Γεννήθηκε το 1943 στις 15 Ιουλίου, μεσ' την καρδιά του καλοκαιριού στην Αθήνα και έμελλε να μπει στις καρδιές όλων μας. Ο "φτωχός και μόνος καουμπόι" ο Λουκιανός Κελαηδόνης μεγάλωσε σε μια γειτονιά της Κυψέλης και από τα πέντε του χρόνια άρχισε να μαθαίνει πιάνο, χωρίς ποτέ να πάρει πτυχίο μουσικής. Αντίθετα πήρε πτυχίο Αρχιτεκτονικής από το ΕΜΠ, χωρίς ποτέ να εξασκήσει το επάγγελμα αυτό.
Μεγάλη του αγάπη η μουσική, τον κέρδισε ολοκληρωτικά και μέσω αυτής, εκείνος κέρδισε εμάς! Ξεκίνησε το 1970 γράφοντας μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου "Η Πόλη μας". Η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς ερμηνεύουν στο δίσκο τα τραγούδια της παράστασης αυτής, ένα χρόνο αργότερα. Το 1972 συνεχίζοντας τη συνεργασία του με το Μ. Μητσιά κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο "Κόκκινη Κλωστή" σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, έχοντας μαζί τους και τη Δήμητρα Γαλάνη.
Ένα χρόνο αργότερα (1973) έρχονται τα "Μικροαστικά" σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη και έχουν ως ερμηνευτή τον ίδιο. Τραγούδια που ήδη κυκλοφορούσαν παράνομα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας τώρα συγκεντρωμένα σε ένα δίσκο γίνονται η αφετηρία της ερμηνευτικής πορείας του καλλιτέχνη. Η συνεργασία του με το Γιάννη Νεγρεπόντη συνεχίστηκε και στον επόμενο δίσκο του όπου έδινε "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας", ενώ το 1976 κυκλοφορεί ένα ορχηστρικό δίσκο με τίτλο "Media Luz".
Ο δίσκος "φτωχός και μόνος καουμπόι" είναι ο πρώτος, που αποτελεί ολοκληρωτικά δική του δουλειά, αφού σ' αυτόν, γράφει, συνθέτει και ερμηνεύει. Θα ακολουθήσουν οι δίσκοι: "Ψυχραιμία παιδιά", "Χαμηλή πτήση", "Τραγούδια για κακά παιδιά", "Γιατί να γίνω μαραγκός" και ο νοσταλγικός δίσκος "Fifties και ξερό ψωμί".
Μέσα από το άλμπουμ "Αχ πατρίδα μου γλυκειά" που κυκλοφόρησε το 1993, κάνει μια καταγραφή της μουσικής πορείας της Ελλάδας του τελευταίου μισού αιώνα. Σ' αυτό το δίσκο παρουσιάζονται (δισκογραφικά) για πρώτη φορά τραγούδια που ανήκουν στην προφορική παράδοση. Είναι σχολικά τραγούδια, τραγούδια της γειτονιάς, του δρόμου, της κατασκήνωσης αλλά και καντάδες, ελαφρά και ρεμπέτικα. Ο δίσκος αυτό αποτέλεσε την ηχογραφημένη εκδοχή του λαϊκού μιούζικαλ που παρουσίασε το καλοκαίρι του 1993 στο Λυκαβηττό.
Πέντε χρόνια αργότερα κυκλοφορεί ο ζωντανός δίσκος "Νέα Κυψέλη - Νέα Ορλεάνη" κάνοντας ένα όνειρό του πραγματικότητα. Στο δίσκο αυτό συμμετέχει η Preservation Hall Jazz Band από τη Ν. Ορλεάνη, ενώ το 2002 "Τα φανταρίστικα"σε στίχους ανώνυμων φαντάρων που δημοσιεύονταν στη στήλη "Φαντάρε πού πας;" της Κ. Ελευθεροτυπίας ντύνουν με μουσική τη φωνή των νέων και γίνονται τραγούδια που αγαπήθηκαν.
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης δεν περιορίστηκε μόνο σε δισκογραφικές δουλειές. Έγραψε μουσική όχι μόνο για το θέατρο αλλά και τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, πολλές από αυτές έγιναν άλμπουμ, όπως το "Πάμε μαέστρο" που περιέχει μουσική από τις παραστάσεις του "Ελεύθερου Θεάτρου" και της "Ελεύθερης Σκηνής". Υπήρξε ο βασικός συνθέτης των παραστάσεων της πρώτης περιόδου του "Θεσσαλικού Θεάτρου, ενώ συνεργάστηκε και με το Εθνικό, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Λαϊκό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά και την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου.
Το 1971 έγραψε μουσική για την ταινία του Παύλου Παρασχάκη "Δάκρυα για έναν αλήτη" και το 1975 έκανε την επιμέλεια της μουσικής για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ο θίασος" και το 1977 για την ταινία "Οι κυνηγοί". Το 1980 έγραψε μουσική για την ταινία του Π. Βούλγαρη "Ελευθέριος Βενιζέλος".
Πολλές και οι συναυλίες που έδωσε ο αγαπημένος τραγουδοποιός σε όλη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο. Αυτό όμως που έχει μείνει ανεπανάληπτο και έχει καταγραφεί στη μνήμη όλων σαν το ελληνικό Woodstock είναι το περίφημο "Πάρτυ στη Βουλιαγμένη" στην πλαζ της Βουλιαγμένης τον Ιούλιο του 1983. Περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν εκείνο το βράδυ, κάνοντας το Λουκιανό, τον πρώτο καλλιτέχνη που έβγαλε τις συναυλίες από τα θέατρα και τα γήπεδα. Στο πάρτυ αυτό πήραν μέρος ο Δ. Σαββόπουλος, η Μ. Ζορμπαλά, η Α. Μάνου, ο Β. Γερμανός, ο Γ. Νταλάρας και η Μαντώ και αξίζει να θυμίσουμε πως δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο από την παραλιακή ως τη Λ. Συγγρού.
Μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο την Α. Βαγενά, δημιούργησε τον πολυχώρο "Μεταξουργείο" το 1999, όπου δραστηριοποιώταν μέχρι την τελευταία του στιγμή. Το 2006 έκανε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα με την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής, οι οποίες επεκτάθηκαν και στο εξωτερικό, καταλήγοντας στο Ηρώδειο. Ο δίσκος "Μ' αγιόκλημα και γιασεμιά" ήταν το αποτέλεσμα αυτών των συναυλιών.
Ο γάμος του με την ηθοποιό Άννα Βαγενά, του χάρισε δύο κόρες την ηθοποιό Γιασεμή Κηλαηδόνη και την τραγουδίστρια Μαρία Κηλαηδόνη. Έφυγε από τη ζωή στις 7 Φεβρουαρίου του 2017 μετά από πολυετή προβλήματα, που αντιμετώπιζε με την καρδιά του.
O "φτωχός και μόνος καουμπόι" περιδιαβαίνει τώρα στα μονοπάτια του ουρανού...
Πηγές πληροφοριών: wikipedia.org, sansimera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!