Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βότανα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Βότανα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Η πιπερόριζα (ginger) και οι ευεργετικές ιδιότητές της

Η πιπερόριζα (ginger) και οι ευεργετικές ιδιότητές της



Ένα βότανο με πολλές ευεργετικές ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό, είναι η πιπερόριζα ή αλλιώς Ginger (Τζίντζερ), όπως είναι παγκοσμίως γνωστό. Προέρχεται από ένα πολυετές φυτό της Ανατολής, που ονομάζεται Zingiber officialis και ανήκει στην ίδια οικογένεια με το κάρδαμο, τον κουρκουμά και την galanga.

Καλλιεργείται στην Ινδία, τη νότια Ασία, την Ανατολική Αφρική και την Καραϊβική. Στη δύση έφτασε μέσω της Ελλάδας, όταν την έφεραν οι στρατιώτες του Μ. Αλεξάνδρου, επιστρέφοντας στην πατρίδα. Από τότε είναι γνωστές οι πολύτιμες ιδιότητές της.

Το ενεργό συστατικό της πιπερόριζας είναι η τζιντζερόλη, η οποία όταν μαγειρευτεί, δίνει ένα πικάντικο άρωμα και μια γλυκιά αλλά και πιπεράτη γεύση. Περιέχει ακόμα αρκετό κάλιο, ψευδάργυρο και πολυφαινόλες, ενώ είναι πολύ πλούσια πηγή θρεπτικών συστατικών και βιταμινών.
Τα 100 gr περιέχουν: Ενέργεια 80 kcal, Λιπαρά: 0,4 gr, Υδατάνθρακες: 18 gr, Φυτικές Ίνες: 2 gr, Πρωτεΐνες: 2 gr, Μαγνήσιο: 43 mg, Χαλκός: 2 mg, Κάλιο 415 mg, Φώσφορος: 34 mg, Ασβέστιο: 16 mg, Νάτριο: 13 mg, Βιταμίνη C: 5 mg, Φολλικό οξύ: 11 mg.

Η πιπερόριζα είναι γνωστή εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια στους Κινέζους, για τη βελτίωση των στομαχικών διαταραχών και την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Αυτός είναι και ο λόγος που τη χρησιμοποιούν κατά κόρον στη μαγειρική τους. Έχει τη δυνατότητα να ανακουφίζει από τη ναυτία, να αποτρέπει τον εμετό και να ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Επίσης ρυθμίζει την πίεση του αίματος, για το λόγο αυτό είναι ένα δυναμωτικό βότανο που δίνει ενέργεια και δύναμη. Παράλληλα, σύμφωνα με έρευνες, ρίχνει τα επίπεδα της χοληστερίνης, ενώ βοηθά στην καλή λειτουργία της καρδιάς.

Το ginger έχει επίσης αντικαρκινικές και ανοσορρυθμιστικές  ιδιότητες. Λαμβάνοντας 1000 mg σκόνης του βοτάνου, μειώνεται η τάση για εμετό και προλαμβάνονται ο ίλιγγος, ο κρύος ιδρώτας και τα γαστρεντερικά συμπτώματα που συνοδεύουν την αδιαθεσία λόγω μετακινήσεων (ναυτία).

Εκτός από τη μείωση της χοληστερίνης, ρυθμίζει το σάκχαρο και έχει επουλωτική δράση.

Βοηθά στην καλή χώνεψη, ενώ μειώνει τα συμπτώματα του κρυολογήματος, του στομαχόπονου και του πονοκέφαλου. Αν έχετε ναυτία ή φούσκωμα πιείτε ένα τσάι με ginger! Φτιάξτε δηλαδή το τσάι σας με τον συνηθισμένο τρόπο και προσθέστε ένα κουταλάκι του γλυκού ginger.

Η πιπερόριζα έχει και αντιπυρετική και αντιμικροβιακή δράση, αφού μαλακώνει τα φλέγματα και τα απομακρύνει από τους πνεύμονες. Σημαντική είναι η βοήθεια που προσφέρει και στη μείωση του πυρετού. Αν βάλουμε σε ένα φλιτζάνι καυτό νερό, ένα κουταλάκι του γλυκού σκόνη ginger ή τριμμένη φρέσκια ρίζα, δυο - τρεις σταγόνες λεμονιού και ένα κουταλάκι μέλι και τα αφήσουμε τρία με τέσσερα λεπτά, όταν το σουρώσουμε και το πιούμε θα είναι σαν να έχουμε πάρει αντιπυρετικό χάπι.

Βοηθά ακόμα και στην ιγμορίτιδα και τη βουλωμένη μύτη. Πώς; Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε ένα φλιτζάνι νερό και ένα κουταλάκι του γλυκού ginger σε σκόνη. Το αφήνουμε να βράσει και κάνουμε εισπνοές πάνω από το νερό που βράζει. Μπορούμε ακόμα να βουτήξουμε μια γάζα στο μείγμα και να κάνουμε κομπρέσες στη μύτη. Έτσι τα ιγμόρεια ανοίγουν και φεύγουν οι εκκρίσεις.

Οι αντιφλεγμονώδεις ουσίες και τα αιθέρια έλαια που περιέχει διαπιστώθηκε πως έχουν αναλγητική και ηρεμιστική δράση, ενώ βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, αποβάλλοντας τις τοξίνες από το σώμα, καθαρίζοντας το έντερο και τα νεφρά.

Αν σε ένα γυάλινο δοχείο βάλουμε 100 ml ελαιόλαδου, προσθέσουμε 1 κουταλιά φρεσκοτριμμένη πιπερόριζα και το αφήσουμε για δύο εβδομάδες, θα έχουμε ένα λάδι για εντριβές, που βοηθά ιδιαίτερα στην ανακούφιση από τις κράμπες, αφού διεγείρει την περιφερειακή κυκλοφορία του αίματος.

10 gr την ημέρα μπορούν να μειώσουν σημαντικά τη συσσώρευση αιμοπεταλίων (δημιουργία θρόμβων), γιατί καταστέλει τη δημιουργία θρομβοξάνης κατά 37%. Επίσης μειώνει τα επίπεδα της χοληστερόλης (καταστέλλοντας τη βιοσύνθεση νέας χοληστερόλης) όταν λαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ έχει αποδειχθεί πως οι ενώσεις capsaicin & shogaol, που περιέχονται στην πιπερόριζα μειώνουν την αρτηριακή πίεση.

Δεν παραλείπουμε τη βοήθεια που μπορεί να παρέχει στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα, τη μείωση του συσσωρευμένου λίπους και έχει αφροδισιακές ιδιότητες που έκαναν την πιπερόριζα διάσημη σ' όλο τον κόσμο.

Δεν πρέπει να την καταναλώνουν όσοι άνθρωποι πάσχουν από πέτρα στη χολή και οι εγκυμονούσες γυναίκες, αφού η πιπερόριζα μπορεί να επισπεύσει την έναρξη του τοκετού.

Στην αγορά, τη βρίσκουμε σε διάφορες μορφές: σε ρίζα, σε σκόνη, σε σιρόπι, σε αιθέριο έλαιο, σε κάψουλα, σε βάμμα, σε τσάι. Την καταναλώνουμε σε φαγητά, σάλτσες, γλυκά, ροφήματα και κοκτέιλ. Με λίγα λόγια μπορούμε να την χρησιμοποιούμε είτε μαγειρεμένη είτε ωμή.








Πηγή πληροφοριών: medlabgr.blogspot.commydiatrofi.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Η αλόη και τα οφέλη της

Η αλόη και τα οφέλη της



Η Αλόη ή αλλιώς Aloe vera είναι ένα φυτό, που  μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα, γι' αυτό και τη συναντάμε στην Β. Αφρική και σε άλλες περιοχές με ανάλογο κλίμα. Η χρήση της ήταν διαδεδομένη στην αρχαιότητα και μάλιστα οι Αιγύπτιοι την ονόμαζαν "το φυτό της αθανασίας".

Το ύψος της φτάνει από 60 cm έως 1 m. Τα παχιά σαρκώδη φύλλα της με το πρασινογκρί χρώμα σε ορισμένες ποικιλίες έχουν και λευκά στίγματα στην επιφάνειά τους, ενώ στο περίγραμμα υπάρχουν μικρά λευκά αγκαθάκια. Ανθίζει το καλοκαίρι και τα άνθη της αυτά κρέμονται από ένα και μόνο βλαστό, έχουν σωληνοειδή μορφή με κίτρινη στεφάνη που φτάνει περίπου τα 2 ή 3 cm. Υπάρχουν περισσότερα από 300 είδη αλόης αλλά μόνο δύο χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Η Aloe vera και η Aloe Ferox Miller.

Οι Έλληνες και ο Ρωμαίοι τη χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία πληγών, ενώ κατά το Μεσαίωνα το κίτρινο υγρό που βρίσκεται μέσα στα φύλλα της το χρησιμοποιούσαν ως καθαρτικό. Λέγεται πως η αλόη χρησιμοποιήθηκε από το στρατό του Μ. Αλεξάνδρου ως επουλωτικό πληγών και τραυμάτων κατά την εκστρατεία του στην Ασία και μάλιστα για την προμήθειά της ο Μ. Αλέξανδρος κατέκτησε το νησί Σοκότρα της Υεμένης, όπου το θερμό και ξηρό κλίμα ευνοεί την ανάπτυξή της.

Αυτό που κάνει την αλόη απαραίτητη σε κάθε σπίτι, είναι το γεγονός πως ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός των φύλλων της μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς καμιά μα καμιά επεξεργασία στο δέρμα, για την επούλωση τραυμάτων ή τη θεραπεία εγκαυμάτων, αφού περιέχει συστατικά που αναπλάθουν γρήγορα το δέρμα προσφέροντάς του βαθιά ενυδάτωση, έχοντας ταυτόχρονα αντιφλεγμονώδη, αντιμυκητιακή και αντιβιοτική δράση.

 Μπορεί ακόμα να αντιμετωπίσει την ακμή, τη γήρανση, να μειώσει τις ραγάδες, αλλά και να καταπολεμήσει τις στοματικές ασθένειες. Τα πλούσια συστατικά του χυμού της μπορούν να ενισχύσουν τον οργανισμό, αφού πάνω από 75 διαφορετικά θρεπτικά συστατικά περιέχονται σ' αυτόν. Να σημειώσουμε πως πριν από τη χρήση της από το στόμα, καλό είναι να συμβουλευθείτε το γιατρό σας για τη σωστή δοσολογία.

Η αλόη είναι ένα φυτό που δεν έχει απαιτήσεις. Μόνη της "παραξενιά" είναι να μην τη χτυπά απ' ευθείας ο ήλιος. Αγαπά όμως το φως. Αν τις πρώτες 10 -15 μέρες την ποτίζετε τρεις φορές την εβδομάδα με ελάχιστο νερό και στη συνέχεια (αφού πιάσει) το πότισμα γίνεται μόνο όταν είναι ξερό το χώμα της, θα "δέσει" και σε λίγους μήνες θα γεμίσει τη γλάστρα με μικρά φυτά, που θα μπορείτε να μεταφυτέψετε και έτσι να την πολλαπλασιάσετε ή και να τη χαρίσετε. Όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 13 οC καλό είναι να της δώσετε ένα φωτεινό χώρο μέσα στο σπίτι.

Στο video του aloeveraplants.gr που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε πώς αφαιρούμε το φύλλο από το φυτό και πώς παίρνουμε το ζελ για χρήση.


Δύο σπιτικές συνταγές με την αγαπημένη του δέρματος, θα βρείτε εδώ.

Πηγές πληροφοριών: onmed.graloeveraplants.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Καλέντουλα η διάσημη!

Καλέντουλα η διάσημη!


Αναμφισβήτητα η καλέντουλα είναι από τα πιο γνωστά και χρήσιμα βότανα.
Το όνομά της προέρχεται από το λατινικό kalendae (καλένδα) που σημαίνει πρώτη μέρα κάθε μήνα αφού το φυτό ανθίζει μία φορά το μήνα, στις αρχές του.

Πρόκειται για ένα μονοετές φυτό που φθάνει σε ύψος 60 cm με άνθη σε ζωηρό πορτοκαλί χρώμα που μοιάζουν πολύ με της μαργαρίτας. Είναι φυτό ιθαγενές της Δ. Ευρώπης, καλλιεργείται όμως σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου.  Τα άνθη της μαζεύονται αμέσως μόλις ανθίσουν (αρχές καλοκαιριού) για να αποξηρανθούν σε σκιερό μέρος. Η καλέντουλα arvense είναι το άγριο είδος το οποίο έχει παρόμοιες θεραπευτικές ιδιότητες.

Το φυτό είναι αντιφλεγμονώδες, αιμοστατικό, καταπραΰνει τους μυϊκούς σπασμούς, αποτρέπει τις αιμορραγίες, επουλώνει τις πληγές και είναι αντισηπτικό.

Θεραπευτικές ιδιότητες:
Περιέχει συστατικά όμως οι ρητίνες, που είναι αντιβακτηριακά και αντιιικά. Συστέλλει τα τριχοειδή αιμοφόρα αγγεία για το λόγο αυτό είναι αποτελεσματικό στα κοψίματα, τις πληγές και σε πολλές φλεγμονώδεις παθήσεις.
Κυρίως όμως η καλέντουλα είναι γιατρικό για το δέρμα, αφού μπορεί να θεραπεύσει τα περισσότερα δερματικά προβλήματα. Συνήθως χρησιμοποιείται για κοψίματα, εκδορές και πληγές για το κοκκινισμένο δέρμα, καψίματα από τον ήλιο, ενώ είναι πολύ χρήσιμη σε μυκητιάσεις και σε περιπτώσεις εξανθήματος στα μωράκια, λόγω της πάνας και της νινίδας.


Οι χρήσεις της καλέντουλας δεν σταματούν εδώ. Βοηθά στην αντιμετώπιση φλεγμονωδών προβλημάτων του πεπτικού συστήματος όπως η γαστρίτιδα, τα πεπτικά έλκη και η κολίτιδα.
Ανέκαθεν θεωρούσαν την καλέντουλα  αποτοξινωτικό βότανο ενώ είναι σημαντική η βοήθειά της στη θεραπεία της ακμής.

Μια ακόμα χρήση της αφορά την γυναικολογία όπου βοηθά στην παραγωγή οιστρογόνων, αλλά και στη μείωση των πόνων της περιόδου και στη ρύθμιση του κύκλου. Με το έγχυμά της γίνονται πλύσεις για την κολπική μυκητίαση.

Με την καλέντουλα μπορούμε να φτιάξουμε έγχυμα, ρίχνοντας σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 με 2 κουταλάκια του τσαγιού από το βότανο, το οποίο αφήνουμε για 10 με 15 λεπτά. Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως κατάπλασμα ή κομπρέσα.

Μπορούμε να φτιάξουμε λάδι, παίρνοντας αποξηραμένα άνθη καλέντουλας και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Η αναλογία είναι: 1 μέρος βοτάνου σε 4 μέρη λαδιού. Βάζουμε το λάδι με τα άνθη σε ένα βάζο, κλείνουμε καλά, ανακινούμε και το τοποθετούμε σε σημείο που το βλέπει ήλιος. Το αφήνουμε εκεί τέσσερις εβδομάδες και την πρώτη εβδομάδα, το ανακινούμε συνεχώς. Στη συνέχεια το σουρώνουμε και κρατάμε το έλαιο σε σκιερό και δροσερό μέρος.

Σε επόμενες αναρτήσεις θα σας δώσουμε συνταγές για κρέμες καλέντουλας. Γι' αυτό, μη χαθείτε!

πηγή: Βοτανοθεραπεία - Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών, newsitamea.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Κανέλα η πολύτιμη!

Κανέλα η πολύτιμη!


Είναι από τα σπουδαιότερα μπαχαρικά στον κόσμο και αποτελεί ένα πανάρχαιο βοτανολογικό φάρμακο για το οποίο, η πρώτη γραπτή αναφορά υπάρχει στο Εβραϊκό θρησκευτικό κείμενο Τοράχ.  
Η κανέλα έχει μακραίωνη ιστορία χρήσης στην Ινδία και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά, για θεραπευτικούς σκοπούς, στην Αίγυπτο και σε τμήματα της Ευρώπης, από το 500 π.Χ. περίπου. 

Η λέξη "κανέλα" έχει λατινική προέλευση. Η αρχαία ελληνική ονομασία του φυτού ήταν κιννάμωμον, από την οποία προέρχεται η αγγλική του ονομασία cinnamon.

Το κανελόδεντρο είναι ένα αειθαλές δέντρο το οποίο φτάνει σε ύψος τα 8 με 10 μέτρα, ενώ πολλές φορές αγγίζει και τα 18 μέτρα. 
Είναι φυτό ιθαγενές της Σρι Λάνκα και της Ινδίας, αναπτύσσεται στα τροπικά δάση με υψόμετρο ως 500 μέτρα και καλλιεργείται σε όλες τις τροπικές περιοχές του κόσμου, ιδιαίτερα στις Φιλιππίνες και στις Δυτικές Ινδίες. 
Αναπαράγεται με μοσχεύματα και κάθε δυο χρόνια, κατά την περίοδο των βροχών, τα νεαρά δέντρα κλαδεύονται μέχρι λίγο πάνω από το επίπεδο του εδάφους. 
Τα κομμάτια του φλοιού, που μένουν από το κλάδεμα, συλλέγονται και αφήνονται για 24 ώρες να υποστούν ζύμωση. Στη συνέχεια αφαιρείται ο εξωτερικός φλοιός για να ελευθερωθεί ο εσωτερικός.

Συγγενές είδος είναι η κασσία, το οποίο έχει παρόμοια συστατικά και θεραπευτικές ιδιότητες και είναι ιθαγενές φυτό της Κίνας και της Ιαπωνίας. Χρησιμοποιείται πολύ στην κινέζικη βοτανολογική ιατρική με τον ίδιο τρόπο με την κανέλα, ενώ καλλιεργείται και για διακοσμητικούς λόγους.

Η κανέλα περιέχει πτητικό έλαιο, ταννίνες, κουμαρίνες και γλίσχρασμα. Είναι θερμαντικό τονωτικό, άφυσο, αντισπασμωδικό, αντισηπτικό, αντιϊικό. Έρευνα που έγινε στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 1980 έδειξε ότι έχει ηρεμιστικές και αναλγητικές ιδιότητες. 
Πιστεύεται μάλιστα ότι μειώνει την πίεση του αίματος και τον πυρετό. Το απόσταγμα του φλοιού έχει αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές δράσεις. 

Τη μεγάλη της θεραπευτική αξία η κανέλα την οφείλει στο αιθέριο έλαιό της, το οποίο έχει αντιιικές και διεγερτικές ιδιότητες. 

Βοηθά την πέψη και θεραπεύει την ατονία, ενώ έχει και μια μικρή εμμηναγωγική δράση, διεγείρει δηλαδή τη μήτρα και διευκολύνει την εμμηνόρροια.

Πρόσφατες ιατρικές έρευνες έχουν δείξει, πως η κανέλα προστατεύει τον οργανισμό και από τον καρκίνο, ενώ διατηρεί τα επίπεδα της κακής χοληστερίνης χαμηλά και ανακουφίζει από τους πόνους της αρθρίτιδας, ιδίως αν συνδυαστεί με μέλι. Επειδή διεγείρει την έκκριση ινσουλίνης και την διαχείριση του σακχάρου στο αίμα, δίνει ελπίδες για την θεραπεία του διαβήτη.

Για τη χρήση της στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, αφού όλοι έχουμε δοκιμάσει το υπέροχο άρωμά της και σε φαγητά και σε γλυκά.

Αξίζει να σημειώσουμε πως το άρωμά της χρησιμοποιείται και στην αρωματοποιΐα αλλά και σε καλλυντικά για το σώμα.



πηγή: Βοτανοθεραπεία-Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Το φυτό Αρτεμισία, στη μάχη κατά του καρκίνου

Το φυτό Αρτεμισία, στη μάχη κατά του καρκίνου



Μελέτη επιστημόνων που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Life Sciences, είναι άκρως ενθαρρυντική για την καταπολέμηση του καρκίνου.

Οι επιστήμονες χορήγησαν αρτεμισινίνη από την αψιθιά, για να διαπιστώσουν πως υπήρξε μείωση των καρκινικών κυττάρων σε ποσοστό 30%. Η θεραπεία στην πορεία συνδυάστηκε με σίδηρο και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά, αφού το 98% των καρκινικών κυττάρων είχε εξαφανιστεί με χρονικό διάστημα 16 ωρών χωρίς να έχουν επηρεαστεί καθόλου τα υγιή κύτταρα.

Η αψιθιά και οι θεραπευτικές της ιδιότητες είναι από την αρχαιότητα γνωστές στην Ελλάδα, που την χρησιμοποιούσαν ευρέως τόσο σε περιπτώσεις ελονοσίας, κατάθλιψης όσο και στην καταπολέμηση του διαβήτη.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως με κάποιο τρόπο που ακόμα δεν έχει εντοπιστεί, η αρτεμισινίνη καταστρέφει μόνο τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας ανέπαφα τα υγιή.

Η φαρμακευτική εταιρεία Sanofi, ξεκίνησε την παραγγελία 60 τόνων αρτεμισινίνης, έτσι ώστε σύντομα να υπάρξει ένα ακόμη όπλο κατά του καρκίνου στη διάθεση των γιατρών και των πασχόντων.


πηγή:invitromagazine.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Θυμάρι, το δυναμωτικό των πνευμόνων

Θυμάρι, το δυναμωτικό των πνευμόνων



Το θυμάρι χαρακτηρίστηκε ως "σημαντικό δυναμωτικό των πνευμόνων, ακόμη πιο σημαντικό για όσους βρίσκονται στην ανάπτυξη. Δεν υπάρχει καλύτερο γιατρικό, ανάμεσα στα φυτά, για την παιδική αρρώστια που αποκαλείται σαγονόβηχας και είναι περισσότερο γνωστή ως κοκίτης", από τον Νίκολας Κουλπέπερ (1616 - 1654). Το θυμάρι είναι ένα εξαιρετικό αντισηπτικό και τονωτικό και ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται ως γιατρικό του αναπνευστικού. Επιπλέον είναι σημαντικό για μια ποικιλία άλλων ασθενειών, όπως στοματίτιδας, ψώρας τριχοφυτίας, αλλά και για την καταπολέμηση των ψειρών.

Φυσικό περιβάλλον και καλλιέργεια

Το θυμάρι είναι μία καλλιεργούμενη ποικιλία του άγριου θυμαριού, γνωστό και σαν μητέρα του θυμαριού ή άγριο θυμάρι, το οποίο είναι ιθαγενές της Νότιας Ευρώπης και βεβαίως της Ελλάδας. Το θυμάρι καλλιεργείται σήμερα παγκοσμίως, την άνοιξη με σπόρους ή διαχωρισμό των ριζών και προτιμά ελαφρά, ασβεστολιθικά εδάφη. Τα υπέργεια μέρη συλλέγονται το κατακαλόκαιρο ή προς το τέλος του καλοκαιριού.

Υπάρχουν πολλά είδη του γένους Thymus με διαφορετική περιεκτικότητα το καθένα σε πτητικό έλαιο. Το άγριο θυμάρι χρησιμοποιείται συχνά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και το θυμάρι.

Τα ενεργά του συστατικά, (πτητικό έλαιο, φλαβονοειδή, τανίνες) αποδίδουν στον ανθρώπινο οργανισμό βασικές δράσεις όπως αντισηψία, τόνωση, απόχρεμψη, ανακούφιση των μυικών σπασμών.

Έρευνες που έγιναν στη δεκαετία του '90 στη Σκωτία, έδειξαν ότι το θυμάρι και το πτητικό το έλαιο έχουν μια αξιοσημείωτη τονωτική επίδραση, στην καταπολέμηση των συνεπειών της γήρανσης.

Παραδοσιακές και σύγχρονες χρήσεις

Οι αντισηπτικές και τονωτικές του ιδιότητες, το κάνουν χρήσιμο για το ανοσοποιητικό σύστημα σε χρόνιες μυκητιακές , λοιμώξεις καθώς και αποτελεσματικό γιατρικό για μολύνσεις του στήθους όπως η βρογχίτιδα, ο κοκίτης και η πλευρίτιδα. Το έγχυμα που είναι και εύγευστο, μπορεί να χορηγηθεί για μικρομολύνσεις του λαιμού και του στήθους και τα νωπά φύλλα μπορεί να μασηθούν για να ανακουφίσουν τον ερεθισμένο λαιμό.

Το θυμάρι μπορεί να χορηγηθεί μαζί με άλλα βότανα σε παιδιά με πρόβλημα άσθματος ενώ είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στην αλλεργική καταρροή.

Όταν απλωθεί στο δέρμα, το θυμάρι ανακουφίζει τα τσιμπήματα και τα κεντριά και χρησιμοποιείται για την ισχιαλγία και τους ρευματικούς πόνους, ενώ βοηθά ιδιαίτερα σε στοματίτιδες και άλλες μυκητιάσεις καθώς και στην ψώρα και τις ψείρες.

Μια ακόμα χρήση στη μαγειρική αυτή τη φορά, εξασφαλίζει αξεπέραστη νοστιμιά και άρωμα στο φαγητό, ιδιαίτερα στο ψητό, ενώ αν συνδυαστεί με το δεντρολίβανο, μπορεί να εξισορροπήσει τα λιπαρά του κρέατος.






πηγή: Βοτανοθεραπεία-Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Μυρτιά, το φυτό της θεάς Αφροδίτης

Μυρτιά, το φυτό της θεάς Αφροδίτης



Το πανέμορφο αυτό φυτό ήταν άμεσα συνδεδεμένο με τη θεά Αφροδίτη, αφού όταν η θεά αναδύθηκε από τη θάλασσα, έκρυψε το γυμνό κορμί της πίσω από ένα θάμνο μυρτιάς, ενώ χρησιμοποιούνταν και γύρω από τους ναούς που ήταν αφιερωμένοι στη θεά.

Σύμφωνα με ένα από τους πολλούς μύθους που αφορούν τη μυρτιά, η Σμύρνα μια Κύπρια πριγκίπισσα, τόλμησε να καυχηθεί πως ήταν ομορφότερη από τη θεά Αφροδίτη. Εκείνη το έμαθε και θύμωσε πάρα πολύ.

Για να την τιμωρήσει την έκανε να νιώσει παράφορο έρωτα για τον πατέρα της, το Κινύρα, τον οποίο και παραπλάνησε. Εκείνος, έπεσε στην παγίδα και όταν διαπίστωσε την παραπλάνηση, οργισμένος για το γεγονός ότι έσμιξε με την κόρη του, απείλησε να τη σκοτώσει.

Η Σμύρνα, κατάφερε να ξεφύγει από την οργή του πατέρα της και κατέφυγε στο βουνό, όμως εκείνος την πρόλαβε και έβγαλε το σπαθί του να της πάρει το κεφάλι. Η Αφροδίτη, θέλοντας να προστατέψει τη Σμύρνα από το θάνατο, τη μεταμόρφωσε σε δέντρο, τη μυρόβλητη σμύρνα ή αλλιώς τη μυρτιά, η οποία αποτέλεσε σύμβολο αγάπης και αθανασίας.

Μάλιστα, στην αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες όταν παντρεύονταν στόλιζαν τα μαλλιά τους με τα φύλλα της.

Η μυρτιά λοιπόν είναι ένα αειθαλής θάμνος που φτάνει σε ύψος και τα τρία μέτρα. Έχει σκουροπράσινα φύλλα, άσπρα άνθη και βυσσινί - μαύρα μούρα.

Είναι φυτό ιθαγενές της λεκάνης της Μεσογείου και καλλιεργείται για το αιθέριο έλαιό της. Τα φύλλα της συλλέγονται την άνοιξη.

Τα φύλλα της μυρτιάς είναι στυπτικά, τονωτικά και αντισηπτικά. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν εξωτερικά για την επούλωση πληγών ή εσωτερικά ως γιατρικό για διαταραχές του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος. Το αιθέριο έλαιό της είναι αντισηπτικό και αντικαταρροϊκό και χρησιμοποιείται στη θεραπεία των παθήσεων στο στήθος.

Στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, χρησιμοποιούσαν το αιθέριο έλαιο της μυρτιάς για να φτιάξουν ένα ειδικό νερό, το οποίο θεωρούσαν ότι επαναφέρει τη φρεσκάδα και τη νεότητα του δέρματος, ενώ ο Ιπποκράτης χρησιμοποιούσε τη μυρτιά, για να διευκολύνει τον τοκετό.

Οι καρποί της τα μύρτιλλα, τρώγονται ενώ γίνονται και εξαιρετική μαρμελάδα ενώ με τα φύλλα της αρωματίζονται φαγητά, λικέρ, κρασιά. Αν μάλιστα ψήσουμε στο φούρνο πάνω σε φύλλα μυρτιάς κρέας, ψάρι ή κυνήγι, γίνεται ένα απαράμιλλα ευωδιαστό φαγητό.

Με τις ευχές μας, για καλό μήνα!...


πηγή πληροφοριών: wikipedia
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ρίγανη, ένα ιθαγενές ευρωπαϊκό βότανο!

Ρίγανη, ένα ιθαγενές ευρωπαϊκό βότανο!



Η ρίγανη, είναι ιθαγενής της Ευρώπης και έχει εγκλιματιστεί και στη Μέση Ανατολή. Το φυτό ευδοκιμεί  σε ασβεστολιθικά εδάφη, κυρίως κοντά στη θάλασσα. Συλλέγεται την περίοδο της ανθοφορίας της, το καλοκαίρι.

Συστατικά
Η ρίγανη περιέχει πτητικό έλαιο που αποτελείται από καρβακρόλη, θυμόλη, που αναστέλλουν την ανάπτυξη των βακτηρίων του Staphylococcus aureus και της Pseudomonas aeruginosa, ενώ εμποδίζουν και τη δράση των ελευθέρων ριζών, β-βισαβολένιο, καρυοφυλλένιο, λιναλοόλη και βορνεόλη, ταννίνες, ρητίνη, στερόλες και φλαβονοειδή. Η καρβαρόλη και η θυμόλη είναι αντιβακτηριακές και αντιμηκυτιακές. Η καρβακρόλη, μάλιστα, που περιέχεται στη ρίγανη, καταπολεμά τον νοροϊό, ο οποίος ευθύνεται (ως επί το πλείστον) για την εμφάνιση ιογενούς γαστρεντερίτιδας σε ενήλικες και παιδιά.


Η ρίγανη, την οποία χρησιμοποιούσαν πολύ οι αρχαίοι Έλληνες, είχε στη φαρμακευτική σημαντικότερο ρόλο από τη συγγενή της ματζουράνα. Ο βοτανολόγος του 18ου αιώνα K'Eogh περιέγραφε τη ρίγανη γράφοντας ότι έχει "θερμή ξηρά φύση. Είναι καλή για τους πόνους στο στομάχι και την καρδιά και ακόμη χρήσιμη για το βήχα, την πλευρίτιδα και τις εμφράξεις στους πνεύμονες και τη μήτρα. Επίσης τονώνει το κεφάλι και τα νεύρα."

Συντελεί στη ρύθμιση του τυμπανισμού και διεγείρει την έκκριση της χολής. Όντας ισχυρά αντισηπτική, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία παθήσεων του αναπνευστικού, όπως ο βήχας, η αμυγδαλίτιδα, η βροχίτιδα και το άσθμα. 
Ακόμη, θεωρείται ασφαλές εμμηναγωγό. Το αραιωμένο έλαιό της μπορεί να επαλειφθεί σε δόντια και αρθρώσεις που πονούν. Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε και τη μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη.

Αναμφισβήτητα αποτελεί το αγαπημένο μυρωδικό της Μεσογείου και είναι πλούσια σε βιταμίνη C, Ε, Κ, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, κάλιο, νιασίνη, φώσφορο, σίδηρο, καθώς και σε β-καροτίνη. Καλό είναι λοιπόν, να μη λείπει από τη διατροφή μας και αν μας δοθεί η ευκαιρία για μια βόλτα στη φύση, μπορούμε να τη μαζέψουμε και να την ξεράνουμε μόνοι μας, έτσι ώστε να την έχουμε για όλο το χρόνο.


Σημείωση: Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως φάρμακο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η εξωτερική χρήση μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος. Το αιθέριο έλαιό της δεν πρέπει να χρησιμοποιείται εσωτερικά.




πηγή: Βοτανοθεραπεία - Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Δεντρολίβανο, για τόνωση της μνήμης

Δεντρολίβανο, για τόνωση της μνήμης


Το δεντρολίβανο είναι ιθαγενές φυτό της Νότιας Ευρώπης. Από την αρχαιότητα χρησιμοποιείται για να δυναμώσει τη μνήμη. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν σύμβουλο πίστης για τους εραστές!

Παλαιότερα πολλοί ήταν εκείνοι που έκαιγαν αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου στο χώρο που διάβαζαν σπουδαστές, έτσι ώστε να τονωθεί η μνήμη τους!
Φύεται στη Μεσόγειο, αλλά καλλιεργείται και σε όλο τον κόσμο. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή μοσχεύματα την άνοιξη και προτιμά τα θερμά, μετρίως ξηρά κλίματα και προφυλαγμένες θέσεις. Οι κλώνοι του συλλέγονται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μετά την εποχή της ανθοφορίας και ξηραίνονται σε σκιερό μέρος.
Το δενδρολίβανο, γνωστό και ως αρισμαρί, στην Κύπρο είναι γνωστό με το όνομα λασμαρί, είναι αρωματικός, αειθαλής θάμνος ο οποίος ανήκει στο γένος Ροσμαρίνος και στην οικογένεια των Χειλανθών.
Διεγερτικό του κυκλοφορικού
Το δεντρολίβανο έχει κεντρικό ρόλο στην ευρωπαϊκή βοτανοθεραπευτική. Βότανο θερμαντικό, διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος προς τον εγκέφαλο, βελτιώνοντας τη συγκέντρωση και τη μνήμη. Ακόμη, καταπραΰνει τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες και ενισχύει την ανάπτυξη της τριχοφυΐας, ενισχύοντας την κυκλοφορία του αίματος στο τριχωτό της κεφαλής.
Νευρικά προβλήματα
Το δεντρολίβανο χρησιμοποιείται για την θεραπεία της επιληψίας και της σκοτοδίνης.
Κακή κυκλοφορία του αίματος
Πιστεύεται ότι το βότανο ανεβάζει τη χαμηλή πίεση και είναι πολύτιμο για τις λιποθυμίες και την αδυναμία, που σχετίζονται με την ανεπάρκεια της κυκλοφορίας του αίματος.
Αναζωογονητικό
Βοηθά στην αποθεραπεία από μακροχρόνιο άγχος και χρόνιες ασθένειες. Πιστεύεται ότι διεγείρει τα επινεφρίδια και χρησιμοποιείται ειδικά για την ατονία, ιδιαίτερα όταν αυτή συνοδεύεται από κακή κυκλοφορία του αίματος και δυσπεψία.
Βότανο που ανεβάζει τη διάθεση
Το δεντρολίβανο συχνά, χορηγείται σε άτομα, που, αν και δεν είναι πραγματικά άρρωστα, βρίσκονται σε ένταση και "αδυνατούν να ευημερήσουν". Χαίρει εκτίμησης ως βότανο που ανεβάζει τη διάθεση και είναι χρήσιμο σε περιπτώσεις κατάθλιψης ήπιας μορφής.
Άλλες χρήσεις
Ως λοσιόν ή αραιωμένο αιθέριο έλαιο, καταπραΰνει τους επώδυνους, λόγω ρευματισμών, μυς με την επάλειψη.
Αν προσθέσετε το έγχυμα ή αιθέριο έλαιο στο νερό του μπάνιου, θα αναζωογονηθήτε πλήρως. Οι αναθυμιάσεις του εξάλλου, βοηθούν στη συγκέντρωση.
Στη μαγειρική χρησιμοποιείται όχι μόνο για το ξεχωριστό άρωμα, που δίνει στα κρεατικά, αλλά γιατί, μαζί με το θυμάρι, δρουν έτσι ώστε τα λιπαρά κρέατα να μην επιβαρύνουν, με τα λιπαρά τους, τον οργανισμό.
Στην κοσμετολογία, χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας, λόγω της συμβολής του στην τόνωση της κυκλοφορίας του αίματος.


Σημείωση: Για να παρασκευάσετε το έγχυμα, ζεσταίνετε ένα δοχείο και προσθέτετε το βότανο. Προσθέστε βραστό νερό και κλείστε το καπάκι του δοχείου για 10 λεπτά, αφήνοντας να ολοκληρωθεί η έγχυση. Κατόπιν σουρώνετε το έγχυμα και το χρησιμοποιείτε.



πηγή: Βοτανοθεραπεία - Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Γνωρίστε το λάβδανο ( Labdanum gum of Crete )

Γνωρίστε το λάβδανο ( Labdanum gum of Crete )



Το λάβδανο ή αλαδανιά ανήκει στην οικογένεια των Κιστοειδών (Cistaceae) και στο γένος Cistus. Στην Ελλάδα αυτοφύονται τα εξής είδη Cistus creticus, Cistus parviflorus, Cistus monspeliensis, Cistus salviifolius και Cistus laurifolius. Είναι γνωστό με τις ονομασίες λάδανο, αλάδανο, αλυταριά, ήμερη κουνουκλιά, ήμερο κιστάρι, αγκίσαρος, ακίσσαρο, ατζίκαρος.

Είναι πολυετής θάμνος, που φτάνει το ένα μέτρο και αναπτύσσεται σε ξηρές, πετρώδεις περιοχές. Τα άνθη του φυτού είναι μεγάλα με ζωηρό ρόδινο χρώμα. Αποτελείται από πέντε σέπαλα ωοειδή και πέντε πέταλα ελαφρά δίλοβα και ρυτιδωτά και πολλούς χρυσοκίτρινους στήμονες. Τα φύλλα του έχουν σχήμα ωοειδές - λογχοειδές, είναι αντίθετα, πράσινα και οι άκρες τους είναι κυματιστές. Τα φύλλα έχουν αδενώδεις τρίχες, που κατά τον Ιούνιο - Ιούλιο εκκρίνουν μία κομμεορητίνη, η οποία ονομάζεται λάδανο.

Η ρητίνη αυτή παρουσιάζει ισχυρή αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική δράση και έχει έντονο άρωμα και δυνατή γεύση βάλσαμου. H παραγωγή της ρητίνης στην διάρκεια της ημέρας αυξάνει με την αύξηση της θερμοκρασίας.

Ο Ηρόδοτος και όλοι οι μεταγενέστεροι Έλληνες και Ρωμαίοι συγγραφείς αναφέρουν ότι προέρχεται από τη σημιτική «ladan» και σημαίνει το εκκριματώδες φυτό. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το λάδανο σε θυμιάματα και αλοιφές. Απέδιδαν στο βότανο αντιρρευματικές, θερμαντικές, αντισηπτικές και στυπτικές θεραπευτικές ιδιότητες ενώ με τους καρπούς του φυτού έφτιαχναν αφέψημα, που σταματά τη διάρροια. Παλιότερα ορισμένοι αρτοποιοί το έβαζαν στο φούρνο τους για να αρωματίζουν τα παξιμάδια. Αποτελεί ακόμα ένα από τα 40 συστατικά του Αγίου Μύρου που φτιάχνεται κάθε 10 χρόνια στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης.

Τώρα χρησιμεύει περισσότερο στην παρασκευή αρωμάτων και καλλυντικών (έχει αντιρυτιδικές ιδιότητες). Επίσης θεωρείται καταπραϋντικό, στυπτικό, θερμαντικό, αντικαταρροϊκό, αντισπασμωδικό και αποχρεμπτικό. Τα φύλλα της λαδανιάς έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιοδήποτε άλλο φυτό στην Ευρώπη, με εκπληκτική ικανότητα καταστροφής των ελευθέρων ριζών.

Η ρητίνη αλάδανος ή λάβδανο εξάγεται σε παγκόσμια αποκλειστικότητα στην Κρήτη, με ένα μοναδικό τρόπο από το φυτό. Μιλάμε δηλαδή στην ουσία, για το ρετσίνι που βγαίνει από τη λαδανιά και συλλέγεται κάθε καλοκαίρι, με ειδικές δερμάτινες λωρίδες. Με αυτές χτυπούν τα φυτά και η ρητίνη κολλάει πάνω τους, από τις οποίες και εξάγεται.


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Νεραντζιά κοντούλα και γεμάτη...

Νεραντζιά κοντούλα και γεμάτη...


Αυτό το αειθαλές δέντρο που φθάνει ως και τα 10 μέτρα και ομορφαίνει πολλά πεζοδρόμια των αστικών πόλεων, έχει σκληρά σαν πετσί σκούρα πράσινα φύλλα, λευκά άνθη με φίνο άρωμα και πορτοκαλί καρπούς ενώ το συναντάμε σε όλες τις ακτές της Μεσογείου, ιδιαίτερα όμως στην Ισπανία και την Ελλάδα.
Χρησιμοποιούμενα μέρη
Καρποί, φύλλα, άνθη, σπόροι, αιθέριο έλαιο.
Συστατικά
Οι φλούδες των νεραντζιών περιέχουν πτητικό έλαιο με λεμονένιο (περίπου 90%), φλαβονοειδή, κουμαρίνες, τριτερπένια, βιταμίνη C, καροτένιο και πηκτίνη. Τα φλαβονοειδή είναι αντιφλεγμονώδη, αντιβακτηριακά και αντιμυκητιακά.
Η περιεκτικότητα του πτητικού έλαιου στα φύλλα, στα άνθη και στις φλούδες διαφέρει σημαντικά. Το οξικό λιναλύλιο (50%) είναι το βασικό συστατικό του ελαίου από τα φύλλα (petitgrain) και η λιναλοόλη (35%) στο έλαιο από τα άνθη (νερόλι). 
Τα νεράντζια που δεν έχουν ξεφλουδιστεί περιέχουν κιτραντίνη, η οποία αναφέρεται ότι έχει αντισυλληπτική δράση.

Ιστορία & παράδοση

Η νεραντζιά δίνει στον άνθρωπο τροφή και θεραπευτικές ουσίες εδώ και χιλιάδες χρόνια. Παράγει το έλαιο νερόλι από τα άνθη της και το αρωματικό έλαιο, γνωστό με το όνομα petitgrain, από τα φύλλα της και τα νεαρά βλαστάρια. Και τα δύο αποστάγματα χρησιμοποιούνται εκτεταμένα στην αρωματοποιία. Το ανθόνερο της νεραντζιάς είναι παραπροϊόν της απόσταξης και χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία και για τον αρωματισμό γλυκών και μπισκότων, καθώς και για θεραπευτικούς σκοπούς.
Θεραπευτικές δράσεις & χρήσεις
Ο ισχυρά όξινος καρπός της νεραντζιάς διεγείρει την πέψη και ανακουφίζει τον τυμπανισμό. Το έγχυμα από τον καρπό θεωρείται ότι καταπραϋνει τους πονοκεφάλους, ηρεμεί τις ταχυπαλμίες και χαμηλώνει τον πυρετό. 
Ο χυμός βοηθά το σώμα να αποβάλει τα άχρηστα προϊόντα και  έχοντας μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις.
Θα πρέπει βέβαια να θυμόμαστε ότι αν ληφθεί σε μεγάλες ποσότητες, το οξύ που περιέχει μπορεί να επιδεινώσει την αρθρίτιδα.
Τα αιθέρια έλαια που λαμβάνονται από το νεράντζι, ιδιαίτερα το νερόλι, είναι ηρεμιστικά.
Στη δυτική ιατρική μάλιστα, χρησιμοποιούνται για να περιορίσουν τους χτύπους της καρδιάς και την αρρυθμία, καθώς και για να βοηθήσουν τον ύπνο.
Το αραιωμένο νερόλι επαλείφεται ως χαλαρωτικό έλαιο για μασάζ, ενώ το αποσταγμένο ανθόνερο είναι αντισπασμωδικό και ηρεμιστικό.



Στο σπίτι: Αν κόψουμε μερικά νεράντζια και αφού τα ξεπλύνουμε ελαφρά, καρφώνουμε πάνω τους γαρύφαλλα (μοσχοκάρφια) και τα τοποθετούμε σε ένα καλαθάκι ή στη φρουτιέρα μας. Θα σκορπίσουν στο χώρο ένα υπέροχο άρωμα και θα μας εξασφαλίσουν ένα φυσικό αρωματικό χώρου.




Οι χρήσεις του βέβαια δεν σταματούν εδώ. Το νεράντζι γίνεται γλυκό του κουταλιού, μαρμελάδα καθώς και λικέρ.



Νεράντζι γλυκό του κουταλιού

Χρειαζόμαστε:

1200 γρ. νεράντζια
3 ποτήρια του νερού ζάχαρη
2 ποτήρια νερό
χυμό ενός λεμονιού




Πώς το φτιάχνουμε:

Πλένουμε και σκουπίζουμε καλά τα φρούτα μας.
Τα ξύνουμε με ψιλό τρίφτη, πολύ προσεκτικά να βγει η πορτοκαλί φλούδα που πικρίζει.
Στη συνέχεια με κοφτερό μαχαιράκι κόβουμε τις κορυφές του φρούτου και χαράζουμε τη φλούδα κάθετα ως τη σάρκα (όπως καθαρίζουμε ένα πορτοκάλι).
Αφαιρούμε τα κομμάτια της φλούδας και πετούμε τη σάρκα. Η ποσότητα θα έχει περίπου 500γρμ. βάρος.
Τυλίγουμε τα κομμάτια σε ρολάκια και τα στερεώνουμε με οδοντογλυφίδα ή τα ράβουμε με κλωστή.
Τα βάζουμε για 24 ώρες στο ψυγείο σε λεκάνη με νερό που να τα σκεπάζει.
Αλλάζουμε 2 φορές το νερό.
Μετά 24 ώρες τα στραγγίζουμε και τα βάζουμε να βράσουν με καθαρό νερό για 10 λεπτά.
Ξαναστραγγίζουμε και βγάζουμε τις οδοντογλυφίδες.
Σε κατσαρόλα πλατιά ετοιμάζουμε το σιρόπι και στα 5 λεπτά τοποθετούμε τα ρολάκια μέσα.
Βράζουμε σε χαμηλή φωτιά έως να δέσει καλά το γλυκό.
Ξαφρίζουμε και αδειάζουμε το γλυκό μας σε αποστειρωμένα βάζα.



Μαρμελάδα νεράντζι


Χρειαζόμαστε:

νεράντζια όσα θέλουμε
ζάχαρη ανάλογη της ποσότητας των νεραντζιών
1 λεμόνι


Πώς θα τη φτιάξουμε:

Κόβουμε στα τέσσερα τα νεράντζια και τα βάζου σε λεκάνη με νερό που να τα σκεπάζει. Τα αφήνουμε σε κρύο μέρος ή στο ψυγείο για μια εβδομάδα. Μετά βγάζουμε τα κουκούτσια τους και τα αλέθουμε στο μούλτι. Μετράμε την ποσότητα τους σε κούπες και προσθέτετε ίση ή ανάλογη ποσότητα ζάχαρης. Αν θέλουμε να γίνει λιγότερο γλυκιά βάζουμε λίγο λιγότερη ζάχαρη. Βράζουμε σε χαμηλή φωτιά περίπου μισή ώρα. Αδειάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα.


Λικέρ νεράντζι

Χρειαζόμαστε:

15 νεράντζια
1 λίτρο τσικουδιά ή τσίουρο ή βότκα
500 γρ. ζάχαρη
500 γρ. νερό





Πώς το φτιάχνουμε:

Πλένουμε και σκουπίζουμε καλά τα νεράντζια. Με τον αποφλοιωτή ή με ένα κοφτερό μαχαίρι βγάζουμε μόνο την πορτοκαλί φλούδα από τα νεράντζια (προσοχή: το άσπρο πικρίζει). Σε ένα βάζο που κλείνει καλά, βάζουμε τις φλούδες και ρίχνουμε από πάνω την τσικουδιά ή το λευκό ποτό που έχουμε επιλέξει. Αφήνουμε το βάζο σε ένα ντουλάπι μία εβδομάδα (το πολύ 10 μέρες). Θα δούμε το αλκοόλ να πορτοκαλίζει και τις φλούδες να ασπρίζουν. 
Όταν είναι έτοιμο, βάζουμε σε κατσαρόλα το νερό με την ζάχαρη, ανακατεύουμε και μόλις πάρει μια βράση το κατεβάζουμε και το αφήνουμε να κρυώσει. Σουρώνουμε το αλκοόλ και το ανακατεύουμε με το κρύο σιρόπι. Το βάζουμε σε μπουκάλι και το διατηρούμε στο ψυγείο γιατί πίνεται παγωμένο.

Να θυμόμαστε: Το αιθέριο έλαιο δεν χρησιμοποιείται εσωτερικά, παρά μόνο με την παρακολούθηση ειδικού.




πηγή πληροφοριών: Βοτανοθεραπεία - Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Βαλσαμόχορτο, το δώρο της φύσης

Βαλσαμόχορτο, το δώρο της φύσης



Βαλσαμόχορτο, λειχηνόχορτο, σπαθόχορτο ή χελωνόχορτο είναι οι διάφορες ονομασίες αυτού το ευεργετικού βοτάνου, ανάλογα με την περιοχή που φύεται.
Τα άνθη του βαλσαμόχορτου κατά την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου στη μεσαιωνική Ευρώπη, εθεωρείτο ότι έχουν ισχυρές μαγικές ιδιότητες, ικανές να αποκρούσουν το διάβολο. Φαρμακευτικά, το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία συναισθηματικών και νευρικών διαταραχών. Το 19ο αιώνα, το βότανο έπαψε να χρησιμοποιείται, αλλά πρόσφατες έρευνες το επανέφεραν στο προσκήνιο ως ιδιαίτερα χρήσιμο γιατρικό για τα νευρικά προβλήματα. Στην Ελλάδα, είναι γνωστό, εκτός από τα παραπάνω και με τα κοινά ονόματα: Περίκη και Προδρόμου βότανο και στην Ουαλία ως Y Fendigedig.

Φυσικό περιβάλλον & καλλιέργεια
Ιθαγενές φυτό της Αγγλίας και της Ευρώπης, το βαλσαμόχορτο το συναντούμε αυτοφυές σήμερα στα περισσότερα μέρη του κόσμου. Βρίσκεται στα λιβάδια, στις πλαγιές και στις άκρες των δρόμων και προτιμά ηλιόλουστες θέσεις και εδάφη ασβεστολιθικά, καλά αποστραγγισμένα.
Μπορεί να καλλιεργηθεί από σπόρους την άνοιξη και με διαχωρισμό των ριζών το φθινόπωρο.
Οι ανθοφόρες κορυφές συλλέγονται κατά το μέσο του καλοκαιριού.

Έρευνα

Κατάθλιψη: Σε μία έρευνα που έγινε στην Αυστρία, ποσοστό 67% των ασθενών που έπασχαν από ήπια έως μέση κατάθλιψη, παρουσίασαν βελτίωση όταν τους χορηγήθηκε ένα απόσταγμα βαλσαμόχορτου. Αυτό επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα παλαιότερων δοκιμών που είχαν δείξει ότι το βότανο κάνει καλό στην κατάθλιψη.
Ολόκληρο το βότανο: Η έρευνα έδειξε ότι ολόκληρο το βότανο είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία των ιογενών λοιμώξεων.

Παραδοσιακές & σύγχρονες χρήσεις
Νευρικές διαταραχές: Το βαλσαμόχορτο είναι από τα πιο πολύτιμα ευρωπαϊκά θεραπευτικά βότανα για τα νευρικά προβλήματα. Οι βοτανοθεραπευτές το χρησιμοποιούν εδώ και πολλά χρόνια, ως τονωτικό για το άγχος, την ένταση, την αϋπνία και την κατάθλιψη, ιδιαίτερα όταν αυτά σχετίζονται με την εμμηνόπαυση.
Εμμηνόπαυση: Το βαλσαμόχορτο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο για τα προβλήματα της εμμηνόπαυσης, γιατί καταπραΰνει τα συμπτώματα της, που προκαλούνται από τις ορμονικές αλλαγές και αποκαθιστά τη μειωμένη ενεργητικότητα.
Τονωτικές ιδιότητες : Το βότανο είναι πολύτιμο τονωτικό για το συκώτι και τη χοληδόχο κύστη.
Έλαιο για έγχυση: Το κόκκινο έλαιο είναι ένα εξαιρετικό αντισηπτικό. Χρησιμοποιείται, εξωτερικά, για πληγές και εγκαύματα και για να ανακουφίσει τις κράμπες και τον πόνο των νεφρών. Εσωτερικά, το λάδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για γαστρικές φλεγμονές και πεπτικά έλκη.
Είναι αντιιικό, αντιφλεγμονώδες και έχει επουλωτικές ικανότητες που λειτουργούν εξίσου καλά μέσα στο σώμα καθώς και εξωτερικά.


Πώς φτιάχνεται το βαλσαμόλαδο: 

Τοποθετούμε το βότανο που έχουμε μαζέψει σε ένα γυάλινο δοχείο καθαρό και στεγνό. Ρίχνουμε μέσα ελαιόλαδο μέχρι να καλύψουμε το βαλσαμόχορτο που έχουμε βάλει μέσα, κλείνουμε καλά και το αφήνουμε σε ένα σημείο που να το βλέπει ο ήλιος για 2 - 6 εβδομάδες. Το ελαιόλαδο αρχίζει σταδιακά να παίρνει ένα βαθύ κόκκινο χρώμα, όσο το βότανο βγάζει τα συστατικά του στο υγρό.

Στη συνέχεια, στραγγίζουμε το μείγμα περνώντας το από τούλι και στίβοντάς το καλά για να περάσει όλο το έλαιο και κατόπιν το φυλάμε σε βάζο. Αν θέλετε μπορείτε να επαναλάβετε τη διαδικασία βάζοντας το προϊόν της έγχυσης σε νέο ελαιόλαδο μαζί με καινούργιο βαλσαμόχορτο.


πηγή: Βοτανοθεραπεία - Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Βάλτε τη λεβάντα, στο σπιτικό σας!

Βάλτε τη λεβάντα, στο σπιτικό σας!




Η λεβάντα ή λιβανάκι ή χαμολίβανο είναι ένα σημαντικό ηρεμιστικό βότανο, που όμως είναι περισσότερο γνωστή για το γλυκό άρωμά της και λιγότερο για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Έγινε δημοφιλής ως φάρμακο στα μέλη του Μεσαίωνα και το 1620 ήταν ένα από τα φαρμακευτικά βότανα που πήραν μαζί τους στο Νέο Κόσμο οι Προσκυνητές. Περιγράφηκε από τον βοτανολόγο John Parkinson (1640) ως "ιδιαίτερα καλή η χρήση της για την ψυχική οδύνη και τους πόνους του κεφαλιού και του μυαλού".
Σήμερα η λεβάντα (ή L. angustifolia) χρησιμοποιείται ευρέως στην αρωματοποιία.

Φυσικό περιβάλλον & καλλιέργεια
Φυτό ιθαγενές της Γαλλίας και της Δυτικής Μεσογείου, η λεβάντα καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο για το πηκτικό της έλαιο και φυτεύεται σε κήπους φθάνοντας προς βορρά μέχρι τη Νορβηγία.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρους και μοσχεύματα και ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες τοποθεσίες. Τα άνθη της συλλέγονται το πρωί στο μέσον του καλοκαιριού και ξηραίνονται ή αποστάζονται για να παραχθεί το αιθέριο έλαιο.


Συγγενή είδη
Η λεβάντα η στάχυς (L. spica) περιέχει περισσότερο έλαιο από την L.officinalis, αλλά κατώτερης ποιότητας. Η L. stoechas χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό για πλύσεις σε πληγές, έλκη και δοθιήνες στην Ισπανία και την Πορτογαλλία. Ακόμη το έλαιό της είναι κατώτερης ποιότητας από αυτό της L. officinalis.

Έρευνα
Έλαιο λεβάντας: Έγιναν έρευνες πάνω στο αιθέριο έλαιο για πολλές δεκαετίες και αποδείχθηκε ότι έχει πολύ χαμηλή τοξικότητα και αξιόλογη αντισηπτική και αντιβακτηριακή δράση.  Βοηθά στην ελάττωση του πόνου και καταπραΰνει τη νευρική διέγερση.
Άνθη: Τα άνθη της λεβάντας ολόκληρα, είναι επίσης γνωστό ότι έχουν αντισηπτικές και αντιβακτηριακές ιδιότητες. Ηρεμούν τα νεύρα, ελαττώνουν τη μυική ένταση και καταπραΰνουν τους πόνους στα έντερα και τα αέρια.
Τοποθετούμενα εξωτερικά, είναι εντομοκτόνα και φλογιστικά (ερεθίζουν και διεγείρουν τοπικά την κυκλοφορία του αίματος).

Παραδοσιακές & σύγχρονες χρήσεις
Νευρικό σύστημα: Η λεβάντα είναι πασίγνωστη για την ηρεμιστική και κατευναστική της δράση και συνδυάζεται με άλλα ηρεμιστικά βότανα για την ανακούφιση από την έλλειψη ύπνου, τον εκνευρισμό, τους πονοκεφάλους και τις ημικρανίες.
Ακόμη χρησιμοποιείται για να καταπραΰνει την κατάθλιψη.
Πέψη: Όπως πολλά βότανα με σημαντική περιεκτικότητα σε πτητικό έλαιο, η λεβάντα απαλύνει τη δυσπεψία και τους κολικούς και ανακουφίζει από τα αέρια και τον τυμπανισμό.
Άσθμα: Η ηρεμιστική δράση της λεβάντας, την καθιστά χρήσιμη για ορισμένους τύπους άσθματος ιδιαίτερα όταν το χαρακτηριστικό τος είναι η υπερβολική νευρικότητα.
Αιθέριο έλαιο: Το έλαιο είναι ένα ανεκτίμητο γιατρικό πρώτων βοηθειών. Είναι ισχυρό αντισηπτικό, βοηθώντας στην επούλωση εγκαυμάτων, πληγών και δοθιήνων. Αν τριφτεί πάνω σε τσιμπήματα εντόμων, ανακουφίζει από τον πόνο και την φλεγμονή και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία της ψώρα και των ψειρών στο κεφάλι.


Το μασάζ με λίγες σταγόνες στους κροτάφους ανακουφίζει από τους πονοκεφάλους και αν προστεθούν 5 σταγόνες στο νερό του μπάνιου το βράδυ, καταπραΰνουν τη μυϊκή ένταση, τονώνουν το νευρικό σύστημα και υποβοηθούν στον καλό ύπνο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αν πάλι δεν έχετε αιθέριο έλαιο ρίξτε μια πρέζα άνθη λεβάντας στο νερό και θα έχετε το ίδιο αποτέλεσμα.


Σπίτι: Αν το καλοκαίρι κόψετε και αποξηράνετε τα άνθη της λεβάντας, μπορείτε να τα βάλετε σε τούλινα σακουλάκια και να αρωματίσετε τις ντουλάπες και τα συρτάρια σας, κρατώντας μακριά κάθε ανεπιθύμητο επισκέπτη (σκόρο, ζωύφια...) με υγιεινό τρόπο.





Να σημειώσουμε ότι η συμβουλή του γιατρού, θα ήταν ο καλύτερος τρόπος χρήσης του βοτάνου, για θεραπευτικούς σκοπούς.




πηγή: Βοτανοθεραπεία - Μεγάλη εγκυκλοπαίδεια θεραπευτικών φυτών
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Καθαρίστε τα νεφρά σας, με λιγότερο από 1 €!

Καθαρίστε τα νεφρά σας, με λιγότερο από 1 €!



Κατά τη γνώμη μας, καλύτερα θα ήταν να πάρετε βιολογικό μαϊντανό, εκτός αν έχετε στον κήπο ή τη γλάστρα.

Περνούν τα χρόνια και τα νεφρά μας φιλτράρουνε το αίμα αφαιρώντας άλατα, δηλητήρια και κάθε τι ανεπιθύμητο, που μπαίνει στο σώμα μας.
Με την πάροδο του χρόνου τα άλατα συσσωρεύονται και αυτό απαιτεί θεραπευτική αγωγή καθαρισμού.

Πως γίνεται αυτό ;

Είναι πολύ εύκολο. Πρώτα πάρε ένα μάτσο μαϊντανό και πλύνε το για να καθαρίσει.Ύστερα ψιλόκοψέ το και βάλτο σε μια κατσαρόλα, ρίξε καθαρό νερό,βράσε το για ένα δεκάλεπτο, άφησέ το να κρυώσει , κατόπιν φιλτράρισέ το, άδειασέ το σε ένα καθαρό μπουκάλι και βάλε το μέσα στο ψυγείο να κρυώσει.

Πίνε ένα ποτήρι την ημέρα και θα διαπιστώσεις πως όλα τα άλατα και άλλα δηλητήρια να φεύγουν από τα νεφρά σου.
Επίσης θα νοιώσεις την διαφορά που ποτέ πριν δεν είχες νοιώσει.

Ο μαϊντανός είναι γνωστός σαν το καλύτερο καθαρτικό για τα νεφρά και είναι φυσικό.



Από την κ. Ελισσάβετ Μπαλταρέτσου, ιατρό καρδιολόγο, Δ/ντρια του Κέντρου Υγείας Ν. Τήνου - Κυκλάδων

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Η λουΐζα, εχθρός της κυτταρίτιδας!

Η λουΐζα, εχθρός της κυτταρίτιδας!


Θέλετε να αποκτήσετε αψεγάδιαστο σώμα, χωρίς κυτταρίτιδα; Οι περισσότερες γυναίκες έχουν ανοίξει πόλεμο με την κυτταρίτιδα, χωρίς πάντα να τον κερδίζουν!

Η λύση βρίσκεται στη φύση. Η λουΐζα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή βότανα, που συμβάλλει δραστικά στην καταπολέμηση της όψης του φλοιού πορτοκαλιού του δέρματος.

Τι θα κάνετε; Είναι απλό. Μπορείτε να βράσετε μερικά φύλλα λουΐζας και να πιείτε από ένα φλιτζάνι 2-3 φορές την ημέρα. Είναι ένα εύγεστο βότανο με άρωμα λεμονιού. Εύκολη λύση με σίγουρο αποτέλεσμα! Δοκιμάστε το!


Πηγή: govastileto.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Πράσινο τσάι, για καλή μνήμη

Πράσινο τσάι, για καλή μνήμη



Αν χρειάζεστε κάτι που θα τονώσει το μυαλό σας, ίσως πρέπει να βάλετε το πράσινο τσάι στη ζωή σας. Μία νέα, μικρή μελέτη αποκαλύπτει ότι μπορεί να βελτιώσει τη μνήμη και τις νοητικές λειτουργίες - τουλάχιστον των ανδρών.

Επιστήμονες από την Ελβετία χώρισαν 12 υγιείς άνδρες σε δύο ομάδες. Οι μισοί έπιναν ένα ρόφημα με εκχύλισμα πράσινου τσαγιού, ενώ οι υπόλοιποι ένα ρόφημα που περιείχε μία ανενεργό ουσία.

Οι ερευνητές, αξιολόγησαν τις επιδράσεις του εκχυλίσματος στον εγκέφαλο των εθελοντών τους, υποβάλλοντάς τους σε λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες (fMRI) εγκεφάλου εν όσω συμπλήρωναν κάποια τεστ μνήμης και νοητικών λειτουργιών.

Σε σύγκριση με εκείνους που είχαν πιει την ανενεργό ουσία, όσοι είχαν πιει το εκχύλισμα του πράσινου τσαγιού παρουσίαζαν μεγαλύτερη ενεργοποίηση στον ραχιοπλευρικό προμετωπιαίο φλοιό – μία περιοχή του εγκεφάλου η οποία σχετίζεται με την λειτουργική (ενεργό) μνήμη, την οποία χρειαζόμαστε για να επιλύουμε προβλήματα και να εστιάζουμε την προσοχή μας.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην «Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Κλινικής Διατροφής» (EJCN) όπου δημοσιεύεται η μελέτη τους, το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε πολυφαινόλες – μία ομάδα θρεπτικών συστατικών, τα οποία διαστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία, διεγείροντας έτσι την παροχή αίματος (και) στον εγκέφαλο.

Προγενέστερες μελέτες έχουν συσχετίσει τις πολυφαινόλες με επιτάχυνση του μεταβολισμού (άρα διευκόλυνση του αδυνατίσματος), ελάττωση της αρτηριακής πίεσης, προστασία από τον σακχαρώδη διαβήτη, πρόληψη της κακοσμίας του στόματος επειδή σκοτώνουν τα βακτήρια του στόματος που προκαλούν τερηδόνα και κακοσμία, και πρόληψη της αρθρίτιδας επειδή ασκούν και αντιφλεγμονώδη δράση.

Οι ουσίες αυτές έχουν επίσης ισχυρές αντικαρκινικές ιδιότητες, ενώ σε μία παλαιότερη μελέτη είχε διαπιστωθεί πως όσοι πίνουν πάρα πολύ πράσινο τσάι καθημερινά, είναι προστατευμένοι από τη νοητική εκφύλιση που σχετίζεται με τη νόσο Αλτσχάιμερ.

«Το πράσινο τσάι μπορεί να εμποδίζει την εκφύλιση των νευροδιαβιβαστών, όπως η ντοπαμίνη, καθώς και να αναστέλλει την δημιουργία αμυλοειδών πλακών στον εγκέφαλο, που διαταράσσουν τη νόηση», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής της παρούσας μελέτης δρ Στεφάν Μπόργκβαρντ, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βασιλείας.

Οι νευροδιαβιβαστές είναι οι χημικές ουσίες του εγκεφάλου που μεταδίδουν τα μηνύματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων, ενώ οι αμυλοειδείς πλάκες είναι συσσωρεύσεις μιας πρωτεΐνης (της βήτα-αμυλοειδούς) και αποτελούν χαρακτηριστικό «σημάδι» της νόσου Αλτσχάιμερ.





ΠΗΓΗ:tanea.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram