photo: educated-traveller.com

 Κάνοντας την τακτική μου βόλτα στο διαδίκτυο ανακάλυψα την ύπαρξη μιας μικρής κινητής βιβλιοθήκης που είναι ίσως η μικρότερη του κόσμου!

Πρόκειται για ένα μικρό βαν, φορτωμένο με βιβλία, που κινείται κυρίως στις ορεινές περιοχές της νότιας Ιταλίας. 

Ιδιοκτήτης και οδηγός της είναι ο Antonio La Cava, ένας συνταξιούχος δάσκαλος, ο οποίος αποφάσισε να μετατρέψει το τρίτροχο βαν «Ape» (Ape είναι ιταλικά η μέλισσα) σε ένα αποθετήριο βιβλίων. Σκέφτηκε πως το όχημα αυτό,  θα μπορούσε να φέρει στις απομονωμένες περιοχές, τα παιδιά κοντά στο βιβλίο και τους δώσει τη δυνατότητα να δανειστούν ή ακόμα και να τους δοθεί το βιβλίο της επιλογής τους. 

Έχοντας αποσυρθεί από τη διδασκαλία μετά από 42 χρόνια, αισθάνθηκε ότι υπήρχαν ακόμη περισσότερα πράγματα που μπορούσε να κάνει από τότε που βοηθούσε τα παιδιά να ανακαλύψουν τη χαρά των βιβλίων και του γραπτού λόγου.

Photo by Lauren Sauder on Unsplash - επεξεργασία από to e-periodiko mas

Το όνομά της μαρτυρά το όραμα ενός καλύτερου αύριο για πολλούς ανθρώπους που βρέθηκαν στο περιθώριο από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Η Σχεδία έγινε για να στηρίξει, να βοηθήσει, να συμπορευτεί με κάθε άστεγο, με κάθε άνθρωπο που χρειαζόταν ένα χέρι βοήθειας για να συνεχίσει να ζει και έγινε η αφορμή να δημιουργηθεί μια ολόκληρη ομάδα που με πείσμα, δουλειά και ιδέες πραγματοποιεί ένα ένα τους στόχους που θέτει.

Στη διασταύρωση των οδών Κολοκοτρώνη και Νικίου στο κέντρο της Αθήνας υπάρχει το κτίριο που η ομάδα ονομάζει "Σπίτι" της. Παλιότερα στο κατάστημα του ισογείου του υπέροχου αυτού νεοκλασικού, η ταμπέλα έγραφε "Δημήτρης Σταθόπουλος" και φιλοξενούσε κατάστημα που πουλούσε χειροποίητα μουσικά όργανα. Σήμερα γράφει "σχεδία Home" και φιλοξενεί την οργάνωση με κοινωνική δράση και σκοπό το σεβασμό στον άνθρωπο.

Το κτίριο παραχωρήθηκε από τον δισέγγονο του Δημήτρη Σταθόπουλου, ο οποίος όταν συνταξιοδοτήθηκε θέλησε με τον τρόπο αυτό να συμβάλει στο έργο της Σχεδίας, που είναι τόσο ουσιαστικό.

Στο ισόγειο του κτιρίου λειτουργούν καφέ, μπαρ και εστιατόριο τα οποία στήθηκαν με τη βοήθεια του βραβευμένου σεφ Λευτέρη Λαζάρου και του συνεργάτη του Γιάννη Υφαντίδη. Ο κ. Λαζάρου ασχολήθηκε παρά τον περιορισμένο χρόνο μου με όλες τις λεπτομέρειες που αφορούσαν όχι μόνο τη λειτουργία του εστιατορίου αλλά ακόμα και την κουζίνα του και την εκπαίδευση των ανθρώπων που θα εργάζονταν σ' αυτή.

Έτσι δημιουργήθηκε ένας φιλόξενος χώρος που προσφέρει φαγητό με αγάπη και αγνά υλικά που αξίζει να τον επισκεφθεί ο καθένας μας. 

Στο πατάρι του κτιρίου βρίσκονται τα εργαστήρια του προγράμματος "σχεδία αρτ" που είναι ένα κοινωνικό αλλά και περιβαλλοντικό πρόγραμμα όπου η αγάπη, η αλληλεγγύη, η κοινωνική (επαν)ένταξη συναντούν τη δημιουργία και την ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης. 

Χρησιμοποιώντας παλιά αδιάθετα τεύχη του περιοδικού του δρόμου "σχεδία" ως πρώτη ύλη με τις ιδέες και το μεράκι των ανθρώπων του εργαστηρίου μεταμορφώνονται σε έργα υψηλής αισθητικής για το σπίτι και το γραφείο και πωλούνται για την ενίσχυση των σκοπών της οργάνωσης.

Οι δράσεις πολλές και αξιόλογες, όλες με σεβασμό στον άνθρωπο και στόχο τη μη περιθωριοποίηση κανενός, ανεξάρτητα από φύλλο ή ηλικία ή την μόρφωσή του. Ενδεικτικά αναφέρω το περιοδικό δρόμου Σχεδία, την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Συλλογικής και Κοινωνικής Ωφέλειας  "Σχεδία", το ηλεκτρονικό Κατάστημα, το "Γκολ στη Φτώχεια" , πολλές εκδηλώσεις Τέχνης και Πολιτισμού και άλλα.

Περισσότερα θα μάθετε εδώ και εδώ.

Γιορτή! Φιέστα με σημαιάκια στρατιωτικά εμβατήρια, λόγους επετειακούς και υψηλό εθνικό φρόνημα!

Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να είναι έτσι, όμως ο covid-19 ήρθε να ανατρέψει το γνώριμο σκηνικό και ίσως να δώσει αφορμή να "γιορτάσουμε" την επέτειο με μνήμη. Να τιμήσουμε όλους του ήρωες, αφανείς ή όχι, με ένα τρόπο λιγότερο φανταχτερό, αλλά περισσότερο ουσιαστικό.

Κι αυτό, γιατί έδωσε αφορμή για γνώση μέσα από την αναδρομή στα γεγονότα της εποχής, που κόστισε εκατομμύρια θυμάτων και πακτωλό αίματος σ' ολόκληρη την ανθρωπότητα. 

Οι μαθητές σε όλες τις βαθμίδες μέσα στις σχολικές αίθουσες, έμαθαν, αφουγκράστηκαν, διδάχτηκαν για τον αγώνα των Ελλήνων κατά του φασισμού και τίμησαν με γνώση, τον ηρωισμό και τις θυσίες των ανθρώπων που πρόταξαν τα στήθη τους με κάθε τρόπο υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και την ακεραιότητά της.

Δεν ξόδεψαν χρόνο σε πρόβες για βήμα συγχρονισμένο και γοργό, αλλά αφιέρωσαν χρόνο να μάθουν και να παραδειγματιστούν από τους προγόνους τους.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα ένας 16χρονος μαθητής ο Θάνος Ζαμπάκης, από το Νέο Σούλι Σερρών είχε την ιδέα να σκηνοθετήσει ένα βίντεο με τη "μοναχική παρέλαση" των μαθητών του χωριού του στη χρονιά του κοροναϊού και με αυτό τον τρόπο να τιμήσει με τρόπο μοναδικά συγκινητικό την επέτειο του ΟΧΙ, αφού η μοναχική πορεία του κάθε παιδιού με τη γαλανόλευκη στα χέρια, δίνει ένα ηχηρό μήνυμα πως μέσα από τη γνώση της ιστορίας μας και το παράδειγμα των προγόνων μας ο καθένας από εμάς μπορεί να σηκώνει την πατρίδα ψηλά, σε κάθε βήμα, κάθε μέρα!

Αν παρακολουθήσετε το βίντεο θα καταλάβετε...