Ο μύθος της χελώνας και του σκορπιού

Ο μύθος της χελώνας και του σκορπιού


Μια φορά κι ένα καιρό, ένας σκορπιός θέλησε να περάσει το ποτάμι. Όμως αυτό του ήταν αδύνατο!...
Ξαφνικά, βλέπει μια χελώνα, που ήταν έτοιμη να περάσει απέναντι.
Της λέει: "Μπορείς να με περάσεις απέναντι;"
"Θα το ήθελα, μα σε φοβάμαι" του απαντά εκείνη.
"Μη φοβάσαι" της λέει ο σκορπιός, κι εκείνη τον ανεβάζει πάνω στο καβούκι της.
Όπως κολυμπά η χελώνα και βρίσκεται στα μισά του ποταμού, ο σκορπιός γυρίζει και την κεντρίζει στο κεφάλι.
Τότε έκπληκτη η χελώνα του λέει: "Μα γιατί το έκανες αυτό; Μου υποσχέθηκες πως θα είσαι καλός. Τώρα θα πνιγούμε και οι δύο!"
Και ο σκορπιός της απαντά: "Συγχώρεσέ με, δεν το έκανα επίτηδες. Έτσι είναι η φύση μου!..."

Κάποιες συμπεριφορές, αδίκως περιμένουμε να αλλάξουν... είναι στη φύση των ανθρώπων που τις χρεώνονται. Σκεφτείτε το!...

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Οι αχινοί, ενάντια στην κλιματική αλλαγή

Οι αχινοί, ενάντια στην κλιματική αλλαγή



Πηγή έμπνευσης για την ανάπτυξη αποτελεσματικού μοντέλου δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) αποτελούν οι αχινοί, σύμφωνα με ερευνητές του βρετανικού Πανεπιστημίου Newcastle.

Στο πλαίσιο της έρευνάς τους, οι επιστήμονες ανακάλυψαν τυχαία ότι οι αχινοί χρησιμοποιούν το μέταλλονικέλιο για να μετατρέψουν το διοξείδιο του άνθρακα σε κέλυφος.

Η φυσική αυτή ικανότητα των αχινών μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία μιας νέας τεχνικής για την μετατροπή των εκπομπών από τις ρυπογόνες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής σε ακίνδυνο ανθρακικό ασβέστιο.

Πολλά θαλάσσια είδη μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα σε ανθρακικό ασβέστιο, που αποτελεί στην ουσία «φυσική κιμωλία».

Τα μύδια τα στρείδια και τα κοράλλια χρησιμοποιούν το συγκεκριμένο στοιχείο για να φτιάξουν το κέλυφος και άλλα σκληρά μέρη.
Η σχετική έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Catalysis Science and Technology».

ΠΗΓΗ: econews.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Συσφικτική μάσκα προσώπου με υλικά απ' το ντουλάπι...

Συσφικτική μάσκα προσώπου με υλικά απ' το ντουλάπι...



Η μάσκα αυτή, εγγυάται σύσφιξη, ειδικά όταν χρησιμοποιείται τακτικά, δηλαδή μια φορά το μήνα, χωρίς ενδιάμεσα να ξεχνάμε βέβαια την κρέμα ημέρας σε καθημερινή  βάση.

Τα υλικά που χρειαζόμαστε, είναι:
1 κουταλιά σούπας μέλι
1 ασπράδι ωμού αυγού
1 κουταλάκι γλυκού γλυκερίνη
λίγο αλεύρι

Πώς τη φτιάχνουμε:
Ανακατεύουμε το μέλι, το αυγό και τη γλυκερίνη για να ομογενοποιηθούν. Στη συνέχεια προσθέτουμε το αλεύρι, για να γίνει πιο κρεμώδης η μορφή της και να μπορούμε να την απλώσουμε στο πρόσωπο και το λαιμό. Θα την αφήσουμε για 10 λεπτά της ώρας και μετά θα την αφαιρέσουμε με χλιαρό νερό.
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Πώς φαίνεται η παιδεία!

Πώς φαίνεται η παιδεία!




Λένε, πως τώρα με την κρίση, οι άνθρωποι έγιναν πιο ευαίσθητοι με το συνάνθρωπό τους και πιο ζεστοί… Ασφαλώς και δεν περίμενα να ισχύει για όλους. Όμως αυτό που συνάντησα τις προάλλες, με ξεπερνά.

Βρίσκομαι στο τρένο με προορισμό το Σταθμό Λαρίσης. Μόλις έχω επιβιβαστεί και κάθομαι σε ένα βαγόνι σχεδόν άδειο… δίπλα μου, ένας νεαρός με σοβαρό πρόβλημα όρασης, που έχει μαζί του, ένα πανέμορφο και υπάκουο λυκόσκυλο να τον βοηθά στις μετακινήσεις του. Επέλεξα να καθίσω κοντά του, όχι μόνο γιατί μ’ αρέσουν τα σκυλιά, αλλά και γιατί θα μπορούσα να έχω παρέα στη διαδρομή. Να πούμε και καμιά κουβέντα, βρε αδερφέ…

Σ’ ένα από τους ενδιάμεσους σταθμούς, ανεβαίνει μια καλοζωισμένη κυρία, από αυτές που πριν την κρίση δεν είχαν ποτέ ανέβει, όχι μόνο στο συγκεκριμένο τρένο, αλλά γενικώς σε μέσα μαζικής μεταφοράς…


Κοιτά γύρω της και κάθεται δυο θέσεις μακριά μας, χωρίς να έχει αντιληφθεί το λυκόσκυλο, που καθόταν ήρεμο και νωχελικό στα πόδια του νεαρού. Αφού βολεύτηκε στη θέση της και έδωσε το εισιτήριο στον ελεγχτή, άρχισε να κοιτά γύρω της σαν περιπολία που έλεγε και το λαϊκό τραγούδι… Έτσι, έπεσε το μάτι της και πάνω στο ζωντανό, που έδινε την εντύπωση ότι ήθελε να πάρει έναν υπνάκο μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.

Αυτό ήταν!... Για πότε γούρλωσε το μάτι, για πότε πετάχτηκε από τη θέση της έξαλλη και έβαλε τις φωνές, για τις «τριτοκοσμικές συνθήκες» που επικρατούν στα τρένα, για πότε φώναξε τον ελεγχτή, να πετάξει έξω το σκυλί μαζί με το αφεντικό του, κανένας μας δεν κατάλαβε!...

Την κοιτούσαμε (στην αρχή) αποσβολωμένοι,  μην πιστεύοντας στα αυτιά και τα μάτια μας. Μάταια ο ελεγχτής προσπαθούσε να της εξηγήσει ότι ο σκύλος είναι σκύλος – οδηγός, συνοδεύει άνθρωπο με σοβαρό πρόβλημα όρασης και δεν πειράζει κανένα (παρόλο που τη συγκεκριμένη έπρεπε τουλάχιστον να της γαυγίσει, αποδοκιμάζοντάς τη). Μόνο όταν η κυρία είπε τη φράση «ή ο κύριος θα κατέβει ή εγώ και θα σας καταγγείλω» σα να ήταν το σύνθημα, αρχίσαμε να διαμαρτυρόμαστε για τη συμπεριφορά της και τη «λογική» της και ούτε λίγο ούτε πολύ, της ζητήσαμε να κατέβει εκείνη, πριν μας οδηγήσει σε λεκτικές βιαιοπραγίες…

Ο νεαρός, δεν μίλησε καθόλου σχεδόν… Κάποια στιγμή προσπάθησε να εξηγήσει τι είναι ο σκύλος – οδηγός, αλλά οι φωνές της κυρίας τον καθήλωσαν…

Αφού αποχώρησε, με πάταγο και σαματά, (όχι από το τρένο, όχι, από το βαγόνι), ρωτώ το νεαρό, που αντί να είναι εκνευρισμένος από τη συμπεριφορά της, αντίθετα ένιωθε και άσχημα για ό,τι συνέβη:

«Σου έχει ξανασυμβεί αυτό;»

«Ναι, αν και όχι πολύ συχνά», «ευτυχώς» τον συμπληρώνω…

«Είναι τουλάχιστον ντροπή, αυτό που συνέβη», του λέω «και νιώθω την ανάγκη να ζητήσω εγώ συγγνώμη για λογαριασμό της».

Η απάντηση ήρθε να με ταρακουνήσει, ακόμα περισσότερο και από το περιστατικό:

«Πάντα ζητούν συγγνώμη, αυτοί που δεν φταίνε, σπάνια το αντίθετο!»…


Αφιερωμένο σε όλους όσους κουβαλούν φοβικές νοοτροπίες και καθωσπρεπισμούς!...

Μαρίνα
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Σκασμός εσύ Αντωνάκη μας!…

Σκασμός εσύ Αντωνάκη μας!…



Σήμερα που γιορτάζουν οι Αντώνηδες, θυμήθηκα την ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου «Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα» και σκέφτηκα, ότι εδώ και κάμποσο καιρό, (μην αναφέρω πόσο, όλοι ξέρετε) είμαστε σαν την κ. Κοκοβίκου…

 Ήρεμοι, υπάκουοι, φοβισμένοι ελαφρώς έως βαρέως, υποταγμένοι, περιμένοντας το …γάμο!… Την αλλαγή του σκηνικού, την ανάπτυξη!…
Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είμαστε εντάξει, μήπως και θυμώσει ο Αντωνάκης μας και μας βάλει μεγαλύτερα χαράτσια, κόψει κι άλλο τους μισθούς και γενικώς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μη γουρλώσει το μάτι και μας μπήξει τις φωνές…

Ο Αντωνάκης της ταινίας, όταν έλειπε κουμπί απ΄ το πουκάμισό του, χαλούσε τον κόσμο. Κι ο δικός μας όταν του λείπουν λεφτά από τα ταμεία, τον ίδιο κόσμο χαλάει!... Έτσι κι εμείς σαν την υπάκουη (τη λες και άβουλη) κ. Ελένη, μόλις ακούσουμε πως λείπουν λεφτά απ’ τα ταμεία, αρχίζουμε τα «Χριστός και Παναγία!!!... Βελόνα και κλωστή, βελόνα και κλωστή» να ράψουμε, τσέπες, στόματα, στομάχια μπας και καταφέρουμε να τρώμε λιγότερο και να πληρώνουμε περισσότερο…

Κι όλο κοιτάμε κι εμείς τα μελλούμενα σε μάγισσες και χαρτορίχτρες μπας και δούμε φως (στεφάνι το έλεγε η κ. Ελένη) πριν μας βρουν τα άλλα στέφανα, αυτά που σε πάνε εν τόπω χλοερό!...
Μάταια όμως! Ο Αντωνάκης μας, μας τσακώνει κάθε φορά πάνω στο καλό και μας ξαναγυρίζει στην τάξη!...

Αντωνάκη μας, σκέψου όμως ό,τι, όπως πολύ σωστά είπε και η κ. Ελένη, οι σκλάβοι κάποια στιγμή ξυπνάνε και τότε, μας φέρεις δε μας φέρεις τη μισακή ανάπτυξη, εμείς δε θα το έχουμε σε τίποτα να σου πούμε: «Σκασμός, εσύ Αντωνάκη μας!!!»…

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Γνωρίστε το λάβδανο ( Labdanum gum of Crete )

Γνωρίστε το λάβδανο ( Labdanum gum of Crete )



Το λάβδανο ή αλαδανιά ανήκει στην οικογένεια των Κιστοειδών (Cistaceae) και στο γένος Cistus. Στην Ελλάδα αυτοφύονται τα εξής είδη Cistus creticus, Cistus parviflorus, Cistus monspeliensis, Cistus salviifolius και Cistus laurifolius. Είναι γνωστό με τις ονομασίες λάδανο, αλάδανο, αλυταριά, ήμερη κουνουκλιά, ήμερο κιστάρι, αγκίσαρος, ακίσσαρο, ατζίκαρος.

Είναι πολυετής θάμνος, που φτάνει το ένα μέτρο και αναπτύσσεται σε ξηρές, πετρώδεις περιοχές. Τα άνθη του φυτού είναι μεγάλα με ζωηρό ρόδινο χρώμα. Αποτελείται από πέντε σέπαλα ωοειδή και πέντε πέταλα ελαφρά δίλοβα και ρυτιδωτά και πολλούς χρυσοκίτρινους στήμονες. Τα φύλλα του έχουν σχήμα ωοειδές - λογχοειδές, είναι αντίθετα, πράσινα και οι άκρες τους είναι κυματιστές. Τα φύλλα έχουν αδενώδεις τρίχες, που κατά τον Ιούνιο - Ιούλιο εκκρίνουν μία κομμεορητίνη, η οποία ονομάζεται λάδανο.

Η ρητίνη αυτή παρουσιάζει ισχυρή αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική δράση και έχει έντονο άρωμα και δυνατή γεύση βάλσαμου. H παραγωγή της ρητίνης στην διάρκεια της ημέρας αυξάνει με την αύξηση της θερμοκρασίας.

Ο Ηρόδοτος και όλοι οι μεταγενέστεροι Έλληνες και Ρωμαίοι συγγραφείς αναφέρουν ότι προέρχεται από τη σημιτική «ladan» και σημαίνει το εκκριματώδες φυτό. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το λάδανο σε θυμιάματα και αλοιφές. Απέδιδαν στο βότανο αντιρρευματικές, θερμαντικές, αντισηπτικές και στυπτικές θεραπευτικές ιδιότητες ενώ με τους καρπούς του φυτού έφτιαχναν αφέψημα, που σταματά τη διάρροια. Παλιότερα ορισμένοι αρτοποιοί το έβαζαν στο φούρνο τους για να αρωματίζουν τα παξιμάδια. Αποτελεί ακόμα ένα από τα 40 συστατικά του Αγίου Μύρου που φτιάχνεται κάθε 10 χρόνια στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης.

Τώρα χρησιμεύει περισσότερο στην παρασκευή αρωμάτων και καλλυντικών (έχει αντιρυτιδικές ιδιότητες). Επίσης θεωρείται καταπραϋντικό, στυπτικό, θερμαντικό, αντικαταρροϊκό, αντισπασμωδικό και αποχρεμπτικό. Τα φύλλα της λαδανιάς έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιοδήποτε άλλο φυτό στην Ευρώπη, με εκπληκτική ικανότητα καταστροφής των ελευθέρων ριζών.

Η ρητίνη αλάδανος ή λάβδανο εξάγεται σε παγκόσμια αποκλειστικότητα στην Κρήτη, με ένα μοναδικό τρόπο από το φυτό. Μιλάμε δηλαδή στην ουσία, για το ρετσίνι που βγαίνει από τη λαδανιά και συλλέγεται κάθε καλοκαίρι, με ειδικές δερμάτινες λωρίδες. Με αυτές χτυπούν τα φυτά και η ρητίνη κολλάει πάνω τους, από τις οποίες και εξάγεται.


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
"Λευκές εβδομάδες" σε μια "μαύρη" περίοδο

"Λευκές εβδομάδες" σε μια "μαύρη" περίοδο


Είναι σχήμα οξύμωρο, δεν είναι; Τώρα θα μου πείτε, "εκεί κόλλησες, όλη η χώρα είναι οξύμωρη"!... Δε θα διαφωνήσω καθόλου.
Αλλά αυτό που "έπεσε στο τραπέζι" για τόνωση της τουριστικής κίνησης σε χειμερινούς ελληνικούς προορισμούς, ξεπερνά τη δική μου φαντασία, που ομολογώ ότι διαπιστώνω καθημερινά πόσο φτωχή αποδεικνύεται...

     Να τα πάρουμε όμως, λίγο από την αρχή.

Τρία χρόνια τώρα η χώρα ταλανίζεται από την οικονομική κρίση που ακολούθησε το "λεφτά υπάρχουν".

Ξαφνικά, κάνανε φτερά (τα λεφτά) και να τα δάνεια, να τα μνημόνια, να οι συμβάσεις, ζαλιστήκαμε να μετράμε τόκους, επιτόκια, swaps... Αρχίσαμε να μιλάμε για "αγορές", αξιοπιστία, πολίτες που πληρώνονται πολλά για να κάνουν λίγα, δημόσιο χρέος και άλλα συναφή, μέχρι που ήρθε η ώρα ν' αρχίσουν οι μειώσεις!...
Μειώσεις στους μισθούς, στις συντάξεις και γενικώς σε κάθε είδους εισόδημα... Η γενιά των 750 €, μετατράπηκε σε γενιά των 500 € και ούτε!...
Αρχίζουν τα μαγαζιά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο και μέσα στη δίνη όλων αυτών, άνθρωποι χάνουν δουλειές, περιουσίες, ζωές, παρόν και μέλλον.
Αν σ' όλο αυτό τον ορυμαγδό προσθέσουμε και τα σκάνδαλα, τις μίζες και το χορό του μαύρου χρήματος που ψάχνουμε τις διαδρομές του, αλλά χάνονται σε τσέπες, συρτάρια γραφείων, στικάκια, πέστε μου πόσο δύσκολο είναι να δημιουργηθεί το σκηνικό της φτώχειας και της ανέχειας.
Οι πολίτες βρίσκονται σε δεινή θέση αδυνατώντας να ανταποκριθούν στα αυξημένα έξοδα με τα μειωμένα έσοδά τους. Το χαράτσι, οι φόροι, η αύξηση του πετρελαίου και της βενζίνης και οι τιμές των βασικών αγαθών, που δε λένε να κατέβουν κι όταν κατεβαίνουν για λίγο, γίνονται με τη μορφή προσφοράς που πρέπει να λέμε κι ευχαριστώ, κάνουν τις διακοπές που άλλοτε ήταν αυτονόητες για τους Έλληνες, τώρα να μοιάζουν πολυτέλεια!...
     Φυσικό είναι ο εσωτερικός τουρισμός να βιώνει απώλειες. Ακόμα πιο φυσικό είναι να προσπαθούν να βρουν λύση στη μειωμένη κίνηση και στα μειωμένα έσοδά τους, αφού όπως οι ίδιοι οι ξενοδόχοι παραδέχονται, οι Έλληνες αποτελούσαν τους καλύτερους πελάτες τους τα τελευταία χρόνια πριν τη κρίση.
     Αλλά η "λευκή εβδομάδα" (οι διακοπές δηλαδή την εβδομάδα της Καθαρής Δευτέρας) που σκέφτηκαν είναι ένα ακόμα οξύμωρο σχήμα, στα τόσα που βιώνουμε. Όταν οι γονείς με το ζόρι μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, όταν για να γίνει αυτή η έρμη η πενθήμερη της Γ΄ Λυκείου αγωνίζονται για μήνες τα παιδιά και πάλι δε βγαίνει, όταν υπάρχουν παιδιά που υποσιτίζονται λόγω φτώχειας, ποιους μαθητές και γονείς περιμένουν στα χιονοδρομικά κέντρα οι ξενοδόχοι τη "λευκή εβδομάδα";
     Και άντε και βρήκανε, υπάρχουν και κάποιοι που θα πάνε κι αυτό ακούγεται αισιόδοξο, η μείωση των μαθημάτων τώρα δεν πειράζει; Μόνο όταν κάνουν απεργία δάσκαλοι και καθηγητές πειράζει; Πολλά οξύμωρα δε μαζεύτηκαν σε μια τόσο μικρή χώρα;
Για να ξέρω πώς σκέφτονται και τι να σκεφτώ κι εγώ η δόλια μάνα!...

Μαρίνα
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram