Αυτό που χρειάζεστε τώρα, αφού αφαιρέσετε το τζάμι που δεν σας χρειάζεται, είναι ένα ύφασμα για να «ντύσετε» τη βάση της κορνίζας, το οποίο θα αποτελέσει και το υλικό πάνω στο οποίο θα τις καρφιτσώσετε και δύο κομμάτια χάρτινης πετσέτας (τα γνωστά μας σουήφερ) έτσι ώστε να έχετε λίγο όγκο και να μπορέσετε να τις τοποθετήσετε πιο εύκολα. 

Στη Στοά Αττάλου στο αναστηλωμένο κτίριο, στεγάζεται το Μουσείο της Αρχαίας Αγοράς, το οποίο χρονολογείται στο 2ο αι. π.Χ. και ήταν δώρο του βασιλιά της Περγάμου Αττάλου ΙΙ στους Αθηναίους.

Λειτουργεί από το 1957, ανασκευασμένο και αναστηλωμένο το 1953 - 1956, από την Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών για να στεγάσει και εκθέσει τα ευρήματα των ανασκαφών της Αρχαίας Αγοράς. Η αναστήλωση της Στοάς βασίστηκε στις μελέτες του αρχιτέκτονα Ιωάννη Τραυλού και υλοποιήθηκε μετά από δωρεά του John D. Rockefeller Jr.

Το κτίριο εκτεινόταν σε μήκος 116 περίπου μέτρων, ήταν διόροφο με δεύτερη σειρά κιόνων στο εσωτερικό και 21 καταστήματα σε κάθε όροφο. Στο ισόγειο η εξωτερική κιονοστοιχία ήταν δωρική και η εσωτερική ιωνική, με αρράβδωτους κίονες. Στον όροφο η εξωτερική κιονοστοιχία ήταν ιωνική και η εσωτερική είχε κιονόκρανα Περγαμηνού τύπου.

Η Στοά του Αττάλου αποτελούσε για τους Αθηναίους χώρο συνάντησης, περιπάτου και εμπορικό κέντρο της εποχής. Καταστράφηκε από τους Ερούλους το 267 μ.Χ και ενσωματώθηκε στο Υστερορρωμαϊκό τείχος της Αθήνας.

Η έκθεση του Μουσείου, καταλαμβάνει το χώρο δέκα "καταστημάτων" της Στοάς και είναι έτσι διαρθρωμένη ώστε ο επισκέπτης να μαθαίνει τη λειτουργεία και την ιστορία του χώρου ανά τους αιώνες, από την εποχή που η περιοχή χρησιμοποιείτο ως νεκροταφείο και κυρίως από την εποχή που η Αγορά αποτελούσε κέντρο πολιτικών, θρησκευτικών και εμπορικών συναθροίσεων.

Τα εκθέματά του χρονολογούνται από την ύστερη νεολιθική εποχή ως τους μεταβυζαντινούς χρόνους και την Τουρκοκρατία, δίνοντας σημαντικές πληροφορίες για τον ιδιωτικό και το δημόσιο βίο των Αθηναίων.

Στο πρώτο «κατάστημα» εκτίθενται αρχαιότητες που χρονολογούνται από την ύστερη νεολιθική εποχή έως την εποχή του χαλκού.

Τα δύο επόμενα «καταστήματα» φιλοξενούν εκθέματα που χρονολογούνται από την εποχή του σιδήρου έως την ύστερη γεωμετρική - πρώιμη αρχαϊκή εποχή.

Στους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους ανάγονται οι αρχαιότητες των επόμενων τεσσάρων «καταστημάτων».

Στα δύο τελευταία «καταστήματα» του Μουσείου εκτίθενται αρχαιότητες, που χρονολογούνται από τους ελληνιστικούς μέχρι τους βυζαντινούς χρόνους.

(από πού προήλθε η φράση;)

Ο καιρός ζέστανε για τα καλά και το αποσμητικό είναι απολύτως απαραίτητο πλέον.

Πώς θα σας φαινόταν αν σας λέγαμε πως δεν υπάρχει τίποτα ευκολότερο, από το να φτιάξετε μόνη σας το αποσμητικό σας, με σπιτικά υλικά;
Είναι γρήγορο, αποτελεσματικό και χωρίς τοξικές παρενέργειες.

Τα υλικά που χρειάζονται είναι:

• 5 κουταλιές της σούπας, μαγειρική σόδα
• 5 κουταλιές της σούπας, κορν φλάουρ
• 2 κουταλιές της σούπας, λάδι ή βούτυρο καρύδας και
• μερικές σταγόνες από το αιθέριο έλαιο της επιλογής σας, αρκεί να είναι κατάλληλο για δερματική χρήση.

Σε ένα μικρό μπολ, ανακατέψτε τη σόδα με το κορν φλάουρ και προσθέστε σιγά σιγά το λάδι ή το βούτυρο καρύδας, έτσι ώστε να ομογεννοποιηθούν τα υλικά. Στη συνέχεια προσθέστε μερικές σταγόνες από το αιθέριο έλαιο της αρεσκείας σας, προσέχοντας το μείγμα να είναι πηχτό. Καλό θα ήταν να το αφήσετε για ένα βράδυ στο ψυγείο έτσι ώστε να στερεοποιηθεί καλύτερα.

Βάλτε το σε ένα μικρό βαζάκι που κλείνει καλά και είναι έτοιμο.

Κάθε φορά που το φτιάχνετε μπορείτε να χρησιμοποιείτε και διαφορετικό άρωμα αιθέριου ελαίου, ανανεώνοντας έτσι τη διάθεσή σας.



πηγή

Το πασίγνωστο αγαπημένο λεμόνι, είναι από τα σπουδαιότερα και πολλαπλά χρησιμοποιούμενα, για οικιακή χρήση φυσικά φάρμακα, ενώ παράλληλα αποτελεί και τροφή με μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, μια βιταμίνη, που ως γνωστό, βοηθά στην ανάπτυξη αντίστασης ενάντια στις μολύνσεις.

Αυτό κάνει το λεμόνι πολύτιμο για τα κρυολογήματα και τη γρίπη. Προληπτικά χορηγείται για πολλές παθήσεις, όπως αυτές των μολύνσεων του στομάχου, των προβλημάτων του κυκλοφορικού και της αρτηριοσκλήρωσης (πάχυνση των αρτηριακών τοιχωμάτων).
Οι λεμονιές πιστεύεται ότι είναι ιθαγενή δέντρα της Ινδίας, τα οποία καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη το 2ο μ.Χ. αιώνα και φύονται στις Μεσογειακές χώρες και στα υποτροπικά κλίματα σε όλο τον κόσμο. Η αναπαραγωγή τους γίνεται με σπόρους κατά τη διάρκεια της άνοιξης, προτιμούν καλά στραγγισμένα εδάφη και μπόλικο ήλιο. Οι καρποί συλλέγονται το χειμώνα, όπου η περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, είναι μεγαλύτερη.
Οι βασικές δράσεις του λεμονιού είναι: 
Αντισηπτικό, αντιρευματικό, αντιβακτηριακό, αντιοξειδωτικό, μειώνει τον πυρετό.
Μπορεί προληπτιτκά να χρησιμοποιηθεί από ανθρώπους, που είναι επιρρεπείς στην αρτηριοσκλήρωση, στις λοιμώξεις και στον πυρετό. 
Η ικανότητά του να ενισχύει τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, βοηθάει την πρόληψη των διαταραχών του κυκλοφορικού συστήματος και της αιμορραγίας των ούλων. 
Είναι επίσης χρήσιμο ως γενικό τονωτικό για πολλές χρόνιες παθήσεις, αφού πάνω απ' όλα συντελεί στην διατήρηση της καλής υγείας.
Ενισχύει τα τοιχώματα των αγγείων, ολόκληρος ο καρπός και ιδιαίτερα η ψίχα, θεραπεύει την αρτηριοσκλήρωση, τα αδύναμα τριχοειδή αγγεία και τους κιρσούς.
Ο χυμός του λεμονιού είναι καλός για τα κρυολογήματα, τη γρίπη και τις λοιμώξεις του στήθους. 
Δρα και ως τονωτικό για το συκώτι και το πάγκρεας, βελτιώνει την όρεξη και βοηθάει στην αποκατάσταση της οξύτητας του στομάχου, στα έλκη, στην αρθρίτιδα, στην ουρική αρθρίτιδα και στους ρευματισμούς, ενώ διαλύει τους εντερικούς σκώληκες.
Το λεμόνι περιέχει αντικαρκινικές χημικές ενώσεις, μεταξύ αυτών και η λεμονίνη, ένα έλαιο που καταπολεμά ή και σταματά τη μεγέθυνση των καρκινικών όγκων στα ζώα και το φλαβονειδές γλυκοσίδη, που σταματά τη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων. 
Αποτελεί επίσης ένα σπουδαίο αντιγηραντικό, καθώς η βιταμίνη C που περιέχει, βοηθά στην ουδετεροποίηση των ελεύθερων ριζών, που ευθύνονται για το γήρας και για τις περισσότερες ασθένειες. 
Χρησιμοποιήστε το μόνοι σας:
Για το κρυολόγημα και τη γρίπη: 
Ανακατέψτε 20 ml χυμό λεμονιού με 50 ml ζεστό νερό, μία λιωμένη σκελίδα σκόρδο και μια πρέζα κανέλα. Πιείτε το τρεις φορές τη μέρα και θα νιώσετε καλύτερα.
Για τον ερεθισμένο λαιμό: 
Αραιώστε 20 ml χυμό λεμονιού με 20 ml ζεστό νερό και κάντε με αυτό γαργάρες. 
Ακμή: 
Επαλείψτε με σκέτο χυμό λεμονιού την πυώδη περιοχή ή διαλύστε 1 κουταλιά του γλυκού χυμό σε μία κουταλιά της σούπας νερό και κάντε πλύσεις του δέρματος, δύο φορές τη μέρα.
Κατά της κυτταρίτιδας: 
Στύψτε δύο λεμόνια και μετά το μπάνιο σας αλείψτε την επίμαχη περιοχή αφήνοντας το χυμό για 2 με 3 λεπτά. Στη συνέχεια ξεβγάλτε με άφθονο χλιαρό νερό.
Για τα τσιμπήματα: 
Χρησιμοποιήστε επίσης χυμό λεμονιού, για άμεση ανακούφιση.
Αν το πρωί που ξεκινάμε τη μέρα μας, πιούμε ένα ποτήρι νερό μέσα στο οποίο έχουμε στάξει μερικές σταγόνες λεμονιού, εξασφαλίζουμε για τον οργανισμό μας, όλα τα οφέλη αυτού του τόσο ευεργετικού εσπεριδοειδούς!

Το όνομα αναστενάρια πάρθηκε από το αναστενάρι, το εικόνισμα που κρατούν σ' όλη τη διάρκεια της γιορτής στα χέρια τους και που θεωρείται ο ανώτατος αρχηγός των αναστενάρηδων. Είναι πολύ πιθανό, τα Αναστενάρια να είναι επιβίωση αντίστοιχων θρησκευτικών πρακτικών της αρχαιότητας και συγκεκριμένα πρακτικών από τη λατρεία του θεού Διόνυσου.

Σήμερα, Αναστενάρια γίνονται στην Αγία Ελένη Σερρών, στην Κερκίνη Σερρών στο Στρυμωνικό Σερρών, στο Λαγκαδά, στη Μελίκη της Ημαθίας και στη Μαυρολεύκη της Δράμας. Άμεση είναι η σύνδεσή τους με τη γιορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στις (21 Μαΐου). 
Οι εκδηλώσεις ξεκινάνε την παραμονή της 21ης Μαΐου και τελειώνουν το βράδυ της 23ης.

Η τελετή αρχίζει από την παραμονή της 21ης Μαΐου  με την “Ιερή ζωοθυσία” και την μεταφορά των Αναστενάρηκων Εικόνων από την εκκλησία του χωριού στο κονάκι, όπου τελείται η αγρυπνία και γενικά η προετοιμασία των Μυστών για οιστροπληξία.

Την επόμενη μέρα το πρωί (21 Μαϊου) οι Αναστενάρηδες μεταφέρουν τα Αναστενάρικα κωδωνοφόρα εικονίσματα και τα βάζουν στο Άγιασμα, τόπο ιερό χωρισμένο μέσα στο άλσος, που καθόρισαν Μύστες σε στιγμές ένθεης οιστροπληξίας. Οι εικόνες αυτές «οι χάρες», όπως λέγονται, παριστάνουν το Ιερό ζεύγος των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Κατά τους Αναστενάρηδες οι «χάρες» τους δίνουν την ικανότητα να περπατάνε πάνω στα κάρβουνα. Το απόγευμα γίνεται η πρώτη μεγάλη πυροβασία. Η Ιερή πυρά ανάβεται νωρίς το απόγευμα από ορισμένο Μύστη, που κατέχει το προνόμιο του λειτουργήματος αυτού, από προγονική κληρονομιά. 

Όταν κατακαθίσουν οι φλόγες και σχηματιστεί παχιά ανθρακιά, τότε ειδοποιούνται και καταφθάνουν οι Αναστενάρηδες με πομπή και αρχίζουν κυκλικό χορό γύρω από την Ιερή ανθρακιά, ενώ η μουσική συνεχώς δυναμώνει και γίνεται πιο γρήγορη. Το τύμπανο, σαν πιο βροντερό, μαστιγώνει τα νεφρά τους και με το διεγερτικό ρυθμό, που ολοένα επιταχύνεται, δίνει ρυθμό στην παράφορη ορχήστρα, που οδηγεί τους Μύστες σε εκστατική μέθη. Ο πρώτος Μύστης κατειλημμένος από την Ιερή μανία προχωρεί  ξυπόλυτος στα αναμμένα καρβουνά και χορεύει, κρατώντας το κωνοφόρο Εικόνισμα ή το Ιερό Μαντήλι. Ακολουθούν οι Αναστενάρηδες σε ένα χορό μονότονο, στατικό αλλά και συγκλονιστικό που διαρκεί μέχρι αργά τη νύχτα, για να ακολουθήσει το ιεροτελεστικό κοινό δείπνο με κρέας από το ζώο, που θυσιάστηκε το πρωί. Ο εκστατικός χορός επαναλαμβάνεται τις δύο επόμενες ημέρες και η αναστενάρικη τελετουργία θα τελειώσει με πυροβασία το βράδυ της 23ης Μαίου.

Δείτε το ντοκυμαντέρ της ΕΡΤ από τη σειρά ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΚΟ εδώ: http://www.hprt-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000007951&tsz=0&autostart=0
Παρουσιάζεται η προετοιμασία των πυροβατών, καθώς και πλάνα από την ίδια την τελετή πυροβασίας, με τους Αναστενάρηδες να χορεύουν στη φωτιά κρατώντας μια ιερή εικόνα. Παρουσιάζεται η ιστορία του εθίμου, ενώ Αναστενάρηδες αφηγούνται τις εμπειρίες και τα συναισθήματά τους από τη συμμετοχή στην τελετή αυτή. 

Πηγές: Wikipedia.org, hprt-archives.gr