Το ψυχολογικό τεστ με τις τέσσερεις πόρτες!...

Το ψυχολογικό τεστ με τις τέσσερεις πόρτες!...



Μπορεί το τραγούδι να λέει ..."δυο πόρτες έχει η ζωή..." αλλά το παρακάτω ψυχολογικό τεστ, έχει τέσσερις!...
Απαντήστε την ερώτηση κι ακολουθήστε τις οδηγίες. Σημειώστε τις απαντήσεις σ'ένα χαρτί κι έπειτα ανατρέξτε στην ερμηνεία. Θα εντυπωσιαστείτε με την ερμηνεία των αποτελεσμάτων! 
Βέβαια, μην ξεχνάτε πως πρόκειται μόνο για ένα απλό τεστ και μια προσπάθεια αποκρυπτογράφησης των συμβολισμών!​


Η ερώτηση είναι:
Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και γύρω σου υπάρχουν 4 πόρτες:
Μία Λευκή, μία Μαύρη, μία Μπλε και μια Ροζ
Με ποιά σειρά τις ανοίγεις και τι βλέπεις πίσω από αυτές τις πόρτες; 
Έχεις το δικαίωμα να μην ανοίξεις κάποια εάν δεν θέλεις.

Δώστε την απάντηση πριν δείτε τη ανάλυση
ΑΝΑΛΥΣΗ:
Λευκή: Η προσωπική ζωή
Μαύρη: Θάνατος
Μπλε: Επάγγελμα
Ροζ: Αγάπη
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Αν η πρώτη είναι 
η λευκή, το άτομο νοιάζεται επαρκώς για τον εαυτό του
η ροζ, το άτομο ή είναι ερωτευμένο ή αναζητά επειγόντως μια σχέση
η μπλε, το άτομο έχει θέσει σε απόλυτη προτεραιότητα την καριέρα του, πράγμα που σημαίνει οτι είτε έχει παραγκωνίσει τη ζωή για χάρη της καριέρας του, είτε καίγεται για χρήματα.
η μαύρη, το άτομο έχει έντονες τάσεις φυγής, βρίσκεται σε κατάθλιψη ή σε πλήρη εσωστρέφεια. Γενικά η επιλογή της μαύρης πόρτας δείχνει μια κακή ψυχολογία και κάποιες φορές μια πλήρη παραίτηση.

Αν η δεύτερη πόρτα είναι:
η λευκή, το άτομο έχει βάλει σε δεύτερη μοίρα τη ζωή του, αλλά ακόμα κι έτσι αγαπάει τον εαυτό του
η ροζ, ο άνθρωπος είναι σε συναισθηματική ισορροπία, είτε γιατί έχει μια ομαλή σχέση αγάπης, είτε γιατί απλά είναι ισορροπημένος μέσα του
η μπλε, το άτομο ξοδεύει αρκετό χρόνο στην εργασία του εις βάρος άλλων σημαντικότερων τομέων της ζωής του. Πολλές φορές αυτή η θέση δείχνει ένα άτομο το οποίο το έχει ρίξει απλά στη δουλειά για να καλύψει τα κενά της ζωής του.
η μαύρη, το άτομο έχει πάλι τάσεις φυγής, ίσως όχι τόσο έντονες όπως αν ήταν η πρώτη του επιλογή, αλλά και πάλι, οι τάσεις είναι έντονες. 
Πολλοί έφηβοι δίνουν αυτή τη πόρτα ως δεύτερη, και αυτό διότι συνήθως στην εφηβεία υπάρχουν ούτως η άλλως γενικότερες τάσεις φυγής. Πάλι όμως, το πρόβλημα είναι κι εδώ έντονο.

Αν η τρίτη πόρτα είναι
η λευκή, το άτομο φαίνεται να έχει παρατήσει τη ζωή του, δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα. Συνήθως αυτά τα άτομα έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και ρέπουν στην απαισιοδοξία
η ροζ, το άτομο είτε βρίσκεται σε μια τελματωμένη σχέση, είτε έχει παραιτηθεί του δικαιώματος να αγαπά και να αγαπιέται.
η μπλε, το άτομο έχει μια καλή σχέση με την εργασία του, από την οποία φαίνεται να είναι ικανοποιημένος...
η μαύρη, το άτομο πάσχει σε κάποιον από τους υπόλοιπους τομείς. Για να δείτε σε ποιον τομέα πάσχει, αρκεί να δείτε ποια είναι η τέταρτη πόρτα. Δηλαδή εάν η μαύρη είναι τρίτη και μετά την μαύρη είναι οποιαδήποτε από τις άλλες τρεις, θα καταλάβετε ότι το πρόβλημα υπερτονίζεται στον τομέα που φαίνεται από την τελευταία πόρτα. Εδώ το άτομο νιώθει πως κάτι του λείπει από τη ζωή του και δεν νιώθει πλήρης.

Αν η τέταρτη πόρτα είναι
η λευκή, το άτομο έχει παραιτηθεί πλήρως από την προσωπική του ζωή. Πολλές φορές την απάντηση αυτή τη δίνουν γυναίκες οι οποίες έχουν παραδοθεί στις υποχρεώσεις του σπιτιού, του άνδρα, των παιδιών και των εγγονών τους. Όπως και να ‘χει όμως, δείχνει μια έντονα προβληματική κατάσταση.
η ροζ, το άτομο έχει παραιτηθεί πλήρως από το συναισθηματικό του κόσμο, είτε γιατί ζει σε μια πλήρως τελματωμένη σχέση, είτε γιατί το ίδιος έχει αποκλείσει αυτό το κομμάτι από τη ζωή του.
η μπλε, η εργασία δεν αρέσει στο άτομο. Την κάνει απλά για λόγους επιβίωσης
η μαύρη, το άτομο είναι υγιές, έχει επιθυμία για ζωή.

Τι βλέπει πίσω από την πόρτα;
1) Η σειρά που θα ανοίξει τις πόρτες έχει τη μεγαλύτερη σημασία
2) Ότι και να δει από πίσω είναι ένας απλός συμβολισμός. Συνήθως η πόρτα δείχνει τη συναισθηματική του στάση για τον κάθε τομέα.
Ελπίζουμε μόνο, μετά το τεστ να μη πείτε: "πού είναι η πόρτα, θόλωσα!".
Πηγή: star.gr
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Το σπίρτο και η ιστορία του

Το σπίρτο και η ιστορία του



Τα σπίρτα, αν και έχουν σχεδόν  εκλείψει πια απ' τη ζωή μας κυκλοφορώντας κυρίως ως διαφημιστικά μέσα, έχουν μεγάλη ιστορία, άγνωστη για τους περισσότερους από μας...
Κάποιο είδος σπίρτου, το οποίο κατασκευάστηκε από μικρό ξυλάκι από πεύκο και ήταν διαποτισμένο με θείο, κατασκευάστηκε στην Κίνα το 577.
Το πρώτο σύγχρονο σπίρτο κατασκευάστηκε το 1805 από τον K. Σανσέλ, βοηθό του καθηγητή Λ. Ζ. Τενάρ στο Παρίσι. Η κεφαλή του σπίρτου αποτελείτο από μείγμα  χλωριούχου κάλιου, θείου, ζάχαρης, και ελαστικού. Άναβε με βύθιση της κεφαλής του σπίρτου σε μπουκάλι από αμίαντο που περιείχε θειικό οξύ. Αυτό το είδος σπίρτου είχε υψηλό κόστος κατασκευής και ήταν επικίνδυνο στη χρήση του. Έτσι τα σπίρτα του Σανσέλ δεν έγιναν ποτέ δημοφιλή.
Το πρώτο σπίρτο τριβής κατασκευάστηκε από τον Βρετανό Τζων Γουόκερ το 1827. Είχαν προηγηθεί οι προσπάθειες του Ρόμπερτ Μπόιλ γύρω στα 1680 με φωσφόρο και θείο, οι οποίες όμως δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα. Τα πρώτα σπίρτα είχαν διάφορα προβλήματα: η φλόγα δεν ήταν σταθερή και η αρχική αντίδραση ήταν αρκετά βίαιη· επιπλέον, η μυρωδιά που ανέδιδε το σπίρτο ήταν δυσάρεστη. Παρά τα προβλήματα αυτά, τα νέα σπίρτα συνέβαλαν σημαντικά στην αύξηση του αριθμού καπνιστών.
Το 1831 ο Γάλλος Σαρλ Σωριά πρόσθεσε λευκό φωσφόρο για να αφαιρέσει τη μυρωδιά. Αυτά τα νέα σπίρτα έπρεπε να φυλάσσονται σε αεροστεγώς κλειστά κουτιά, αλλά ήταν δημοφιλή. Δυστυχώς, όσοι ασχολήθηκαν με την κατασκευή τους επηρεάστηκαν από σοβαρές ασθένειες των οστών, ενώ σε κάθε πακέτο υπήρχε αρκετός λευκός φωσφόρος για να σκοτώσει έναν άνθρωπο. Όταν έγιναν γνωστοί οι κίνδυνοι των σπίρτων αυτών, έγινε μεγάλη εκστρατεία για την απαγόρευσή τους.
Το αθόρυβο σπίρτο κατασκευάστηκε το 1836 από τον Ούγγρο Γιάνος Ιρίνι, ο οποίος ήταν φοιτητής της χημείας. Το 1836 ένα ανεπιτυχές πείραμα του καθηγητή του, του Μάισνερ, έδωσε στον Ιρίνι την ιδέα να αντικαταστήσει το χλωριούχο κάλιο με διοξείδιο του μολύβδου στην κεφαλή του σπίρτου. Ο Ιρίνι εφηύρε το αθόρυβο σπίρτο ασφαλείας και πούλησε την πατέντα στον Ίστβαν Ρόμερ, κατασκευαστή σπίρτων. Ο Ρόμερ, πλούσιος Ούγγρος φαρμακοποιός που ζούσε στη Βιέννη, αγόρασε την εφεύρεση και τα δικαιώματα παραγωγής από τον Ιρίνι, ο οποίος ήταν ένας φτωχός φοιτητής, για 60 φιορίνια. Η παραγωγή σπίρτων ξεκίνησε για τα καλά. Ο Ίστβαν Ρόμερ πλούτισε από την εφεύρεση του Ιρίνι, ενώ ο ίδιος ο εφευρέτης πέθανε φτωχός και εγκαταλελειμμένος.
Τα πρώτα σπίρτα, συμπεριλαμβανομένου του αθόρυβου σπίρτου, ήταν επικίνδυνα τόσο για τους χρήστες, όσο και για τους κατασκευαστές τους, λόγω της παρουσίας του λευκού φωσφόρου. Σιγά σιγά, σε διάφορες χώρες απαγορεύτηκε η χρησιμοποίηση λευκού φωσφόρου στην κατασκευή σπίρτων. Έτσι τα πρώτα απαλλαγμένα από επικίνδυνα συστατικά σπίρτα ανέγραφαν στο κουτί τους τη φράση "Άνευ θείου και φωσφόρου" και άρχισαν να κυκλοφορούν ευρύτατα, με τη Σύμβαση της Βέρνης το 1906.
Τα σπίρτα ασφαλείας χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνα αντικείμενα. Η μεταφορά τους σε αεροπλάνο δεν απαγορεύεται, ωστόσο είναι υποχρεωτική η δήλωσή τους ως επικίνδυνα αντικείμενα.
πηγή: wikipedia.org
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Η μόδα στα καπέλα & τις ομπρέλες το 1925 και οι αντιρρήσεις...

Η μόδα στα καπέλα & τις ομπρέλες το 1925 και οι αντιρρήσεις...



Δείτε τι έγραφε το περιοδικό "Θεατής" στη στήλη Γυναικεία Ζωή, τον Αύγουστο του 1925...
"Η μόδα περισσότερο παρά ποτέ εννοεί να μας αποδείξει ότι είναι ένα μεγάλο πεισματάρικο παιδί. Για τη μόδα των ημερών μας ο χειμώνας και το καλοκαίρι είναι λέξεις που είχαν απολύτως χάσει τον χαρακτήρα των.

Μια φορά κι έναν καιρό, ήξευρε κανείς ότι τον χειμώνα θα φορούσε χειμωνιάτικα και το καλοκαίρι καλοκαιρινά. Τώρα όμως φορούμε τις ψάθες τον χειμώνα και το καλοκαίρι τα φετρ. Πλην δε αυτών, η μεγάλη μόδα της εποχής είναι οι βελούδινες ομπβρέλλες και τα βελούδινα καπέλλα. Θα το εφαντάζεσθε ποτέ ότι μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού η μόδα θα μας επέβαλλε ένα παρόμοιο μαρτύριο; Αλλά τι είναι το μαρτύριο αυτό μπροστά στη γούνα που μας επέβαλε το περασμένο καλοκαίρι; Έπειτα ας μην ξεχνούμε τη λαϊκή παροιμία: Μπρος στα κάλλη τ' είν' ο πόνος! Πράγματι οι εύμορφες βελούδινες ομβρέλλες που η μόδα υποστηρίζει,είναι τόσο εύμορφες, τόσον συμπαθείς, ώστε αναγκαζόμεθα να τους συγχωρήσουμεν τα άλλα των μειονεκτήματα. Η ιδιοτροπία των ομβρελλών αυτών της τελευταίας μόδας, είναι να αναπαριστάνουν διάφορα άνθη. Βλέπομεν π.χ. μιαν ομβρέλλα κατά τοιούτον τρόπον κατασκευασμένην, ώστε να δίδη την εντύπωσιν ότι πρόκειται δι' ένα μεγάλο τριαντάφυλλο, διότι το βελούδο είναι κατά τέτοιο τρόπο τοποθετημένο, ώστε να σχηματίζει μεγάλα φύλλα. Όταν δε η ομβρέλλα είναι ανοιχτή, θα φαίνεται σαν ένα πελώριο τριαντάφυλλο με μαύρη καρδιά.
Κατά τον τρόπον αυτόν έχομεν και χίλιες δύο άλλες ομβρέλλες, την μιαν ωραιοτέραν της άλλης.
Όσον αφορά τα καπέλλα, συνηθίζονται όχι τόσον τα όλο βελούδινα καπέλλα, αλλά τα γαρνιρισμένα με βελούδινες κορδέλλες. Δια την εποχήν προτιμώνται τα μεγάλα κανοτιέ ή οι καπελλίνες. Η βελούδινη κορδέλλα έρχεται και δένει με αφέλειαν έναν έυμορφο φιόγκο ή συμπληρούται από εύμορφα βελούδινα άνθη".





Πηγή: περιοδικό Θεατής, στήλη Γυναικεία Ζωή, 8/1925
κείμενο: to e-periodiko mas
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Η μόδα τη δεκαετία του 1920

Η μόδα τη δεκαετία του 1920



Μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1920, η επανάσταση στη μόδα είχε εξισώσει τις απλές γυναίκες με τις κοσμικές κυρίες. Έκοψαν τα μαλλιά τους, φόρεσαν μοντέρνα ρούχα, βάφτηκαν και άλλαξαν την όψη των μεγάλων αστικών κέντρων και ιδιαίτερα της Αθήνας. 
Το 1915 έκαναν στην Αθήνα την εμφάνισή τους τα πρώτα μίνι και το θέαμα ήταν πολύ "σκανδαλιστικό" για εκείνη την εποχή. Ο "εκτραχηλισμός" των ηθών ανησύχησε ακόμα και την κυβέρνηση Βενιζέλου, που διόρισε διευθυντή της Αστυνομίας τον Εμμανουήλ Ζυμβρακάκη, γνωστό για την αυστηρότητά του... 

Οι εφημερίδες της εποχής τον χαρακτήριζαν ως άριστο αστυνομικό αλλά οπισθοδρομικό. Μάλιστα ο Γρηγόρης Ξενόπουλος σημείωνε σ' ένα χρονογράφημά του: "Οι χωροφύλακες θα συλλαμβάνουν κάθε ζευγάρι που θ' απαντούν εις τον δρόμον και θα το διαπομπεύουν; Αι κάπως παρδαλαί κυρίαι που γυρίζουν τώρα ελεύθερα εις τα κέντρα προσδίδουσαι εις τας Αθήνας κάποιαν όψιν Παρισιού θα περιορισθούν ως θηρία εις τα κλωβία των; Η κυβέρνηση έχει βέβαια περισσοτέραν ανάγκην ασφαλείας και τάξεως παρά ζωής από παρισιανιζούσης. Δια τούτο μου φαίνεται ότι η καλυτέρη λύσις θα ήτο να χωρισθεί η Αστυνομία Αθηνών εις Αστυνομίαν Ασφαλείας και Αστυνομίαν Ηθών".
Το 1927 μπορεί να χαρακτηριστεί ως ορόσημο "φθοράς" της αθηναϊκής κοινωνίας. Πάντα οι παλιοί γκρίνιαζαν και σχολίαζαν τους νέους, αλλά αυτή τη χρονιά τα πράγματα έγιναν χειρότερα.



Η βασικότερη αιτία ήταν η κοντή φούστα. Κορίτσια πολλών καλών οικογενειών είχαν συλληφθεί στο δρόμο, είχαν οδηγηθεί στο Πταισματοδικείο, είχαν διαπομπευθεί, γιουχαϊστεί, καταδικαστεί και φωτογραφηθεί για τις εφημερίδες για τις γυμνές τους γάμπες. Ένα μέτρο βάρβαρο, που ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών, με αποτέλεσμα η Αστυνομία πολύ γρήγορα να το εγκαταλείψει. Οι αρμόδιοι μάλιστα, για να μην εκτεθούν, έβγαλαν ανακοίνωση στις εφημερίδες ότι η συγκεκριμένη αστυνομική διάταξη δεν ισχύει άλλο, αφοί οι γυναίκες συμμορφώθηκαν και έτσι ήταν περιττό το μέτρημα της φούστας στους δρόμους. Η αστυνομική διάταξη όριζε η απόσταση από το έδαφος μέχρι το κάτω μέρος της φούστας να είναι τουλάχιστον 35 πόντους!
Για τη μόδα στα μέσα της δεκαετίας του 1920, στο εβδομαδιαίο περιοδικό "Θεατής" (9 Μαΐου 1925) διαβάζουμε: "Εκείνο που κυρίως χαρακτηρίζει την σημερινή μόδα είναι η μεγάλη απλότης εις την γραμμήν και εις το γαρνίρισμα των φορεμάτων. Όλες οι τουαλέτες είναι η μία απλουστέρα της άλλης, πράγμα που δεν εμποδίζει να είναι χαριτωμένες και να προσδίδουν εις την γυναικείαν σιλουέταν μια εντελώς ιδιαιτέραν χάριν. Το μόνον γαρνίρισμα, που βλέπουμε να επαναλαμβάνεται σχεδόν εις όλες, είναι τα πλισέ, που γαρνίρουν άλλοτε τη φούστα, άλλοτε το κορσάζ, άλλοτε τα μανίκια και άλλοτε πάλιν όλο το φόρεμα καθ' ολοκληρίαν. Το πλισέ ενθουσιάζει την σημερινή γυναίκα. Και πολύ δικαίως, διότι πράγματι συντελεί κατά πολύ εις την κομψότητα της σιλουέτας. Χωρίς να απομακρύνεται από την ίσια γραμμή, αφήνει εν τούτοις εις τας κινήσεις απόλυτον ελευθερίαν".


Από το βιβλίο "η γειτονιά μας η παλιά"
κείμενο: to e-periodiko mas
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Διαχρονικές απόψεις

Διαχρονικές απόψεις



"Δεν συμφωνώ με όσα υποστηρίζεις, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να διατυπώνεις ελεύθερα τις απόψεις σου".

"Όλοι οι άνθρωποι, είναι ίσοι. Δεν είναι η καταγωγή, αλλά η αρετή, που τους κάνει να διαφέρουν".


"Η κοινή γνώμη είναι τόσο πολύ η βασίλισσα του κόσμου, που όταν το δίκαιο θέλει να την πολεμήσει, σ' αυτή την περίπτωση καταδικάζεται σε θάνατο".

"Ο φόβος ακολουθεί το έγκλημα κι αυτή είναι η ποινή του".

"Ο χαρακτήρας του κοινού λαού μεταβάλλεται μέσα σε μια μόνο μέρα".

"Ονομάζω ελευθερία το να μπορώ ανεμπόδιστα να σκέπτομαι ή να μην σκέπτομαι για κάτι, να κινούμαι ή να στέκομαι, σύμφωνα με την εκλογή του πνεύματός μου".

"Το να εκδικείται κανείς, ακόμη και τον εχθρό του, είναι κακό. Το να μην εκδικείται κανένα είναι ανωτερότητα".
Βολταίρος




[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram