Δεν θα κουραστώ να λέω πως στο διαδικτυακό κόσμο μπορεί να γνωρίσει κανείς αξιόλογους ανθρώπους. Ανθρώπους δημιουργικούς, ευαίσθητους όπως η
Πεταλούδα της blogoγειτονιάς, που ακούει στο όνομα Χριστίνα Λέλη και εκδίδει την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Μέσα στην Αλισάχνη". Αφορμή από αυτό, είχα μια πολύ όμορφη συζήτηση μαζί της και σας την παρουσιάζω για να τη γνωρίσετε καλύτερα κι εσείς.
Μίλησέ μου για σένα και τη διαδρομή σου. Πώς ξεκίνησες να γράφεις;
Η πορεία μου στα blog με έχει φέρει σε επαφή με πολύ αξιόλογους ανθρώπους όπως εσύ. Κι είναι πάντα χαρά μου να πηγαίνουμε ένα βήμα παραπέρα και να γνωριζόμαστε πιο βαθιά. Δεν ξέρω να σου πω ακριβώς πώς ξεκίνησα να γράφω. Γράφω σχεδόν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Θυμάμαι κάποια στιγμή στην Πέμπτη Δημοτικού είχα ένα ολόκληρο τετράδιο με ποιήματα το οποίο πέταξε η μητέρα μου κατά λάθος καθαρίζοντας το γραφείο μου. Δεν μπορώ να σου περιγράψω το πόσο έκλαψα!! Κι εννοείται ήταν η τελευταία φορά που η μητέρα μου καθάρισε το δωμάτιό μου χαχα. Μετά συνέχισα να γράφω ανά διαστήματα. Άλλες φόρες σκέτα στιχάκια, άλλες ολοκληρωμένα τραγούδια με μουσική. Ο κόσμος των blog μου δημιούργησε την ανάγκη αλλά και τις ευκαιρίες να γράφω πιο συχνά και να στραφώ και στην πεζογραφία.
Στη blogoγειτονιά βγαίνεις με το ψευδώνυμο Butterfly… πόσο σε χαρακτηρίζει;
Όταν διάλεξα το ψευδώνυμο αυτό δεν το σκέφτηκα καν, μου βγήκε εντελώς αυθόρμητα. Στην πορεία ανακάλυψα πως έχω πολλά κοινά με τις πεταλούδες. Έπειτα, ήρθε κι η μπαλάντα της πεταλούδας που, όταν την ολοκλήρωσα, κατάλαβα ότι στην ουσία μιλούσα για εμένα για την ψυχή μου. Άλλωστε οι πεταλούδες συμβολίζουν την ψυχή.
Πώς είναι η καθημερινότητά σου, τι σου δίνει ενέργεια και τι έμπνευση;
Η καθημερινότητα μου είναι η κλασική μιας χωρισμένης μητέρας 2 παιδιών, εργαζόμενης, που προσπαθεί να τα προλάβει όλα. Έμπνευση μου δίνουν τα πάντα η και τίποτα. Εννοώ πως μπορεί το οτιδήποτε δω, ακούσω, βιώσω η νιώσω να πυροδοτήσει την έμπνευση κι άλλες φορές να γράψω χωρίς κάποια συγκεκριμένη αφορμή
Αν δεν κάνω λάθος έχεις άλλη μία ποιητική συλλογή με τίτλο «Στου ονείρου το δρόμο». Μίλησέ μου γι’ αυτό.
Ναι, ήταν η πρώτη μου ποιητική συλλογή σε μορφή ebook. Τα ποιήματα είχαν κοινωνική περισσότερο διάσταση, εξέφραζαν προβληματισμούς, σκέψεις και συναισθήματα για διάφορα ζητήματα. Αργότερα, θα ήθελα να την εμπλουτίσω και με νέα ποιήματα που έχω γράψει και να την κυκλοφορήσω εκ νέου, ίσως και έντυπη.
Πώς νιώθεις με τo βιβλίo στα χέρια σου βγαλμένo από την ψυχή σου;
Το συναίσθημα όταν κράτησα για πρώτη φορά το τυπωμένο βιβλίο στα χέρια μου ήταν μοναδικό. Είναι ακριβώς όπως το λες, κράτησα στα χέρια μου ένα κομμάτι της ψυχής μου.
Γνώριζαν οι δικοί σου, οι φίλοι σου αυτή σου τη δραστηριότητα πριν ολοκληρωθεί και τυπωθεί; Πώς αντέδρασαν όταν το έμαθαν;
Κάποιοι το γνώριζαν ήδη από την εποχή του ebook. Κάποιοι άλλοι όχι, το έμαθαν πρόσφατα. Κάποιοι ακόμα δεν το γνωρίζουν. Είμαι λίγο συνεσταλμένη, δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ για μένα και το τι κάνω. Για παράδειγμα, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι γράφω και τραγούδια όπως και ότι τραγουδάω. Όσοι πάντως γνώριζαν ή έμαθαν τώρα για τα ποιήματα, είναι πολύ θετικοί και υποστηρικτικοί απέναντί μου.
Τι σημαίνει για σένα ποίηση και πώς βλέπεις τους ποιητές του σήμερα;
Ποίηση... πώς να το ορίσεις αυτό;... Δεν ξέρω αν γίνεται... Πώς να βάλεις ορισμό σε κάτι που εκ φύσεως δεν έχει όρια; Είναι κατάθεση ψυχής αυτό είναι! Κι η πεζογραφία ως ένα βαθμό κατάθεση ψυχής είναι, αλλά επειδή πρόκειται για μυθοπλασία, μεγαλύτερο ρόλο παίζει η φαντασία παρά το συναίσθημα. Ενώ η ποίηση απαιτεί το συναίσθημα για να γεννηθεί. Τη χαρά, τη λύπη, τον έρωτα, την απώλεια, το θυμό, την απογοήτευση, τον ενθουσιασμό, την προσμονή... Οι ποιητές της εποχής είναι σπουδαίοι για μένα. Γράφουν καθαρά και χωρίς περιττές φιοριτούρες. Κι έχουν να διαχειριστούν μια πολύ δύσκολη εποχή με πολύ γρήγορες εναλλαγές.
Λέγεται συχνά πως για να είναι κανείς ποιητής πρέπει να είναι ρομαντικός. Ποια είναι η γνώμη σου;
Υποθέτω πως ο ρομαντισμός είναι ένα στοιχείο της ποίησης. Το ίδιο όμως κι ο ρεαλισμός. Ο ποιητής θεωρώ ότι πρέπει να ΝΙΏΘΕΙ. Δυνατά έντονα κι απόλυτα. Δεν μπορείς να είσαι κυνικός και να γράφεις ποίηση, γιατί απλούστατα τίποτα δεν σε αγγίζει. Ενώ ο ποιητής αγγίζεται από πολλά σχεδόν από όλα. Επίσης, πρέπει να είναι δυνατός. Θέλει κότσια να βγάλεις την ψυχή σου στο χαρτί κι ακόμα περισσότερα κότσια να την μοιραστείς με τον υπόλοιπο κόσμο.
Μίλησέ μου για την καινούργια σου δουλειά, το βιβλίο με τίτλο «Μέσα στην Αλισάχνη» που μόλις κυκλοφόρησε.
Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται τον έρωτα. Σε όλες τις διαστάσεις του. Τον αμοιβαίο, το μονόπλευρο, τον σαρκικό, τον ψυχικό, τη δύναμη που σου δίνει εν τη γενέσει του και τον πόνο της απώλειας του. Για μένα, ο έρωτας είναι ένα από τα δυνατότερα συναισθήματα, πηγή ζωής και κινητήριος δύναμη. Κι όποιος δεν έχει ερωτευτεί έστω για μια φορά παράφορα, νομίζω πως δεν έχει ζήσει...
Τι ονειρεύεται η Butterfly της blogoγειτονιάς μας και τι θα ήθελε, αν μπορούσε, να εξαλείψει από τον κόσμο η Χριστίνα;
Η Χριστίνα και η butterfly δεν είναι διαφορετικές οντότητες. Θα ήθελα να εξαλείψω τα τρία Α, που για μένα καταστρέφουν την ανθρωπότητα.
Αλαζονεία, Αχαριστία, Απληστία. Νομίζω ότι αν αυτά τα τρία χαρακτηριστικά εξαφανίζονταν, δεν θα υπήρχε πλέον πόλεμος, πείνα, καταστροφή του περιβάλλοντος, αδικία...όλα όσα δηλητηριάζουν τη χαρά και την ύπαρξή μας.
Κάνε μια ευχή για το "e-periodiko mas" και τους αναγνώστες του…
Για το περιοδικό εύχομαι... τι άλλο; Όλο και περισσότερους φανατικούς αναγνώστες!Για τους αναγνώστες πάλι, υγεία, ευημερία και αγάπη. Όπως και για σένα Μαρινακι μου! Και για όλους μας εύχομαι λιγότερο εγωισμό και περισσότερη ενσυναισθηση. Λιγότερο φόβο και περισσότερο θάρρος. Λιγότερο ψέμα και περισσότερη αλήθεια. Και πάντα πολύ πάθος.
Αυτή είναι η
Χριστίνα Λέλη, η
Πεταλούδα της blogoγειτονιάς, που άνοιξε τα φτερά της στον κόσμο των εκδόσεων με το βιβλίο της
"Μέσα στην Αλισάχνη" από τις εκδόσεις Άρωμα! Της εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είναι καλοτάξιδο και να έχει πάντα ούριο άνεμο σε κάνε άνοιγμα των φτερών της...
Χριστίνα μου, σ' ευχαριστώ!! Πάντα επιτυχίες να έχεις!