Τα κουνούπια συνυφασμένα με το καλοκαίρι, μπορούν να καταστρέψουν τη διάθεσή μας τις ζεστές καλοκαιρινές βραδιές σε κλάσματα δευτερολέπτου. Τα χημικά αντικουνουπικά δημιουργούν σε πολλούς ανθρώπους δυσφορία με τη μυρωδιά τους (ειδικά τα φιδάκια, που είναι για εξωτερικούς χώρους), ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που τελειώνουν τη στιγμή που τα χρειαζόμαστε.


Ένα σχεδόν ανέξοδο αντικουνουπικό όμως, μπορεί να δώσει λύση και να κρατήσει μακριά κάθε ανεπιθύμητο ιπτάμενο επισκέπτη. Τα υλικά είναι απλά, υπάρχουν στα περισσότερα σπίτια, αλλά και αν κάτι σας λείπει, εύκολα μπορείτε να το προμηθευτείτε.
Δείτε τι χρειάζεστε για να το φτιάξετε:


Σε ένα γυάλινο βάζο βάλτε νερό και βυθίστε τρία κλωναράκια δεντρολίβανου, δύο φέτες λεμονιού, δύο φέτες lime και προσθέστε 10 σταγόνες αιθέριου έλαιου λεβάντας. Τέλος, τοποθετήστε ένα ρεσώ στην επιφάνεια και ανάψτε το! Αν θέλετε μπορείτε να προσθέσετε και ένα κλωναράκι λεβάντας και να τοποθετήσετε ρεσώ που επιπλέει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως και τα απλά, δεν κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους.


Δημιουργεί μια όμορφη ατμόσφαιρα και σας κρατά ανέγγιχτους από τις ορέξεις των κουνουπιών....

Το βιντεάκι σας καθοδηγεί βήμα βήμα...

Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγα πως είναι πολύ εύκολο να φτιάξετε ένα εξώφυλλο για το ημερολόγιό σας αλλάζοντάς του όψη; Δύσκολο;
Κι αν σας πω, πως γίνεται όχι μόνο εύκολα, αλλά και γρήγορα και χωρίς ράψιμο και αφαιρείται όταν το θελήσετε;
Αυτή είναι η κατασκευή που σας προτείνω να δοκιμάσετε!

Η ιδέα ήρθε από τη Σωτηρία του mylittleworld.gr. Ενθουσιάστηκα με τη σκέψη να φτιάξω μόνη μου το εξώφυλλο του ημερολογίου μου και αφού βρήκα το ύφασμα, είχα μια αντικειμενική δυσκολία για την υλοποίηση, αφού δεν είχα την κατάλληλη κόλλα, αλλά και γενικότερα η κόλλα κι εγώ δεν έχουμε και την ιδανική σχέση. Από την άλλη, δεν ήθελα ένα μόνιμο κάλυμμα. Προτιμούσα να αφαιρείται όποτε χρειάζεται και να το αντικαθιστώ με ένα άλλο (τώρα που βρήκα τρόπο).


Χρησιμοποίησα αυτοκόλλητη ταινία στριφώματος και χωρίς να βάλω ούτε μια βελονιά, με το σίδερο και λίγη προσοχή, σε χρόνο dt η καινούργια ενδυμασία του ημερολογίου μου ήταν έτοιμη!

Αρχικά, με την ταινία στριφώματος γύρισα κατά 1 εκατοστό τις δύο πλαϊνές πλευρές. Στη συνέχεια έφτιαξα τις δύο εσοχές μέσα από τις οποίες θα περνά το ημερολόγιο. Χρησιμοποίησα ξανά ταινία στριφώματος, αφού πρώτα μέτρησα με προσοχή το σημείο "ραφής" σύμφωνα με το μέγεθος του ημερολογίου.

Γύρισα τις μεγάλες οριζόντιες πλευρές  (πάνω και κάτω) από μέσα και έβαλα πάλι ταινία στριφώματος για να είναι περιποιημένο και καθαρό από ξέφτια.


Σημείωση: Το ημερολόγιο είχε και λάστιχο κλεισίματος το οποίο χωρίς κανένα πρόβλημα χρησιμοποιείται και τώρα αφού το υφασμάτινο κάλυμμα φτάνει μέχρι αυτό και έτσι δεν το εμποδίζει στη χρήση, όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία...

Το δημιούργημά μου, έτοιμο!



Τι λέτε, εσείς θα το δοκιμάσετε;..
Περιμένω τη γνώμη σας!

Η ιδέα ενός φωτισμένου χώρου από εκατοντάδες μικρά φωτάκια, πάντα γοητεύει. Ίσως γιατί μέσα στη νύχτα θυμίζουν τον έναστρο ουρανό. Μια τέτοια ατμόσφαιρα δημιουργεί η κατασκευή που σας προτείνω, η οποία είναι εύκολη και τα αποτελέσματα είναι φανερά μπροστά σας.



Δύο ειδών μπάλες έφτιαξα και ...φώτισα. Η μία μπάλα είναι μεγάλη και οι υπόλοιπες μικρές. Τα υλικά που χρειάζονται είναι σπάγκος (αγαπημένο υλικό έγινε με τον καιρό), κόλλα, μπαλόνια και φωτάκια μπαταρίας.


Για τη μεγάλη χρησιμοποίησα ένα μπαλόνι κανονικό μεγέθους που το φούσκωσα στο μέγεθος μιας παιδικής μπάλας. Τύλιξα τον βρεγμένο με κόλλα σπάγκο γύρω του και περίμενα να στεγνώσει. Έσκασα και αφαίρεσα το μπαλόνι όταν στέγνωσε καλά και τύλιξα τα φωτάκια γύρω της στερεώνοντάς τα με νέο σπάγκο. Αυτό ήταν όλο!...


Το ίδιο έκανα και για τις μικρές. Μόνο που το μέγεθος των μπαλονιών ήταν μικρό. Τα μπαλόνια - νερόμπομπες όπως τα λένε τα παιδιά έδωσαν το καλούπι. Η διαδικασία ίδια. Όταν στέγνωσαν πήρα μια σειρά φωτάκια μπαταρίας και την πέρασα μέσα από τις μπάλες. Έτσι στέκονται κιόλας η μία δίπλα στην άλλη φωτισμένες και χαρωπές!


Αφού σας πω πως μ' αυτή την ανάρτηση συμμετέχω στο Countdown της Δέσποινας κι αυτή την εβδομάδα, περιμένω εναγωνίως τη γνώμη σας!...

Κάθε φορά, που έρχεται η στιγμή να στολίσω το χριστουγεννιάτικο δέντρο, διαπιστώνω "απώλειες" στις μπάλες. Άλλες έχουν χάσει το χρώμα τους, κάποιες έχουν χάσει το σημείο που τις κρεμάμε, ενώ κάποιες έχουν απλά παλιώσει...
Η πιο απλή κίνηση θα ήταν να αγοράσω μερικές καινούργιες. Γιατί όμως να μην ανακυκλώσω τις παλιές;


Σε κάθε ντουλάπα υπάρχουν μπλουζάκια, που δεν χρησιμοποιούνται αλλά δεν μπορούν και να δοθούν γιατί είναι φθαρμένα. Αυτά αξιοποίησα για να φτιάξω τις μπάλες και να γίνουν πιο καινούργιες από πριν. Τύλιξα το ελαστικό ύφασμα γύρω από την κάθε μπάλα, δημιουργώντας ένα μικρό πουγκί, στερέωσα με μια κορδέλα και τις κρέμασα ξανά στο δέντρο.


Τόσο πολύ με εξίταρε το αποτέλεσμα, που προχώρησα και σε δεύτερη εκδοχή. Αυτή τη φορά χρησιμοποίησα ημιδιάφανο χάρτινο ύφασμα, σαν αυτά που χρησιμοποιούνται σε υλικά συσκευασίας. Ορίστε το αποτέλεσμα!


Κι επειδή ο πυρετός της δημιουργίας συνεχώς ανέβαινε, σκέφτηκα να φτιάξω και κάποιες εντελώς καινούργιες από σπάγκο. Η διαδικασία γνωστή (σπάγκος τυλιγμένος σε μικρό μπαλόνι, κόλλα, λίγη υπομονή να στεγνώσει, χρυσό spray για το βάψιμο) και το αποτέλεσμα ευθύς αμέσως....


Λοιπόν, τι λέτε; Έπρεπε να επιλέξω τη λύση της αγοράς;..