Συνέντευξη με ένα blogger...

Συνέντευξη με ένα blogger...


Ο Γιάννης Pit στο e-periodiko mas

to-e-periodiko-mas
Photo by Leone Venter on Unsplash - to e-periodiko mas
H πανδημία του covid-19, κοινώς κορονοϊού ή κοροναϊκού, μας έκλεισε στο σπίτι, δίνοντάς μας όμως την ευκαιρία να ασχοληθούμε με πολλά που δεν προλαβαίναμε στην τρελή καθημερινότητα, που ζούσε ο καθένας από μας. Μέσα στο ζοφερό κλίμα που έφερε, την αγωνία για την υγεία και το μέλλον όλων μας, μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε περισσότερο, να επικοινωνήσουμε πιο ουσιαστικά, με συγγενείς και φίλους και η φράση "είσαι καλά;" να πάρει στα χείλη όλων μας τις πραγματικές της διαστάσεις.

Είναι λοιπόν μια εξαιρετική ευκαιρία να σας μεταφέρω τη συζήτηση που είχα με ένα πολύ αγαπημένο φίλο το Γιάννη Πιταροκοίλη, blogger πολυγραφότατο και πολυτάλαντο, συνοδοιπόρο στα διαδικτυακά δρώμενα και να σας παρουσιάσω τόσο το έργο του, όσο και κάποιες πλευρές του, που πιθανών να μη γνωρίζετε τόσο καλά.
Διαβάστε τι μου είπε...

Γιάννη μου, όταν σε πρωτογνώρισα στη blogoγειτονιά ήταν για μένα μια ξεχωριστή στιγμή. Κι αυτό, γιατί είσαι ένας άνθρωπος με θετική σκέψη, όμορφη γραφή, δοτικός και ευαίσθητος. Σιγά-σιγά διαπίστωσα πως είσαι και πολυτάλαντος, γι’ αυτό και θέλω από εκεί να ξεκινήσουμε…

Μαρίνα μου, κατ’ αρχήν να σε ευχαριστήσω για αυτό σου το κάλεσμα εδώ, που αποτελεί για μένα ιδιαίτερη τιμή και μου δίνει αρκετή συγκίνηση. Επίσης και για τα τόσο ευγενικά και ζεστά σου λόγια. Το e-periodiko είναι ένας δικτυακός χώρος, ένα portal, που έχει αποδείξει, εκτός των άλλων και τα ευαίσθητα αντανακλαστικά του στην ευκαιρία που δίνει σε αρκετούς ανθρώπους να παρουσιάσουν τον εαυτό τους, τη δουλειά τους μέσα από τη δικτυακή τους παρουσία. Τα λόγια σου και η αίσθηση που έχεις για μένα μεγαλώνει περαιτέρω την ευθύνη μου σε ένα δρόμο δύσκολο να προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.

Πόσα blog έχεις και πώς προέκυψε αυτή η ενασχόλησή σου με το λεγόμενο blogging;

Όλα ξεκίνησαν κάπου στα 2004. Στην δικτυακή πλατφόρμα του Ελληνικού portal “pathfinder.gr”. Τότε ήταν η εποχή των δικτυακών κοινοτήτων, τα λεγόμενα clubs. Ένας χώρος απόλυτα συγγενικός των blogs. Εκεί ξεκίνησα την πρώτη μου δραστηριότητα ως αποτέλεσμα της ανάγκης μου να εκφράσω αυτά που έκαιγαν μέσα μου.

Σήμερα λειτουργώ τέσσερα blogs. Ένα θεματικό κινηματογραφικό, το CINEFIL, ένα προσωπικό-λογοτεχνικό, το ΗΔΥΠΟΤΟΝ, ένα καλλιτεχνικό με τις προσωπικές μου δημιουργίες και κατασκευές, το ΤΕΧΝΟΣΠΙΤΟ και ένα στο χώρο της πολιτικής και της κοινωνίας, το ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ.

Ποιο ξεκίνησες πρώτο και ποιο κέρδισε την καρδιά σου, αν μπορείς να τα ξεχωρίσεις

Πρώτο ξεκίνησε τη λειτουργία του το “CINEFIL” στα μέσα του Νοέμβρη του 2010. Σήμερα ήδη τρέχει εννέα χρόνια ζωής. Είναι πολύ δύσκολο να ιεραρχήσει κανείς τα προσωπικά του δημιουργήματα και τους χώρους έκφρασής του αλλά για να είμαι δίκαιος, το “CINEFIL” αποτέλεσε γέννημα του μεγάλου μου πάθος για την έβδομη τέχνη.

Είχες σκεφτεί ποτέ πως θα βρεθείς μια μέρα με μια τέτοια ασχολία; Να γράφεις, να δημιουργείς στο Τεχνόσπιτό σου, να μιλάς για κινηματογράφο…

Ομολογώ ειλικρινά πως όχι! Ποτέ δεν θα μπορούσα πριν χρόνια να το σκεφτώ. Μήτε σαν ιδέα μήτε σαν τόλμημα. Όλος αυτός ο εξαίρετος κόσμος της έκφρασης και της δημιουργίας, αποτέλεσμα καθαρά εσωτερικής ανάγκης, προέκυψε από την επαφή και την εξοικείωσή μου με τον κόσμο της πληροφορικής και του διαδικτύου. Και το πιο όμορφο είναι ότι το πρώτο “bang” ήταν ένας χώρος για τον κινηματογράφο. Αμέσως μετά, ακολούθησε μια λυτρωτική πορεία απελευθέρωσης και άλλων πτυχών από τις διαθέσεις μου.

Ποιος είναι ο Γιάννης μακριά από τα blog του;... Τι αγαπάς, τι αντιπαθείς, τι ελπίζεις;

Ο Γιάννης μακριά και έξω από τα blog του είναι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος στα 59 του χρόνια, που δεν μπορεί να εφησυχάσει. Που δεν αρέσκεται στην παραίτηση από τη δημιουργία, την έκφραση της ζωής. Είναι ένας άνθρωπος που, έχοντας πλέον τη δυνατότητα να απολαμβάνει το χρόνο του, αγαπά το σπιτικό του και την οικογενειακή ζωή με τα αγαπημένα του πρόσωπα. Βρίσκει στο ποδήλατό του το μέσο που θα του δώσει ανάσες και εικόνες. Απολαμβάνει την ευλογία και το περπάτημα με τον αγαπημένο μας σκύλο τον “Άρη”, το “ψυχοπαίδι” της οικογένειας. Που ζει την κοινωνική δράση στο καμίνι των γεγονότων γύρω μας στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Αγαπώ κάθε τι που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο, ατομικά και συλλογικά, ένα βήμα πιο μπροστά σε έναν καλύτερο κόσμο. Η ζωή είναι στιγμές, βλέμματα, συναισθήματα. Αντιπαθώ την κοινωνική ανισότητα και την αδικία. Ελπίζω και παλεύω για έναν καλύτερο κόσμο.

Ένα μότο που με εκφράζει είναι το “Κι αυτός ο ατίθασος τη θύελλα έψαχνε, λες και μες στη θύελλα θε να ‘βρει τη γαλήνη”.

Μίλα μου για τα βιβλία σου. Είναι φανταστικές ιστορίες? Πώς ήταν αυτή η εμπειρία και τι αποκόμισες;

Στο γράψιμο ξεκίνησα, με μεμονωμένες απόπειρες, στα πρώτα νεανικά μου χρόνια. Σκόρπια κείμενα, σκέψεις, μια πρώτη απόπειρα θεατρικού έργου. Ακολούθησαν τα τελευταία πρόσφατα χρόνια οργανωμένες προσπάθειες να γράψω τα πρώτα μου διηγήματα, ποιήματα, μικρές ή μεγάλες νουβέλες και ένα μυθιστόρημα. Οι ιστορίες ναι είναι φανταστικές στο χώρο της πεζογραφίας, βγαλμένες όμως μέσα από την καθημερινή ζωή πολλές δε από αυτές με στοιχεία από τον κόσμο του ασυνείδητου και του φανταστικού.

Η Εμπειρία είναι υπέροχη. Είναι λυτρωτικό και καθαρτικό να γράφει κανείς. Να εκφράζει σε λόγο τις σκέψεις και παρορμήσεις του. Να δίνει “ζωή” σε χαρακτήρες που πολλές φορές ταυτίζεται μαζί τους. Να παίρνει μέρος στην πλοκή. Να σκηνοθετεί μετατρέποντας σε καρέ λέξεις φράσεις και κεφάλαια. Μπορώ να πω ότι κέρδισα πρώτα για μένα αυτή τη μαγική αίσθηση που δίνει η συγκίνηση της δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου γραπτού λόγου, τη λύτρωση από φορτίσεις και εντάσεις και επίσης το ανεκτίμητο βίωμα της αγάπης του αναγνώστη που μοιράζεται μαζί σου αυτή την όμορφη στιγμή.

Τι κοινό έχουν τα βιβλία σου και τι διαφορετικό το κάθε ένα;

Μπορώ να πω ότι τα ανθρώπινα πάθη είναι παντού κυρίαρχα. Η κινηματογραφική δράση, οι διάλογοι, η noir ατμόσφαιρα, τα έντονα συναισθήματα και ο νατουραλισμός έχουν έντονη παρουσία. Από εκεί και πέρα αλλάζει ο χώρος και ο χρόνος δράσης, τα σημεία κορύφωσης. Στο καθένα από αυτά υπάρχει και μια απόπειρα να θιχτεί ένα ζήτημα να διαμορφωθεί μια εικόνα. Είτε ρεαλιστική είτε φανταστική. Η Εκδίκηση, οι αναμνήσεις, το ερωτικό πάθος, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η πολιτική και κοινωνική διαπλοκή, η ατμόσφαιρα εποχής, το φανταστικό, το ονειρικό.

Πώς δουλεύεις;... Κλείνεσαι ας πούμε σε ένα γραφείο και γράφεις ασταμάτητα;

Συνήθως η κάθε γραφή απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση αλλά τα στοιχεία που είναι σημαντικά είναι ο καθορισμός του είδους. Τι θέλεις να γράψεις; Θρίλερ; αστυνομικό; ερωτικό; Θα πρέπει να ακολουθήσει η πρώτη έμπνευση, η αρχέτυπη σύλληψη. Αυτή μπορεί να γίνει σε έναν περίπατο στη φύση, σε μια βόλτα, σε ανύποπτες στιγμές. Θα πρέπει να πάρει οριστική σχεδόν μορφή απ’ την αρχή ως το τέλος. Ακολουθεί η δημιουργία των χαρακτήρων. Η αναλυτική γραφή δεν μπορώ να πω ότι με απομονώνει εντελώς. Τέλος αγαπώ πάρα πολύ να γράφω ακούγοντας μουσικά θέματα που ταιριάζουν με αυτό που γράφω.

Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής σου σε όλη αυτή την πορεία;

Η Γυναίκα μου έγραφε εξαίρετα παραμύθια για ...μεγάλα παιδιά. Ο πλούτος και η ένταση των συναισθημάτων που προκαλούσαν αποτέλεσαν για μένα ένα υπέροχο έναυσμα. Ακολούθησε η διοργάνωση κάποιων λογοτεχνικών δρώμενων στο χώρο των blogs, είτε στο χώρο της πρόζας: “Παίζοντας με τις λέξεις”, “Φωτοσυγγραφική σκυτάλη”, “Ερωτική υμνωδία” είτε στον ποιητικό λόγο “Συμπόσιο ποίησης”, τα οποία λειτούργησαν και λειτουργούν ακόμα ως υποστηρικτές σε αυτήν την προσπάθεια και τέλος η συμμετοχή των φίλων και αναγνωστών με τα σχόλια και τις παρατηρήσεις τους. Σημαντική είναι και η υποστήριξη φίλων σε αναγκαίους τομείς της συγγραφής ενός έργου: η επιμέλεια στη γλώσσα, τεχνικές συμβουλές, προτάσεις και σκέψεις τους.

Θα προχωρούσες σε έντυπη έκδοση;... Τι σε κρατά από αυτό;... είναι το πρώτο βήμα το ηλεκτρονικό βιβλίο για να περάσεις στο έντυπο για παράδειγμα;

Αυτή τη στιγμή η έντυπη έκδοση ενός βιβλίου δεν είναι μέσα στις επιδιώξεις μου. Με κρατά η ιεράρχηση άλλων στόχων που απαιτούν μεγαλύτερη συγκέντρωση και ένταση. Η έκδοση ενός βιβλίου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το περιβάλλον στο χώρο δεν είναι το καλύτερο. Οι συνθήκες είναι αποθαρρυντικές. Δεν υπάρχουν πρωτοβουλίες να στηρίξουν νέους συγγραφείς στο χώρο και το οικονομικό στάτους είναι επώδυνο. Προς το παρόν θα μείνω στο χώρο του ηλεκτρονικού βιβλίου. Η ίδια η ζωή θα οδηγήσει στο τυχόν επόμενο βήμα.

Ποια είναι αυτή τη στιγμή τα βιβλία σου που έχουν εκδοθεί με τη μορφή E-Book και πού μπορεί κάποιος να τα βρει;

Έχουν εκδοθεί μία Νουβέλα, η “ΕΛΟΥΑΖ”, ένα κοινωνικό δραματικό θρίλερ. “Η ψυχή ενός πέτρινου κόσμου”, ένα μικρό ρομαντικό διήγημα με έντονες αναφορές φανταστικού και ονειρικού κόσμου και το: “Raymond and Nadine”, η έκδοση στα Αγγλικά ενός ρομαντικού ερωτικού διηγήματος Βικτωριανής εποχής με στοιχεία φανταστικού και σκοτεινού κόσμου. Αν όλα πάνε καλά, θα ακολουθήσει ένα δραματικό κοινωνικό αστυνομικό μυθιστόρημα περιπέτειας.

Διατίθενται στην δικτυακή πλατφόρμα Smashwords στην δικτυακή δ/νση:

https://www.smashwords.com/profile/view/GiannisPit

to-e-periodiko-mas

Σε ποιους άλλους δικτυακούς χώρους μπορεί κάποιος να βρει βιβλία σου;

Στην γνωστή δικτυακή πλατφόρμα Wattpad μπορεί κάποιος να βρει δημοσιευμένα βιβλία μου στην δ/νση: https://www.wattpad.com/user/GiannisPit

Αν σου ζητούσα να κάνεις ένα μικρό απολογισμό, τι θα έλεγες για το blogging; Σε βρίσκει κερδισμένο ή χαμένο; Ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος σου, μέσα από αυτό;

Το blogging για μένα αποτελεί μια υπέροχη δραστηριότητα, απόλυτα αναγκαία στις γκρίζες και χειραγωγημένες εποχές που διανύουμε. Σε μια εποχή όπου στα social media γίνεται μια οργανωμένη προσπάθεια να κυριαρχήσει ένα υπέρμετρο “εγώ”, μια υποβάθμιση του πολιτισμού και της τέχνης, μια καθυπόταξη του βιβλίου και της λογοτεχνίας, πιστεύω ότι το blogging αποτελεί μια κοινότητα που δημιουργεί αντιστάσεις, παράγει πολιτισμό, ουσιαστική επικοινωνία, δημιουργία και σχέσεις.

Η ενασχόλησή μου με αυτό, χρόνια τώρα, με βρίσκει εμφανώς κερδισμένο σε γνώση, αξίες, πολιτισμό, ομορφιά, ανθρώπινη ζεστασιά και επαφή, τέχνη και δημιουργικότητα. Το πιο μεγάλο κέρδος από όλο αυτό ανάγεται στην αλήθεια ότι ένιωσα να γίνομαι καλύτερος και πιο δημιουργικός άνθρωπος, να δεχτώ τα συναισθήματα που μου προσέφεραν δεκάδες bloggers, καθένας με το δικό του στίγμα και χώρο αλλά και να δώσω και εγώ με τη σειρά μου ότι πιο όμορφο και χρήσιμο μπορούσα.

Ζούμε στην εποχή της πανδημίας του κορονοϊού, με ότι αυτό συνεπάγεται. Πως βλέπεις όλο αυτό το θέμα Γιάννη;

Είναι πολύ δύσκολες οι ώρες που περνάει η ανθρωπότητα και δυστυχώς ζούμε στιγμές που δεν έχουμε ζήσει για πάνω από μισό αιώνα. Ο ιός έρχεται να μας θυμίσει ότι τα θεμέλια του "πολιτισμού" είναι σαθρά στηριγμένα στην άμμο. Ο Καπιταλισμός, μπορεί να έφτασε την παραγωγή μέσων εξόντωσης σε απίστευτα όπλα, μπορεί η επιστήμη να έσπασε τον κώδικα του DNA αλλά όταν η φύση αποφασίσει να δηλώσει το δικό της παρόν τότε είμαστε ανίσχυροι μπροστά της. Αυτή τη στιγμή καταρρέουν οι απάτες του κόσμου της "αγοράς" και των ιδεοληψιών της. Η αποσάθρωση του κοινωνικού κράτους και της δημόσιας υγείας και η αντιμετώπισή της ως πλεονασματικό κόστος οδηγεί χιλιάδες συνανθρώπους μας στο θάνατο και στην απελπισία.
Η ζωή θα δώσει τη λύση όπως τη δίνει νομοτελειακά. Το ζητούμενο είναι, κάποια πράγματα, ιδίως αυτά που αφορά τον έλεγχο της ιδιωτικότητας του ανθρώπους, της διάλυσης των εργατικών του δικαιωμάτων, της κοινωνικής απόστασης και άλλα χθόνια, να μην ήρθαν για να μείνουν.
Να έχουμε όλοι υγεία, γρήγορα να περάσει ο εφιάλτης αυτός και να αποτελέσει εφαλτήριο για άλλες σκέψεις και αξίες στη ζωή μας.

Μαρίνα, θα ήθελα τέλος, να ευχαριστήσω τόσο εσένα προσωπικά, όσο και το e-periodiko για το βήμα, που τόσο δεκτικά μου προσέφερες αλλά και όλα τα θετικά εκείνα που μας προσφέρει εδώ και χρόνια με τη λειτουργία του.

Εγώ σ' ευχαριστώ Γιάννη μου, για την όμορφη κουβέντα μας και την εμπιστοσύνη που μου έδειξες! Εύχομαι να περπατάς πάντα σε ανεμπόδιστους δρόμους!


Σε μια περίοδο που το διάβασμα είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τη θλιβερή πραγματικότητα, ελπίζω να σας έδωσα ένα ακόμα κίνητρο...


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
28 Σχόλια
Σπασμένη πυξίδα

Σπασμένη πυξίδα


"Μια ιστορία από στιχάκια" - συμμετοχή 

Photo by Ethan Hoover on Unsplash
Καταιγίδα άφησε ο Γιάννης πίσω από την κλειστή πόρτα, καταιγίδα βρήκε μέσα και μάλιστα μεγαλύτερη…

Ο Δημήτρης αποσβολωμένος, ανίκανος να διαχειριστεί αυτό που συνέβη, στεκόταν δυο βήματα από την πόρτα χωρίς να μπορεί να αποφασίσει ακόμα και την επιστροφή του στο σαλόνι.

Σαν το παιδί που το παίρνεις από το χέρι, ο Γιάννης τον οδήγησε μέχρι τον καναπέ κοντά στο τζάκι. Το άναψε με την ελπίδα να ζεστάνει το χώρο και την ψυχή του φίλου του. Οι πρώτες γλώσσες της φωτιάς άρχισαν να γλείφουν με μανία τα ξερά ξύλα και να δίνουν ένα γλυκό φως στην ατμόσφαιρα. Έξω η καταιγίδα δεν έλεγε να κοπάσει. Ο αέρας λυσσομανούσε και έστελνε τη βροχή σε ριπές πάνω σε πόρτες, παράθυρα, τοίχους…. Κάποια παραθυρόφυλλα χτυπούσαν παραδομένα στην ορμή του. Φρόντισε να τα στερεώσει για να μην κάνουν θόρυβο, λες και αυτά χαλούσαν την ηρεμία της βραδιάς.

Πέντε χρόνια τώρα, αυτό το σκηνικό είναι γνώριμο σε κείνον κάθε τέτοιο βράδυ. Τα υπόλοιπα, ο Δημήτρης κάνει πως ζει, μέσα από τη δουλειά και τις υποθέσεις που καλείται να ασχοληθεί και ο φίλος του, κάνει πως τον πιστεύει ότι τα καταφέρνει!…

Στράφηκε ξανά στο Δημήτρη.

«Ξέρω πως η βραδιά απόψε είναι δύσκολη για σένα», του είπε βάζοντας ένα ποτό και στους δυο τους. Εκείνος, δεν αντιδρά. Παίρνει μηχανικά το ποτήρι από το χέρι του Γιάννη, ψελλίζοντας «Πες μου τι ζητάς στους σταθμούς που αγάπησες, ό,τι κι αν σου πουν, οι πυξίδες δείχνουν πάντα το βοριά…» και κατεβάζει με λαχτάρα την πρώτη γουλιά. Το πρόσωπό του σφιγμένο σχεδόν παραμορφωμένο, μαρτυρά το σοκ που βίωσε λίγη ώρα πριν… ρουφά ξανά γουλιά - γουλιά το ποτό του, κοιτώντας τον πάτο του ποτηριού, λες και περίμενε εκεί, να βρει τις απαντήσεις που ψάχνει… Ο Γιάννης σα να μην υπάρχει στο χώρο! Ξαφνικά πετάγεται όρθιος και ορμά στο μπουκάλι που περιμένει καρτερικά στο τραπέζι… γεμίζει το ποτήρι και συνεχίζει το ταξίδι στις σκέψεις του χωρίς να δίνει σημασία σε τίποτα άλλο. Ο Γιάννης τον παρακολουθεί με κατανόηση.

- Εσύ, το ήξερες πως τους άρεσε αυτό το παιχνίδι; είπε μετά από κάμποση ώρα.

- Ποιο παιχνίδι, τι εννοείς; ρωτά φανερά απορημένος ο Γιάννης.

- Να παίρνει η μία τη θέση της άλλης!

- Μα τι λες; Πώς σου ήρθε κάτι τέτοιο;

- Ναι, το είχαν κάνει χωρίς να τις καταλάβω. Αφού γελούσε με τις αντιδράσεις μου η Ερατώ, μου το φανέρωνε. Δεν έδωσα σημασία. Κοριτσίστικα καμώματα, σκέφτηκα. Είναι πανομοιότυπες και διασκεδάζουν με τη σύγχυση που προκαλούν.

- Θες να πεις, πως το είχαν κάνει και σε μένα και δεν το πήρα είδηση;

- Θα μπορούσαν φίλε μου! Δεν ξέρω… δεν ξέρω τίποτα πια!

- Μα, πες μου Δημήτρη, τι συνέβη εκείνο το βράδυ; Τσακωθήκατε μου είπες, αλλά γιατί; Ποτέ δεν έμαθα, ποτέ δεν κατάλαβα…

- Αν δεν προδοθείς απ’ τα χνάρια που άφησες, δε θα λυτρωθείς να γυρίζεις στα λημέρια της πληγής… απάντησε αινιγματικά εκείνος, αφήνοντάς τον να μην ξέρει αν πρέπει να συνεχίσει ή να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να μάθει κάτι παραπάνω.

Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια που αντάλλαξε μαζί του, καθώς βυθίστηκε στη σιωπή ξανά.

Το μόνο που έμενε στο Γιάννη ήταν να τον πείσει να ξεκουραστεί καθώς ήδη ήταν περασμένες δώδεκα…

Έτσι, αφού τον πήγε μέχρι το δωμάτιό του, έφυγε κλείνοντας με κακή διάθεση και πολλά ερωτηματικά την πόρτα πίσω του…

Ο Δημήτρης με τη «βοήθεια» του ποτού παραδόθηκε στην αγκαλιά του Μορφέα άνευ όρων. Το πρόσωπο της Ερατούς γλυκό και πανέμορφο ήταν εκεί μόλις έκλεισε τα μάτια του. Άπλωσε το χέρι να το χαϊδέψει και τότε έγινε σκληρό. Η Θάλεια πήρε τη θέση της αγαπημένης του. Γελούσε και τον καλούσε να την ακολουθήσει κι εκείνος, σαν μαγνητισμένος, τάχυνε το βήμα πίσω της…

Ήλιος και καταιγίδα μαζί! Εκεί που περπατούσε η Θάλεια, μερικά μόλις μέτρα μπροστά του, ένας ολόχρυσος ήλιος έστελνε το φως του απλόχερα… τα δικά του βήματα όμως τα εμπόδιζε κάθε τόσο και μια αστραπή και μια δυνατή, θυμωμένη βροχή!

Ένα κατάλευκο σπίτι κοντά στη θάλασσα... Η πόρτα του ανοιχτή λες και τους περίμενε και μέσα, παντού, βάζα γεμάτα με τα αγαπημένα λουλούδια της Ερατούς… κι εκείνη να προβάλει στην κορυφή της σκάλας ντυμένη στα γαλάζια όπως το χρώμα του ουρανού, όπως το χρώμα των ματιών της, να του μιλά γλυκά «Αν χαθείς ξανά στης καρδιάς το μαχαλά, κάπου εκεί κοντά, μεθυσμένη περιμένει μια σκιά…»

Θάλεια, πού είσαι, Ερατώ; Την πλησιάζει κι εκείνη γλιστρά μέσα από τα χέρια του. Στο σαλόνι, ο Γιάννης χαμογελαστός έχει στην αγκαλιά του τη Θάλεια… όχι, όχι την Ερατώ!! Θεέ μου, είναι τόσο ίδιες! Τόσο απίστευτα ίδιες! Ακόμα και το χρώμα των μαλλιών τους είναι ίδιο! Πώς νόμιζε ότι η Θάλεια είχε σκούρα μαλλιά σαν τον έβενο;… λάθος είχε τα ίδια καστανά μαλλιά της Ερατούς!...

Ποια από τις δυο είναι στην αγκαλιά του Γιάννη; Προσπαθεί να καταλάβει… η Ερασμία τον παρηγορεί στοργικά… «Ησύχασε Δημήτρη, όλα θα πάνε καλά…» κάτι του λέει ακόμα, μα η φωνή της χάνεται. «Δεν μπορώ να σ’ ακούσω Ερασμία! Τι θες να μου πεις; Μίλα πιο δυνατά!!»

Κι εκείνος ο ήχος από φρένα που στριγγλίζουν, πόσο τον αναστατώνει! «Σταματήστε αυτό το θόρυβο» φωνάζει απελπισμένος… «Κανείς δεν κοίταξε τα φρένα, Δημήτρη! Γιατί, γιατί;» Η Ερατώ τον ρωτά με παράπονο και στα μάτια της λάμπουν δυο μικρά διαμαντένια δάκρυα…

Ξυπνά λουσμένος στον ιδρώτα! Η καταιγίδα έχει πλέον κοπάσει και ο ήλιος στέλνει τις πρώτες αχτίδες να γλυκάνουν τη μέρα.

Σηκώνεται με δυσκολία. Όλο του το κορμί τον πονά, λες και ο πόνος της ψυχής απλώθηκε σε κάθε του κύτταρο. Στο κεφάλι του γυρίζουν όλες οι εικόνες της προηγούμενης βραδιάς. Ο ήχος του τηλεφώνου, τον ταράζει, δεν θέλει να απαντήσει. Δεν θέλει καν να βγει από το δωμάτιο, αλλά το χτύπημα της Ερασμίας στην πόρτα δεν του αφήνει πολλά περιθώρια…

- Καλημέρα, κ. Δημήτρη! μπαίνει χαμογελαστή πλημμυρίζοντας το χώρο με ένα λεπτό, καλαίσθητο άρωμα και κάνει να κλείσει τις βαριές κουρτίνες για να περιορίσει λίγο το άπλετο φως, που μπαίνει πια από το παράθυρο.

- Ξεχάσατε να κλείσετε τα παντζούρια, χθες …

Αδύνατο να μην προσέξει το άρωμα! Για μια στιγμή, για ένα μόνο δευτερόλεπτο, του θύμισε το άρωμα εκείνης, αλλά όχι, δεν είναι το ίδιο! Πιο πολύ του θύμιζε το άρωμα της Θάλειας! Ναι, ναι, η Θάλεια φορούσε χθες ένα άρωμα που έμοιαζε πολύ!!

- Τηλεφώνησαν από το γραφείο σας, τον έβγαλε από τις σκέψεις η Ερασμία…

- Πες τους, πως δεν θα πάω σήμερα, θα δουλέψω στο σπίτι, την έκοψε ξερά. Φέρε μου σε παρακαλώ τον καφέ στο γραφείο… ολοκλήρωσε τις οδηγίες σα να ήθελε να την ξεφορτωθεί μια ώρα γρηγορότερα.

Εκεί έμεινε όλο το πρωινό, προσπαθώντας να βάλει σε τάξη τα γεγονότα, τα συναισθήματά του, τα όσα βίωσε, τα όσα είδε στον ύπνο του… όλα αυτά που έκαναν τη ζωή του τόσο μουντή, τόσο αδιάφορη και ώρες – ώρες τόσο, ανυπόφορη!!

Ακόμα είχε στ’ αυτιά του τα λόγια της για τα φρένα και θυμήθηκε ξανά το κόκκινο αυτοκίνητο, που ποτέ δεν παρουσιάστηκε στην αστυνομία ο οδηγός του. Δεν ήταν ο Γιάννης! Του ζήτησε ναι, να ακολουθήσει την Ερατώ το μοιραίο βράδυ, όμως ο εκείνος αρνήθηκε! Ποιος ήταν όμως, αν δεν ήταν αυτός;

Και η Θάλεια, γιατί εμφανίστηκε χθες, έτσι ξαφνικά; Γιατί μετά από τόσα χρόνια και όχι νωρίτερα; Μπορεί να τους χώριζαν πολλά, τους ένωνε όμως η κοινή τους απώλεια! Η Ερατώ, που χάθηκε πριν προλάβει να ζήσει, πριν προλάβει να του χαρίσει ένα παιδί, που τόσο ήθελε…

Ούτε κατάλαβε πώς τα βήματά του τον οδήγησαν στον τάφο της αγαπημένης του να ξεσπά σε λυγμούς «Βάλσαμο γλυκό. Θα ΄μαι δίπλα σου εγώ, χάρτης που διψώ το μελάνι της πορείας σου να πιω…» και να αναρωτιέται «Ποια γνώρισα πραγματικά, ποια αγάπησα, ποια έχασα; Την Ερατώ ή μήπως τη Θάλεια;». Το κλάμα ενός μωρού έσκισε τη πυκνή σιωπή του κοιμητηρίου...

...

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο διαδικτυακό δρώμενο της Κατερίνας (Pause blog) "Μια ιστορία από στιχάκια". Ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία και την υπέροχη εμπειρία!!


Το τραγούδι που «έντυσε» με τους στίχους την ιστορία, δίνοντάς έμφαση και ένταση, είναι το «Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές» σε στίχους του Τάσου Μπουλμέτη, μουσική της αγαπημένης μου Ευανθίας Ρεμπούτσικα και τραγουδισμένο από την Νατάσα Θεοδωρίδου.

Μπορείτε αν θέλετε, να το ακούσετε πατώντας εδώ

Ελπίζοντας να βρήκατε ενδιαφέρον το τρίτο κεφάλαιο της ιστορίας, περιμένω με αγωνία τη συνέχεια και τα σχόλιά σας...


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
42 Σχόλια
Diy σκαμπό από παλιό κομοδίνο!

Diy σκαμπό από παλιό κομοδίνο!


diy-skabo-apo-palio-komodino-to-e-periodiko-mas

Το θέμα του Φεβρουαρίου για τις Creative Bloggers είναι οι μεταμορφώσεις και η δική μου πρόταση είναι η μεταμόρφωση κομοδίνου σε σκαμπό!

Ένα παλιό κομοδίνο ξεχασμένο για χρόνια, μεταμορφώθηκε σε σκαμπό για το καθιστικό με λίγα επιπλέον υλικά.

diy-skabo-apo-palio-komodino-to-e-periodiko-mas

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ένα τετράγωνο ταλαιπωρημένο κομοδίνο καθόταν ήσυχα στο δωμάτιο των ξένων και περισσότερο έπιανε χώρο παρά εξυπηρετούσε. Ήρθε λοιπόν ο καιρός, με το θέμα του μήνα, να πάρει άλλη μορφή και να γίνει ξανά χρήσιμο και λειτουργικό.

diy-skabo-apo-palio-komodino-to-e-periodiko-mas

Για τη μεταμόρφωσή του χρειάστηκα δερματίνη στο ίδιο χρώμα με τον καναπέ, τέσσερα ροδάκια για έπιπλα και αφρολέξ για το μαξιλάρι που πρόσθεσα, αφού σκαμπό χωρίς μαξιλάρι δεν γίνεται! Για να  προμηθευτώ εύκολα και γρήγορα δερματίνη, την αναζήτησα στο διαδίκτυο και μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες ήταν στα χέρια μου.

Ξεκίνησα, φέρνοντας τ' απάνω κάτω στην κυριολεξία! Ο λόγος ήταν ότι το κομοδίνο στο κάτω μέρος του είχε κενό και πάτο και ήταν ό,τι έπρεπε για να μπει εκεί το μαξιλάρι, χωρίς να φεύγει από τη θέση του. Έτσι, αφού βίδωσα στο πάνω μέρος τέσσερα ροδάκια για να μετακινείται με ευκολία, το αναποδογύρισα για να τοποθετήσω το μαξιλάρι.

diy-skabo-apo-palio-komodino-to-e-periodiko-mas

Προηγουμένως αφαίρεσα τα πομολάκια, το μέτρησα περιμετρικά, έκοψα και γάζωσα τη δερματίνη για να "φορεθεί" σα γάντι και να μην ανοιγοκλείνουν τα συρτάρια του, ενώ φρόντισα το κάλυμμα να φτάνει ως το πάτωμα και να κρύβει τα ροδάκια.

diy-skabo-apo-palio-komodino-to-e-periodiko-mas

Στη συνέχεια, έραψα κάλυμμα από την ίδια δερματίνη για το μαξιλάρι. Ευτυχώς είχα αφρολέξ από άλλη κατασκευή και δεν έτρεξα στα μαγαζιά... Ομολογώ πως αυτό ήταν το πιο δύσκολο, γιατί θέλει προσοχή στο μέτρημα για να γίνει σωστό και καλαίσθητο. Νομίζω πώς μάλλον τα κατάφερα!...

diy-skabo-apo-palio-komodino-to-e-periodiko-mas

Το αποτέλεσμα το βλέπετε και φυσικά θέλω τη γνώμη μας! 


Το πρόγραμμα των αναρτήσεων των Creative Blogger γι' αυτό το μήνα είναι το εξής:

Χριστίνα από Art Decoration Crafting στις 3/2/2020
Λαμπρινή από Lamprouka στις 4/2/2020
Μαρίνα από to e-periodiko mas σήμερα 5/2/2020
Ελπίδα από Two Boys & Hope στις 6/2/2020
Νικολέττα από Crafty details στις 7/2/2020
Ρένα από δια χειρός Ρένας Χριστοδούλου στις 8/2/2020
Κικίτσα από DIY My Day στις 10/2/2020
Σωτηρία από My Little World στις 11/2/2020
Νίκη από Ονειροποιείο στις 13/2/2020
Ελένη από Καρυδότσουφλο στις 14/2/2020




[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
30 Σχόλια
Ο λιναρόσπορος και τα οφέλη του στην υγεία μας

Ο λιναρόσπορος και τα οφέλη του στην υγεία μας


o-linarosporos-kai-ta-ofeli-tou-stin-igeia-mas
photo from Ecozen.gr
Ο λιναρόσπορος, δηλαδή ο σπόρος του λιναριού όσο μικροσκοπικός είναι, άλλο τόσο ωφέλιμος αποδεικνύεται για την υγεία. Υπάρχουν δύο είδη σπόρων οι καφέ και οι χρυσοί, που όμως έχουν την ίδια διατροφική αξία. Η λατινική του ονομασία είναι linum usitatissimus που σημαίνει λινάρι το χρησιμότατο.

Στην Ελλάδα ήταν γνωστό από την αρχαιότητα αφού έφτασε από την Κολχίδα μετά την εποχή του Ηρόδοτου. Όλοι το γνώριζαν ως φυτό που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για κλωστές και ύφανση, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν γνώριζαν τις ευεργετικές ιδιότητες των σπόρων του οι αρχαίοι. Μάλιστα ο Ιπποκράτης αλλά και ο Θεόφραστος συνιστούσαν για τις φλεγμονές των βλεννογόνων λιναρόσπορο. Τον 8ο αι. ο Καρλομάγνος στη Γαλλία επέβαλε δια νόμου την κατανάλωση των σπόρων του λιναριού προκειμένου να προστατευτεί η υγεία των υπηκόων.

Μια κουταλιά της σούπας αποτελεί σημαντική πηγή πρωτεϊνών, φυτικών ινών, ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, βιταμινών και μετάλλων. Ο λιναρόσπορος περιέχει ομάδα θρεπτικών συστατικών με την ονομασία λιγνάνες τα οποία έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες ενώ θεωρούνται φυτικά οιστρογόνα. Έτσι μπορούν να βοηθήσουν τον οργανισμό να θωρακιστεί απέναντι σε ασθένειες των μαστών και του προστάτη.

Μόλις 7 γρ. σπόρων περιέχουν το 8-12% της καθημερινής συνιστώμενης δόσης σε φυτικές ίνες και για άνδρες αλλά και για γυναίκες. Περιέχουν μάλιστα δύο τύπους διαιτητικών ινών (διαλυτές και αδιάλυτες) κάτι που βοηθά στη θωράκιση του πεπτικού συστήματος. Αυτή η υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες κάνει το λιναρόσπορο σημαντικό βοηθό κατά της υψηλής χοληστερόλης.

Μελέτες επιβεβαιώνουν πως βοηθούν σημαντικά στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, ενώ είναι και σημαντική πηγή φυτικών πρωτεϊνών (αμινοξέα, αργινίνη, ασπαρτικό οξύ και γλυταμινικό οξύ) που μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση για όσους δεν καταναλώνουν κρέας.

Επίσης ο λιναρόσπορος είναι πλούσιος σε ασβέστιο και βιταμίνη Ε, ενώ η περιεκτικότητά το σε νάτριο είναι χαμηλή και δεν περιέχει γλουτένη. Έτσι, το αλεύρι που παράγεται από το σπόρο αυτό είναι εύπεπτο.

Μια άλλη έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο Nutrition Researc έδειξε ότι ο λιναρόσπορος μπορεί να ρυθμίσει το σάκχαρο, να αντιμετωπίσει τη διπολική διαταραχή, αλλά και να προστατέψει το δέρμα από την ακτινοβολία.

Ο μικροσκοπικός καφέ σπόρος του λιναριού έχει ένα σκληρό εξωτερικό περίβλημα το οποίο το πεπτικό σύστημα δεν μπορεί να σπάσει και να αφομοιώσει. Για το λόγο αυτό καλό είναι είτε να μουλιάζουμε από το προηγούμενο βράδυ σε λίγο νερό, είτε να τους σπάμε στο μπλέντερ και στη συνέχεια να τους προσθέτουμε στα δημητριακά του πρωινού, στο γιαούρτι, στις σαλάτες, στις σούπες και στα λαχανικά. Μπορούμε ακόμα να φτιάξουμε αφέψημα ή και αλεύρι.

Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι να μην κάνουμε υπερκατανάλωση. Η ημερήσια συνιστώμενη δόση είναι 1 κουταλιά της σούπας, δηλαδή 7 γραμμάρια. Καλό είναι να μην την ξεπερνάμε.

Επίσης ο λιναρόσπορος μπορεί να καταναλωθεί σε αυτή την ποσότητα από υγιείς ανθρώπους, όχι γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης και θηλασμού και ασθενείς που παίρνουν φαρμακευτική αγωγή χωρίς τη συμβουλή του γιατρού τους.

Το άρθρο αυτό έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση συμβουλευτικό ή παρακινητικό.




Πηγές πληροφοριών: diatrofi.gr, mednutrition.gr, itrofi.gr

Κείμενο: to e-periodiko mas

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
16 Σχόλια
Ανθρώπινες ιστορίες "Στο Μεθύσι των Αγγέλων" της Ηλιάνας Βολανάκη

Ανθρώπινες ιστορίες "Στο Μεθύσι των Αγγέλων" της Ηλιάνας Βολανάκη


Αρχική φωτογραφία: Joanna Kosinska on Unsplash
Ένα νέο βιβλίο έρχεται να προστεθεί στη βιβλιοθήκη μας. Πρόκειται για το "Στο Μεθύσι των Αγγέλων" της καλής φίλης του e-periodiko mas, Ηλιάνας Βολανάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bookstars.

Η ιστορία εξελίσσεται το 1960 όταν η ηρωίδα του βιβλίου η Αρετώ Ράλλη, βρέθηκε στη φυλακή μετά το φόνο που διέπραξε, περνώντας από το ένα κολαστήριο που ζούσε, στο άλλο, τη φυλακή. Εκεί όμως δεν ήταν μόνη...

Πολλές πολιτικές κρατούμενες ήταν μαζί της, η κάθε μια με τη δική της ιστορία, το δικό της πόνο. Έχοντας στο νου της πως η κόρη της ήταν ζωντανή στο Κέντρο Βρεφών, έπνιγε κάθε της δάκρυ και μέσα από την επικοινωνία της με τις άλλες γυναίκες αντλούσε δύναμη. Κουβέντιασε μαζί τους, πόνεσε μαζί τους, ένιωσε αδύναμη μπροστά τους και μέσα απ' αυτό παρακινήθηκε να γράψει τη δική της μαρτυρία και τις μαρτυρίες των γυναικών αυτών για να μην τις ξεφτίσει ο χρόνος.

Ο πόνος και η λύπη για όσα άκουσε, μετατράπηκε σε ένα δημιούργημα που μεταφέρθηκε στις επόμενες γενιές για να μη ξεχαστεί καμιά ιστορία, καμιά θυσία...

Μια ανθρώπινη νουβέλα, που συγκινεί και συναρπάζει!

Ευχόμαστε ολόψυχα, να είναι καλοτάξιδη!

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη συγγραφέα Ηλιάνα Βολανάκη
διαβάστε τη συνέντευξη που παραχώρησε στο e-periodiko mas με αφορμή την κυκλοφορία του προηγούμενου βιβλίου της, πατώντας εδώ.



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
12 Σχόλια
Θεραπεύστε τον επιχείλιο έρπη με φυσικό τρόπο, άμεσα!

Θεραπεύστε τον επιχείλιο έρπη με φυσικό τρόπο, άμεσα!


therapeuste-ton-epixeilio-erpi-me-fysiko-tropo-amesa
Photo by ian dooley on Unsplash
Πριν σας πω τους φυσικούς τρόπους για να απαλλαγούμε από τον επιχείλιο έρπη, ας δούμε τι ακριβώς είναι. Πρόκειται για μια ιογενή λοίμωξη, που προέρχεται από τον ιό του απλού έρπητα (HSV), ο οποίος παραμένει αδρανής στα νεύρα του δέρματος των χειλιών και του προσώπου. Τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού που είναι κάτω από 50 χρόνων, είναι φορείς του ιού αυτού που προκαλεί τον επιχείλιο έρπητα, όπως ανακοίνωσε και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Ενεργοποιείται από διάφορους παράγοντες όπως το στρες, η κούραση, το κρυολόγημα, η εμμηνορυσία και η εγκυμοσύνη (όσο αφορά τις γυναίκες), η υπεριώδης ακτινοβολία αλλά και οι ακραίες καιρικές συνθήκες.

Ο τρόπος να τον αντιμετωπίσουμε μέσω των φαρμακευτικών σκευασμάτων είναι λίγο ως πολύ γνωστός. Τι γίνεται όμως όταν ο έρπης κάνει την εμφάνισή του και δεν υπάρχει στο σπίτι κανένα σκεύασμα από αυτά που κυκλοφορούν στο φαρμακείο, όπως έγινε με μένα;

Η λύση, που ίσως σας κάνει να μην χρησιμοποιήσετε ξανά χημικά σκευάσματα, είναι τα προϊόντα που μας παρέχει η ίδια η φύση και έχουμε όλοι στο σπίτι ανά πάσα στιγμή.

Επειδή μου συνέβη πρόσφατα και δοκίμασα το μαγικό, για μένα, γιατροσόφι θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.

Παίρνουμε λοιπόν ένα φλιτζανάκι και μέσα ανακατεύουμε 1 κουταλιά της σούπας μέλι με μισό κουταλάκι του γλυκού σόδα φαγητού. Το δουλεύουμε καλά έτσι ώστε να δημιουργήσουμε μια παχύρρευστη πάστα την οποία θα απλώσουμε πάνω στο σημείο του έρπη. 
Αν επαναλάβουμε αυτό 3 με 4 φορές τη μέρα, πριν προλάβουν να συμπληρωθούν δύο ημέρες ο έρπης θα είναι παρελθόν.

Να σκεφτείτε πως αμέσως μόλις το απλώσουμε στην πάσχουσα περιοχή εξαλείφεται κάθε ενόχληση.

Άλλος ένας τρόπος να αντιμετωπίσετε τον επιχείλιο έρπητα είναι το σκόρδο. Κόψτε στη μέση μια σκελίδα και εφαρμόστε τη με λίγη πίεση πάνω στο σημείο που εμφανίστηκε ο έρπης. Κρατήστε τη για περίπου δέκα λεπτά και ξεπλύνετε την περιοχή με χλιαρό νερό. Αυτή τη διαδικασία θα χρειαστεί να την επαναλάβετε μερικές φορές μέσα στη μέρα.

Να σημειώσω ότι οι παραπάνω πληροφορίες είναι ενημερωτικές από την προσωπική μου εμπειρία και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ιατρική συνταγή!



Πηγή πληροφοριών:onmed.grkefaloniamas.gr

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
12 Σχόλια
Το παιδικό σερβίτσιο έγινε ...κήπος!

Το παιδικό σερβίτσιο έγινε ...κήπος!



Καινούργια χρονιά, καινούργιες ιδέες. Αυτό το μήνα, οι Creative Bloggers εντάσσουν με τις προτάσεις τους τα παιδικά παιχνίδια στη διακόσμηση. Βλέπετε τα παιχνίδια είναι χαριτωμένα, αγαπημένα και όταν τα παιδιά μεγαλώνουν τείνουν να εξαφανίζονται από το σπίτι. Πολλοί από μας νοσταλγούμε την εποχή που όπου κι αν γυρίζαμε το βλέμμα τα συναντούσαμε, γι' αυτό πιστεύω πως θα βρείτε ενδιαφέρουσες ιδέες.


Στη δική μου πρόταση χρησιμοποίησα το πορσελάνινο σερβίτσιο της κόρης μου, που μάλιστα είναι λειψό, αφού του λείπει η ζαχαριέρα που έσπασε κάποια στιγμή μέσα στις ατέλειωτες ώρες, που περνούσε η μικρή παίζοντας μαζί του. Ακόμα θυμάμαι το γοερό κλάμα της γι' αυτή την απώλεια. Δεν θέλησα να το αντικαταστήσω, γιατί για μένα έχει και συναισθηματική αξία όπως καταλαβαίνετε.


Όμως, το "πείραξα" λιγάκι. Ήταν ένα απλό λευκό σερβίτσιο με ξεθωριασμένα από την πολλή χρήση ανθάκια, που δεν έδειχνε πια και τόσο όμορφο. Γι' αυτό το έβαψα με σκούρα χρυσή μπογιά (μη δείχνει χριστουγεννιάτικο) και μέσα του έβαλα μικρά φυτά.


Τώρα, μπορεί να πάρει θέση στο τραπεζάκι του σαλονιού και να τραβά τα βλέμματα έτσι μικροσκοπικό και χαριτωμένο που είναι. Ένας μικρός κήπος δημιουργήθηκε με το τίποτα για να δίνει ζεστασιά στο χώρο.


Μια καλή ιδέα είναι να χρησιμοποιηθεί για φυτώριο αρωματικών φυτών. Οι σπόροι δεν χρειάζονται μεγάλο χώρο για να φυτρώσουν και λόγω το μεγέθους του, μπορεί να βρίσκεται στον πάγκο της κουζίνας, χωρίς να ενοχλεί, για να τα φροντίζετε μέχρι να μεγαλώσουν λίγο και να τα μεταφυτέψετε. Δείτε το κι από πιο κοντά...




Σας θυμίζω πως υπάρχουν έντεκα ακόμα προτάσεις από τις Creative Bloggers γι' αυτό και σας δίνω το πρόγραμμα των αναρτήσεων.
Όμως, οι Creative Bloggers έχουν κάτι ακόμα για σας!
Ένα ξεχωριστό ημερολόγιο όπου κάθε μήνας αντιστοιχεί σε μια blogger, μία από μας και είναι δημιουργία της Νικολέτας Σγουρού από το "Crafty details".
Με αυτό θέλουμε να ανταποδώσουμε την αγάπη και τη στήριξή σας και να σας καλέσουμε να γίνετε μέλη (όσοι δεν είστε ήδη) στην ομάδα μας στο Facebook (Creative Corner). Στην ομάδα που έχουν θέση όλες οι ιδέες και γίνονται έμπνευση για καινούργιες.
Μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν μπαίνοντας εδώ.

Περιμένω όπως πάντα τη γνώμη σας!






[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
36 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram