Χριστούγεννα στον κόσμο (μέρος β')

Κένυα
Στην Κένυα, τα Χριστούγεννα είναι τελείως διαφορετικά σε σχέση με τις υπόλοιπες Δυτικές χώρες, αφού εκεί τις μέρες των Χριστουγέννων έχουν καλοκαίρι.
Έτσι αντί για χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ψήνουν στις αυλές των σπιτιών κάνοντας barbeque ενώ οι εκκλησίες στολίζονται με πολύχρωμα μπαλόνια.

Κίνα
Οι χριστιανοί Κινέζοι στολίζουν χριστουγεννιάτικο δέντρο με στολίδια από χαρτί τα οποία είναι συνήθως λουλούδια, φαναράκια και γιρλάντες. Τα παιδιά περιμένουν τον Λαμ Κουνγκ Κουνγκ τον καλό γέρο πατέρα δηλαδή, που φέρνει γλυκά και δώρα.

Νορβηγία
Ο Νορβηγός Άγιος Βασίλης ονομάζεται Julenissen και μαζί με τους βοηθούς του φέρνει δώρα και τύχη στο σπίτι. Τη νύχτα των Χριστουγέννων τα παιδιά βάζουν ένα μπολ με κουρκούτι από αλεύρι για να το προσφέρουν στον Julenissen που τα επισκέπτεται με το έλκηθρο του που το σέρνουν τάρανδοι, από τη Λαπωνία όπου κατοικεί.
Την ημέρα των Χριστουγέννων (Julbrod) τα παλιά χρόνια ετοίμαζαν μέχρι και 60 διαφορετικά φαγητά για το τραπέζι των φίλων των συγγενών και της οικογένειας.

Ολλανδία
Η χριστουγεννιάτικη περίοδος ξεκινά με μια παράδοση που αρχικά δεν είχε καμία σχέση με τα Χριστούγεννα και κορυφωνόταν την ημέρα της γιορτής του Αγίου Νικολάου, όπου σύμφωνα με το θρύλο, ο Sinterklaas καταφθάνει στην Ολλανδία τρεις εβδομάδες πριν τα γενέθλιά του με ένα πλοίο φορτωμένο με δώρα. Στο λιμάνι τον υποδέχεται η βασίλισσα Βεατρίκη και πολύς κόσμος. Το έθιμο ανάγεται στην εποχή που η Ολλανδία ήταν αποικιοκρατική και έρχονταν τα χριστουγεννιάτικα προϊόντα από τις αποικίες της.
Τις επόμενες μέρες που ακολουθούν ο Sinterklaas με το βοηθό του Zwarten Piet (Μαύρο Πητ) γυρίζει όλη τη χώρα. Τα παιδιά παίρνουν τα δώρα τους στις 5 Δεκεμβρίου και το χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίζεται αφού φύγει από τη χώρα ο Sinterklaas.

Πολωνία
Η περίοδος που προηγείται των Χριστουγέννων είναι για την Πολωνία, ιδιαίτερα σημαντική για νέους και μεγαλύτερους καθώς προσπαθούν να απέχουν από πειρασμούς γευστικούς κυρίως γλυκών (κάτι σαν τη δική μας νηστεία) έτσι ώστε να πετύχουν εσωτερική γαλήνη και αρμονία.
Παραδοσιακή διακόσμηση στην Πολωνία χωρίς αλεξανδρινό, δεν γίνεται.
Τα σπίτια στολίζονται σε όλα τους τα δωμάτια πλούσια και την παραμονή των Χριστουγέννων η οικογένεια που έχει όλη νηστέψει (ακόμα και τα παιδιά) συγκεντρώνεται γύρω από το γιορτινό τραπέζι που είναι περίτεχνα στολισμένο.

Όταν εμφανιστεί στον ουρανό το πρώτο αστέρι, ξεκινά η γιορτή με το μοίρασμα του χριστουγεννιάτικου μπισκότου σε ένδειξη συμφιλίωσης και αγάπης, ενώ πάντα υπάρχει στο τραπέζι ένα άδειο πιάτο, σε περίπτωση που έρθει κάποιος ξαφνικά. Τα δώρα τοποθετούνται κάτω από το δέντρο και τα μοιράζει μετά το φαγητό ο μικρότερος σε ηλικία.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι τα δώρα δεν απευθύνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά τυχαία και για το λόγο αυτό είναι πάντα γενικού περιεχομένου και ενδιαφέροντος έτσι ώστε να καλύπτουν άντρες και γυναίκες και όλες τις ηλικίες.

Ρωσία
Στη Ρωσία, έχουν το χριστουγεννιάτικο έθιμο, να ντύνουν μία νεαρή κοπέλα στα λευκά για να παραστήσει την Παναγία. Στις 6 Ιανουαρίου, πολλές περιοχές της Ρωσίας με ορθόδοξους χριστιανούς, βασισμένοι στο Ιουλιανό ημερολόγιο, γιορτάζουν την παραμονή των Χριστουγέννων, γνωστή και ως «Σοτσέλνικ». Ο Αγ. Νικόλαος είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στη Ρωσία.

Σύμφωνα με το μύθο, κατά τον 11ο αιώνα ο Πρίγκιπας Βλάντιμιρ ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για να βαπτιστεί και επέστρεψε στη Ρωσία με ιστορίες για τα θαύματα του Αγ. Νικολάου, που ήταν επίσκοπος της πόλης Μύρας στην Τουρκία. Από τότε πολλές ήταν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες που πήραν το όνομά του και μέχρι και τη σημερινή ημέρα το όνομα Νικόλαος είναι από τα περισσότερο διαδεδομένα στη Ρωσία. Η ημέρα του Αγ. Νικολάου (6 Δεκεμβρίου) γιορταζόταν για αιώνες, ωστόσο μετά την κομμουνιστική επανάσταση οι θρησκευτικές γιορτές απαγορεύτηκαν μέχρι την πτώση του Κομμουνισμού. Κατά τη διάρκεια του Κομμουνισμού, ο Αγ. Νικόλαος αντικαταστάθηκε από τον «Ντιέντ Μορόζ» (Ded Moroz), όπως είναι γνωστός στη Ρωσία ο Άη Βασίλης.

Οι περισσότεροι χριστιανοί της Ρωσίας ανήκουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και συνηθίζεται να νηστεύουν μέχρι την πρώτη λειτουργία την Παραμονή των Χριστουγέννων. Το δείπνο την Παραμονή των Χριστουγέννων δεν περιέχει κρέας, ωστόσο είναι γιορτινό. Το πιο σημαντικό έδεσμα είναι ένας ειδικός χυλός που λέγεται «κούτια» (kutya) και αποτελείται από σιτάρι και άλλα δημητριακά που συμβολίζουν την ελπίδα και την αθανασία καθώς και μέλι και σπόρους από παπαρούνα που εξασφαλίζουν ευτυχία, επιτυχία και ξεγνοιασιά. Συχνά τελείται ένα έθιμο, που εγγυάται την ευλογία του σπιτιού. Ένας παπάς επισκέπτεται το σπίτι μαζί με τα παιδιά, που κουβαλούν δοχεία με αγιασμό και ραντίζει όλα τα δωμάτια. Η κούτια τρώγεται από ένα κοινό για όλους πιάτο για να συμβολιστεί η ενότητα.

Σουηδία
Στις 13 Δεκεμβρίου ξεκινούν οι γιορτές στη Σουηδία την ημέρα της Lucia (βασίλισσα του Φωτός) που σύμφωνα με το θρύλο είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου.
Η Lucia αντιπροσωπεύεται από τη μεγαλύτερη κόρη κάθε οικογένειας και φορώντας ένα άσπρο φόρεμα και έχοντας ένα στέμμα με κεριά στο κεφάλι της ξυπνά τους γονείς τραγουδώντας ένα τραγούδι ιταλικό (το Santa Lucia) και τους προσφέρει καφέ κουλουράκια και glogg δηλαδή ζεστό κρασί με μπαχαρικά. Αξίζει να αναφέρουμε πως οργανώνονται εκλογές για την επιλογή της Lucia που θα ηγηθεί στη μεγάλη παρέλαση στη Στοκχόλμη.

Στο παραδοσιακό τραπέζι της παραμονής των Χριστουγέννων βρίσκεται όλη η οικογένεια και τα φαγητά είναι κυρίως χοιρομέρι, ζελέ από γουρουνοπόδαρα, lutfisk (λιαστός μπακαλιάρος που σερβίρεται σε κρεμώδη σάλτσα) και χυλός ρυζιού.

Το έθιμο του doppa i grytan (βούτηγμα στην κατσαρόλα) έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Σύμφωνα μ' αυτό, όλη η οικογένεια βουτάει μαύρο ψωμί σε μια κατσαρόλα που περιέχει ζωμό από χοιρινό, λουκάνικο και μοσχάρι, για να μην ξεχνούν όσους βρίσκονται σε ανέχεια και πεινάνε.

Μετά το φαγητό σειρά έχουν τα δώρα που είναι τοποθετημένα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα φέρνει ο Jultomten ένα ξωτικό που μένει στη σοφίτα (για όσους διαθέτουν φυσικά) και είναι αυτός που προστατεύει την οικογένεια και την περιουσία της.

Οι Σουηδοί συνηθίζουν να μένουν στην εκκλησία μέχρι τα ξημερώματα, ενώ τα παλιά χρόνια υπήρχε η συνήθεια να γίνεται αγώνας δρόμου προς την εκκλησία και ο νικητής να θεωρείται ο τυχερός της χρονιάς.

Η εορταστική περίοδος στη Σουηδία κρατά μέχρι τις 13 Ιανουαρίου μετά από απόφαση του βασιλιά της χώρα Κνούτου (περίπου 1000 χρόνια πριν). Αυτός αποφάσισε πως τα Χριστούγεννα πρέπει να διαρκούν αντί δώδεκα, είκοσι μέρες.

Τσεχία
Στην Τσεχία στις 4 Δεκεμβρίου ημέρα της γιορτής της Αγίας Βαρβάρας που είναι αφιερωμένη στη μάρτυρα της περιόδου των πρώτων διωγμών των Χριστιανών σε ολόκληρη τη χώρα κόβονται κλαδιά κερασιάς και διατηρούνται στο νερό. Αν μέχρι τα Χριστούγεννα ανθίσουν, φέρνουν τύχη για την επόμενη χρονιά. Τα κλαδιά αυτά μαζί με αλεξανδρινά και άλλα στολίδια μπαίνουν σε καλάθια και διακοσμούν το γιορτινό χριστουγεννιάτικο τραπέζι με τις περίτεχνες συνθέσεις τους.

Φινλανδία
Παραδοσιακά στην Φινλανδία η παραμονή των Χριστουγέννων είναι αφιερωμένη στη μνήμη των νεκρών και μια επίσκεψη στο νεκροταφείο αποτελεί πατροπαράδοτο έθιμο. Εντυπωσιακές εικόνες δημιουργούνται από τα αναμμένα κεράκια στα καλυμμένα με χιόνι νεκροταφεία.
Οι Φινλανδοί περνούν κι αυτοί τα Χριστούγεννα με την οικογένεια και τους συγγενείς τους και την εορταστική ατμόσφαιρα στολίζουν τα κεριά και τα αλεξανδρινά.

Χαβάη
Στην Χαβάη, ο Άγιος Βασίλης, δεν έρχεται με έλκηθρο πάνω στα χιόνια αλλά με κανό. Εκεί αφού φάνε, σολομό και χοιρινό, γλεντούν με γιουκαλίλι τραγουδώντας χριστουγεννιάτικες μελωδίες τροποποιημένες όμως με χαβανέζικο ρυθμό.





πηγή: wikipedia.org

κείμενο: "to e-periodiko mas"