Πότε ήρθαν οι πρώτες πορσελάνινες κούκλες στην Ελλάδα;

Η βασίλισσα Όλγα το 1912 -1913 επισκέπτεται τη Γερμανία και την Αγγλία και παραγγέλνει από τα εργοστάσια του "Αρμάν Μαρσέιγ" και "Σάιμον εντ Χάλπι" 42 γυμνές κούκλες με πορσελάνινο κεφάλι. Με τη δική της εντολή, η γραμματέας της Ιουλία Καρόλου έστειλε τις κούκλες αυτές στα κατά επαρχίες διοικητικά συμβούλια της Χριστιανικής Αδελφότητας ή στους κατά τόπους δημάρχους της Ελλάδας. Παράκληση ήταν να ντυθούν οι κούκλες ανά ζεύγος, με κάθε λεπτομέρεια, με τη νυφιάτικη, τη γιορτινή ή την καθημερινή φορεσιά και να επιστραφούν.

Το 1914 η βασίλισσα αναγκάστηκε, λόγω του πολέμου, να καταφύγει στη Ρωσία. Από εκεί έστειλε επιστολή στην Ιουλία Καρόλου, με την οποία της ανέθετε να δωρίσει τη συλλογή με τις κούκλες στο Λύκειο των Ελληνίδων.

Στο πίσω μέρος του κεφαλιού έφεραν σφραγίδα του εργοστασίου και τα μαλλιά τους ήταν από μαλλί προβάτου. Ειδικός μηχανισμός συγκρατούσε τα μάτια που ανοιγόκλειναν στο εσωτερικό του κεφαλιού και ξύλινες μπάλες εξασφάλιζαν τις κινήσεις των αρθρώσεων.

Από εκείνες τις 42 κούκλες σώζονται 23, τις οποίες έχετε πάντα την ευκαιρία να θαυμάσετε, στο Μουσείο Ιστορίας της Ελληνικής Ενδυμασίας.

Τη δεκαετία 1920 - 1930 το παιχνίδι για τα κορίτσια έχει στραφεί στην ιδέα του νοικοκυριού και της μητρότητας. Είναι η εποχή που πρωτοεμφανίζονται οι μικρογραφίες επίπλων, τα κουζινικά σκεύη και τα σύνεργα του αργαλειού.

Τα αγόρια αρχίζουν να εξοικειώνονται με το επάγγελμα του πατέρα και να περνούν πολλές ώρες κοντά του. Τις υπόλοιπες ώρες παίζουν έξω στο δρόμο.

Ένα από τα χόμπυ της εποχής ήταν η ιππασία, αλλά με άλογα - καλάμια. Ξερίζωναν καλάμια, μεταμόρφωναν τη ρίζα σε κεφάλι αλόγου και τα καβαλούσαν.

Τα υπόλοιπα παιχνίδια ήταν αυτοσχέδια με υλικά της φύσης, όπως χώμα (χωμάτινοι βόλοι), πέτρα και ξύλο.


πηγή: lykeionellinidon.gr, Μουσείο Ιστορίας Ελληνικής Ενδυμασίας