Η βασίλισσα Όλγα το 1912 -1913 επισκέπτεται τη Γερμανία και την Αγγλία και παραγγέλνει από τα εργοστάσια του "Αρμάν Μαρσέιγ" και "Σάιμον εντ Χάλπι" 42 γυμνές κούκλες με πορσελάνινο κεφάλι. Με τη δική της εντολή, η γραμματέας της Ιουλία Καρόλου έστειλε τις κούκλες αυτές στα κατά επαρχίες διοικητικά συμβούλια της Χριστιανικής Αδελφότητας ή στους κατά τόπους δημάρχους της Ελλάδας. Παράκληση ήταν να ντυθούν οι κούκλες ανά ζεύγος, με κάθε λεπτομέρεια, με τη νυφιάτικη, τη γιορτινή ή την καθημερινή φορεσιά και να επιστραφούν.

Το 1914 η βασίλισσα αναγκάστηκε, λόγω του πολέμου, να καταφύγει στη Ρωσία. Από εκεί έστειλε επιστολή στην Ιουλία Καρόλου, με την οποία της ανέθετε να δωρίσει τη συλλογή με τις κούκλες στο Λύκειο των Ελληνίδων.

Στο πίσω μέρος του κεφαλιού έφεραν σφραγίδα του εργοστασίου και τα μαλλιά τους ήταν από μαλλί προβάτου. Ειδικός μηχανισμός συγκρατούσε τα μάτια που ανοιγόκλειναν στο εσωτερικό του κεφαλιού και ξύλινες μπάλες εξασφάλιζαν τις κινήσεις των αρθρώσεων.

Από εκείνες τις 42 κούκλες σώζονται 23, τις οποίες έχετε πάντα την ευκαιρία να θαυμάσετε, στο Μουσείο Ιστορίας της Ελληνικής Ενδυμασίας.

Τη δεκαετία 1920 - 1930 το παιχνίδι για τα κορίτσια έχει στραφεί στην ιδέα του νοικοκυριού και της μητρότητας. Είναι η εποχή που πρωτοεμφανίζονται οι μικρογραφίες επίπλων, τα κουζινικά σκεύη και τα σύνεργα του αργαλειού.

Τα αγόρια αρχίζουν να εξοικειώνονται με το επάγγελμα του πατέρα και να περνούν πολλές ώρες κοντά του. Τις υπόλοιπες ώρες παίζουν έξω στο δρόμο.

Ένα από τα χόμπυ της εποχής ήταν η ιππασία, αλλά με άλογα - καλάμια. Ξερίζωναν καλάμια, μεταμόρφωναν τη ρίζα σε κεφάλι αλόγου και τα καβαλούσαν.

Τα υπόλοιπα παιχνίδια ήταν αυτοσχέδια με υλικά της φύσης, όπως χώμα (χωμάτινοι βόλοι), πέτρα και ξύλο.


πηγή: lykeionellinidon.gr, Μουσείο Ιστορίας Ελληνικής Ενδυμασίας

Το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι είναι ένας θεσμός Πολιτισμού και Δημιουργίας, τον οποίο η Δημοτική Αρχή προσπαθεί κάθε χρόνο να ενισχύει και να εμπλουτίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αλλά, η πιο σπουδαία παράμετρος αυτού του θεσμού είναι ο εθελοντισμός, οι πινελιές του οποίου δίνουν τη διαφορά κάθε χρονιά!
Μια πλατιά και αυθόρμητη προσφορά από ανθρώπους όλων των ηλικιών, που υποστηρίζουν με πάθος το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, το ενδυναμώνουν με αβίαστη και πληθωρική αγάπη, το πλουτίζουν με πρωτότυπες ιδέες και το βοηθούν ουσιαστικά με εθελοντική προσφορά εργασίας σε κάθε βήμα του, σε κάθε εκδήλωσή του!
Το Ρέθυμνο, μέσα από το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, προβάλλει την ιδιαίτερη ταυτότητα του ανθρώπινου δυναμικού του και αναδεικνύει την μακραίωνη ιστορία του και την πλούσια παράδοσή του.

Πολλά Χρόνια Πριν...

Ένας σχεδόν «αιώνας Καρναβάλι» μας κλείνει το μάτι και μας αποχαιρετά, δίνοντας την σκυτάλη στη νέα εποχή.
Στο όμορφο Αναγεννησιακό Ρέθυμνο, χρονολογούνται ήδη από το 1914 τα πρώτα στοιχεία χιουμοριστικών εκδηλώσεων. Απόκριες μιας άλλης εποχής, που έχει αφήσει το νοσταλγικό της άρωμα διάχυτο να μοσχοβολά ακόμη, με χορούς ρομαντικούς και τους Ρεθεμνιώτες να υποδέχονται με τις δέουσες τιμές την «Αυτού Εξοχότητα Βασιλέα Καρνάβαλο μέσα στην αταξία του ακράτητου γέλιου!»
Ένα έθιμο της παλιάς αυτής Ρεθεμνιώτικης Αποκριάς του περασμένου αιώνα, το «Κυνήγι του κρυμμένου Θησαυρού», γίνεται αφορμή, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, να δημιουργηθούν οι «Ομάδες» οι οποίες αργότερα, το 1993, προσκαλούνται από το Δήμο Ρεθύμνης, ως αρωγό και χρηματοδότη, να αναλάβουν, να στηρίξουν και να δώσουν δημιουργική πνοή στο Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, ένα Καρναβάλι που, στην αυγή του 21ου αιώνα, έχει καθιερωθεί επάξια ως το «Καρναβάλι της Κρήτης»!

ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ Η ΤΕΛΕΤΗ  ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΝΕΤΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Με μια φαντασμαγορική τελετή στο Ενετικό Λιμάνι του Ρεθύμνου, στην καρδιά της ιστορικής πόλης, δόθηκε  την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου, η έναρξη του επετειακού Ρεθεμνιώτικου Καρναβαλιού.
Ρεθεμνιώτες όλων των ηλικιών αλλά και πλήθος επισκεπτών αγκάλιασε το γραφικό Ενετικό Λιμανάκι και απόλαυσε ένα μοναδικό θέαμα.
Η «καρναβαλική φλόγα» που πάντοτε ανάβει στο Ρέθυμνο την αρχή του τριωδίου και καίει δυνατά στις καρδιές όλων των Ρεθεμνιωτών μέχρι την κορύφωση του την Καθαρά Δευτέρα, άναψε και πάλι. Ο συμβολισμός αυτός, έγινε πραγματική εικόνα, αφού μια ζωντανή φλόγα έφτασε στο Ενετικό Λιμάνι πάνω στα ξάρτια του ιστιοφόρου του Ιστιοπλοϊκού Συλλόγου.
Αμέσως μετά  ξεκίνησε μια προβολή Video με την Ιστορία των 100 χρόνων όπου στο φινάλε του ο Δήμαρχος της πόλης  έδωσε το σύνθημα για την έναρξη παρουσιάζοντας παράλληλα τον κοινωνικό χαρακτήρα του καρναβαλιού, τονίζοντας την απόφαση τόσο της πόλης αλλά και όλων των συντελεστών του καρναβαλιού να σταθούν δίπλα στους συνανθρώπους μας στην Κεφαλονιά.
Μοναδικές ασπρόμαυρες και έγχρωμες εικόνες, μάρτυρες της καρναβαλικής ιστορίας της πόλης, παρέλασαν μπροστά από τα μάτια όσων βρέθηκαν στην μεγάλη γιορτή, ξυπνώντας αναμνήσεις και χαρίζοντας συγκίνηση.
Με το σύνθημα του Δημάρχου, μια ζωντανή τούρτα από 100 παιδιά του συλλόγου ενόργανης γυμναστικής «ΟΚΑ Αρκάδι» άναψε 100 κεριά, ενώ πυροτεχνήματα γέμισαν των ουρανό του Ενετικού λιμανιού.
Σειρά πήρε η εναέρια ακροβάτης όπου πετώντας πάνω από την τούρτα με τα 100 παιδιά, παρουσίασε εντυπωσιακά παράτολμα ακροβατικά δίνοντας  τη σκυτάλη ξανά στις ομάδες, όπου κάτω από τους ήχους του τραγουδιού για το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, παρουσίασαν της φετινές στολές τους.
Η υπέροχη εκδήλωση έφτασε στην κορύφωση της με μια συναυλία από το συγκρότημα «48 Ώρες».
Η εβδομάδα αυτή είναι αφιερωμένη στο Κυνήγι του Θησαυρού, καθώς στις 12/2 είναι το Διαδικτυακό, στις 14/2 ο χορός των ομάδων του, στο Κέντρο «Άστρο» στις 21:00, στις 15/2 το Γυμνασιακό στο Φρούριο Φορτέτσα, ενώ στις 16/2 θα λάβει χώρα η επίσημη διοργάνωσή του.
Υπενθυμίζεται ότι σε κάθε εκδήλωση που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων του Ρεθεμνιώτικου Καρναβαλιού, θα παραβρίσκονται εκπρόσωποι του Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Δήμου Ρεθύμνης, οι οποίοι θα συγκεντρώνουν φάρμακα και χρήματα για την ενίσχυσή του.
 






πηγή: rethymnocarnival.gr

Η ευτυχία πηγάζει από μια ισορροπημένη προσέγγιση που μας κάνει να σκεφτόμαστε με τρυφερότητα το παρελθόν, να απολαμβάνουμε το παρόν και να έχουμε όνειρα για το μέλλον, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Επιστήμονες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, με επικεφαλής τον δρα Ράιαν Χάουελ, διευθυντή του Εργαστηρίου Προσωπικότητας & Ευεξίας, ανακάλυψαν πως όσοι έχουν αυτού του είδους την «ισορροπημένη προσέγγιση του χρόνου» αισθάνονται πιο ζωντανοί, πιο ευγνώμονες και πιο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους.

Τα ευρήματά τους δημοσιεύονται στη διαδικτυακή έκδοση της επιθεώρησης «Journal of Happiness Studies».

«Εάν ένας άνθρωπος βασίζεται πολύ σε μία από τις συνιστώσες του χρόνου, αυτή τον κυριεύει και μπορεί να τον οδηγήσει σε καταστροφικές συμπεριφορές», δήλωσε ο δρ Χάουελ. «Το καλύτερο είναι να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα σε παρελθόν, παρόν και μέλλον».

Αν και μοιάζει προφανές πως θα είναι ευτυχέστεροι όσοι έχουν θετική άποψη για το παρελθόν τους, απολαμβάνουν το παρόν και έχουν στόχους για το μέλλον, ο δρ Χάουελ είπε πως το αίσθημα της ευεξίας εξαρτάται από την ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα τρία στοιχεία.

«Για να αντιμετωπίσει κανείς ό,τι συμβαίνει στη ζωή του, πρέπει να έχει νοητική ευλυγισία», είπε. «Αυτός πιθανώς είναι ο λόγος που ευτυχέστεροι είναι όσοι έχουν καλά ισορροπημένη χρονική αντίληψη».

Και εξήγησε πως ασφαλώς είναι υπέροχο να έχει κανείς καλές αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία, αλλά αν περνάει πολύ χρόνο αναπολώντας τες, χάνει στιγμές του παρόντος.

Αντίστοιχα, μπορεί κανείς να έχει θαυμάσια όνειρα για το μέλλον, αλλά δεν τον ωφελεί να ονειρεύεται και να χάνει το παρόν. Ούτε μπορεί να νιώθει ευτυχισμένος όταν απλώς θέλει «να σταματήσει» το χρόνο για να μην χάσει τις καλές στιγμές που τώρα ζει, επειδή δεν έχει κάτι άλλο να ονειρευτεί για το μέλλον.

Το γενικό συμπέρασμα της μελέτης είναι πως πρέπει να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας και να κρατήσουμε τις καλές στιγμές, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να απολαμβάνουμε τις καλές στιγμές του παρόντος και να προσδοκάμε κάτι από το μέλλον, κατά τον δρα Χάουελ.

ΠΗΓΗ: tanea.gr

(από πού προήλθε;)

Όταν κάποιος σε μία συζήτηση μας λέει πράγματα με τα οποία διαφωνούμε ή μας ακούγονται παράλογα, συνηθίζουμε να λέμε: "Μα τί είναι αυτά που μου λες? Αυτά είναι αηδίες και πράσσειν άλογα!".

Το "πράσσειν άλογα" λοιπόν, δεν είνα πράσινα άλογα όπως πιστεύει πολύς κόσμος, όπως τα μικρά μου πόνυ, αλλά αρχαία ελληνική έκφραση.
Προέρχεται εκ του ενεργητικού απαρέμφατου του ρήματος "πράττω" ή/και "πράσσω" (τα δύο τ, αντικαθίστανται στα αρχαία και από δύο σ), που είναι το "πράττειν" ή/και "πράσσειν" και του "άλογο" που είναι ουσιαστικά το ουσιαστικό "λόγος"=λογική (σε μία από τις έννοιες του) με το α στερητικό μπροστά. Α-λογο=παράλογο =>Πράσσειν άλογα, το να κάνει κανείς παράλογα πράγματα.

(από πού προήλθε;)

Ίσως η χαρακτηριστικότερη πρόταση για την περιγραφή της ασυναρτησίας. Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, η πραγματική μορφή της φράσης είναι: "Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή καν' έλα'', που σημαίνει: έρχομαι από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή. 
Αποτελούσε μήνυμα των Σταυροφόρων, όταν επέστρεφαν από την κατακτημένη πλέον Κωνσταντινούπολη και καθόριζαν ως σημείο συνάντησης τους την κορυφή του λόφου. Όσο για την συνέχεια της φράσης...
"και βγάζω το καπέλο μου να μη βραχεί η ομπρέλα μου", φαίνεται ότι αποτελεί νεότερη προσθήκη όσων δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι σχέση είχε η Πόλη με την κανέλα.