Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παιδιά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Παιδιά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
 Ένας ύμνος στη φιλία

Ένας ύμνος στη φιλία


 

Αρχική photo by Sincerely Media on Unsplash


Σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω ένα διαχρονικά επίκαιρο βιβλίο, που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη. Ένα χαστούκι στο ρατσισμό και το φασισμό μέσα από την πένα του Τζον Μπόιν. Πρόκειται για "Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα" που απευθύνεται σε ανθρώπους από 13 ως 113 χρόνων.

Είναι μια ιστορία, ύμνος στη φιλία και την αδελφικότητα που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Πρωταγωνιστής είναι ο οχτάχρονος Μπρούνο γιος Γερμανού στρατιωτικού που μετακομίζει με την οικογένειά του στο Ούστβιτς το σημερινό Άουσβιτς. 

Στη νέα γειτονιά το σπίτι του βρίσκεται να συνορεύει με το στρατόπεδο συγκέντρωσης των Εβραίων κάτι που το παιδί ούτε γνωρίζει, ούτε και καταλαβαίνει γιατί κρατούνται εκεί φυλακισμένοι αυτοί οι άνθρωποι. Όπως δεν μπορεί να καταλάβει και το μίσος που τρέφει γι' αυτούς ο πατέρας του, που είναι ο Διοικητής του στρατοπέδου. 

Η μέρα που γνώρισε το Σμούελ, ένα εβραιόπουλο από την άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος, ήταν η μέρα που ξεκίνησε μια δυνατή και αγνή φιλία ανάμεσα στα δύο παιδιά που κάτω από άλλες συνθήκες θα έπαιζαν ξένοιαστα στην εξοχή. Όμως αυτά, τα χωρίζει αυτό το συρματόπλεγμα, κάτι που τα στεναχωρεί βαθιά. Έτσι, την τελευταία μέρα, πριν ο Μπρούνο επιστρέψει ξανά στο Βερολίνο, παίρνει την απόφαση να περάσει κρυφά από την άλλη πλευρά για να δει το φίλο του και να παίξει μαζί του. Από τότε κανείς δεν τον είδε...

Στον αναγνώστη δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει τη ζωή μέσα στο στρατόπεδο έτσι όπως την είδε ο οχτάχρονος πρωταγωνιστής και γίνεται μια εξαιρετική καταγραφή των ανθρωπίνων σχέσεων μέσα στον παράλογο πόλεμο που βίωσε η Ευρώπη, ενώ η απαγορευμένη φιλία των δύο παιδιών, εξυμνείται με τρόπο μοναδικό κάνοντάς μας να κατανοούμε με ευκολία πόσο ανούσιοι όσο και επικίνδυνοι είναι οι διαχωρισμοί για την ανθρωπότητα. 

Ο συγγραφέας Τζον Μπόιν γεννήθηκε το 1971 στην Ιρλανδία και σπούδασε φιλολογία στο Trinity College του Δουβλίνου, ενώ παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής στο University of East Anglia, στο Norwich, όπου και δίδαξε αργότερα. "Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα" είναι το πρώτο του βιβλίο για παιδιά, που στην πραγματικότητα απευθύνεται σε μεγάλους ή αν θέλετε σε όλους.

Το βιβλίο θεωρείται εκδοτικό φαινόμενο, αφού εκδόθηκε σε πολλές γλώσσες και κυκλοφορεί σε 44 χώρες. Μάλιστα ήταν υποψήφιο για δέκα λογοτεχνικά βραβεία, ενώ έγινε και ταινία (απ' όπου και η ένθετη φωτογραφία).

Αν λοιπόν δεν το έχετε ήδη, αποκτήστε το και δωρίστε το!









[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
6 Σχόλια
Η ομορφιά της μοναδικότητας

Η ομορφιά της μοναδικότητας



Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από τα ζώα; Η λογική θα μου απαντήσετε αμέσως και ασφαλώς έχετε δίκιο. Όταν όμως οι πράξεις των ανθρώπων στερούνται λογικής, αυτό τους εξομοιώνει με τα ζώα; Μπορεί να είναι αφελές το ερώτημα, αλλά τα γεγονότα πολλές φορές, σε κάνουν να αναρωτιέσαι...

Έχουν λεχθεί τόσα πολλά για το πρόβλημα του bullying, που δεν ξέρω αν μπορώ να πω κάτι παραπάνω ή διαφορετικό και μάλλον δεν χρειάζεται. Ναι, πραγματικά δεν χρειάζονται άλλα λόγια. Έχουν ειπωθεί όλα!!!

Πράξεις χρειάζονται! Πράξεις αποτροπής τέτοιων τραγικών φαινομένων! Το πως θα γίνουν τα λόγια πράξη, αυτό ίσως είναι το δυσκολότερο, αλλά εδώ που έφτασαν τα πράγματα δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως κάθε λέξη και κάθε πράξη της καθημερινότητάς μας, γίνεται παράδειγμα τρόπου σκέψης και ζωής στα παιδιά μας. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε. Εμείς πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη και το σεβασμό που χάσαμε, ως άνθρωποι και ως κοινωνία και ίσως και ως γονείς.

Δεν δικαιούμαστε να μην ξέρουμε. Δεν δικαιούμαστε να αμελούμε. Δεν έχουμε δικαίωμα σε άλλα λάθη. Είναι ήδη πολλά και τα βλέπουμε γύρω μας, όχι μόνο στο bullying... Εμείς δεν είμαστε που αντικαταστήσαμε την παρουσία μας στο πλευρό των παιδιών μας με αντικείμενα; Εμείς δεν είμαστε που ταυτίσαμε το "σ' αγαπώ" με το "σου αγοράζω"; Εμείς δεν είμαστε που χάσαμε την ουσία;...


Μην πολεμάς τη διαφορετικότητα. Ό,τι δεν σου μοιάζει, δεν σημαίνει ότι σε απειλεί.

Δεν γίνεται να είμαστε όλοι ίδιοι. Ούτε τα δάχτυλα των χεριών μας δεν είναι ίδια.

Βία δεν είναι μόνο το ξύλο. Βία είναι και η απόρριψη, η απομόνωση και ο εκφοβισμός.

Όταν οδηγούμε βρίζοντας, μαθαίνουμε στα παιδιά μας να βρίζουν.

Όταν διαφωνούμε με κάποιον και τον αποκαλούμε βλάκα, μόνο και μόνο επειδή δεν καταφέραμε να τον πείσουμε, μαθαίνουμε στα παιδιά μας, τη δική τους αδυναμία να την φορτώνουν στους άλλους.

Τα πράγματα είναι απλά, εμείς τα κάνουμε περίπλοκα θέλοντας να ωραιοποιήσουμε τους φόβους και τις αδυναμίες μας. Ό,τι δεν καταλαβαίνουμε, ό,τι δεν μας μοιάζει, ό,τι ξεχωρίζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σπεύδουμε να το χλευάσουμε, να το μειώσουμε, να το εξαφανίσουμε, αντί να σκεφτούμε... πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς τα χρώματα; Πώς θα ήταν η γη με ολόιδια λουλούδια; Πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς τη μοναδικότητα;...







[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
8 Σχόλια
5 κανόνες για να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας να είναι τακτικά και οργανωμένα

5 κανόνες για να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας να είναι τακτικά και οργανωμένα



Όσοι μεγαλώνουν παιδιά ξέρουν πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να έχουν το σπίτι τους τακτοποιημένο. Για να μη βρίσκετε διαρκώς στο διάβα σας παιχνίδια, παπούτσια ή άλλα αντικείμενα που σίγουρα παίρνουν χρόνο και ενέργεια για να μαζευτούν, βρήκαμε πέντε χρυσούς κανόνες που θα βοηθήσουν τα παιδιά σας να γίνουν τακτικά και οργανωμένα, κάνοντας τη ζωή όλων μέσα στο σπίτι πολύ πιο ευχάριστη.

1. Δώστε τους πρώτα το καλό παράδειγμα.
Τα παιδιά ως γνωστό παρατηρούν, απορροφούν και μιμούνται ανάλογα με την ηλικία τους. Αν εσείς πρώτα είστε τακτικοί και οργανωτικοί θα έχουν ένα επιπλέον λόγο να σας ακολουθήσουν. Αν για παράδειγμα σημειώνετε όσα θέλετε να κάνετε μέσα στη μέρα σας σε ένα ημερολόγιο, μη διστάσετε να τους το πείτε εξηγώντας τους το λόγο που το κάνετε. Δεν θα αργήσουν να σας μιμηθούν.

2. Ο καθένας στο χώρο του.
Εξηγήστε τους πως όπως οι άνθρωποι έχουν ένα σπίτι, (το δικό τους χώρο) έτσι συμβαίνει και με τα αντικείμενα. Βοηθήστε τα να κατανοήσουν πως τα παιχνίδια και τα ρούχα τους για να είναι "ασφαλή" χρειάζονται ένα "σπίτι" που μπορεί να είναι ένα μεγάλο κουτί (για τα παιχνίδια) και τα συρτάρια ή η ντουλάπα για τα ρούχα τους. Έτσι θα γνωρίζουν πού θα πρέπει να επιστρέψουν κάθε αντικείμενο που θα χρησιμοποιήσουν. Για τα μεγαλύτερα παιδιά, μη διστάσετε να βάλετε ετικέτες σε κουτιά και συρτάρια βοηθώντας τα να αναπτύξουν κι άλλες δεξιότητες.

3. Ανάλογα με την ηλικία τους.
Δεν περιμένουμε βέβαια το παιδάκι των τριών χρόνων να διαβάσει ετικέτες ή να κρατήσει ημερολόγιο. Εκεί θα λειτουργήσει καλύτερα το δικό σας παράδειγμα και η παρότρυνση από σας να βάλει τα παιχνίδια του στο σπιτάκι τους. Για τα μεγαλύτερα όμως αγοράστε τους ή φτιάξτε μόνες σας τα κατάλληλα σημειωματάρια - ημερολόγια έτσι ώστε να μπορούν να γράφουν όσα θέλουν να κάνουν. Ένας δημιουργικός τρόπος να έχουν αυτό ακριβώς που χρειάζονται είναι να φτιάξετε ημερολόγια μαζί τους. Δημιουργήστε μια ατμόσφαιρα παιχνιδιού γύρω από την όλη διαδικασία. Αν υπάρχει μια δουλειά που μπορούν να κάνουν γράψτε τη μαζί στο ημερολόγιο και αφήστε το να να νιώσει υπεύθυνο για ό,τι αναλαμβάνει. Στόχος δεν είναι να μετατρέψουμε τα παιδιά σε στρατιωτάκια που εκτελούν εντολές, αλλά μέσα από μια διάθεση παιχνιδιού να τους δείξουμε ένα τρόπο για να γίνει η ζωή τους ευκολότερη.

4.Υιοθετήστε τακτικές συνήθειες
Βοηθήστε τα παιδιά να καθαρίζουν και να τακτοποιούν ό,τι έχουν "σκορπίσει" στο τέλος της μέρας. Μια φορά το χρόνο (τουλάχιστον) διδάξτε τα πώς να αξιολογήσουν τα ρούχα και τα παιχνίδια τους και να αποφασίσουν ποια δεν τους κάνουν και μπορούν να τα δώσουν σε άλλα παιδιά. Αφού τα συγκεντρώσετε πάρτε τα παιδιά μαζί σας όπου αποφασίσετε να τα δώσετε. Αντικαταστήστε τη φράση "το πετάω στα σκουπίδια" με τη φράση "το δίνω σε άλλους που το χρειάζονται" στο λεξιλόγιό σας και θα διαπιστώσετε πως τα παιδιά σας θα ανταποκριθούν με μεγάλη δοτικότητα.

5. Υπομονή!
Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να γίνουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζεται υπομονή αφού το κάθε παιδί, ανάλογα και με την ηλικία του, έχει το δικό του ρυθμό. Μην απογοητευτείτε με την πρώτη αντίδραση. Σιγά - σιγά θα αποκτηθεί η καινούργια ρουτίνα, που εξαρτάται πρώτα από σας. Άλλωστε θέλουν πολύ δρόμο για να γίνουν ενήλικες και σαν γονείς έχετε όλο το χρόνο να τα διδάξετε!




Το βρήκαμε στο goodhousekeeping.co.uk

Μετάφραση - προσαρμογή κειμένου: to e-periodiko mas






[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Είναι δυσλεξία;

Είναι δυσλεξία;



Δυσλεξία αυτός ο εφιάλτης..

   Μου το είπε η φίλη μου, το διάβασα σ'ένα περιοδικό, το άκουσα στην τηλεόραση...
Αυτές είναι οι συνηθισμένες δηλώσεις της πανικοβλημένης μάνας που το ΄χει σιγουράκι ότι το καμάρι της είναι δυσλεξικό (κάτι σαν να έχει το μεταδοτικό νόσημα).
  Δεν μιλάει καλά , δεν προφέρει κάποια σύμφωνα, γράφει ανάποδα .Τι ανάγκη έχουμε περισσότερων αποδείξεων λοιπόν;
   Πώς θα σου φαινόταν αν σου έλεγα ότι όλα αυτά είναι εντελώς λάθος και ότι άδικα αγχώνεσαι;
Θες απόδειξη; Διάβασε  τότε...

- Η δυσλεξία περιλαμβάνεται στο γενικό όρο μαθησιακές δυσκολίες. Πρόκειται για ένα σύνολο πραγμάτων που όταν συνυπάρχουν κάνουν αυτό ακριβώς που λέει η λέξη. Δυσκολεύουν τον παιδί στον γραπτό λόγο του. Προσοχή,δεν χρειάζεται να τρέχετε στον παιδίατρο. Δεν θεραπεύεται με αντιβίωση και δεν κολλάει!!
Μπορεί όμως κάποιος στην οικογένεια να έχει αντιμετωπίσει μαθησιακές δυσκολίες και να μην το ξέρει. Αυτό που έλεγαν κάποτε.."δεν τα παίρνει τα γράμματα" σου φαίνεται γνώριμο;Το έλεγαν και για σένα μαμά ή μπαμπά;
- Η δυσλεξία περιλαμβάνει δυσκολία κυρίως στον γραπτό λόγο και  στα μαθηματικά αλλά μπορεί να δυσκολεύει και τα θεωρητικά μαθήματα. Για να την αντιληφθούμε όμως, πρέπει το παιδί να έχει μάθει να γράφει! Το πεντάχρονο παιδί σου, μπορεί να γράφει αλλά δεν κατέχει ακόμα τον γραπτό λόγο σε όλο του το εύρος. 


- Σε ένα δυσλεξικό παιδί μπορεί να παρατηρήσουμε ότι δυσκολεύεται να αφηγηθεί μια μικρή ιστορία που μόλις άκουσε ή διάβασε, δυσκολεύεται να ολοκληρώσει μόνο του και να κατανοήσει τι διάβασε, να ακολουθήσει απλές οδηγίες ειδικά αν πρέπει να τηρήσει συγκεκριμένη σειρά στην εκτέλεση τους, να απαντήσει σε ερωτήσεις που ζητούν να περιγράψει ένα γεγονός, δυσκολεύεται να κάνει απλές μαθηματικές πράξεις  και να ξεχωρίσει τα σύμβολα του γραπτού λόγου γράμματα - αριθμούς. 
Μπορεί να γράφει καθρεπτικά  αυτό που λέμε ανάποδα, να αντιστρέφει γράμματα, να παραλείπει γράμματα λέξεις ή ακόμα και φράσεις. Συνήθως συνυπάρχει δυσγραφία, δηλαδή πολύ ακατάστατος γραφικός χαρακτήρας. 

Να γράφει αρχίζοντας από οποιοδήποτε σημείο στο χαρτί, να δυσκολεύεται στην αντιγραφή και να μην μπορεί να αναγνωρίσει τα λάθη του.
Δυσκολεύεται να μάθει τους ορθογραφικούς κανόνες και κυρίως να τους εφαρμόσει, υποφέρει να θυμηθεί τον πίνακα του πολλαπλασιασμού και τη διαδικασία της διαίρεσης. 
Δυσκολεύεται στην ανάγνωση  και  ο εφιάλτης του είναι να του πεις: "διάβασε από μέσα σου τη σελίδα και πες μου τι κατάλαβες".
  Όμως όπως αντιλαμβάνεσαι όλα αυτά για τα διαπιστώσεις, το παιδί πρέπει να έχει τουλάχιστον ολοκληρώσει την πρώτη δημοτικού! 
Όλα αυτά και πολλά άλλα που δεν έχει νόημα να τα γράψω, μπορεί να τα παρατηρήσεις εσύ και η δασκάλα του δημοτικού και να μπουν υποψίες. Σ'αυτήν την περίπτωση θα σου ζητηθεί να πας το παιδί για κάποιες συνεδρίες σε κέντρο διάγνωσης . Μόνο αφού ολοκληρώσει τα τεστ του και το πόρισμα είναι θετικό, θα μπορείς να μιλάς για δυσλεξία. Ποτέ πριν!


-  Η δυσλεξία καμιά φορά  συνυπάρχει με  άλλες διαταραχές  όπως υπερκινητικότητα, ανωριμότητα, δυσκολίες στην άρθρωση, δυσκολίες στις δεξιότητες όπως η ισορροπία και η αμφιπλευρικότητα ακόμα και οριακή νοημοσύνη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ένα παιδί με ανωριμότητα  (απόκλιση δηλαδή από  πραγματική ηλικία. Ενώ είναι πέντε χρονών, η ωριμότητα του είναι για τεσσάρων ή και πιο κάτω) είναι δυσλεξικό. Όμως σε δυσλεξικά παιδιά συμβαίνει  να παρατηρούνται επιπλέον κάποιες απ'αυτές τις δυσκολίες.
- Οι μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να δημιουργήσουν και θέματα συμπεριφοράς μέσα στην τάξη. Μπορεί να σου λέει ο δάσκαλος ότι χαζεύει, δεν προσέχει, κάνει φασαρία. Αυτό είναι επακόλουθο όταν δυσκολεύεται να παρακολουθήσει το μάθημα.
- Στο νηπιαγωγείο η δασκάλα μπορεί  να αντιληφθεί κάποια απόκλιση στην ωριμότητα, δυσκολίες στις δεξιότητες, να διαπιστώσει ότι ένα παιδί μπορεί να γράφει και με τα δυο χέρια, σημάδι ότι δεν έχει ακόμα υπερισχύσει το ένα από τα δυο ημισφαίρια του εγκεφάλου του, αλλά δεν μπορεί να σου μιλήσει για δυσλεξία. 

Οι λόγοι είναι δυο. Πρώτον γιατί είναι πολύ νωρίς και δεύτερον γιατί δεν είναι ειδική παιδαγωγός ή παιδοψυχολόγος και δεν έχει κάνει κανένα διαγνωστικό τεστ! Μπορεί όμως να της χτυπήσει ένα καμπανάκι και να σου ζητήσει ακόμα από τα πέντε του χρόνια να  απευθυνθείς σε κάποιο κέντρο διάγνωσης. Αυτό γίνεται γιατί όλες οι δυσκολίες ΔΕΝ είναι δυσλεξία! Υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα εξίσου, αν όχι περισσότερο ενοχλητικά από τη δυσλεξία. Άκουσέ την και πήγαινε να δεις έναν ειδικό. Θα βοηθήσει κι εσένα να καταλάβεις το παιδί σου, κι εκείνη να διαχειριστεί σωστά την όποια δυσκολία. Θα σε απαλλάξει ακόμα από τις τύψεις που σίγουρα έχεις όταν ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου για τις δυσκολίες του παιδιού σου.
- Στο νηπιαγωγείο η καθρεπτική γραφή είναι απολύτως φυσιολογική ακόμα και για ένα παιδί που από την αρχή που έπιασε στα χέρια του μολύβι γράφει ίσια.



- Και έρχεται το πόρισμα. Το παιδί έχει ανάγκη από βοήθεια. Μίλησε αμέσως στη δασκάλα του. Δεν έχει ντροπές εδώ. Οτιδήποτε κι αν είναι, μπορεί να αντιμετωπιστεί. Όσο νωρίτερα τόσο πιο αποτελεσματικά.
- Πάντα να θυμάσαι ότι τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες  έχουν να αντιμετωπίσουν τον περίγυρο τους, που τα βλέπει ως τεμπέληδες, απρόσεκτους, χαζούς. Καταλαβαίνουν ότι υπολείπονται του μέσου συμμαθητή τους στις επιδόσεις οι οποίες είναι φτωχές σε σχέση με την προσπάθεια που καταβάλλουν. Η ταμπέλα "δεν είμαι καλός μαθητής" μπαίνει πολύ νωρίς από τα ίδια για τον εαυτό τους. Αργότερα συνοδεύεται από το " είμαι άχρηστος - η. Διαψεύδω τις προσδοκίες των γονιών μου"... Τα παιδιά αυτά χρειάζονται  βοήθεια για να μπορέσουν να αποδεχτούν τον εαυτό τους όπως είναι. Έχουν συχνά χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση , μπορεί να είναι δειλά και μαζεμένα ή φασαριόζικα ή ανυπάκουα και εριστικά. Αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή νιώθουν μειονεκτικά. Ειδικά, αν το περιβάλλον τους δεν έχει φροντίσει από νωρίς, να πάρουν τη βοήθεια που χρειάζονται. Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα! 

- Το να έχεις ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες, σημαίνει ότι πρέπει να μάθεις να ισορροπείς εσύ γονιέ! Πρόσεξε μην πας στην άλλη άκρη και το αντιμετωπίζεις σαν άρρωστο! Πρόσεξε μην αρχίσεις να δικαιολογείς τα πάντα στη συμπεριφορά του σε στυλ "το παιδί μου πρέπει να εξαιρείται γιατί έχει πρόβλημα".
- Τελικά μαζί με το παιδί σου πρέπει να μάθεις κι εσύ να ζεις με τις μαθησιακές του δυσκολίες. Μπορεί στην πορεία κι αν τις αντιμετωπίσεις, να βελτιωθούν θεαματικά τόσο που αν πεις σε κάποιον γι'αυτές να μη σε πιστεύει. Όμως θα είναι πάντα εκεί!
- Τέλος να έχεις υπόψη ότι για να καταφέρει το παιδί σου να βγει νικητής στον αγώνα του, πρέπει πρώτα εσύ να το αποδεχθείς. Όχι σαν προβληματικό,  ούτε σαν να μην συμβαίνει τίποτα
Αλλά σαν ένα ξεχωριστό, μοναδικό και ανεπανάληπτο παιδί  που δεν υπολείπεται σε τίποτα  από κανένα άλλο!!!





Σημείωση: Το κείμενο είναι από το blog μιας καλής φίλης νηπιαγωγού, που πλέον δυστυχώς, είναι κλειστό. Μας έδωσε όμως την άδεια να το δημοσιεύσουμε. 
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram