Τις ευεργετικές ιδιότητες που δίνει το ταχίνι στον οργανισμό, τις αναλύσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση. Σήμερα, μια σπιτική θρεπτική - αντιρυτιδική μάσκα προσώπου, έρχεται να προσθέσει μια ακόμα πολύτιμη χρήση, αφού τα συστατικά της μπορούν να περιποιηθούν και το δέρμα μας.
Με τη μάσκα αυτή, το δέρμα παίρνει όλα τα αντιοξειδωτικά και αντιγηραντικά συστατικά, που χρειάζεται ενώ αποκτά και μια ήπια αντηλιακή προστασία.

Υλικά που χρειαζόμαστε
1 κουταλάκι φρέσκο δεντρολίβανο
1 κουταλάκι ταχίνι
1 κουταλάκι ελαιόλαδο

Σ' ένα γουδί ανακατεύουμε το δεντρολίβανο με το ελαιόλαδο. Πρέπει να δουλευτεί καλά και να γίνει ένας ομοιόμορφος πολτός.
Στη συνέχεια προσθέτουμε το ταχίνι και ανακατεύουμε καλά για να ενωθούν όλα τα υλικά.

Απλώνουμε το μείγμα το πρόσωπο και το λαιμό, αποφεύγοντας την περιοχή των ματιών. Το αφήνουμε για είκοσι λεπτά και το αφαιρούμε με δροσερό νερό.
Τα τονωτικά συστατικά του δεντρολίβανου και του ταχινιού θα αυξήσουν την κυκλοφορία του αίματος και θα οξυγονώσουν την επιδερμίδα. Παράλληλα το ελαιόλαδο θα δώσει τις αντιγηραντικές του ιδιότητες, άμεσα.

Σημείωση: Κάθε φορά που εφαρμόζουμε μάσκα στο πρόσωπό μας, πρέπει να είναι καλά καθαρισμένο για να μπορεί να δεχθεί τις ευεργετικές ιδιότητες των συστατικών της.

Πηγή πληροφοριών: Σκέψη-Τροφή-Κίνηση

Το Μουσείο Φρυσίρα στο κτίριο της Μονής Αστερίου 3 (χάρτης), πραγματοποιεί από τις 9 Δεκεμβρίου και ως τις 30 Ιουνίου 2016, μια έκθεση αφιερωμένη στις Ευρωπαίες γυναίκες ζωγράφους, με τον τίτλο "Εκείνες/Elles".
Στην έκθεση αυτή, περιλαμβάνονται έργα 67 δημιουργών από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, από τις συλλογές του μουσείου. Θέλοντας να αποδώσει ένα φόρο τιμής στο φύλο, που συντέλεσε στη διαμόρφωση της σύγχρονης τέχνης, αποδεικνύει παράλληλα πως η τέχνη δεν έχει φύλο.

Στην έκθεση λαμβάνουν μέρος, οι: Baillon Agnes, Bigaj Beata, Dixon Jane, Djurdjevic Biljana, Driffield Rebecca, Fambris Georgia, Hay Susan, Glowacka Viola, Fambris Georgia, Lampe Katinka, Loutz Frederique, Pasquaili Beatrice, Paul Celia, Perat Emmanuelle, Pouyandeh Nazanin, Rego Paula, Russel Victoria, Schleime Cornelia, Siebert Uta, Szczekan Ewa, Verebics Agnes, Wang Jojo, Xiang Shi, Αγγελή Ηώ, Ασαργιωτάκη Καλλιόπη, Βέργη Χρύσα, Βλαχάκη Μαριλίτσα, Γεωργιοπούλου Βίκυ, Γιαννακάκη Μαρία, Γκόνου Ειρήνη, Ζαµπούρα Μαριλένα, Θεοδωρούπουλου Ελίνα, Κάλµπαρη Χριστίνα, Καπεζάνου Στέλλα, Κάσση Μαριγώ, Καστώρη Κάλλη, Κατράκη Βάσω, Κατσαµπάνη Ohta Άρτεµις, Κατσουλίδη Μαριάννα, Καφίδα Ιωάννα, Κοντογιαννοπούλου Λήδα, Κρυσταλλά Ασπασία, Κυριαζή Πελαγία, Λατινοπούλου Αθηνά, Λίτη Αφροδίτη, Μαρούδα Καλλιρόη, Μαυρίδου Εύα, Μιχαήλου Ελένη, Μιχαλακοπούλου Ελένη, Μιχάλη Ολίβια, Μποβιάτσου Λαµπρινή, Μπρισκόλα Σούλα, Μυταρά Χαρίκλεια, Μωραΐτη Ελένη, Ξαφοπούλου Αλεξία, Παπαδηµητρίου Έλενα, Παυλοπούλου Ελένη, Ράγκου Ράνια, Ρωµανού Χρύσσα, Σούτογλου Έφη, Σταµατιάδη Ντανιέλα, Στεφάνου Μαριάννα, Τσακάλη Άννα Μαρία, Φιλοπούλου Μαρία, Φραντζολά Εβίτα, Χαδουλού Κατερίνα, Χαλκίδου Σταµατία, Χρυσοχόου Σίσσυ.

Πρόκειται για μια έκθεση με καθαρά ανθρωποκεντρική προσέγγιση, που στόχο έχει μέσα από τις καινούργιες φόρμες, να αναδειχθεί η εικαστική δημιουργία χωρίς όρια ή καλύτερα και έξω από αυτά. Άλλωστε όπως αναφέρει και ο ιδρυτής του μουσείου κ. Βλάσης Φρυσίρας, το μουσείο δημιουργήθηκε για να συντηρήσει και να προστατεύσει το παρελθόν, να αναδείξει το παρόν και να παράγει πολιτιστικό έργο για το μέλλον.

Η συλλογή του μουσείου αριθμεί πάνω από 3.500 έργα παράλληλα με άλλες ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις σημαντικών δημιουργών, αλλά και νεότερων, ενώ δεν παραλείπει την πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων, βραδιών μουσικής και ποίησης, λόγου και σεμιναρίων τέχνης, αποτελώντας το μοναδικό Μουσείο Σύγχρονης Ευρωπαϊκής Ζωγραφικής στον ελλαδικό χώρο, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί το 2000.

Στις συλλογές του περιλαμβάνονται έργα ζωγραφικής, σχεδίων, γλυπτικής και χαρακτικών που χρονολογούνται από το 1940 και μετά. Έχει ήδη κυκλοφορήσει κατάλογος με δύο συλλεκτικά εξώφυλλα στα αγγλικά και στα ελληνικά.
Πρόκειται για ένα χώρο που αξίζει να επισκεφθείτε και να θαυμάσετε!



Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ.

Η αγαπημένη μου φίλη η Γιάννα από το syros2js, προ(σ)κάλεσε σε ένα παιχνίδι έμπνευσης και δημιουργίας, όλες τις blogger της blogoπαρέας, που στάθηκε πειρασμός!

Μια γραμμή, μια απλή γραμμούλα, που πιο πολύ θύμιζε τρίχα σγουρή, όπως έγραψε και η ίδια, έπρεπε να γίνει η αρχή μιας μικρής δημιουργίας, που να την περιέχει...

Αντίκρισα την παραπάνω εικόνα καθώς και τις δημιουργίες άλλων φίλων και εντυπωσιάστηκα από το αποτέλεσμα. Δεν σας κρύβω πως αναμετρηθήκαμε για αρκετή ώρα... την κοίταζα, με κοίταζε και τούμπαλιν! Πάνω που ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω και να πω, άστο δεν είναι για μένα, μου ήρθε στο μυαλό το σχέδιο που έκανα ...καδράκι!!!

Αν θέλετε να προσπαθήσετε κι εσείς, δεν έχετε παρά να αντιγράψετε την εικόνα από εδώ και να φτιάξετε κάτι με οδηγό, τι άλλο, τη φαντασία!
Αν πάλι, θέλετε απλά να θαυμάσετε τις δημιουργίες που ήδη έχουν γίνει δεν έχετε παρά να πατήσετε εδώ.

Περιμένω όπως πάντα τη γνώμη σας...

Το ταχίνι, είναι γνωστό από τα αρχαία χρόνια, όπου η παραγωγή του αποτελούσε κανονική ιεροτελεστία. Οι εργάτες έβαζαν αποβραδίς το σουσάμι σε ένα μεγάλο ξύλινο βαρέλι και το μούσκευαν. Στη συνέχεια άνοιγαν λίγο το πώμα στο κάτω μέρος του βαρελιού και το στράγγιζαν.

Έτσι ο όγκος του σπόρου διπλασιαζόταν. Αν ήθελαν να το αποφλοιώσουν, το έβαζαν μέσα σε τσουβάλια και το χτυπούσαν με ένα ξύλο. Έπειτα το άδειαζαν σε νερό και αλάτι για να χωριστεί ο φλοιός από τον καρπό, το στράγγιζαν σε σουρωτήρια και το έψηναν σε ειδικό φούρνο, ανακατεύοντάς το με ένα ξύλινο φτυάρι, με μεγάλη προσοχή αφού ο σπόρος έπρεπε να ψηθεί αλλά όχι να καεί. 
Αφού το μάζευαν σε ένα ξύλινο δοχείο στη συνέχεια το έβαζαν στις πέτρες που κινούσαν ζώα και συνθλιβόταν ο ψημένος σπόρος για να παραχθεί το ταχίνι, το οποίο συλλεγόταν σε δοχεία και έβραζε κατόπιν σε καζάνια με νερό.

Στις μέρες μας οι περισσότεροι από μας το θυμόμαστε σε εποχή νηστείας, αφού δεν γνωρίζουμε τα σημαντικά οφέλη που έχει στην υγεία μας. 
Το ταχίνι θα μπορούσε κανείς να πει πως είναι μια super τροφή κι αυτό γιατί είναι εξαιρετικής θρεπτικής αξίας, με καλής (βιολογικής αξίας) πρωτεΐνη, ωφέλιμα λιπαρά οξέα, μέταλλα και ιχνοστοιχεία.

Ας δούμε τι μας προσφέρει μια κουταλιά ταχίνι.

Μ' ένα βιβλίο στο χέρι ταξίδευε πάντα. Ήταν συντροφιά, ψυχαγωγία, ανάγκη να χάνεται μέσα στις εικόνες, που έφτιαχναν οι λέξεις σελίδα - σελίδα. Σαν πρόσκληση, να ζήσει ζωές που δεν έζησε!