Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άρθρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άρθρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Φεβρουάριος, ο τελευταίος μήνας του χειμώνα

Φεβρουάριος, ο τελευταίος μήνας του χειμώνα


febrouarios-o-teleuteos-minas-tou-xeimwna

Δεύτερος μήνας του χρόνου και τελευταίος του χειμώνα ο Φεβρουάριος ή Φλεβάρης ή Κουτσοφλέβαρος έχει 28 μέρες και κάθε τέσερα χρόνια, που το έτος είναι δίσεκτο 29.

Το όνομά του το πήρε από τη λατινική λέξη februum που σημαίνει καθαρισμός, κάθαρση. Αιτία, οι θρησκευτικές εορτές εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στη Ρώμη σε όλη τη διάρκεια του μήνα. Οι ελληνικές του ονομασίες πέρα από την καθιερωμένη είναι και Μικρός, Κουτσός, Φλιάρης, Γκουζούκης και Κούντουρον στα ποντιακά που σημαίνει κοντή ουρά.

Το όνομα Φλεβάρης το πήρε από τα υπόγεια νερά (φλέβες) που αναβλύζουν στη διάρκεια του μήνα αυτού, από τις πολλές βροχές.

Η επιπλέον μία μέρα που προσθέθηκε στο μήνα Φεβρουάριο ξεκίνησε το 44 π.Χ. από τον Ιούλιο Καίσαρα που άλλαξε το ρωμαϊκό ημερολόγιο βοηθούμενος από τον Έλληνα αστρονόμο Σωσιγένη τον Αλεξανδρινό, ο οποίος βασίστηκε στους υπολογισμούς του αστρονόμου (και πατέρα της αστρονομίας) Ίππαρχου, που είχε προσδιορίσει τη διάρκεια του ηλιακού έτους σε 365 ημέρες. Κάθε τέσσερα χρόνια πρόσθεταν στο μήνα μία ημέρα μετά την «έκτην προ των καλενδών του Μαρτίου» που ονομαζόταν bis sextus. Η ημέρα αυτή μετριόταν δύο φορές και έτσι ονομάστηκε «δις έκτη» και το έτος κατ’ επέκταση δίσκετο. Αυτό που με απλά λόγια συμβαίνει είναι πως ένας γήινος χρόνος διαρκεί 365 ημέρες και 6 ώρες. Αυτές οι 6 ώρες που περισσεύουν, στα τέσσερα χρόνια κάνουν ένα ολόκληρο 24ωρο, που προστέθηκε στο μήνα Φεβρουάριο. Έτσι πετυχαίνεται μια σταθερή αίσθηση της ροής του χρόνου και οι τέσσερεις εποχές συμπίπτουν ημερολογιακά μεταξύ τους.

Αξίζει να θυμόμαστε πως αρχικά ο Φεβρουάριος είχε 29 μέρες και κάθε τέσσερα χρόνια 30, ώσπου ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος το 4 π. Χ. αφαίρεσε μία μέρα και την πρόσθεσε στον Αύγουστο που έφερε το όνομά του.

Ο Φεβρουάριος με τις ανθισμένες αμυγδαλιές αποτελεί τον προπομπό της Άνοιξης και είναι ο μήνας της Αποκριάς του γλεντιού και της χαράς. Η φύση προετοιμάζεται για την αναγέννησή της και οι άνθρωποι μέσα από τις γιορτές του Τριωδίου βρίσκουν την ευκαιρία να ξεδώσουν, να βρεθούν μαζί και να γλεντίσουν για να περάσουν έπειτα στη Σαρακοστή που θα τους δώσει την ευκαιρία να προετοιμαστούν για το Άγιο Πάσχα.

Ο λαός μας αγαπά ιδιαίτερα την Αποκριά και παλιότερα σύμφωνα με τον Γεώργιο Ν. Αικατερινίδη (δρ. Λαογραφίας) η αρχή του Τριωδίου αναγγελόταν με πυροβολισμούς και ταμπούρλα.

Αυτό το μήνα λοιπόν με τις γιορτές και τις φιέστες του, αδράξτε την ευκαιρία να βρεθείτε με ανθρώπους που θα σας κάνουν να νιώσετε όμορφα, χαμογελάστε ή ακόμα καλύτερα γελάστε δυνατά και γεμίστε τις μπαταρίες σας με θετική ενέργεια.

Καλό μήνα σε όλους!

Πηγή πληροφοριών: wikipedia.org
Κείμενο: to e-periodiko mas
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
14 Σχόλια
Ένα ξεχωριστό ημερολόγιο για το 2019, που μπορείτε να εκτυπώσετε!

Ένα ξεχωριστό ημερολόγιο για το 2019, που μπορείτε να εκτυπώσετε!


diy-floral-callendar-free-download

Ένα ακόμα ημερολόγιο, έχω για σας σήμερα, όπως το είχα υποσχεθεί. Για μένα είναι ξεχωριστό, γιατί σε κάθε μήνα αντιστοιχεί ένα λουλούδι και σε κάθε λουλούδι υπάρχουν συμβολισμοί και πληροφορίες, που μαζί θα ανακαλύψουμε!

Ξεκινάμε...
Ιανουάριος. Ο μήνας της Τουλίπας. 
Ένα λουλούδι που δηλώνει την αγάπη, που παίρνει διαφορετική χροιά ανάλογα με το χρώμα. Η κόκκινη τουλίπα συμβολίζει την αληθινή αγάπη, η κίτρινη την απελπισμένη, η μωβ την πίστη στην αγάπη και η λευκή την αγάπη που φτάνει ως τη συγχώρεση.
Στην Ιαπωνική τέχνη της ανθοδετικής, η τουλίπα συμβολίζει την καλοσύνη, τη συμπόνια και την τύχη, γι' αυτό την επέλεξα για να ξεκινήσει μ' αυτή ο πρώτος μήνας του χρόνου.

Φεβρουάριος, ο μήνας του Τριαντάφυλλου.
Είναι το κατ' εξοχήν σύμβολο της αγάπης, αλλά και του πάθους, γι' αυτό και οι περισσότεροι εκφράζουν τον έρωτά τους μέσα από μια ανθοδέσμη με τριαντάφυλλα. Ο Φρόιντ θεωρούσε πως το τριαντάφυλλο συμβολίζει τη γυναικεία φύση, ενώ η μυθολογία αναφέρει πως η θεά Αφροδίτη καθώς αναδυόταν από τη θάλασσα έλαβε ως δώρο καλωσορίσματος λευκά τριαντάφυλλα. Όμως κατά λάθος πάτησε τα αγκάθια και από το αίμα της τα τριαντάφυλλα βάφτηκαν κόκκινα. Ένας άλλος μύθος αναφέρει πως κάποτε η Χλωρίδα βρήκε μια νύμφη νεκρή στο δάσος και μεταμόρφωσε το σώμα της σε λουλούδι. Κάλεσε τότε, την Αφροδίτη η οποία του έδωσε ομορφιά, το Διόνυσο το θεό του κρασιού και του γλεντιού, ο οποίος του έδωσε ευωδία και τον Απόλλωνα ο οποίος το έκανε με τη λάμψη του ήλιου να ανθίσει. Μάλιστα ο θεός του πολέμου ο Άρης ήταν αυτός που του χάρισε τα αγκάθια να προστατεύει το τριαντάφυλλο την ομορφιά του.
Δεν θα μπορούσε λοιπόν να λείπει από το Φεβρουάριο που είναι και η γιορτή των ερωτευμένων...

Μάρτιος, ο μήνας της Στερλίτσιας ή αλλιώς Πουλί του Παραδείσου. 
Είναι από τα πιο γνωστά λουλούδια στον κόσμο και συμβολίζει την ευτυχία. Μοιάζει σαν εξωτικό πουλί γι' αυτό και μέχρι το 1773 ονομαζόταν Πουλί του Παραδείσου. Το δεύτερο όνομά του το οφείλει στη Σαρλότ Στέρλιτς, σύζυγο του βασιλιά Γεωργίου Γ' της Αγγλίας, όταν ο βοταναλόγος και διευθυντής των βασιλικών κήπων. σερ Τζόσεφ Μπανκς, του έδωσε το όνομά της.

Απρίλιος, ο μήνας της Φρέζιας. 
Η Φρέζια που κατάγεται από την Αφρική, συμβολίζει την αθωότητα, τη φιλία και την εμπιστοσύνη. Τα χρώματά της είναι τόσα πολλά, που δίκαια θεωρείται ένα από τα πιο πολύχρωμα λουλούδια του κόσμου. Το σημερινό της όνομα το οφείλει στο γιατρό Φρίντριχ Φριζ και η λευκή είναι η πιο αρωματική εκδοχή του λουλουδιού αυτού.

Μάιος, ο μήνας της Μανόλιας. 
Το λουλούδι που συμβολίζει την αρχοντιά, την επιμονή και την αξιοπρέπεια. Τα δέντρα της Μανόλιας είναι από τα πιο όμορφα δέντρα της φύσης. Κατάγεται από την Ασία και το όνομά της το πήρε από το γιατρό Πιερ Μανιόλ, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι οι επιστήμονες που υποστηρίζουν πως το άρωμά της ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τα συναισθήματα και τη μνήμη. Στην κοσμετολογία το άρωμά της θεωρείται αλησμόνητο και σύμβολο της λάμψης και της φρεσκάδας.

Ιούνιος, του Ασιατικού Κρίνου ή αλλιώς Λίλιουμ Οριεντάλ.
Το λουλούδι αυτό, αποτελεί σύμβολο της αγνότητας, της αθανασίας, της ανάστασης, της αναγέννησης, της εγκράτειας, της γονιμότητας και της καρποφορίας. Είναι αφιερωμένο σε όλες τις παρθένες. Ίσως γι' αυτό να έγινε και η σύνδεσή του με την Παναγία, αφού το λουλούδι καθώς λένε οι βοτανολόγοι κατάγεται από την Παλαιστίνη. Στην Ευρώπη μεταφέρθηκε από Φοίνικες εμπόρους και ονομάστηκε Μαντόνα Λίλη από τους πρώτους αγιογράφους χριστιανούς που ζωγράφιζαν την Παναγία να κρατά ένα κρίνο.
Στην Ελλάδα, υπάρχουν πέντε είδη κρίνων, τα οποία τα περισσότερα φύονται στη βόρεια Ελλάδα. Το πιο γνωστό απ' όλα είναι το Λείριο το πάλλευκο ή αλλιώς κρινάκι της Παναγίας. Φυσικά, το χρώμα του δεν είναι μόνο λευκό. Πολλά είναι τα χρώματα και οι ποικιλίες για το λουλούδι αυτό, που ανθίζει τον Ιούνιο και αποτελεί ένα από τα απειλούμενα φυτά του Εθνικού Πάρκου της Οροσειράς της Ροδόπης.

Ιούλιος, ο μήνας της Ορχιδέας.
Ένα σπάνιας ομορφιάς λουλούδι, που συμβολίζει την αγάπη επειδή ανθίζει και αναπτύσσεται και κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες. Πολλοί είναι εκείνοι που τη συνδέουν και με τη γονιμότητα, γι' αυτό και τη δωρίζουν σε ζευγάρια που περιμένουν παιδί. Ανάλογα με το χρώμα της, υπάρχουν και περισσότεροι συμβολισμοί που όλοι συνδέονται με τη γυναικεία ομορφιά και την ξεχωριστή αγάπη που μπορεί να εμπνεύσει.

Αύγουστος, ο μήνας της λεβάντας.
Αποτελεί κυρίως σύμβολο της αφοσίωσης αλλά και του έρωτα, της προστασίας, της καθαρότητας, της μακροζωίας, της επιμονής και της ειρήνης. Το όνομά της προέρχεται από τη λατινική λέξη lavare που σημαίνει πλένω, καθαρίζω, ενώ έχει ιδιαίτερη σημασία για τους χριστιανούς, αφού - σύμφωνα με μια παράδοση - πίστευαν πως βάζοντας λεβάντα στις κλειδαρότρυπες μπορούσαν να κρατήσουν μακριά από το σπίτι τα φαντάσματα και κάθε κακό. Το μεθυστικό της άρωμα έχει την ιδιότητα να ηρεμεί και να κατευνάζει το νευρικό σύστημα και ίσως αυτός είναι ο κύριος λόγος που της προσδίδουν αυτές τις "μεταφυσικές" ιδιότητες. Εξάλλου είναι πολλοί εκείνοι που παραδέχονται πως στη θέα και μόνο των όμορφων μωβ λουλουδιών τους νιώθουν ευφορία και ηρεμία.

Σεπτέμβριος, ο μήνας της Καμέλιας. 
Η κόκκινη συμβολίζει τα ψυχικά χαρίσματα και η λευκή τη χάρη. Η Καμέλια, που είναι ένα αειθαλές δέντρο της Ιαπωνίας και της Κίνας, πήρε το όνομά της από τον Τζόρτζ Κάμελ, ένα ιησουήτη ιεραπόστολο, ο οποίος ταξίδεψε ως την Ασία για να μελετήσει τη χλωρίδα. Λέγεται αλλιώς και Ρόδο της Ιαπωνίας και περιλαμβάνει 250 διαφορετικά είδη. Δεν χάνει ποτέ τα φύλλα της, ενώ τα άνθη της διατηρούνται πάνω στο δέντρο για πολλούς μήνες. Φτάνει σε ύψος τα 20 μέτρα και κάποια είδη της όπως η Καμέλια η σινική, χρησιμοποιούνται ως ρόφημα.

Οκτώβριος, ο μήνας του Κρόκου.
Άλλο ένα λουλούδι με μωβ χρώμα σύμβολο της φιλίας, της ψυχαγωγίας και της μετάνοιας. Ο Κρόκος γνωστός από την αρχαιότητα, αποτέλεσε βασικό συστατικό της ζωής των αρχαίων Ελλήνων με χρήση που δεν περιοριζόταν μόνο στο φαγητό αλλά και στην ένδυση, αφού τον χρησιμοποιούσαν σαν μέσο βαφής υφασμάτων. Η μυθολογία θέλει τον Κρόκο να είναι φίλος του θεού Ερμή, ο οποίος έχασε τη ζωή του από το θεό, όταν τον χτύπησε στη διάρκεια παιχνιδιού, κατά λάθος στο κεφάλι. Στον τόπο που έπεσε νεκρός ο Κρόκος φύτρωσε ένα λουλούδι με μωβ χρώμα και από το αίμα που έσταξε από την πληγή, βάφτηκαν κόκκινοι οι στήμονές του. Για τους χριστιανούς, το άρωμα του κρόκου είναι ένα από τα 58 αρώματα που χρησιμοποιούνται από το Πατριαρχείο για την παρασκευή του Αγίου Μύρου.

Νοέμβριος, ο μήνας της Ανεμώνης. 
Η Ανεμώνη συμβολίζει την προσδοκία, την απλότητα αλλά και το εφήμερο. Το όνομά της ελληνικό, της το έδωσε ο άνεμος που βοηθά τα άνθη της να αναπτυχθούν αλλά σκορπίζει κιόλας τα πέταλά τους με το πρώτο του φύσημα. Γι' αυτό ονομάζεται και ανεμολούλουδο. Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν η Αφροδίτη βρήκε νεκρό τον αγαπημένο της Άδωνι από την οργή του θεού Άρη (που τον παράτησε για χάρη του όμορφου νέου) πήρε στην αγκαλιά της το άψυχο σώμα του και ράντισε την πληγή του με νέκταρ το οποίο αναμείχθηκε με το αίμα του και έδωσε αυτό το όμορφο λουλούδι, που όμως έχει μικρή διάρκεια ζωής. Έτσι προκύπτει και ο συμβολισμός του εφήμερου που προσδίδεται σ' αυτό.

Δεκέμβριος, ο μήνας του χριστουγεννιάτικου δέντρου, του έλατου. 
Ένα δέντρο αειθαλές, που δεν χάνει τα φύλλα του ούτε και το έντονο πράσινο χρώμα, γι' αυτό και συμβολίζει την αιωνιότητα και την αιώνια ζωή του Χριστού. Το τριγωνικό του σχήμα συμβολίζει την Αγία Τριάδα, ενώ τα πρώτα του στολίδια που ήταν καρποί του χειμώνα συμβόλιζαν την αναγέννηση. Αργότερα, όταν πια το έλατο μπήκε στα σπίτια, τα κόκκινα στολίδια συμβολίζουν τη θυσία του Σωτήρα μας, τα κεριά (και μετέπειτα φωτάκια) συμβολίζουν το Φως της Ζωής, που είναι ο Χριστός για κάθε χριστιανό και το άστρο στην κορυφή το αστέρι της Βηθλεέμ. Ο άγγελος που πολλές φορές αντικαθιστά το αστέρι, συμβολίζει τον Άγγελο Κυρίου που έφερε την είδηση της Γέννησης στον Ιωσήφ και την Παρθένο Μαρία.

Όλοι οι μήνες μαζί...




Αν σας άρεσε το ημερολόγιο αυτό και θέλετε να το τυπώσετε, πατήστε εδώ. Τυπώνεται σε μισό Α4. Το έχω ετοιμάσει έτσι ώστε να τυπώνονται δύο σε κάθε σελίδα για να μπορείτε να το κόψετε στη μέση...

Άλλα πέντε εκτυπώσιμα ημερολόγια, σας περιμένουν εδώ.

Ένας απλός τρόπος για να το φτιάξετε είναι αυτός της φωτογραφίας. Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες, αφήστε το σχόλιό σας, έτσι ώστε να κάνω ανάρτηση για την κατασκευή του, δίνοντάς σας και περισσότερες ιδέες.



Πηγές πληροφοριών: wikipedia.org
Κείμενο - σχεδιασμός ημερολογίου: to e-periodiko mas

Το ημερολόγιο είναι αποκλειστικά για ιδιωτική χρήση και 
μπορείτε να το κατεβάσετε για εκτύπωση Δωρεάν!
Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση του για εμπορικούς σκοπούς!
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
22 Σχόλια
Blogging και φιλία

Blogging και φιλία



Λένε, πως από την οθόνη του υπολογιστή,  δεν πρέπει να περιμένουμε ότι θα γνωρίσουμε ανθρώπους αληθινούς! Ούτε φιλίες χτίζονται με ηλεκτρονικά μέσα! Αν με ρωτάτε, είναι λάθος. Ο κάθε άνθρωπος βάζει την ποιότητά του σε ό,τι κάνει και αυτή είναι, που καθορίζει όλες τις σχέσεις του.

Μέσα από το blogging μου δόθηκε η ευκαιρία ή καλύτερα, είχα την τύχη να γνωρίσω ανθρώπους που αλλιώς δεν θα τους γνώριζα ποτέ. Ανθρώπους μοναδικούς, ξεχωριστούς, πραγματικούς θησαυρούς, που ο καθένας θα ήθελε στη ζωή του.

Για ένα τέτοιο πρόσωπο θέλω να σας μιλήσω σήμερα. Είναι η φίλη μου η Λία, ένα πλάσμα δοτικό και σεμνό, που αρθρογραφεί στο όμορφο blog της Lia in Vivo. Όσοι είστε bloggers σίγουρα την έχετε συναντήσει στα διαδικτυακά μονοπάτια.
Από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισα μέσα από τα κείμενά της, διαπίστωσα πως είναι ένα πλάσμα δυνατό, δοτικό και ακέραιο, με μια τόσο θετική στάση ζωής, που πρόθυμα μεταλαμπαδεύει σε όποιον τη διαβάσει.

Μας χωρίζει μεγάλη χιλιομετρική απόσταση, αλλά μας ενώνουν τόσα άλλα, που αυτό, είναι για μας μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Όταν τη χρειάστηκα, ήταν πάντα εκεί, για μένα. Πρόθυμη να με ακούσει, να με βοηθήσει, να σταθεί με όποιο τρόπο περνούσε από το χέρι της. Η ψυχρή (για άλλους) οθόνη έγινε για μας το μέσο να γνωριστούμε να επικοινωνήσουμε, να πάρουμε και να δώσουμε συναισθήματα, προβληματισμούς, λύσεις. Ήταν σα να την έχω δίπλα μου κι ας ήταν μακριά. Η φωνή μου ήταν τόσο ηχηρή στα αυτιά της χωρίς καν να αρθρώνω λέξη. Τα μαύρα σημάδια των γραμμάτων μετατρέπονταν σε μηνύματα που έβρισκαν αποδέκτη... πολλές φορές συμβαίνει να μιλάμε με ανθρώπους και να μη λέμε τίποτα ουσιαστικό και άλλες πάλι, έστω και μέσω υπολογιστή, να βρίσκουμε τους κώδικες που ξεκλειδώνουν συναισθήματα και γεμίζουν χαρά την ψυχή!


Αποφάσισα να σας μιλήσω για τη Λία και τη δουλειά της, όχι γιατί η ίδια επιζητεί την προβολή (χρειάστηκε κόπος να την πείσω για το σημερινό post), αλλά γιατί πιστεύω πως μέσα από τα κείμενά της μπορούν να βρουν απαντήσεις και να βοηθηθούν, πολλοί άνθρωποι και αυτό, δεν θέλω με τίποτα να το κρατήσω για τον εαυτό μου! Είναι αληθινή, γράφει με σεβασμό στον αναγνώστη, γιατί αγαπά τους ανθρώπους και προσπαθεί να τους ενθαρρύνει να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες και να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους, παραμένοντας κοντά στο Θεό.

Επισκεφτείτε το Lia in Vivo, διαβάστε τα κείμενά της, γνωρίστε τη και είμαι σίγουρη πως θα γίνει και δική σας αγαπημένη!
Λία με τιμάς με τη φιλία σου και σ’ ευχαριστώ πολύ, για όλα!
Να είσαι πάντα καλά, να δημιουργείς και να ομορφαίνεις τα πάντα γύρω σου!



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
19 Σχόλια
Η ομορφιά της μοναδικότητας

Η ομορφιά της μοναδικότητας



Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα ζώα; Η λογική θα μου απαντήσετε αμέσως και ασφαλώς έχετε δίκιο. Όταν όμως οι πράξεις των ανθρώπων στερούνται λογικής, αυτό τους εξομοιώνει με τα ζώα; Μπορεί να είναι αφελές το ερώτημα, αλλά τα γεγονότα πολλές φορές, σε κάνουν να αναρωτιέσαι...

Έχουν λεχθεί τόσα πολλά για το πρόβλημα του bullying, που δεν ξέρω αν μπορώ να πω κάτι παραπάνω ή διαφορετικό και μάλλον δεν χρειάζεται. Ναι, πραγματικά δεν χρειάζονται άλλα λόγια. Έχουν ειπωθεί όλα!!!

Πράξεις χρειάζονται! Πράξεις αποτροπής τέτοιων τραγικών φαινομένων! Το πως θα γίνουν τα λόγια πράξη, αυτό ίσως είναι το δυσκολότερο, αλλά εδώ που έφτασαν τα πράγματα δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως κάθε λέξη και κάθε πράξη της καθημερινότητάς μας, γίνεται παράδειγμα τρόπου σκέψης και ζωής στα παιδιά μας. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε. Εμείς πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη και το σεβασμό που χάσαμε, ως άνθρωποι και ως κοινωνία και ίσως και ως γονείς.

Δεν δικαιούμαστε να μην ξέρουμε. Δεν δικαιούμαστε να αμελούμε. Δεν έχουμε δικαίωμα σε άλλα λάθη. Είναι ήδη πολλά και τα βλέπουμε γύρω μας, όχι μόνο στο bullying... Εμείς δεν είμαστε που αντικαταστήσαμε την παρουσία μας στο πλευρό των παιδιών μας με αντικείμενα; Εμείς δεν είμαστε που ταυτίσαμε το "σ' αγαπώ" με το "σου αγοράζω"; Εμείς δεν είμαστε που χάσαμε την ουσία;...


Μην πολεμάς τη διαφορετικότητα. Ό,τι δεν σου μοιάζει, δεν σημαίνει ότι σε απειλεί.

Δεν γίνεται να είμαστε όλοι ίδιοι. Ούτε τα δάχτυλα των χεριών μας δεν είναι ίδια.

Βία δεν είναι μόνο το ξύλο. Βία είναι και η απόρριψη, η απομόνωση και ο εκφοβισμός.

Όταν οδηγούμε βρίζοντας, μαθαίνουμε στα παιδιά μας να βρίζουν.

Όταν διαφωνούμε με κάποιον και τον αποκαλούμε βλάκα, μόνο και μόνο επειδή δεν καταφέραμε να τον πείσουμε, μαθαίνουμε στα παιδιά μας, τη δική τους αδυναμία να την φορτώνουν στους άλλους.

Τα πράγματα είναι απλά, εμείς τα κάνουμε περίπλοκα θέλοντας να ωραιοποιήσουμε τους φόβους και τις αδυναμίες μας. Ό,τι δεν καταλαβαίνουμε, ό,τι δεν μας μοιάζει, ό,τι ξεχωρίζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σπεύδουμε να το χλευάσουμε, να το μειώσουμε, να το εξαφανίσουμε, αντί να σκεφτούμε... πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τα χρώματα; Πώς θα ήταν η γη με ολόιδια λουλούδια; Πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς τη μοναδικότητα;...







[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
8 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram