Ιανουάριος, Πρωτοχρονιά, πρωτομηνιά!

Ιανουάριος, Πρωτοχρονιά, πρωτομηνιά!


ianouarios-protoxronia-protominia-to-eperiodiko-mas
Photo by Bruno Martins on Unsplash
Ο πρώτος μήνας του χρόνου και ο δεύτερος του χειμώνα σηματοδοτεί κάθε νέα αρχή με την Πρωτοχρονιά να γιορτάζεται σ’ ολόκληρο τον κόσμο με κάθε λαμπρότητα. Πέμπτος μήνας του χριστιανικού έτους, ονομαζόμενο και ενιαυτό ήταν ενδέκατος στη σειρά στο ρωμαϊκό ημερολόγιο.

Στο αρχαίο αττικό ημερολόγιο ο Ιανουάριος στο πρώτο του δεκαπενθήμερο αντιστοιχούσε με τον Ποσειδώνα και στο δεύτερο δεκαπενθήμερο με τον Γαμηλιώνα ενώ ήταν ο Σαββάθ των Εβραίων και ο Τωβί των Αιγυπτίων.

Πήρε το όνομά του από το θεό κάθε αρχής κατά τη ρωμαϊκή μυθολογία, τον Ιανό. Ο Ιανός ήταν ένας θεός με δύο μορφές που παριστάνεται άλλοτε με κλειδιά και άλλοτε με τριακόσιες ψήφους στο δεξί του χέρι και εξήντα πέντε στο αριστερό, που συμβόλιζαν τις μέρες του ενιαυτού σύμφωνα με τον κ. Ηλία Αναγνωστάκη Διευθυντή Ερευνών του Τομέα Βυζαντινών Ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Αξίζει να μάθουμε πως θεωρούσαν τον Ιανό, πατέρα του αιώνος και για το λόγο αυτό τον ονόμαζαν και «Αιωνάριο» ενώ είχαν οριστεί δώδεκα πρυτάνεις να τον υμνούν και στο ναό του υπήρχαν δώδεκα βωμοί όσοι και οι μήνες του χρόνου.

Για τους Ρωμαίους ο Ιανουάριος, στα πρώτα χρόνια της ιστορίας τους, δεν ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου. Πρώτος ήταν ο Μάρτιος και η 1η Μαρτίου ήταν η Πρωτοχρονιά τους. Όταν ο μυθικός βασιλιάς των Ρωμαίων Νούμας Πομπίλιος οργάνωσε το ημερολόγιο με βάση τον ήλιο, ο Ιανουάριος έγινε ο πρώτος μήνας του χρόνου. Πολλοί ήταν οι Ρωμαίοι που εξακολουθούσαν να γιορτάζουν την 1η του Μαρτίου θυμούμενοι την αρχική τους πρωτοχρονιά την οποία ονόμαζαν πλέον πάτριον.

Πολλά ονόματα έχει δώσει ο λαός μας στον Ιανουάριο με γνωστότερο το «Γενάρης» επειδή τότε γεννούν τα γιδοπρόβατα. Αλλού τον ονομάζουν και «Μεσοχειμώνα» επειδή είναι ο μεσαίος από τους τρεις μήνες του χειμώνα, ενώ ονομάζεται και «Γατόμηνας» επειδή τότε ζευγαρώνουν οι γάτες. Δεν λείπουν βέβαια και ονομασίες όπως «Μεγάλος μήνας» ή «Τρανός» ή «Μεγαλομηνάς», αφού εκτός από τη θέση του στο ημερολόγιο έχει διάρκεια μεγάλη, 31 ημέρες, σε αντίθεση με τον Φεβρουάριο που τον ακολουθεί.

Λέγεται πως ο Ιανουάριος έχει το πιο λαμπερό φεγγάρι αν θυμηθούμε και τη ρήση: «Του Γενάρη το φεγγάρι, παρά ώρα μέρα μοιάζει» ενώ πολλοί είναι εκείνοι που τον ονομάζουν «Γελαστό» λόγω των αλκυονίδων ημερών που είναι γλυκός ο καιρός και θυμίζει άνοιξη. Άλλοι, τον ονομάζουν «Κλαδευτή» επειδή είναι ο μήνας του κλαδέματος και «Κρυαρίτη» επειδή είναι ο κατ’ εξοχήν μήνας που κάνει κρύο.

Μια άλλη πολύ γνωστή ονομασία του Ιανουαρίου είναι «Καλαντάρης» γιατί λέγονται τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και όπως αναφέρει ο κ. Σπύρος Τραϊανός είναι ο μήνας των δώρων των Καλενδών, που κατά τη Βυζαντινή εποχή ήταν δώρα αντί για το 13ο μισθό που γνωρίζουμε στη σύγχρονη εποχή. Στην αρχή του χρόνου άρχιζε στο Βυζάντιο η θητεία των Υπάτων οι οποίοι σχημάτιζαν μια πομπή στους δρόμους και σκορπούσαν νομίσματα, τα οποία μάλιστα στην αρχή ήταν χρυσά και αργότερα (επί Ιουστινιανού) ασημένια. Αυτά, τα μάζευαν τα παιδιά κυρίως που πήγαιναν στα σπίτια συγγενών ή και φίλων να ευχηθούν. Από εκεί προέρχεται και το έθιμο των καλάντων που φθάνει ως τις μέρες μας και επεκτάθηκε σε όλες τις μέρες του Δωδεκαήμερου με αρχή την παραμονή των Χριστουγέννων.

Ο Ιανουάριος και η Πρωτοχρονιά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το «ποδαρικό» και τη βασιλόπιτα με ποικίλα έθιμα ανά περιοχή της Ελλάδας που αφορούν την καλοτυχία, την καλή σοδειά και την ευημερία του κάθε σπιτικού. Σε πολλά μέρη μάλιστα το τελετουργικό του ποδαρικού της Πρωτοχρονιάς έπαιρνε τη μορφή μαγικοδεισιδαιμονικής τελετουργίας σύμφωνα και με τον κ. Γ. Αικατερινίδη (δρ Λαογραφίας), που ευτυχώς σιγά – σιγά εξαλείφτηκαν.

Πολλές οι εορτές οι Ιανουαρίου με πρώτη τη γιορτή του Αγ. Βασιλείου και της Περιτομής του Χριστού, τα Άγια Θεοφάνια στις 6, του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή στις 7, του Αγ. Αντωνίου στις 17, του Αγ. Αθανασίου στις 18, του Αγ. Γρηγορίου στις 25 και των Τριών Ιεραρχών στο τέλος του.

Αν και βρίσκεται στην καρδιά του χειμώνα ο Ιανουάριος ας είναι όμορφος, ζεστός, χαμογελαστός και αισιόδοξος γεμάτος υγεία και αγάπη για όλους και να είναι η καινούργια χρονιά που ξεκινά μαζί του, καλύτερη από κάθε άλλη με ό,τι επιθυμεί ο καθένας από μας!

Ας απολαύσουμε και ας αγαπήσουμε περισσότερο κάθε καθημερινή πολύτιμη στιγμή και ας δώσουμε ακόμα μεγαλύτερη αξία, στα μικρά, τα αυθόρμητα, τα γλυκά χαμόγελα, τη ζεστή ανθρώπινη επικοινωνία και όλα εκείνα που ορίζουν την ανθρωπιά και την ανιδιοτέλεια.

Καλό μήνα, καλή χρονιά με υγεία, αγάπη, χαρά και ευτυχία!
Χρόνια πολλά και καλά!


Πηγή πληροφοριών: wikipedia.org
Κείμενο: to e-periodiko mas






[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
14 Σχόλια
Και να που ήρθαν ξανά τα Χριστούγεννα...

Και να που ήρθαν ξανά τα Χριστούγεννα...


kai-na-pou-irthan-xsana-ta-xristougenna-to-e-periodiko-mas
Photo by DiEtte Henderson on Unsplash
Και να που ήρθαν ξανά, να φωτίσουν τις στιγμές μας με εκείνο το γλυκό, το απέριττο, το μοναδικό τους φως, που φτάνει ανεμπόδιστα στην ψυχή, ξέροντας όλες τις μυστικές διαδρομές... όσο δαιδαλώδεις και δύσκολες κι αν είναι!

Και να που ήρθε η στιγμή λόγια να λέγονται χωρίς να ειπωθούν όταν οι άνθρωποι κοιτάζονται στα μάτια και χαρίζουν χαμόγελο κι αγάπη ο ένας στον άλλο!

Και να που κάθε σημείο της γης θα γιορτάσει με το δικό του τρόπο τη γιορτή της αγάπης, την ομορφιά του "δίνομαι" που ανταμοιβή είναι η χαρά της προσφοράς και η γαλήνη που πλημμυρίζει την ψυχή!

Και να που θα μας δοθεί ξανά η ευκαιρία να σταματήσουμε και να σκεφτούμε τα σημαντικά πράγματα γύρω μας! Αυτά που δεν αγοράζονται, αυτά που δεν είναι ορατά... γιατί πολλές φορές τα πιο αληθινά πράγματα στον κόσμο είναι αυτά που δεν μπορούμε να δούμε!

Αυτό είναι το αληθινό μήνυμα των Χριστουγέννων. Δεν είμαστε ποτέ μόνοι, ούτε όταν η νύχτα είναι σκοτεινή χωρίς ούτε ένα φως, ούτε όταν ο άνεμος φυσά ψυχρός και μανιασμένος, ούτε όταν ο κόσμος φαίνεται αδιάφορος...  

Καλά Χριστούγεννα, ειρηνικά, ευλογημένα, ολόφωτα!!




[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
24 Σχόλια
Χτίζοντας τρυφερές αναμνήσεις...

Χτίζοντας τρυφερές αναμνήσεις...


xtizontas-triferes-anamniseis-to-e-periodiko-mas
Photo by Mira Kemppainen on Unsplash
Ήταν τα πέμπτα Χριστούγεννα που θα περνούσαν χωριστά… από τότε που γεννήθηκε η μικρή οι συνθήκες άλλαξαν. Δεν μπορούσε πλέον να είναι μαζί στη δουλειά του, να περνάνε τις χρονιάρες μέρες ο ένας πλάι στον άλλο. Το καράβι δεν ήταν χώρος για ένα μωρό, ούτε για ένα μικρό παιδάκι. Έτσι, έμεναν μαμά και κόρη μόνες, με το μπαμπά να οργώνει τις θάλασσες και να τους λείπει.

Στόλιζαν το δέντρο χαρούμενες, έχοντας χριστουγεννιάτικα τραγούδια να τους κάνουν συντροφιά και να γλυκαίνουν την ατμόσφαιρα της προσμονής. Πρώτα τα φωτάκια, μετά μία - μία οι μπάλες και τα στολίδια. Το κοριτσάκι τιτίβιζε ευχαριστημένο με την όλη διαδικασία. «Εγώ θα τα κρεμάσω όλα, μαμά! Μεγάλωσα τώρα!»

Τι παράξενο! Από τη μέρα που γεννήθηκε η Ιόλη, ανυπομονούσε να μεγαλώσει για να μπορεί να κουβεντιάζει μαζί της. Να της εκφράζει πώς νιώθει, τι θέλει, τι την ενοχλεί… και τώρα τρέμει τη στιγμή που θα ρωτήσει για το μπαμπά της. Κάτι τέτοιες ώρες ήθελε να είναι ακόμα μωρό, να μην καταλαβαίνει όσα τώρα, να μην της λείπει η παρουσία του, να μη συνηθίσει την απουσία του.

Προσπαθούσε να προετοιμαστεί για την ερώτηση που θα ερχόταν και έπρεπε να έχει απάντηση που δεν θα φέρει δάκρυα στα μάτια τους. Τι να πει όμως; Η μόνη απάντηση που θα έφερνε χαρά, δεν μπορούσε να ειπωθεί… ο μπαμπάς δεν θα ήταν τις γιορτές μαζί τους, ξανά! Πέντε χρόνια τώρα, δεν ήταν μαζί τους τα Χριστούγεννα και όσο η Ιόλη μεγάλωνε, τόσο πιο δύσκολο γινόταν. Έπρεπε να τη βάλει στην πραγματικότητα χωρίς να την πληγώσει. Έπρεπε να τη βοηθήσει να καταλάβει χωρίς δράματα… να χτίσει αναμνήσεις όμορφες τρυφερές, που θα τη συντρόφευαν με γλυκά συναισθήματα στο διάβα της ζωής της, χωρίς σημάδια που θα πονούσαν.

Τέλειωνε πια ο στολισμός. Μόνο τα φωτάκια για το μπαλκόνι είχαν μείνει, αλλά η μικρή αποκαμωμένη από την κούραση είχε γείρει στον καναπέ και κοιμόταν βαθιά…

Με ανακούφιση την πήρε στην αγκαλιά της και την έβαλε τρυφερά στο κρεβάτι. Τη χάιδεψε, τη φίλησε κι έκλεισε το φως και την πόρτα πίσω της. Για σήμερα, η ερώτηση δεν έγινε… αύριο είναι μια άλλη μέρα, σκέφτηκε καθώς γύριζε στο σαλόνι για να μαζέψει τις άδειες κούτες.

Ο ήχος του τηλεφώνου την έβγαλε από το φόρτο του μυαλού. «Πάνω στην ώρα Γιώργο μου!» απάντησε με λαχτάρα. Ήθελε να μοιραστεί τους προβληματισμούς της με τον άνθρωπό της, όμως από την άλλη δεν ήθελε να τον φορτώνει και με αυτή την έγνοια. Δεν ήταν ευχάριστο και σε κείνον να είναι μακριά από την οικογένειά του και την μονάκριβή του κόρη, τις γιορτές. Όλο κι όλο που την είδε, που την έζησε ήταν δύο καλοκαίρια όταν ήταν δύο χρονών και πέρσι που ήταν τεσσάρων. Κι έκανε υπομονή, να περάσει ο καιρός να αλλάξει καράβι, να κάνει δρομολόγια εδώ στην Ελλάδα, να βλέπονται σαν οικογένεια…

«Τι συμβαίνει;» ακούστηκε ανήσυχος. «Τίποτα καλέ μου! Μόλις τελειώσαμε το στόλισμα του δέντρου. Η Ιόλη κοιμάται κατάκοπη, δεν την πρόλαβες…» ένας λυγμός που πήρε να ανεβαίνει πνίγηκε με επιτυχία από ένα μικρό βηχαλάκι και τα παράσιτα της γραμμής. «Πώς είσαι; Εμείς εδώ είμαστε καλά και ετοιμαζόμαστε για τα Χριστούγεννα» ακούστηκε πιο συγκροτημένη και αποφασισμένη να μην του φορτώσει βάρος. Δεν μπορούσε άλλωστε να κάνει τίποτα. Δεν ήταν στο χέρι του, αυτή ήταν η δουλειά του και την είχε αποδεχτεί με όλες της τις δυσκολίες. Ήξερε πολύ καλά πως ο δικός της ρόλος ήταν να στρογγυλεύει κάθε γωνία αιχμηρή της ψυχής, που άφηνε η απόσταση και να μαλακώνει όλα τα δύσκολα συναισθήματα που γεννούσε. Ήθελε να είναι ήρεμος για να μπορεί να κυβερνά το καράβι με ασφάλεια στις άγριες θάλασσες που αρμένιζε.

Και η δική της ηρεμία; Αυτή εξαρτιόταν από τη δική του και της κόρης τους. Σα συγκοινωνούντα δοχεία που η απόσταση εκμηδενιζόταν από το δέσιμο και την αφοσίωσή τους, σ’ αυτό που μοιράζονταν…

«Ξέρεις, σκέφτηκα φέτος να μιλήσω διαφορετικά στη μικρή. Να μη την παρηγορήσω για την απουσία σου, αλλά να την κάνω να αποδεχθεί την πραγματικότητα. Δεν είναι σωστό κάθε χρόνο να ζει με την ίδια αγωνία, ούτε όμως και να συνηθίσει την απουσία σου… »

«Πώς θα το καταφέρεις αυτό, καρδιά μου; Είναι μικρή, δεν είναι εύκολο! Μήπως να της μιλήσω εγώ;» η ανησυχία ξαναγύρισε στη φωνή του. Ήταν από τις στιγμές που κανένα μέσο δεν μπορούσε να νικήσει την απόσταση και την επιθυμία να βρίσκεται κοντά τους.

«Θα βρω τρόπο, μη σε απασχολεί! Εσύ απλά να ξέρεις πως η Ιόλη μας, θα περάσει όμορφα. Αυτό να έχεις στο μυαλό σου. Τα άλλα, είναι δική μου δουλειά!» είχε ήδη βρει τα λόγια, είχε ήδη γεμίσει δύναμη και σιγουριά. «Σου έχω εμπιστοσύνη, απλά δεν μου είναι ευχάριστο να το περνάς όλο αυτό μόνη σου» απάντησε προσπαθώντας, εκείνος τώρα, να κρατήσει τη συγκίνησή του έξω από τη φωνή του…

Ξημέρωνε Κυριακή. Μια ηλιόλουστη ψυχρή χιονισμένη Κυριακή, ίδια με τα ανάμεικτα συναισθήματα που πλημμύριζαν την ψυχή τους…

Η Ιόλη ξύπνησε με χαμόγελο και έτρεξε στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Δεν χόρταινε να το κοιτά… Η Κάτια την υποδέχτηκε με μια ζεστή αγκαλιά και την ώρα του πρωινού άρχισε να κάνει πράξη την απόφασή της.

«Ξέρεις αγάπη μου, τι σκεφτόμουν αυτές τις μέρες;» είπε τρυφερά. Η μικρή την κοίταξε όλο απορία… «Νομίζω ξέρεις τι είναι τα έθιμα, έτσι δεν είναι;» ρώτησε.

«Ναι, μας είπε η κυρία πως είναι συνήθειες που περνάνε από τον ένα στον άλλο» απάντησε η μικρή.

«Ακριβώς! Έθιμο είναι και ο στολισμός του δέντρου, τα χριστουγεννιάτικα γλυκά και πολλά άλλα. Έθιμα όμως μπορούμε να φτιάξουμε και δικά μας. Που να είναι μόνο για μας» είπε η Κάτια περιμένοντας την αντίδραση της Ιόλης που δεν άργησε να έρθει.

«Τι δηλαδή;» ρώτησε με τα μάτια ορθάνοιχτα από την αναμονή.

«Να, εμείς μπορούμε να αποφασίσουμε κάθε Παραμονή Χριστουγέννων να καθόμαστε κάτω από το στολισμένο δέντρο, να διαβάζουμε χριστουγεννιάτικες ιστορίες και να πίνουμε ζεστή σοκολάτα οι δυο μας»…

«Κι ο μπαμπάς;» ρώτησε βουρκωμένη η μικρή.

«Ο μπαμπάς μπορεί να ταξιδεύει ή μπορεί να είναι μαζί μας. Δεν είναι το ίδιο κάθε χρόνο. Όμως, αυτή είναι η δουλειά του και πρέπει να το δεχτούμε χωρίς στεναχώρια. Αρκεί που είναι καλά κι ας είναι μακριά μας» απάντησε η Κάτια και περίμενε με αγωνία την Ιόλη να επεξεργαστεί όσα της είπε.

«Δε μου αρέσει καθόλου! Οι μπαμπάδες τα Χριστούγεννα πρέπει να είναι με τα παιδιά τους κι εγώ θέλω το δικό μου» απάντησε με πείσμα.

«Συμφωνώ, αλλά ξέρεις, δεν κάνουν όλοι οι μπαμπάδες την ίδια δουλειά. Κι εσύ πρέπει να είσαι περήφανη για το δικό σου μπαμπά, γιατί με τη δουλειά του βοηθά άλλους ανθρώπους. Μεταφέρει με το καράβι του εμπορεύματα που χρειάζονται άλλοι άνθρωποι και με αυτό τον τρόπο τους βοηθά να ζούνε καλύτερα. Σκέψου μωρό μου, πόσοι δουλεύουν τα Χριστούγεννα! Ένας ολόκληρος κόσμος. Ένα σωρό επαγγέλματα! Υπάρχουν πολλοί μπαμπάδες που είναι μακριά από τα παιδιά τους αυτές τις μέρες και όλοι θα ήθελαν να είναι μαζί τους. Έτσι γίνεται και πρέπει να το δεχτούμε με γενναιότητα»

«Όμως, θα τον πάρουμε τηλέφωνο και θα βάλεις και την κάμερα να τον βλέπω και να με δει που θα φοράω όμορφα ρούχα!» απάντησε η μικρή σκουπίζοντας τα δάκρυα που έτρεχαν στα μάγουλά της.

«Και βέβαια, μωρό μου! Ο μπαμπάς λείπει από το σπίτι, όχι από τη ζωή μας! Θα τον έχουμε πάντα μαζί μας και θα του μιλάμε όποτε θέλουμε. Και τώρα ακόμα αν θες!»

Ένα πλατύ χαμόγελο πήρε τη θέση των δακρύων! Η Ιόλη έκανε εκείνα τα Χριστούγεννα γενναία είσοδο στον κόσμο των μεγάλων. Οι αναμνήσεις που χτίστηκαν από εκείνες τις γιορτές θα τη συνόδευαν για όλη της τη ζωή και δεν θα την άφηναν στιγμή να νιώσει μόνη. Ο μπαμπάς της είχε πάντα παρουσία δίπλα της, χάρη στο διαφορετικό τρόπο σκέψης που χάραξε η μαμά της. Ένας μπαμπάς που δεν έλειψε ποτέ, ουσιαστικά!


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
20 Σχόλια
Diy "βροχή" στολιδιών!

Diy "βροχή" στολιδιών!


diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas

Ο μήνας των γιορτών έφτασε και οι χριστουγεννιάτικοι στολισμοί ήδη ξεκίνησαν σε πολλά σπίτια. Τα δέντρα μικρά και μεγάλα στήνονται στην καλύτερη γωνιά του καθιστικού, τα διακοσμητικά απλώνονται σε κάθε σημείο και τα παιδιά τιτιβίζουν χαρούμενα μέσα σ' όλο αυτό το γιορτινό σκηνικό. Οι Creative Bloggers δεν θα μπορούσαν να μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα ειδικά, αυτή την περίοδο, που σε προτρέπει για κατασκευές.

Το θέμα του μήνα, είναι χριστουγεννιάτικο diy στολίδι και η δική μου πρόταση είναι εύκολη και γρήγορη, αφού ο χρόνος είναι πολύτιμος ειδικά αυτό τον καιρό που οι υποχρεώσεις αυξάνονται.

Creative-Bloggers

Κάθε χρόνο όλο και κάτι καινούργιο αγοράζουμε, όλο και κάτι περισσεύει που δεν κρεμιέται στο δέντρο τελικά και καταλήγουμε με αρκετά στολίδια στην κούτα, που δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε. Έτσι σκέφτηκα φέτος να φτιάξω μια "βροχή" στολιδιών από όλα εκείνα τα μικρά στολίδια που περίσσεψαν από το δέντρο. Τα φαντάστηκα να αιωρούνται πάνω από το χριστουγεννιάτικο τραπέζι και με τη βοήθεια μιας λεπτής πετονιάς, η φαντασία έγινε πραγματικότητα!

diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas

Χρησιμοποίησα: 
  • 20 στολίδια
  • πολύ λεπτή πετονιά
  • ψαλίδι
  • μέτρο
diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas

Έτυχε να έχουν όλα το ίδιο χρώμα χρυσό γυαλιστερό και ματ. Αν όμως είναι διαφορετικά θα έχουν εξίσου εντυπωσιακό αποτέλεσμα!

diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas

diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas

Έφτιαξα τρεις σειρές στολιδιών με μήκος 130 εκ. για τις δύο μεγάλες και 116 εκ. για τη μικρότερη. Έδεσα ένα στολίδι ανά 17 εκ. και τα τοποθέτησα στο φωτιστικό της τραπεζαρίας! Τόσο εύκολα, τόσο γρήγορα! 

diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas

Το αποτέλεσμα το βλέπετε! Πραγματικά νομίζει κανείς ότι αιωρούνται γιατί η πετονιά είναι τόσο λεπτή, που είναι σχεδόν αόρατη ακόμα και από μικρή απόσταση. Εννοείται πως μπορούν να τοποθετηθούν σε πολλά σημεία, ανάλογα με το χώρο και φυσικά όχι μόνο σε ευθεία αλλά και κυκλικά και να γίνουν όσες σειρές θέλουμε!

diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas

Και με αναμμένο φωτιστικό...

diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas

Να πω επίσης πως οι διαστάσεις κάλλιστα μπορούν να διαφοροποιηθούν ως προς το μήκος, ειδικά αν τα τοποθετήσετε σε μια γωνία ξεκινώντας από το ταβάνι ως κάτω. Θα μπορούσαν να ακουμπούν στο πάτωμα, αν δεν έχετε παιδάκια, που μπορεί να τα τραβήξουν ή κατοικίδιο που θα τα θεωρήσει ένα ακόμα ευχάριστο παιχνίδι, αλλά και ως προς την απόσταση μεταξύ τους, ειδικά αν τα στολίδια είναι μεγάλα. Τότε θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερη απόσταση από 17 εκ. έτσι ώστε να μην είναι πολύ πυκνά και θυμίζουν γιρλάντα...

diy-broxi-stolidion-to-eperiodiko-mas


Είμαι σίγουρη πως θα θέλετε να δείτε τι προτείνουν και τα υπόλοιπα κορίτσια της παρέας γι' αυτό, σας δίνω τα blog και τις ημερομηνίες των αναρτήσεών τους. Μην τις χάσετε!

  • Χριστίνα από Art Decoration Crafting ………………………………….. 02/12/2019
  • Λαμπρινή από Lamprouka ……………………………………………… 03/12/2019
  • Μαρίνα από to e-periodiko mas ………………………………………… 04/12/2019
  • Ελπίδα από Two Boys & Hope ……………………………………………… 05/12/2019
  • Νικολέττα από Crafty details ………………………………………………… 06/12/2019
  • Ρένα από δια χειρός Ρένας Χριστοδούλου …………………………………. 07/12/2019
  • Ελεάνα από My Home My Memories ………………………………………. 09/12/2019
  • Κικίτσα από DIY My Day ……………………………………………………. 10/12/2019
  • Σωτηρία από My Little World ……………………………………………….. 11/12/2019
  • Νίκη από Ονειροποιείο ………………………………………………………. 12/12/2019
  • Ελένη από Καρυδότσουφλο …………………………………………………. 13/12/2019
  • Κική από Creative Moments ……………………………………………….. 14/12/2019
Περιμένω όπως πάντα τη γνώμη σας!

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
35 Σχόλια
Δεκέμβρης των γιορτών

Δεκέμβρης των γιορτών


decembris-ton-giorton
Photo by Brigitta Schneiter on Unsplash
Ο τελευταίος μήνας του χρόνου ο Δεκέμβρης είναι ο πρώτος του χειμώνα και ένας από τους επτά μήνες που έχουν διάρκεια 31 ημερών. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό decem, που σημαίνει δέκα, μια που ο Δεκέμβριος ήταν ο δέκατος και τελευταίος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου. Όταν αργότερα προσθέθηκαν ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος και έγινε το ημερολόγιο δωδεκάμηνο, ο Δεκέμβρης έχασε τη θέση του, (από δέκατος, δωδέκατος) αλλά διατήρησε το όνομά του. Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κόμμοδος θέλησε να τον μετονομάσει σε Αμαζόνιο (προς τιμήν της γυναίκας του) αλλά η ονομασία αυτή δεν επικράτησε. Ο λαός μας τον ονομάζει και «Ασπρομηνά ή χιονιά» αφού από τις 22 του μήνα μπαίνουμε επίσημα στο χειμώνα και ξεκινούν οι χιονοπτώσεις.

Στην αρχαία Ελλάδα ο Δεκέμβρης ισοδυναμούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Μαιμακτηρίωνα και το πρώτο του μήνα Ποσειδώνα.
Στο βόρειο ημισφαίριο ο μήνας αυτός έχει τις λιγότερες ώρες φωτός σε αντίθεση με το νότιο ημισφαίριο που έχει τις περισσότερες, ενώ ξεκινά την ίδια πάντα μέρα της εβδομάδας που ξεκινά και ο Σεπτέμβρης.

Για το λαό μας είναι ο μήνας των γιορτών όχι μόνο λόγω των Χριστουγέννων αλλά γιατί είναι πολλές οι θρησκευτικές γιορτές κατά τη διάρκειά του, όπως της Αγ. Βαρβάρας στις 4, του Αγ. Νικολάου στις 6, της Αγ. Άννας στις 9, του Αγ. Σπυρίδωνα στις 12, του Αγ. Διονυσίου στις 17 κ.α. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ονομάζεται και «κυρ Λευτέρης» από τη γιορτή του Αγ. Ελευθερίου στις 15, ενώ όπως λέει ο λαός «από του Αγ. Σπυρίδωνα τη γιορτή, η μέρα παίρνει ένα σπυρί» εννοώντας πως μεγαλώνει η διάρκειά της.

Στις αρχές του μήνα, σύμφωνα με τη λαογραφία, που έχουμε τα «Νικολοβάρβαρα» σηματοδοτείται και η έλευση του έντονου κρύου με βροχές ή χιόνια («κάνει νερά και χιόνια» λέει ο λαός μας).

Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως ο Δεκέμβρης είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τα Χριστούγεννα. Σύμφωνα μάλιστα με τον Πάπα Γρηγόριο τον Α' έγινε μια προσπάθεια από τους Πατέρες της Εκκλησίας να μετατραπούν βαθμιαία οι γιορτές των εθνικών, σε Χριστιανικές γιορτές. Έτσι η 25η Δεκεμβρίου, που ήταν για τη Ρώμη η κεντρική γιορτή των Σατουρναλίων και της γέννησης του «αήττητου ήλιου», ενώ την ίδια μέρα οι αρχαίοι Έλληνες γιόρταζαν τα Κρόνια (αφιερωμένα στον Κρόνο), τα Διονύσια και τα επιφάνεια του ηλιακού θεού Φοίβου – Απόλλωνα, αντικαταστάθηκε από τη γιορτή της γέννησης του Θεανθρώπου.

Θα πρέπει να θυμόμαστε πως στη Ρώμη δεν επιτρεπόταν ο χριστιανισμός και έτσι οι πρώτοι χριστιανοί για να εκκλησιάζονται και να τελούν τις θρησκευτικές τους εορτές μαζεύονταν κρυφά στις κατακόμβες. Στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τους διωγμούς αποφάσισαν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου τη μέρα δηλαδή που οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τις δικές τους εορτές (Σατουρνάλια) και για το λόγο αυτό κινδύνευαν λιγότερο να αποκαλυφθούν.

Η 25η Δεκεμβρίου καθιερώνεται για πρώτη φορά στη Ρώμη ως ημέρα εορτασμού των Χριστουγέννων στα μέσα του 4ου μ. Χ. αιώνα και τον 6ο αι. όπου αυτοκράτορας ήταν ο Ιουστινιανός εξαπλώνεται ο εορτασμός σε όλη την Ανατολή εκτός από την Αρμενία.

Ο εορτασμός των Χριστουγέννων την ίδια μέρα που γιορτάζονταν τα Σατουρνάλια ή τα Κρόνια είχε σαν αποτέλεσμα πολλά έθιμα, θρύλοι όπως των καλικάντζαρων και δοξασίες των αρχαίων εορτασμών, να περάσουν και στη χριστιανική γιορτή και κάποια να διατηρούνται μέχρι σήμερα.

Εξαιρετικά σημαντικός είναι από αστρονομικής πλευράς ο εορτασμός της 25ης Δεκεμβρίου από τους αρχαίους, αφού ο Ήλιος βρίσκεται στο νοτιότερο ύψος του στις 22 του μήνα. Για έξι μήνες κάθε μέρα χαμηλώνει όλο και περισσότερο στον ουρανό, ανατέλλοντας όλο και αργότερα και δύοντας κάθε μέρα και νωρίτερα. Από τις 22 και μετά ο Ήλιος σιγά – σιγά ανεβαίνει και πάλι στον ουρανό και οι μέρες μεγαλώνουν. Αυτός είναι και ο λόγος που φαίνεται συνεχώς ψηλότερα στον ουρανό τα μεσημέρια. Έτσι ονομάζουμε την 22η Δεκεμβρίου ημέρα της «χειμερινής τροπής του Ήλιου» και μάλιστα επειδή για μερικές μέρες φαίνεται σα να σταματάει (ο Ήλιος) ονομάζεται και «χειμερινό ηλιοστάσιο».

Ο Δεκέμβριος φέρνει μαζί του τη γλυκιά προσμονή των Χριστουγέννων των παιδικών μας χρόνων με τους στολισμούς, τα αμέτρητα φωτάκια, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα παραδοσιακά γλυκά. Φέρνει μαζί του και την ανάγκη για μεγαλύτερη ευαισθησία απέναντι στους αδύναμους και τους λιγότερο τυχερούς και κάνει όλους περισσότερο παιδιά!

Αυτό το μήνα, κοιτάζοντας περισσότερο τους ανθρώπους στα μάτια και στη ψυχή, ας εκμεταλλευτούμε όλοι τη γιορτινή ατμόσφαιρα για να δώσουμε χαρά και χαμόγελο σε όσους το έχουν ανάγκη!
Να έχετε όλοι ένα ολόφωτο, χαρούμενο, γιορτινό μήνα!!



Πηγές πληροφοριών: sansimera.gr, wikipedia.org
Κείμενο: to e-periodiko mas


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
8 Σχόλια
Φταίω κι εγώ...

Φταίω κι εγώ...


Ftaiw-ki-egw-to-e-periodiko-mas

Η Μάρα καληνύχτισε με ένα γλυκό φιλί την οχτάχρονη κόρη της, τη σκέπασε κι άναψε τη μικρή υδρόγειο σφαίρα που περιστρεφόταν σκορπώντας ένα γλυκό φως στην ατμόσφαιρα. Αυτό συντρόφευε τη μικρή όλη τη νύχτα, για να μην τρομάζει στο σκοτάδι.

Κλείνοντας την πόρτα πίσω της η έγνοια της ήταν τα συμμαζέψει, να τακτοποιήσει και να καθαρίσει, για να είναι όλα στη θέση τους την επόμενη μέρα.

Αγαπούσε πολύ αυτό το σπίτι. Κάθε γωνιά του, ήταν προσεγμένη και φροντισμένη. Ένα υπόδειγμα τάξης και καθαριότητας με ένα κήπο εξίσου περιποιημένο που νόμιζες πως ξεφύλλιζες σελίδες περιοδικού διακόσμησης! Ήθελε το καλύτερο για τους αγαπημένους της και δεν λυπόταν κόπο για να τους το προσφέρει…

Κατευθύνθηκε στο σαλόνι με το αναμμένο τζάκι και τη μεγάλη τζαμαρία, που έβλεπε στη θάλασσα. Όμως, τίποτα δεν ήταν όπως το άφησε! Το τζάκι είχε σβήσει, παγωνιά και σκοτάδι επικρατούσε στο χώρο. Ανάβοντας το φως δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που αντίκρισε! Σχισμένες κουρτίνες, τρύπια και λερωμένα τα χαλιά, τα έπιπλα διαλυμένα, οι τοίχοι γκρίζοι και βρώμικοι και η τζαμαρία, θρυμματισμένη!

Η τηλεόραση να προβάλει συνεχώς διαφημίσεις χημικών προϊόντων. Τα λουλούδια στο βάζο δίπλα της μαραμένα, νεκρά… ξαφνικά επικρατεί σκοτάδι ξανά! Προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει το φως να το ανάψει, να δει, να καταλάβει… πατά το διακόπτη και οι λάμπες εκρήγνυνται! Μόνο η τηλεόραση μένει εκεί ανεπηρέαστη να συνεχίζει να προβάλει διαφημίσεις και να σκορπά ένα απόκοσμο φως στη ζοφερή ατμόσφαιρα…

Γυρνά έντρομη στο δωμάτιο του παιδιού. Ανοίγει την πόρτα και ορμά στο κρεβάτι της μικρής. Βρίσκει στη θέση της ένα πλαστικό μωρό που επαναλαμβάνει συνεχώς «μαμά» «μαμά».

Τριγυρνά στα δωμάτια σα χαμένη. Στην κουζίνα όλα μοιάζουν τακτοποιημένα και καθαρά αλλά, από τη βρύση τρέχει ένα καφέ υγρό και τα τρόφιμα στο ψυγείο είναι πλαστικά, όπως πλαστικά έγιναν και τα φυτά στο παράθυρο! Όλα στο χώρο θυμίζουν κουκλόσπιτο! Όμορφα αλλά ψεύτικα…

Τρέχει στην εξώπορτα… η ατμόσφαιρα θολή με μια περίεργη μυρωδιά, που δυσκολεύει την αναπνοή της. Στο βάθος του ορίζοντα μια αναλαμπή δηλώνει την παρουσία πυρκαγιάς. Κοιτά ένα γύρω στην άλλοτε γεμάτη λουλούδια και φυτά αυλή. Τώρα είναι όλα πλαστικά, ακόμα και τα δέντρα!

Στρέφει το βλέμμα στον ουρανό! Γκρίζος, σχεδόν μαύρος δεν της αφήνει περιθώρια να καταλάβει αν είναι μέρα ή νύχτα… «νύχτα είναι» σκέφτεται με κάποια αμφιβολία. Οι αστραπές που σχίζουν το σκοτάδι φωτίζουν τη θάλασσα που είναι γεμάτη σκουπίδια και ψάρια νεκρά που επιπλέουν.

Πριν προλάβει να κάνει ένα ακόμα βήμα, μια δυνατή βροχή ξεσπά! Θυμωμένη αλλιώτικη βροχή! Από κείνες που λες πως ο Θεός θέλει να ξεπλύνει όλα τα κακά του σύμπαντος! Μαύρα ρυάκια σχηματίζονται στο έδαφος. Βρέχεται… τα ρούχα της αλλάζουν χρώμα, γίνονται μαύρα κι αυτά. Και τα φυτά και τα δέντρα, ας ήταν πλαστικά, γίνονται μαύρα κι αυτά!...

Δοκιμάζει να μπει ξανά στο σπίτι. Ένα νεαρό παιδί στην πόρτα, την κοιτά στα μάτια. Δεν της μιλά, το βλέμμα του όμως ρωτάει «γιατί»! Το προσπερνά μα σε κάθε της βήμα συναντά περισσότερα παιδιά, όλα με το ίδιο βλέμμα να ρωτούν «γιατί». Πλημμυρίζει το δωμάτιο νεαρά παιδιά με την ίδια ερώτηση που επαναλαμβάνεται χωρίς να ακούγεται. Όμως εκείνη τη νιώθει καθαρά στην καρδιά της…

«Γιατί»! Δεν μπορεί να απαντήσει… δεν θέλει να απαντήσει… «δεν ξέρω γιατί, μη με ρωτάτε γιατί! Εγώ, πάντα φρόντιζα να είναι όλα καθαρά, να είναι τακτοποιημένα, να…» όσο ψάχνει τρόπους να απαντήσει, τόσο τα πρόσωπα πληθαίνουν!... Κι αυτό το «γιατί» έχει μια δόση κατηγορίας…

Φταίω κι εγώ δηλαδή; Μα πώς φταίω; Δεν έκανα κάτι!...

Η τηλεόραση συνεχίζει τις διαφημίσεις για προϊόντα, για χημικά… πολλά από αυτά τα αγοράζει, τα χρησιμοποιεί.

«Αφήστε με! Φύγετε! Δεν ξέρω γιατί! Δεν ξέρω τίποτα!»... Πάγωσε και η ίδια μ’ αυτή της τη διαπίστωση! Δεν ξέρω τίποτα! Φταίω που δεν ξέρω, έπρεπε να ξέρω, έπρεπε να ρωτώ να μαθαίνω, να ενημερώνομαι! Έπρεπε να φροντίζω αλλιώς το σπίτι μου, το μεγαλύτερο σπίτι μου…

Όσο συνειδητοποιούσε και τις δικές της ευθύνες, τόσο τα πρόσωπα των παιδιών έπαιρναν έκφραση και από ψυχρά γίνονταν λυπημένα. Ένα βουβό κλάμα ακουγόταν τώρα! Σα βουητό μελισσιού, απλωνόταν από άκρη σ’ άκρη! Ένας λυγμός βγήκε από το στήθος της! Ω, Θεέ μου, τι έκανα, τι κάναμε!!...

«Μαμά, μαμά ξύπνα!!» άνοιξε τα μάτια της λουσμένη στον ιδρώτα και με απορία κοίταξε την κόρη της που προσπαθούσε να την ξυπνήσει. «Παραμιλούσες μαμά! Κι έλεγες κάτι για όξινη βροχή, για σκουπίδια, πλαστικά κι άλλα που δεν καταλάβαινα…». Αγκάλιασε το παιδί με λαχτάρα.

- Ξέρεις αγάπη μου, αυτό το όνειρο, αυτός ο εφιάλτης πες καλύτερα, με βοήθησε να καταλάβω τι κάνω λάθος! Ή μάλλον, τι δεν κάνω καθόλου…

- Τι δεν κάνεις, τι είναι αυτό που κρατάς στο χέρι σου;

- Ένα φυλλάδιο που μιλά για την καταστροφή του πλανήτη, αν δεν τον προστατεύσουμε… το πήρα για να το πετάξω!..

- Χωρίς να το διαβάσεις; ρωτά με απορία η μικρή

- Του έριξα μια ματιά, μα σκέφτηκα πως δεν είναι στο χέρι μου να κάνω κάτι…

- Η δασκάλα μας, μας είπε πως όλοι μπορούμε να κάνουμε πολλά!

- Δίκιο έχει! Το συνειδητοποίησα με τον πιο περίεργο τρόπο! Στο χέρι μας είναι όλα! Πρώτα να ενδιαφερθούμε, μετά να μάθουμε και φυσικά να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και να βοηθήσουμε κι άλλους να κάνουν το ίδιο! Βλέπεις μωρό μου, το παρόν μας εξαρτάται από το παρελθόν, αλλά το μέλλον, είναι στα δικά μας χέρια!...

Ξάπλωσαν ξανά και οι δυο αγκαλιασμένες, ενώ η μικρή υδρόγειος εξακολουθούσε να φωτίζει με ένα γλυκό φως το δωμάτιο…
...

Με το κείμενο αυτό συμμετέχω στη Φωτο - Συγγραφική Σκυτάλη #4 που οργανώνει 
η Mary Petrax από τη Γήινη Ματιά

Παραδίδω τη σκυτάλη στη Μαρία Κανελλάκη από το Απάγκιο με τη φωτογραφία που 
ακολουθεί και την λέξη "Στόχος".

Photo by Fabe Collage on Unsplash


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
39 Σχόλια
Το πιο επικίνδυνο παρασιτοκτόνο απειλεί την παγκόσμια υγεία

Το πιο επικίνδυνο παρασιτοκτόνο απειλεί την παγκόσμια υγεία


to-pio-epikindino-parasitoktono-apeilei-tin-pagosmia-ygeia
photo by Michael Longmire on unsplash
Οι αόρατοι εχθροί της ανθρώπινης υγείας είναι και οι πιο επικίνδυνοι! Ο λόγος προφανής αφού δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε με πιο τρόπο έχουν παραχθεί ή αναπτυχθεί τα τρόφιμα που καταλήγουν στο πιάτο μας.

Συχνά χρησιμοποιούνται μέθοδοι που δεν είναι αποδεκτοί από την παγκόσμια ιατρική κοινότητα, αλλά συνεχίζουν να δουλεύουν με την ανοχή των κυβερνήσεων.

Ο χλωροπυριφός (chlorpyrifos) είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα παρασιτοκτόνα που υπάρχουν. Αποτελεί ίσως το πιο βρώμικο μυστικό της χημικής βιομηχανίας και, ενώ είναι σε υψηλές πωλήσεις παγκοσμίως, έχει καταφέρει να μένει εκτός δημοσιότητας η χρήση του. 

Το συγκεκριμένο φάρμακο συνδέεται με καρκίνο, εγκεφαλικές βλάβες σε βρέφη και διαταραχές του νευρικού συστήματος. Σύμφωνα με δημοσιεύματα προέρχεται από νευροτοξίνες που εφηύραν οι Ναζί. Μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικό αλλά ανήκει στην κατηγορία των χημικών που σχεδιάστηκαν ως νευροπαραλυτικά αέρια έχοντας καταστρεπτική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Το Time αναφέρει: "Σε μία από τις μεγαλύτερες μελέτες που εξετάζουν τις πιθανές επιδράσεις της έκθεσης σε φυτοφάρμακα σε ακόμα αναπτυσσόμενα έμβρυα και νεογνά, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η έκθεση στα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φυτοφάρμακα συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο διαταραχής του φάσματος του αυτισμού. Στη μελέτη που έγινε οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που ήταν έγκυες και ζούσαν σε ακτίνα 2.000 μέτρων από μια περιοχή υψηλού ψεκασμού ήταν από 10% έως 16% πιθανότερο να έχουν παιδιά διαγνωσμένα με αυτισμό, από τις γυναίκες που ζούσαν σε μέρη μακρύτερα από τις περιοχές, που ψεκάστηκαν. Οι ερευνητές εξέτασαν τον ψεκασμό 11 δημοφιλών φυτοφαρμάκων, όπως το chlorpyrifos, το diazinon και το permethrin (συχνά χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των κροτώνων). Όταν εξέτασαν τις διαγνώσεις της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού που έρχονταν επίσης με διανοητικές αναπηρίες, βρήκαν κατά μέσο όρο 30% υψηλότερα ποσοστά σε παιδιά που εκτέθηκαν στα φυτοφάρμακα ενώ ήταν ακόμα στη μήτρα. Η έκθεση κατά το πρώτο έτος της ζωής αύξησε τον κίνδυνο αυτισμού έως και κατά 50% σε σύγκριση με εκείνους που δεν εκτέθηκαν σε ορισμένα φυτοφάρμακα."

Οι επιστήμονες αναφέρουν χαρακτηριστικά: "Ελπίζουμε ότι αυτά τα ευρήματα θα κάνουν κάποιους πολιτικούς ιθύνοντες να σκεφτούν αποτελεσματικά μέτρα πολιτικής δημόσιας υγείας για την προστασία των πληθυσμών που μπορεί να είναι ευάλωτοι και που ζουν σε περιοχές που θα μπορούσαν να τους βάλουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο", λέει. «Η ευαισθητοποίηση του κοινού μπορεί να είναι ο τρόπος για την τελική αλλαγή των πρακτικών και των γεωργικών πολιτικών".

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Εuobserver.com η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) δήλωσαν δημόσια ότι η παρούσα έγκριση δεν θα πρέπει να ανανεωθεί. Ωστόσο, η τελική απόφαση που έχει προγραμματιστεί για το Δεκέμβριο δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. το chlorpyrifos έχει εγκριθεί σε επίπεδο ΕΕ από το 2005, αν και οι επικίνδυνες επιπτώσεις του ήταν γνωστές και τεκμηριωμένες ήδη από το 2000.
Η χρήση του chlorpyrifos απαγορεύεται σε οκτώ κράτη μέλη αλλά έχει καταχωρηθεί για χρήση στις 20.

Λόγω της απουσίας ενδοκοινοτικών ελέγχων στα εμπορεύματα - και λόγω εισαγωγών από τρίτες χώρες - τα φρούτα, τα λαχανικά, το ρύζι και τα μπαχαρικά που περιέχουν chlorpyrifos πωλούνται και καταναλώνονται σε όλη την Ευρώπη.

Από την έρευνα προέκυψε ότι τα δείγματα τροφίμων ελέγχονται τακτικά για αποδεκτά επίπεδα καταλοίπων από τις εθνικές αρχές αλλά μόνο μετά τη διανομή των τροφίμων.

Σε πολλές περιπτώσεις έχει ήδη πωληθεί και καταναλωθεί.

Το εύλογο ερώτημα που τίθεται μετά από όλα αυτά είναι πώς μπορούμε εμείς να προφυλαχτούμε ή να κάνουμε κάτι. Κάλλιστα θα μπορούσαμε παραμένοντας ψύχραιμοι, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις μέσω των δημοσιευμάτων. Όμως μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπάνω μέσω της παγκόσμιας διαδικτυακής ψηφοφορίας. Εμείς επιλέγουμε...





[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
8 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram