Αλάτι, ζάχαρη κι αλληλεγγύη όπου υπάρχει ανάγκη!

Αλάτι, ζάχαρη κι αλληλεγγύη όπου υπάρχει ανάγκη!



Το "Αλάτι, ζάχαρη κι αλληλεγγύη" έχει ήδη ολοκληρώσει την πρώτη του αποστολή και ξεκινά καινούργια. Εδώ και λίγες εβδομάδες το e-book που έγραψαν δεκαοχτώ blogger κάνει νέα προσπάθεια προσφοράς. Διατίθεται με αντίτιμο ένα δέμα αλληλεγγύης (μικρό ή μεγάλο εσείς θα το επιλέξετε) όπως αρχικά ξεκίνησε. Τώρα όμως μπορείτε αυτό το δέμα, να το στείλετε όπου εσείς θέλετε!
Περισσότερες λεπτομέρειες διαβάστε εδώ!

Η διαδικασία είναι απλή:
  • Κρατάτε το αποδεικτικό αποστολής (όπου επιλέξετε να το στείλετε)
  • Φωτογραφίζετε την παράδοση του δέματος (αν πρόκειται για δομές αλληλεγγύης της πόλης που μένετε)
  • Στέλνετε τη φωτογραφία ή το αποδεικτικό αποστολής στο womaninblog@gmail.com
Να θυμίσουμε πως στο e-book που θα παραλάβετε, θα διαβάσετε εικοσιτέσσερις ιστορίες, άλλες πραγματικές, άλλες φανταστικές όπου πρωταγωνίστρια είναι η αλληλεγγύη και η προσφορά στον άνθρωπο και συμπρωταγωνιστής το φαγητό. Στο τέλος κάθε ιστορίας υπάρχει και η συνταγή γλυκιά ή αλμυρή σαν επιστέγασμα της διαδικασίας αγάπης και προσφοράς που διέπει την προετοιμασία του φαγητού.

Οι blogger που έβαλαν την ψυχή τους μέσα στις ιστορίες συμμετέχοντας σ' αυτή την αλυσίδα είναι με αλφαβητική σειρά οι:

  • Αντωνίου Μαρίνα  - Το e- περιοδικό μας
  • Βερίγκα Κατερίνα  - Just K
  • Γιαννάκαρη Ελένη  - Ποιώ
  • Δαμοπούλου Νίκη  - Ονειροποιείο
  • Δεκούλου Παπαδημητρίου Σταυρούλα  - ~λογισμών αραξοβόλι~
  • Κανελλάκη Μαρία  - Απάγκιο
  • Καρβούνη Μαρία  - my trips on blog
  • Κουτά Αριστέα  - Η ζωή είναι ωραία
  • Μάμαλη Κλαυδία  - κάτω από την Ακρόπολη
  • Μητραβέλλα Αλεξάνδρα  - ένα κουμπί στο φεγγάρι
  • Μοσχονά Μαίρη  - ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ
  • Νικολάου Μαρία  - Μια ματιά στον ήλιο με γιορτινά
  • Οικονόμου Έλλη  - Funky Monkey
  • Πεταλωτή Χριστίνα  - Andromeda - My Galaxy
  • Τσατσάκη Εύη  - BELOVED IDEAS!
  • Φλογερά Ελένη  - Στα μονοπάτια της φαντασίας μου
  • Φλωράτου Άννα  - Ατενίζοντας
  • Χριστοδούλου Μαριάννα  - onirokosmos

Την εικόνα του εξώφυλλου έφτιαξε η Χριστίνα Πεταλωτή

Αποκτήστε αυτό το e-book στέλνοντας ένα δέμα με ό,τι μπορείτε. Ελάτε να γεμίσουμε με αγάπη τους συνανθρώπους μας που είναι λιγότερο τυχεροί από μας.
...
Πάρτε μια γεύση από τη δική μου ιστορία με τίτλο 
"Το γαλακτομπούρεκο της προσφυγιάς"
"Όλες της οι αναμνήσεις από τη γιαγιά, είχαν σχέση με την κουζίνα, με μυρωδιές, με υλικά, με γεύσεις…
«Το μαγείρεμα είναι αγάπη, κόρη μ’», της έλεγε…
Και τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Όταν διαλέγεις προσεκτικά τα υλικά και αρχίζεις τη δημιουργία του φαγητού, σκέφτεσαι πάντα αυτούς που θα το γευτούν. Τους φέρνεις νοερά κοντά σου, τους χαϊδεύεις το πρόσωπο, τους μιλάς. Κι όταν κάνεις γλυκό, τότε τους κανακεύεις!..."




[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
A Jewel Made in Greece στο Μουσείο Τέχνης της Ν. Υόρκης

A Jewel Made in Greece στο Μουσείο Τέχνης της Ν. Υόρκης



Η έκθεση A Jewel Made in Greece μετά την επιτυχημένη πορεία της στην Ελλάδα, ανοίγει τα φτερά της για τη Ν. Υόρκη, παρουσιάζοντας το ελληνικό κόσμημα σε ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία τέχνης και desing του κόσμου.

Η κ. Μαίρη Σαμόλη που είναι η διοργανώτρια της έκθεσης το 2013 είχε την ιδέα να δημιουργήσει μια ευέλικτη και καλαίσθητη πλατφόρμα στην οποία θα μπορούν να μετέχουν Έλληνες σχεδιαστές - παραγωγοί σύγχρονου κοσμήματος, αναπτύσσοντας έτσι ένα δημιουργικό διάλογο ανάμεσα στον πολιτισμό της σύγχρονης τέχνης και στον πολιτισμό της ιστορίας του Ελληνικού κοσμήματος, με σκοπό να παρουσιάσει το σύγχρονο ελληνικό κόσμημα τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Το 2014 η ιδέα πήρε σάρκα και οστά ξεκινώντας την παρουσίαση στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων μια ομαδική έκθεση Σύγχρονου Δημιουργικό Κοσμήματος η οποία τέθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Ανάπτυξης, του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, του Νομισματικού Μουσείου και του Μουσείου Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη. Πολλά ακόμη ελληνικά Μουσεία όπως το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, το Μουσείο Άλεξ Μυλωνά-Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης συμμετείχαν και παρουσίασαν αντιπροσωπευτικά πιστά αντίγραφα κοσμημάτων από τις συλλογές τους, κάνοντας την προσπάθεια αυτή ακόμα πιο σημαντική.


Έχοντας πλέον γίνει θεσμός η έκθεση A Jewel Made in Greece ταξιδεύει στη Ν. Υόρκη όπου από τις 16 ως τις 19 Νοεμβρίου θα παρουσιάσει το ελληνικό κόσμημα στο Museum of Arts and Desing. Συμμετέχουν 26 Έλληνες δημιουργοί των οποίων οι δημιουργίες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Πολύτιμες Αιωνιότητες, Στερεά Μέταλλα, Υλικοί Κόσμοι.

Για τέσσερις μέρες στον έβδομο όροφο του Μουσείου, το ελληνικό κόσμημα θα πρεσβεύει τον ελληνικό πολιτισμό από το χθες ως το σήμερα μέσα από τις υπέροχες δημιουργίες των ταλαντούχων και εξαιρετικά εμπνευσμένων καλλιτεχνών που συμμετέχουν στην έκθεση, η οποία είναι υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και του Οργανισμού Enterprise Greece ο οποίος είναι ο αρμόδιος εθνικός φορέας για την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα και την προώθηση εξαγωγών και τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Οικονομίας & Ανάπτυξης.


Εκτός από την κ. Μαίρη Σαμόλη που είχε την ιδέα και τον σχεδιασμό αξίζει να αναφέρουμε πως επιμελήτρια της έκθεσης είναι η κ. Ίρις Κρητικού και σύμβουλος σχεδιασμού παραγωγής η κ. Βερίνα Σαμόλη.


Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Πολύτιμες Αιωνιότητες - Precious Eternities
Μαρία Φωτοπούλου, Στέλιος Καραντώνας, Κέβορκ Κολάνια - Orofasma, Kouzoupis SA Maramenos & Pateras, Εβελίνα Παπαντωνίου, Μαίρη Σαμόλη, Ευάγγελος Τσουκαλάς

Στερεά Μέταλλα - Solid Metals
Μαργαρίτα Χρυσάκη, Dared από τη Δέσποινα Δαλδάκη, Ελένη Δασκαλάκη, Μαριλίνα Δεληγιανναπούλου, Βανέσα Γερουλάνου, Δανάη Γιαννέλη, Μυρτώ Γρηγόρη, Πάνος Καρδάσης, Κάτια Κολοκυθά, Δάφνη Π., Χρυσάνθη Παπαξένου, Όλγα Μαρία Τσιλιγκιρόγλου

Υλικοί Κόσμοι - Material Worlds
Μαρία Χανίου, Φωτεινή Κωσούλη, Σοφία Παπακώστα, Κωνσταντίνα Τζαβιδοπούλου

Δεν μένει παρά να ευχηθούμε καλή επιτυχία!...





[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ο Οκτώβρης που αγαπώ...

Ο Οκτώβρης που αγαπώ...



Όταν αποφάσισα να φύγω από την Αθήνα για την εξοχή, ο κυριότερος λόγος ήταν η φύση. Μεγαλωμένη σε διάφορες επαρχιακές πόλεις, που τότε δε γνώριζαν καν τη λέξη «πολυκατοικία», ήξερα τις αυλές με τα οπωροφόρα και τα σπίτια με τα γεράνια στα παράθυρα. Έβλεπα τις εποχές να αλλάζουν και τα δέντρα να φορούν τα χρώματα και τα αρώματα του κάθε μήνα, πριν έρθει η στιγμή να αλλάξει η διακόσμηση στο σπίτι από καλοκαιρινή σε φθινοπωρινή όπως κάνουμε τώρα στις μεγαλουπόλεις…

Το χώμα μύριζε βροχή πολύ πριν οι στάλες της βρέξουν το μέτωπό μας παίζοντας κρυφτό στις αλάνες  και τα φύλλα που έπεφταν από τα δέντρα ήταν το φθινοπωρινό χαλί της αυλής μας και έκαναν τα πατήματά μας πάνω του, ηχηρά και αφράτα…
Αυτά ξαναζώ στην εξοχή, νιώθοντας τυχερή και αρνούμενη να αποχωριστώ τις παιδικές αναμνήσεις… βλέπετε είμαι από κείνους που δεν μπορούν να ζουν σε ένα τόπο με μόνο μία ή έστω δύο εποχές… μ’ αρέσουν όλες, μ' αρέσει η εναλλαγή, ο ήλιος, η ζέστη, η βροχή, το κρύο και οι μυρωδιές που τα συνοδεύουν.

Γι’ αυτό μ’ αρέσει ο Οκτώβρης. Ο μήνας που η φύση σιγά - σιγά προετοιμάζεται για το χειμώνα… έτσι τον βλέπω εγώ τον Οκτώβρη, σαν στάδιο προετοιμασίας. Σαν την ομαλή μετάβαση από τη μια εποχή στην άλλη.

Έρχεται με τις βραδινές του ψύχρες να ακουμπήσει ένα ελαφρύ πουλόβερ στους ώμους μου και να δώσει αφορμή για να μαζευτώ από τη βεράντα στο καθιστικό…  να χουχουλιάσω με τη βαμβακερή κουβέρτα της γιαγιάς στα πόδια, να βάλω κάτι ζεστό να πιω παρέα με τους αγαπημένους μου και να κλείσω λίγο το ορθάνοιχτο, μέχρι τώρα, παράθυρο…
Έρχεται να με ξυπνήσει με τις πρωινές δροσιές του, που τρυπώνουν από τις γρίλιες μαζί με τη ήρεμη βροχούλα και να μου φέρει στο νου την εικόνα της μαμάς μου να με γυρίζει απ' την εξώπορτα στο σπίτι, για να φορέσω καλτσάκια – γιατί ο καιρός ψύχρανε – πριν πάω σχολείο… τι περίεργο, ενώ με ενοχλούσε, το ίδιο έκανα κι εγώ στην κόρη μου…

Σκορπά παιχνιδιάρικα μικρά συννεφάκια στον ουρανό και βάζει τον ήλιο να παίζει κρυφτό μαζί τους κι όταν θυμώνει πετά τσουβάλια γκρίζο και ξεκινά τις καταιγίδες, που όμως ποτέ δεν κρατούν πολύ, λες και τις φέρνει ίσα για να μπορεί μετά ν' απλώσει το ουράνιο τόξο χρωματισμό, χαρούμενο.
Κι η μυρωδιά απ' το βρεμένο χώμα να σε τραβά πάλι έξω να τη γευτείς, να τη νιώσεις με όλα σου τα κύτταρα, κομμάτι της φύσης κι εσύ, μικρό χορταράκι που διψά για δροσιά...

Και οι λιακάδες του είναι αλλιώτικες… δεν σε μπερδεύουν με τη ζέστη τους, είναι μαλακές κι αυτές, ήπιες, χαμογελαστές θαρρείς. Είναι σα να σου λένε πως πρέπει να τις χαρείς πριν λιγοστέψουν και σου λείψουν. Είναι οι μέρες που περπατώ στον κήπο, αναζητώντας τα αγριολούλουδα που ανθίζουν κάθε εποχή και ποτέ δεν κατάφερα να μάθω το όνομά τους.

Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας των χρυσανθέμων, που γεμίζουν χρώμα και ομορφιά τα παρτέρια και τις γλάστρες της μαμάς μου, είναι ο μήνας που γιορτάζουν αγαπημένα μου πρόσωπα, είναι ο μήνας που «γυρνώ» στον εαυτό μου και ξεκινώ απ’ την αρχή το κουβεντολόι μαζί του, σα να το κάνω για πρώτη φορά. Δεν ξέρω πώς και γιατί, ούτε που θέλησα ποτέ να μάθω, αλλά έτσι έκανα πάντα κι έτσι συνεχίζω αυτό το εσωτερικό ταξίδι που άλλοτε εκφράζεται με λέξεις κι άλλοτε με σιωπή…


Το κείμενο που διαβάσατε γράφτηκε μετά από παρακίνηση της Μαρίας από το MommyJammi.gr. Μαράκι μου σ’ ευχαριστώ για την αφορμή…
Καλό μήνα σε όλους!



[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Μιχαήλ Λαβρόσφσκι-ο ζωντανός θρύλος του χορού που ήρθε στη χώρα μας

Μιχαήλ Λαβρόσφσκι-ο ζωντανός θρύλος του χορού που ήρθε στη χώρα μας



Μια μεγάλη επετειακή παράσταση πραγματοποιήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2017 στο Θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης και στις 20 & 21 Σεπτεμβρίου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στην Αθήνα αφιερωμένες από τα μπαλέτα Μπολσόι στα 75 χρόνια του ζωντανού θρύλου Μιχαήλ Λαμπρόφσκι ο οποίος μάλιστα συμπρωταγωνίστηκε με τον κορυφαίο χορευτή του κόσμου Ιβάν Βασίλιεφ. Η συνέντευξη που έδωσε στην Ελένη - Βασιλική Μπαμπαλιούτα για τα "Επίκαιρα" έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Πριν σας παραθέσουμε τη συνέντευξη, αξίζει να σημειώσουμε πως παρουσιάστηκε σε παγκόσμια πρώτη, κομμάτι από την όπερα μπαλέτο "Αμόκ", που έχει προγραμματιστεί να παρουσιαστεί το 2018, σε σκηνοθεσία και χορογραφία του Λαβρόφσκι. Πρόκειται για την πιο πρόσφατη παραγωγή των Μπολσόι στην οποία θα λάμψουν με τον Ιβάν Βασίλιεφ, τον Μιχαή Λαβρόφσκι, τη Νίνα Βινογκράντοβα και όλα τα άλλα υπέρλαμπρα αστέρια του χορευτικού σύμπαντος.


Είναι εκπληκτικό που σας έχουμε στην Ελλάδα και γιορτάζετε την απίστευτη σταδιοδρομία σας στο κλασσικό μπαλέτο. Το ελληνικό κοινό περιμένει με ανυπομονησία τις παραστάσεις σας σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Τι θα θέλατε να πείτε στους πολλούς θαυμαστές σας στην Ελλάδα;
Πριν από 45 χρόνια ήμουν στην Ελλάδα σε περιοδεία των Μπολσόι και χόρεψα τον "Σπάρτακο" στο συνώνυμο μπαλέτο του Γιούρι Γκριγκόροβιτς. Το κοινό είχε ανταποκριθεί πολύ θερμά. Έτσι, όταν  μου ζητήθηκε να παρουσιάσω το μπαλέτο του στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη το δέχτηκα με χαρά. Γνωρίζετε πως οι ηθοποιοί είναι συχνά προληπτικοί. Σε κάθε περίπτωση μου αρέσει αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να κάνεις πράγματα, να χορεύεις σε χώρο που αισθάνεσαι πως είναι γεμάτος θετική ενέργεια. Εγώ, για παράδειγμα, έχω ακόμα ένα ζευγάρι φθαρμένα παπούτσια μπαλέτου του Βολόντια Βασίλιεφ, που μου τα έδωσε μετά την πολύ επιτυχημένη του παράσταση. Έκανα, εν τω μεταξύ, πολλές παραστάσεις και πάντα είχα μεγάλη επιτυχία. Βέβαια μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά η  - τη διάβασα από παιδί και την αγάπησα - που μου δίνει μέχρι σήμερα καταπληκτική ενέργεια. Στη Θεσσαλονίκη δεν έχω έρθει άλλη φορά, αλλά στην Αθήνα χόρεψα στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού. Ελπίζω ότι δικαιώνομαι από τη στιγμή που παίρνω την εμπιστοσύνη του κοινού και την ανταποδίδω με επιτυχία και ευχαρίστηση.


Δεν είναι πολύ συνήθης η συνεργασία στην ίδια παράσταση με άλλους χορευτές όπως ο παγκοσμίου φήμης Ιβάν Βασίλιεφ. Ποια είναι τα αισθήματά σας γι' αυτό το γεγονός;
Στην πραγματικότητα έχω υπερβεί το χρόνο του και ο Ιβάν Βασίλιεφ είναι ένας νεαρός σταρ. Τον προσκάλεσα να πάρει μέρος στην παράστασή μου "Νιζίνσκι" και χαίρομαι πολύ που το δέχτηκε αμέσως. Επιπροσθέτως στο μπαλέτο αυτό συμμετέχουν ο Ιβάν και η γυναίκα του μια νεαρή και πολύ ταλαντούχα χορεύτρια η Μαρία Βινογκράντοβα. Είναι και οι δύο πραγματικοί καλλιτέχνες, βαθιά αφοσιωμένοι στο μπαλέτο. Παρά το πολύ απαιτητικό πρόγραμμα εργασίας - και οι δύο στα Μπολσόι και σε άλλα θέατρα κάνουν περιοδείες, έστω κι αν αυτό τους προκαλεί μεγάλη κούραση - ο Ιβάν και η Μαρία δηλώνουν πάντα "παρόν" στις πρόβες. Ζήτησα από τον Ιβάν να είναι προσεκτικός και να μην εκτελεί κάθε φορά ένα πλήρες άλμα, αλλά χαμογέλασε ευγενικά και μου είπε ότι του αρέσει να πηδά. Φάνηκα τυχερός με τους χορευτές μου, αυτούς τους ταλαντούχους κι αφοσιωμένους ανθρώπους: το αστέρι μας Ιγκόρ Τσβίρκο, δουλεύει σκληρά κάθε φορά στο εκατοστόμετρο του ρόλου του και ο Ντένις Μεντβέντεβ με τη βαθιά δραματική κατανόηση των ρόλων του και η χαριτωμένη Βικτώρια Λιτβίνοβα και βεβαίως ο φοιτητής μου Άλαν Κοκάγεβ ο οποίος για χάρη μου εγκατέλειψε όλες τις δουλειές του και κατέχει σήμερα υψηλή θέση στο υπουργείο Πολιτισμού. Επιπλέον, όλοι κατέχουν μια απίστευτη τεχνική που έχει πολύ γούστο και είναι πολύ σημαντική στο επάγγελμά μας.

Το ελληνικό κοινό είναι περίεργο να μάθει πώς πάει το μπαλέτο στη Ρωσία και ποιες είναι οι προοπτικές για νέα δημιουργία στο χορό. Είστε στην καλύτερη θέση να έχετε γνώμη γι' αυτό το θέμα, εφόσον είστε ταυτόχρονα χορευτής και χορογράφος.
Νομίζω ότι τώρα η τέχνη του μπαλέτου στη Ρωσία είναι πίσω στα σωστά της θεμέλια. Εμφανίζεται πάλι να έχει κατακτήσει αυτό που είναι σημαντικό και μπορεί να εκτελεστεί στη σκηνή. Οι καλλιτέχνες που αναδύονται από τις παραστάσεις, προσπαθώντας να ζήσουν το δικό τους ρόλο, επανέφεραν την τέχνη των "μεγάλων παθών" που τόσο αγαπούν στο δυτικό κόσμο. Στη δεκαετία του '90 η εποχή της μεγάλης αλλαγής της ζωής της χώρας μας, το θέατρο βρέθηκε σ' ένα σταυροδρόμι μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Τότε έγιναν πολλά λάθη, αν και βεβαίως υπήρξαν και καλές στιγμές. Γνωρίζουμε από αυτή την περίοδο τους πιο προβεβλημένους χορευτές του τέλους του 20ου αιώνα και των αρχών του 21ου. Τον Τσισκαρίτζε και άλλους παλιούς χορευτές. Τώρα, μετά τη σταθεροποίηση της πολιτικής κατάστασης, η τέχνη του μπαλέτου, όπως τη βλέπω, προσπαθεί να αναβιώσει τις παραδόσεις του, ενώ συνεχίζει την έρευνα για νέες φόρμες, κάτι που νομίζω κάνει κάθε θέατρο και κάθε δημιουργική προσπάθεια. Σε αντίθετη περίπτωση θα πήγαινε προς τα πίσω.

Κατά τη διάρκεια των παραστάσεών σας σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα θα δείξετε ένα μικρό μέρος της καινούργιας σας δημιουργίας, του "Αμόκ". Θα θέλατε να μας πείτε μερικά πράγματα γι' αυτήν;
Το "Αμόκ" είναι η νέα μου δημιουργία. Χορογράφος είναι ο Γκαρσία μαζί με το γιο μου, Λεονίτ Λαβρόφσκι, ως σκηνοθέτη και συγγραφέα του λιμπρέτου. Συνθέτης είναι ο Αλεξάντερ Σιμονένκο. Στη νουβέλα του Σβάικ είδα τη δυνατότητα να δημιουργήσω μια μεγάλη σύνθεση ανθρώπινων παθών. Είμαι βέβαιος ότι ο ήχος της μοντέρνας μουσικής της όπερας - μπαλέτου "Αμόκ" θα συνεχίσει την παράδοση των παραστάσεων που αποκαλούνται "μεγάλοι ζωγραφικοί πίνακες" και έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία, όμορφα σκηνικά, ωραία τραγούδια και αριθμό χορευτών όπως τα μπαλέτα "Ρωμαίος και Ιουλιέτα", "Σπάρτακος" ή "Pagliacci", τα οποία είναι αριστουργήματα του μπαλέτου και της όπερας στον κόσμο.
...
Λίγα λόγια για τον Μιχαήλ Λαβρόφσκι
Ο εμβληματικός χορευτής των Μπολσόι, Μιχαήλ Λαβρόφσκι θεωρείται - μαζί με τους Βλαντιμίρ Βασίλιεφ και Γιούρι Βλαντιμίροφ - ένας από τους τρεις πιο σημαντικούς ιστορικά σολίστες της ρωσικής κλασικής παράδοσης. Ο επονομαζόμενος και "σούπερμαν του κλασικού χορού", επειδή μπορούσε να χορέψει τα πάντα, έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στο πάνθεο όχι μόνο των μεγάλων χορευτών, αλλά και των χορογράφων και των δασκάλων.
Είναι ετεροθαλής αδελφός του Ελληνορώσου γλύπτη Ηρακλή Βαλλιάνου και γόνος της διασημότερης μπαλετικής δυναστείας της Ρωσίας, αφού η μητέρα του ήταν η μεγάλη μπαλαρίνα Ελένα Τσικβάιντζε και πατέρας του ο σπουδαίος Λεονίτ Λαβρόφσκι, αρχικά χορευτής και χορογράφος του Μαριίνσκι και ακολούθως, επί 20 ολόκληρα χρόνια πρώτος (chief) χορογράφος των Μπολσόι.
Είναι ένας από τους πλέον βραβευμένος καλλιτέχνες διεθνώς, αλλά ο ίδιος θεωρεί ως μεγαλύτερη διάκρισή του την απονομή του τίτλου "καλλιτέχνης του λαού της Ρωσίας". Στην τεράστια καριέρα του έχει πετύχει κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Ποτέ δεν δέχτηκε κάποια κακή ή έστω μέτρια ή χλιαρή κριτική. Οι κριτικές για τις ερμηνείες του ήταν πάντα διθυραμβικές. 
Ο Μ. Λαβρόφσκι υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θέατρο Στανισλάφσκι και της Ακαδημίας Χορού της Μόσχας. Ως χορευτής ερμήνευσε όλους τους ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου κάτω από την καθοδήγηση των κορυφαίων χορογράφων του κόσμου, ενώ ως χορογράφος δημιούργησε δικά του αριστουργηματικά έργα και ανέδειξε τους κορυφαίους σολίστες της διεθνούς σκηνής των τελευταίων γενεών. 




[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Οι Encardia τραγουδούν για τη ζωή...

Οι Encardia τραγουδούν για τη ζωή...



Με τον τίτλο "ΕυβοϊκόS.O.S. - Αττική S.O.S." οι Encardia δίνουν μια ξεχωριστή συναυλία την Παρασκευή 8/9/2017 στις 9:00 μ.μ. στο Λιμανάκι Νέας Μάκρης.
Πρόκειται για μια συναυλία διαμαρτυρίας ενάντια στα ΧΥΤΑ και την καταστροφή που προκαλούν στο περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων.

Ενώ στην Ευρώπη έχει σταματήσει, τα τελευταία είκοσι χρόνια, η κατασκευή ΧΥΤΑ με τη Σουηδία να ανακυκλώνει το 99% των απορριμάτων, που παράγει και μόλις το 1% να καταλήγει σε χωματερή, εμείς στην Ελλάδα συνεχίζουμε όχι μόνο τη λειτουργία ΧΥΤΑ, αλλά κατασκευάζουμε και νέους καταστρέφοντας όλους τους εναπομείναντες πνεύμονες που τόσο απαραίτητοι μας είναι.

Στο Παρίσι με πληθυσμό που ξεπερνά αυτόν ολόκληρης της Ελλάδας, λειτουργούν μόνο δύο ΧΥΤΑ και το ποσοστό ανακύκλωσης φτάνει το 85%. Στη χώρα μας έχετε αναλογιστεί πόσοι ΧΥΤΑ λειτουργούν και πόσο επιβλαβείς είναι για το περιβάλλον και την υγεία μας; Και σα να μην έφτανε αυτό, εμείς κατασκευάζουμε κι άλλους και μάλιστα σε σημεία, που μόνο για χωματερές δεν κάνουν, όπως στο Γραμματικό.

Θα περίμενε κανείς να είναι αρκετό το παράδειγμα της Φυλής για να καταλάβουμε το μέγεθος της μόλυνσης που προκαλούν οι ΧΥΤΑ, όμως δυστυχώς η πολιτεία συνεχίζει να κλείνει τα αυτιά στις νέες μεθόδους και να επιμένει να λειτουργήσει ένας ακόμα, στο πιο λάθος σημείο, αφού κατασκευάζεται πάνω σε βουνό με ρέματα που καταλήγουν στη θάλασσα, μια ανάσα απ’ την ακτή (μόλις 300 μέτρα), μέσα σε δασική έκταση (επιτρέπεται για το κοινό καλό...), δίπλα σε αρχαιολογικό χώρο, με δύσκολη οδική πρόσβαση, πολύ κοντά στη λίμνη του Μαραθώνα, απ’ όπου ποτίζονται όλες οι καλλιέργειες. Το έργο έχει απενταχθεί από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως καταστροφικό για το περιβάλλον...

Αν κάνουμε ένα μικρό απολογισμό μετά και τις τελευταίες πυρκαγιές του καλοκαιριού, τι απομένει για να κοιτάμε τα παιδιά μας στα μάτια; Τι απομένει να τους αφήσουμε; Καμένη γη και σκουπίδια;...

Για όλους αυτούς τους λόγους οι Encardia δίνουν το παρόν και καλούν όλους να τραγουδήσουν μαζί τους για τη Γη, τη Φύση, τη Θάλασσα, τη ΖΩΗ!...



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ήταν πανσέληνος, θυμάσαι;

Ήταν πανσέληνος, θυμάσαι;



Βραδιά πανσέληνου και μια χούφτα ασήμι σκορπά στον ορίζοντα
λούζει τα πλακόστρωτα, τις μικρές αυλές
τα λαξεμένα χωριά, που σκαρφαλώνουν στα βραχώδη νησάκια 
των Κυκλάδων και της άγονης γραμμής

Ανάμεσα στις βουκαμβύλιες και στα ασβεστωμένα παρτέρια
ξεπηδούν βήματα που μετρούν τη γοητεία τόπων μαγικών
κι εκεί παρέα με το θαλασσινό αγέρι
όρκους δίνουν έρωτα σε τρυφερά χείλη

Στην άμμο, κοχύλια ασημόχρυσα πολύτιμα πετράδια γίνονται
κι αποθέτονται μ’ ευλάβεια σε κοριτσίστικους λαιμούς
Φιλιά και όνειρα σκορπίζονται στη γλυκιά νύχτα
μαζί με τους ήχους του παφλασμού

Μετρά το κύμα καλοκαίρια και κορμιά
εικόνες που μπλέκονται στο χώρο και στο χρόνο
κι αφήνουν αποτύπωμα βαθύ σε καρδιές αλώβητες μοναχικές
Ήταν πανσέληνος, θυμάσαι;

Χορεύουν ανέμελα οι φλόγες της φωτιάς
κι εγώ κουρνιάζω ξανά στην αγκαλιά σου
Ο ήχος των ονείρων μας μου λέει ψιθυριστά
Ήταν πανσέληνος, δε ξέχασα, γι’ αυτό θα είμαι πάντα κοντά σου…



[ Διαβάστε περισσότερα ]
Marina
0 Σχόλια
Καφές φραπέ, μια ελληνική ιστορία 60 χρόνων...

Καφές φραπέ, μια ελληνική ιστορία 60 χρόνων...



Συνηθίζουμε να λέμε ελληνικό τον καφέ που γίνεται στο μπρίκι, με το μερακλίδικο καϊμάκι και το εκπληκτικό άρωμα. Ελληνικός όμως είναι και ο φραπέ, αφού έλληνας τον επινόησε, εδώ και 60 χρόνια.

Η ιστορία ξεκινά από την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης όπου γεννήθηκε τυχαία το 1957, ο φραπέ από τον Δημήτρη Βακόνδιο. Ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρείας Νεστλέ στην Ελλάδα Γιάννης Δρίτσας, παρουσίασε ένα νέο προϊόν για παιδιά στη ΔΕΘ. Ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία αναμιγνύοντας το με γάλα και χτυπώντας το στο σέικερ. Προϊόν της ίδιας εταιρίας ήταν και ο στιγμιαίος καφές nescafe, που ήταν ο αγαπημένος του Δημήτρη Βισκόνδιου και συνήθιζε να τον πίνει μέχρι τότε ζεστό. παρασκευασμένο με βραστό νερό και ζάχαρη. Στο διάλειμμα του στη ΔΕΘ, επειδή δεν έβρισκε βραστό νερό, σκέφτηκε να βάλει στο σέικερ το στιγμιαίο καφέ, τη ζάχαρη και κρύο νερό, δημιουργώντας έτσι τον πρώτο φραπέ της ιστορίας.

Από τότε, υπήρξαν διάφορες παραλλαγές με τα βασικά στοιχεία το στιγμιαίο καφέ, το κρύο νερό και τη ζάχαρη και προαιρετικά γάλα και παγάκια κρέμα σαντιγί, ακόμα και παγωτό. Μια ονομαστή παραλλαγή που έκανε τη διαφορά στις προτιμήσεις των καταναλωτών, ήταν αυτή που παρασκεύαζε ο Χρήστος Λέντζος στην περίφημη καφετέριά του στο Παγκράτι το 1965. Η λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά στη συνταγή ήταν η προσθήκη μιας επιπλέον κουταλιάς καφέ πάνω στον αφρό, στο ήδη χτυπημένο έτοιμο ρόφημα. Η συγκεκριμένη εκδοχή αποτελούσε ένα ιδιότυπο μονοπώλιο, αφού όσοι προσπάθησαν να την παρασκευάσουν απέτυχαν παταγωδώς.

Η λέξη frappe είναι γαλλική και σημαίνει χτυπημένος. Ο καφές φραπέ όμως, αποτέλεσε μια ελληνική πατέντα τόσο δημοφιλή και αγαπημένη επί δεκαετίες, που έγινε παγκοσμίως γνωστή μέσα από τα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας. Το προϊόν λανσαρίστηκε σαν "καλοκαιρινός καφές" που όμως καταναλώνεται όλο το χρόνο με εκατομμύρια πιστούς οπαδούς σε όλο τον κόσμο, αφού εκτός της χώρας ο καφές φραπέ βρίσκεται σε όλες τις επίσημες ελληνικές υπηρεσίες και ελληνικές μόνιμες αντιπροσωπείες στο εξωτερικό, σε όλα τα υπό ελληνική σημαία εμπορικά πλοία και σε εκείνα που έχουν ελληνικά πληρώματα. Το ίδιο συμβαίνει στα αεροπλάνα των ελληνικών αεροπορικών εταιρειών αλλά και των ξένων που προσεγγίζουν ελληνικά αεροδρόμια, ενώ τα τελευταία χρόνια βρίσκεται και σε σουπερμάρκετ της Γερμανίας.

Αξίζει να αναφέρουμε πως ένα παρόμοιο ρόφημα με την ονομασία frappucino σερβίρεται από την αλυσίδα Στάρμπακς σε επιλεγμένα σημεία, ενώ προσφέρεται στο Βουκουρέστι, στο Μπιλμπάο της Ισπανίας απέναντι από το Πανεπιστήμιο, στο Όσλο, στην Αγία Πετρούπολη, στην Κωνσταντινούπολη, στην Τσεχία (στο Hip hop Festival κάθε Αύγουστο), στην Ταϊλάνδη, στη Μαλαισία και αλλού. Βρέθηκε μάλιστα να προσφέρεται διαφημιζόμενος στα ελληνικά ως και σε όαση ερήμου στην Τυνησία.




Έρευνα - κείμενο: to e-periodiko mas
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram