Τελικά το πρωί πρέπει να κάνουμε γυμναστική με άδειο στομάχι, ή να έχουμε φάει κάτι προηγουμένως; Πως καίμε περισσότερο λίπος; Μέχρι στιγμής όλοι έλεγαν πως πρέπει να έχουμε βάλει κάτι στο στομάχι μας πριν ξεκινήσουμε τη πρωινή γυμναστική. Διαβάστε όμως στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί μια νέα έρευνα που ανατρέπει τα δεδομένα...

Μια νέα μελέτη ανατρέπει όσα πιστεύαμε για τη λήψη πρωινού πριν την άσκηση. Η μελέτη αυτή των Dr. Emma Stevenson and PhD student Javier Gonzalez from the University of Northumbria, που ήταν οι κύριοι ερευνητές ,έδειξε ότι τα άτομα που γυμνάζονταν το πρωί με άδειο στομάχι , έκαιγαν 20 % περισσότερο λίπος σε σχέση με εκείνα που γυμνάζονταν έχοντας προηγουμένως πάρει πρωινό.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό British Journal of Nutrition ( Jan. 2013 ). Στη μελέτη αυτή 12 άνδρες έκαναν διάδρομο μέτριας έντασης στις 10 το πρωί , μερικοί από αυτούς μετά από νηστεία όλη τη νύχτα και χωρίς να πάρουν πρωινό , ενώ κάποιοι έπαιρναν πρωινό πριν αρχίσουν να τρέχουν.

Μιάμιση ώρα μετά την άσκηση οι συμμετέχοντες στη μελέτη ελάμβαναν ένα σοκολατούχο γάλα , και μετά φαγητό με ζυμαρικά με τη σύσταση να φάνε μέχρι να νιώσουν ότι χόρτασαν. Παρατηρήθηκε ότι όσοι από τους ασκηθέντες είχαν προηγουμένως νηστέψει , πεινούσαν λιγότερο κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ δεν κατανάλωναν περισσότερες θερμίδες προκειμένου να αντιμετωπίσουν το αίσθημα της πρωινής πείνας , σε σύγκριση με όσους είχαν ήδη πάρει πρωινό πριν την γυμναστική.

Επίσης παρατηρήθηκε ότι αυτά τα άτομα που γυμνάστηκαν χωρίς να πάρουν πρωινό , έκαιγαν 20% περισσότερο λίπος . Οι ερευνητές της μελέτης έδωσαν έμφαση στο γεγονός ότι η μελέτη ήταν μικρής έκτασης και διάρκειας και γι αυτό το λόγο και εμείς θα συνιστούσαμε να περιμένουμε την επιβεβαίωση των σημαντικών αυτών ευρημάτων με νεώτερες και ευρύτερες μελέτες. Επειδή το θέμα απασχολεί πάρα πολλούς όπως είναι φυσικό , θα επανέλθουμε με νεώτερα δεδομένα . Η καύση λίπους αποτελεί σημαντικό αίτημα καθημερινά στο παθολογικό ιατρείο , ειδικά στα άτομα που πάσχουν από μεταβολικό σύνδρομο (βλέπε σχετικά στο βιβλίο μας «μεταβολικό σύνδρομο ,παχυσαρκία και διαβήτης »εκδόσεις Σταμούλη ).

Φαίνεται ότι για να το πετύχουμε αυτό , ο δρόμος είναι πιο εύκολος αν ασκούμαστε χωρίς να έχουμε πάρει φαγητό .Η άσκηση είναι γνωστό ότι αυξάνει την κατανάλωση της ενέργειας που δαπανούμε με το μέγιστο αυτής , να προέρχεται από το συσσωρευμένο σπλαχνικό λίπος , αν ασκούμαστε χωρίς να έχουμε λάβει τροφή από το προηγούμενο βράδυ .Μένει να δούμε αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα να προκύπτουν μέσα από νεώτερες εργασίες .


ΠΗΓΗ: iatropedia.gr

(από πού προήλθε;)

Ο Τριπολιτσιώτης Αγγελάκης Νικηταράς, παράγγειλε κάποτε του Κολοκοτρώνη -που ήταν στενός του φίλος- να κατέβει στο χωριό, για να βαφτίσει το μωρό του. Ο Νικηταράς του παράγγειλε ότι το παιδί επρόκειτο να το βγάλουν Γιάννη, αλλά για να τον τιμήσουν, αποφάσισαν να του δώσουν τ' όνομά του, δηλαδή Θεόδωρο.

Ο θρυλικός Γέρος του Μοριά απάντησε τότε, πως ευχαρίστως θα πήγαινε μόλις θα «έκλεβε λίγον καιρό», γιατί τις μέρες εκείνες έδινε μάχες. Έτσι θα πέρασε ένας ολόκληρος μήνας σχεδόν κι ο Κολοκοτρώνης δεν κατόρθωσε να πραγματοποιήσει την υπόσχεση που είχε δώσει.

Δεύτερη, λοιπόν, παραγγελία του Νικηταρά. Ώσπου ο Γέρος πήρε την απόφαση και με δύο παλικάρια του κατέβηκε στο χωριό. Αλλά μόλις μπήκε στο σπίτι του φίλου του, δεν είδε κανένα μωρό, ούτε καμμιά προετοιμασία για βάφτιση.
Τι είχε συμβεί: Η γυναίκα του Νικηταρά ήταν στις μέρες της να γεννήσει. Επειδή όμως, ο τελευταίος ήξερε πως ο Γέρος ήταν απασχολημένος στα στρατηγικά του καθήκοντα και πως θ' αργούσε οπωσδήποτε να τους επισκεφτεί -οπότε θα είχε γεννηθεί πια το παιδi- του παράγγελνε και του ξαναπαράγγελνε προκαταβολικά για τη βάφτιση.

Όταν ο Κολοκοτρώνης άκουσε την.απολογία του Νικηταρά, ξέσπασε σε δυνατά γέλια και φώναξε:
- Ωχού! Μωρέ, ακόμα δεν τον είδανε και Γιάννη τον βαφτίσανε!

Μια ξεχωριστή παρουσίαση βιβλίου, πραγματοποιήθηκε χθες στο Δημαρχείο Αμαρουσίου. Το νέο βιβλίο του Γεράσιμου Θεοδόση με τον επίκαιρο τίτλο "Blackjack του έρωτα" παρουσίασε ο ίδιος ο Δήμαρχος της πόλης, Γιώργος Πατούλης, παρουσία και του Πύρρου Δήμα, που μοιράστηκε με το κοινό τις δικές του εντυπώσεις από την ανάγνωση του βιβλίου.



Η βραδιά πλαισιώθηκε από την προβολή μιας ταινίας μικρού μήκους, βασισμένης σε μια από τις 21 ιστορίες αγάπης που περιλαμβάνει το βιβλίο, ενώ έδωσε το παρόν και ο συνθέτης της μουσικής επένδυσης της ταινίας Δημήτρης Φριτζιλάς, ο οποίος μίλησε για τη δουλειά του στην ταινία και για το βιβλίο. Η βραδιά τελείωσε με συζήτηση για την αγάπη και τον έρωτα, αφορμή και της σημερινής ημέρας, ενώ μοιράστηκαν εκ μέρους του Δημάρχου, κόκκινα τριαντάφυλλα σε όλες τις κυρίες.


Στη συνέχεια ο συγγραφέας, υπέγραψε το βιβλίο για τον κάθε αναγνώστη ξεχωριστά, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που το επέλεξαν για δώρο τη σημερινή ημέρα!...


Λίγα λόγια για το βιβλίο...

Μπορεί να τον εμπαίζει, να τον κοροϊδεύει, να τον αγνοεί, δε σταματά όμως να τον φοβάται.

 
και για τον συγγραφέα...

Η βασίλισσα Όλγα το 1912 -1913 επισκέπτεται τη Γερμανία και την Αγγλία και παραγγέλνει από τα εργοστάσια του "Αρμάν Μαρσέιγ" και "Σάιμον εντ Χάλπι" 42 γυμνές κούκλες με πορσελάνινο κεφάλι. Με τη δική της εντολή, η γραμματέας της Ιουλία Καρόλου έστειλε τις κούκλες αυτές στα κατά επαρχίες διοικητικά συμβούλια της Χριστιανικής Αδελφότητας ή στους κατά τόπους δημάρχους της Ελλάδας. Παράκληση ήταν να ντυθούν οι κούκλες ανά ζεύγος, με κάθε λεπτομέρεια, με τη νυφιάτικη, τη γιορτινή ή την καθημερινή φορεσιά και να επιστραφούν.

Το 1914 η βασίλισσα αναγκάστηκε, λόγω του πολέμου, να καταφύγει στη Ρωσία. Από εκεί έστειλε επιστολή στην Ιουλία Καρόλου, με την οποία της ανέθετε να δωρίσει τη συλλογή με τις κούκλες στο Λύκειο των Ελληνίδων.

Στο πίσω μέρος του κεφαλιού έφεραν σφραγίδα του εργοστασίου και τα μαλλιά τους ήταν από μαλλί προβάτου. Ειδικός μηχανισμός συγκρατούσε τα μάτια που ανοιγόκλειναν στο εσωτερικό του κεφαλιού και ξύλινες μπάλες εξασφάλιζαν τις κινήσεις των αρθρώσεων.

Από εκείνες τις 42 κούκλες σώζονται 23, τις οποίες έχετε πάντα την ευκαιρία να θαυμάσετε, στο Μουσείο Ιστορίας της Ελληνικής Ενδυμασίας.

Τη δεκαετία 1920 - 1930 το παιχνίδι για τα κορίτσια έχει στραφεί στην ιδέα του νοικοκυριού και της μητρότητας. Είναι η εποχή που πρωτοεμφανίζονται οι μικρογραφίες επίπλων, τα κουζινικά σκεύη και τα σύνεργα του αργαλειού.

Τα αγόρια αρχίζουν να εξοικειώνονται με το επάγγελμα του πατέρα και να περνούν πολλές ώρες κοντά του. Τις υπόλοιπες ώρες παίζουν έξω στο δρόμο.

Ένα από τα χόμπυ της εποχής ήταν η ιππασία, αλλά με άλογα - καλάμια. Ξερίζωναν καλάμια, μεταμόρφωναν τη ρίζα σε κεφάλι αλόγου και τα καβαλούσαν.

Τα υπόλοιπα παιχνίδια ήταν αυτοσχέδια με υλικά της φύσης, όπως χώμα (χωμάτινοι βόλοι), πέτρα και ξύλο.


πηγή: lykeionellinidon.gr, Μουσείο Ιστορίας Ελληνικής Ενδυμασίας