Το Φθινόπωρο προχωρά με γοργούς ρυθμούς φέρνοντας μια διάθεση ανανέωσης και προσαρμογής στο χώρο μας. Βρήκαμε ιδέες που εύκολα μπορείτε να υλοποιήσετε μόνες σας και σας τις παρουσιάζουμε!

Καθώς τα φύλλα των δέντρων αλλάζουν χρώμα και πέφτουν, τα πλατανόφυλλα αγκάλιασαν τις γυάλες δίνοντας ένα ξεχωριστό χρώμα στο φως που δίνει το κεράκι που ανάβει μέσα τους. Αναλυτικές οδηγίες για την κατασκευή θα βρείτε στο spark and chemistry.


Και μια που άνοιξαν τα σχολεία, με τη βοήθεια του mason jar crafts love μετατρέψτε τις γυάλες σε μολυβοθήκες. Πατώντας στο όνομα του site, θα βρείτε οδηγίες.

Σας άρεσαν οι γυάλες με τα πλατανόφυλλα αλλά δεν μπορείτε να βρείτε; Δεν πειράζει, ζωγραφίστε τα. Πώς; Πατήστε εδώ και θα μάθετε!

Σαν πυγολαμπίδες που κλείστηκαν στη γυάλα μοιάζουν τα μικροσκοπικά φωτάκια και δείχνουν υπέροχα. Φτάξτε τα με τις οδηγίες του Lil' Blue Boo.

Τα επιπλέοντα κεράκια που τόσο σας άρεσαν σε προηγούμενη ανάρτησή μας, μπήκαν αυτή τη φορά στο ποτήρι... Αυτή την υπέροχη κατασκευή με οδηγίες για να τη φτιάξετε βρήκαμε στο The Family CEO. 


Οι γυάλες εδώ, ντύθηκαν στα φθινοπωρινά τους για να φιλοξενήσουν τα ηλιοτρόπια. αναλυτικές οδηγίες από το Crafting in the Rain

Εδώ πάλι, βάφτηκαν φόρεσαν γιορτινά, για να φιλοξενήσουν στάχυα! Αν σας αρέσει αυτή η κατασκευή οδηγίες θα βρείτε στο Oh My! Creative


Χαρούμενα χρώμα και vintage διάθεση στις υπέροχες αυτές γυάλες που γίνονται εύκολα! Δείτε πώς, στο Jo-Ann


Μικρές αποξηραμένες κολοκύθες, καλαμπόκι ή βελανίδια συνθέτουν ένα υπέροχο σκηνικό με τα λευκά κεράκια φυλαγμένα με αρμονία μέσα στις γυάλες. Μάθετε περισσότερα στο Live Laugh Rowe

Περισσότερες ιδέες θα βρείτε εδώ. 

Όσοι από σας φίλοι μας, βρεθήκατε τις τελευταίες εβδομάδες στη θάλασσα, σίγουρα θα παρατηρήσατε τις τσούχτρες και τις μέδουσες, που έκαναν την εμφάνισή τους σε μεγαλύτερο αριθμό από άλλες χρονιές. Σε ορισμένες μάλιστα παραλίες της Αττικής το φαινόμενο ήταν άκρως εντυπωσιακό και μη αναμενόμενο, αφού ο κάθε λουόμενος μπορούσε να βγάλει από τη θάλασσα πάνω από 30 τσούχτρες μέσα σε ελάχιστη ώρα. Το mail που λάβαμε, μας εξηγεί το λόγο που συνέβη αυτό.

"Αγαπημένοι φίλοι και φίλες,
Οι θάλασσές μας πεθαίνουν – στην κυριολεξία. H Μεσόγειος μετατρέπεται σε καζάνι όπου θα ζουν μόνο μέδουσες και μικρόβια, ενώ τεράστιες νεκρές ζώνες εξαπλώνονται σε όλο τον κόσμο.

Υπάρχει όμως ελπίδα: μέσα σε ένα χρόνο έχουν δημιουργηθεί περισσότερα θαλάσσια καταφύγια από ποτέ!

