Παραδοσιακά τα αυγά της Λαμπρής είναι πάντα κόκκινα. Αυτά που σας προτείνω, είναι μια κατασκευής της τελευταίας στιγμής, που γίνεται γρήγορα και δίνει μια άλλη νότα έξω από τα συνηθισμένα, τόσο στο σπίτι, όσο και στο γιορτινό τραπέζι αφού μπορείτε να τοποθετήσετε ένα αυγουλάκι στη θέση του κάθε καλεσμένου σας...



Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Φτιάξτε με πηλό που στεγνώνει στον αέρα μερικά αυγά, σε διάφορα μεγέθη. Έτσι κι αλλιώς τα χειροποίητα ποτέ δεν μπορεί να είναι ακριβώς ίδια, αυτή είναι και η ομορφιά τους, άλλωστε.


Στη συνέχεια βάψτε κάποια με χρυσή μπογιά και σε άλλα σχεδιάστε χαριτωμένες βούλες ή ακανόνιστε γραμμές.



Αν τα χρησιμοποιήσετε για το τραπέζι της Ανάστασης θα χρειαστείτε καρτελάκια (τα γνωστά cart visit), θερμοκόλλα και ένα χρυσό μαρκαδόρο. Κολλήστε το αυγό στην άκρη της καρτούλας, γράψτε το όνομα του καλεσμένου σας και είναι έτοιμα να τοποθετηθούν στο τραπέζι!


Αν πάλι τα θέλετε μόνο για διακόσμηση, τότε δεν έχετε παρά να αφήσετε τη φαντασία σας να σας οδηγήσει. Εγώ απλά τα έβαλα σε διάφανα μπωλ...

Περιμένω όπως πάντα τις εντυπώσεις σας

Πριν από κάμποσους μήνες έμαθα για το Ξεblogάρισμα και τη δράση του και αποφάσισα να στείλω μερικά χειροποίητα στολίδια για το χριστουγεννιάτικο bazaar του. Όταν έμαθα πως γίνεται και πασχαλινό, έφτιαξα λαμπάδες που χρειάζονταν και τις έστειλα, για να ενισχύσω την προσπάθειά του. Βλέπετε είναι τόσοι άνθρωποι που έχουν ανάγκη από τη βοήθειά μας, που κάθε αντικείμενο μικρό ή μεγάλο είναι πάντα ευπρόσδεκτο.

Αν τα αυγουλάκια είναι μεγάλα σε μέγεθος μπορείτε να τα περάσετε στο σύρμα, για καλύτερο αποτέλεσμα.

Οι φωτογραφίες και οι συμβουλές κατασκευής, είναι της φίλης Ειρήνης Μητούδη Interior Designer - Διακοσμήτρια - Μελέτη - Επίβλεψη (επαγγελματικών χώρων, κατοικιών, καταστημάτων)

Η αγαπημένη μου φίλη η Γιάννα από το syros2js, προ(σ)κάλεσε σε ένα παιχνίδι έμπνευσης και δημιουργίας, όλες τις blogger της blogoπαρέας, που στάθηκε πειρασμός!

Μια γραμμή, μια απλή γραμμούλα, που πιο πολύ θύμιζε τρίχα σγουρή, όπως έγραψε και η ίδια, έπρεπε να γίνει η αρχή μιας μικρής δημιουργίας, που να την περιέχει...

Αντίκρισα την παραπάνω εικόνα καθώς και τις δημιουργίες άλλων φίλων και εντυπωσιάστηκα από το αποτέλεσμα. Δεν σας κρύβω πως αναμετρηθήκαμε για αρκετή ώρα... την κοίταζα, με κοίταζε και τούμπαλιν! Πάνω που ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω και να πω, άστο δεν είναι για μένα, μου ήρθε στο μυαλό το σχέδιο που έκανα ...καδράκι!!!

Αν θέλετε να προσπαθήσετε κι εσείς, δεν έχετε παρά να αντιγράψετε την εικόνα από εδώ και να φτιάξετε κάτι με οδηγό, τι άλλο, τη φαντασία!
Αν πάλι, θέλετε απλά να θαυμάσετε τις δημιουργίες που ήδη έχουν γίνει δεν έχετε παρά να πατήσετε εδώ.

Περιμένω όπως πάντα τη γνώμη σας...

Μπορεί ημερολογιακά η Άνοιξη να κάνει τα πρώτα της βήματα, όμως ο καιρός δεν συμφωνεί! Κόντρα στις κακές καιρικές συνθήκες είναι η μικρή κατασκευή που προτείνω, μια που "φυλακίζει" το πνεύμα της άνοιξης, με χειροποίητα λουλούδια.
Θέλετε να δείτε πώς γίνονται;...


Είναι εύκολο, αρκεί να θυμηθούμε τα παιχνίδια που κάναμε με τις πλαστελίνες, όταν ήμασταν παιδιά. Βέβαια, εδώ τη δουλειά της πλαστελίνης αναλαμβάνει ο λευκός πηλός που στεγνώνει στον αέρα και με λίγη υπομονή δίνει αυτό το αποτέλεσμα...


Πρώτα, τα τριανταφυλλάκια, μετά τα κρινάκια και τελευταία τα φύλλα... Έτσι τα έφτιαξα και τα άφησα να στεγνώσουν. Με τον ίδιο τρόπο έγιναν και τα πιο μεγάλα (σε μέγεθος) λουλούδια, τα οποία όταν στέγνωσαν εντελώς, τα τοποθέτησα σ' ένα κομμάτι ξύλου (περίσσευμα από κατασκευές στο σπίτι). Στη συνέχεια έβαψα τα φύλλα χρυσά και κάποιες λεπτομέρειες από τα λουλούδια, έτσι για να δώσω έμφαση στη σύνθεση.
Ιδού λοιπόν, το αποτέλεσμα.


Μόλις αυτά, πήραν τη θέση τους, πάνω στο γραφείο μου, σκέφτηκα να φτιάξω δύο ακόμα για το τραπέζι του σαλονιού. Εδώ τα πράγματα ήταν πιο απλά και λίγο πιο μεγάλα...
Δύο μόνο λουλούδια που θυμίζουν νούφαρα, μπήκαν πάνω στο ξύλο, που βάφτηκε με πιο σκούρο από το φυσικό του, βερνίκι για να τονίσω την αντίθεση. Μαζί, έφτιαξα και τρία ...βραχάκια, θέλοντας να αντιγράψω το πνεύμα των κινέζικων κήπων...


Εύχομαι καλή Σαρακοστή σε όλους!...

Από ευτυχή σύμπτωση, η ανάρτηση αυτή συνέπεσε με την αρχή του νέου δρώμενου στη blogoγειτονιά της αγαπημένης μας Αριστέας "Μέρες Άνοιξης" και είναι μεγάλη η χαρά μου, που έτυχε να το ξεκινήσω εγώ...

Κάθε χρόνο μετά τις γιορτές, έρχεται η ώρα να αποχωριστούμε όλη αυτή τη χαρούμενη και ζεστή διακόσμηση. Ποτέ δεν ήταν ευχάριστο για καμιά μας, όμως υπάρχουν μερικοί τρόποι να κρατήσουμε την όμορφη ατμόσφαιρα για πολύ περισσότερο.

Αν για παράδειγμα, σας δώρισαν ή φτιάξατε μόνες σας (όπως κάναμε εμείς) μια χριστουγεννιάτικη σύνθεση όπως αυτή της φωτογραφίας, μπορείτε να την κρατήσετε και μετά τις γιορτές, αντικαθιστώντας όλα τα χρυσαφί μέρη με καρπούς, κουκουνάρια, ξύλα κανέλας, φλούδες δέντρων και το κόκκινο κερί με λευκό.


Το αποτέλεσμα, θα είναι εξίσου χαρούμενο, άκρως χειμωνιάτικο και ποτίζοντάς το τακτικά θα σας κάνει παρέα για αρκετό καιρό.

Γεμίστε μερικά βάζα με νερό, βυθίστε μερικά γυμνά κλαδιά και ανάψτε ένα κεράκι που επιπλέει. Το αποτέλεσμα είναι μαγευτικό όπως βλέπετε!
Λίγο ...χιόνι, μερικά βάζα, χοντρά κεράκια κι έτοιμο!


Χιονισμένα κεριά κι εδώ!...
Αυτοί οι τάρανδοι, έμεινα να κάνουν παρέα με τα κεράκια στα ρετρό ποτήρια και τα κουκουνάρια!


Λίγα κουκουνάρια, μπορούν να συγκρατήσουν τα λευκά κεριά... αλλά και τα χοντρά!


Αρωματικά φυτά, τυλιγμένα με εφημερίδα, σπάγκο και δαντελένια κορδέλα!
Κουκουνάρια που έγιναν κηροπήγια!


Απλά και χαριτωμένα. Εκτός από την αρχική, τις υπόλοιπες προτάσεις είναι από το  Pinterest, όπου οι ιδέες είναι ανεξάντλητες.

Ό,τι κι αν επιλέξετε, θυμηθείτε: Το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν μπορεί να κρατηθεί γύρω μας, αν πρώτα δεν το έχουμε κρατήσει μέσα μας! Να είστε όλοι, καλά!...

Λίγες βδομάδες πριν στο blog της καλής μας φίλης της Μαρίας, "Ιδέες για διακόσμηση" είδα τις προτάσεις που είχε συλλέξει για μεταλλικές ροζ - χρυσό πινελιές στο χώρο, που ομολογώ με γοήτευσαν.

Θέλοντας να προσαρμόσω το στυλ αυτό στο δικό μου σπίτι, δεν μπορούσα βεβαίως να αλλάξω ούτε το χρώμα του καναπέ μου αλλά ούτε να αγοράσω καινούργια διακοσμητικά, όσο όμορφα κι αν είναι...

Μπορούσα όμως να δώσω λίγη από τη γοητεία του ροζ - χρυσού αλλάζοντας χρώμα σε κάποια αντικείμενα. Με ένα bronze spray, έβαψα κάποια μεταλλικά διακοσμητικά που φύλαγα στα ντουλάπια μήνες τώρα και σας δείχνω το αποτέλεσμα.


Το μεταλλικό μήλο έγινε ροζ - χρυσό από μαύρο. Μαζί του βάφτηκε και το κερί καθώς και δυο θαλασσόξυλα για να κάνουν παρέα στη σύνθεση της τραπεζαρίας... ο τοίχος πίσω τους ήταν στο χρώμα αυτό και έδεσε πολύ καλά μαζί τους.

Τα ψηλά κηροπήγια βάφτηκαν με το ίδιο spray μαζί με το κουκουνάρι για να του κάνει παρέα και τοποθετήθηκαν δίπλα στο τζάκι. Δυστυχώς δεν μπορεί η φωτογραφία να αποτυπώσει τις λάμψεις που παίρνουν όταν είναι αναμμένο.


Στο γνωστό σας πια τραπέζι μέσης βάφτηκε ένα βότσαλο μόνο για να παίξει το παιχνίδι του "αρνητικού - θετικού" με τα bronze κηροπήγια....

Ίδια τακτική ακολουθήθηκε κι εδώ. Τα βάζα - κηροπήγια (ναι αγαπώ τα κεριά) βάφτηκαν με την ίδια μπογιά. Στο κάδρο πάνω τους, χρειάστηκε να προσθέσω ένα bronze περίγραμμα για να είναι ασορτί.


Εδώ μπορείτε να δείτε πιο καθαρά πώς μπορεί να γίνει. Πήρα ένα χαρτόνι λεπτό και έκοψα μια λωρίδα στις διαστάσεις που χρειαζόμουν για το περίγραμμα, το έβαψα, περίμενα φυσικά να στεγνώσει καλά και το πρόσθεσα στο θέμα του κάδρου με κολλητική ταινία διπλής όψης.

Το σπίτι ανανεώθηκε μαζί και η διάθεσή μου και το κυριότερο, το μόνο που ξόδεψα ήταν τα χρήματα για το spray τα οποία ήταν ελάχιστα.

Αν σας άρεσε η πρότασή μου, δοκιμάστε τη και αν θέλετε στείλτε τις αλλαγές σας στο περιοδικό, να τις θαυμάσουμε. Όσοι είστε bloggers, είμαι σίγουρη πως θα τις αναρτήσετε και θα μας ειδοποιήσετε, για να μπορέσουμε να τις δούμε...

Το τραπέζι αυτό, προέκυψε από ένα συνδυασμό και μια ανάγκη. Ο συνδυασμός προφανής και θα σας τον δείξω βήμα, βήμα. Η ανάγκη ήρθε από τον γωνιακό καναπέ...

Το τραπέζι που είχα και ομολογώ πως δεν ήθελα να το βγάλω σε αχρηστία, μπορούσε να εξυπηρετήσει μόνο όσους κάθονταν από τη μια μεριά του καναπέ. Όσοι έκαναν το λάθος να καθίσουν στην άλλη, έμεναν παραπονεμένοι, ψάχνοντας πού θα αφήσουν το ποτήρι τους.


Έτσι άρχισα να σκέφτομαι με τι τρόπο θα δοθεί λύση. Το τραπεζάκι της γιαγιάς "ξεκουραζόταν" στην αποθήκη, μέχρι εκείνη τη στιγμή και ήταν σε άριστη κατάσταση. Το μόνο που χρειάστηκε να αφαιρέσω ήταν το τζάμι της επιφάνειάς του. Μια που υπήρχε η δεύτερη επιφάνεια την εκμεταλλεύτηκα, τοποθετώντας λευκά βότσαλα, για να παίξω και λίγο με τις αντιθέσεις...


Στη συνέχεια, ζήτησα από το τζαμά να μου κόψει μια οβάλ φιμέ επιφάνεια λίγο μικρότερη σε διαστάσεις από αυτή που είχε το αρχικό μου τραπέζι κι έκανα το ...συνδυασμό!

Στο μικρό τετράγωνο τραπέζι, κόλλησα αυτοκόλλητη τσόχα στις γωνίες για να μη γλιστράει η γυάλινη επιφάνεια και με τον ίδιο τρόπο δημιούργησα μικρά τσόχινα ποδαράκια για το σημείο που θα ακουμπούσε το ένα τζάμι, πάνω στο άλλο...


Το τραπεζάκι της γιαγιάς χρησιμοποιήθηκε σαν "πόδι" του καινούργιου γωνιακού τραπεζιού, που τώρα, τους εξυπηρετεί όλους!!!
Οι επιφάνειες στο κάτω μέρος, έδωσαν χώρο για τα αγαπημένα μας βιβλία και όλοι είναι πλέον ευχαριστημένοι...