντένις Μεντβέντεβ με τη βαθιά δραματική κατανόηση των ρόλων του και η χαριτωμένη Βικτώρια Λιτβίνοβα και βεβαίως ο φοιτητής μου Άλαν Κοκάγεβ ο οποίος για χάρη μου εγκατέλειψε όλες τις δουλειές του και κατέχει σήμερα υψηλή θέση στο υπουργείο Πολιτισμού. Επιπλέον, όλοι κατέχουν μια απίστευτη τεχνική που έχει πολύ γούστο και είναι πολύ σημαντική στο επάγγελμά μας.

Το ελληνικό κοινό είναι περίεργο να μάθει πώς πάει το μπαλέτο στη Ρωσία και ποιες είναι οι προοπτικές για νέα δημιουργία στο χορό. Είστε στην καλύτερη θέση να έχετε γνώμη γι' αυτό το θέμα, εφόσον είστε ταυτόχρονα χορευτής και χορογράφος.
Νομίζω ότι τώρα η τέχνη του μπαλέτου στη Ρωσία είναι πίσω στα σωστά της θεμέλια. Εμφανίζεται πάλι να έχει κατακτήσει αυτό που είναι σημαντικό και μπορεί να εκτελεστεί στη σκηνή. Οι καλλιτέχνες που αναδύονται από τις παραστάσεις, προσπαθώντας να ζήσουν το δικό τους ρόλο, επανέφεραν την τέχνη των "μεγάλων παθών" που τόσο αγαπούν στο δυτικό κόσμο. Στη δεκαετία του '90 η εποχή της μεγάλης αλλαγής της ζωής της χώρας μας, το θέατρο βρέθηκε σ' ένα σταυροδρόμι μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Τότε έγιναν πολλά λάθη, αν και βεβαίως υπήρξαν και καλές στιγμές. Γνωρίζουμε από αυτή την περίοδο τους πιο προβεβλημένους χορευτές του τέλους του 20ου αιώνα και των αρχών του 21ου. Τον Τσισκαρίτζε και άλλους παλιούς χορευτές. Τώρα, μετά τη σταθεροποίηση της πολιτικής κατάστασης, η τέχνη του μπαλέτου, όπως τη βλέπω, προσπαθεί να αναβιώσει τις παραδόσεις του, ενώ συνεχίζει την έρευνα για νέες φόρμες, κάτι που νομίζω κάνει κάθε θέατρο και κάθε δημιουργική προσπάθεια. Σε αντίθετη περίπτωση θα πήγαινε προς τα πίσω.

Κατά τη διάρκεια των παραστάσεών σας σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα θα δείξετε ένα μικρό μέρος της καινούργιας σας δημιουργίας, του "Αμόκ". Θα θέλατε να μας πείτε μερικά πράγματα γι' αυτήν;
Το "Αμόκ" είναι η νέα μου δημιουργία. Χορογράφος είναι ο Γκαρσία μαζί με το γιο μου, Λεονίτ Λαβρόφσκι, ως σκηνοθέτη και συγγραφέα του λιμπρέτου. Συνθέτης είναι ο Αλεξάντερ Σιμονένκο. Στη νουβέλα του Σβάικ είδα τη δυνατότητα να δημιουργήσω μια μεγάλη σύνθεση ανθρώπινων παθών. Είμαι βέβαιος ότι ο ήχος της μοντέρνας μουσικής της όπερας - μπαλέτου "Αμόκ" θα συνεχίσει την παράδοση των παραστάσεων που αποκαλούνται "μεγάλοι ζωγραφικοί πίνακες" και έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία, όμορφα σκηνικά, ωραία τραγούδια και αριθμό χορευτών όπως τα μπαλέτα "Ρωμαίος και Ιουλιέτα", "Σπάρτακος" ή "Pagliacci", τα οποία είναι αριστουργήματα του μπαλέτου και της όπερας στον κόσμο.

Ο πρέσβης του Ιράκ στην Αθήνα, μιλά στην Ελένη - Βασιλική Μπαμπαλιούτα

Το Ιράκ, μαζί με τη Συρία, βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο ενός πρωτοφανούς αγριότητας πολέμου στη Μέση Ανατολή, που δεν θυμίζει σε τίποτα τους «συμβατικούς» πολέμους. «Κινητήρας» του είναι τρομοκρατικά ισλαμικά κινήματα, με κυριότερα το Ισλαμικό Κράτος και το μέτωπο Αλ Νούσρα, τοπικό παρακλάδι της περιβόητης Αλ Κάιντα. Πίσω από τα κινήματα αυτά κρύβονται συγκεκριμένες χώρες της περιοχής -η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και, βεβαίως, η ισλαμική Τουρκία του Ερντογάν-, που, παράλληλα με τον κοινό σκοπό της κυριαρχίας ενός ακραίου και φανατικού σουνιτικού Ισλαμισμού, επιδιώκουν να προωθήσουν τις δικές τους, επιμέρους φιλοδοξίες.

Η διοργάνωση στην Αθήνα το τριήμερο (18 - 20 Οκτωβρίου 2015) Διεθνούς Διάσκεψης με στόχο την προαγωγή του διαθρησκευτικού διαλόγου για την ειρηνική συνύπαρξη και την ανοχή ήταν μια ευκαιρία προκειμένου να ταξιδέψει στην ελληνική πρωτεύουσα μεγάλη αντιπροσωπεία από το εμπόλεμο Ιράκ, η οποία έσπασε τη σιωπή για τη συντελούμενη από τους ισλαμιστές γενοκτονία σε βάρος χριστιανών, Ασσυρίων, «ηλιολατρών» Γιεζιντί και άλλων μειονοτικών ομάδων, όπως και εναντίον της μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς του Ιράκ.
Τη ζοφερή αυτή κατάσταση, που εκδηλώνεται στην Ευρώπη με το τεράστιο κύμα προσφύγων, περιέγραψε με διπλωματικότητα αλλά και απόλυτη ειλικρίνεια ο πρέσβης του Ιράκ στην Αθήνα, Μπουρχάν Τζαφ, σε συνέντευξή του στα «Επίκαιρα». Τα ερωτήματα αφορούσαν στον ρόλο της Τουρκίας στη Συρία και στο Ιράκ, στη δυναμική επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία, στο τσουνάμι των προσφύγων στην Ευρώπη. Οι απαντήσεις του δίνουν την πραγματική εικόνα της περιοχής και παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Η συνέντευξη δόθηκε για την έντυπη έκδοση του περιοδικού "Επίκαιρα".

Παρακολουθείτε τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα σε σχέση με τη μαζική προσέλευση προσφύγων. Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στο Ιράκ; Εκτιμάτε ότι θα γιγαντωθεί το προσφυγικό κύμα προς την Ευρώπη;
Τη μεγάλη εικόνα του προβλήματος μας τη δίνουν οι δηλώσεις του ύπατου αρμοστή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Το 2014, σύμφωνα με αυτόν, έγιναν πρόσφυγες ή εσωτερικοί μετανάστες στις ίδιες τους τις χώρες 60 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή 1 στους 122 είναι πρόσφυγας. Και μόνο το γεγονός αυτό μετέτρεψε την προσφυγική κρίση της Μέσης Ανατολής σε ευρωπαϊκή, για την οποία τα ευρωπαϊκά κράτη αναζητούν άμεση λύση. Από την άλλη, η Ευρώπη ως ήπειρος για την δεν εκλήθη να αντιμετωπίσει προσφυγική κρίση τέτοιων διαστάσεων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτό σημαίνει πως χρειάζεται επιπλέον προσπάθεια προκειμένου να διασφαλιστεί επαρκής χρηματοδότηση για τη διαχείριση μιας τέτοιας εισροής προσφύγων και να δοθεί οργανωμένη απάντηση σ' αυτή την εξαιρετικά σοβαρή ανθρωπιστική κρίση.

Όσον αφορά στο ίδιο το Ιράκ, και ιδιαίτερα στην περιοχή του ιρακινού Κουρδιστάν, υπήρχαν 2 εκατομμύρια εκτοπισμένοι μέχρι τον Ιούνιο του 2015. Η κουρδική περιοχή φιλοξενεί επίσης 300.000 Κούρδους πρόσφυγες της Συρίας. Είναι προφανές ότι είναι ζωτικής σημασίας η συντονισμένη υποστήριξη εκ μέρους των Ηνωμένων Εθνών για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες ενός τόσο μεγάλου αριθμού ανθρώπων, που έχει επιπτώσεις και στην οικονομία και την απασχόληση. Σ' αυτό το πλαίσιο η ιρακινή κυβέρνηση, σε συνεργασία με την κουρδική περιοχή του Ιράκ, έχει κάνει μεγάλες προσπάθειες να φιλοξενήσει και να προστατεύσει τους χριστιανούς και τους Γιεζιντί του ιρακινού Κουρδιστάν.
Χρειαζόμαστε όμως τη βοήθεια της διεθνούς κοινότητας για να διασφαλίσουμε τη συνέχιση της ειρηνικής συνύπαρξης μέσα στον χρόνο και τον χώρο, για να προστατεύσουμε τον πλουραλισμό των πολιτισμών του Ιράκ και να διαφυλάξουμε τη θρησκευτική ανοχή, που έχει παρελθόν 2.000 χρόνων. Όπως αντιλαμβάνεστε, η ροή των προσφύγων είναι μόνο μία όψη της ανθρωπιστικής κρίσης. Εάν το πολιτιστικό και θρησκευτικό μωσαϊκό της Μέσης Ανατολής καταρρεύσει, καθώς απειλείται από τον φανατισμό των τρομοκρατών του ISIS, είναι βέβαιο ότι θα θέσει σε κίνδυνο τις ίδιες αρχές και στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το ελλnνικό υπουργείο Εξωτερικών διοργάνωσε προ ημερών Διεθνή Διάσκεψη πάνω στον θρησκευτικό και πολιτιστικό πλoυραλισμό και την ειρηνική συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή. Πιστεύετε ότι μια τέτοια πρωτοβουλία μπορεί να συμβάλει σε μια βιώσιμη λύση;
Αυτό στο οποίο εναντιωνόμαστε θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πολιτιστική γενοκτονία. Είναι όμως και ειρωνεία της ιστορίας που επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Είναι ειρωνικό γιατί οι ηγεμόνες που ανήγειραν μνημεία, που καταστρέφονται σήμερα θεωρείται ότι ήταν και οι ίδιοι μεταξύ των πιο βίαιων και αδίστακτων ηγεμόνων που γνώρισε ποτέ η περιοχή. Είμαστε όμως τώρα στον 21ο αιώνα και βλέπουμε να διαπράττονται ανάλογες ακρότητες και καταστροφές από τους τρομοκράτες του ISIS.

Αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση που απαιτεί την πλήρη προσοχή της διεθνούς κοινότητας.
Στην πολιτισμένη, υποτίθεται, και ανεκτική  εποχή μας, η συνεχιζόμενη καταδίωξη των μειονοτήτων θέτει σε κίνδυνο την επιβίωσή τους, ενώ πρέπει να διασφαλιστεί η συνέχιση της παρουσίας τους, δίπλα σε διαφορετικούς πολιτισμούς, με τους οποίους συνυπάρχουν ειρηνικά εδώ και αιώνες.
 Μια τέτοια Διάσκεψη μπορεί να γίνει αφετηρία ενός συνεκτικού διαλόγου για την ανθρωπιστική κρίση στη Μέση Ανατολή και για τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να διαφυλαχθούν οι αξίες της ελευθερίας, της ανοχής και της αξιοπρέπειας για όλους.

Το Ιράκ έλαβε μέρος στη Διάσκεψη με αντιπροσωπεία βουλευτών και θρησκευτικών ηγετών, η συμβολή των οποίων ήταν ανεκτίμητη.

 Αυτό, πάντως, που χρειάζεται είναι στέρεη οργάνωση και χώρος για πραγματικό διάλογο μεταξύ των συμμετεχόντων, μέσα από εργαστήρια και συναντήσεις, που θα επιτρέψουν να πάνε τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα από τους μονολόγους. Απαιτείται επίσης να δοθεί έμφαση στις χώρες που έχουν επηρεαστεί περισσότερο απ' όλες πρέπει να τους δοθεί προτεραιότητα στην εξεύρεση λύσεων. Αυτό θα προστατεύσει από το να επεκταθεί το πρόβλημα και σε άλλες περιοχές. Οπωσδήποτε, η εμβάθυνση του διαλόγου είναι ο μόνος δρόμος προς μια βιώσιμη λύση.

«Προτεραιότητα να ηττηθεί το ISIS» 
Пола єivat n γνώμη oас για τη ρωστική παρέμβαση και τον ρόλο της Τουρκίας, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ στη Συρία;

Δεν υπάρχει μονοσήμαντη απάντηση σε αυτό το ερώτημα, γιατί ουδεμία κρίση σε οποιαδήποτε αραβική χώρα άφησε ανεπηρέαστο τον υπόλοιπο αραβικό κόσμο ή τη Μέση Ανατολή.
Πρώτα απ' όλα, είναι ενθαρρυντικό ότι ο κόσμος δεν άφησε μόνο του το Ιράκ στη μάχη κατά του ISIS και των άλλων τρομοκρατικών ομάδων. Το να υπάρχουν χώρες που υποστηρίζουν αυτό τον αγώνα αντικατοπτρίζει την εμπιστοσύνη που διατηρεί η διεθνής κοινότητα στο Ιράκ και στην ικανότητά του να αντιμετωπίσει με επιτυχία αυτή την απειλή. Πρώτη προτεραιότητα τώρα είναι να αντιμετωπιστεί και να ηττηθεί το Ισλαμικό Κράτος. Η συμπάθεια, εξάλλου, που μπορεί να απολαμβάνει η συγκεκριμένη οργάνωση δεν προερχόταν από τις κυβερνήσεις του Κόλπου, αλλά από ισχυρούς επιχειρηματίες που είναι υποστηρικτές της. Το θέμα προκάλεσε, βεβαίως, ερωτήματα.

Αυτό όμως που διακυβεύεται σήμερα είναι η αντιμετώπιση της κατάστασης στη Συρία. Γι'αυτό τον σκοπό το Ιράκ θα καλωσόριζε κάθε χώρα που θα ήθελε να συστρατευθεί στις προσπάθειες του διεθνούς συνασπισμού.
Οπωσδήποτε όμως είναι προφανές ότι οι παγκόσμιες προσπάθειες για την ήττα των τρομοκρατών του ISIS θα ήταν πιο αποτελεσματικές εάν υπάρχει συνεργασία μεταξύ του διεθνούς συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ και της Ρωσίας. Κατά τον ίδιο τρόπο, η Άγκυρα οφείλει να συντονιστεί με τη Βαγδάτη στην εκστρατεία της τελευταίας εναντίον της τρομοκρατίας, εφόσον είναι απαραίτητη η συνεργασία επί εδάφους με την κυβέρνηση και τις Ένοπλες Δυνάμεις του Ιράκ, περιλαμβανομένων των δυνάμεων των Κούρδων ανταρτών Πεσμεργκά στα βόρεια της χώρας. Με τη συνεργασία αυτή θα εξαλειφθούν και οποιαδήποτε ερωτήματα τίθενται αναφορικά με επεμβάσεις που παραβιάζουν την κυριαρχία του Ιράκ.