Βουβός ο πόνος, σφάζουν οι λέξεις
αίμα σταλάζουν οι ματιές.
Δάκρυ πικρό το πρόσωπο χαράζει
λαβωματιά οι στιγμές.
Μάτια θολά, άδειο το βλέμμα
λιοπύρι χύνει ο ουρανός.
Φωτιά που καίει βαθιά η απώλεια
σκίζει το στήθος ο στεναγμός.
Μαύρες φιγούρες σιωπηλά θρηνούνε
θλίψη σκιάζει το δειλινό.
Λόγια σκόρπια παρηγορούνε
της μοναξιάς το κενό.
Δε θέλει "αντίο" τούτη η ώρα
δεν έχει τόπο η λησμονιά,
μεσ' την καρδιά μας θα σε φυλάμε
να μας χαμογελάς από ψηλά!
.......
Στη μνήμη ενός αγαπημένου φίλου, που έφυγε πρόωρα από κοντά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!