Η μεγάλη διαφορά πολιτιστικής στάθμης των Ελλήνων της Ανατολής σε σχέση με τους ντόπιους έδωσε στους Μικρασιάτες μουσικούς την ευκαιρία να επιβάλουν το δικό τους τρόπο ζωής, κοινωνικής συμπεριφοράς, ψυχαγωγίας και μουσικών ακουσμάτων. Έτσι επηρέασαν καταλυτικά και την ελληνική δισκογραφία που άρχισε να αναπτύσσεται στην Ελλάδα μετά το 1924. Τη δεκαετία του 1920 ιδρύθηκαν οι πρώτες και πιο σημαντικές δισκογραφικές εταιρείες, όπως η γερμανική Odeon record στη Θεσσαλονίκη (1924), η αγγλική Grammophone record, με τα σήματα της Columbia και η His Master's Voice (1926-27) η γαλλική Pathe (1927) και οι γερμανικές Polydor και Homokorde-Electro (1928).


Οι Έλληνες της Σμύρνης, και όχι μόνο, είχαν αναπτύξει μεγάλο λαογραφικό πλούτο με έθιμα, παραδόσεις, θρύλους, παραμύθια αλλά και τραγούδια τα οποία απηχούσαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της μοναδικής αυτής πολιτείας της Ανατολής. Στη Σμύρνη και στην ευρύτερη περιοχή συνυπήρχαν χωρίς διακρίσεις τραγούδια διαφόρων ειδών: δημοτικά, αστικά, λαϊκά, τραγούδια του μουσικού θεάτρου, ευρωπαϊκές μελωδίες και οπερέτες αλλά και αμανέδες. Παραλλαγή και εξέλιξη του σμυρναίϊκου τραγουδιού ήταν και το ρεμπέτικο, του οποίου οι πραγματικές ρίζες ανάγονται στη βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική αλλά και στο δημοτικό τραγούδι του ελληνόφωνου πληθυσμού της Μικράς Ασίας και των νησιών του Αιγαίου, τραγούδια με ρίζες ανατολίτικες, ρωμέικη καρδιά, αστικό χαρακτήρα και χρώμα μάγκικο. Η μουσική και τα τραγούδια των Ελλήνων της Μικράς Ασίας έγιναν γνωστά στην Ελλάδα κυρίως μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και λίγο πριν από τη δεκαετία του 1930 και υπήρξαν καταλυτικά ως προς τη διαμόρφωση και την εξέλιξη του ελληνικού τραγουδιού.
Τη δεκαετία αυτή σπουδαίοι συνθέτες πέρασαν στη δισκογραφία στο χώρο του ελαφρού τραγουδιού, της οπερέτας, του μελοδράματος και της επιθεώρησης. Ανάμεσά τους οι Διονύσης Λαυράγκας, Δημήτρης Ρόιδος, Μανώλης Καλομοίρης, Ναπολέων Λαμπελέτ, Θεόφραστος Σακελλαρίου, Σίμων Καρακάσης, Ιωάννης Κομνηνός, Νίκος Χατζηαποστόλου και Κλέων Τριανταφύλλου ή Αττίκ. Στα τέλη της δεκαετίας εμφανίζονται στη δισκογραφία και σπουδαίες λαϊκές φωνές, όπως οι Στελλάκης Περπινιάδης, Κώστας Ρούκουνας, Ρόζα Εσκενάζυ, Μαρίζα Φραντζεσκοπούλου ή Πολίτισσα, που θα κυριαρχήσουν την επόμενη δεκαετία.

Από το βιβλίο "η γειτονιά μας, η παλιά" εκδόσων Σαββάλα
Κείμενο: to e-periodiko mas

Κατά τη γνώμη μας, καλύτερα θα ήταν να πάρετε βιολογικό μαϊντανό, εκτός αν έχετε στον κήπο ή τη γλάστρα.

Περνούν τα χρόνια και τα νεφρά μας φιλτράρουνε το αίμα αφαιρώντας άλατα, δηλητήρια και κάθε τι ανεπιθύμητο, που μπαίνει στο σώμα μας.
Με την πάροδο του χρόνου τα άλατα συσσωρεύονται και αυτό απαιτεί θεραπευτική αγωγή καθαρισμού.

Πως γίνεται αυτό ;

Είναι πολύ εύκολο. Πρώτα πάρε ένα μάτσο μαϊντανό και πλύνε το για να καθαρίσει.Ύστερα ψιλόκοψέ το και βάλτο σε μια κατσαρόλα, ρίξε καθαρό νερό,βράσε το για ένα δεκάλεπτο, άφησέ το να κρυώσει , κατόπιν φιλτράρισέ το, άδειασέ το σε ένα καθαρό μπουκάλι και βάλε το μέσα στο ψυγείο να κρυώσει.

Πίνε ένα ποτήρι την ημέρα και θα διαπιστώσεις πως όλα τα άλατα και άλλα δηλητήρια να φεύγουν από τα νεφρά σου.
Επίσης θα νοιώσεις την διαφορά που ποτέ πριν δεν είχες νοιώσει.

Ο μαϊντανός είναι γνωστός σαν το καλύτερο καθαρτικό για τα νεφρά και είναι φυσικό.



Από την κ. Ελισσάβετ Μπαλταρέτσου, ιατρό καρδιολόγο, Δ/ντρια του Κέντρου Υγείας Ν. Τήνου - Κυκλάδων

Η τρίτη δεκαετία του 20ου αιώνα, αρχίζει για τον ελληνικό κινηματογράφο με μια σημαδιακή καταγραφή συμβάντων. Πρόκειται για μικρής διάρκειας ταινίες της Μικρασιατικής εκστρατείας. Κύριοι πρωταγωνιστές του κατορθώματος λήψης σκηνών από τη μάχη με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν τότε οι κινηματογραφιστές, ήταν οι αδελφοί Γαλιάδη, ο Χεπ και ο Γεώργιος Προκοπίου.

Ο Προκοπίου τράβηξε περίπου 14.000 μέτρα φιλμ, που διασώθηκε για να χρησιμεύσει ως υλικό αναφοράς για τις μετέπειτα ταινίες που είχαν ως θέμα την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Το Υπουργείο Εξωτερικών, προκειμένου να εκμεταλλευτεί αφενός τα ηρωικά κατορθώματα του ελληνικού στρατού και αφετέρου τις δυνατότητες του κινηματογράφου, ανέθεσε στο Δημήτρη Γαλιάδη το γύρισμα μιας επίκαιρης επικής ταινίας, με τίτλο "Το ελληνικό θαύμα", με Ρώσους πρωταγωνιστές.

Ο ελληνικός κινηματογράφος, έστω και ερασιτεχνικά, έχει βρει το δρόμο του. Μετά τον πόλεμο οι Μικρασιάτες που στοιβάζονται στις παράγκες θα αναζητήσουν μια φτηνή διασκέδαση για να ξεφύγουν από τα μεγάλα γεγονότα. Αυτό σημαίνει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για μελόδραμα και ρωμέικη κωμωδία.

Στη δεκαετία του 1920 ο ελληνικός κινηματογράφος εμφανίζει δύο σπουδαίους κωμικούς. Ο ένας είναι ο Νίκος Σφακιανός, με το ψευδώνυμο Βιλάρ και ο άλλος είναι ο Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ. Ο Βιλάρ είχε ήδη μια πετυχημένη καριέρα στο μουσικό θέατρο. Την εποχή που ο Τσάπλιν γύριζε το "Ειδύλλιο στους αγρούς" και το "Μια μέρα χαράς" ο Βιλάρ σκηνοθετούσε τον εαυτό του στο έργο "Ο Βιλάρ στα γυναικεία λουτρά του Φαλήρου". Ερασιτεχνική παραγωγή αλλά πλούσιο ταλέντο, που τελείωσε άδοξα εξαιτίας των δύσκολων χρόνων της Μικρασιατικής καταστροφής.


Από το βιβλίο "η γειτονιά μας η παλιά"

Κείμενο: to e-periodiko mas

πηγή: google

Τα γιγάντια Πάντα είναι μια πλούσια πηγή ισχυρών αντιβιοτικών ουσιών σύμφωνα με Κινέζους επιστήμονες, ιδιότητα που αποτελεί έναν ακόμα λόγο για τον οποίο τα συμπαθή θηλαστικά πρέπει να σωθούν από την εξαφάνιση.

Οι επιστήμονες βρήκαν ότι στο αίμα των γιγάντιων Πάντα, τα οποία αριθμούν μόλις 1600 “ελεύθερα” μέλη στη φύση, παράγεται ένα ισχυρό αντιβιοτικό που σκοτώνει βακτήρια και μύκητες.

Εκτιμούν δε ότι το αντιβιοτικό στα Πάντα μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων εναντίον εξαιρετικά ανθεκτικών ιών και άλλων ασθενειών.

Η αντιβιοτική ουσία παράγεται από το ανοσοποιητικό σύστημα των Πάντα για να τα προστατεύει από μολύνσεις όταν ζουν στην άγρια φύση και ονομάζεται καθελισιδίνη-ΑΜ.

Η καθελισιδίνη φονεύει τα μη ιογενή παθογόνα, δημιουργώντας πόρους στις κυτταρικές μεμβράνες των βακτηριδίων.

Βέβαια, οι επιστήμονες δεν θα συλλέξουν την ουσία από τα Πάντα, καθώς είναι εις θέση να την παράξουν στο εργαστήριο.

Το αντιβιοτικό των Πάντα μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο σε μια εποχή που εμφανίζονται νέοι ιοί και βακτήρια που επιδεικνύουν ανθεκτικότητα στα συμβατικά φάρμακα, ενώ η δράση του είναι πολύ ταχύτερη από τα γνωστά αντιβιοτικά.

Τα Πάντα είναι είδος υπό εξαφάνιση καθώς οι βιότοποί τους, τα δάση μπαμπού της Κίνας και της νοτιοανατολικής Ασίας, καταστρέφονται με ταχύτατους ρυθμούς. Πρόβλημα επίσης αποτελεί, η σχετική τους αποστροφή στο ζευγάρωμα, ακόμα και στην άγρια φύση, με τα θηλυκά να έρχονται σε “περίοδο” μια φορά το έτος.

Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε ούτε με την εφαρμογή ακριβών τεχνητών μεθόδων αναπαραγωγής.

Η ανακάλυψη των φαρμακευτικών ιδιοτήτων των γιγάντιων Πάντα ίσως συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση για τη διάσωση του είδους.

Την έρευνα διενήργησαν επιστήμονες του Τμήματος Επιστημών της Ζωής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου του Ναντζίνγκ της Κίνας.

ΠΗΓΗ: econews.gr