Οι επιστήμονες λένε ότι αν προστατεύσουμε το 30% των θαλασσών μας, θα ήταν αρκετό για να αναγεννηθεί και το υπόλοιπο -- και αυτό το σχέδιο είναι όντως στο τραπέζι, στο Παγκόσμιο Συνέδριο για τη Διατήρηση της Φύσης, που συμβαίνει αυτή τη βδομάδα!

Όμως, πανίσχυρα αλιευτικά λόμπι αντιδρούν στο ζωτικό σχέδιο. Είναι στο χέρι όλων μας να γίνουμε το αντίβαρο στις πιέσεις τους. Μας μένουν 48 ώρες – υπόγραψε το επείγον ψήφισμα πριν το παραδώσουμε στην αίθουσα της παγκόσμιας διάσκεψης:

secure.avaaz.org

Οι θάλασσες μας παράγουν το μισό οξυγόνο που αναπνέουμε, αλλά η υπεραλίευση και η μόλυνση σκοτώνουν την πηγή ζωής του πλανήτη μας.

Η γενιά μας έχει ήδη εξαφανίσει το 50% της θαλάσσιας ζωής. Και οι επιστήμονες προειδοποιούν πως, με αυτούς τους ρυθμούς, τα παιδιά μας θα κληρονομήσουν νεκρές θάλασσές. Αν δεν δράσουμε τώρα, η ανθρώπινη απληστία μπορεί να επιφέρει τη μεγαλύτερη μαζική εξαφάνιση ειδών των τελευταίων 55 εκατομμυρίων χρόνων.

180 κυβερνήσεις συναντιούνται αυτή τη στιγμή για την ψηφοφορία-ορόσημο, στο Παγκόσμιο Συνέδριο για τη Διατήρηση της Φύσης, όπου θα μπορούσε να αποφασιστεί η προστασία του 30% των θαλασσών μας ως το 2030. Η ψηφοφορία δεν είναι δεσμευτική νομικά, αλλά αποτελεί απαραίτητο θεμέλιο για μία παγκόσμια συμφωνία.

Και ξέρουμε ότι οι φωνές μας μετράνε. Μέσα σε ένα χρόνο, δημιουργήθηκαν περισσότερα θαλάσσια καταφύγια από ποτέ, μετά από τεράστιες μαζικές εκστρατείες. Ας ενώσουμε ξανά τις φωνές μας, για να δώσουμε το φιλί της ζωής στην γαλάζια καρδιά του πλανήτη μας: Αvaaz.org

Καλύπτουν το 71% του πλανήτη μας, είναι το σπίτι χιλιάδων ειδών που ακόμα δεν έχουμε καν ανακαλύψει, και συντηρεί όλη τη ζωή πάνω στη Γη. Αυτό είναι το θαύμα των θαλασσών μας. Και κρύβουν μέσα τους τόση δύναμη, που μπορούν να θεραπευτούν μόνες τους από τις πληγές της ανθρωπότητας. Αλλά πρέπει πρώτα να δώσουμε στη θάλασσά μας την ευκαιρία να παλέψει. Και αυτό το δώρο μπορούμε να το δώσουμε μόνο αν ενωθούμε.

Με ελπίδα και αποφασιστικότητα,
Dalia, Nell, Danny, Lisa, Ari, Diego, Fatima, Alice και η υπόλοιπη ομάδα του Avaaz

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Το 2050 οι θάλασσες θα έχουν περισσότερα πλαστικά παρά ψάρια (LiFO)
lifo.gr

Εκατομμύρια επικίνδυνες μέδουσες απειλούν τη Μεσόγειο (Πρώτο Θέμα)
protothema.gr

WWF: Τα τελευταία 40 χρόνια έχει εξαφανιστεί το 50% της θαλάσσιας ζωής (ΣΚΑΪ)
skai.gr

Η υπεραλίευση είναι η μεγαλύτερη απειλή για την Μεσόγειο (National Geographic) - στα αγγλικά
nationalgeographic.com

Η προστασία του 30% της θάλασσας θα έχει πολλά οφέλη, σύμφωνα με μελέτες (Πανεπιστήμιο του Γιορκ) - στα αγγλικά
york.ac.uk

Σημεία ελπίδας: Σχέδιο δράσης για τη διάσωση των θαλασσών (National Geographic) - στα αγγλικά
nationalgeographic.com

Αύξηση των προστατευόμενων θαλάσσιων εκτάσεων για αποτελεσματική διατήρηση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας (IUCN) - στα αγγλικά
portals.iucn.org "

Το τηλέφωνο χτύπησε ξανά μέσα στη νύχτα. Αυτό, γινόταν τον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνά. Δύο δεκαπεντάχρονα κορίτσια συζητούν. Όχι με λόγια ξενοιασιάς, όχι κουβέντες για αγόρια, ρούχα, διακοπές ή βόλτες...

"Πάλι το ίδιο σκηνικό" έλεγε η μια στην άλλη. "Ήρθε ο πατέρας μου από το δω, λες και χρειαζόταν να συνεχίσουν τον καυγά, που άρχισαν από το τηλέφωνο εδώ και ώρες". Η απόγνωση ήταν τόσο φανερή στον τόνο της φωνής της, που η φίλη της ένιωσε ένα κόμπο στο στομάχι και τα λόγια να χάνονται, πριν προλάβουν να γίνουν λέξεις και να βγουν από τα χείλη της.

Τι να της έλεγε; Πώς να την παρηγορούσε, πώς να τη βοηθούσε; Δεν ήξερε, ούτε και μπορούσε να σκεφτεί. Το μόνο που έκανε ήταν να την ακούει με προσοχή και συμπόνοια. Και το κορίτσι χείμαρρος, ξεδίπλωνε όλο τον πόνο που βίωνε, όλη την αποστροφή που αισθανόταν για όσα συνέβαιναν στο σπίτι της και στη ζωή της.

Δυο γονείς χωρισμένοι, ανίκανοι να συζητήσουν, ούτε καλά καλά να συνυπάρξουν για πέντε λεπτά χωρίς να αρπαχτούν και δυο παιδιά, που καλούνται άλλοτε από τις περιστάσεις κι άλλοτε από τους ίδιους (τους γονείς) να πάρουν θέση. Να γίνουν κριτές και δικαστές και να αποδώσουν δικαιοσύνη σε μια οικογένεια, που γίνεται μέρα τη μέρα όλο και πιο τοξική γι' αυτά.

Οι φωνές της μάνας κάλυπταν όλους τους ήχους κάνοντας αδύνατη ακόμα κι αυτή την τηλεφωνική επαφή με ένα πρόσωπο,που μπορεί να ακούσει, που θέλει να ακούσει!
Βγήκε από το δωμάτιο και κατευθύνθηκε προς το σαλόνι, προσπαθώντας να βρει ένα μέρος που να μην φτάνουν οι φωνές και οι κατηγορίες της. Ο πατέρας είχε μόλις αποχωρήσει, αφήνοντας πίσω του μια μαινόμενη μάνα, η οποία μη έχοντας πού να ξεσπάσει, μιλούσε με τα χειρότερα λόγια για κείνον στο μικρότερο παιδί της, ένα αγοράκι μόλις δέκα χρονών.Εκείνο δεν έβγαζε λέξη. Άκουγε, άκουγε, άκουγε και στο τέλος ξέσπασε σε γοερά κλάματα.

"Θέλω να φύγω", σκέφτηκε σχεδόν φωναχτά η μικρή. Μόλις το ξεστόμισε τρόμαξε, όχι γι' αυτό που είπε, αλλά μη την ακούσει η μητέρα της. Δεν άντεχε άλλες φωνές, άλλες κενές νουθεσίες, που φαίνονταν τόσο ψεύτικες, τόσο υποκριτικές.
Ήθελε να φύγει, αλλά σκεφτόταν τον αδελφό της. Δεν μπορούσε να τον πάρει μαζί της, αλλά ούτε και να τον αφήσει πίσω. Κι εκείνη, πού θα πήγαινε; Τόσο κοντινούς συγγενείς δεν είχε. Οι γονείς της ήταν μοναχοπαίδια και παππούδες και γιαγιάδες δεν υπήρχαν στη ζωή. Κι έπειτα ήταν ανήλικη! Κανείς δεν θα καταλάβαινε πως στα δεκαπέντε της, ήταν πιο "ενήλικη" από τους γονείς της. Κανείς δεν θα καταλάβαινε πώς είναι να ζεις σ' ένα σπίτι, που αντί να σε αγκαλιάζει η αγάπη και να σε προστατεύει από τα δύσκολα, σου προκαλεί πόνο...

Αισθανόταν εγκλωβισμένη από τη ηλικία της. "Μετράω τα χρόνια και προσπαθώ να κάνω υπομονή" είχε πει στη φίλη της. "Μόλις γίνω δεκαοχτώ, θα φύγω... ο αδελφός μου όμως;". Ένιωθε υπεύθυνη για κείνον περισσότερο από ό,τι οι γονείς της. Έτσι τουλάχιστον φαινόταν στα δικά της μάτια.

Γλίστρησε αθόρυβα έξω από το διαμέρισμα και κατευθύνθηκε προς την ταράτσα. Πυκνή η νύχτα και μόνη της παρέα το κινητό, η αγαπημένη της μουσική και η φίλη της, που ξενυχτούσε μαζί της...

Κοίταξε τα αστέρια στον ουρανό. Μικρές φωτεινές κουκκίδες ήσυχες, γαλήνιες στέκονταν εκεί ανίκητα λες και την έβλεπαν... Η συζήτηση με τη φίλη της είχε πια σταματήσει, αφού ο ύπνος έκανε τη δική του παρέμβαση σε μια κουβέντα που δεν οδηγούσε πουθενά...

Κάθισε σε μια ξεχασμένη σεζλόνγκ, έβαλε το αγαπημένο της τραγούδι και φορώντας την κουκούλα του μπουφάν της, μάζεψε τα πόδια της στο στήθος και έριξε το βλέμμα στο κενό. Λίγο αργότερα τα βλέφαρα βάρυναν και ο Μορφέας ήρθε να ξεκουράσει τα μάτια και την ψυχή.

Τα πρώτα φωτεινά βήματα της αυγής δεν στάθηκαν ικανά να την ξυπνήσουν, όμως το χέρι του πατέρα της στον ώμο της την τίναξε ψηλά.
"Εδώ είσαι καρδιά μου!" της είπε τρυφερά ανοίγοντας την αγκαλιά του. Η μαμά σου κι εγώ φάγαμε τον κόσμο να σε βρούμε. Μέχρι και τη φίλη σου ξυπνήσαμε. Αυτή μας οδήγησε εδώ!

"Μπαμπά, ήθελα να φύγω... " ψέλλισε. "Δεν είχα όμως πού να πάω. Κι έπειτα εσείς είστε η οικογένειά μου. Με πονάτε, αλλά είστε η μόνη οικογένεια που έχω...".

Πίσω τους αναστατωμένη και ανακουφισμένη μαζί η μητέρα της, έτρεξε να την αγκαλιάσει κι εκείνη. Έμειναν εκεί, αγκαλιασμένοι για ώρα, κλαίγοντας, γελώντας, σιωπώντας. Δεν ξέρω καλά καλά να σας πω, πότε κατέβηκαν από την ταράτσα. Ίσως, να είναι ακόμα εκεί...

Με τον όρο γεωθερμία ή γεωθερμική ενέργεια ονομάζουμε τη φυσική θερμική ενέργεια της γης, η οποία διαρρέει από το εσωτερικό του πλανήτη προς την επιφάνεια. Αυτή η ενέργεια είναι αξιοποιήσιμη και έχει τεράστια σημασία, αφού όπως λένε οι ειδικοί είναι ανεξάντλητη.

Το θερμοκρασιακό της επίπεδο έχει πολλές διαβαθμίσεις και για το λόγο αυτό έχει και ποικίλες εφαρμογές. Στα μέσα του 18ου αιώνα στο Λανταρέλλο της Ιταλίας χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ο φυσικός ατμός προκειμένου να εξατμίσει νερά που περιείχαν βορικό οξύ, ενώ παράλληλα θέρμαναν διάφορα κτίρια. Στην ίδια πόλη, το 1904 έγινε και η πρώτη προσπάθεια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από τη γεωθερμία.

Γεωθερμικές εφαρμογές αναπτύχθηκαν μέχρι το 2005 από περισσότερες από 70 χώρες, οι οποίες ήταν χαμηλής ως και μέσης θερμοκρασίας, για να φτάσουμε στο 2008 όπου σε 24 χώρες παράχθηκε ηλεκτρική ισχύς με γεωθερμική ενέργεια.

Οι χρήσεις της γεωθερμίας είναι ανάλογες με την ενθαλπία της δηλαδή το θερμοδυναμικό μέγεθος που αντιπροσωπεύει το ολικό ποσό θερμότητας που περιέχει ένα θερμοδυναμικό σύστημα. Για το λόγο αυτό χωρίζεται στα εξής μεγέθη: Υψηλή Ενθαλπία (>150 οC) που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, Μέση Ενθαλπία (80 - 150 οC)που χρησιμοποιείται για θέρμανση ή φήρανση ξυλείας και αγροτικών προϊόντων, αλλά και για την παραγωγή ηλεκτρισμού πολλές φορές και χαμηλής Ενθαλπίας (25 - 80 οC) που χρησιμοποιείται για θέρμανση χώρων, θερμοκηπίων, ιχθυοκαλλιέργειες και παραγωγή γλυκού νερού.

Στη χώρα μας υπάρχουν γεωθερμικές πηγές και των τριών κατηγοριών. Η έρευνα για την αναζήτηση της γεωθερμικής ενέργειας άρχισε το 1971 και μέχρι το 1979, αφορούσε περιοχές υψηλής ενθαλπίας. Σήμερα σχεδόν όλες οι περιοχές της χώρας (Μήλος, Λέσβος, Καμένα Βούρλα, Σαντορίνη, Θεσσαλία, Ξάνθη, Κόρινθος, Σαμοθράκη κ.α.) έχουν ερευνηθεί και σε κάποιες από αυτές έχουν ανακαλυφθεί σπουδαία γεωθερμικά πεδία, ενώ έχουν γίνει και οι απαιτούμενες γεωτρήσεις παραγωγής.

Τα περιβαλλοντικά οφέλη είναι συνοπτικά τα εξής: Μηδενικές ή μικρές εκπομπές αερίων στο περιβάλλον, συνεχής παροχή ενέργειας με υψηλό συντελεστή λειτουργίας, μικρό λειτουργικό κόστος, μικρή απαίτηση γης, ανάπτυξη της περιοχής η οποία παρέχει την ενέργεια, μείωση της ενεργειακής εξάρτησης μια χώρας με τον περιορισμό των εισαγωγών ορυκτών καυσίμων.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η αξιοποίηση της γεωθερμικής ενέργειας δε συναντά ορισμένα βασικά προβλήματα, τα οποία πρέπει να λυθούν για να μπορεί να γίνει οικονομική εκμετάλλευση αυτής της μορφής ενέργειας. Συγκεκριμένα, προβλήματα δημιουργούνται από το σχηματισμό επικαθίσεων (ή όπως αλλιώς λέγεται, οι καθαλατώσεις ή αποθέσεις) σε κάθε σχεδόν επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με το γεωθερμικό ρευστό, η διάβρωση των μεταλλικών επιφανειών, καθώς και ορισμένες περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις (διάθεση των ρευστών μετά τη χρήση τους, εκπομπές τοξικών αερίων, κυρίως του υδρόθειου).

Υπάρχουν διάφορες δυνατότητες ελέγχου της διάβρωσης στις γεωθερμικές μονάδες οι οποίες επικεντρώνονται: 1. στην επιλογή του κατάλληλου υλικού κατασκευής, 2. στην επικάλυψη των μεταλλικών επιφανειών με ανθεκτικά στη διάβρωση στρώματα, 3. στην προσθήκη αναστολέων διάβρωσης και 4. στον ορθό σχεδιασμό της κάθε μονάδας.

Καταλήγοντας ας έχουμε στο μυαλό μας, πως τίποτα δεν είναι εξ αρχή "αθώο" ή "ένοχο" περιβαλλοντικά και πως κάθε μορφή ενέργειας έχει τα υπέρ και τα κατά της και πρέπει με μεγάλη προσοχή από τους αρμόδιους φορείς να γίνεται η επιλογή και να αποσοβείται όσο είναι δυνατό ο κίνδυνος μόλυνσης του περιβάλλοντος και της υγείας των ανθρώπων.



Πηγή πληροφοριών: wikipedia.org
Κείμενο: "to e-periodiko mas"