2014! Τι χρονιά κι αυτή!

2014! Τι χρονιά κι αυτή!



Ως άνθρωποι πιθανών να έχουμε κοντή μνήμη. Από την άλλη μεριά τα πρόσφατα γεγονότα με την τραγικότητά τους καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της προσοχής και της μνήμης μας. Πώς όμως να χαρακτηρίσει κανείς μια χρονιά, που σε επίπεδο παγκόσμιο ή τοπικό αφήνει μια γεύση πίκρας και μια επίγευση αγωνίας, μέχρι τις τελευταίες της μέρες;

Αυτό που χαράχτηκε στη μνήμη μου είναι νεκροί και αίμα. Ουκρανία, Αφγανιστάν, Συρία, Τζιχαντιστές, αεροπλάνα που εξαφανίστηκαν, παιδιά που δολοφονήθηκαν στο σχολείο τους, η νωπή τραγωδία της Αδριατικής…
Και στη χώρα μας, ανεργία, φτώχεια, άστεγοι, εκβιασμοί…
Μοιάζει σχεδόν ειρωνικό να ευχηθεί κανείς «καλή χρονιά» όταν όλα γύρω είναι τόσο άσχημα…

Δε λέω, ο άνθρωπος πάντα ελπίζει και πάντα κοιτά μπροστά, προσπαθώντας για το καλύτερο, θεωρητικά τουλάχιστον. Γιατί στην πράξη ειλικρινά δεν μπορώ να βρω σ’ όλα τα παραπάνω γεγονότα καλές προθέσεις, όσο κι αν προσπαθώ. Τι σόι καλές προθέσεις να υπάρχουν σε πολέμους; Τι σόι καλές προθέσεις να υπάρχουν σε φόνους; Τι σόι καλές προθέσεις να υπάρχουν σε εκβιασμούς λαών;

Κι εκείνο, που συχνά βασανίζει τη σκέψη μου είναι, τι στην ευχή την κάνανε αυτή την έρμη τη συνείδηση, όσοι είναι υπεύθυνοι όλων αυτών. Γιατί υπάρχουν υπεύθυνοι, είτε κατονομάζονται είτε όχι. Υπάρχουν οι υπαίτιοι, όσο καλά κι αν κρύβονται. Είναι άνθρωποι; Με δυο χέρια, δυο πόδια, ας πούμε; Έχουν ψυχή, αισθήματα, οικογένεια, αγαπημένους; Δεν ξέρω πώς να τους χαρακτηρίσω, γιατί αν είναι σαν και μένα ή σαν και σας, τότε θα ήθελα πολύ να ξέρω πώς καταφέρνουν και κοιμούνται μακάριοι. Πώς καταφέρνουν και ζουν στο δικό τους μικρόκοσμο, ευτυχισμένοι ή έστω ευχαριστημένοι! Πώς γίνεται να ζουν καλά, όταν γύρω τους υπάρχει τόση δυστυχία, τόσος πόνος!

Θα με πείτε ρομαντική, πολύ ευαίσθητη ή και γλυκανάλατη ακόμα… κάποιοι μπορεί να βάλετε και τις φωνές…  πού ζεις χρυσή μου, δεν βλέπεις γύρω σου… και άλλα τέτοια!... Επειδή ζω στον κόσμο, επειδή βλέπω γύρω μου, γι’ αυτό αναρωτιέμαι!…
Ναι, εντάξει να το καταλάβω, όλα γίνονται για το χρήμα, όλα γίνονται για τη δύναμη που φέρνει αυτό, μα με οποιοδήποτε κόστος; Μπορεί αυτό να χαρακτηρίζει ένα άνθρωπο; Μπορεί αυτό να γίνει ο μοναδικός σκοπός; Μπορεί να δημιουργήσει σχέσεις;

Το χρήμα είναι μέσο συναλλαγής, δεν είναι δημιουργός ούτε σχέσεων ούτε δεσμών. Αγοράζει κάτι που πουλιέται. Η ανθρωπιά όμως δεν πουλιέται, όσο κι αν κάποιοι το επιχείρησαν και το επιχειρούν. Τα αισθήματα δεν πουλιούνται όσο κι αν κάποιοι επιμένουν να προσπαθούν να τα αγοράσουν. Η ψυχή δεν αγοράζεται όσο κι αν κάποιοι προσπάθησαν να την πουλήσουν στο διάβολο!...
Όσοι νομίζουν ότι το κατάφεραν, αργά ή  γρήγορα θα βρεθούν στη θέση να πουν: «Τι χρονιά κι αυτή!»…
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Το ποδαρικό στην Ελλάδα...

Το ποδαρικό στην Ελλάδα...



Ένας καινούργιος χρόνος μπαίνει και κατά την προσμονή του, ο άνθρωπος διαμέσου των αιώνων στηρίζει όλες τις ελπίδες για μια χρονιά καλύτερη, από αυτή που πέρασε, ακόμα και σε πράγματα, που με βάση τη λογική αποτελούν δεισιδαιμονίες. 
Βλέπετε οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να διατηρούν συμβολικά έθιμα προκειμένου να εξασφαλίσουν υγεία και ευημερία στο σπιτικό τους, κατά τη νέα χρονιά.

Το γνωστό μας λοιπόν ποδαρικό, στην Ελλάδα είναι η πρώτη κίνηση, που γίνεται με τον ερχομό κάθε νέου χρόνου. Είναι το πρώτο βήμα ενός επισκέπτη στο σπίτι μας, τα ξημερώματα ή το πρωί της Πρωτοχρονιάς και πρέπει να φέρνει καλή τύχη και ευτυχία για όλη τη χρονιά στο σπίτι που επισκέπτεται. 
Όμως επειδή υπάρχει πάντα η πιθανότητα να φέρει το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα, αυτός που θα κάνει το ποδαρικό θα πρέπει να είναι και καλότυχος και καλόκαρδος, γι' αυτό προτιμούνται τα παιδιά που είναι αθώα και ειλικρινή και φυσικά το πρώτο βήμα, θα πρέπει να γίνει με το δεξί για να έρθουν όλα δεξιά, δηλαδή βολικά (κατ' ευχήν).

Η εθιμική αυτή συνήθεια δεν είναι τίποτα άλλο από μια δοξασία σύμφωνα με την οποία ό,τι συμβαίνει στην αρχή του χρόνου, συμβαίνει ολόκληρη τη χρονιά. Το ίδιο συμβαίνει και για την πρώτη του μήνα ή της εβδομάδας, γι' αυτό και η ευχή για καλό μήνα ή καλή εβδομάδα. Μάλιστα είναι τόσο παλιά που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο της Γένεσης (30, 30), ενώ στο καλό ποδαρικό πίστευαν και οι Εβραίοι και οι Ρωμαίοι, όπως αναφέρει ο Κοραής.

Και στα Βυζαντινά χρόνια παρά τις επικρίσεις, που δέχθηκε από τους Πατέρες της Εκκλησίας, η συνήθεια του ποδαρικού επιβίωσε μένοντας αλώβητη ως τις μέρες μας.

Δεν είναι λίγες οι περιοχές της πατρίδας μας όπου το ποδαρικό γίνεται από τον ίδιο τον νοικοκύρη ή από τον πρωτότοκο γιό του. Ο Γεώργιος Μέγας αναφέρει, πως το ποδαρικό στην Αμοργό γινόταν από ένα άνθρωπο του σπιτιού όπως γύριζε από την εκκλησία με ένα εικονισματάκι στο χέρι. Κάνοντας δύο βήματα μέσα στο σπίτι έλεγε: Μέσα καλό". Κατόπιν γύριζε δύο τρία βήματα πίσω και ξανάλεγε: "Κι έξω κακό". Οι κινήσεις αυτές επαναλαμβάνονταν τρεις φορές. Την τρίτη φορά έριχνε και το ρόδι, να σπάσει μέσα στο σπίτι, για να είναι το σπίτι γεμάτο από καλά, όπως γεμάτο είναι το ρόδι. Στη συνέχεια όλη η οικογένεια έτρωγε μια "δαχτυλιά" μέλι, για να είναι γλυκιά η ζωή όλο το χρόνο. 

Στην Κάρπαθο έβαζαν πρωί πρωί στο σπίτι ένα άσπρο σκύλο, για το καλό και του έδιναν να φάει μπακλαβά, για να "σκυλιάσει" το σπίτι και να θεριέψουν οι άνθρωποί του.
Να σημειώσουμε πως σε όλες τις περιπτώσεις το πρόσωπο που έκανε ποδαρικό λάβεναι και χρηματικό δώρο. 

Στις αγροτικές περιοχές της πατρίδας μας το ποδαρικό συνδέθηκε με την καλή σοδειά που θα εξασφάλιζε και την ευημερία της οικογένειας. Σε μερικά χωριά της Ρούμελης αυτός που έκανε το ποδαρικό σκόρπιζε και μια χούφτα ρύζι, για να ριζώσει το καλό. 

Στην Κρήτη το πρωί της Πρωτοχρονιάς κάθε μέλος της οικογένειας βγαίνει έξω από το σπίτι παίρνει μια πέτρα τη βάζει μέσα στο σπίτι και αφού καθίσει πάνω της κάνει το σταυρό του και λέει: "Κλου κλου στα ορνίθια μας, καλοχρονιά στο σπίτι μας, αρνιά και ρίφια θηλυκά και κοπέλια αρσενικά". Στη συνέχεια οι γονείς παίρνουν με το καλό χέρι (το δεξί) τα παιδιά κάνοντας το ίδιο και κάθε επισκέπτης και λένε: "Καλημέρα στην αφεντιά σας, καλή Αγία Αρχιμηνιά. Όσο βάρος έχει τούτη δω η πέτρα, τόσο χρυσάφι να μπαίνει στο σπιτικό σας".

Στην Καστοριά φωνάζουν ένα παιδί, που έχει καλό ποδαρικό και το βάζουνε με την "τσουμάγια", που είναι ένα ξύλο που στο κάτω μέρος του έχει ένα κόμπο, να ανακατέψει τη φωτιά και να πει: "Αρσενικά παιδιά, θηλυκά αρνιά".

Στη Λήμνο βάζουν στο τραπέζι ένα ρόδι για να είναι το σπίτι όπως το ρόδι γεμάτο και γλυκά, μέλι και τηγανόπιτες και το αφήνουν στολισμένο έτσι, όλη τη μέρα.

Στην Κορώνη την Πρωτοχρονιά δεν σφάζουν κότα, γιατί η κότα καθώς σκάβει ρίχνει τα χώματα πίσω της, άρα και τα καλά μακριά από το σπίτι. Σφάζουν γουρούνι που τα σπρώχνει μπροστά του και κατσίκι που τρώει ό,τι του ρίχνουν. 

Σε πολλές περιοχές της Λέσβου, το ποδαρικό γίνεται από το νοικοκύρη του σπιτιού ο οποίος ρίχνει μια κανάτα νερό, (κουμάρι) στο κατώφλι του σπιτιού λέγοντας: "Όπως τρέχει το νερό, έτσι να τρέχουν τα καλά στο σπίτι". Την κανάτα αυτή την είχε από πριν γεμίσει στη βρύση του χωριού, χωρίς να μιλήσει σε κανένα από όσους συναντούσε (αμίλητο νερό) αφήνοντας (στη βρύση) μελομακάρονα (φινίκια) και κουραμπιέδες. Κρατά στο χέρι του και μια μαυρόπετρα (πέτρα γερή από γρανίτη), πάνω στην οποία σπάει, μέσα στο σπίτι, το ρόδι και λέει: "Όπως είναι το ρόδι γεμάτο, να είναι γεμάτο το σπίτι μας" και με ένα κλαδί ελιάς (που είναι αιωνόβια) χτυπά στο κεφάλι κάθε μέλος της οικογένειας και των καλεσμένων και του εύχεται καλή χρονιά και υγεία.


πηγές: 24grammata.comvalentine.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ο "Εγωιστής γίγαντας και η Αγάπη του".

Ο "Εγωιστής γίγαντας και η Αγάπη του".


 Μια παράσταση για παιδιά

Από τις 30 Νοεμβρίου και ως τις 6 Ιανουαρίου στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, μια ενδιαφέρουσα παράσταση έχει ως στόχο όχι μόνο να διασκεδάσει αλλά και να διδάξει τα παιδιά, ηθικές αξίες. Το παραμύθι του Όσκαρ Ουάιλντ «Ο Εγωιστής Γίγαντας» γίνεται  θεατρικό έργο για παιδιά σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη και διασκευή Κωνσταντίνας Βαρσάμη

Λίγα λόγια για το έργο
Κάποτε, αλλά όχι πολύ παλιά ζούσε έξω από την πόλη ένας παράξενος γίγαντας. Ήταν πολύ ψηλός, όχι πολύ χοντρός αλλά λίγο θυμωμένος. Όταν γεννήθηκε η μαμά του είπε «πω πω τι ψηλό παιδί... δεν θα χωράει στο κρεβάτι του». Κι ο γιατρός είπε «μα θα γίνει γίγαντας!». Και έγινε. Ένας Εγωιστής Γίγαντας. Για  καλή του τύχη εμφανίστηκε μπροστά του η Αγάπη. Χρειάστηκε κι ένας γιατρός. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Συμβαίνει και στα καλύτερα παραμύθια. Να συναντιούνται κάποιοι καλοί και κάποιοι περισσότερο καλοί.
«Ο Εγωιστής Γίγαντας και η Αγάπη του» είναι μια ιστορία για την απλότητα του εγωισμού και τη δυσκολία της αγάπης. Σε έναν κήπο που άλλοτε ανθίζει και άλλοτε μαραίνεται όλα είναι τόσο πιθανά όσο και απίθανα...
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Πρωτότυπη μουσική: Ερωφίλη
Ενορχήστρωση: Δημήτρης Παπαλάμπρου
Χορογραφίες: Μιμή Αντωνάκη
Βίντεο: Λουκάς Ζιάρας
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Στέλλα Γρίβα, Γιώργος Κρήτος, Nικόλας Στραβοπόδης, Νίκος Αξιώτης

Αμφιθέατρο Αθήνα 9,84 - Τεχνόπολις - Γκάζι

Για περισσότερες πληροφορίες: thechristmasfactory.gr

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Η Αστερούπολη μας περιμένει...

Η Αστερούπολη μας περιμένει...



Ένα αστέρι ευχής μικρού παιδιού, δημιούργησε στη λίμνη των Ιωαννίνων στο Παραλίμνιο Ψυχαγωγικό Πάρκο, την Αστερούπολη για να ζήσουν όλοι οι επισκέπτες της, το πιο χαρούμενο παραμύθι.
Καθημερινά από το πρωί ως το βράδυ, οι επισκέπτες μπορούν να περιπλανηθούν στα μονοπάτια της Αστερούπολης και να ταξιδέψουν στο χριστουγεννιάτικο παραμύθι της Αστερούλας από τις 28 Νοεμβρίου και ως τις 6 Ιανουαρίου, με δωρεάν γενική είσοδο....

Μπορούν να επισκεφθούν το ανοιχτό παγοδρόμιο, την ανοιχτή μουσική σκηνή, το Λούνα Πάρκ, το Περιβαλλοντικό πάρκο Δεινοσαύρων, το Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, το φούρνο του Αη Βασίλη, τη Ζαχαρούπολη, το Carousel, το Camelot ice street, το σπίτι του Αη Βασίλη και ένα σωρό άλλα σημεία, παρέα με την πριγκίπισσα Αστερούλα και τα ξωτικά της. 

Από τις πολλές εκδηλώσεις και δράσεις ξεχωρίσαμε:


Το φούρνο του Αη Βασίλη
Εδώ οι επισκέπτες μπορούν να δουν χριστουγεννιάτικα αρτοποιήματα να μάθουν την τέχνη του ψωμιού και να συμμετέχουν στην παρασκευή χριστουγεννιάτικων μπισκότων, παρέα με το φούρναρη του Αη Βασίλη και τη γυναίκα του, καθημερινά από τις 11:00 το πρωί, ως τις 11:00 το βράδυ.

Η τέχνη της σοκολάτας
Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν μοναδικά γλυπτά σοκολάτας τα οποία φτιάχνονται μπροστά στα μάτια τους με πολλή φαντασία και μεράκι από τους ζαχαροπλάστες. Εκπληκτικά γλυπτά από σοκολάτα και ζαχαρόπαστα, σας περιμένουν...

Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας
Οι επισκέπτες μπορούν να γνωρίσουν και να θαυμάσουν περίπου 20 εξαιρετικές εφευρέσεις του αρχαιοελληνικού τεχνολογικού θαύματος, από το ρομπότ - υπηρέτρια του Φίλωνος, μέχρι τον κινηματογράφο του Ήρωνος και το αυτόματο ωρολόγιο του Κτησίβου, ενώ δεν λείπει και ο αναλογικός υπολογιστής των Αντικυθήρων.
Τιμή εισόδου: 1 € το άτομο

Περιβαλλοντικό Πάρκο των Δεινοσαύρων
Μοναδικό στην ανατολική Ευρώπη το πάρκο αυτό, παρουσιάζει σπάνια αληθινά απολιθώματα και αναπαραστάσεις σε φυσικές διαστάσεις. Τεράστιοι δεινόσαυροι, καθώς και αναπαράσταση της γέννησης αυγών δεινοσαύρων είναι λίγα μόνο από τα πολλά που μπορείτε να δείτε, σε μια επίσκεψη υπόσχεται μια αξέχαστη εμπειρία.
Τιμή εισόδου: 2€ το άτομο




πηγή: asteroupoliioanninon.gr



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Χριστούγεννα στον κόσμο (μέρος β')

Χριστούγεννα στον κόσμο (μέρος β')




Κένυα
Στην Κένυα, τα Χριστούγεννα είναι τελείως διαφορετικά σε σχέση με τις υπόλοιπες Δυτικές χώρες, αφού εκεί τις μέρες των Χριστουγέννων έχουν καλοκαίρι.
Έτσι αντί για χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ψήνουν στις αυλές των σπιτιών κάνοντας barbeque ενώ οι εκκλησίες στολίζονται με πολύχρωμα μπαλόνια.

Κίνα
Οι χριστιανοί Κινέζοι στολίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο με στολίδια από χαρτί τα οποία είναι συνήθως λουλούδια, φαναράκια και γιρλάντες. Τα παιδιά περιμένουν τον Λαμ Κουνγκ Κουνγκ τον καλό γέρο πατέρα δηλαδή, που φέρνει γλυκά και δώρα.

Νορβηγία
Ο Νορβηγός Άγιος Βασίλης ονομάζεται Julenissen και μαζί με τους βοηθούς του φέρνει δώρα και τύχη στο σπίτι. Τη νύχτα των Χριστουγέννων τα παιδιά βάζουν ένα μπολ με κουρκούτι από αλεύρι για να το προσφέρουν στον Julenissen που τα επισκέπτεται με το έλκηθρο του που το σέρνουν τάρανδοι, από τη Λαπωνία όπου κατοικεί.
Την ημέρα των Χριστουγέννων (Julbrod) τα παλιά χρόνια ετοίμαζαν μέχρι και 60 διαφορετικά φαγητά για το τραπέζι των φίλων των συγγενών και της οικογένειας.

Ολλανδία
Η χριστουγεννιάτικη περίοδος ξεκινά με μια παράδοση που αρχικά δεν είχε καμία σχέση με τα Χριστούγεννα και κορυφωνόταν την ημέρα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, όπου σύμφωνα με το θρύλο, ο Sinterklaas καταφθάνει στην Ολλανδία τρεις εβδομάδες πριν τα γενέθλιά του με ένα πλοίο φορτωμένο με δώρα. Στο λιμάνι τον υποδέχεται η βασίλισσα Βεατρίκη και πολύς κόσμος. Το έθιμο ανάγεται στην εποχή που η Ολλανδία ήταν αποικιοκρατική και έρχονταν τα χριστουγεννιάτικα προϊόντα από τις αποικίες της.
Τις επόμενες μέρες που ακολουθούν ο Sinterklaas με το βοηθό του Zwarten Piet (Μαύρο Πητ) γυρίζει όλη τη χώρα. Τα παιδιά παίρνουν τα δώρα τους στις 5 Δεκεμβρίου και το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζεται αφού φύγει από τη χώρα ο Sinterklaas.

Πολωνία
Η περίοδος που προηγείται των Χριστουγέννων είναι για την Πολωνία, ιδιαίτερα σημαντική για νέους και μεγαλύτερους καθώς προσπαθούν να απέχουν από πειρασμούς γευστικούς κυρίως γλυκών (κάτι σαν τη δική μας νηστεία) έτσι ώστε να πετύχουν εσωτερική γαλήνη και αρμονία.
Παραδοσιακή διακόσμηση στην Πολωνία χωρίς αλεξανδρινό, δεν γίνεται.
Τα σπίτια στολίζονται σε όλα τους τα δωμάτια πλούσια και την παραμονή των Χριστουγέννων η οικογένεια που έχει όλη νηστέψει (ακόμα και τα παιδιά) συγκεντρώνεται γύρω από το γιορτινό τραπέζι που είναι περίτεχνα στολισμένο.

Όταν εμφανιστεί στον ουρανό το πρώτο αστέρι, ξεκινά η γιορτή με το μοίρασμα του χριστουγεννιάτικου μπισκότου σε ένδειξη συμφιλίωσης και αγάπης, ενώ πάντα υπάρχει στο τραπέζι ένα άδειο πιάτο, σε περίπτωση που έρθει κάποιος ξαφνικά. Τα δώρα τοποθετούνται κάτω από το δέντρο και τα μοιράζει μετά το φαγητό ο μικρότερος σε ηλικία.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι τα δώρα δεν απευθύνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά τυχαία και για το λόγο αυτό είναι πάντα γενικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος έτσι ώστε να καλύπτουν άντρες και γυναίκες και όλες τις ηλικίες.

Ρωσία
Στη Ρωσία, έχουν το χριστουγεννιάτικο έθιμο, να ντύνουν μία νεαρή κοπέλα στα λευκά για να παραστήσει την Παναγία. Στις 6 Ιανουαρίου, πολλές περιοχές της Ρωσίας με ορθόδοξους χριστιανούς, βασισμένοι στο Ιουλιανό ημερολόγιο, γιορτάζουν την παραμονή των Χριστουγέννων, γνωστή και ως «Σοτσέλνικ». Ο Αγ. Νικόλαος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στη Ρωσία.

Σύμφωνα με το μύθο, κατά τον 11ο αιώνα ο Πρίγκιπας Βλάντιμιρ ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για να βαπτιστεί και επέστρεψε στη Ρωσία με ιστορίες για τα θαύματα του Αγ. Νικολάου, που ήταν επίσκοπος της πόλης Μύρας στην Τουρκία. Από τότε πολλές ήταν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες που πήραν το όνομά του και μέχρι και τη σημερινή ημέρα το όνομα Νικόλαος είναι από τα περισσότερο διαδεδομένα στη Ρωσία. Η ημέρα του Αγ. Νικολάου (6 Δεκεμβρίου) γιορταζόταν για αιώνες, ωστόσο μετά την κομμουνιστική επανάσταση οι θρησκευτικές γιορτές απαγορεύτηκαν μέχρι την πτώση του Κομμουνισμού. Κατά τη διάρκεια του Κομμουνισμού, ο Αγ. Νικόλαος αντικαταστάθηκε από τον «Ντιέντ Μορόζ» (Ded Moroz), όπως είναι γνωστός στη Ρωσία ο Άη Βασίλης.

Οι περισσότεροι χριστιανοί της Ρωσίας ανήκουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και συνηθίζεται να νηστεύουν μέχρι την πρώτη λειτουργία την Παραμονή των Χριστουγέννων. Το δείπνο την Παραμονή των Χριστουγέννων δεν περιέχει κρέας, ωστόσο είναι γιορτινό. Το πιο σημαντικό έδεσμα είναι ένας ειδικός χυλός που λέγεται «κούτια» (kutya) και αποτελείται από σιτάρι και άλλα δημητριακά που συμβολίζουν την ελπίδα και την αθανασία καθώς και μέλι και σπόρους από παπαρούνα που εξασφαλίζουν ευτυχία, επιτυχία και ξεγνοιασιά. Συχνά τελείται ένα έθιμο, που εγγυάται την ευλογία του σπιτιού. Ένας παπάς επισκέπτεται το σπίτι μαζί με τα παιδιά, που κουβαλούν δοχεία με αγιασμό και ραντίζει όλα τα δωμάτια. Η κούτια τρώγεται από ένα κοινό για όλους πιάτο για να συμβολιστεί η ενότητα.

Σουηδία
Στις 13 Δεκεμβρίου ξεκινούν οι γιορτές στη Σουηδία την ημέρα της Lucia (βασίλισσα του Φωτός) που σύμφωνα με το θρύλο είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου.
Η Lucia αντιπροσωπεύεται από τη μεγαλύτερη κόρη κάθε οικογένειας και φορώντας ένα άσπρο φόρεμα και έχοντας ένα στέμμα με κεριά στο κεφάλι της ξυπνά τους γονείς τραγουδώντας ένα τραγούδι ιταλικό (το Santa Lucia) και τους προσφέρει καφέ κουλουράκια και glogg δηλαδή ζεστό κρασί με μπαχαρικά. Αξίζει να αναφέρουμε πως οργανώνονται εκλογές για την επιλογή της Lucia που θα ηγηθεί στη μεγάλη παρέλαση στη Στοκχόλμη.

Στο παραδοσιακό τραπέζι της παραμονής των Χριστουγέννων βρίσκεται όλη η οικογένεια και τα φαγητά είναι κυρίως χοιρομέρι, ζελέ από γουρουνοπόδαρα, lutfisk (λιαστός μπακαλιάρος που σερβίρεται σε κρεμώδη σάλτσα) και χυλός ρυζιού.

Το έθιμο του doppa i grytan (βούτηγμα στην κατσαρόλα) έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Σύμφωνα μ' αυτό, όλη η οικογένεια βουτάει μαύρο ψωμί σε μια κατσαρόλα που περιέχει ζωμό από χοιρινό, λουκάνικο και μοσχάρι, για να μην ξεχνούν όσους βρίσκονται σε ανέχεια και πεινάνε.

Μετά το φαγητό σειρά έχουν τα δώρα που είναι τοποθετημένα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα φέρνει ο Jultomten ένα ξωτικό που μένει στη σοφίτα (για όσους διαθέτουν φυσικά) και είναι αυτός που προστατεύει την οικογένεια και την περιουσία της.

Οι Σουηδοί συνηθίζουν να μένουν στην εκκλησία μέχρι τα ξημερώματα, ενώ τα παλιά χρόνια υπήρχε η συνήθεια να γίνεται αγώνας δρόμου προς την εκκλησία και ο νικητής να θεωρείται ο τυχερός της χρονιάς.

Η εορταστική περίοδος στη Σουηδία κρατά μέχρι τις 13 Ιανουαρίου μετά από απόφαση του βασιλιά της χώρα Κνούτου (περίπου 1000 χρόνια πριν). Αυτός αποφάσισε πως τα Χριστούγεννα πρέπει να διαρκούν αντί δώδεκα, είκοσι μέρες.

Τσεχία
Στην Τσεχία στις 4 Δεκεμβρίου ημέρα της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας που είναι αφιερωμένη στη μάρτυρα της περιόδου των πρώτων διωγμών των Χριστιανών σε ολόκληρη τη χώρα κόβονται κλαδιά κερασιάς και διατηρούνται στο νερό. Αν μέχρι τα Χριστούγεννα ανθίσουν, φέρνουν τύχη για την επόμενη χρονιά. Τα κλαδιά αυτά μαζί με αλεξανδρινά και άλλα στολίδια μπαίνουν σε καλάθια και διακοσμούν το γιορτινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι με τις περίτεχνες συνθέσεις τους.

Φινλανδία
Παραδοσιακά στην Φινλανδία η παραμονή των Χριστουγέννων είναι αφιερωμένη στη μνήμη των νεκρών και μια επίσκεψη στο νεκροταφείο αποτελεί πατροπαράδοτο έθιμο. Εντυπωσιακές εικόνες δημιουργούνται από τα αναμμένα κεράκια στα καλυμμένα με χιόνι νεκροταφεία.
Οι Φινλανδοί περνούν κι αυτοί τα Χριστούγεννα με την οικογένεια και τους συγγενείς τους και την εορταστική ατμόσφαιρα στολίζουν τα κεριά και τα αλεξανδρινά.

Χαβάη
Στην Χαβάη, ο Άγιος Βασίλης, δεν έρχεται με έλκηθρο πάνω στα χιόνια αλλά με κανό. Εκεί αφού φάνε, σολομό και χοιρινό, γλεντούν με γιουκαλίλι τραγουδώντας χριστουγεννιάτικες μελωδίες τροποποιημένες όμως με χαβανέζικο ρυθμό.





πηγή: wikipedia.org

κείμενο: "to e-periodiko mas"
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram