Ο μοιραίος παίκτης;


Χθες το βράδυ, όπως όλη η Ελλάδα πιστεύω, κάθισα με την οικογένεια να δω το ματς της εθνικής μας ομάδας... Δεν είμαι φανατική ποδοσφαιρόφιλη, αλλά ένα αγώνα σαν τον χθεσινό δεν θα τον έχανα, να μη λέμε ψέματα.
Δεν παίζει κάθε μέρα, ούτε καν κάθε τετραετία (αφού πρόκειται για μουντιάλ) η εθνική μας ομάδα σε αγώνα νοκ - άουτ για τους 8 του Παγκοσμίου Κυπέλου Ποδοσφαίρου. 

Όσο κι αν η ώρα ήταν δύσκολη και τα βλέφαρα ήταν βαριά, εγώ εκεί, με λίγο ελαφρύ καφέ (μη βρυκολακιάσουμε κιόλας και δεν μπορούν να κλείσουν τα βλέφαρα μετά) στήθηκα μπροστά στην οθόνη!...

Κι όπως λέει και το τραγούδι, άρχισε το ματς και παρόλο που δεν περιέγραφε ο Διακογιάννης η φωνή του δημοσιογράφου και μας ένωνε και μας δονούσε! Είχαμε ξεχάσει για λίγο, τα πάντα και εστιάσαμε στον αγώνα, σα να παίρναμε την Πόλη... 
Για εκατόν πενήντα λεπτά, όλοι οι Έλληνες βλέπαμε το ίδιο, θέλαμε το ίδιο, παρακαλούσαμε για το ίδιο ακριβώς πράγμα. Να νικήσει η Εθνική μας Ομάδα!
Ο αγώνας τα είχε όλα (κατά την ταπεινή μου, πάντα γνώμη)... Είχε πάθος, ένταση, εναλλαγές συναισθημάτων και πολύ συγκίνηση.
Το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που ευχόμασταν, αλλά η γεύση που άφησε η βραδιά αυτή, όσο κι αν ήταν γλυκόπικρη στο τέλος άφηνε μια γλυκιά επίγευση!!! 

Έφτασε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στους 16 του Μουντιάλ!!! Είναι λίγο; Όχι βέβαια!... Γυρνάω όμως και λέω στην ομήγυρη λες και είχα επιφοίτηση, φλασιά το λένε οι νεότεροι: "Να δείτε, που αύριο θα βρεθούν κάποιοι, που θα τα βάλουν με τον παίκτη που "έχασε" το πέναλτι. Πώς τον λένε είπαμε; Φάνη Γκέκα; Ε, θα δείτε που θα τον "στολίσουν" κάποιοι, να το θυμηθείτε!...

Δεν προλάβαμε να το ξεχάσουμε... Το πρωί, κάποια blog, τα έβαζαν μαζί του και μέχρι το μεσημέρι, θα τα βάλουν και κάποιοι σε εκπομπές, μη σας πω και σε εφημερίδες!...

Αδύνατο να δεχθούμε την πραγματικότητα σ' αυτόν τον τόπο, όπως είναι. Πρέπει πάντα να βρούμε κάποιο, να του φορτώσουμε την υπαιτιότητα όσων δεν έγιναν. Και να τα φορτώναμε κάθε φορά στο σωστό, ποιος είχε σκασμό!... Έλα όμως που βρίσκουν το μπελά τους, συνήθως αυτοί που δεν φταίνε!!! Όπως τώρα, καλή ώρα!... 

Τι φταίει μανούλα μου, ο παίκτης; Ο τερματοφύλακας ήταν καλός και το έπιασε!!!... Τι να κάνουμε τώρα;... Να τα βάλουμε με τον τερματοφύλακα των αντιπάλων, δεν είναι πρέπον, έκανε το καθήκον του ο άνθρωπος. Ας τα βάλουμε με το δικό μας, που δεν το χτύπησε δυνατά, ευθύβολα και δεν ξέρω τι άλλο!!! Ήμαρτον!!!....

Καλέ, δεν κοιτάμε και λίγο τα χάλια μας; Όχι μόνο τα οικονομικά, αλλά κι αυτά της νοοτροπίας μας και να αφήσουμε τον αγώνα στην ιστορία;

Τι, μας εμπόδισε αυτό, από το να βγούμε στους δρόμους, ουρλιάζοντας, ε;... 

Αν ψάχνετε λόγους για να βγούμε στους δρόμους, έχω εδώ καμιά δεκαριά και βάλε... Θα βγείτε έτσι όπως ήσασταν έτοιμοι να βγείτε για την Εθνική;... 

Έτσι, για να μη χάνουμε τη μπάλα και ψάχνουμε μετά, για ...μοιραίους παίκτες!!!

Μαρίνα

to e-periodiko mas
0 Σχόλια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!

find "to e-periodiko mas" on instagram