Aνθοθεραπεία, μια παλιά καινούργια μέθοδος!

Aνθοθεραπεία, μια παλιά καινούργια μέθοδος!



Οι αποσταγμένες ουσίες των λουλουδιών έχουν ευεργετική επίδραση στην ψυχοδιανοητική κατάσταση του ανθρώπου.
Ο γιατρός Έντουαρντ Μπαχ από το 1930, ανακάλυψε τις θεραπευτικές επιδράσεις 38 φυτών και δέντρων και εισήγαγε τη χρήση τους για να ανακουφίσει ένα μεγάλο φάσμα συναισθηματικών και ψυχικών δυσκολιών, αποκαθιστώντας την ισορροπία του οργανισμού. Έτσι, συγκεκριμένα άνθη με μια συγκεκριμένη επεξεργασία χρησιμοποιήθηκαν για να μεταδώσουν στον άνθρωπο μια συγκεκριμένη πληροφορία για να τον οδηγήσουν με τον τρόπο αυτό, στην αλλαγή των αντιλήψεων και των συναισθημάτων του.

Τα ανθοϊάματα (flower essences) πωλούνται σε καταστήματα υγιεινών τροφών και σε φαρμακεία. Βρίσκονται σε συμπυκνωμένη μορφή και χρησιμοποιούνται μερικές μόνο σταγόνες σε 1/4 του ποτηριού νερό, το οποίο (όσοι χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο) πίνουν κατά διαστήματα στη διάρκεια της ημέρας. Πρωί, πριν από τα γεύματα ή βράδυ πριν τον ύπνο.

Μια εναλλακτική χρήση είναι η προσθήκη μερικών σταγόνων αδιάλυτου ανθοϊάματος σε ένα μπουκαλάκι όπου το περιεχόμενό του αποτελείτε από 1/4 μπράντυ και 3/4 νερό, επειδή το μπράντυ θα διατηρήσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τις ιδιότητες του ανθοϊάματος αναλοίωτες.

Έτσι, ένα φιαλίδιο αδιάλυτου ανθοϊάματος, κρατάει από 3 ως και 6 μήνες, ανάλογα με τη χρήση.

O E. Μπαχ εφάρμοσε την ανθοθεραπεία με πολύ καλά αποτελέσματα σε ανθρώπους με προβλήματα έντονου άγχους, κακής διάθεσης και χαμηλής ενέργειας.
Μετά από αυτόν, πολλοί γιατροί - ερευνητές συνέχισαν τη δουλειά του και τις τελευταίες δεκαετίες έχουν προστεθεί πληθώρα νέων ανθοϊαμάτων από πολλές χώρες και από την Ελλάδα, διευρύνοντας και το εύρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Ο τρόπος παρασκευής τους είναι απλός μη τοξικός και χωρίς παρενέργειες για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλες τις ηλικίες.



Πληροφορίες από το prevention.comkentro-evexias.gr
Κείμενο - μετάφραση: "to e-periodiko mas"
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Το σοκολατένιο δωμάτιο.

Το σοκολατένιο δωμάτιο.



Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο, αγαπούν τη σοκολάτα. Αυτό φυσικά, δεν σημαίνει πως ένα ολόκληρο σοκολατένιο δωμάτιο, είναι κάτι συνηθισμένο. Κι όμως το εμπορικό κέντρο "Kaliningrad Plaza" στη Λιθουανία, για να γιορτάσει τα πέντε χρόνια λειτουργίας του, ανέθεσε στη γλύπτρια Elena Climent τη δημιουργία ενός δωματίου φτιαγμένο αποκλειστικά και μόνο από σοκολάτα και να κάνει τους επισκέπτες του να νιώσουν σαν τους ήρωες του παραμυθιού Χάνσελ και Γκρέτελ, χωρίς μάλιστα να κινδυνεύουν από την κακιά μάγισσα...


Έτσι, μέσα σε 20 τετραγωνικά μέτρα του εμπορικού κέντρου, δημιουργήθηκε ένα δωμάτιο με σοκολατένια έπιπλα, κουρτίνες, χαλιά, τζάκι και διάφορα διακοσμητικά αντικείμενα φτιαγμένα από μαύρη και λευκή σοκολάτα. Ακόμα και σκάκι έφτιαξε η ομάδα της γλύπτριας!


Παρά τη δυσκολία του υλικού, αφού πρέπει να διατηρείται συνεχώς σε θερμοκρασία 22 - 24 οC για να μη λιώνει αλλά και να μην είναι πολύ σκληρή, η γλύπτρια παραδέχεται πως ήταν μια μοναδική εμπειρία που τη χάρηκε τόσο εκείνη όσο και τα μέλη της ομάδας της. Φυσικά υπήρχαν και αντικειμενικές δυσκολίες από τη στιγμή που έπρεπε να δουλεύουν εναλλάξ τη λευκή και τη μαύρη σοκολάτα για να έχουν όσο το δυνατό πιο πειστική αντιγραφή. Ένα άλλο σημείο που τους δυσκόλεψε ήταν το άρωμά της, που τους έκανε κάθε τόσο να θέλουν να φάνε ένα κομμάτι.


Το σοκολατένιο δωμάτιο δέχτηκε πολλούς επισκέπτες και μετά το τέλος της διαφημιστικής καμπάνιας και του εορτασμού, κόπηκε σε μικρά κομμάτια και μοιράστηκε στον κόσμο. Θα πρέπει να αναφέρουμε πως το εμπορικό κέντρο "Kaliningrad Plaza" έχει συνεργαστεί με τον Καρλ Λάγκεφερντ σε ανάλογα project.

Πηγή πληροφοριών - φωτογραφιών: perierga.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Βραδιά υψηλής αισθητικής με 1 ευρώ!

Βραδιά υψηλής αισθητικής με 1 ευρώ!



Τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, με μια σειρά δράσεων πολιτισμού και τέχνης έρχονται πιο κοντά στην κοινωνία. Η επίσημη πρώτη πραγματοποιήθηκε στις 23 Οκτωβρίου στο Θέατρο Badminton και η επόμενη εμφάνιση θα είναι την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015, στις 8:30 το βράδυ.

Το εισιτήριο συνεχίζει να είναι συμβολικό στην τιμή του ενός ευρώ και οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα μουσικοχορευτικό ταξίδι στην ιστορία του τάνγκο, μέσα από έργα του Άστορ Πιατσόλα καθώς και κάποια από τα ωραιότερα τραγούδια τάνγκο όλων των εποχών.

Με τον Χρήστο Ζερμπίνο σολίστ στο ακορντεόν, τη Ναταλία Πετσάλις και την Κλεονίκη Δεμίρη, το Λουκά Πανουργιά στο τραγούδι και τη Χορωδία της ΕΡΤ, τα Μουσικά Σύνολα υπόσχονται μια ακόμα βραδιά υψηλής αισθητικής αξίας.

Μαζί τους εμφανίζονται τα χορευτικά ζευγάρια Luis και Elena Mestre, Ariel Perez και Μαργαρίτα Πλέσσα και Gabriel Marino και Paola Tacchetti. Την ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής και τη Χορωδία της ΕΡΤ, διευθύνει ο Ανδρέας Πυλαρινός.

Για πληροφορίες εισιτηρίων επικοινωνήστε με το ταμείο του θεάτρου Badminton στο 2106840600.




[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
17 Νοέμβρη 1973.

17 Νοέμβρη 1973.


Σαν φόρο τιμής σ' αυτούς που αγωνίστηκαν με κεντρικό σύνθημα και ζητούμενο το 
"Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία"
επιλέξαμε μέσα από το αρχείο της ΕΡΤ, να αναδημοσιεύσουμε μερικές φωτογραφίες,
 που περιγράφουν καλύτερα από τις λέξεις, τα γεγονότα.


Συμπλοκή με αστυνομικούς στη γωνία των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, 15 Νοεμβρίου 1973


Διαδηλωτές σταματούν την κυκλοφορία στην Πατησίων και μοιράζουν προκηρύξεις, 15 Νοεμβρίου 1973



Ο πομπός του Πολυτεχνείου που λειτούργησε στο εργαστήριο Τηλεπικοινωνιών του κτιρίου Μηχανολόγων, 15-17 Νοεμβρίου 1973





Η πύλη του Πολυτεχνείου την επόμενη μέρα μετά την εισβολή, 17 Νοεμβρίου 1973

Από το φωτογραφικό αρχείο του Αριστοτέλη Σαρρηκώστα.

Το λυπηρό είναι πως 42 χρόνια μετά 
και με τα αθώα θύματα των προσφύγων στο Αιγαίο και των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι, 
τα συνθήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, 
μοιάζουν ακόμα ζητούμενο για την Ελλάδα και την Ευρώπη...





[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Διώξε μου τον πόνο...

Διώξε μου τον πόνο...



Άνοιξε για λίγο τα μάτια του κι ευθύς τα έκλεισε ξανά.
- Πες μου ένα παραμύθι, είπε με κόπο...
- Παραμύθι, αγόρι μου, μεγάλωσες πια!
- Ναι, έτσι για να ξεχαστώ, σαν αντιπερισπασμός στον πόνο...

Ο ήχος της φωνής του κι αυτό που ζητούσε, έκαναν τη μάνα να αναριγήσει. Μέρες τώρα ήταν εκεί στο προσκεφάλι του, του χάιδευε το μέτωπο και το χέρι του με τους φυτεμένους ορούς και τα λευκοπλάστ και παρακαλούσε το Θεό να της τον κάνει καλά!

Το παλικάρι της, το μοναχοπαίδι της, το μωρό της κείτονταν στο κρεβάτι του νοσοκομείου ακίνητο και χλωμό κι εκείνη το κοίταζε χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα και μάτωνε η ψυχή της.

Δεν έπρεπε να είσαι εδώ, σκεφτόταν τις ατέλειωτες ώρες του μαρτυρίου της... είσαι δεκαοχτώ χρονών, έπρεπε να είσαι έξω να κυνηγάς τα όνειρά σου, να χαίρεσαι, να λυπάσαι, να ζεις... τι δουλειά έχεις εδώ ανάμεσα σε γέρους να παλεύεις να κρατηθείς κι εγώ να σε κοιτώ, να σε παρακολουθώ που χάνεσαι μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα!

Δεν ήλπιζε πολλά η μάνα, μετά το τελευταίο ανακοινωθέν των γιατρών. Μόνο ένα θαύμα μπορούσε να σώσει το παιδί της, αφού δεν βρέθηκε συμβατός δότης, της είχαν πει κι εκείνη παρόλο που κατέρρευσε μέσα της γινόμενη χίλια κομμάτια, το δέχτηκε με περίσσια αξιοπρέπεια, απαντώντας: "Ό,τι θέλει ο Κύριος".

- Δε σ' ακούω... ψιθύρισε ξανά το παιδί κι εκείνη έκλεισε με μιας την πόρτα του πόνου κι άνοιξε την πόρτα των αναμνήσεων...
- Θα σου πω το αγαπημένο σου, όταν ήσουν μικρός, θυμάσαι; Μ' αυτό σ' έπαιρνε ο ύπνος...

Μια φορά κι ένα καιρό, σ' ένα μακρινό πανέμορφο δάσος, ζούσε ένας ξυλοκόπος με τη γυναίκα του και τις δυο κόρες του, άρχισε... κι έλεγε, έλεγε, διηγόταν το παραμύθι κι εκείνος μίκραινε, μίκραινε ώσπου χώραγε στην αγκαλιά της και το κανάκευε, τον χάιδευε στοργικά και τον προστάτευε από κάθε τι κακό, οδυνηρό και άσχημο.

Γύριζε πίσω το μυαλό στα χρόνια της ξενοιασιάς, στα χρόνια των χαρούμενων γενεθλίων, στους επαίνους του στο σχολείο, στα ατέλειωτα καλοκαιρινά παιχνίδια στη διπλανή αλάνα, στα πρώτα του ερωτικά σκιρτήματα...

Η φωνή της ήρεμη, χρωμάτιζε την κάθε λέξη και την έκανε εικόνα, που σα βάρκα ταξίδευε το νεαρό, σε μέρη φανταστικά κι ονειρεμένα και κείνος ήρεμος άκουγε και πού και πού, χαμογελούσε.

Κάθε που πλησίαζε στο τέλος του παραμυθιού, πρόσθετε κάτι που το έκανε ν' αρχίσει από την αρχή, έτσι όπως συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή μας και περνάμε από την απόγνωση, στην ελπίδα...

- - - - - - - - 

Με αυτή την ιστορία, συμμετείχα στο "Παίζοντας με τις λέξεις #4", μια ιδέα της Φλώρας
η οποία φιλοξενούσε το παιχνίδι στο χώρο της Texnis Stories και τώρα φιλοξενείται από τη Μαρία, στο "My trips on blog". Εκεί θα βρείτε και τις υπόλοιπες συμμετοχές και τη νικήτρια ιστορία "Λουστρίνια νούμερο 37" της Μαρίας Κανελλάκη από το "Απάγκιο".



[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Stop the ciricle of violence!

Stop the ciricle of violence!



Τα γεγονότα στο Παρίσι, δεν αφήνουν περιθώρια χαράς και αισιοδοξίας. Η Ευρώπη δέχθηκε ένα ακόμα χτύπημα στην καρδιά της πόλης του φωτός. Οι αιτίες, όσο κι αν θέλουν κάποιοι να τις τοποθετήσουν σε μια πλευρά κακών είναι πολλές και η ουσία, παραμένει μία: 
Η βία, γεννά βία!

Γι' αυτό, αν δεν σταματήσουν οι αιτίες, ο κύκλος της δεν πρόκειται να σταματήσει. Ας δούμε με ψυχραιμία πώς μπορούμε να βάλουμε τέλος σ' αυτό το παράλογο παιχνίδι αίματος. 

Τα θύματα, είτε είναι πρόσφυγες είτε είναι δυτικοί πολίτες
 έχουν τα ίδια δικαιώματα και την ίδια αξία...




[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Τα ταξίδια που άλλαξαν τα δεδομένα της ανθρωπότητας...

Τα ταξίδια που άλλαξαν τα δεδομένα της ανθρωπότητας...



Ο άνθρωπος είχε πάντα την ανάγκη αναζήτησης και εξερεύνησης, ακόμα και πέρα από τις αντοχές του ανθρώπινου σώματος και τα όρια του φυσικού περιβάλλοντος. Έτσι, δια μέσου των αιώνων σύγχρονοι άθλοι πραγματοποιήθηκαν δημιουργώντας νέα δεδομένα και ανατρέποντας τα όσα μέχρι τότε όλοι γνώριζαν.

Από το Μάρκο Πόλο και τον Κολόμβο, μέχρι το Γιούρι Γκαγκάριν, πλήθος ανθρώπων ονειρεύτηκαν, σχεδίασαν και πραγματοποίησαν ταξίδια έξω από τα όποια όρια της εποχής τους. Ας τα δούμε όμως, λίγο καλύτερα.

Στις 25 Αυγούστου του 1875, ο 27χρονος Matthew Webb αξιωματικός του βρετανικού Ναυτικού, έκανε κάτι που θεωρούνταν ακατόρθωτο: διέσχισε κολυμπώντας τα στενά μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας. Πριν ξεκινήσει, άλειψε το σώμα του με λάδι φώκιας και χρειάστηκε να παλέψει με τα κύματα για 22 ολόκληρες ώρες, διανύοντας μια απόσταση 63 χιλιομέτρων, μέχρι να αντικρίσει τις ακτές του Καλαί θριαμβευτής.

Οι επί πέντε χρόνια ταξιδιωτικές περιπέτειες του Καρόλου Δαρβίνου, άλλαξαν για πάντα το πρόσωπο της σύγχρονης επιστήμης. Με το περίφημο σκάφος του το "Beagle" φτάνοντας κάποια στιγμή σ' ένα απομονωμένο ηφαιστειακό αρχιπέλαγος στα Νησιά Γκαλαμπάγκος του δόθηκε η δυνατότητα να κάνει μελέτες και να συλλάβει μια διαφορετική εξήγηση (από αυτή που μέχρι τότε υπήρχε) για την καταγωγή των ειδών, που θα ανέτρεπε αμετάκλητα τις δοξασίες για την προέλευση του ανθρώπου.

Ο Charles Lindbergh ή αλλιώς "Lucky Lindy" όπως τον αποκαλούσαν ήταν εξαιρετικά τυχερός, αφού κατάφερε να επιβιώσει από την πτήση των 5.809 χιλιομέτρων πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό με το μονοκινητήριο αεροπλάνο του. Για να φτάσει από τη Ν. Υόρκη στο Παρίσι ξεφορτώθηκε τα φρένα, τον ασύρματο ακόμα και το αλεξίπτωτό του. Αντιμετώπισε την ομίχλη, το χιονόνερο, το σκοτάδι, την έλλειψη ύπνου, τις κακουχίες και όταν το αεροπλάνο του το "Spirit of St Louis" εμφανίστηκε στον παριζιάνικο ουρανό, είχαν περάσει 33,5 ώρες από την απογείωσή του και ένα πλήθος 150.000 ανθρώπων τον υποδέχθηκε με τιμές.

Το 1909 ο μηχανικός του αμερικανικού Ναυτικού Robert Peary μετά από ένα παγωμένο και δύσκολο ταξίδι 37 ημερών πάνω σε έλκηθρα, καταφέρνει να καρφώσει την αμερικανική σημαία στο βορειότερο σημείο του πλανήτη. Πολλοί ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να προσεγγίσουν το σημείο με διάφορους τρόπους, ακόμα και με αερόστατο, αλλά δεν τα κατάφεραν. Κάτι τέτοιο ισχυρίστηκε και ο εξερευνητής Frederic Cook, λίγο μετά την επιστροφή του Peary από το ταξίδι του, όμως λίγοι τον πίστεψαν κι έτσι μηχανικός του αμερικανικού Ναυτικού διατηρεί την τιμητική πρωτιά.

Το 1911 δύο άνθρωποι προσπαθούν και ανταγωνίζονται για το ποιος θα πατήσει πρώτος το Νότιο Πόλο. Ο Βρετανός Robert Scott και ο Νορβηγός Roalad Amundsen. Ο ένας κέρδισε, ενώ ο άλλος πέθανε προσπαθώντας. Ο R. Scott αξιωματικός του βρετανικού Ναυτικού και η αποστολή του, έφτασαν μετά από πολλές κακουχίες και αντιξοότητες που κράτησαν 78 ημέρες και προς μεγάλη τους έκπληξη αντίκρισαν τη νορβηγική σημαία που είχε τοποθετήσει 33 ημέρες νωρίτερα ο R. Amundsen. Το ταξίδι της επιστροφής για τον Scott αποδείχθηκε χειρότερο για κείνος και την ομάδα του, αφού άφησαν την τελευταία τους πνοή στους πάγους του Ν. Πόλου. Αυτό που έκανε επιτυχημένη την αποστολή του R. Amundsen δεν ήταν τίποτα άλλο από το σωστό σχεδιασμό και την άψογη εκτέλεση.

Το 1947 ο Νορβηγός ανθρωπολόγος Thor Heyerdahl με μια πρωτόγονη σχεδία (Kon - Tiki) που κατασκεύασε από κορμούς τροπικών δέντρων και σχοινιά ξεκίνησε για τον Ειρηνικό Ωκεανό από το Περού. Ήθελε να αποδείξει ότι οι ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής θα μπορούσαν να είχαν αποικήσει την Πολυνησία πολύ νωρίτερα από την εποχή του Κολόμβου. Το εντυπωσιακό είναι πως για το ταξίδι αυτό ο Heyerdahl έπρεπε να ξεπεράσει το φόβο που είχε για το υγρό στοιχείο, κάτι που το κατάφερε και μαζί με το πενταμελές πλήρωμά του πέρασαν 101 συναρπαστικές ημέρες, καλύπτοντας μια απόσταση 6.920 χιλιομέτρων με δύσκολες, σχεδόν τρομακτικές συνθήκες, για να φτάσουν στην Πολυνησία που ήταν ο προορισμός τους. Η συγκλονιστική ιστορία του ανθρώπου που διακινδύνευσε τη ζωή του για να αποδείξει μια θεωρία καταγράφηκε σε βιβλίο από τον ίδιο και έγινε αμέσως παγκόσμιο best seller.

Το Μάιο του 1953 ο Νεοζηλανδός μελισσοκόμος Edmund Hillary θα γινόταν ο πρώτος άνθρωπος που πατούσε την κορυφή του ψηλότερου βουνού (8.848 μ) στον πλανήτη του όρους Έβερεστ. Οι ορειβάτες Charles Evans και Tom Bourdillon, που ως αντίπαλη ομάδα προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο εγκατέλειψαν μόλις 300 μέτρα από την κορυφή, αφήνοντας στον E. Hillary και τον σύντροφό του στην περιπέτεια αυτή T. Norgay, τη δόξα.

Ο μόλις 27 χρόνων κοσμοναύτης από τη Σοβιετική Ένωση, Yuri Gagarin, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πήγε στο Διάστημα. Στις 12 Απριλίου του 1961 με το διαστημόπλοιο Vostok 1 βγήκε από την ατμόσφαιρα, (αφού έφτασε σε ύψος 177 χιλιομέτρων) έκανε μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον πλανήτη γη και έζησε για να διηγηθεί την ιστορία αυτή. 108 λεπτά κράτησε η διαστημική του περιπέτεια και σφραγίστηκε από τα λόγια του: "Η γη είναι μπλε. Είναι απίστευτο!".

Στις 16 Απριλίου του 1969, το πλήρωμα του Apollo 11 προσεδαφίστηκε στη Σελήνη. Οι κίνδυνοι που αντιμετώπισαν ήταν πολύ και πρωτόγνωροι, όπως να μείνουν για πάντα στην επιφάνεια του φεγγαριού ή να χαθούν στο διάστημα. Η ηλιακή ακτινοβολία και η θερμότητα της επιστροφής στην ατμόσφαιρα θα μπορούσε να τους ψήσει ζωντανούς, αλλά και οποιαδήποτε βλάβη στη διαστημική τους στολή θα προκαλούσε ασφυξία και μαρτυρικό θάνατο. Αξίζει να αναφέρουμε πως η τεχνολογία του Apollo 11 με τα σημερινά δεδομένα ήταν πρωτόγονη. Αρκεί να σκεφτούμε πως ο υπολογιστής ταξιδιού του διαστημόπλοιου διέθετε μνήμη 74 kilobyte.  Το βήμα όμως του Neil Armstrong πάνω στο έδαφος της Σελήνης σηματοδότησε την κατάκτηση του Σύμπαντος, που μόλις ξεκινούσε.

Τελευταίο αφήσαμε το Δρόμο του Μεταξιού γιατί μας διέφυγε και μας τον θύμισε η αγαπημένη μας φίλη η Πέτρα. Το γνωστό δίκτυο των εμπορικών δρόμων μεταξύ της Κίνας και των κρατών που βρίσκονται στα δυτικά και νότιά της. Απλωνόταν σ' όλη την Ασιατική ήπειρο, έχοντας αφετηρία την Κίνα και προορισμό την Ινδία, την Περσία και τη Μεσόγειο, ενώ μέσω του Ινδικού Ωκεανού, τα προϊόντα μεταφέρονταν στην Ινδοκίνα, την Ινδία και την Αραβική χερσόνησο, αλλά και στις χώρες της ανατολικής Αφρικής. Η ονομασία "Δρόμος του μεταξιού" χρησιμοποιήθηκε επίσημα από τον Γερμανό γεωγράφο Φερδινάνδο φον Ριντχόφεν, τον 19ο αιώνα. Όταν εγκαταστάθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία τον 15ο αιώνα δημιουργήθηκε η ανάγκη εύρεσης νέων διαδρομών, για να οδηγήσει αυτή η ανάγκη στην ανακάλυψη του Νέου Κόσμου.
.
Πηγές πληροφοριών: newsbeast.greugenfound.edu.grwikipedia.org
Κείμενο: "to e-periodiko mas"
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram