Όνειρο ήταν...

α είχες πολύ ωραία εικόνα για να εμπνευστείς Μαρινάκι μου. Ωραίες και δυνατές σκέψεις. Πάντα θα υπάρχουν τραγωδίες και πάντα θα καλούμαστε να είμαστε ευτυχισμένοι παρά τις όποιες απώλειες.

Μιλάμε πιο ταιριαστό με τις συνθήκες που ζούμε κείμενο δεν υπήρχε! Και όντως η φρίκη είναι μπροστά μας. Κι εγώ πιστεύω πως ακόμα θα ζήσουμε πιο έντονα. Νομίζω πως πολλοί θα κάνουμε απολογισμό της πρότερης ζωής μας και θα μετανιώσουμε για πράγματα που αφήσαμε να φύγουν χωρίς να τα ζήσουμε επειδή τα θεωρήσαμε δευτερευούσης σημασίας! Σ' ευχαριστώ Μαρίνα μου για τα συναισθήματα και τους προβληματισμούς με τη συμμετοχή σου! Πραγματικά έχουμε ανάγκη να προβληματιστούμε για ένα καλύτερο αύριο. Ωραία η εικόνα για την Μία. Πολλά φιλιά!

Κοίτα να δεις που αυτό σκέφτηκα μόλις είδα την φωτογραφία που σου διάλεξε η Αχτίδα!
Κάτι για την καραντίνα 😂😂
Πολύ ωραίο το όνειρο, κάπως έτσι αισθάνομαι κι εγώ.
Ανακαλύπτω πράγματα που δεν τα λογαριαζα.
Μακάρι όλο αυτό να μας γίνει μάθημα και να καταλάβουμε ότι η ευτυχία είναι αλλού κι όχι στο τρέξιμο να δουλέψουμε περισσότερο για να ψωνίσουμε ακόμα πιο πολλά.
Νομίζω όμως ότι θα πέσουμε με τα μούτρα, είτε γιατί το θέλουμε είτε γιατί θα μας το επιβάλουν για να κερδίσουμε όσα χάσαμε αυτές τις μέρες.
Ας μείνουμε στο σπίτι τώρα κι ας το απολαύσουμε.
Έχουμε καιρό να αντιμετωπίσουμε το μετά.
Ωραία και η πάσα που δίνεις στη Μία.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα

Τι όμορφα που εμπνεύστηκες από την εικόνα της Αχτίδας μας. Επίκαιρο το όνειρο και περιμένω να βγει αληθινό. Θα το παλέψουμε το μετά, αν νικηθεί ο θάνατος όλα θα είναι καλύτερα. Δεν ξέρω αν θα αλλάξουμε πολλά στη ζωή μας. Νομίζω ότι δεν είναι πάντα στο χέρι μας. Δεν αφήνουν να ζήσουμε όπως θέλουμε. Πρέπει ο καθένας μας να δουλεύει πολύ όχι επειδή θέλει αλλά γιατί έτσι θέλουν τα αφεντικά. Και μετά όλα έπονται. Αυτό είναι ένα πρόβλημα...Θα το δούμε μετά...ας έλθει το μετά!
Όμορφη η γραφή σου, αισιόδοξο όνειρο, και η εικόνα σου είναι η εικόνα του γραπτού σου. Ακριβής και πολύχρωμη.
Ωραία και η εικόνα για τη Μία. Και η λέξη ταιριαστή
Καλή της επιτυχία
Φιλιά πολλά Μαρίνα μου

Πόσα συναισθήματα, πόσες σκέψεις, πόσα μηνύματα (και πόσο τυχερή που είχε ωραίο γείτονα, εμείς ούτε στα όνειρα χαχα)! Αγαπημένη συνονόματη, η συμμετοχή σου, τόσο δυνατή και τόσο ταιριαστή σε αυτό που ζούμε.
Μπράβο!
Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουμε όταν βγούμε από την καραντίνα. Νομίζω, πως αρχικά, δεν θα το πιστεύουμε. Σίγουρα, η ζωή μας έχει πια αλλάξει, αλλά ελπίζω να αλλάξουμε κι εμείς... προς το καλύτερο, γιατί ο επίλογος σου, ήταν μια τεράστια αλήθεια. Αν δεν βγούμε καλύτεροι από την πανδημία, η φρίκη είναι μπροστά.
Καλημέρα με χαμόγελο :)

Φίλη μου μεταχειρίστηκες την εικόνα που σου έδωσα όπως ακριβώς το φαντάστηκα απο την αρχη μέχρι την αισιόδοξη λύση που ελπίζω . Έβαλες τις εικόνες του σπιτιου στα παράθυρα και τα μπαλκόνια σε πραγματικη διάσταση σε κείμενο, ο γειτονας, ο γατούλης, το φλιτζανι με το καφέ. Απλά θα σου κάνω μία αχτιδένια αγκαλίτσα γιατι μου εδωσες ότι περίμενα. Ελπίζω η επόμενη να δώσει στην εικόνα σου και τη λεξη αυτο που φαντάστηκες εσύ.

Μαρίνα μου, πάρα μα πάρα πολύ ωραία η συμμετοχή σου. Να είσαι καλά!

Τέλεια αποκωδικοποίηση της εικόνας που σου έδωσε η Γεωργία μας. Μια ιστορία γραμμένη με ρεαλισμό και συναίσθημα. Πονάει με τις αλήθειες της και αφήνει ένα μικρό παραθυράκι αισιοδοξίας στον επίλογο. Ή καλύτερα ένα κάλεσμα ευθύνης.
Ιδού η πανδημία, ιδού και το πήδημα σε μια νέα αντίληψη ζωής. Για να μας δω...
Εξαίσια και η ρετρό φωτογραφία που παραδίδεις στην Μία. Είμαι σίγουρη πως θα την περιποιηθεί δεόντως η φίλη μας.
Καραντινοασπασμούς Μαρινάκι μου!

"- Ελεύθεροι;… ελεύθεροι να κάνουμε τι; Να μαζέψουμε τα κομμάτια της καταστροφής ή να χτίσουμε ένα καινούργιο κόσμο;"

Προσπαθούσα Μαρίνα να κρατήσω ένα μεγάλο μήνυμα από το αφήγημά σου αλλά η καταιγίδα των ζητημάτων που έβαζες και η σημαντικότητά τους ήταν τέτοια που μου ήταν αδύνατον να σταματήσω.
Πήρες μια εικόνα και άνοιξες ένα τεράστιο ζήτημα με πολλά υποθέματα.
Αυτό του ελεύθερου χρόνου και του τρόπου ζωής.

Υπάρχει μια αντίληψη σε πολύ κόσμο ότι όλος αυτός ο χαλασμός των ανθρώπων να αφιερώνουν όλο τους το "είναι" στις δουλειές τους, ότι είναι δική τους επιλογή.
Αυτό είναι πλάνη Μαρίνα!
Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που υπηρετούν το κυνήγι της καριέρας υστερικά έχοντας γίνει δούλοι των "προνομίων" της τυχούσας θέσης τους στην παραγωγή.
Η Συντριπτική όμως πλειοψηφία των ανθρώπων άγεται, δια της βίας, από τον καπιταλισμό, να υπακούσει σε εξοντωτικά ωράρια, να ξεχάσει Κυριακές, να ξεχάσει δικαιώματα και ώρες προσωπικές. Είναι καιρός να πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω απ το δάχτυλό μας και να μιλήσουμε για την αλήθεια όπως είναι και όχι όπως μας την σερβίρουν.
Η αποξένωση, η αλλοτρίωση, που τόσο εμφαντικά περιγράφεις στην αφήγησή σου δεν ήρθαν εξ ουρανού. Ζούμε σε εποχές που η τεχνολογία έχει φτάσει στα ύψη. Αντί λοιπόν να ελευθερώσει τον άνθρωπο τον έχει κάνει δούλο!

Και όλο αυτό συναντά την επισήμανση της παραγράφου που έβαλα.
Συμμετέχω και εγώ λοιπόν στον βαθύ σου προβληματισμό Μαρίνα μου συνυπογράφοντας τις αγωνίες σου.

Μου άρεσε επίσης πολύ το τηλέφωνο. Ένα λεπτό δώρο στη Μία, που της αρέσουν τα παλιά φιλοτεχνημένα πράγματα και ξέρω ότι θα βγάλει κάτι πολύ όμορφο από εκεί.

Στέλνω φιλιά.

Μαρίνα μου, το κείμενό σου είναι κάτι παραπάνω από συγκλονιστικό. Ταυτίστηκα κατά πολύ με την ηρωίδα σου. Κι εγώ είμαι από τα άτομα που λείπω από σπίτι όλη μέρα λόγω δουλειάς, ενώ για να βρεθώ με έναν φίλο πρέπει να το έχω από πριν προγραμματίσει. Κι εγώ "απολαμβάνω" αυτή τη στιγμή την εργασία από το σπίτι (παρότι δουλειά, σημαίνει δουλειά, όχι ξεκούραση), όμως χαίρομαι να δουλεύω με τις πυτζάμες μου από τη θαλπωρή του σπιτιού μου. Κι εγώ ονειρεύομαι να δω τους γείτονες στα παράθυρα και στα μπαλκόνια, να τους χαιρετήσω, να πούμε μια κουβέντα, όμως στην πραγματικότητα τα πάντα παραμένουν κλειστά. Ταυτίζομαι και με το απαύγασμά σου: Αν από αυτή την κρίση δεν βγούμε καλύτεροι άνθρωποι, η αληθινή φρίκη θα είναι μπροστά μας. Πολλά φιλιά, φίλη μου. Σ' ευχαριστώ για τον προβληματισμό.

Πολυ φοβαμαι πως οταν επανελθουμε στην παλια μας καθημερινοτητα ολα θα τα εχουμε ξεχασει.και οπως ειπε παραπανω η Ρενα θα πεσουμε με τα μουτρα σε ολα.Η θλιψη μονο θα ακολουθει αυτους που εχουν χασει δικους τους ανθρωπους.Αλλα και εδω ο χρονος ειναι μεγαλος γιατρος.

Φιλακια Μαρινα μου.Ευχομαι υπομονη και Καλο Πασχα.

Μαρίνα μου ο επίλογος σου τα λέει όλα ...αν απ΄αυτή την πανδημία δεν βγούμε καλύτεροι άνθρωποι, η φρίκη θα είναι μπροστά μας, όχι πίσω μας…
Μπράβο πολύ ωραίο κείμενο γεμάτο προβληματισμούς.
Πολύ καλή επιλογή και η φωτογραφία που δίνεις στην Mia.
Φιλάκια πολλά!

Μαρίνα μου ένα όνειρο που μακάρι να γίνει πραγματικότητα ..η ηρωίδα σου όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι σίγουρα μετά θα επαναεξετάσουμε τις προτεραιότητες στις ζωες μας..ελπίζω προς το καλύτερο δεν θέλω να πιστέψω πως αυτό δεν θα είναι ένα μάθημα για όλους μας.. κανείς δεν θα βγει αλώβητος ...όμως η ζωή θα διεκδικήσει το δικαίωμα της και θα συνεχίσουμε να ζούμε ίσως πιο καλύτεροι άνθρωποι κορίτσι μου..
υπέροχη η συμμετοχή σου σου όπως και πολύ επίκαιρη η εικόνα και η λέξη που δίνεις στην Μία..θα περιμένουμε την συνέχεια..από εκείνη..
Να είστε καλά Μαρίνα μου ..να προσέχετε όλοι ας κάνουμε τον φόβο μας ελπίδα για τα καλύτερα την αγάπη μου ..💚

Μία ακόμη όμορφη, και επίκαιρη, ιστορία σου. Με όμορφο τρόπο ανοίγει το κουτί των αναγκών και των επιθυμιών μιας νέας γυναίκας, ενός ανθρώπου που νομίζει πως τα έχει όλα τακτοποιημένα στη ζωή του και ξαφνικά κάτι γίνεται και συνειδητοποιεί πως ίσως να μην είναι όπως νομίζει.
Όνειρο ήταν το τέλος της καραντίνας που όμως λέει πολλά για τον φόβο μας να κοιτάξουμε στα μάτια ανάγκες και επιθυμίες, κρυμμένες και σκονισμένες. Τώρα και έχουμε τον χρόνο να το κάνουμε και δεχόμαστε πως δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο.
Ωραία ιστορία, ωραίες εικόνες, και οι δύο. Είμαι σίγουρη πως η συνέχεια θα είναι το ίδιο μαγευτική.
Καλή μας δύναμη και υπομονή

Δεν σου κρύβω πως όταν είδα την εικόνα που διάλεξε η Αχτίδα μας ενθουσιάστηκα πάρα πολύ και θεώρησα πως πιο ταιριαστή για σενα δεν γινόταν να είναι!!
Έβαλες ωραίες σκέψεις για προβληματισμό, να δούμε την ευκαιρία μέσα από κάθε δυσκολία.

Καλή έμπνευση στην επόμενη φίλη μας!