Όταν οι νεράιδες χορεύουν...

Ένα πολύ ενδιαφέρον εφηβικό μυθιστόρημα με τίτλο "Ο Χορός Των Νεράιδων", έρχεται να προστεθεί στη συλλογή της συγγραφέα Ηλιάννας Βολανάκη και στις δικές μας προτάσεις. Πρόκειται για μια ιστορία ανατρεπτική και τρυφερή συνάμα, που κρατά το ενδιαφέρον μέχρι την τελευταία σελίδα, δίνοντας τροφή στη φαντασία και στη σκέψη όσων το διαβάσουν.

Σε ένα κόσμο όπου η φαντασία μοιάζει να παραγκωνίζεται, με την πληροφορία να ταξιδεύει με ταχύτητα φωτός και να χάνεται μέσα στην πληθώρα των ειδήσεων ανά τον κόσμο, το βιβλίο αυτό προσφέρει το ταξίδι στη φαντασία και το όνειρο, δίνοντας έμφαση σ' αυτά που έχουμε, άλλος πολύ και άλλος λιγότερο, ξεχασμένα μέσα μας.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bookstars.

Τη συγγραφέα Ηλιάνα Βολανάκη, μπορείτε να τη γνωρίσετε στο προσωπικό της ιστολόγιο πατώντας εδώ.

Απόσπασμα του βιβλίου, για να πάρετε μια μικρή γεύση...

Σε ένα μακρινό μέρος όπου οι άνθρωποι είναι λιγοστοί, τα δάση, τα ρυάκια, τα ποτάμια, τα βουνά και τα ερειπωμένα σπίτια υπερισχύουν και αποκτούν δικά τους πλάσματα. Πλάσματα, πού συναντάμε στη μυθολογία και τους θρύλους κάθε λαού… κάπου, εκεί κοντά, γεννιέται και η ιστορία μας. Σε ένα απομακρυσμένο σπίτι, κρυμμένο στα δέντρα και στα νερά των καταρρακτών.

Μέσα στις νεράιδες και τις παραδόσεις τους.

Κάπου, εκεί, γεννήθηκε ένα κοριτσάκι. Αννούλα, την έλεγαν. Οι γονείς της και τα αδέρφια της, χάρηκαν αφόρητα. Ένα πανέμορφο κορίτσι, με ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια, έδινε πνοή, στη νέκρα του σπιτιού. Νεράιδα, την ονόμασαν. Η μορφή της σε γαλήνευε, σε ταξίδευε και πολλές φορές σου έδινε μια έλξη δύναμης. Γελούσαν, με τα καμώματά της κι όσο μεγάλωνε, τηρούσαν τις προϋποθέσεις, απέναντί της.

Όμως, ένα πρωί, εξαφανίστηκε. Τα αδέρφια της και οι γονείς της, την έψαξαν παντού. Μα το δάσος ήταν τόσο μεγάλο… Κάποιοι, είπαν, πώς την απήγαγαν εξωτικά πλάσματα, κάποιοι, πώς πνίγηκε στο ποτάμι. Ορισμένοι, μίλησαν, για τις νεράιδες. Μα, κανείς τους με σιγουριά.


Δεν μένει παρά να ευχηθούμε, καλοτάξιδο!...