Μεγάλη Τρίτη, ημέρα "καθαριότητας"

Τη Μ. Τρίτη εθιμοτυπικά, οι νοικοκυρές την αφιερώνουν στο καθάρισμα του σπιτιού. Όλα πρέπει να λάμπουν για το Πάσχα, οι αυλές, τα σπίτια, όλα! Ασπρίζονται οι μαντρότοιχοι, καθαρίζονται τζάμια και παντζούρια, τινάζονται χαλιά, για να είναι έτοιμα για τη μεγάλη γιορτή.

Έτσι συνήθιζε ο λαός μας κι έτσι συνηθίζει ακόμα, να κάνει.

Δεν μπορώ όμως να μην αναρωτηθώ... Καθαρίζουμε το σπίτι μας, το χώρο μας, καθαρίζουμε το σώμα μας, καθαρίζουμε και την ψυχή μας; Και το μυαλό μας;

Μη βιαστείτε να μου απαντήσετε θετικά, έχοντας στο νου σας, την εξομολόγηση και τη Θεία Κοινωνία.

Μιλάω για την ουσιαστική καθαρότητα, που προέρχεται από τον τρόπο σκέψης. Αυτή την καθαρότητα, που έχουν τα παιδιά όταν σε κοιτούν βαθιά στα μάτια και σε διαπερνούν κάνοντάς σε διάφανο. Αυτή την καθαρότητα, που ξεκινά από το βλέμα και καταλήγει στην καρδιά, χωρίς να ρωτά ποιος είσαι, τι είσαι, αν έχεις θέση, επιρροή ή χρήματα.

Αρκείται στο ότι είσαι άνθρωπος και ανθρώπινα σε αντιμετωπίζει.

Πόσοι από μας είναι τόσο καθαροί; Πόσοι από μας, θα άνοιγαν την πόρτα και την καρδιά τους σε ανθρώπους άστεγους ή άπορους για το πασχαλιάτικο τραπέζι; Πόσοι από μας θα άνοιγαν την πόρτα τους σε ένα άγνωστο;

Ελάχιστοι φοβάμαι!...

Ανθρώπινο, θα μου πείτε. Ο κόσμος άλλαξε, οι καιροί έγιναν επικίνδυνοι, δεν ξέρεις ποιος είναι ο διπλανός σου...

Κατανοητό, όμως ο άνθρωπος, είναι φτιαγμένος για να αγαπά, για να χαμογελά, για να απλώνει το χέρι στον άλλο άνθρωπο, όχι για να καταστρέφει ή να αδιαφορεί.

Ίσως αυτό το Πάσχα, για να υπάρξει πραγματική Ανάσταση, να πρέπει αντί να μετράμε τα χρήματα, που χρειαζόμαστε για το πασχαλινό τραπέζι, να μετρήσουμε τα συναισθήματα που χρειαζόμαστε για να νιώσουμε καθαροί άνθρωποι. Τότε, θα ανακαλύψουμε, πως μόνο ένα συναίσθημα είναι αρκετό. Η Αγάπη!

Όλα μπορούν ν' αλλάξουν, με αυτή που δεν αγοράζεται, δεν πουλιέται κι όταν μοιράζεται, πολλαπλασιάζεται!...