Το τραπέζι αυτό, προέκυψε από ένα συνδυασμό και μια ανάγκη. Ο συνδυασμός προφανής και θα σας τον δείξω βήμα, βήμα. Η ανάγκη ήρθε από τον γωνιακό καναπέ...

Το τραπέζι που είχα και ομολογώ πως δεν ήθελα να το βγάλω σε αχρηστία, μπορούσε να εξυπηρετήσει μόνο όσους κάθονταν από τη μια μεριά του καναπέ. Όσοι έκαναν το λάθος να καθίσουν στην άλλη, έμεναν παραπονεμένοι, ψάχνοντας πού θα αφήσουν το ποτήρι τους.


Έτσι άρχισα να σκέφτομαι με τι τρόπο θα δοθεί λύση. Το τραπεζάκι της γιαγιάς "ξεκουραζόταν" στην αποθήκη, μέχρι εκείνη τη στιγμή και ήταν σε άριστη κατάσταση. Το μόνο που χρειάστηκε να αφαιρέσω ήταν το τζάμι της επιφάνειάς του. Μια που υπήρχε η δεύτερη επιφάνεια την εκμεταλλεύτηκα, τοποθετώντας λευκά βότσαλα, για να παίξω και λίγο με τις αντιθέσεις...


Στη συνέχεια, ζήτησα από το τζαμά να μου κόψει μια οβάλ φιμέ επιφάνεια λίγο μικρότερη σε διαστάσεις από αυτή που είχε το αρχικό μου τραπέζι κι έκανα το ...συνδυασμό!

Στο μικρό τετράγωνο τραπέζι, κόλλησα αυτοκόλλητη τσόχα στις γωνίες για να μη γλιστράει η γυάλινη επιφάνεια και με τον ίδιο τρόπο δημιούργησα μικρά τσόχινα ποδαράκια για το σημείο που θα ακουμπούσε το ένα τζάμι, πάνω στο άλλο...


Το τραπεζάκι της γιαγιάς χρησιμοποιήθηκε σαν "πόδι" του καινούργιου γωνιακού τραπεζιού, που τώρα, τους εξυπηρετεί όλους!!!
Οι επιφάνειες στο κάτω μέρος, έδωσαν χώρο για τα αγαπημένα μας βιβλία και όλοι είναι πλέον ευχαριστημένοι...

Λίγο καιρό πριν, σας είχαμε μιλήσει για την TTIP (Trasatlantic Trade and Investment Partnership), τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων και τα ολέθρια αποτελέσματα που μπορεί να φέρει τόσο στην εθνική κυριαρχία (κάθε κράτους), όσο και στην υγεία των πολιτών.
Θεωρούμε υποχρέωσή μας να σας ενημερώσουμε για τις εξελίξεις, που αφορούν αυτή τη συμφωνία και για το λόγο αυτό, μοιραζόμαστε μαζί σας  ένα ακόμα e-mail του Avaaz.

"Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Της Γεωργίας Δανέζη

Πολλά παιδιά έρχονται στην Ελλάδα πρόσφυγες και είναι ασυνόδευτα, μόνα. Το ίδιο και νεαρά άτομα κάτω των 18 χρόνων, ενώ πολλά εγκαταλείπονται από τους ενήλικες συνοδούς τους, λίγο πριν περάσουν τα σύνορα της χώρας μας.

Τα παιδιά αυτά κατέληγαν σε κρατητήρια, λόγω έλλειψης συνοδών, κάτω από επισφαλείς συνθήκες. Εδώ ξεκινά ο ρόλος της ΜΕΤΑδρασης, που θέλοντας να λύσει αυτό το πρόβλημα, δημιούργησε ένα εκπαιδευμένο δίκτυο συνοδών σε όλη τη χώρα.

Η "ευέλικτη ομάδα συνοδών" αποτελείται από κοινωνικό επιστήμονα, διερμηνέα και συχνά ένα υπεύθυνο ασφαλείας. Αναλαμβάνουν να μεταφέρουν άμεσα και με ασφάλεια τους ανήλικους σε κατάλληλες δομές φιλοξενίας, τους ενημερώνουν για τα δικαιώματά τους και τα κέντρα φιλοξενίας στα οποία τους οδηγούν, ενώ τους εξηγούν με σαφήνεια ποιους κινδύνους διατρέχουν σε περίπτωση που θελήσουν να φύγουν από τα κέντρα φιλοξενίας μόνοι τους, αλλά και πού μπορούν να βρουν βοήθεια αν το κάνουν.

Έτσι τα παιδιά, προστατεύονται από τους διακινητές, που τα θεωρούν εύκολη λεία κακοποίησης, βιασμών, αλλά και εμπορίας οργάνων.
Στα κέντρα φιλοξενίας τα παιδιά μαθαίνουν ελληνικά και ασχολούνται με διάφορες αθλητικές δραστηριότητες.

Όμως οι ανάγκες συνεχώς αυξάνονται και η ΜΕΤΑδραση καλείται να καλύψει και ανάγκες συνοδείας από το κέντρο φιλοξενίας στο αεροδρόμιο ή σε άλλο κέντρο φιλοξενίας για να ενωθούν με την οικογένειά τους, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που πρέπει να συνοδέψουν παιδιά σε μονάδες υγείας.

Από το Μάρτιο του 2011 και ως το Σεπτέμβρη του 2015 η ΜΕΤΑδραση συνεργαζόμενη με το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και τις κατά τόπους Αστυνομικές Διευθύνσεις και Εισαγγελίες πραγματοποίησε 592 συνοδείες μεταφέροντας 2366 παιδιά, τα οποία βρίσκονταν άλλα σε κέντρα κράτησης (κρατητήρια) και άλλα ήταν άστεγα, σε δομές φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα.

Αυτό το σημαντικό έργο δυσχέραινε η καθυστερημένη καταβολή χρηματοδότησης, αφού η συνοδεία ανηλίκων έχει μεγάλο κόστος μετακίνησης, ενώ το ίδιο υψηλό είναι και το κόστος διατροφής. Από το Μάη του 2015 οι συνοδείες ασυνόδευτων παιδιών από τα σύνορά προς την ενδότερη χώρα, χρηματοδοτούνται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Οι συνοδείες όμως από άλλες περιοχές της Ελλάδας, υλοποιούνται με ίδιους πόρους και χορηγίες ιδιωτών.