Χρόνος η στιγμή, χρόνος το άπειρο,
χρόνος το λεπτό, χρόνος η μέρα...
Χρόνος ατέλειωτος όταν πονάω
χρόνος ελάχιστος, όταν γελώ.
Ένα ρολόι τον μετράει,
ένα πρόσωπο τον κουβαλάει
και τα σημάδια του, κοιτώ.
Χρόνος η γέννηση, χρόνος ο θάνατος
χρόνος η χαρά, χρόνος η λύπη...
στιγμή η ευτυχία, στιγμή ο έρωτας
και το χαμόγελο, στιγμή...
Τραίνο ο χρόνος, μας μεταφέρει
πάνω στις ράγες του κυλώ
μαζί του τρέχω, με παρασέρνει
μα να τον πιάσω, δεν μπορώ.
Να τον κρατήσω, να τον σταματήσω
να τον αδράξω, συχνά ζητώ...
μα κείνος φεύγει, με παρασέρνει
με την ορμή του, ζω.
Κι όταν νομίζω πως μου ξεφεύγει
κοιτώ τα μάτια σου τα δυο
μέσα σ' αυτά μόνο, σταματάει
μέσα σ' αυτά, τον κατακτώ...
Αυτή είναι η πρώτη συμμετοχή μου, στο 10ο Συμπόσιο Ποίησης της αγαπημένης φίλης μου της Αριστέας, που μόλις ολοκληρώθηκε, μέσα από το blog της "η ζωή είναι ωραία".
Θέλω να ευχαριστήσω θερμά όλους τους φίλους, που ξεχώρισαν και βαθμολόγησαν αυτές τις ποιητικές μου απόπειρες και να σας πω, πως το νικητήριο ποίημα της Ελένης μας, είναι εδώ
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!