Δώστε μια λουλουδάτη όψη στα γυαλιά σας, εύκολα!

Δώστε μια λουλουδάτη όψη στα γυαλιά σας, εύκολα!



Floral γυαλιά ηλίου είναι η πρόταση των σχεδιαστών μόδας για την Άνοιξη και το Καλοκαίρι του 2015. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει οπωσδήποτε να αγοράσουμε καινούργια. Μπορούμε να προσαρμόσουμε τα γυαλιά, που ήδη έχουμε με τον τρόπο, που μας δείχνει η Kirsten Nunez από το studs and pearls.com.


Τι θα χρειαστούμε:
Γυαλιά ηλίου με κοκάλινο σκελετό
Αυτοκόλλητα νυχιών με λουλούδια
Οινόπνευμα
Διάφανο βερνίκι νυχιών


Πώς θα τα φτιάξουμε:
Πρώτα, θα καθαρίσουμε καλά με το οινόπνευμα τους βραχίονες και το σκελετό των γυαλιών. Αν κάνετε floral μόνο τους βραχίονες, τότε καθαρίστε μόνο αυτούς.
Στη συνέχεια θα κολλήσουμε τα αυτοκόλλητα νυχιών με προσοχή, έτσι ώστε να μην έχουν αέρα μέσα τους.
Τελευταίο βήμα, είναι να απλώσουμε δύο στρώματα του διάφανου βερνικιού νυχιών, χωρίς να ξεχάσουμε πως πρέπει να στεγνώσει καλά το πρώτο για να απλώσουμε το δεύτερο, όπως κάνουμε και με τα νύχια μας.
Η μεταμόρφωση έχει πια ολοκληρωθεί και θα είναι όπως στη φωτογραφία!



Εμείς το διαβάσαμε στο: brit.co
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Σπιτική αλοιφή καλέντουλας, για ερεθισμένο δέρμα

Σπιτική αλοιφή καλέντουλας, για ερεθισμένο δέρμα



Για την καλέντουλα και τις ευεργετικές της ιδιότητες έχουμε μιλήσει σε προηγούμενη ανάρτηση. Σας δώσαμε ήδη μια συνταγή κρέμας καλέντουλας για το πρόσωπο.
Τώρα που η άνοιξη είναι πια γεγονός και ο ήλιος δυναμώνει, μια αλοιφή για το ερεθισμένο δέρμα, καταπραϋντική και επουλωτική καλό είναι να υπάρχει στο σπίτι και με αυτή τη συνταγή θα την έχουμε εύκολα και οικονομικά.

Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι:
100 gr ελαιόλαδο
10 gr κερί μέλισσας
μια χούφτα άνθη καλέντουλας αποξηραμένα

Πώς θα τη φτιάξουμε:
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και το κερί της μέλισσας. Στη συνέχεια προσθέτουμε τα άνθη της καλέντουλας και τα αφήνουμε να βγάλουν τα συστατικά τους για 2 λεπτά. Κατόπιν στραγγίζουμε πριν προλάβει να πήξει το μείγμα.
Θα τη φυλάξουμε σε αποστειρωμένο βάζο, το οποίο θα κλείσουμε μόλις κρυώσει εντελώς.

πηγή: kataskeuazo.blogspot.no
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Αυγά από ...πλαστελίνη

Αυγά από ...πλαστελίνη



Καθώς πλησιάζει το Πάσχα και η διακόσμηση αλλά και η διάθεσή μας προσαρμόζονται σιγά - σιγά, μια πρωτότυπη κατασκευή έρχεται να μας βάλει σε δημιουργική φάση.
Αυτά τα πολύχρωμα αυγά, διακοσμούνται με παιδική πλαστελίνη (τύπου play-doh) ή πηλό.
Ας δούμε βήμα - βήμα πώς γίνονται...

Για να γίνουν πολύχρωμα και χαρούμενα, θα χρειαστούν τρία με πέντε διαφορετικά χρώματα της επιλογής σας. Όπως βλέπετε και στη φωτογραφία θα παίξετε με την πλαστελίνη όπως κάναμε παιδιά, κάνοντας λεπτές λωρίδες από κάθε χρώμα.


Στη συνέχεια, θα τις ενώσετε όλες μαζί και θα τις κόψετε. Αυτές τις λεπτές φετούλες θα τις κολλήσετε με προσοχή στην επιφάνεια του αυγού, που καλό είναι να είναι βρασμένο και στεγνό. Αφού τελειώσετε τη διακόσμηση σε κάθε αυγό, θα τα βάλετε στο φούρνο στους 250 βαθμούς για 15 λεπτά ή θα τα αφήσετε μακριά από τα παιδικά χεράκια, μέχρι που να ξεραθεί καλά η ειδική πλαστελίνη ή ο πηλός.

Καλή επιτυχία!!!

πηγή: brit.co
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Π. Πλησή: "Ξεκίνησα να γράφω από ένα θαύμα!"

Π. Πλησή: "Ξεκίνησα να γράφω από ένα θαύμα!"


Συνέντευξη της συγγραφέα παιδικών βιβλίων και εκπαιδευτικού, στο e-περιοδικό μας

Η καλή της τύχη και το σπάνιο ταλέντο της είχαν σαν αποτέλεσμα μέχρι τώρα να εκδοθούν τέσσερα βιβλία της. Εμείς είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί της γι' αυτά και άλλα πολλά...

·Ποια ήταν η αφορμή για το πρώτο σας βιβλίο;

Ένα θαύμα! Χρόνια τώρα προσπαθώ να το εξηγήσω, αλλά εξήγηση δεν βρίσκω! Καλοκαίρι του 2002. Σε μία μονοήμερη εκδρομή στην Εύβοια, με την οικογένεια μου. Εκεί έγινε το θαύμα. Καθόμουν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Μεσημέρι και η νύστα βάραινε τα βλέφαρα μου. Κάπου εκεί, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, όπως λέμε, ήρθε και καρφώθηκε στο κεφάλι μου μια ιδέα. Ένα ολόκληρο βιβλίο, δημιουργήθηκε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Ήταν ο «Κλέφτης ονείρων», που εκδόθηκε το 2004 και που έγραψα μέσα σε τέσσερις ημέρες.

·Πόσο δύσκολο ή εύκολο ήταν να εκδοθεί και πώς αισθανθήκατε όταν το είδατε τυπωμένο;

Η αλήθεια είναι πως δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα. Πήρα μόνο μία αρνητική απάντηση από τον πρώτο εκδοτικό οίκο στον οποίον το πρότεινα. Στον επόμενο εκδότη, που ήταν οι εκδόσεις Κέδρος, πήρα θετική.Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα. Πιο έντονα θυμάμαι τη στιγμή που βγήκα από τις εκδόσεις κρατώντας τις σακούλες με το βιβλίο μου. Το πιο ελαφρύ βάρος, της ζωής μου!

· Πείτε μας λίγα λόγια για το σύνδρομο Άσπεργκερ και για το πως εμπνευστήκατε να γράψετε ένα βιβλίο με το θέμα αυτό.

Πρώτα από όλα θα ήθελα να αναφέρω ότι πλέον δεν μιλάμε για σύνδρομο Άσπεργκερ, αν και ακόμα χρησιμοποιείται ο όρος αυτός. Όλα πλέον τα λέμε αυτισμό. Το σύνδρομο Άσπεργκερ, ανήκει στο ευρύ φάσμα του αυτισμού. Το άτομο γεννιέται με αυτή την αναπτυξιακή διαταραχή, η οποία τον χαρακτηρίζει σε όλη του τη ζωή. Η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη παρέμβαση μπορούν να φέρουν θεαματικά αποτελέσματα στην όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ανάπτυξη του.
Τα άτομα με ήπια αναπτυξιακή διαταραχή, μπορεί να έχουν μία πολύ καλή εξέλιξη. Παρακολουθούν μαθήματα σε κανονικό σχολείο και συχνά έχουν την δυνατότητα για ανώτερες σπουδές. Υπάρχουν και οι περιπτώσεις ατόμων με αυτισμό με πολύ υψηλό δείκτη νοημοσύνης που έχουν πραγματικά κάνει θαύματα στον τομέα τους. Μια πολύ πρόσφατη περίπτωση, είναι αυτή του Τζέικομπ Μπαρνέτ που από τα 12 του όλοι μιλούν για το νέο Άινστάιν. Μπορούν επίσης να εργαστούν και να αποδώσουν, πολλές φορές καλύτερα από άτομα που δεν ανήκουν στο φάσμα λόγω της αφοσίωσης τους (χαρακτηριστικό του αυτισμού) σε ένα αντικείμενο.
Εδώ θα ήθελα να αναφέρω κάποια από τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου (αλλά και του αυτισμού γενικότερα) για να σχηματίσετε μια πιο γενική εικόνα. Έχουν δυσκολίες στην κατανόηση κοινωνικών κανόνων (κοινωνικές δεξιότητες), γι αυτό πολλές φορές μας δίνουν την εντύπωση ενός κακομαθημένου παιδιού. Μία άλλη δυσκολία είναι αυτό που λέμε «θεωρία του νου». Δηλαδή τα άτομα με αυτισμό δεν μπορούν να μπουν στη θέση του άλλου. Να καταλάβουν τα συναισθήματα του και την πρόθεση του. Δεν μπορούν να αποκωδικοποιήσουν τη λεγόμενη γλώσσα του σώματος.
Κατανοούν τις μεταφορές στο λόγο ως κυριολεξίες, γεγονός που προκαλεί πολλές παρεξηγήσεις στην επικοινωνία τους. Αποδίδουν καλύτερα όταν υπάρχει ένα σταθερό πρόγραμμα. Οι αλλαγές τους αναστατώνουν. Μπορεί να έχουν αισθητηριακές ευαισθησίες (π.χ. φως, ήχος, κάποια μυρωδιά).
Μπορεί να έχουν συχνά εκρήξεις θυμού, οι οποίες έχουν σαν αφορμή τις δυσκολίες τους, δηλαδή είναι δικαιολογημένες, με τη διαφορά ότι εμείς δεν μπορούμε να τις εξηγήσουμε, όταν δεν γνωρίζουμε το άτομο και τις ιδιαιτερότητες του.

Εδώ να σημειώσω και πάλι, πώς τα πιο πάνω χαρακτηριστικά που ανάφερα, δεν είναι τα μόνα που διακρίνουμε σε ένα άτομο με αυτισμό. Επίσης πώς ένα άτομο με αυτισμό μπορεί να έχει κάποια από αυτά. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι τα άτομα με αυτισμό ίδια μεταξύ τους. Το κάθε ένα είναι ιδιαίτερο, ξεχωριστό.
Η διάγνωση του αυτισμού, γίνεται από ειδικούς. Δυστυχώς, οι πιθανότητες λανθασμένης διάγνωσης υπάρχουν, γι αυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί στο θέμα αυτό. Υπάρχουν κρατικές υπηρεσίες, που παρά την καθυστέρηση χρόνου που μπορεί να υπάρξει για την εξέταση ενός περιστατικού, εν τούτοις κάνουν πολύ καλή δουλειά και δίνουν αξιόπιστες διαγνώσεις. Ένας γονιός ή ένας δάσκαλος δεν μπορεί να κάνει διάγνωση. Σίγουρα όμως πρέπει και οι δυο όταν δουν συμπτώματα που δεν συμβαδίζουν με την ηλικία του παιδιού, να αποταθούν σε κάποιον ειδικό.
Η γνωριμία μου με παιδιά μέσα στο φάσμα του αυτισμού, μου προκάλεσε το ενδιαφέρον να ασχοληθώ με το θέμα αυτό. Η ιστορία βασίστηκε σε ένα πρόσωπο που γνώριζα και τα γεγονότα που περιγράφω είχαν τη βάση τους σε πραγματικά περιστατικά. Εκείνο που δεν περίμενα να συμβεί, είναι να βρει το βιβλίο τέτοια τεράστια απήχηση και εγώ να ασχολούμαι πλέον αρκετά με το θέμα του αυτισμού. Να σημειώσω εδώ, πως το βιβλίο έχει και εκπαιδευτικό υλικό που μπορεί ένας γονιός ή ένας δάσκαλος να κατεβάσει δωρεάν από το διαδίκτυο.

· Μπορεί το σύνδρομο Άσπεργκερ να «διαλύσει» μια οικογένεια;

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να διαλύσουν μια οικογένεια. Σίγουρα όμως όταν οι γονείς λάβουν μια διάγνωση για το παιδί τους, χρειάζονται χρόνο και αρκετή προσπάθεια για να αποδεχτούν την ιδιαιτερότητα του παιδιού τους. Όποια και αν είναι αυτή. Μετά τη διάγνωση ξεκινάει ένας αγώνας για την αποδοχή της ιδιαιτερότητας του παιδιού τους και της ένταξης του στο κοινωνικό σύνολο. Σε αυτή τη φάση χρειάζονται οπωσδήποτε και οι ίδιοι στήριξη και καθοδήγηση από ειδικό. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουν οι γονείς, πως εάν αντιμετωπίσουν ενωμένοι αυτή την κατάσταση θα βοηθήσουν πολύ το παιδί τους. Το αντίθετο, μπορεί να επιβαρύνει και να κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα.

· Από την εμπειρία σας, πώς συμπεριφέρονται τα παιδιά που έχουν διαβάσει το βιβλίο σας σε σχέση με εκείνα που δεν το έχουν, απέναντι σε κάθε τι διαφορετικό;

Η ανάγνωση ενός μόνο βιβλίου, δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Χρειάζεται αρκετή εκπαίδευση των παιδιών μας ή των μαθητών μας επάνω στο θέμα της αποδοχής. Αν και κατά τη γνώμη μου οι πρώτοι που χρειαζόμαστε εκπαίδευση, είμαστε εμείς.

· Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας βιβλίο , για το επόμενο και πότε θα κυκλοφορήσει.

Το νέο μου βιβλίο έχει τίτλο «Μα, μπαμπά είναι χάλια!» και έχει σαν θέμα του το διαζύγιο και τις νέες οικογένειες που μπορεί να δημιουργηθούν μετά από αυτό. Παρουσιάζω το όλο θέμα με έναν χιουμοριστικό τρόπο, γιατί έτσι πιστεύω μπορούν τα παιδιά να δουν τα μεγάλα προβλήματα της ζωής. Με αισιοδοξία. Άλλωστε δεν γίνεται κι αλλιώς. Η ζωή συνεχίζεται... Το επόμενο βιβλίο μου θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο και θα είναι η πρώτη συνεργασία μου με τις εκδόσεις Ψυχογιός. Έχει τίτλο «Τι κρατάει η μαμά;» και θέμα του την ανεργία. Απευθύνεται σε μικρά παιδιά. Είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορεί βιβλίο μου για μικρότερες ηλικίες.

· Θέλετε να μας πείτε αν τα παιδιά διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία και τι μπορούν να προσφέρουν σε αυτά;

Δυστυχώς τα παιδιά δεν διαβάζουν αρκετά εξωσχολικά βιβλία. Παρατηρείται επίσης, πως όσο μεγαλώνουν τόσο απομακρύνονται από αυτά. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την έλλειψη καλλιέργειας της φιλαναγνωσίας, φέρουν κατά τη γνώμη μου, οι εκπαιδευτικοί. Αυτοί πραγματικά μπορούν να βοηθήσουν το παιδί στο να αγαπήσει το εξωσχολικό βιβλίο. Οι γονείς δεν μπορούν να επέμβουν σε όλα και ούτε έχουν και την ικανότητα. Άρα το μεγαλύτερο βάρος πέφτει σε εμάς, τους εκπαιδευτικούς. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι γονείς δεν πρέπει και αυτοί με τη σειρά τους να αποτελέσουν ένα πρότυπο φιλαναγνωσίας. Πόσα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να κλείνουν την τηλεόραση ή τον υπολογιστή και να επιλέγουν για ψυχαγωγία το βιβλίο; Η ανάγνωση βιβλίων προσφέρει πολλά. Το θέμα είναι η ανάγνωση ποιών βιβλίων και εκεί αρχίζει μια άλλη μεγάλη κουβέντα. Γι αυτό αναφέρθηκα πριν στο μερίδιο ευθύνης των εκπαιδευτικών. Αυτοί πρέπει να καθοδηγήσουν - αφού αφιερώσουν χρόνο για την ενημέρωσή τους - παιδιά και γονείς προς το «καλό» παιδικό βιβλίο.

· Πώς θα μπορούσαμε να τα βοηθήσουμε να διαβάζουν περισσότερα;

Εκτός από τα πρότυπα που αναφέρθηκα πιο πάνω, βασικό ρόλο παίζει και η εκπαίδευση των παιδιών. Εαν εκπαιδεύσουμε το παιδί μας από την πολύ μικρή ηλικία, πολύ πριν αποκτήσει την ικανότητα της ανάγνωσης, δημιουργούμε εκείνες τις βάσεις για έναν μελλοντικό αναγνώστη.

· Ποιο βιβλίο σας αγαπάτε περισσότερο και γιατί;

Αυτή είναι μία ερώτηση που πάντα μου κάνουν τα παιδιά όταν επισκέπτομαι το σχολείο τους ως συγγραφέας. Και η απάντηση που δίνω πάντα είναι πως για να προχωρήσω ένα βιβλίο και να το προτείνω για έκδοση σημαίνει πως είναι κάτι που με εκφράζει και με ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό. Αυτόματα γίνεται και κάτι που αγαπάς. Δεν γίνεται ένα βιβλίο να μην το αγαπάς, αλλά να θέλεις να εκδοθεί. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ κάτι τέτοιο. Και έτσι όλα όσα έχουν εκδοθεί τα αγαπάω και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Το πρόβλημα είναι πως αγαπάω και αυτά που πίστευα πως έπρεπε να εκδοθούν, αλλά οι εκδότες μου το αρνήθηκαν...

· Τελικά, η Παναγιώτα Πλησή είναι δασκάλα ή συγγραφέας μέσα της;

Από φέτος ασχολούμαι αποκλειστικά με τη συγγραφή και ότι συνεπάγεται αυτή η ασχολία. Εργάστηκα ως δασκάλα εικοσιπέντε χρόνια. Για μένα το επάγγελμα αυτό ήταν η ζωή μου. Χρωστάω στους μαθητές μου πολλά και το λέω αυτό πρώτη φορά, μιας και το περιοδικό σας απευθύνεται σε πολλούς από αυτούς. Όχι όμως μόνο στους μαθητές του σχολείου όπου ήμουν τα τελευταία εννέα χρόνια της καριέρας μου αλλά και σε όλους τους μαθητές μου όπου και αν εργάστηκα. Είμαι σίγουρη πως δεν μπορούν να φανταστούν πόσο πολύ με βοήθησαν. Ειδικά στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου. Γι αυτό είπα πως τους χρωστάω πολλά.

· Αν σας ζητούσαν να διαλέξετε μια από τις δύο ιδιότητες, ποια θα επιλέγατε;

Μα θέλει και ρώτημα; Βρείτε την απάντηση μόνοι σας!!!

------

Τα βιβλία της Παναγιώτας Πλησή κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος:


Κλέφτης ονείρων 2004 Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου


Η τεμπελοπόλη Πόλη Πόλη 2006


Δεν είμαι τέρας, σου λέω! 2011 Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας Κύπρου - Έπαινος Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου-Βραχεία Λίστα Βραβείων Διαβάζω


Μα, μπαμπά είναι χάλια! 2014


Μπορείτε να επισκεφθείτε και τα ιστολόγιά της:

panagiotaplissi.blogspot.com, deneimaiterassouleo.blogspot.com

Το τελευταίο της βιβλίο θα παρουσιαστεί:

Το Σάββατο 28 Μαρτίου στις 12:00 το μεσημέρι στο βιβλιοπωλείο Parga στη Λάρνακα της Κύπρου.

Το Σάββατο 4 Απριλίου στις 12:00 το μεσημέρι στο βιβλιοπωλείο Place book στο Καπανδρίτι Αττικής.






[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Η Ελλάδα που αγαπάμε...

Η Ελλάδα που αγαπάμε...



Το σημερινό moodboard για το link - party  του caseperlatesta είναι εμπνευσμένο από τη χθεσινή εθνική εορτή κι έτσι επιλέξαμε φωτογραφίες της Ελλάδας που αγαπάμε! Ήταν πολύ δύσκολο να διαλέξουμε με τόσες ομορφιές που έχει η πατρίδα μας, αλλά νομίζουμε ότι μάλλον τα καταφέραμε, αφού οι επισκέπτες του συγκεκριμένου site το ανέδειξαν ως το πιο αγαπημένο!

Τους ευχαριστούμε!!




[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Αφιερωμένο στην εθνική μας επέτειο!

Αφιερωμένο στην εθνική μας επέτειο!




Με αφορμή την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821, επιλέξαμε να θυμηθούμε ένα απόσπασμα από τη "Ρωμιοσύνη" του Γιάννη Ρίτσου, (απὸ τα Ποιήματα 1930-1960, B´, Κέδρος 1961) μαζί με κάποιες λεπτομέρειες που βρήκαμε στην προσωπική ιστοσελίδα του Κώστα Παπαδόπουλου, που έπαιζε μπουζούκι όταν μελωποιήθηκε από το Μ. Θεοδωράκη και τραγουδήθηκε από το Γ. Μπιθικώτση.

Ένας και μόνο είναι ο λόγος που επιλέξαμε τη Ρωμιοσύνη. Γιατί μέσα από τη διαχρονικότητά της θέτει τον ορισμό των ελληνικών αγώνων...

Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο.

Ἐτοῦτο τὸ τοπίο εἶναι σκληρὸ σὰν τὴ σιωπή,
σφίγγει στὸν κόρφο του τὰ πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στὸ φῶς τὶς ὀρφανὲς ἐλιές του καὶ τ᾿ ἀμπέλια του,
σφίγγει τὰ δόντια. Δὲν ὑπάρχει νερό. Μονάχα φῶς.
Ὁ δρόμος χάνεται στὸ φῶς κι ὁ ἴσκιος τῆς μάντρας εἶναι σίδερο.
Μαρμάρωσαν τὰ δέντρα, τὰ ποτάμια κ᾿ οἱ φωνὲς μὲς στὸν ἀσβέστη τοῦ ἥλιου.
Ἡ ρίζα σκοντάφτει στὸ μάρμαρο. Τὰ σκονισμένα σκοίνα.
Τὸ μουλάρι κι ὁ βράχος. Λαχανιάζουν. Δὲν ὑπάρχει νερό.
Ὅλοι διψᾶνε. Χρόνια τώρα. Ὅλοι μασᾶνε μία μπουκιὰ οὐρανὸ πάνου ἀπ᾿ τὴν πίκρα τους.
Τὰ μάτια τους εἶναι κόκκινα ἀπ᾿ τὴν ἀγρύπνια,
μία βαθειὰ χαρακιὰ σφηνωμένη ἀνάμεσα στὰ φρύδια τους
σὰν ἕνα κυπαρίσσι ἀνάμεσα σὲ δυὸ βουνὰ τὸ λιόγερμα.

Τὸ χέρι τους εἶναι κολλημένο στὸ ντουφέκι
τὸ ντουφέκι εἶναι συνέχεια τοῦ χεριοῦ τους
τὸ χέρι τους εἶναι συνέχεια τῆς ψυχῆς τους -
ἔχουν στὰ χείλια τους ἀπάνου τὸ θυμὸ
κ᾿ ἔχουνε τὸν καημὸ βαθιὰ-βαθιὰ στὰ μάτια τους
σὰν ἕνα ἀστέρι σὲ μία γοῦβα ἁλάτι.

Ὅταν σφίγγουν τὸ χέρι, ὁ ἥλιος εἶναι βέβαιος γιὰ τὸν κόσμο
ὅταν χαμογελᾶνε, ἕνα μικρὸ χελιδόνι φεύγει μὲς ἀπ᾿ τ᾿ ἄγρια γένειά τους
ὅταν κοιμοῦνται, δώδεκα ἄστρα πέφτουν ἀπ᾿ τὶς ἄδειες τσέπες τους
ὅταν σκοτώνονται, ἡ ζωὴ τραβάει τὴν ἀνηφόρα μὲ σημαῖες καὶ μὲ ταμποῦρλα.

Τόσα χρόνια ὅλοι πεινᾶνε, ὅλοι διψᾶνε, ὅλοι σκοτώνονται
πολιορκημένοι ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα,
ἔφαγε ἡ κάψα τὰ χωράφια τους κ᾿ ἡ ἁρμύρα πότισε τὰ σπίτια τους
ὁ ἀγέρας ἔριξε τὶς πόρτες τους καὶ τὶς λίγες πασχαλιὲς τῆς πλατείας
ἀπὸ τὶς τρῦπες τοῦ πανωφοριοῦ τους μπαινοβγαίνει ὁ θάνατος
ἡ γλῶσσα τους εἶναι στυφὴ σὰν τὸ κυπαρισσόμηλο
πέθαναν τὰ σκυλιά τους τυλιγμένα στὸν ἴσκιο τους
ἡ βροχὴ χτυπάει στὰ κόκκαλά τους.

Πάνου στὰ καραούλια πετρωμένοι καπνίζουν τὴ σβουνιὰ καὶ τὴ νύχτα
βιγλίζοντας τὸ μανιασμένο πέλαγο ὅπου βούλιαξε
τὸ σπασμένο κατάρτι τοῦ φεγγαριοῦ.

Τo ψωμὶ σώθηκε, τὰ βόλια σώθηκαν,
γεμίζουν τώρα τὰ κανόνια τους μόνο μὲ τὴν καρδιά τους.

Τόσα χρόνια πολιορκημένοι ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα
ὅλοι πεινᾶνε, ὅλοι σκοτώνονται καὶ κανένας δὲν πέθανε -
πάνου στὰ καραούλια λάμπουνε τὰ μάτια τους,
μία μεγάλη σημαία, μία μεγάλη φωτιὰ κατακόκκινη
καὶ κάθε αὐγὴ χιλιάδες περιστέρια φεύγουν ἀπ᾿ τὰ χέρια τους
γιὰ τὶς τέσσερις πόρτες τοῦ ὁρίζοντα.


Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης σε ραδιοφωνική συνέντευξη του, τον Ιανουάριο του 1990 λέει: Ήταν η πιο μεγάλη στιγμή της καριέρας μου και της ζωής μου… Από τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη, εκείνο που με δυσκόλεψε πάρα πολύ και το θεωρώ από τα μεγαλύτερα είναι η Ρωμιοσύνη του Γιάννη Ρίτσου. Σ’ αυτό το έργο χάθηκα. Έκανα πρόβα δυόμισι μήνες για να μπω στο νόημα της μελωδίας και του στίχου. Τότε βρήκα τον αληθινό μου εαυτό. Ήταν αυτό που με γέμισε.

Ο Μίκης Θεοδωράκης είχε γράψει στο περιοδικό "Ελί - τροχος" που δημοσιεύτηκε πέντε χρόνια αργότερα (1995): "Μόλις διάβασα τον πρώτο στίχο, Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό… κάθισα, όπως ήμουν και συνέθεσα μονορούφι τη Ρωμιοσύνη.

Όταν την άλλη μέρα την άκουσε ο Ρίτσος, έμεινε άφωνος. Ποτέ άλλοτε δεν τον είδα τόσο χαρούμενο, τόσο συγκλονισμένο, όσο τη μέρα που στο Κεντρικόν, που ήταν γεμάτο με αντιστασιακούς, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τραγούδησε τη Ρωμιοσύνη.

Θυμάμαι τον Χατζιδάκι στα παρασκήνια να του λέει: «Είσαι ο μεγαλύτερος τραγουδιστής του αιώνα μας». Ήταν η μεγάλη στιγμή που αποδέχτηκε τη φωνή και ο Ρίτσος, που απ’ την εποχή του Επιτάφιου τον βασάνιζε η ιδέα πως έπρεπε να τον τραγουδήσει γυναίκα με λαϊκή φωνή. […]"

Στο βιβλίο του, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης «Γρηγόρης Μπιθικώτσης – Εγώ, ο Σερ…» (με την επιμέλεια του Πάνου Γεραμάνη, εκδόσεις Κοχλίας, Αθήνα 2002), αναφέρει: «… Τα εννέα τραγούδια της Ρωμιοσύνης είχαν μια μελωδία που δεν την έπιανε το μυαλό μου. Μελωδία τρομερή, ασύλληπτη. Ο Θεοδωράκης στις πρώτες πρόβες μού έλεγε: «Λίγο αν προσέξεις στις πρόβες, θα τα καταφέρεις, Γρηγόρη. Το έργο αυτό απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες. Μιλάει για το τι έχει τραβήξει η Ελλάδα. Τότε που κόβανε στο γόνατο το κριθαρένιο τους καρβέλι, που μπαίνανε στα σίδερα και στη φωτιά, που γέμιζαν τα κανόνια μόνο με την καρδιά τους». Και πάνω σ’ αυτή τη φοβερή ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, ο Μίκης έχει γράψει μουσική για 100-200 χρόνια μπροστά. Σου το λέω υπεύθυνα εγώ, ο Γρηγόρης, που τραγούδησα τη Ρωμιοσύνη».

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (από τη συλλογή Αγρύπνια (1954))
Σύνθεση, ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Μίκης Θεοδωράκης
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Ερμηνεία: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Έργο: Ρωμιοσύνη (1966)

πληροφορίες: kostaspapadopoulos-bouzouki.com, users.uoa.gr

κείμενο: to e-periodiko mas
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Βραβευμένος και ταλαντούχος

Βραβευμένος και ταλαντούχος




Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τα δύο μυθιστορήματα ενός νέου βραβευμένου συγγραφέα του Μάριου Καρακατσάνη, Πριν σας μιλήσουμε γι' αυτόν, ας πούμε λίγα λόγια για τα δύο του βιβλία.

Η Συμφωνία
Τι μας κάνει δυστυχισμένους τελικά? Μια δεύτερη ευκαιρία μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας και μάλιστα προς το καλύτερο? Μια μόνη και πληγωμένη ψυχή ως που μπορεί να φτάσει για να εκδικηθεί και να διεκδικήσει όλα όσα της στέρησαν? Κι όταν τα αποκτήσει, θα τα αξίζει πραγματικά? Και με πoιο κόστος? Αυτός είναι ο Μάρτιν, μια χαμένη ψυχή που κάνοντας μια σκοτεινή συμφωνία δίχως όρους θέλει να κατακτήσει όσα δεν θα κατακτούσε ποτέ... Όταν πια τα χει όλα ξανασκέφτεται το τίμημα τους και πλέον το ζει, με τον πιο σκληρό και ίσως δίκαιο τρόπο. Πληρώνει το τίμημα της συμφωνίας του, η μήπως είναι μια απόφαση που δεν περνούσε από το χέρι του ποτέ?



Άμυ
Δυο αδερφές τόσο ίδιες όσο οι δυο πόλοι της γης… Η μία καλοκάγαθη & μόνιμο θύμα… η άλλη σκοτεινή προσωπικότητα μα με προστατευτικά ένστικτα… Η Μελίνα αδύναμη κι υποχωρητική… Η Άμυ δικαστής και τιμωρός σε έναν δικό της κόσμο, στον οποίο ο Θεός έδειχνε πάντα το πιο σκληρό του πρόσωπο. Τι διαχωρίζει την τρέλα από τη λογική; Το Θεό από το Διάβολο; Το καλό από το κακό; Τα ερωτήματα αυτά σταμάτησαν να απασχολούν την Άμυ, όταν ένιωσε ότι βαθιά μέσα στην ψυχή της υπήρχε χώρος για όλα. Και όταν πια η σιωπή σπάει και το μυστικό αποκαλύπτεται, τότε η θυσία είναι μονόδρομος...


Το βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Ελληνική Πρωτοβουλία".

Ο Μάριος Καρακατσάνης γεννήθηκε το 1978 στον Πειραιά. Ανήσυχος από μικρό παιδί, τον έλκυε ανέκαθεν το παράξενο, το ανεξήγητο και το μεταφυσικό στοιχείο. Από νεαρή ηλικία του άρεσε να βλέπει ταινίες τρόμου, να ασχολείται με την ταχυδακτυλουργία και να γράφει ποιήματα. Σε ηλικία 13 ετών ξεκίνησε το πρώτο του έργο: μια ποιητική συλλογή όπου περιέγραφε -με το δικό του πάντα προσωπικό στυλ- τις σκέψεις, τις ανησυχίες, την αγωνία του, αλλά και τις προσωπικές του εμπειρίες, ευχάριστες και δυσάρεστες. Η εν λόγω ποιητική συλλογή εκδόθηκε τον Οκτώβρη του 2014. Μεγαλώνοντας, συνέχισε να γράφει ασταμάτητα, καταφέρνοντας να περιορίσει σημαντικά την δυσλεξία του αλλά και να την εκμεταλλευτεί, μεταφέρνοντας όλες τις εικόνες που είχε στο μυαλό, σε γραπτό λόγο, όσο δύσκολο κι αν είναι! Η "Συμφωνία" είναι το πρώτο του επίσημα δημοσιευμένο έργο. Το δεύτερο μυθιστόρημά του με τίτλο "Άμυ" εκδόθηκε τον Οκτώβρη ’14.
Στο πανελλήνιο διαγωνισμό «Βραβεία Λογοτεχνίας του Φανταστικού “Larry Niven”» διακρίθηκε με την τρίτη (3η) θέση για συγγραφή νουβέλας και η βράβευση θα λάβει χώρα τον Απρίλιο του 2015.
Στον επίσης πανελλήνιο διαγωνισμό "Ασημένια σελίδα 2015", έλαβε την πρώτη θέση με έπαινο στην κατηγορία διήγημα.
Τέλος, έχει δημιουργήσει την ιστοσελίδα www.esperos-paranormal.com, η οποία έχει γίνει ευρέως αποδεκτή, χάρη στην ελεύθερη και ανεξάρτητη πορεία που ακολουθεί, κάτι που χαρακτηρίζει εξάλλου και τον ίδιο.
Περισσότερες λεπτομέρειες για τον ίδιο αλλά και για το έργο του θα βρείτε στo marioskarakatsanis.gr.
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram