Με το σύνθημα "Βιβλία Παντού" η Αθήνα γιορτάζει από τον Απρίλιο του 2018 ως τον Απρίλιο του 2019 τη διάκριση της UNESCO, απευθύνοντας ανοιχτή πρόσκληση στους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες της πόλης να απολαύσουν τους λογοτεχνικούς θησαυρούς μέσα από δράσεις που γίνονται σε ινστιτούτα, βιβλιοθήκες, χώρους πολιτισμού αλλά και στις μικρές υπαίθριες γωνιές στις γειτονιές της.

Περισσότερες από 250 εκδηλώσεις πραγματοποιούνται το χρονικό αυτό διάστημα φέροντας την Αθήνα στο παγκόσμιο επίκεντρο στο χώρο του βιβλίου, συμμετέχοντας σε ένα θεσμό που ξεκίνησε από την UNESCO το 2001. Σκοπός της διοργάνωσης είναι η δημιουργία κινήτρων για ανάγνωση, φέρνοντας ξανά το βιβλίο στο προσκήνιο αναδεικνύοντας την καλλιέργεια και τον πολιτισμό μέσα από τη διαδικασία αυτή.

Έχοντας την πρόθεση να φτάσει το βιβλίο σε κάθε γειτονιά μια Κινητή Βιβλιοθήκη περιδιαβαίνει από το Μάιο του 2018 σε όλες τις γειτονιές της πόλης έτσι ώστε όταν δεν φτάνει ο αναγνώστης στο βιβλίο, να φτάσει το βιβλίο στον αναγνώστη.

Πολλά είναι και τα καλλιτεχνικά δρώμενα που πλαισιώνουν αυτή τη διοργάνωση, όπως θέατρο, χορός, performances και εικαστικά που εμπνέονται από το βιβλίο, καθώς και δημόσιες αναγνώσεις με ερμηνείες νέων καλλιτεχνών σε σημεία της καθημερινότητας.

Στη διοργάνωση συμμετέχουν μεγάλοι πολιτιστικοί οργανισμοί όπως το Εθνικό Θέατρο, η Εθνική Λυρική Σκηνή και το Μουσείο Μπενάκη, καθώς επίσης και δημιουργικές ομάδες και οργανώσεις με κοινωνικό έργο, ξένα ινστιτούτα, πρεσβείες, οργανισμοί του δήμου Αθηναίων, η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδας, η Γεννάδειος, Πανεπιστημιακές Βιβλιοθήκες και όλος ο κόσμος του βιβλίου, ενώ διακεκριμένοι συγγραφείς όπως η νομπελίστα Herta Mueller, o Ian McEwan, o George Saunders, o John Connolly κάνουν την επίσκεψή τους στη χώρα μας.

Μέσα από τις "Ανοιχτές Συλλογές" 30 ιδρύματα, ινστιτούτα, βιβλιοθήκες και μουσεία ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό και μέσα από εκδηλώσεις αποκαλύπτουν ένα αθέατο τμήμα από τις σημαντικές συλλογές τους, με δωρεάν είσοδο. Αυτή η "σκυταλοδρομία μοναδικών θησαυρών" έχει ήδη ξεκινήσει και θα διαρκέσει ως τον Απρίλιο του 2019 με στόχο να αποτελέσει θεσμό για την Αθήνα.

Από το δημαρχείο ξεκίνησε και η "Σκυταλοδρομία Λόγου" με τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο. Ειδικό αφιέρωμα υπάρχει για τους νομπελίστες έλληνες ποιητές Γ. Σεφέρη και Ο. Ελύτη, ενώ Έλληνες συγγραφείς ξεναγούν στις γειτονιές της πόλης που αποτέλεσαν το σκηνικό των μυθιστορημάτων τους.

Σύμφωνα με το συντονιστή κ. Γ. Τροχόπουλο η διοργάνωση φιλοδοξεί να αγγίξει όλη την πόλη, όλες τις ηλικιακές ομάδες, όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα, όλες τις κοινωνικές κατηγορίες είτε είναι κάτοικοι, ντόπιοι, επισκέπτες, τουρίστες, πρόσφυγες ή μετανάστες και η ευχή που αβίαστα βγαίνει είναι να επιτευχθεί κάθε στόχος.

Για όλες τις εκδηλώσεις της διοργάνωσης ενημερωθείτε πατώντας εδώ.

Βρισκόμαστε σε περίοδο έξαρσης της γρίπης και μάλιστα στην εποχή που αναμένεται να κορυφωθούν τα κρούσματα και είναι λογικό να μπερδεύουμε πολλές φορές τις κοινές ιώσεις με αυτή, αφού τα συμπτώματα μοιάζουν κατά πολύ.

Η γρίπη όπως και το κρυολόγημα (κοινή ίωση) είναι νοσήματα που προέρχονται από ιούς, μεταφέρονται με τα σταγονίδια του βήχα ή του φταρνίσματος και επιβιώνουν πάνω στις επιφάνειες. Όπως επισημαίνει το ΚΕΛΠΝΟ (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) στην περίοδο της έξαρσης της γρίπης υπάρχουν και πολλοί άλλοι ιοί που προκαλούν ανάλογα συμπτώματα, αυξάνοντας την ανησυχία μας.

Ας δούμε τις βασικές διαφορές.

Τα συμπτώματα του κοινού κρυολογήματος είναι συνήθως πιο ελαφρά, διαρκούν λιγότερο και σπανίως δημιουργούν επιπλοκές που να γίνουν θανατηφόρες. Αφορούν συνήθως το ανώτερο αναπνευστικό και εκδηλώνονται με καταρροή, φτάρνισμα και πονόλαιμο. Συχνά, ένα δυνατό κρυολόγημα μπορεί να έχει την ίδια περίπου κλινική εικόνα με μια γρίπη μέτριας βαρύτητας.

Στον παρακάτω πίνακα είναι ευδιάκριτες οι διαφορές του κρυολογήματος και της γρίπης αν και πρέπει να θυμόμαστε πως δεν εμφανίζονται πάντα όλα τα συμπτώματα.

Πρόκειται για ένα μοναδικό και πανέμορφο νυφικό, όπως κι εσείς βλέπετε στην αρχική φωτογραφία. Ένα δημιούργημα που μαγνητίζει το βλέμμα και εντυπωσιάζει με τα χρώματα και τις λεπτομέρειές του, σε floral διάθεση.

Θα έλεγε κανείς πως είναι φτιαγμένο για μια νεαρή γυναίκα με ρομαντικό στυλ, που θα την έκανε να μοιάζει πριγκίπισσα μέσα σ' αυτό και σίγουρα αποτελεί το ονειρεμένο νυφικό για πολλά κορίτσια. Περίτεχνο, λαμπερό με χρωματικούς συνδυασμούς που το κάνουν να ξεχωρίζει και να αγαπιέται με την πρώτη ματιά!

Κι όμως, αυτό το νυφικό δεν μπορεί να φορεθεί από κανένα κορίτσι! Ο λόγος το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον, αφού είναι φτιαγμένο από ...ζάχαρη στην κυριολεξία! Είναι μια τούρτα, δημιουργία της ζαχαροπλάστη Emma Jayne και παρουσιάστηκε σε διεθνές σόου του Λονδίνου το 2017.

Αξίζει να αναφερθεί πως το κάθε άνθος από το "γλυκό" νυφικό είναι φτιαγμένο ξεχωριστά και κολλημένο στη συνέχεια πάνω στο ζαχαρένιο φόρεμα. Οι πέρλες στο κέντρο κάθε λουλουδιού είναι κι αυτές φτιαγμένες από ζάχαρη και το μόνο που δεν ξέρουμε είναι αν βρέθηκε γυναίκα που να μπορέσει να το καταστρέψει τρώγοντας έστω και ένα ανθάκι του...

Θαυμάστε τις λεπτομέρειες στις παρακάτω φωτογραφίες...

Δεύτερος μήνας του χρόνου και τελευταίος του χειμώνα ο Φεβρουάριος ή Φλεβάρης ή Κουτσοφλέβαρος έχει 28 μέρες και κάθε τέσερα χρόνια, που το έτος είναι δίσεκτο 29.

Το όνομά του το πήρε από τη λατινική λέξη februum που σημαίνει καθαρισμός, κάθαρση. Αιτία, οι θρησκευτικές εορτές εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στη Ρώμη σε όλη τη διάρκεια του μήνα. Οι ελληνικές του ονομασίες πέρα από την καθιερωμένη είναι και Μικρός, Κουτσός, Φλιάρης, Γκουζούκης και Κούντουρον στα ποντιακά που σημαίνει κοντή ουρά.

Το όνομα Φλεβάρης το πήρε από τα υπόγεια νερά (φλέβες) που αναβλύζουν στη διάρκεια του μήνα αυτού, από τις πολλές βροχές.

Η επιπλέον μία μέρα που προσθέθηκε στο μήνα Φεβρουάριο ξεκίνησε το 44 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα που άλλαξε το ρωμαϊκό ημερολόγιο βοηθούμενος από τον Έλληνα αστρονόμο Σωσιγένη τον Αλεξανδρινό, ο οποίος βασίστηκε στους υπολογισμούς του αστρονόμου (και πατέρα της αστρονομίας) Ίππαρχου, που είχε προσδιορίσει τη διάρκεια του ηλιακού έτους σε 365 ημέρες. Κάθε τέσσερα χρόνια πρόσθεταν στο μήνα μία ημέρα μετά την «έκτην προ των καλενδών του Μαρτίου» που ονομαζόταν bis sextus. Η ημέρα αυτή μετριόταν δύο φορές και έτσι ονομάστηκε «δις έκτη» και το έτος κατ’ επέκταση δίσκετο. Αυτό που με απλά λόγια συμβαίνει είναι πως ένας γήινος χρόνος διαρκεί 365 ημέρες και 6 ώρες. Αυτές οι 6 ώρες που περισσεύουν, στα τέσσερα χρόνια κάνουν ένα ολόκληρο 24ωρο, που προστέθηκε στο μήνα Φεβρουάριο. Έτσι πετυχαίνεται μια σταθερή αίσθηση της ροής του χρόνου και οι τέσσερεις εποχές συμπίπτουν ημερολογιακά μεταξύ τους.

Αξίζει να θυμόμαστε πως αρχικά ο Φεβρουάριος είχε 29 μέρες και κάθε τέσσερα χρόνια 30, ώσπου ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος το 4 π. Χ. αφαίρεσε μία μέρα και την πρόσθεσε στον Αύγουστο που έφερε το όνομά του.

Ο Φεβρουάριος με τις ανθισμένες αμυγδαλιές αποτελεί τον προπομπό της Άνοιξης και είναι ο μήνας της Αποκριάς του γλεντιού και της χαράς. Η φύση προετοιμάζεται για την αναγέννησή της και οι άνθρωποι μέσα από τις γιορτές του Τριωδίου βρίσκουν την ευκαιρία να ξεδώσουν, να βρεθούν μαζί και να γλεντίσουν για να περάσουν έπειτα στη Σαρακοστή που θα τους δώσει την ευκαιρία να προετοιμαστούν για το Άγιο Πάσχα.

Ο λαός μας αγαπά ιδιαίτερα την Αποκριά και παλιότερα σύμφωνα με τον Γεώργιο Ν. Αικατερινίδη (δρ. Λαογραφίας) η αρχή του Τριωδίου αναγγελόταν με πυροβολισμούς και ταμπούρλα.

Αυτό το μήνα λοιπόν με τις γιορτές και τις φιέστες του, αδράξτε την ευκαιρία να βρεθείτε με ανθρώπους που θα σας κάνουν να νιώσετε όμορφα, χαμογελάστε ή ακόμα καλύτερα γελάστε δυνατά και γεμίστε τις μπαταρίες σας με θετική ενέργεια.

Καλό μήνα σε όλους!

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Sience Illustrated, η οποία έγινε στο πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολούμπια στο Βανκούβερ του Καναδά, τα χρώματα έχουν την ιδιότητα να επιδρούν στη σκέψη των ανθρώπων, επηρεάζοντας τη λειτουργία του εγκεφάλου. Ωστόσο η αιτία βρίσκεται περισσότερο σε πολιτισμικούς παρά σε έμφυτους παράγοντες.

Με βάση την ιδέα αυτή, οι Καναδοί επιστήμονες (ψυχολόγοι του marketing) πραγματοποίησαν μια έρευνα, χρησιμοποιώντας 600 φοιτητές του πανεπιστημίου, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε νοητικά τεστ σε μια οθόνη υπολογιστή σε μπλε, κόκκινο και λευκό φόντο, αντίστοιχα.

Η έρευνα αυτή απέδειξε πως το κόκκινο χρώμα εφιστά και βελτιώνει την προσοχή στη λεπτομέρεια, γεγονός που αποδεικνύει και το λόγο για τον οποίο είναι κόκκινα κάποια σήματα της τροχαίας που αφορούν κίνδυνο, τα ασθενοφόρα έχουν κόκκινη σηματοδότηση και γενικώς ό,τι αφορά επείγουσα κατάσταση σηματοδοτείται από το κόκκινο χρώμα.

Το μπλε ενισχύει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία και αυτό συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι το συνδέουν με τον ωκεανό, τον ουρανό, την ελευθερία και τη γαλήνη.

Τα πορίσματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται στον τομέα της διαφήμισης και της προώθησης προϊόντων.

Συνοπτικά:
Το κόκκινο θεωρείται χρώμα του πάθους και της έντασης
Το μπλε είναι το πιο δημοφιλές και αγαπητό χρώμα, το οποίο θεωρείται ότι γαληνεύει και εμπνέει κύρος.
Το πράσινο σχετίζεται με τη φύση και εμπνέει φρεσκάδα
Το πορτοκαλί σχετίζεται με προϊόντα χαμηλής τιμής, θεωρείται όμως ότι ανοίγει και την όρεξη.
Το κίτρινο επιφέρει αισθήματα χαράς.
Το μωβ σχετίζεται με την πολυτέλεια και την πνευματικότητα
Το μαύρο αποπνέει αέρα μυστηρίου, αλλά και κομψότητας.
Το λευκό είναι το χρώμα της καθαρότητας, του ναρκισισμού και της αγνότητας

Αλήθεια μετά από όλα τα παραπάνω, είναι τυχαίο να βλέπουμε σε πολλά δελτία ειδήσεων ή εκπομπές λόγου, τους πολιτικούς να φορούν κόκκινη γραβάτα;
Και πόσο τυχαίο μπορεί να είναι επίσης το γεγονός πως στην πλειοψηφία τους, (οι πολιτικοί) φορούν μπλε κοστούμια;


Πηγή πληροφοριών: ygeianews.gr

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες θυμάμαι τη γιαγιά μου. Ήταν βλέπετε ένα βροχερό βράδυ του Γενάρη λίγο μετά την Πρωτοχρονιά, που καθόμουν μαζί της και βαριόμουν αφόρητα. Μικρό κορίτσι του δημοτικού κι όσο σκεφτόμουν πως το σχολείο άρχιζε ξανά, μια μελαγχολία με κυρίευε. Είχαμε παίξει επιτραπέζια, μου είχε πει για πολλοστή φορά το αγαπημένο μου παραμύθι και δεν είχα τι άλλο να κάνω. Εκείνη συνέχιζε πια το πλεχτό της με περισσή προσήλωση κι εγώ, γυρνούσα γύρω από το τραπέζι και ψευτογκρίνιαζα αναζητώντας την απόλυτη προσοχή της.

Για μια στιγμή σταμάτησε, χαμήλωσε τα γυαλιά της και με κοίταξε στα μάτια. «Βαριέσαι; Έλα να σου μάθω τη ζωή!» μου είπε κι εγώ ξαναπήρα τη θέση μου δίπλα της γεμάτη περιέργεια. Έβγαλε τότε από τη ντουλάπα ένα ζευγάρι βελόνες, πήρε κι ένα κουβάρι νήμα και άρχισε να μου δείχνει πλέξιμο…

«Να κοίτα, έτσι μπαίνουν οι πόντοι και γίνεται η αρχή…» και με γοργές κινήσεις πέρασε το νήμα στη βελόνα για να συνεχίσει το μάθημα. Τα δάχτυλά της χρησιμοποιούσαν με τέτοια μαεστρία το νήμα και τη βελόνα, που για λίγα λεπτά έμεινα να κοιτώ κι ας μην καταλάβαινα. Όσο όμως εκείνη συνέχιζε, τόσο εγώ αναρωτιόμουν τι σχέση μπορεί να έχει όλο αυτό, με αυτό που μου υποσχέθηκε. Τη ζωή!

«Μου είπες θα μου μάθεις τη ζωή αλλά εσύ, μου μαθαίνεις πλέξιμο» τη σταμάτησα ενοχλημένη. «Πόσο μικρή με νομίζεις, δηλαδή;» αναρωτήθηκα φωναχτά κι εκείνη γέλασε καλοσυνάτα.

«Το αντίθετο! Σε νομίζω τόσο μεγάλη, που πρέπει να μάθεις κάποια πράγματα» μου απάντησε σοβαρά. «Λοιπόν, η ζωή καρδιά μου, είναι σαν το πλέξιμο. Διαλέγεις το νήμα, τις βελόνες, το σχέδιο και ξεκινάς. Παίρνεις βαθιά ανάσα και ρίχνεσαι στη δουλειά για να φτιάξεις το δικό σου πουλόβερ. Αυτό, που δεν θα μοιάζει με κανένα άλλο! Πολλά θα έχουν το ίδιο χρώμα με το δικό σου, κάποια άλλα μπορεί να έχουν το ίδιο σχέδιο, αλλά αυτό που θα φτιάξεις εσύ θα είναι μοναδικό, όπως κι εσύ! Έτσι ακριβώς όπως και η ζωή σου. Τα υλικά είναι πάνω κάτω ίδια, όμως ο καθένας από μας, τη φτιάχνει με το τρόπο του και είναι τόσο διαφορετική από των άλλων, όσο διαφορετικοί είναι και οι άνθρωποι! Αν προσέξεις και διαλέξεις ωραίο σχέδιο, τότε η δημιουργία σου θα είναι όμορφη, αν πάλι κάνεις λάθος, το ξηλώνεις και ξεκινάς από την αρχή. Δεν θέλει βιασύνες, δε θέλει απογοήτευση, θέλει υπομονή!» μου είπε χαμογελώντας και μου έδωσε το νήμα και τις βελόνες.

«Έλα πάμε μαζί, μια καλή μια ανάποδη και ξανά. Όταν προχωρήσει κι άλλο θα το μετρήσουμε για να δούμε αν σου κάνει και μετά, θα συνεχίσουμε…»

Έτσι πέρασε εκείνο το βράδυ και πολλά, πολλά ακόμα βράδια. Με «μια καλή, μια ανάποδη», χιλιάδες σκέψεις, που μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα και ακόμα περισσότερες στιγμές και πράξεις. Όλες ήταν στο ίδιο μοτίβο, πάντα. Μια καλή, μια ανάποδη ακριβώς όπως το πλέξιμο, ακριβώς όπως τη ζωή!...

Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό MakaZine και θέλησα μ' αυτό να ξεκινήσει η καινούργια χρονιά, αφού αναφέρεται σε ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο, που δεν είναι πια στη ζωή, αλλά το κουβαλώ μέσα μου, πολύτιμο φυλαχτό.