Η αλόη και τα οφέλη της

Η αλόη και τα οφέλη της



Η Αλόη ή αλλιώς Aloe vera είναι ένα φυτό, που  μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα, γι' αυτό και τη συναντάμε στην Β. Αφρική και σε άλλες περιοχές με ανάλογο κλίμα. Η χρήση της ήταν διαδεδομένη στην αρχαιότητα και μάλιστα οι Αιγύπτιοι την ονόμαζαν "το φυτό της αθανασίας".

Το ύψος της φτάνει από 60 cm έως 1 m. Τα παχιά σαρκώδη φύλλα της με το πρασινογκρί χρώμα σε ορισμένες ποικιλίες έχουν και λευκά στίγματα στην επιφάνειά τους, ενώ στο περίγραμμα υπάρχουν μικρά λευκά αγκαθάκια. Ανθίζει το καλοκαίρι και τα άνθη της αυτά κρέμονται από ένα και μόνο βλαστό, έχουν σωληνοειδή μορφή με κίτρινη στεφάνη που φτάνει περίπου τα 2 ή 3 cm. Υπάρχουν περισσότερα από 300 είδη αλόης αλλά μόνο δύο χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Η Aloe vera και η Aloe Ferox Miller.

Οι Έλληνες και ο Ρωμαίοι τη χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία πληγών, ενώ κατά το Μεσαίωνα το κίτρινο υγρό που βρίσκεται μέσα στα φύλλα της το χρησιμοποιούσαν ως καθαρτικό. Λέγεται πως η αλόη χρησιμοποιήθηκε από το στρατό του Μ. Αλεξάνδρου ως επουλωτικό πληγών και τραυμάτων κατά την εκστρατεία του στην Ασία και μάλιστα για την προμήθειά της ο Μ. Αλέξανδρος κατέκτησε το νησί Σοκότρα της Υεμένης, όπου το θερμό και ξηρό κλίμα ευνοεί την ανάπτυξή της.

Αυτό που κάνει την αλόη απαραίτητη σε κάθε σπίτι, είναι το γεγονός πως ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός των φύλλων της μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς καμιά μα καμιά επεξεργασία στο δέρμα, για την επούλωση τραυμάτων ή τη θεραπεία εγκαυμάτων, αφού περιέχει συστατικά που αναπλάθουν γρήγορα το δέρμα προσφέροντάς του βαθιά ενυδάτωση, έχοντας ταυτόχρονα αντιφλεγμονώδη, αντιμυκητιακή και αντιβιοτική δράση.

 Μπορεί ακόμα να αντιμετωπίσει την ακμή, τη γήρανση, να μειώσει τις ραγάδες, αλλά και να καταπολεμήσει τις στοματικές ασθένειες. Τα πλούσια συστατικά του χυμού της μπορούν να ενισχύσουν τον οργανισμό, αφού πάνω από 75 διαφορετικά θρεπτικά συστατικά περιέχονται σ' αυτόν. Να σημειώσουμε πως πριν από τη χρήση της από το στόμα, καλό είναι να συμβουλευθείτε το γιατρό σας για τη σωστή δοσολογία.

Η αλόη είναι ένα φυτό που δεν έχει απαιτήσεις. Μόνη της "παραξενιά" είναι να μην τη χτυπά απ' ευθείας ο ήλιος. Αγαπά όμως το φως. Αν τις πρώτες 10 -15 μέρες την ποτίζετε τρεις φορές την εβδομάδα με ελάχιστο νερό και στη συνέχεια (αφού πιάσει) το πότισμα γίνεται μόνο όταν είναι ξερό το χώμα της, θα "δέσει" και σε λίγους μήνες θα γεμίσει τη γλάστρα με μικρά φυτά, που θα μπορείτε να μεταφυτέψετε και έτσι να την πολλαπλασιάσετε ή και να τη χαρίσετε. Όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 13 οC καλό είναι να της δώσετε ένα φωτεινό χώρο μέσα στο σπίτι.

Στο video του aloeveraplants.gr που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε πώς αφαιρούμε το φύλλο από το φυτό και πώς παίρνουμε το ζελ για χρήση.


Δύο σπιτικές συνταγές με την αγαπημένη του δέρματος, θα βρείτε εδώ.

Πηγές πληροφοριών: onmed.graloeveraplants.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Πίσω από το συρματόπλεγμα...

Πίσω από το συρματόπλεγμα...



Ένα συρματόπλεγμα ορίζει τον κόσμο. Ένα συρματόπλεγμα οριοθετεί το δικό σου από το δικό μου. Ένα συρματόπλεγμα χωρίζει το καλό από το κακό, το ξένο από το ντόπιο, τον αποδεκτό από τον μη αποδεκτό.

Η ύπαρξή του, μας κάνει να ξεχνάμε πολλές φορές τι γίνεται πέρα από αυτό. Κλείνει μέσα του το δικό μας κόσμο και μας βοηθά να αδιαφορούμε για τη ζωή πίσω του.
Γιατί υπάρχει ζωή και πίσω από το συρματόπλεγμα! Υπάρχουν άνθρωποι, ψυχές, ανάγκες... υπάρχουν όνειρα, επιθυμίες, δικαιώματα. Και είναι κόκκινα, όπως κόκκινο είναι το αίμα που ρέει στις φλέβες όλων μας. Είναι κόκκινα, όπως τα χείλη που ξεστομίζουν αλήθειες ή ψέμματα, που παίρνουν αποφάσεις και τις εκφωνούν.

Υπάρχουν μάτια εκεί έξω, που βλέπουν πίσω από το συρματόπλεγμα τη ζωή να κυλά και να φεύγει. Υπάρχουν χείλη εκεί έξω, που καλούν σε βοήθεια, που ψελλίζουν όνειρα για μια θέση στον ήλιο...
Μόνο ο ήλιος δεν έχει συρματόπλεγμα! Αυτός, φωτίζει αδιακρίτως δικαίους και αδίκους, μπροστά ή πίσω από διαχωριστικά. Και βγαίνει κάθε πρωινό για όλους, παρηγοριά θαρρείς σε όλους τους πονεμένους. Γίνεται η εκδίκηση για τις πράξεις εκείνων που παίζουν στη ρουλέτα τις ζωές ανθρώπων, που εξουσιάζουν τον πλανήτη και τοποθετούν σε κουτάκια στεγανά λαούς, συνειδήσεις, συμφέροντα. Τον ήλιο όμως δεν μπορούν να τον εξουσιάσουν. Δεν μπορούν να τον καθοδηγήσουν να ρίχνει αχτίδες μόνο εκεί που θέλουν αυτοί.

Κάποτε πίστευα πως όλα μπορούν να υποδουλωθούν εκτός από τη σκέψη. Αυτή σαν πεταλούδα με κόκκινα φτερά, δεν γνωρίζει σύνορα, ούτε εμπόδια. Δεν περιορίζεται από συρματοπλέγματα. Πετά ελεύθερη κρατώντας την ψυχή ψηλά!

Όμως έκανα λάθος. Και η σκέψη φυλακίζεται, καθοδηγείται, χειραγωγείται, τρομοκρατείται. Δέχεται τα συρματοπλέγματα που της επιβάλλουν πότε με κομψό τρόπο κι αν χρειαστεί με εκφοβισμό. Μόνο η ψυχή μένει να ονειρεύεται ελεύθερη και σαν την κόκκινη πεταλούδα να πετά πέρα από κάθε συρματόπλεγμα αναζητώντας ένα καθαρό ουρανό...

Η φωτογραφία πήρε μέρος στο 24ο Διαγωνισμό "Φωτογραφίζειν" στο 
Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά, της φίλης Μαρίας Νικολάου.

Ευχαριστώ θερμά τους φίλους και τις φίλες που την ξεχώρισαν και της έδωσαν βαθμούς.







[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Μύρισαν ελληνικό αίμα τα αρπακτικά funds!

Μύρισαν ελληνικό αίμα τα αρπακτικά funds!



Το μήνυμα που βρήκαμε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο, από τη δικηγόρο Αριάδνη Νούκα, δεν αφήνει πολλά περιθώρια συζήτησης. Ζητά άμεση δράση για να αποτρέψουμε μια καταστροφή, όπως κι άλλες φορές έχουν πετύχει οι πολίτες μέσω των διαδικτυακών ψηφοφοριών του Avaaz.
Διαβάστε με προσοχή και ψηφίστε - υπογράψτε, γιατί ενημερωμένοι και ενωμένοι, μπορούμε να αλλάξουμε πολλά!!!


"Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Σε λίγες βδομάδες, έρχονται τα ξένα κερδοσκοπικά funds για να αρπάξουν σπίτια και επιχειρήσεις ελλήνων. Αφού αγοράσουν τα δάνειά μας κοψοχρονιά από τις τράπεζες, θα μας πιέζουν με μαζικούς πλειστηριασμούς και κατασχέσεις. Μπορούμε όμως να ψαλιδίσουμε τα φτερά τους πριν προσγειωθούν!

Αυτή τη στιγμή, οι υπουργοί επεξεργάζονται το πώς θα λειτουργήσουν τα funds. Ως δικηγόρος που ασχολούμαι χρόνια με το θέμα, καλώ δημόσια την κυβέρνηση: να δώσει πρώτα το δικαίωμα στους έλληνες να ξεχρεώσουμε οι ίδιοι τα δάνειά μας στις εξευτελιστικές τιμές που θα πωλούνταν στα funds.

Ίσως είναι η τελευταία μας ευκαιρία να προστατεύουμε χιλιάδες σπίτια. Και είναι εφικτό! Η Κύπρος πρόσφατα πέρασε αυτό τον προστατευτικό νόμο, εν μέσω μνημονίου.

Έχουμε λοιπόν δύο επιλογές:
- να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια και να γίνουμε βορά στα αρπακτικά
- ή να ενώσουμε τώρα τις φωνές μας για να στηρίξουμε αυτή την πρόταση

Μας μένει ελάχιστος χρόνος. Υπόγραψε το ψήφισμα πριν παραδώσω τις υπογραφές μας στους Υπουργούς και στα μέσα ενημέρωσης:

secure.avaaz.org

Υπό την πίεση της Τρόικας, η κυβέρνηση άνοιξε την κερκόπορτα στα funds και πλέον (μέσω πώλησης ή διαχείρισης) όλα τα δάνεια των ελλήνων θα μπορούν να περνάνε στα νύχια των κερδοσκόπων: κόκκινα και εξυπηρετούμενα, στεγαστικά και καταναλωτικά, πρώτης κατοικίας και επιχειρήσεων… ΟΛΑ.

Η τακτική των αρπακτικών funds είναι γνωστή: μυρίζονται λαβωμένες από την κρίση χώρες, αγοράζουν τα δάνεια του κόσμου κοψοχρονιά (από 5%) από τράπεζες που θέλουν να τα ξεφορτωθούν, απαιτούν πλήρη εξόφληση (στο 100% συν τόκους) και με την πρώτη ευκαιρία κάνουν κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Με αυτό τον τρόπο ξεκοκαλίζουν σπίτια και επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο: από την Ισπανία μέχρι την Ιρλανδία.

Γιατί λοιπόν να μην δίνεται πρώτα η ευκαιρία στους έλληνες να ξεχρεώνουμε τα δάνειά μας μια και έξω, στις αστείες τιμές που θα πωλούνταν στα ξένα funds; Για την ελληνική τράπεζα δεν θα είχε καμία διαφορά, αφού και στις δύο περιπτώσεις θα εισέπραττε το ίδιο ποσό.

Είναι μια λογική πρόταση που θα προστάτευε χιλιάδες ελληνικές οικογένειες και θα εμπόδιζε τεράστια ποσά να φύγουν από τη χώρα μας.

Βρισκόμαστε όμως αντιμέτωποι με πανίσχυρα διεθνή συμφέροντα. Γι’ αυτό χρειάζεται η συμμετοχή όλων μας, ώστε να βρεθεί η κυβέρνηση μπροστά σε μια μαζική κινητοποίηση πολιτών. Υπόγραψε τώρα και στείλε το σε φίλους και γνωστούς:

secure.avaaz.org

Είμαι κι εγώ μέλος του Avaaz και έχω δει πόσα μπορούμε να καταφέρουμε μαζί όταν συσπειρωνόμαστε και διεκδικούμε. Τώρα, ήρθε η στιγμή να ενώσουμε ξανά τις φωνές μας για να πούμε «αρκετά με την εκμετάλλευση» και να προστατεύσουμε τη χώρα μας από τους ξένους κερδοσκόπους. Μια νίκη στην Ελλάδα θα ήταν η αρχή για να αμφισβητηθεί το μοντέλο των funds σε πολλές χώρες που βρίσκονται κάτω από το ζυγό τους.

Με ελπίδα,
Αριάδνη Νούκα, δικηγόρος

ΥΓ. Αυτή η εκστρατεία ξεκίνησε στα «Ψηφίσματα Πολιτών» του Avaaz. Μπορείς να ξεκινήσεις τη δική σου εκστρατεία πάνω σε ένα θέμα που σε απασχολεί, πατώντας εδώ:
secure.avaaz.org "


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Νομοθέτηση της προτεραιότητας δανειοληπτών στην εξαγορά δανείων τους ζητούν πολίτες: Ψήφισμα στο Avaaz (Το Βήμα)
tovima.gr

Να αγοράζουν τα δάνεια τους με όρους fund ζητούν οι δανειολήπτες (Σοφοκλέους)
sofokleousin.gr

Η κυβέρνηση παρέδωσε στα funds και τα δάνεια πρώτης κατοικίας κάτω των 140.000 ευρώ (iefimerida)
iefimerida.gr

Η Ισπανία προς πώληση – στα αγγλικά (El Pais)
elpais.com

Μεγαλύτερες οι πιθανότητες εξώσεων με την άφιξη των funds – στα αγγλικά (The Irish Times)
irishtimes.com

Σκάνδαλο με αμερικάνικα αρπακτικά funds που έγδυσαν την αγορά ακινήτων της Ιρλανδίας– στα αγγλικά (Irish Central)
irishcentral.com

Ποιοι θέλουν τα σπίτια και δεν το κρύβουν; (Newmoney.gr)
newmoney.gr


Μην περιμένετε, κάθε λεπτό είναι πολύτιμο!... Υπογράψτε secure.avaaz.org!
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Παραμύθι...

Παραμύθι...



Ήταν κάποτε μια πολιτεία όμορφη σα ζωγραφιά. Ήλιος την έλουζε απ’ άκρη σ’ άκρη και η θάλασσα τη φιλούσε τρυφερά. Τα βουνά γύρω της, ύψωναν ένα τοίχο προστασίας θαρρείς, για να μην είναι ορατή από μακριά κι ένα όμορφο δάσος τη στόλιζε και της έδινε δροσιά.

Ο αέρας περνούσε ανάμεσα απ’ τα κλαδιά των δέντρων σα να τα χάιδευε και κατέληγε στην αμμουδιά με τα άσπρα βότσαλα. Τόσο άσπρα, που λαμπύριζαν κάτω από το ζεστό φως των ηλιαχτίδων σαν μικρά πολύτιμα πετράδια και το δειλινό, έδειχναν ακόμα πιο όμορφα όπως έπεφτε το χλωμό φως του φεγγαριού, λες και ήταν κιμωλίες ακουμπισμένες προσεκτικά δίπλα στο μαυροπίνακα.

Σ’ αυτή την πολιτεία παλάτια δεν υπήρχαν. Μόνο μικρά σπίτια με λογιών – λογιών λουλούδια στα παράθυρα. Όλα τα χρώματα μπορούσες να τα δεις σ’ αυτή την πόλη. Όλα! Όπως κι όλα τα χαμόγελα του κόσμου. Στις αυλές και τους δρόμους της έπαιζαν παιδιά. Πολλά παιδιά, χαρούμενα, ξένοιαστα, ευτυχισμένα. Και ζώα, αμέτρητα ζώα ζούσαν στο δάσος της.

Μια μέρα όμως ο ήλιος δε βγήκε να τη ζεστάνει. Πυκνά σύννεφα σκέπασαν τον ουρανό της κι ένας αδιόρατος φόβος περιπλανιόταν σε κάθε γωνιά της. Δεν ήταν σύννεφα βροχής, ήταν αλλιώτικα αυτά. Μαύρα, άγρια, απειλητικά σα να ήθελαν να τη σκεπάσουν, να την εξαφανίσουν.

Το αεράκι το αλλοτινό, έγινε τώρα αέρας δυνατός που λυσσομανούσε σηκώνοντας πελώρια κύματα στη θάλασσα. Τα βότσαλα της αμμουδιάς χλώμιασαν. Πήραν ένα θλιμμένο χρώμα, όμοιο μ’ αυτό που απέκτησαν κι όλα της τα λουλούδια λίγο πριν μαραθούν. Τα κλαδιά των δέντρων άδειασαν από φύλλα και τα ζώα έτρεχαν τρομαγμένα να κρυφτούν όπου μπορούσαν.

Πίσω από τα παράθυρα των σπιτιών απορημένα βλέμματα παιδιών κοιτούσαν έξω. Τα χαμόγελα σβήστηκαν και στους δρόμους απέμειναν μόνο τα ξερά φύλλα να θροΐζουν λυπημένα. Παγωνιά απλώθηκε παντού κι όλα τα χρώματα με μιας έγιναν γκρίζο. Ένα απέραντο γκρίζο, που έφτανε ως τη θάλασσα και την έβαφε κι αυτή με το ίδιο χρώμα.

Θα νόμιζε κανείς πως ήταν μια καταιγίδα που έτσι όπως ξαφνικά ήρθε, έτσι ξαφνικά θα περνούσε. Όμως, δεν ήταν έτσι. Ο καιρός διάβαινε και τίποτα δεν άλλαζε.
Ώσπου, ένας παράξενος ταξιδιώτης με μακριά γενειάδα και άσπρα μαλλιά, που κρατούσε στα ροζιασμένα χέρια του ένα πελώριο μπαστούνι βρέθηκε εκεί. Αναζήτησε ανθρώπους, μα κανείς δεν κυκλοφορούσε και οι πόρτες, ήταν όλες ερμητικά κλειστές.

Κάθισε να ξαποστάσει στην έρημη πλατεία, όταν δειλά τον πλησίασε μια αλεπουδίτσα.
- Ξένε, τι ζητάς εδώ; ρώτησε
- Ανθρώπους, απάντησε εκείνος.
- Είναι όλοι κλεισμένοι στα σπίτια τους μετά το κακό που μας βρήκε, απάντησε η αλεπού
- Ξέρω…
- Ξέρεις; Πώς ξέρεις;
- Κάθε φορά, που χάνεται η συμπόνια από την καρδιά των ανθρώπων, το μαθαίνω! της είπε με νόημα
- Θες να πεις, πως οι άνθρωποι ευθύνονται για ό,τι συνέβη;
- Ακριβώς! Όσο αδιαφορούσαν για τον πόνο άλλων ανθρώπων, προστατεύοντας τη δική τους ευτυχία, έβαζαν γκρίζο στην ψυχή τους κι αυτό τελικά απλώθηκε παντού. Η αγάπη δίνει χρώμα σε όλα, μικρή μου κι αυτή προστατεύει κάθε πολύτιμο!...
................
Με το κείμενο αυτό, συμμετείχα στο "Παιχνίδι με τις λέξεις", που ξεκίνησε η Φλώρα στο  TEXNIS STORIES και συνεχίζει η Μαρία στο mytripssonblog.
Ευχαριστώ θερμά τους φίλους και τις φίλες που το ξεχώρισαν και το βαθμολόγησαν.


[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Όταν η τέχνη παρεμβαίνει για τη ζωή...

Όταν η τέχνη παρεμβαίνει για τη ζωή...



Η αξία της τέχνης στη ζωή μας είναι πολύπλευρη. Όταν όμως βοηθά έμπρακτα στον αγώνα ζωής που κάνουν συνάνθρωποί μας είναι όχι μόνο άξια σεβασμού και ιδιαίτερης αναφοράς, αλλά εκπληρώνει και το βαθύτερο στόχο της ύπαρξής της.
Ο λόγος για τη συναυλία με σκοπό την ενίσχυση του ΚΕΘΕΑ "Παρέμβαση", που έδωσαν ο Θάνος Μικρούτσικος με το Μίλτο Πασχαλίδη στο θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη, την περασμένη Παρασκευή.



Οι δύο καλλιτέχνες ξεκίνησαν το καλοκαιρινό συναυλιακό τους ταξίδι από το θέατρο Πέτρας σε μια συναυλία, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Οικογένειας του ΚΕΘΕΑ "Παρέμβαση" με στόχο την οικονομική ενίσχυση του θεραπευτικού προγράμματος και ήταν υπό την αιγίδα του Δήμου Πετρούπολης.


Η βραδιά ήταν μαγική! Οι νότες, οι λέξεις, τα χρώματα και οι φωνές των σπουδαίων καλλιτεχνών ενώθηκαν με τη φωνή των χιλιάδων ανθρώπων, που βρέθηκαν εκεί και δεν σταμάτησαν να τραγουδούν και να χειροκροτούν για περισσότερες από τρεις ώρες.


Ο Θάνος Μικρούτσικος έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας σε αγαπημένα τραγούδια σε ποίηση του Ν. Καββαδία. Με "Μια Πιρόγα" μας ταξίδεψε σηκώνοντας τις "Βυθισμένες άγκυρες" σε μια "Λίμνη" συναισθημάτων, όπου δάσκαλος, μαθητής και κοινό γίνονταν ένα και το θέατρο Πέτρας σειόταν από τα χειροκροτήματα.



Ο Μίλτος Πασχαλίδης με τον "Ακροβάτη" του άναψε τη "Φωτιά" και με "Ένα Μαχαίρι" του δασκάλου του, όλοι μαζί συναντήσαμε τη "Ρόζα", το "Γουίλυ" και τους "7 νάνους", σε μια πανδαισία μουσικής, που συνοδευόταν εκπληκτικά από εξαιρετικούς μουσικούς όπως το Θύμιο Παπαδόπουλο, τον Πάρη Περυσινάκη, το Δημήτρη Σινογιάννη, το Δημήτρη Μουτάφη, τον Ηλία Δουμάνη αλλά και την ταλαντούχα τραγουδοποιό και τραγουδίστρια Μιρέλα Πάσχου.  

Για να μπείτε λίγο στο κλίμα, δείτε το βιντεάκι που ακολουθεί...



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Σήμερα κάνει μοναξιά...

Σήμερα κάνει μοναξιά...



Γκρίζα σύννεφα υφαίνουν μολυβένιο ουρανό
τον ήλιο κρύβουν, κρύβουν τ' αστέρια
κρύβουν το δρόμο που περπατώ...
το βλέμμα υψώνω  στ' ουρανού τα σταυροδρόμια
αναζητώντας μια αχτίδα μη χαθώ.

Πού είσαι αστέρι μου, να περιμένω;
Σε ποια γωνιά να καρτερώ;
πού είσαι ήλιε μου να σε προσμένω
πριν με τον πόνο μετρηθώ;

Τι κι αν ο δρόμος είναι ίσιος
τι κι αν δεν βρέχει που περπατώ,
κανένα ταξίδι δεν έχει αξία
όταν δεν έχεις συνοδηγό...

---

Οι πρώτες 25 Λέξεις συμμετείχαν στο ομώνυμο δρώμενο της Μαρίας Νικολάου στο blog της "το Κείμενο",
που με τις υπέροχες φωτογραφίες της μας δίνει κίνητρο για δημιουργία,
αποτελώντας πηγή έμπνευσης.

Ευχαριστώ θερμά τους φίλους και τις φίλες που έδωσαν βαθμούς στη συμμετοχή μου.

ποιητικές απόπειρες

[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Η διαχείριση του αποχωρισμού μέσα από ένα βιβλίο...

Η διαχείριση του αποχωρισμού μέσα από ένα βιβλίο...



Την Κυριακή 5 Ιουνίου, μια ξεχωριστή μαγική παράσταση περιμένει τα παιδιά του δημοτικού, στις 12 το μεσημέρι στο βιβλιοπωλείο - Καφέ Booktalks (Αρτέμιδος 47 & Αγ. Αλεξάνδρου - Παλαιό Φάληρο). Πρόκειται για μια παράσταση - παρουσίαση βιβλίου της συγγραφέα Εύας Πετροπούλου -  Λιανού, με τίτλο "Η Ζεραλντιν και το ξωτικό της λίμνης" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έναστρον.


Λίγα λόγια για το βιβλίο
Η Ζεραλντίν είναι ένα μικρό ατίθασο κορίτσι, που επισκέπτεται τον αγαπημένο και καλοσυνάτο παππού της, ο οποίος ζει μόνος δίπλα σε μια ωραία λίμνη γεμάτη μύθους και μυστήρια. Μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας η μικρή μας ηρωίδα θα συναντήσει "ξωτικόψαρα" και νεράϊδες και θα γνωρίσει τη δύναμη της φιλίας και της αγάπης. Ο παππούς, η Ζεραλντίν και οι φίλοι που συναντούν, θα μάθουν ο ένας τον άλλο μέσα από ανατροπές και συγκίνηση και θα καταφέρουν να διαχειριστούν τον αποχωρισμό, κάνοντας αυτές τις διακοπές της μικρής σε όλους αξέχαστες.
Το βιβλίο απευθύνεται κυρίως σε παιδιά του δημοτικού και είναι εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου.


Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Εύα Πετροπούλου-Λιανού γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο όπου και ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές της. Αγαπούσε τη δημοσιογραφία από μικρή, οπότε αποφασίζει να κάνει επάγγελμα τη μεγάλη της αγάπη και παρακολουθεί μαθήματα δημοσιογραφίας στη σχολή του ΑΝΤ1. Τελειώνοντας τις σπουδές της κάνει την πρακτική της ως ελεύθερη ρεπόρτερ σε διάφορες δημοσιογραφικές εκπομπές. Το 1994 φεύγει για τη Γαλλία όπου εργάζεται ως δημοσιογράφος στη γαλλική εφημερίδα «Le LIBRE JOURNAL».
Η αγάπη για την Ελλάδα όμως την κερδίζει. Επιστρέφει στην ηλιόλουστη πατρίδα, κι από το 2002 ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Εμφανίστηκε στο χωρο του παιδικού βιβλίου το 2006. Εχει εκδόσει παιδικα παραμύθια "Η κόρη της Σεληνης", εκδόσειςΟσελότος, "Η Ζεραλντιν και το Ξωτικό της Λιμνης" , εκδόσεις Εναστρον.


Στην παράσταση λαμβάνουν μέρος οι ηθοποιοί: Θωμάς Χαβιανίδης και Κατερίνα Γεωργούση, ενώ αφηγείται η ίδια η συγγραφέας.

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram