Σπιτική και εύκολη black forest!...

Σπιτική και εύκολη black forest!...



Μια εύκολη συνταγή για την αγαπημένη πολλών, τούρτα black forest, έχουμε σήμερα για σας. Αφορμή, στάθηκαν κάποια γενέθλια και η αγάπη της εορτάζουσας, στη συγκεκριμένη. Μια εύκολη και ελαφριά σε θερμίδες συνταγή που σκεφτήκαμε, έφερε κατά κοινή ομολογία όσων τη δοκίμασαν, το επιθυμητό αποτέλεσμα, που μοιραζόμαστε σήμερα μαζί σας.

Αν θελήσετε να τη φτιάξετε, εδώ είναι τα υλικά που θα χρειαστείτε:

Για το παντεσπάνι
3/4 φλυτζ. τσαγιού, ελαιόλαδο
2 φλυτζ. τσαγιού ζάχαρη
2 φλυτζ. τσαγιού, κρύο νερό
3 κουτ. σούπας ξύδι
6 κουτ. σούπας κακάο
1 κουτ. γλυκού αλάτι
2 βανίλιες
3 και 1/4 φλυτζ. τσαγιού αλεύρι
2 κουτ. γλυκού σόδα

Για τη γέμιση και το γαρνίρισμα
1 πακέτο garni Γιώτης (το οικογενειακό με τα δύο φακελάκια)
250 gr κομπόστα βύσσινο
λίγη τριμμένη κουβερτούρα

Πώς θα τη φτιάξετε:
Ξεκινήστε με το παντεσπάνι, που θα βάλετε σε στρογγυλό σκεύος, διαμέτρου 26 εκ. Πριν ξεκινήσετε, μετρήστε το ανάλογο χαρτί ψησίματος, το οποίο θα βρέξετε και θα στύψετε καλά. 

Στη συνέχεια θα το απλώσετε στο σκεύος, προσέχοντας να εφαρμόσει καλά στα τοιχώματα...
Κατόπιν, χτυπάτε μαζί το λάδι, τη ζάχαρη, το ξύδι, το νερό και τη βανίλια.
Στη συνέχεια προσθέστε το αλεύρι (κοσκινισμένο) με τη σόδα, το αλάτι και το κακάο (κοσκινισμένο επίσης).

Ψήστε ακριβώς για 45 λεπτά, σε μέτριο φούρνο. Αφού το βγάλετε από το φούρνο, θα το βγάλετε με τη βοήθεια του χαρτιού (που περισσεύει) από το σκεύος και θα το αφήσετε πάνω σε σχάρα να κρυώσει. Μόλις κρυώσει αρκετά, αφαιρέστε το χαρτί και με ένα μεγάλο μαχαίρι, χωρίστε το σε δύο κομμάτια.

Στραγγίζετε στη συνέχεια την κομπόστα και με το σιροπάκι της, μουσκέψτε τα δύο κομμάτια από το παντεσπάνι. Αν θέλετε προσθέστε λίγο κονιάκ (1 κουτ. του γλυκού) στο σιρόπι.

Στη συνέχεια, ετοιμάστε σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου ξεχωριστά, τα δύο φακελάκια garni. Στο περιεχόμενο του πρώτου, προσθέστε την κομπόστα βύσσινο και ανακατέψτε καλά. Μην ξεχάσετε να κρατήσετε μερικά βυσσινάκια για το ντεκόρ της επιφάνειας. 

Ήρθε η ώρα να "στήσετε" την τούρτα σας. Κάτω, το ένα κομμάτι μουσκεμένο παντεσπάνι, έπειτα την κρέμα με τα βύσσινα και μετά το δεύτερο κομμάτι. Καλύψτε όλη την τούρτα με το περιεχόμενο του δεύτερου φακέλου garni, σκορπίστε τα βύσσινα που κρατήσατε και πασπαλίστε με την τριμμένη κουβερτούρα. 



Η σπιτική σας black forest, είναι έτοιμη να την απολαύστε!
Καλή επιτυχία!!

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Οι μέλισσες κινδυνεύουν από το αλουμίνιο;

Οι μέλισσες κινδυνεύουν από το αλουμίνιο;



Πολλά έχουμε κατά καιρούς ακούσει για το αλουμίνιο και τις επιπτώσεις του στην υγεία μας, με τελευταία και πιο ανησυχητική την ενοχή του ως παράγοντας για τη νόσο Αλτσάχιμερ στους ανθρώπους. Αυτό που δεν γνωρίζαμε είναι πως ενδέχεται να συνδέεται και με την άνοια, αλλά και τη μείωση κατά 40% του πληθυσμού των μελισσών στις Η.Π.Α.

Μέχρι τώρα οι ειδικοί πίστευαν πως η μείωση του πληθυσμού των μελισσών έχει άμεση σχέση με την έλλειψη λουλουδιών και με τα εντομοκτόνα καθώς και με τις επιθέσεις από παράσιτα. Οι βιολόγοι του Πανεπιστημίου του Keele και του Πανεπιστημίου του Sussex όμως αποφάσισαν να ερευνήσουν, αν το αλουμίνιο που αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα (αν όχι τον πιο σημαντικό) μόλυνσης του περιβάλλοντος, θα μπορούσε να έχει σχέση με την εξαφάνιση αυτού του τόσο χρήσιμου εντόμου.

Μελέτη τους που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLoS ONE, αναφέρει πως η περιεκτικότητα του μετάλλου αυτού, σε νύμφες μελισσών κυμαίνονταν από 13 ως 193 ppm (μέρη ανά εκατομμύριο). Με δεδομένο ότι στους ανθρώπους η μόλυνση του εγκεφάλου με αλουμίνιο σε ποσοστό άνω των 3 ppm, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως παθολογική και πιθανώς ως αιτία για νευροεκφυλιστικές νόσους όπως η νόσος του Αλτσχάϊμερ.

Μια σειρά από ανθρώπινες δραστηριότητες σύμφωνα με τους ερευνητές, όπως η καύση των ορυκτών καυσίμων που έχει σαν αποτέλεσμα την "όξινη βροχή" και η εξόρυξη των μεταλλευμάτων αλουμινίου συνέβαλαν καθοριστικά στη βιολογική διαθεσιμότητα αυτής της ουσία, έχοντας σαν αποτέλεσμα ψάρια, δέντρα, καλλιέργειες και άνθρωποι να έχουν επηρεαστεί από το αλουμίνιο. Τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους δείχνουν ότι οι μέλισσες δεν έχουν δυστυχώς ανοσία σ' αυτή την αυξανόμενη επικράτηση του αλουμινίου.

Οι μετρήσεις που έγιναν στη Βραζιλία, έδειξαν πως η γύρη είναι πολύ μολυσμένη με αλουμίνιο. Ο καθηγητής Chris Exley, θα πει "το αλουμίνιο είναι γνωστή νευροτοξίνη, που επηρεάζει τη συμπεριφορά στα ζωικά μοντέλα, όπως οι μέλισσες και τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η ουσία μπορεί να παίξει ρόλο στη μείωση του πληθυσμού των μελισσών".
"Ψάχνουμε σε μέλισσες τη νόσο του Αλτσχάϊμερ", δηλώνει ο καθηγητής.
Υπολογίζεται πως τα τελευταία χρόνια έχει χαθεί το 40% των μελισσών στις Η.Π.Α.

πληροφορίες: lifo.gr
κείμενο: to e-periodiko mas



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Alexander McQueen, ο 21ος αιώνας ξεκίνησε μαζί του!

Alexander McQueen, ο 21ος αιώνας ξεκίνησε μαζί του!



Το "παιδί θαύμα" της μόδας Lee Alexander McQueen όπως ήταν το πλήρες όνομά του, ήρθε για να ταράξει το χώρο της και να αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του με τα αριστουργηματικά του σχέδια.

Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του (11 Φεβρουαρίου 2010), το Victoria & Albert Museum του Λονδίνου, άνοιξε τις πύλες του με μια έκθεση αφιερωμένη στο σχεδιαστή, από τον περασμένο Μάρτιο και μέχρι τις 19 Ιουλίου. Πρόκειται για την μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση εκλιπόντος σχεδιαστή που έχει ποτέ παρουσιαστεί στην Ευρώπη.


Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Το 2013 η αρχική εκδοχή της έκθεσης Savage Beauty, παρουσιάστηκε στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Ν. Υόρκης το 2011. Μια έκθεση που έγινε μια από τις 10 δημοφιλέστερες του Μουσείου και οργανώθηκε από το Costume Institute.


O Lee Alexander McQueen ήταν το έκτο παιδί του Ronald και της Joyce McQueen. Γεννημένος το Μάρτιο του 1969, άφησε το σχολείο στα 14 του χρόνια για να ασχοληθεί με τη μόδα, μαθητεύοντας στον οίκο Anderson & Sheppard. Στον οίκο αυτό έκανε τις παραγγελίες του και ο πρίγκιπας Κάρολος. Το ταλέντο του στο σχέδιο το ανακάλυψε βέβαια σε μικρότερη ηλικία, σχεδιάζοντας ρούχα για τις αδελφές του. Στον οίκο Savile Row του δόθηκε η ευκαιρία να ακονίσει τις ικανότητές του στο ράψιμο αλλά και στο σχέδιο, για να συνεχίσει να εμπνέεται και να μαθαίνει δίπλα στους Gieves και Hawkes και να προοδεύει με τη βοήθεια των ενδυματολόγων Angels και Bermans.


Στα 21 του πήγε στο Μιλάνο για να δουλέψει με τον Romeo Gigli, ενώ έκανε μεταπτυχιακό στο πανεπιστήμιο του St. Martins, όπου τελειοποίησε τις γνώσεις του στο σχέδιο μόδας.
Οι επιδείξεις μόδας στις οποίες συμμετείχε είχαν θεατρικό και αυστηρό ύφος. Με τα συστατικά αυτά τράβηξε την προσοχή του κοινού και απέκτησε αναγνώριση. Το 1997 ο οίκος Givenchy ανοίγει τις πόρτες του για κείνον και τρία χρόνια αργότερα ο οίκος Gucci, κάτι που του έδωσε ακόμα μεγαλύτερη έμπνευση και δημιουργικότητα.
Το 2003 βραβεύτηκε από το συμβούλιο των σχεδιαστών της Αμερικής και το 2007 άνοιξε καταστήματα σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
Η έμπνευση για τον McQueen, μπορούσε να προέλθει από το κάθε τι, όπως η σειρά "manta ray"που προήλθε από ένα ταξίδι του στις Μαλδίβες το 2009 και τα σχέδια των ρούχων θύμιζαν σαλάχι.
Ήταν ο πρώτος που σχεδίασε χαμηλοκάβαλα παντελόνια στην ιστορία της μόδας κάνοντας πολλούς να λένε πως αυτά ήταν που τον χαρακτήριζαν.
Η πρωτοπορία του δεν περιορίστηκε στο σχέδιο αλλά και στην πασαρέλα, μια που ήταν ο πρώτος που έφερε στην Αγγλία μοντέλα από την Ινδία και έκανε εικαστικές παρεμβάσεις κάνοντας τα σόου του να μοιάζουν με ροκ συναυλίες.


Κέρδισε το βραβείο καλύτερου Βρετανού σχεδιαστή μόδας της χρονιάς, το 1996, 1997, 2001 και 2003 (όπως προαναφέραμε).

Υπήρξε ο πιο ευφάνταστος και ταλαντούχος Βρετανός σχεδιαστής της εποχής μας, οραματιζόμενος τη μόδα με ένα εντελώς νέο τρόπο. Οι γυναίκες του McQueen είναι σαγηνευτικές αλλά και κυριαρχικές με ένα ένστικτο ζωώδες. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μεταμόρφωνε τα μοντέλα του σε πουλιά αρπακτικά, γι' αυτό και δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως τα ρούχα του είναι τέχνη και όχι απλά μόδα. Έβλεπε την ομορφιά εκεί που δεν μπορούσαν να διακρίνουν άλλοι. Στα πάθη, στο περιθώριο, στο σκοτάδι, τις αδυναμίες και εμπνεόταν και από τους πίνακες μεγάλων ζωγράφων του 15 αι. αποτυπώνοντας λεπτομέρειές τους, στα ρούχα του.


Ο ίδιος είχε πει: "Βρίσκω την ομορφιά στο παράξενο. Θέλω να αναγκάσω τους ανθρώπους να μην κοιτάζουν τα πράγματα ως έχουν" κι εμείς θα πούμε πως σε ένα μεγάλο βαθμό το κατάφερε.

Πληροφορίες: lifo.grwikipedia.org, vogue.co.uk,
Κείμενο: to e-periodiko mas


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Ο θάνατος της Άννυ, ήταν ένας προαναγγελθής θάνατος;

Ο θάνατος της Άννυ, ήταν ένας προαναγγελθής θάνατος;



Όταν συμβαίνουν τραγικά γεγονότα όπως η δολοφονία της μικρής Άννυ, ο αποτροπιασμός και ο θυμός κατακλύζουν την ψυχή και τη σκέψη μας.

Επειδή όμως ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος και δεν βοηθά στην κατανόηση των γεγονότων και των αιτιών που τα προκάλεσαν, επιλέξαμε να περιμένουμε μέχρι να καταλαγιάσουν τα συναισθήματα και να "αποσυρθεί" από τα δελτία ειδήσεων η υπόθεση, για να προσπαθήσουμε να πάρουμε απαντήσεις σε μερικά από τα ερωτήματα που γεννήθηκαν μαθαίνοντάς τη.
Πρόθεσή μας δεν είναι η "ανακύκλωση" πληροφοριών, αλλά η απάντηση στις απορίες, που έμειναν μετέωρες.

Για να μας βοηθήσει σ' αυτό, απευθυνθήκαμε στην Γεωργία Δανέζη (Συμβουλευτική - Προγεννητική Ψυχολόγος) και συζητήσαμε μαζί της αυτό το τρομακτικό και αδιανόητο έγκλημα.

Γεωργία, ο πατέρας που αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με τα ναρκωτικά, παραδέχεται ότι το βράδυ του θανάτου της μικρής, είχε «φτιαχτεί». Όπως λέει, βρήκε το παιδί νεκρό. Ο τεμαχισμός του και τα υπόλοιπα αδιανόητα, που έκανε στην προσπάθειά του να εξαφανίσει το πτώμα, έγιναν συνειδητά ή κάτω από την επήρεια των ναρκωτικών;
Το θέμα δεν είναι τόσο απλό, ώστε να μπορεί να απαντηθεί έτσι εύκολα. Η χρήση ουσιών είναι μια ασθένεια που διαταράσσει την αντίληψη, τον ύπνο, την προσοχή, την σκέψη, την κρίση, την κινητική δραστηριότητα, το αναπνευστικό σύστημα, το καρδιαγγειακό σύστημα, την συμπεριφορά, την διάθεση, την βραχυπρόθεσμη μνήμη, την μάθηση. Δημιουργεί γενικώς μια νοητική - πνευματική θολούρα.
Επίσης μπορεί να προκαλέσει μανία (ψυχική νόσος), παράνοια (ψυχική νόσος), νευρικότητα, ζαλάδα, σύγχυση, ψύχωση και ψυχωτικές συμπεριφορές, αποπροσανατολισμό και βέβαια παραισθήσεις.
Όλα τα παραπάνω εξαρτώνται από το είδος της ουσίας, την δόση, το ιστορικό της χρήσης, την ανεκτικότητα του χρήστη στην ουσία, τις προσδοκίες του χρήστη, το περιβάλλον που έγινε η χρήση.
Άρα, όταν κάποιος είναι υπό την επήρεια των ουσιών, έχει απολέσει μεγάλο μέρος της λειτουργίας του εγκεφάλου του αλλά και της συνειδητότητάς του.

Πώς είναι δυνατόν να έγιναν συνειδητά; Τι οδηγεί ένα άνθρωπο να προβεί σε μια τόσο ακραία πράξη; (μιλάμε για ένα τετράχρονο αγγελούδι, που ήταν παιδί του). Είναι απλά ένα αίσθημα αυτοπροστασίας – αυτοσυντήρησης, ας πούμε;
Στον εγκέφαλό του, λόγω της ουσίας που είχε πάρει, μπορεί να συνέβησαν διάφορα σενάρια, αν είχε παραισθήσεις ή παρανοϊκή συμπεριφορά, ίσως να προσπαθούσε να προστατευθεί από κάποια απειλή που μόνο εκείνος έβλεπε. Αυτό όμως μπορούν να το πουν μόνο οι ψυχίατροι που ανέλαβαν το περιστατικό αυτό.

Στις μέρες που ακολούθησαν φερόταν σα να μην είχε συμβεί τίποτα. Υπάρχει πιθανότητα να είχαν «σβηστεί» από τη μνήμη του; Να έπεισε δηλαδή τον εαυτό του ότι δεν συνέβησαν ποτέ;
Η χρήση ουσιών διαταράσσει την μνήμη. Συγκεκριμένα, οι έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να διαταραχτεί η βραχυπρόθεσμη μνήμη, αυτό σημαίνει ότι τα γεγονότα που είναι πρόσφατα μπορεί να τα ξεχάσουμε και να θυμόμαστε μόνο τα παλαιότερα γεγονότα.

Πώς μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά αυτή η πράξη; Ένας «νορμάλ» άνθρωπος όπως συνηθίζουμε να λέμε, δεν σκοτώνει το παιδί του. Από την άλλη, όλοι είμαστε «εν δυνάμει» δολοφόνοι. Η ερμηνεία της πράξης του, βρίσκεται κάπου στη μέση;
Κάτω από ορισμένες συνθήκες όλοι μπορούμε να προβούμε σε αξιόποινες πράξεις ακόμα και σε φόνο. Έτσι και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο δολοφόνος της Άννυ βρέθηκε κάτω από αυτές τις συνθήκες και έπραξε αυτήν την αδιανόητη, για όλους εμάς, πράξη.

Αν διαπιστωθεί ψυχική νόσος, πέρα από το πρόβλημα των ναρκωτικών, αυτό δικαιολογεί την πράξη; (ανεξάρτητα αν δίνει ελαφρυντικό στον κατηγορούμενο).
Είμαι κατά της βίας και καμία ασθένεια δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια πράξη βίας, πόσο μάλλον το θάνατο ενός ανθρώπου.
Οι έρευνες βέβαια, μας δείχνουν καθαρά ότι η συνύπαρξη ψυχικής ασθένειας με χρήση ουσιών ανεβάζει τις πιθανότητες για εγκληματική πράξη. Τέτοιου είδους εγκλήματα είναι συνήθως εντός της οικογένειας και μερικές φορές μπορεί να φτάσουν σε ακραίες και ειδεχθής πράξεις βίας, όπως έγινε με την Άννυ.

Πολλοί ήταν εκείνοι που είπαν πως το παιδί, έπρεπε να είναι μακριά από τους γονείς του, με τον παππού και τη γιαγιά, όπου περνούσε καλά. Όμως, αυτοί δεν ήταν που μεγάλωσαν τον ακατάλληλο πατέρα και την εξίσου ακατάλληλη μάνα; Πώς θα ήταν μαζί τους ασφαλές το παιδί;
Το αν ο παππούς και η γιαγιά ήταν σε θέση να μεγαλώσουν το παιδί σε ένα υγιές περιβάλλον, δεν μπορούμε να το ξέρουμε, μιας και το περιβάλλον δεν είναι ίδιο, ούτε καν όταν μεγαλώνουν αδέλφια με ένα χρόνο διαφορά, πόσο μάλλον με δύο δεκαετίες διαφορά. Εκείνο που μπορούμε να πούμε με κάποια βεβαιότητα, είναι πως το παιδί τώρα θα ζούσε αν έμενε μαζί τους.

Μήπως ήρθε η ώρα να περνούν από ψυχολογικές – ψυχιατρικές εξετάσεις οι υποψήφιοι γονείς; Ακούγεται ρατσιστικό ή ανέφικτο; Ποια είναι η θέση της επιστήμης στο ζήτημα;
Δεν ακούγετε ρατσιστικό, είναι ρατσιστικό! Μου θυμίζει εποχές «Ευγονίας» όπως θεωρούσαν την «Ευγονία», στην Γερμανία του ’40. Η θέση της επιστήμης το 2015, είναι ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να τεκνοποιήσει σε ό,τι ψυχολογική κατάσταση κι αν βρίσκεται και ό,τι ψυχιατρική ή άλλου είδους ασθένεια κι αν έχει.

Η μάνα φέρει επίσης ευθύνη για το γεγονός. Το ίδιο και όσοι άκουσαν και δεν μίλησαν εγκαίρως. Τι κάνει μια μάνα να αφήνει το παιδί της με ένα ναρκομανή πατέρα, για τόσο καιρό; Τι κάνει τους γείτονες να αδιαφορούν;
Ότι ακριβώς κάνει και μια γυναίκα να επιλέγει για σύντροφο, έναν άντρα με θέματα εθισμού και να κάνει παιδί μαζί του. Χαμηλή αυτοεκτίμηση και το πρότυπο του άντρα που είχε στο σπίτι που μεγάλωσε, είναι οι πρώτοι λόγοι που μου έρχονται τώρα στο μυαλό, αλλά υπάρχουν και άλλοι.
Όσο για τους γείτονες, ισχύει ό,τι και για όλους εμάς. 
Μόνο όταν έχεις εξασφαλίσει τις ανάγκες σου για επιβίωση, δηλαδή τροφή, νερό, στέγη, ζέστη, όπως λέει και ο Maslow, μπορείς να αναζητήσεις και να εξασφαλίσεις την ασφάλεια, δηλαδή την προστασία από κινδύνους, την σταθερότητα, την απελευθέρωση από τους φόβους. Αν καταφέρεις να εξασφαλίσεις και την ασφάλεια, τότε και μόνο τότε μπορείς να κοιτάξεις και να ενδιαφερθείς για τους γύρω σου, τους γείτονες, τους φίλους κ.α. 
Αυτήν την εποχή στην Ελλάδα ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων έχουν εξασφαλίσει την ικανοποίηση των φυσικών αναγκών τους και της ασφάλειας τους και ενδεχομένως, κανένας από αυτούς δεν έμενε κοντά στο διαμέρισμα, που έμενε η Άννυ.

Αν ο πατέρας φύγει από τη ζωή, η κοινωνία θα ηρεμήσει και ίσως θα "κοιμηθεί" μέχρι το επόμενο τραγικό θύμα. Πώς μπορούμε να αποφύγουμε την επανάληψη; Σίγουρα οι αφορισμοί δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Ούτε και ο στιγματισμός (πέραν αυτού που ήδη έχουν υποστεί) των ναρκομανών. Θα πρέπει ίσως να «εκπαιδευτούμε» στην αναγνώριση και αντιμετώπιση παρόμοιων καταστάσεων για να μην έχουμε την ίδια κατάληξη;
Για να υπάρξει πρόληψη εγκληματικών ενεργειών, θα πρέπει να μάθουμε ποιος και κάτω από ποιες συνθήκες μπορεί να κάνει μια πράξη βίας και μετά να το διαχειριστούμε αποτελεσματικά παρεμβαίνοντας στα υψηλού κινδύνου άτομα για τη διάπραξη τέτοιων πράξεων. 
Άτομα που μπορούν να θεωρηθούν υψηλού κινδύνου μπορεί να βρεθούν, συνδυάζοντας το ιστορικό βίαιων πράξεων που έχουν, τις ψυχιατρικές διαγνώσεις, το αν κάνουν θεραπεία ή όχι και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν. Τέτοιου τύπου διαγνωστικά εργαλεία υπάρχουν εδώ και χρόνια και χρησιμοποιούνται από εγκληματολόγους πολλών χωρών όπως οι Η.Π.Α. και το Η.Β.

Όταν δεν υπάρχει ένα οργανωμένο κράτος Πρόνοιας, θα πρέπει να το δημιουργήσουμε ή να το απαιτήσουμε. Πώς όμως, μπορεί να αφυπνιστεί μια κοινωνία, για να κατανοήσει πως φέρει ευθύνη;
 Το κράτος πρόνοιας δημιουργείται, όταν δεν υπάρχει, ύστερα από την απαίτηση της πλειοψηφίας των πολιτών. Εδώ θα γυρίσω στον Maslow και θα πω, πως όταν οι πολίτες ικανοποιήσουν τις βασικές φυσικές τους ανάγκες για τροφή στέγη, νερό, ζεστασιά, ασφάλεια, σταθερότητα τότε θα μπορέσουν να αφυπνιστούν, να κατανοήσουν, να απαιτήσουν και να δημιουργήσουν όχι μόνο κράτος πρόνοιας, αλλά και ό,τι άλλο σκεφτούν.

Τελικά, ο θάνατος της Άννυ ήταν ένας προαναγγελθής θάνατος;
Όχι, σαν την Άννυ υπάρχουν πολλά παιδιά, που ζουν και μεγαλώνουν σε παρόμοιες οικογένειες με την δική της και ακόμα περισσότερα, που έχουν ενηλικιωθεί και έχουν τραβήξει τον δικό τους δρόμο. Άρα δεν ήταν ένας προαναγγελθής θάνατος.

Ελπίζουμε να βοηθήσαμε στην κατανόηση αυτής της αδιανόητης πράξης, που ήρθε να μας συγκλονίσει και να μας προβληματίσει, τόσο βαθιά. 
Αυτό που θα κρατήσουμε ως συμπέρασμα, είναι πως το ενδιαφέρον για το διπλανό μας, που υποφέρει, δεν είναι αδιακρισία, είναι ο ορισμός της ανθρωπιάς. Μπορεί όλοι μας να έχουμε άλυτα προβλήματα, όμως αν τα παραμερίσουμε για λίγο, λύνοντας το πρόβλημα ενός συνανθρώπου μας, δεν είναι ούτε πολυτέλεια, ούτε υπερβολή!...



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Για περισσότερα χαμόγελα...

Για περισσότερα χαμόγελα...



Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το χαμόγελο ενός παιδιού! Για να χαμογελά όμως ένα παιδί, χρειάζεται να υπάρχει στη ζωή του (εκτός από την οικογένεια) αγάπη και ασφάλεια.
Αυτά προσπαθεί να εξασφαλίσει ο εθελοντικός οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα "Το χαμόγελο του Παιδιού", για όσα παιδιά το έχουν ανάγκη, ειδικά στη δύσκολη αυτή εποχή που ζούμε. Αρωγοί σ' αυτό, είναι η στήριξη όλων των καθημερινών ανθρώπων, που πιστεύουν πως βοηθώντας ένα παιδί να χαμογελάσει, δεν είναι πολυτέλεια, αλλά υποχρέωση. Μια υποχρέωση, που την υπαγορεύει περισσότερο η καρδιά από το μυαλό, που πολλές φορές μπορεί να σκέφτεται το οικονομικό κόστος.

Με γνώμονα αυτό, "Το χαμόγελο του Παιδιού" με το χαρούμενο παζάρι του, κατηφορίζει την Κυριακή 7 Ιουνίου 2015 στο αεροδρόμιο του Μάλεμε, στην Κρήτη, ανταποκρινόμενο στην πρόσκληση του Αθλητικού Σωματείου Αυτοκινήτων Χανίων (ΑΣΑΧ).

Σε μια μέρα, που θα περιλαμβάνει αγώνα Drift (τον 2ο αγώνα Κυπέλου Κρήτης σε συνεργασία με τον ΑΣΗ), Drag Day αυτοκινήτων & μοτοσικλετών και παζάρι, θα προσπαθήσει να φωτίσει κι άλλα χαμόγελα.

Όσοι λοιπόν, βρίσκεστε στα πανέμορφα Χανιά την Κυριακή (7 Ιουνίου), κάντε μια βόλτα και αποκτήστε κάποια είδη του οργανισμού "Το χαμόγελο του Παιδιού", στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο το δύσκολο έργο του, δίνοντας του τη δυνατότητα να βρίσκεται δίπλα στα παιδιά που το έχουν ανάγκη, καθημερινά 24 ώρες την ημέρα, 365 μέρες το χρόνο, θέλοντας να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για τη σωματική, ψυχική και πνευματική τους ισορροπία!...


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram