Φταίω κι εγώ...


Ftaiw-ki-egw-to-e-periodiko-mas

Η Μάρα καληνύχτισε με ένα γλυκό φιλί την οχτάχρονη κόρη της, τη σκέπασε κι άναψε τη μικρή υδρόγειο σφαίρα που περιστρεφόταν σκορπώντας ένα γλυκό φως στην ατμόσφαιρα. Αυτό συντρόφευε τη μικρή όλη τη νύχτα, για να μην τρομάζει στο σκοτάδι.

Κλείνοντας την πόρτα πίσω της η έγνοια της ήταν τα συμμαζέψει, να τακτοποιήσει και να καθαρίσει, για να είναι όλα στη θέση τους την επόμενη μέρα.

Αγαπούσε πολύ αυτό το σπίτι. Κάθε γωνιά του, ήταν προσεγμένη και φροντισμένη. Ένα υπόδειγμα τάξης και καθαριότητας με ένα κήπο εξίσου περιποιημένο που νόμιζες πως ξεφύλλιζες σελίδες περιοδικού διακόσμησης! Ήθελε το καλύτερο για τους αγαπημένους της και δεν λυπόταν κόπο για να τους το προσφέρει…

Κατευθύνθηκε στο σαλόνι με το αναμμένο τζάκι και τη μεγάλη τζαμαρία, που έβλεπε στη θάλασσα. Όμως, τίποτα δεν ήταν όπως το άφησε! Το τζάκι είχε σβήσει, παγωνιά και σκοτάδι επικρατούσε στο χώρο. Ανάβοντας το φως δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που αντίκρισε! Σχισμένες κουρτίνες, τρύπια και λερωμένα τα χαλιά, τα έπιπλα διαλυμένα, οι τοίχοι γκρίζοι και βρώμικοι και η τζαμαρία, θρυμματισμένη!

Η τηλεόραση να προβάλει συνεχώς διαφημίσεις χημικών προϊόντων. Τα λουλούδια στο βάζο δίπλα της μαραμένα, νεκρά… ξαφνικά επικρατεί σκοτάδι ξανά! Προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει το φως να το ανάψει, να δει, να καταλάβει… πατά το διακόπτη και οι λάμπες εκρήγνυνται! Μόνο η τηλεόραση μένει εκεί ανεπηρέαστη να συνεχίζει να προβάλει διαφημίσεις και να σκορπά ένα απόκοσμο φως στη ζοφερή ατμόσφαιρα…

Γυρνά έντρομη στο δωμάτιο του παιδιού. Ανοίγει την πόρτα και ορμά στο κρεβάτι της μικρής. Βρίσκει στη θέση της ένα πλαστικό μωρό που επαναλαμβάνει συνεχώς «μαμά» «μαμά».

Τριγυρνά στα δωμάτια σα χαμένη. Στην κουζίνα όλα μοιάζουν τακτοποιημένα και καθαρά αλλά, από τη βρύση τρέχει ένα καφέ υγρό και τα τρόφιμα στο ψυγείο είναι πλαστικά, όπως πλαστικά έγιναν και τα φυτά στο παράθυρο! Όλα στο χώρο θυμίζουν κουκλόσπιτο! Όμορφα αλλά ψεύτικα…

Τρέχει στην εξώπορτα… η ατμόσφαιρα θολή με μια περίεργη μυρωδιά, που δυσκολεύει την αναπνοή της. Στο βάθος του ορίζοντα μια αναλαμπή δηλώνει την παρουσία πυρκαγιάς. Κοιτά ένα γύρω στην άλλοτε γεμάτη λουλούδια και φυτά αυλή. Τώρα είναι όλα πλαστικά, ακόμα και τα δέντρα!

Στρέφει το βλέμμα στον ουρανό! Γκρίζος, σχεδόν μαύρος δεν της αφήνει περιθώρια να καταλάβει αν είναι μέρα ή νύχτα… «νύχτα είναι» σκέφτεται με κάποια αμφιβολία. Οι αστραπές που σχίζουν το σκοτάδι φωτίζουν τη θάλασσα που είναι γεμάτη σκουπίδια και ψάρια νεκρά που επιπλέουν.

Πριν προλάβει να κάνει ένα ακόμα βήμα, μια δυνατή βροχή ξεσπά! Θυμωμένη αλλιώτικη βροχή! Από κείνες που λες πως ο Θεός θέλει να ξεπλύνει όλα τα κακά του σύμπαντος! Μαύρα ρυάκια σχηματίζονται στο έδαφος. Βρέχεται… τα ρούχα της αλλάζουν χρώμα, γίνονται μαύρα κι αυτά. Και τα φυτά και τα δέντρα, ας ήταν πλαστικά, γίνονται μαύρα κι αυτά!...

Δοκιμάζει να μπει ξανά στο σπίτι. Ένα νεαρό παιδί στην πόρτα, την κοιτά στα μάτια. Δεν της μιλά, το βλέμμα του όμως ρωτάει «γιατί»! Το προσπερνά μα σε κάθε της βήμα συναντά περισσότερα παιδιά, όλα με το ίδιο βλέμμα να ρωτούν «γιατί». Πλημμυρίζει το δωμάτιο νεαρά παιδιά με την ίδια ερώτηση που επαναλαμβάνεται χωρίς να ακούγεται. Όμως εκείνη τη νιώθει καθαρά στην καρδιά της…

«Γιατί»! Δεν μπορεί να απαντήσει… δεν θέλει να απαντήσει… «δεν ξέρω γιατί, μη με ρωτάτε γιατί! Εγώ, πάντα φρόντιζα να είναι όλα καθαρά, να είναι τακτοποιημένα, να…» όσο ψάχνει τρόπους να απαντήσει, τόσο τα πρόσωπα πληθαίνουν!... Κι αυτό το «γιατί» έχει μια δόση κατηγορίας…

Φταίω κι εγώ δηλαδή; Μα πώς φταίω; Δεν έκανα κάτι!...

Η τηλεόραση συνεχίζει τις διαφημίσεις για προϊόντα, για χημικά… πολλά από αυτά τα αγοράζει, τα χρησιμοποιεί.

«Αφήστε με! Φύγετε! Δεν ξέρω γιατί! Δεν ξέρω τίποτα!»... Πάγωσε και η ίδια μ’ αυτή της τη διαπίστωση! Δεν ξέρω τίποτα! Φταίω που δεν ξέρω, έπρεπε να ξέρω, έπρεπε να ρωτώ να μαθαίνω, να ενημερώνομαι! Έπρεπε να φροντίζω αλλιώς το σπίτι μου, το μεγαλύτερο σπίτι μου…

Όσο συνειδητοποιούσε και τις δικές της ευθύνες, τόσο τα πρόσωπα των παιδιών έπαιρναν έκφραση και από ψυχρά γίνονταν λυπημένα. Ένα βουβό κλάμα ακουγόταν τώρα! Σα βουητό μελισσιού, απλωνόταν από άκρη σ’ άκρη! Ένας λυγμός βγήκε από το στήθος της! Ω, Θεέ μου, τι έκανα, τι κάναμε!!...

«Μαμά, μαμά ξύπνα!!» άνοιξε τα μάτια της λουσμένη στον ιδρώτα και με απορία κοίταξε την κόρη της που προσπαθούσε να την ξυπνήσει. «Παραμιλούσες μαμά! Κι έλεγες κάτι για όξινη βροχή, για σκουπίδια, πλαστικά κι άλλα που δεν καταλάβαινα…». Αγκάλιασε το παιδί με λαχτάρα.

- Ξέρεις αγάπη μου, αυτό το όνειρο, αυτός ο εφιάλτης πες καλύτερα, με βοήθησε να καταλάβω τι κάνω λάθος! Ή μάλλον, τι δεν κάνω καθόλου…

- Τι δεν κάνεις, τι είναι αυτό που κρατάς στο χέρι σου;

- Ένα φυλλάδιο που μιλά για την καταστροφή του πλανήτη, αν δεν τον προστατεύσουμε… το πήρα για να το πετάξω!..

- Χωρίς να το διαβάσεις; ρωτά με απορία η μικρή

- Του έριξα μια ματιά, μα σκέφτηκα πως δεν είναι στο χέρι μου να κάνω κάτι…

- Η δασκάλα μας, μας είπε πως όλοι μπορούμε να κάνουμε πολλά!

- Δίκιο έχει! Το συνειδητοποίησα με τον πιο περίεργο τρόπο! Στο χέρι μας είναι όλα! Πρώτα να ενδιαφερθούμε, μετά να μάθουμε και φυσικά να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και να βοηθήσουμε κι άλλους να κάνουν το ίδιο! Βλέπεις μωρό μου, το παρόν μας εξαρτάται από το παρελθόν, αλλά το μέλλον, είναι στα δικά μας χέρια!...

Ξάπλωσαν ξανά και οι δυο αγκαλιασμένες, ενώ η μικρή υδρόγειος εξακολουθούσε να φωτίζει με ένα γλυκό φως το δωμάτιο…
...

Με το κείμενο αυτό συμμετέχω στη Φωτο - Συγγραφική Σκυτάλη #4 που οργανώνει 
η Mary Petrax από τη Γήινη Ματιά

Παραδίδω τη σκυτάλη στη Μαρία Κανελλάκη από το Απάγκιο με τη φωτογραφία που 
ακολουθεί και την λέξη "Στόχος".

Photo by Fabe Collage on Unsplash


to e-periodiko mas
39 Σχόλια

39 σχόλια:

  1. Πω πω! Με ΣΥΓΚΛΟΝΗΣΕΣ!!!! Μαρίνα μου! Ειλικρινά ένοιωσα δάκρυα να κυλούν από τα μάτια μου, σαν τα ρυάκια τα μαύρα και τα λυπημένα βλέμματα των παιδιών της ιστορίας σου! Ιστορία καταπέλτης!
    Σ' ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συμμετοχή σου, ήξερα πως θα διάβαζα κάτι υπέροχο αλλά δεν φανταζόμουν το πόσο! Συγχαρητήρια! Πολύ ωραία η φωτογραφία για την Μαρία! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγγνώμη για το λανθασμένο συγκλόνισες. Μετά το είδα!

      Διαγραφή
    2. Μαίρη μου τα δάκρυά σου η μεγαλύτερη τιμή για μένα! Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για τα λόγια σου και τα συναισθήματα που γέννησαν στην ψυχή μου!
      Ειλικρινά, το δρώμενο που με τόση αγάπη και αφοσίωση διοργανώνεις είναι πολύ ξεχωριστό και με κάνει περήφανη που είμαι κομμάτι του!
      Πολλά πολλά φιλιά!
      Μ

      Διαγραφή
    3. Υ.Γ. Το λανθασμένο συγκλόνισες δεν μείωσε ούτε στο ελάχιστο τη χαρά και τη συγκίνηση που γέννησαν τα λόγια σου! Ούτε που το πρόσεξα!
      Μ

      Διαγραφή
  2. Πώπω! κι εγώ έτσι θα αρχίσω, όπως η Μαίρη.
    Εφιάλτης και πού είμαστε ακόμα αν δεν αλλάξουμε όλοι μας.
    Σαν τις σκοτεινές ταινίες του μέλλοντος που παίζονται, ίσως για να συνηθίσουμε σ αυτά που θα έρθουν.
    Εύχομαι να κάνουμε κάτι για να σταματήσουμε το κακό.
    Φοβερή η συμμετοχή σου.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρένα μου, πολύ σ' ευχαριστώ! Με συγκινείς βαθιά!! Αυτές οι ταινίες που ποτέ δεν κατάφερα να δω ολόκληρες μου προκαλούσαν και μου προκαλούν τέτοια αποστροφή και τέτοια αγωνία, που ίσως να ήταν αυτές που γέννησαν αυτή την ιστορία όταν είδα τη φωτογραφία της Κατερίνας. Πιστεύω πως όταν καταλάβουμε τι μας περιμένει, τότε θα προσπαθήσουμε με κάθε τρόπο να το αποφύγουμε. Αρκεί να μην είναι αργά!
      Να έχεις μια όμορφη Κυριακή, φίλη!
      Πολλά φιλιά
      Μ

      Διαγραφή
  3. Ανατρίχιασα σύγκορμη!!! Φοβερή γραφή. Μηνύματα που αφυπνίζουν με τον τρόπο που τα παρουσίασες. Μαρίνα μου υποκλίνομαι!! Αλήθειες που πονάνε. Ναι φταίω κι εγώ!!
    Και οι συμβουλές που μας δίνεις μέσω του παιδιού της ηρωίδας σου ας γίνουν το ευαγγέλιό μας.
    Σ'ευχαριστώ Μαρίνα μου γι αυτό που διάβασα. Αν και νοιώθω σαν να δέχτηκα γροθιά στο στομάχι σ'ευχαριστώ γιατί δεν πρέπει να εφησυχάζουμε αν θέλουμε να έχει ζωή ο πλανήτης μας και εμείς φυσικά
    Η εικόνα για τη Μαρία μας πολλά υποσχόμενη
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου αγαπημένη, εγώ σ' ευχαριστώ για όλα αυτά τα όμορφα λόγια και τα συναισθήματα που μοιράστηκες μαζί μου! Είναι τόσο τιμητικό αλλά και τόσο συγκινητικό μαζί!
      Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, σίγουρα! Δεν έχουμε πια αυτή την "πολυτέλεια".
      Καλή Κυριακή φίλη!
      Πολλά φιλιά
      Μ

      Διαγραφή
  4. Μαρίνα μου, δεν περίμενα τίποτε λιγότερο από σένα. Η περιγραφή του εφιάλτη συγκλονιστική. Κάνεις τον αναγνώστη σου να προσπαθεί να βάλει κι αυτός το δικό του λιθαράκι για να αποτρέψει την καταστροφή του πλανήτη. Θερμά συγχαρητήρια, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία μου πόσο σ' ευχαριστώ!! Με τιμούν τα λόγια σου!Χαίρομαι ειλικρινά αν πέτυχα κάτι τέτοιο, γιατί δεν έχουμε περιθώρια για εφησυχασμό!
      Γλυκά φιλιά, φίλη!
      Καλή Κυριακή!
      Μ

      Διαγραφή
  5. Ανατρίχιασα!
    Μπορούμε να κάνουμε την αλλαγή, ο καθένας μας στο δικό του σπίτι.
    Οικολογικά προιόντα, ή προιόντα φτιαγμένα από εμάς στο σπίτι.

    Αχ αυτή η υδρόγειος με το γλυκό φως, ένας παράδεισος τεράστιος είναι..

    Μπράβο Μαρίνα για το μήνυμα που κατάφερες και πέρασες μ αυτόν τον υπέροχο τρόπο

    καλό σ/κ σου εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα μου, σ' ευχαριστώ από καρδιάς! Με συγκινείς και με τιμάς με τα λόγια σου! Η υδρόγειος μπορεί να δώσει γλυκό φως στις ζωές μας, αν της δώσουμε μια ευκαιρία, αν την αφήσουμε να αναπνεύσει ξεκινώντας από τα μικρά και καθημερινά στο δικό μας σπίτι όπως εύστοχα λες!
      Σε φιλώ
      Καλή Κυριακή εύχομαι!
      Μ

      Διαγραφή
  6. Όσο κι αν μοιάζει δυστοπικό, κάπως έτσι θα είναι η κοινωνία του μέλλοντος, φοβάμαι.
    Μαρίνα μου, το αποθέωσες! Αντί για συμβουλές και θεωρίες, μάς έδωσες ένα μικρό σεναριακό θρίλερ, που το είδαμε όλοι καρέ-καρέ. Έξοχη έμπνευση και πολύ γλαφυρή η περιγραφή των συνθηκών ζωής που θα έρθουν, αν δεν προλάβουμε το κακό εγκαίρως.
    Σ' ευχαριστώ και για τη φωτογραφία! Δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλει να πει ο φωτογράφος, αλλά θα κάνω ό,τι περνάει απ' το χέρι μου για να βρώ το ΣΤΟΧΟ :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτός είναι και ο δικό μου φόβος Μαρία μου. Η υδρόγειος θα πάψει να δίνει το γλυκό της φως αν δεν σταματήσουμε το κακό τώρα, χθες!...
      Σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου, που με γέμισαν χαρά!
      Είμαι σίγουρη πως θα αξιοποιήσεις τη φωτογραφία με τον καλύτερο τρόπο και θα βρεις το "Στόχο", όπως κάνεις πάντα!
      Σε φιλώ γλυκά
      Καλή Κυριακή, φίλη!
      Μ

