Η Φρίντα Κάλο γεννήθηκε από γερμανοεβραίο πατέρα και ισπανομεξικάνα μητέρα στο Κογιοακάν στην πόλη του Μεξικού, τον Ιούλιο του 1907. Μορφωμένος άθεος ο πατέρας της βρέθηκε σε νεαρή ηλικία στο Μεξικό και ασχολήθηκε με τη φωτογραφία. Εκεί γνώρισε την καθολική μητέρα της.

Σε ηλικία έξι χρόνων η Φρίντα αρρωσταίνει από πολιομυελίτιδα κάτι που έχει ως αποτέλεσμα το ένα της πόδι να είναι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο.
Υπήρξε ένα από τα 35 κορίτσια που παρακολούθησαν την Escola Preparatoria, όπου και είδε για πρώτη φορά τον μετέπειτα συζυγό της, τοιχογράφο Ντιέγκο Ριβέρα, ο οποίος ζωγράφιζε στους τοίχους της σχολής.

Σε ηλικία 18 χρόνων (1925) μετά από ένα ατύχημα υποβάλλεται σε μεγάλο αριθμό εγχειρήσεων κάτι που τη σημάδεψε, αφού στη μεγάλη της ταλαιπωρία προστέθηκε ο πόνος και η θλίψη για την αδυναμία της να κάνει παιδιά.


Ένα χρόνο μετά κι ενώ αναρρώνει από το ατύχημα ξεκινά μαθήματα ζωγραφικής. Μια που η οικογένειά της δεν μπορούσε να υποστηρίζει οικονομικά την καλλιτεχνική της δραστηριότητα, εικονογραφεί βιβλία ιατρικής και δείχνει το 1929 δουλειά της στον Ντιέγκο Ριβέρα. Την ίδια χρονιά, παντρεύτηκαν.

Οι πίνακές της είναι τελείως αντίθετοι από τους πίνακες του Ριβέρα. Εκείνος αντλούσε τα θέματά του από το Μεξικό της προκολομβιανής εποχής, ενώ η Φρίντα παρέμεινε πιστή στην τάση της mexicanidad, τη μεξικανική κουλτούρα που ανθούσε εκείνη την περίοδο. Συχνά οι πίνακές της επηρεάζονται από τα δημοφιλή λαϊκά χριστιανικά τάματα και αποτελούν ευχαριστία στην Παρθένο Μαρία για την πραγματοποίηση μιας ευχής.

Όντας ο Ριβέρα ήδη αναγνωρισμένος ζωγράφος και οι τοιχογραφίες του είχαν μεγάλη ζήτηση στις Η.Π.Α., το ζευγάρι μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο και αργότερα στο Ντητρόιτ. Εκεί η Φρίντα απέβαλλε και ο πόνος της για τις αποβολές της αποτυπώνεται στους πίνακές της "Αποβολή στο Ντητρόιτ" και "Νοσοκομείο Χένρι Φόρντ". 



Στη μεγαλύτερη διάρκεια της ζωής της η Φρίντα Κάλο ήταν γνωστή ως η γυναίκα του Ριβέρα και όχι ως καλλιτέχνης. Το 1938 ο Αντρέ Μπρετόν γνώρισε τη Φρίντα και τον Ριβέρα στη διάρκεια του ταξιδιού στο Μεξικό. Εντυπωσιασμένος από τη δουλειά της, την καλεί να πάρει μέρος στην έκθεση μαζί με άλλους σουρεαλιστές ζωγράφους, ενώ οργανώνει μια έκθεση της προσωπικής της δουλειάς στο Παρίσι. Πραγματοποιεί μόνο τρεις εκθέσεις στη διάρκεια της ζωή της, στο Παρίσι, στη Ν. Υόρκη και στο Μεξικό.

Όταν το 1939 χώρισε προσωρινά από το Ριβέρα, αποσύρθηκε στο Μεξικό, στο "Γαλάζιο σπίτι". Εκεί ζωγράφισε τον πίνακα "Οι δύο Φρίδες", στον οποίο απεικονίζει το δίλημμά της για διαζύγιο. Μια εξωσυζυγική σχέση κατά τη διάρκεια της διάστασης με τον Νίκολας Μάρεϊ, φέρνει το διαζύγιο ενώ ένα χρόνο μετά το 1940 χωρίζει τον Μάρεϊ και ξαναπαντρεύεται τον Ριβέρα.


Η Φρίντα Κάλο επηρεάστηκε από τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στο Μεξικό, έχοντας όμως δεχτεί και επίδραση ευρωπαϊκών ρευμάτων στα οποία συμπεριλαμβάνονται ο ρεαλισμός, ο συμβολισμός και ο υπερρεαλισμός και στους πίνακές της κυριαρχούν τα έντονα χρώματα.



Πέθανε το 1957 και ο Ριβέρα, δώρισε το "Γαλάζιο σπίτι" της στην πόλη του Μεξικού. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο στο οποίο εκτίθενται προσωπικά της αντικείμενα, ενώ η λήψη φωτογραφιών επιτρέπεται μόνο στην αυλή του σπιτιού και τους εξωτερικούς χώρους.

Το 2010 η κυβέρνηση του Μεξικού αναγνωρίζοντας τη συνεισφορά της Φρίντα Κάλο και του Ντιέγκο Ριβέρα απεικόνισε τα πρόσωπά τους στις δύο όψεις του χαρτονομίσματος των 500 πέσος, στην έκδοση για τον εορτασμό της 200ης επετείου της ανεξαρτητοποίησης της χώρα και της 100ης επετείου της Μεξικανικής Επανάστασης.

Βλέποντας παλιές ελληνικές ταινίες διαπιστώνει κανείς πως η ενδυμασία των αποκριών έχει κι αυτή τη μόδα της. Μπορεί σήμερα τα παιδιά να διαλέγουν μέσα από μια μεγάλη ποικιλία τις στολές τους, με επικρατέστερες αυτές των ηρώων παραμυθιών ή cartoon, τις παλαιότερες δεκαετίες όμως τα πράγματα ήταν λίγο πιο απλά...

Εμπνευσμένες από την Κομέντια ντελ άρτε (Commedia dell'arte) οι στολές ήταν λιγότερο πρωτότυπες και περισσότερο κλασσικές.

Στα μπαλ μασκέ της δεκαετίας του 1950 εκτός των άλλων έβρισκε κανείς Αρλεκίνους, Κολομπίνες, Πουλτσινέλους και άλλους χαρακτήρες της λαϊκής ιταλικής κωμωδίας.

Ας δούμε όμως τι ακριβώς είναι η κομέντια ντελ άρτε και οι ήρωες που την αντιπροσωπεύουν.

Commedia dell’arte σημαίνει κατά λέξη κωμωδία της τέχνης, κωμωδία δηλαδή που δημιουργείται από επαγγελματίες ηθοποιούς σε αντίθεση με τους ερασιτέχνες της λόγιας κωμωδίας. Μιλάμε για ένα σύνολο λαϊκών θεατρίνων οι οποίοι έφτιαχναν μόνοι τους τα κοστούμια και τις μάσκες τους και με τη διαμόρφωση της φωνής αλλά και τη στάση του σώματος, δημιουργούσαν τους χαρακτήρες. Βλέπετε στηριζόταν περισσότερο στον ηθοποιό και λιγότερο στον συγγραφέα.

Η Commedia dell'arte καθιέρωσε την αναπαραστατική κίνηση σαν διεθνή γλώσσα έκφρασης. Σ' αυτή, βασίστηκαν μεταγενέστεροι κορυφαίοι ηθοποιοί όπως ο Charlie Chaplin, για να δημιουργήσουν δικούς τους διάσημους ρόλους. Ένας από τους γνωστότερους δραματουργούς του 20ου αιώνα, ο Ντάριο Φο (νόμπελ λογοτεχνίας 1997), χρησιμοποίησε επίσης τεχνικές της Commedia dell'arte.

Ας δούμε έναν έναν, τους χαρακτήρες.

Σήμερα γιορτάζουν οι απανταχού ερωτευμένοι και αντί για πολλά λόγια επιλέξαμε ένα αγαπημένο τραγούδι που μιλά, για αγάπη, μια που αυτή μένει αναλλοίωτη μέσα στο χώρο και το χρόνο!

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Κώστα Χατζής

 Μάσκα αναζωογόνησης 

Σας υποσχέθηκα συνέχεια και δεν το ξέχασα. Μια ακόμα μάσκα για τις μέρες που έρχονται, είναι στη διάθεσή σας!


Αν το δέρμα σας δείχνει κουρασμένο και θαμπό, χρειάζεται μια μάσκα να το αναζωογονήσει. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια μάσκα πράσινου τσαγιού (ισχυρό αντιοξειδωτικό και φυσικό προστατευτικό UV, γεμάτο με πολυβιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία για τη θρέψη του δέρματος, ενώ βοηθά στην καταπολέμηση των σημαδιών της γήρανσης) με λεμόνι (πλούσιο σε βιταμίνη C, που ενισχύει την παραγωγή κολλαγόνου και με κιτρικό οξύ, που συσφίγγει τους πόρους) και κουρκουμά (φυσικό αντιφλεγμονώδες που καταπολεμά την ακμή, το έκζεμα και άλλες δερματικές παθήσεις). 

Ας δούμε τα υλικά, αναλυτικά:
2 κουταλιές της σούπας πράσινο τσάι
1/2 κουταλάκι του γλυκού φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού
1 πρέζα κουρκουμάς

Πώς θα το φτιάξετε
Προσθέστε όλα τα υλικά μαζί σε ένα μικρό μπωλ και ανακατέψτε καλά. Τοποθετείστε τη στο πρόσωπο με ένα βαμβάκι. Περιμένετε 3 λεπτά να στεγνώσει και τοποθετείστε δεύτερο στρώμα. Συνεχίστε μέχρι να τελειώσει το μίγμα που φτιάξατε. Θα την αφήσετε να λειτουργήσει για 10 λεπτά και θα την αφαιρέσετε με κρύο νερό. Στη συνέχεια θα στεγνώσετε καλά το πρόσωπό σας.

Σημείωση:
Αν δεν έχετε κουρκουμά, μπορείτε να τον παραλείψετε. Η μάσκα θα είναι το ίδιο ευεργετική και χωρίς αυτόν. Προσέξτε να βάλετε λίγη ποσότητα (στη μύτη του κουταλιού), γιατί ο κουρκουμάς βάφει ελαφρά. Αν παρ' όλα αυτά σας πέσει λίγο παραπάνω, μπορείτε να κάνετε ένα scrub ζάχαρης που θα αφαιρέσει το χρωματισμό.
Τέλος, μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε σε ένα μικρό σημείο του δέρματος τη μάσκα, έτσι ώστε να είστε σίγουρες πως δεν έχετε ευαισθησία ή αλλεργία σε κάποιο από τα συστατικά.

Θα συνεχίσουμε...

πηγή: prettyplainjanes.com

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΤΟ!

ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ BLOGGERS ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΚΒΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ!

Λένε πως ο λαός που δεν μαθαίνει από την ιστορία του, είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει...
Μέχρι πρόσφατα θεωρούσα πως αυτή η ρήση αφορά τους Έλληνες και την κοντή τους πολιτική μνήμη. Για να βάλουμε όμως τα πράγματα στη θέση τους, ισχύει για όλους και φυσικά και για τους Γερμανούς.

Νιώθουν κυρίαρχοι της Ευρώπης. Νιώθουν ισχυροί και φυσικά σαν όλους τους ισχυρούς αυτού του πλανήτη, που έγιναν ισχυροί πάνω στην αδυναμία των άλλων, είναι και αλαζόνες.
Γιατί τι άλλο από αλαζονεία είναι ο τρόπος που φέρονται σε χώρες ασθενέστερες όπως οι χώρες του νότου; Τι άλλο από αλαζονεία είναι να ξέρεις πως αυτά που ζήτησες να εφαρμοστούν σε μια χώρα σαν την Ελλάδα την καθιστούν νεκρή και παρόλα αυτά να θες να της δώσεις τη χαριστική βολή;

Και σα να μη φτάνουν τα παραπάνω, οι Γερμανοί αξιωματούχοι έχουν το θράσος να μιλούν για πολιτισμό και ήθος. 
Πολιτισμός δεν είναι το κρεββάτι του Προκρούστη, που έχουν βάλει τις χώρες του νότου και πρώτη και καλύτερη τη χώρα μας. Πολιτισμός δεν είναι ο θαυμασμός των ελληνικών γλυπτών που κοσμούν τα μουσεία τους. 
Πολιτισμός σημαίνει σεβασμός στη διαφορετικότητα, κάτι που δυστυχώς ακόμα δεν μπορούν να κατανοήσουν.

Μιλούν για δημοκρατία και εκβιάζουν για πολλοστή φορά με Grexit και άλλα ευγενή, τους Έλληνες πολίτες, γιατί δεν τους αρέσει αυτό που γέννησε η κάλπη.
Θέλουν να γίνουν ο ευρωπαϊκός Καιάδας και να πετούν όποια κυβέρνηση αρνείται να εκτελέσει τις διαταγές τους. Κι αυτό το ονομάζουν πολιτισμό και δημοκρατία και μας καλούν να το σεβαστούμε.

Έχουν καταδικάσει το πρόσφατο μαύρο παρελθόν τους ως ναζί, αλλά εξακολουθούν να φέρονται ως ναζί, γιατί ξεχνούν (προφανώς) την τότε κατάληξή τους.
Δεν υπολογίζουν πως όταν οδηγείς ένα λαό στη φτώχεια, τον καθιστάς ισχυρό απέναντι στο φόβο και τον εκβιασμό.
Δεν υπολογίζουν πως όταν ένας λαός πιέζεται, στην αρχή φοβάται, στη συνέχεια σκέφτεται και στο τέλος αντιδρά και "πολεμάει".

Το κάναμε μια φορά στο β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τι τους κάνει να πιστεύουν πως δεν θα το επαναλάβουμε;

Μαρίνα