 |
| Photo by Steve Johnson on Unsplash |
"Aν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως θα μείνουν μια ελιά, ένα κλήμα και μια βάρκα. Είναι αρκετά για να ξανακτιστεί από την αρχή".
Οδυσσέας Ελύτης.
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης
Δύσκολη, γεμάτη πόνο και γεμάτη δάκρυα η ιστορία με τα δάνεια που κουβαλά πάνω στις πλάτες της η πατρίδας μας. Θα κλάψεις, όμως διάβασέ τη! Διάβασέ τη, γιατί πρέπει να μάθεις.
Η ιστορία της πατρίδας μας αναφορικά με τα δάνεια που, κατά καιρούς έχει αναγκαστεί να συνάψει μ' αυτούς που, κάθε άλλο παρά σύμμαχοι και φίλοι υπήρξαν, είναι τραγική. Και πιστεύω πως όχι μόνο έχει υποχρέωση ιερή ο κάθε Έλληνας να γνωρίζει αλλά ακόμη και στα σχολεία να διδάσκεται σαν ένα μάθημα κύριο. Όπως πολύ σωστά έχει πει ο καθηγητής της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. Κωνσταντίνος Καρανάτσης “Γονείς της Ελλάδας είναι ο Δανεισμός και η Χρεοκοπία”.
Τα δάνεια εγκαινιάζει η κυβέρνηση Κουντουριώτη η οποία συνάπτει δάνειο δύο εκατομμυρίων λιρών Αγγλίας, όπου στην Ελλάδα φτάνουν μόνο 300 χιλιάδες. Τα υπόλοιπα στην κυριολεξία άρπαξαν αετονύχηδες Άγγλοι σαράφηδες. Πριν ακόμη καλά-καλά να γίνουμε ένα ανεξάρτητο κράτος και να αρχίσουμε να προγραμματίζουμε την ζωή μας, στα 1827 και χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιος δανεισμός οι “Αυτοδιόριστοι” προστάτες της Ελλάδας ζητούν την πληρωμή των “Δανείων Ανεξαρτησίας” χωρίς να έχει προηγηθεί καμία σύναψη δανείου. Απλά ήσαν κάποια χρήματα που μόνοι τους πρόσφεραν οι άρπαγες της χώρας μας.
Ο κυβερνήτης Ιωαν. Καποδίστριας, μόλις πολύ λίγο καιρό που έχει έλθει στην Ελλάδα δηλώνει αδυναμία πληρωμής, δηλώνοντας ότι δεν ήσαν δάνεια αλλά ούτε για την Ανεξαρτησία της Ελλάδας είχαν δοθεί. Αξίζει ένα απίστευτο στιγμιότυπο εκείνης της εποχής. Ο Καποδίστριας ρώτησε τον ταμεία του κράτους ποιο ήταν το υπόλοιπο του ταμείου. Και η απάντηση. -Μια δραχμή κύριε Κυβερνήτα και αυτή κάλπικη. Όμως οι φίλοι και σύμμαχοι συντάσσουν το Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 με απουσία της Ελλάδας και με το άρθρο 6 αποκτούν το δικαίωμα επέμβασης στα εσωτερικά της χώρας.
Την 3η Σεπτεμβρίου του 1843 γίνεται η εξέγερση για την απόκτηση Συντάγματος. Τότε ήταν που σημειώνεται η δεύτερη χρεοκοπία της Ελλάδας. Απέναντι στην αδυναμία της να πληρώσει τις δανειακές υποχρεώσεις της οι Άγγλοι και Γάλλοι το 1853 αποβιβάζουν δεκαπέντε χιλιάδες στρατό στον Πειραιά και επιβάλουν δημοσιονομική κατοχή στην χώρα. Τραγική η κατάσταση για την χώρα μέχρι το 1862, που ο ελληνικός λαός ξεσηκώνεται και διιαλύει τα πάντα. Διαλύει τα δυο τυραννικά κόμματα, γαλλικό και αγγλικό και καταργεί την βασιλεία διώχνοντας τον Όθωνα. Να πούμε στο σημείο αυτό ότι και ο Όθωνας πήρε με τις πλάτες του Ελληνικού λαού ένα δάνειο 20 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων που κατασπαταλήθηκε στην μεγάλη ζωή των Ανακτόρων.
Τα πράγματα δείχνουν να ηρεμούν μέχρι το 1893 που από το στόμα του Χαρίλαου Τρικούπη θα ακουστεί το ιστορικό "δυστυχώς επτωχεύσαμεν". Μεγάλες οι απαιτήσεις των ομολογιούχων που ζητούσαν σχεδόν όλη την Ελλάδα. Φυσικά ο Τρικούπης αρνιόταν τις παράλογες παραχωρήσεις που έφταναν να ζητούν οι πιστωτές μέχρις σχεδόν την κυριαρχία της Ελλάδας. Σύμμαχό τους είχαν το παλάτι το οποίο, τότε, ήταν κάτοχος μεγάλου αριθμού ομολόγων. Κράτησε αρκετό καιρό αυτή η διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών.
Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί η Ελλάδα στον άτυχο πόλεμο του 1897 που μας οδήγησε σε νέες τρομερές οικονομικές περιπέτειες. Με την ήττα της Ελλάδας η χώρα περιήλθε στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, τον φοβερό ΔΟΕ που τον βλέπαμε να φιγουράρει ακόμα και πάνω στα κουτάκια με τα σπίρτα. Κι΄ήταν τότε που οι δανειστές της χώρας απαίτησαν να πληρώνονται με χρυσάφι και μας επέβαλαν και έφτιαξαν την χρυσή δραχμή.
Ήταν τότε που για την Ελλάδα ξεκίνησε το μαρτύριο του απίστευτου δανεισμού αφού έπρεπε η χώρα να εξασφαλίσει χρυσό για να μπορεί να στηρίζει τη χρυσή δραχμή. Αυτό σήμαινε καινούργια δάνεια με πάρα πολύ σκληρούς όρους δανεισμού. Έτσι, κάτω από την εποπτεία του ΔΟΕ αλλά και την κηδεμονία της Κοινωνίας των Εθνών όπου και αυτή είχε αναλάβει την εποπτεία της Ελλάδας καταφέραμε και φτάσαμε στα 1932 όπου μια νέα χρεοκοπία κάνει την εμφάνισή της στις πόρτες της χώρας.
Η χρεοκοπία αυτή χρεώνεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο όμως στην πραγματικότητα την έχει επιβάλει ο Παναγής Τσαλδάρης. Και ξεκινάει το ίδιο σενάριο με ακόμη πιο σκληρά μέτρα. Κύριο χαρακτηριστικό η σκληρή λιτότητα στην οποία υποβάλλεται ο λαός αλλά και σκληρά οικονομικά μέτρα με κυριότερο την απόλυση μεγάλου αριθμού εκπαιδευτικών με αποτέλεσμα να κλείσουν σχεδόν τα μισά από τα δημόσια σχολεία της χώρας. Επίσης πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι απολύθηκαν και απαγορεύτηκε κάθε συνδικαλιστική δράση που θα είχε σαν σκοπό την αντιμετώπιση των αποφάσεων της κυβέρνησης. Εικόνες που βλέπουμε και σήμερα αλλά σε πιο σύγχρονη μορφή από την Τρόικα.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά στα 1936 μας φέρνουν στην Ελλάδα τους Γλύξμπουργκ και επιβάλουν βασιλέα τον Γεώργιο το δεύτερο, που τον στολίζουν με το Β! Με τον Ιωάννη Μεταξά, ο Γεώργιος και με τις καθοδηγήσεις των Άγγλων θα στήσουν στην Ελλάδα την δικτατορία της 4ης Αυγούστου του 1936 και θα αρχίσουν τα βάσανα του λαού. Όσοι δεν συμφωνούν θα γνωρίσουν την γεύση του ρετσινόλαδου και θα φύγουν για...παραθερισμό στα ξερονήσια του Αιγαίου.
Και η λεηλασία της χώρας θα αρχίσει από τους κυβερνώντες. Πρώτη ενέργεια η λεηλασία του ταμείου του ΙΚΑ αλλά και των αποθεματικών από τις τράπεζες προκειμένου να πληρωθούν οι πιστωτές Γάλλοι και Βρετανοί. Κάπως έτσι φτάσαμε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όπου η θέση μας δεν μπορούσε να είναι πουθενά αλλού παρά μόνο με τους Άγγλους. Η συμμετοχή μας σε αυτόν τον πόλεμο έχει αποδειχτεί ιστορικά ότι υπήρξε όχι απλά μεγάλη και σημαντική αλλά και καθοριστική για την τελική νίκη των συμμαχικών δυνάμεων, κάτι για το οποίο ποτέ δεν εισπράξαμε τίποτα αλλά αντίθετα πληρώσαμε και από πάνω.
Με την απελευθέρωση της χώρας από τους καταχτητές Γερμανούς και Ιταλούς, ο τότε πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας, Ξενοφών Ζολώτας ζητάει από τους υποτιθέμενους συμμάχους να μας χαρίσουν ή να μας διαγράψουν τα προπολεμικά χρέη. Βέβαια οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι όχι μόνο δεν άκουσαν τις παρακλήσεις της σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμένης από τον πόλεμο Ελλάδας αλλά άρχισαν σκληρές πιέσεις πληρωμής των χρεών.
Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια διαρκούν αυτές οι σκληρές πιέσεις προς την Ελλάδα, η οποία αντιμετώπισε ένα Εμφύλιο τέσσερα χρόνια, κάνοντας ένα σκληρό αγώνα να χτίσει τα ερείπια του πολέμου. Καταφέραμε έτσι και φτάσαμε στα 1964 όπου η χώρα μας βρισκόταν κάτω από την διακυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου στην οποία υπουργός οικονομικών ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Οι δυο αυτοί πολιτικοί της χώρας μας υπέγραψαν την χειρότερη ρύθμιση χρεών που έχει υπογραφεί ποτέ. Δέχτηκαν το σύνολο των χρεών της χώρας από το 1881 και μετά και με το τραγικό λάθος να μην αφαιρεθούν όσα είχαν πληρωθεί. Αναγνώρισαν το σύνολο των τόκων συν τις προσαυξήσεις κι΄ακόμη – άκουσον άκουσον – δέχτηκαν να αποζημιώσουν την ψυχική οδύνη των δανειστών. Αυτά όλα θα έπρεπε να πληρωθούν μέχρι το 2009. Τώρα θα μου πεις, όπως λέει και ο Ζουράρις ο Μέγας, μέχρι το 2009 ποιος ζει και ποιος πεθαίνει.
Την 21η Απριλίου του 1967 την διακυβέρνηση της Ελλάδας αναλαμβάνει η Χούντα των Συνταγματαρχών, όπως έμεινε να λέγεται στην ιστορία, μετά από το στρατιωτικό πραξικόπημα. Οι δανειστές αλλά και οι σύμμαχοι και φίλοι που κρυβόντουσαν πίσω από όλα αυτά απαίτησαν δύο πράγματα. Την παραχώρηση του Αιγαίου, κάτι που ευτυχώς δεν έγινε και την εκχώρηση της Κύπρου πράγμα που έγινε με το άνοιγμα της πόρτας στην τουρκική εισβολή.
Με την μεταπολίτευση οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν αρχίζουν και πάλι να δανείζονται Το 1977 συνάπτεται δάνειο από όμιλο τραπεζών της Γαλλίας όπου εκτός από τους τοκογλυφικούς όρους επιβάλλεται στην Ελλάδα και η προμήθεια πολεμικού υλικού από την Γαλλία. Μετά το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί η πρώτη κυβέρνηση της ΝΔ με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να μέσα σε τρία χρόνια να καταφέρνει τον τετραπλασιασμό του εθνικού χρέους.
Το φθινόπωρο του 2008 σκάει η βόμβα του “κραχ” Βέβαια o πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής προσπαθεί να ηρεμήσει τον ελληνικό λαό πως μας προστατεύει το ευρώ. Μάταια όμως. Φτάνουμε στα 2009 όπου θα έπρεπε να κλείσουν οι πληρωμές της συμφωνίας του 1964 όμως εμείς καταφέρνουμε εκείνη τη χρονιά να χαθούν 28 δις της ελληνικής οικονομίας.
Στις 6 Οκτωβρίου του 2009 γίνεται πρωθυπουργός Ο Γεώργιος Παπανδρέου αφού είχε εξαπατήσει τον ελληνικό λαό με εκείνο το τραγικό και ψεύτικο "Λεφτά υπάρχουν". Με την άνοδο του Παπανδρέου στην πρωθυπουργία της χώρας μπορεί να πει κανείς ότι πλέον καθιερώνεται στην οικονομική ζωή της Ελλάδας το μνημόνιο.
Οι δανειστές πάντα οι ίδιοι, μέσω του ΔΝΤ που δεν κάνουν τίποτα άλλο από τα να απομυζούν ό,τι έχει απομείνει στην έρημη πλέον Ελλάδα. Οποιαδήποτε απόπειρα ανόρθωσης είναι πλέον καταδικασμένη. Απλά διότι το μόνο που μπορεί να σώσει την Ελλάδα από την δεινή θέση που έχει περιέλθει είναι οι επενδύσεις. Το μόνο φάρμακο που θα μπορούσε να κτυπήσει την κρίση.
Όμως είναι αδύνατον να γίνουν σοβαρές επενδύσεις σε μια χώρα η οποία δεν προσφέρει καμιά οικονομική εξασφάλιση στα χρήματα που θα επενδυθούν. Επόμενο κανείς πλέον να μην το αποφασίζει. Απομένει να φανεί ο πολιτικός ηγέτης που θα μπορέσει να ξεκινήσει τον αγώνα της ανόρθωσης. Δύσκολος και επίπονος αγώνας αλλά είναι η μόνη λύση. Και αυτόν τον ηγέτη περιμένει η Ελλάδα.
Διονύσης Ε. Κονταρίνης
"Όμως είναι αδύνατον να γίνουν σοβαρές επενδύσεις σε μια χώρα η οποία δεν προσφέρει καμιά οικονομική εξασφάλιση στα χρήματα που θα επενδυθούν. Επόμενο κανείς πλέον να μην το αποφασίζει.."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου αρέσει καθόλου αυτή η άποψη. Κλασική κασέτα χιλιοπαιγμένη στα χείλη "αδηφάγων" δήθεν επενδυτών. Την θεωρώ αποκρουστική.
Την καλησπέρα μου.
Γιάννη μου καταλαβαίνω απόλυτα πώς νιώθεις! Σαν επισφράγισμα, θα μοιραστώ μαζί σου μέρος από τον επίλογο του έργου "ΑΛΜΑΝΑΚ" της Μαριάννας Κάλμπαρη όπου το κοριτσάκι μεταξύ άλλων λέει: "...Νομίζω πως έχω καταλάβει! Δεν θέλω να είμαι Ωραία Κοιμωμένη, περιμένοντας τον πρίγκιπα, τα άστρα, το Θεό να με ξυπνήσουν! Θα βρω τρόπο να ξυπνήσω μόνη μου, γιατί δεν πρόκειται κανείς να έρθει να μας σώσει, ούτε σε 1000 χρόνια!".
ΔιαγραφήΠιστεύω πως απάντηση στη σκέψη σου θα δώσει ο ίδιος ο κ. Κονταρίνης που υπογράφει το κείμενο, που κατά τα άλλα το βρίσκω κατατοπιστικό.
Σ' ευχαριστώ που πέρασες καλέ μου φίλε και για το σχόλιό σου!
Όμορφο Σαββατοκύριακο εύχομαι από καρδιάς!
Μ
Ο Τρικούπης είχε το ήθος και το πολιτικό σθένος να παραιτηθεί και να αποσυρθεί απ' τη χώρα. Λίγα χρόνια μετά, πέθανε στις Κάννες. Το επίσημο κράτος αρνήθηκε τη μεταφορά της σωρού του στην Ελλάδα και τα έξοδα καλύφθηκαν από φίλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαφορά με τους σύγχρονους πολιτικάντηδες που χρεωκόπησαν την Ελλάδα, είναι ότι αυτοί συνεχίζουν να διεκδικούν ξανά την κυβέρνηση, να κουνούν το δάχτυλο απειλητικά και να μας κάνουν μαθήματα καλής διαχείρισης. Ο Σημίτης, η οικογένεια Μητσοτάκη και όλοι οι ημέτεροι που τα ονόματά τους κοσμούν λίστες με παράνομες καταθέσεις, εταιρείες off shore και σκάνδαλα μεγατόνων, λείπουν απ' το εξαιρετικό κατά τ' άλλα, άρθρο.
Απλά για την ιστορία Μαρίνα μου. Οι επενδύσεις έπονται. Προτεραιότητα είχε να ανακάμψει η ελληνική κοινωνία απ' τα τραύματα της κρίσης. Φτώχεια, συσσίτια, παιδιά που λιποθυμούσαν στα σχολεία, ανεργία στα ύψη, μετανάστευση των νέων, σπίτια με κομμένο ρεύμα, χιλιάδες αυτοκτονίες καθημερινά. Πόλεμο είχαμε. Θα πάρει χρόνια να έρθει ξανά στα ίσια της η κοινωνία. Αν βέβαια δεν έρθουν ξανά στην εξουσία, όλοι αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στα βράχια.
Καλή μας φώτιση και με καλή μνήμη να πάμε στις κάλπες αυτή τη φορά.
Φιλιά πολλά Μαρίνα μου!
Μαρία μου κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει μαζί σου γιατί όσα γράφεις είναι πέρα για πέρα αληθινά και την αλήθεια δεν την αμφισβητεί κανείς!
ΔιαγραφήΈχεις δίκιο σε όλα και γι' αυτό θα συμφωνήσω με την ευχή σου και θα σταυρώσω τα χέρια μου να πάμε στις κάλπες με περισσότερη φώτιση και σωφροσύνη, μήπως και καταφέρουμε να ανακάμψουμε, κάτι που είναι περισσότερο από βέβαιο πως δεν πρόκειται να γίνει με οδηγούς εκείνους που μας έφεραν σ' αυτό το χάλι ή που τους αφήσαμε να μας φέρουν σ' αυτό το χάλι για να είμαι πιο ακριβής.
"Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία", όπως λέει και ο ποιητής και για να έρθει ξανά στη χώρα μας θα πρέπει να αποδείξουμε πως τα έχουμε και τα δύο...
Φιλιά πολλά, φίλη, σ' ευχαριστώ που πέρασες!
Μ
Και πάντα ζούμε την ίδια ιστορία ξανά και ξανά. Και πολύ φοβάμαι οτι πάμε σε νέο γύρο αυτής της ιστορίας. Μοιάζει με κατάρα, σαν να είμαστε καταδικασμένοι να κάνουμε τον ίδιο κύκλο ξανά και ξανά. Οι ίδιοι καταδικάζουμε όμως τη χώρα, αφού εκλέγουμε τους ίδιους και τους ίδιους.πως μετά να μην έχουν το θράσος να κουνούν και το δάχτυλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο Δραστήριά μου! Ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα κι αν δεν ξυπνήσουμε θα συνεχίσουμε τον ίδιο κύκλο αιωνίως!!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ που πέρασες και για το σχόλιό σου!
Φιλιά, καλή εβδομάδα!
Μ