      Διαγραφή
  7. Μάλιστα!
    Μαρίνα, το θεωρώ, μακράν, το διήγημα της χρονιάς! Ναι και το λέω σοβαρά! Ένα μικρό διήγημα επιστημονικής "φαντασίας"; Ένα θρίλερ περιβάλλοντος. Ένα "έργο" τρόμου βγαλμένο από τραγικές διαπιστώσεις και αλήθειες. Ναι. Μακράν, η έμπνευσή σου έρχεται να αποτελέσει γροθιά στην μακαριότητα και στη χαύνα που κυριαρχεί έναν ολάκερο κόσμο. Έναν κόσμο που συμπεριφέρεται με παραδειγματική αθλιότητα απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό. Έναν κόσμο που έπαψε να σκέφτεται. Έναν κόσμο που ξέρει ΜΟΝΟ να ψωνίζει, να μαζεύει στη ζωή του καταναλωτικές αηδίες, να τρώει σάπια παρσκευάσματα και να συνωστίζεται σε black fridays!
    Βαθύτατα προοδευτικό το αφήγημά σου Μαρίνα έστω και να διανύει τον "μισό" δρόμο σκέψης και ζητήματος. Έστω και να ψηλαφίζει μισό το καθήκον.
    Και, επειδή ξέρουμε όλοι ότι είσαι ένας άνθρωπος που μάχεσαι έξω απέναντι σε όλα αυτά τα μαύρα. Επειδή είσαι μια γυναίκα που την αγάπη σου για την κοινωνία των παιδιών σου, την παλεύεις στο πεζοδρόμιο με αγώνες και κινητοποιήσεις, δώσε μου-με όλο μου το σεβασμό απέναντί σου-το δικαίωμα να πάω τη σκέψη σου ένα βήμα πιο πέρα.
    Και να πω ότι αυτό το κοινωνικό σύστημα, αυτό που θεωρεί το περιβάλλον "μη προσοδοφόρο και επικερδές", Μαρίνα μου, δεν ισιώνει, μήτε θεραπεύεται!
    Για αυτό και μέσα στη σκέψη μας οφείλει να μεγαλώσει το βήμα. Και να παλέψει για την ανατροπή του! Δεν καθαρίζεται πλέον κάτι σάπιο. Κάτι που δεν το ενδιαφέρει η γη και το περιβάλλον. Και δεν είναι διαχειρίσιμο απέναντι στην οποιαδήποτε "καλή πρόθεση". Βαθιά στη σκέψη των ανθρώπων οφείλουμε να βάλουμε την ανατροπή του, την εκ των βάθρων αμφισβήτησή του.

    Και έρχεται η εικόνα που δίνεις στη Μαρία, ένας "στόχος". Δεν θέλω να κάνω ....spoiler στην αγαπημένη μας φίλη, μήτε να πατρονάρω τη σκέψη της. Αλλά ιδού ποιος θα μπορούσε να είναι λοιπόν ο στόχος.

    Μαρίνα, δεν θα τολμούσα να δώσω ιδεολογικό χρώμα στην παρέμβασή μου αν δεν ήξερα ότι απέναντί μου έχω μια αγωνίστρια για μια άλλη κοινωνία και αξίες ζωής.
    Για μια ακόμα φορά δηλώνω ευγνώμων στο αφήγημά σου και στην εικόνα σου.

    Μαρία! Καλή επιτυχία! Βάλε, κοπέλα μου, μπουρλότο παντού!

    Την καλησπέρα μου Μαρίνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, υποκλίνομαι ταπεινά, στο τόσο τιμητικό σχόλιό σου! Σαν τον ηθοποιό που έχοντας τελειώσει το μονόλογο, έχοντας δώσει την ψυχή του για να ζωντανεύσει και να ερμηνεύσει το κείμενο, στέκεται και υποκλίνεται με σεβασμό και ευγνωμοσύνη μπροστά στο κοινό που έγινε κοινωνός αυτής της διαδικασίας!
      Θεωρώ υποχρέωσή μου να κάνω ό,τι μπορώ για να παραδώσω ένα καλύτερο κόσμο στα παιδιά μου και στα παιδιά όλου του κόσμου, γιατί πιστεύω πως αυτός είναι ο λόγος ύπαρξής μας πάνω σ’ αυτό τον πλανήτη. Όχι να καταστρέφουμε αλλά να διορθώνουμε! Αυτή την κληρονομιά θα αφήσουμε, αυτή η παρακαταθήκη θα δικαιώσει το πέρασμά μας από τη ζωή.
      Δεν χρειάζεται να σου δώσω το δικαίωμα να πας τη σκέψη μου ένα βήμα παραπέρα, το κέρδισες με το ήθος και το σεβασμό σου απέναντι όχι μόνο σε μένα, αλλά σε όλους με τη στάση σου και τον τρόπο που σκέφτεσαι και εκφράζεσαι.
      Με την πεποίθηση πως κείμενα που δεν διαβάζονται είναι νεκρά και σκέψεις που δεν μοιράζονται γίνονται εμμονές, κρατώ τα λόγια σου ως δώρο πολύτιμο!
      Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς!
      Καλή Κυριακή να έχεις, φίλε μου αγαπημένε!
      Μ

      Διαγραφή
  8. Τιμή για μένα ο λόγος και η εμπιστοσύνη σου. Και ευθύνη μεγάλη διαχρονική και προσωπική να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σου. Έχουμε, Μαρίνα μου, δύσκολα πράγματα μπροστά καθώς οι "λύκοι" διψάνε για αίμα και κέρδη αδιαφορώντας στο τι προκαλούν στη φύση. Είναι τόσο κοντόφθαλμοι που θεωρούν ότι θα γλιτώσουν.
    Συνέχισε καλή μου φίλη να είσαι μπροστινή σε τέτοιους αγώνες. Θα έχεις μια συνείδηση και ένα βλέμμα που θα ξεχωρίζει τόσο τα μάτια των δικών σου όσο και σε όλου του κόσμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννη μου, τα λόγια σου δίνουν τόση δύναμη και τόση συγκίνηση, που μόνο "ευχαριστώ" βγαίνει από τα χείλη μου και καταλήγει στο πληκτρολόγιο...

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα Μαρίνα
    Συμφωνώ με την Μαίρη. Συγκλονιστικό κείμενο. Πώς οι τύψεις αποκτούν ανθρώπινη υπόσταση και η αδιαφορία για το περιβάλλον 'βλέπει' το συναισθηματικά ανθρώπινο να μετατρέπεται σε ανέκφραστο πλαστικό.
    'Φταίω κι εγώ', το παραδέχομαι, κι αποφασίζω κάτι να κάνω. Να συμβάλω στην βελτίωση της καθημερινότητας και στη διασφάλιση ενός μέλλοντος για τα νέα παιδιά.
    Πόσο καλά γνωρίζεστε, τα μέλη της ομάδας. Από το λίγο που παρακολουθώ τη δράση σας, οι φωτογραφίες, σαν να είναι παραγγελία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα κείμενα Joanna μου είναι καθρέφτης της ψυχής και της κοσμοθεωρίας του καθένα από μας, γι' αυτό πιστεύω γνωριζόμαστε τόσο καλά! Ειλικρινά σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για την επίσκεψή σου! Τιμή μου!
      Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα
      Μ

      Διαγραφή
  10. Είσαι φοβερή...! Ξέρω ότι σε περιόρισα αρκετά με αυτή μου την επιλογή, ήμουν σίγουρη όμως ότι θα διαβάσουμε από εσένα μια συμμετοχή αφύπνισης. Έτσι και έγινε! Μάλιστα και με κινηματογραφική χροιά που αγαπώ πολύ. Αυτό το μέλλον είναι πιο κοντινό από όσο φανταζόμαστε..

    Εξαιρετική Μαρίνα μου σ'ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σ' ευχαριστώ Κατερίνα μου για την επιλογή της φωτογραφίας και τα καλά σου λόγια! Ήταν η καλύτερη αφορμή για να βγει ένα κείμενο "κραυγή αγωνίας", για όσα έρχονται αν δεν κάνουμε κάτι όλοι...
      Αυτό το μέλλον είναι πραγματικά κοντινότερο από όσο φανταζόμαστε...
      Ευχαριστώ και πάλι για όλα!
      Φιλιά
      Μ

      Διαγραφή
  11. Διάβασα το κείμενο με το συγκλονιστικό θέμα σου και μετά αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν σ'αυτή την τηλεόραση που παίζει συνεχώς, τι θα γινόταν λέω, αν προβαλλόταν συχνά πυκνά η ιστορία σου ως διαφήμιση;
    Γιατί κάποιος να μην χρησιμοποιήσει ως σενάριο διαφήμισης την ιστορία σου;
    Εμένα πάντως μου αρέσει πολύ αυτή η ιδέα. Πρωτότυπη, καλογραμμένη, με σασπένς και μεγάλα οικολογικά μηνύματα!
    Μπράβο Μαρίνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, πολύ σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου! Δεν ξέρω τι τρόποι θα βρεθούν για να αφυπνιστούμε όλοι, αλλά πιστεύω πως μέσα σ' αυτούς που θα επιλεγούν, δυνατότερος όλων είναι το παράδειγμα που δίνουμε καθημερινά στα παιδιά μας! Αυτά πρέπει να μάθουν πριν όλα χαθούν...
      Πολλά φιλιά, με συγκίνησες!
      Μ

      Διαγραφή
  12. Συγκλονιστική ιστορία, Μαρίνα μου! Καθηλώνει και περνάει το μήνυμα όσο πιο δυνατά και καθαρά γίνεται. Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή αλλά και στη Μαίρη για το δρώμενό της που μας έχει δώσει πολύ όμορφες στιγμές.
    Υπέροχη η εικόνα για την Κανελλάκη, τη ζήλεψα... καλημέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλεξάνδρα μου, πολύ σ' ευχαριστώ!! Τα λόγια όλων σας με γέμισαν χαρά, συγκίνηση και απίστευτη δύναμη!! Συμφωνώ μαζί σου, το δρώμενο της Μαίρης έχει δώσει πολύ όμορφες στιγμές και θα μας δώσει κι άλλες, γιατί το αγαπάμε πάρα πολύ!!
      Να είσαι πάντα καλά φίλη αγαπημένη!
      Καλό σου απόγευμα
      Μ

      Διαγραφή
  13. Συγλονιστική Μαρινα μου η συμμετοχη σου στην σκυταλη μας!!τρομακτική μεν αληθινή δε..σε λιγα χρονια αυτος ο εφιαλτης του ονειρου σου αν δεν παρθουν μετρα θα γινει πραγματικοτητα.. και αυτη θα ειναι που θα κληρονομήσουν στο μέλλον τα παιδια των παιδιων μας.. φιλη μου ..και ναι ολοι μας φταιμε για την ασκοπη υπερκαταναλωση..ας κανουμε ο καθενας οτι μπορει σε προσωπικο επιπεδο πριν να ειναι πολύ αργα πια..να μην αφηνουμε να μας παρασυρει η πλυση εγκεφαλων που μας γινεται απο τα μεσα μαζικης ενημερωσης..ας ξυπνησουμε επι τελους !!!
    Ευγε φιλη μου για το...ταρακουνημα..να εισαι καλα.. η εικονα που παραδινεις στο Κανελλακι μας πολύ δυνατη με στοχο που σιγουρα η πενα της θα τον αποδωσει μεγιστα..φιλιααα!!!❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου αγαπημένη, σ' ευχαριστώ από καρδιάς για τα καλά σου λόγια! Ασχολούμαι αρκετά χρόνια με το περιβάλλον και πιστεύω πως όλοι μπορούμε να συμβάλλουμε. Άλλωστε ό,τι κάνουμε για τον πλανήτη μας, επιστρέφει στα παιδιά μας!...
      Να είσαι πάντα καλά φίλη, πολλά γλυκά φιλιά!!
      Μ

      Διαγραφή
  14. Οπως όλοι φταίμε έτσι και όλοι μπορούμε λίγο να περιορίσουμε τις κινήσεις μας . Έχω νέους γύρω μου που μου δίνουν εναλλακτικές
    Όμορφη ιστορία, τίμησε την φωτογραφία :)
    Μου αρέσει και η φωτογραφία που διάλεξες, καλή συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως το λες Μάνια! Πάντα υπάρχουν εναλλακτικές που όλοι μπορούμε να υιοθετήσουμε!
      Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια!
      Καλή συνέχεια
      Μ

      Διαγραφή
  15. Και που τα επιστημονικά περιβαλλοντολογικά έγιναν επιστημονική φαντασία. Αν το θέμα σου έδωσε την έμπνευση να το περπατήσεις λογοτεχνικά ναι θα συμφωνήσω με όλους τους φίλους. Θα το έβλεπε σαν ταινία άνετα. Αν πάλι νιώθεις την προσωπική ευθύνη να βαραίνει τις πλάτες σου θα σου δώσω μια αγκαλιά να σε ξαλαφρώσω. Φιλάκια Μαρινάκι γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστινιώ μου αγαπημένη, αυτή η αγκαλιά μαζί με τα γλυκά σου λόγια, μου έδωσε δύναμη απίστευτη!!
      Σ' ευχαριστώ από καρδιάς!
      Πολλά φιλιάααα
      Μ

      Διαγραφή
  16. Μαρίνα μου μας έδωσες ένα κείμενο που στις μέρες μας δεν είναι καθόλου επιστημονικής φαντασίας, αλλά είναι ένα εφιαλτικό σενάριο που το βιώνουμε καθημερινά.
    Πυρκαγιές, πλημμύρες, ατμοσφαιρική ρύπανση, λιπάσματα, τόνοι σκουπιδιών που μολύνουν τους υδάτινους πόρους είναι πράγματα που γίνονται θηλιές γύρω από την ανθρωπότητα. Και ναι μεν μπορούμε να κάνουμε κάτι εμείς για κάτι καλύτερο, αν οι βιομηχανίες όμως δεν σταματήσουν όλη αυτή την καταστροφή η δική μας προσπάθεια θα είναι σταγόνα στον ωκεανό.
    Υπέροχη συμμετοχή!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά το λες Ελένη μου, πως οι βιομηχανίες και όλοι οι "μεγάλοι" έχουν τόσες ευθύνες που οι δικές μας προσπάθειες κινδυνεύουν να είναι αμελητέες, όμως μπορούμε να τους αναγκάσουμε με τις δικές μας κινήσεις να αλλάξουν ρότα, πριν είναι αργά...
      Σ' ευχαριστώ από καρδιάς!
      Πολλά φιλιά
      Μ

      Διαγραφή
  17. Μαρίνα μου μας ταρακούνησες γιά τα καλά.....υπέροχο το κείμενό σου γιά το εφιαλτικό μέλλον και τις ευθύνες μας...Τα μηνύματα από πολύ καιρό ηχηρά και επαναλαμβανόμενα, αλλά εμείς κωφεύουμε...αφηνόμαστε να οδηγήσουμε τον πλανήτη, το σπίτι μας, στην ολοκληρωτική καταστροφή...Μαζική αφύπνιση και δράση από όλους , μόνο έτσι θα καταφέρουμε να αντιστρέψουμε τα δεινά, αν και οι περισσότερες βλάβες που έχουν επέλθει ίσως είναι ήδη αργά να αντιστραφούν...Σ΄ευχαριστώ γιά την εκπληκτική συμμετοχή σου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σ' ευχαριστώ Κλαυδία μου για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια. Ναι, πρέπει να δράσουμε μαζικά, πρέπει να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε το τοπίο, για όσα προλαβαίνουμε τουλάχιστον!...
      Πολλά φιλιά
      Μ

      Διαγραφή
  18. Αυτός ο εφιάλτης πράγματι ταρακουνάει!
    Το κείμενό σου Μαρίνα μου είναι εξαιρετικό και σίγουρα λέει πολλές αλήθειες!
    Φιλιά πολλά και καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, πολύ σ' ευχαριστώ!! Χαίρομαι ειλικρινά που σου άρεσε!
      Καλό μήνα φίλη, με κάθε καλό!
      Φιλιά πολλά
      Μ

      Διαγραφή
  19. Μαρίνα μου, εξαιρετική η συμμετοχή σου, συγκλονιστική. Και πόσο επίκαιρη! Η αλήθεια είναι, πως αν δεν ενεργοποιηθούμε σύντομα, πάντα θα είναι επίκαιρη η καταστροφή του πλανήτη. Δυστυχώς!
    Εύχομαι σε ένα καλύτερο και πιο περιβαλλοντικά φιλικό μέλλον, πριν είναι αργά.
    Καλά Χριστούγεννα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!

find "to e-periodiko mas" on instagram