Tα ελληνικά νησιά αγαπημένος καλοκαιρινός προορισμός όλων, γίνονται ενίοτε και προορισμός γνώσης. Αφορμή μπορεί να σταθεί το όνομα και η προέλευσή του, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη Μυθολογία και την Ιστορία.
Εμείς, ανακαλύψαμε την προέλευση του ονόματος εννιά νησιών και σας την παρουσιάζουμε.

Αλόννησος: Το πρώτο της όνομα ήταν Λιαδρόμια ή Ηλιοδρόμια. Πολλοί πιστεύουν πως προήλθε το όνομα αυτό από παραφθορά του Διαπόρια, αφού στην ελληνική ναυτική γλώσσα με η ονομασία Διαπόρια (που είναι σύνθετη από το δια + πόρος δηλ. αβαθές πέρασμα) εννοούν μικρές βραχονησίδες στο Αιγαίο που αφήνουν μεταξύ τους μικρά περάσματα για τη διέλευση των σκαφών. Η επίσημη ονομασία τους είναι "Διάποροι νήσοι". Ο Όθωνας έδωσε στο νησί το όνομα αυτό, αφού έτσι αναφερόταν στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας το 1838, μετά από πρόταση που έκανε το υπουργείο Εσωτερικών. Το νησί δεν ταυτίζεται γεωγραφικά με την Αλόννησο των αρχαίων χρόνων.

Θήρα (Σαντορίνη): Το πρώτο της όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος ήταν Στρογγύλη από το σχηματισμό που δημιούργησαν οι ηφαιστειακοί κώνοι όταν ξεκίνησαν να ενώνονται δημιουργώντας το νησί. (1500 π.Χ.)
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο γιος του θεού Ποσειδώνα ο Εύφημος, έλαβε ένα σβώλο άσπρου χώματος ως δώρο, από τον Τρίτονα. Καθώς επέστρεφε από την Αργοναυτική εκστρατεία μετά από μια προειδοποίηση (με τη μορφή κεραυνού) πέταξε αυτό το σβώλο στη θάλασσα. Από αυτό το σβώλο δημιουργήθηκε το νησί που ήταν το ωραιότερο και γι' αυτό το ονόμασαν Καλλίστη.
Το τρίτο κατά σειρά όνομά της (Θήρα) προέρχεται από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήρον, ο οποίος ήταν ο πρώτος που αποίκησε στο νησί, οδηγώντας και τους Λακεδαιμόνιους που διοικούσε, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο.
Οι Φράγκοι Σταυροφόροι περνώντας σταματούσαν στο νησί για ανεφοδιασμό και συγκεκριμένα κοντά στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης. Κατά την κυριαρχία των Ενετών το νησί ονομαζόταν Σάντα Ειρήνη και έτσι, η Σάντα Ειρήνη, έγινε Σαντορίνη.

Μύκονος: Σύμφωνα με την παράδοση ο ήρωας Μύκονος, απόγονος του μυθικού βασιλιά της Δήλου Ανίου, γιού του Απόλλωνα και της νύμφης Ροιούς, κόρης του Διονύσου έδωσε το όνομά του, στο κοσμοπολίτικο νησί.

Ρόδος: Ένας ενδιαφέρον μύθος θέλει το νησί να έχει πάρει το όνομά τους από τους Τελχίτες, τα παράξενα εκείνα μυθικά πλάσματα, χωρίς χέρια και πόδια με φτερούγες τα οποία βλέπουμε και στην Κρήτη (ως Κουρήτες δηλαδή τροφοί του μικρού Δία). Θα βρεθούν λοιπόν ση Ρόδο, όπου η Ρέα τους αναθέτει το μεγάλωμα του μικρού Ποσειδώνα και της Καψείρας της κόρης του Ωκεανού. Η αδερφή των Τελχιτών η Αλία, όταν ο Ποσειδώνας μεγάλωσε απέκτησε μαζί του έξι γιούς και μια κόρη τη Ρόδη, η οποία έδωσε το όνομά της στο νησί.

Σύρος: Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το όνομά του προέρχεται από τη λέξη "Ουσύρα" ή "Ουσούρα", που σημαίνει ευτυχής, ενώ η δεύτερη εκδοχή (που μοιάζει και πιο έγκυρη) θέλει το όνομα του νησιού να προέρχεται από το "συρ" που σημαίνει βράχος και μαρτυρά τη μορφολογία του νησιού.
Ο Όμηρος στην Οδύσσεια αναφέρει το νησί με το όνομα Συρίη. Μάλιστα την ονομάζει δίπολης επειδή είχε δύο πόλεις, την Ποσειδώνεια και τη Φοινίκη.

Σκύρος: Πήρε το όνομά της από το πετρώδες έδαφός της καθώς "σκίρον" ή "σκύρον" σημαίνει συντρίμμια πέτρας.

Σκιάθος: Τρεις μύθοι συνδέονται με την ονομασία του νησιού. Σύμφωνα με τον πρώτο οι κάτοικοι της Σκιάθου ήταν λάτρεις του θεού Διόνυσου ο οποίος ονομαζόταν και Σκιάνθιος, δίνοντας το όνομά του και στο νησί.
Ο δεύτερος αναφέρει πως το όνομά της το οφείλει στις λέξεις σκιά και Άθως, μια που το νησί γεωγραφικά βρίσκεται στη σκιά του Αγίου Όρους, αφού αν κάποιος ανέβει στο όρος μπορεί να δει πως η σκιά του δείχνει το νησί.
Ο τρίτος θέλει η Σκιάθος να έχει πάρει το όνομά της από τη σκιά των πολλών δέντρων που έχει.

Τήνος: Η επικρατέστερη εκδοχή για την προέλευση του ονόματός της είναι αυτή, που θέλει να δίνει το όνομά του στο νησί, ο πρώτος άποικός της, ο Τήνος αρχηγός μιας ομάδα Ιώνων από την Καρία της Μ. Ασίας, οι οποίοι έφτασαν στο νησί κυνηγημένοι από τους Δωριείς.

Το τραπέζι αυτό, προέκυψε από ένα συνδυασμό και μια ανάγκη. Ο συνδυασμός προφανής και θα σας τον δείξω βήμα, βήμα. Η ανάγκη ήρθε από τον γωνιακό καναπέ...

Το τραπέζι που είχα και ομολογώ πως δεν ήθελα να το βγάλω σε αχρηστία, μπορούσε να εξυπηρετήσει μόνο όσους κάθονταν από τη μια μεριά του καναπέ. Όσοι έκαναν το λάθος να καθίσουν στην άλλη, έμεναν παραπονεμένοι, ψάχνοντας πού θα αφήσουν το ποτήρι τους.


Έτσι άρχισα να σκέφτομαι με τι τρόπο θα δοθεί λύση. Το τραπεζάκι της γιαγιάς "ξεκουραζόταν" στην αποθήκη, μέχρι εκείνη τη στιγμή και ήταν σε άριστη κατάσταση. Το μόνο που χρειάστηκε να αφαιρέσω ήταν το τζάμι της επιφάνειάς του. Μια που υπήρχε η δεύτερη επιφάνεια την εκμεταλλεύτηκα, τοποθετώντας λευκά βότσαλα, για να παίξω και λίγο με τις αντιθέσεις...


Στη συνέχεια, ζήτησα από το τζαμά να μου κόψει μια οβάλ φιμέ επιφάνεια λίγο μικρότερη σε διαστάσεις από αυτή που είχε το αρχικό μου τραπέζι κι έκανα το ...συνδυασμό!

Στο μικρό τετράγωνο τραπέζι, κόλλησα αυτοκόλλητη τσόχα στις γωνίες για να μη γλιστράει η γυάλινη επιφάνεια και με τον ίδιο τρόπο δημιούργησα μικρά τσόχινα ποδαράκια για το σημείο που θα ακουμπούσε το ένα τζάμι, πάνω στο άλλο...


Το τραπεζάκι της γιαγιάς χρησιμοποιήθηκε σαν "πόδι" του καινούργιου γωνιακού τραπεζιού, που τώρα, τους εξυπηρετεί όλους!!!
Οι επιφάνειες στο κάτω μέρος, έδωσαν χώρο για τα αγαπημένα μας βιβλία και όλοι είναι πλέον ευχαριστημένοι...

Λίγο καιρό πριν, σας είχαμε μιλήσει για την TTIP (Trasatlantic Trade and Investment Partnership), τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων και τα ολέθρια αποτελέσματα που μπορεί να φέρει τόσο στην εθνική κυριαρχία (κάθε κράτους), όσο και στην υγεία των πολιτών.
Θεωρούμε υποχρέωσή μας να σας ενημερώσουμε για τις εξελίξεις, που αφορούν αυτή τη συμφωνία και για το λόγο αυτό, μοιραζόμαστε μαζί σας  ένα ακόμα e-mail του Avaaz.

"Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Της Γεωργίας Δανέζη