Μπορεί μια ίωση να με κράτησε τόσες μέρες, μακριά από το περιοδικό κι όλους τους αγαπημένους φίλους, δεν μπορεί όμως να με εμποδίσει να ευχηθώ σε όλους εσάς που με επισκέπτεστε και με τιμάτε με την αγάπη σας, να έχετε μια όμορφη, δημιουργική, αισιόδοξη και χαρούμενη χρονιά, γεμάτη υγεία και πολλά χαμόγελα!

Εύχομαι επίσης, από την καρδιά μου, στον καθένα ξεχωριστά, ό,τι του στέρησε η χρονιά που έφυγε, απλόχερα να του το δώσει η χρονιά που μόλις ήθρε!!!

Χρόνια πολλά, φίλοι!

Ας μιλήσουμε για ένα διαφορετικό χιόνι, σε χρώμα και εποχή. Το κόκκινο χιόνι, που μπορεί μεν να μην είναι χειμωνιάτικο, ανατρέπει ωστόσο όσα γνωρίζουμε και λέμε για τη λευκότητα του χιονιού.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο, που μπορεί κανείς να δει την άνοιξη και στην αρχή του καλοκαιριού στα βουνά, που καλύπτονται μόνιμα από χιόνι. Αιτία του κόκκινου χιονιού είναι ένας είδος φύκου ο οποίος ονομάζεται Chlamydomonas nivalis, ζει στο χιόνι και έχει μια κόκκινη χρωστική ουσία, που ονομάζεται ασταξανθίνη. Είναι η ίδια ουσία που υπάρχει στις ντομάτες, στις κόκκινες πιπεριές και στις γαρίδες.


Όταν λοιπόν το χιόνι αρχίζει να λιώνει ο φύκος ανθίζει και ανεβαίνει στην επιφάνεια του χιονιού, που το φως του ήλιου είναι δυνατό. Η κόκκινη ουσία του, τον προστατεύει από τις ακτίνες UV του ήλιου, τις οποίες αντανακλά το χιόνι. Έτσι το χιόνι παίρνει κόκκινο χρώμα, δημιουργώντας ένα μοναδικής ομορφιάς θέαμα.

Το φυτό αυτό είναι έχει προσαρμοστεί στις δύσκολες συνθήκες των χιονισμένων βουνών και αντέχει σε θερμοκρασίες, που φτάνουν τους -360 οC, ενώ δεν αντέχει σε "υψηλές". Αν μάλιστα  ανέβει η θερμοκρασία έστω και δύο βαθμούς πάνω από το σημείο τήξης του νερού, πεθαίνει. Το κρύο ή καλύτερα το ψύχος, είναι γι' αυτό, το ιδανικό περιβάλλον.


Όταν την άνοιξη υπάρχει μεγάλη ηλιοφάνεια στα βουνά αυτά, η υπεριώδης ακτινοβολία είναι ο πιο σοβαρός κίνδυνος για τους ζωντανούς οργανισμούς. Για όλους εκτός από το φύκο, που η κόκκινη χρωστική ουσία του, λειτουργεί σαν φίλτρο και τον προστατεύει από την βλαβερή υπεριώδη ακτινοβολία. Παράλληλα επιτρέπει στο μπλε και κόκκινο φως να περάσουν, αφού τα χρειάζεται για τη φωτοσύνθεσή του. Εκτός αυτού, η χρωστική του ουσία είναι αντιοξειδωτική και αδρανοποιεί τις επικίνδυνες ελεύθερες ρίζες που απειλούν να τον βλάψουν.                                                                        


Πηγές πληροφοριών και φωτογραφιών:  scienceillustrated.gr, perierga.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"                                           

Με αφορμή τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη, θέλουμε να σας παρουσιάσουμε το βιβλίο της Τζούμπα Λαχίρι, "Εκεί όπου ανθίζουν οι υάκινθοι". Πρόκειται για την ιστορία των δύο αδελφών από την Ινδία, με δεκαπέντε μήνες διαφορά μεταξύ τους, που παρά τις διαφορές τους, είναι αχώριστοι. Ο ένας παρορμητικός, παλεύει ενάντια στις ανισότητες και την αδικία και τη φτώχεια και ο άλλος φρόνιμος και φιλήσυχος, εγκαταλείπει την Ινδία και πηγαίνει στην Αμερική για σπουδές. Μια τραγωδία όμως, θα τον αναγκάσει να επιστρέψει πίσω, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει το χαμό του αδελφού του και να βοηθήσει την έγκυο χήρα του, την οποία παντρεύεται και μεταναστεύει μαζί της στην Αμερική...

Με φόντο την εξέγερση του Ναξαλμπάρι στην μετα-αποικιακή Ινδία της δεκαετίας του 1960, η οποία κατεστάλη βίαια, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις στους δυτικούς κύκλους διανοούμενων, η συγγραφέας ξετυλίγει μια ιστορία ξεριζωμού και ένταξης σε ένα άλλο τόπο, που αγγίζει κάθε αναγνώστη, ανεξάρτητα από τις εμπειρίες του.


Η Τζούμπα Λαχίρι, κόρη και η ίδια Ινδών μεταναστών στη Βρετανία, αποτελεί μια ξεχωριστή φωνή στη σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία, οι οποία δεν παύει να γράφει για τις εμπειρίες που διαμόρφωσαν την ταυτότητά της. Γεννήθηκε το 1967 στο Λονδίνο και στα δύο της χρόνια, οι γονείς της μετανάστευσαν εκ νέου στην Αμερική. Μεγάλωσε στο Ροντ Άιλαντ και σπούδασε αγγλική λογοτεχνία. Τα τελευταία χρόνια ζει στη Ρώμη και επισκέπτεται συχνά και την Ελλάδα, για διακοπές.

Το 2000 της απονεμήθηκε το Πούλιτζερ για την πρώτη της συλλογή διηγημάτων "Διερμηνέας ασθενειών" το οποίο απέσπασε και το βραβείο Pen/Hemingway και κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
Δάσκαλός της στη δημιουργική γραφή στη Βοστόνη υπήρξε ο Στρατής Χαβιαράς, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πήρε την πρωτοβουλία να δημοσιεύσει διήγημά της σε αμερικανικό λογοτεχνικό περιοδικό.

Σε πρόσφατη συνέντευξή της στους New York Times σχολίασε: "Δεδομένης της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, ολόκληρη η αμερικανική μυθοπλασία θα μπορούσε να ονομαστεί μυθοπλασία από μετανάστες. Από τις απαρχές της λογοτεχνίας, οι ποιητές και οι συγγραφείς βάσισαν τις αφηγήσεις τους στη θεματολογία της διάσχισης των συνόρων, της περιπλάνησης, της εξορίας, των συναντήσεων πέρα απ' το οικείο. Ο ξένος αποτελεί αρχέτυπο στην επική ποίηση, στα μυθιστορήματα. Η αποξένωση και η ενσωμάτωση αποτελούσαν ανέκαθεν βασικά θέματα", προσπαθώντας με τα λόγια αυτά, να δείξει τη δυσφορία της όταν το έργο της μπαίνει κάτω από την ετικέτα "λογοτεχνία από ή για μετανάστες".

Πηγή πληροφοριών - φωτογραφιών: efsyn.gr, tovima.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"

Η ανταλλαγή δώρων, φανερή ή κρυφή πάντα δίνει χαρά και χαμόγελα. Όταν οι bloggers ανταλλάσσουν δώρα, υπάρχει και αγωνία, αφού η Ζήνα από το "efzin-creations", που οργανώνει αυτό το "παιγνίδι", φροντίζει να είναι άγνωστος ο "Μυστικός Άγιος Βασίλης", από τον οποίο θα λάβει δώρο, η κάθε blogger που συμμετέχει, μέχρι τη στιγμή που θα το πάρει στα χέρια της...


Η δική μου αγωνία, τελείωσε λίγες μέρες πριν, όταν έφτασε στα χέρια μου αυτό το κομψό σακουλάκι και το περιεχόμενό του! Είναι από τη Χριστίνα και το blog της "xroma". Ένας διαδικτυακός χώρος, πλημμυρισμένος από τις υπέροχες δημιουργίες της, κυριολεκτικά γεμάτος χρώμα και φαντασία!


Το δαχτυλίδι που βλέπετε είναι το δώρο μου και δεν έχασα ευκαιρία να το φορέσω ήδη, αφού πρώτα άρχισα να κάνω συνδυασμούς στα χρώματα και τα ρούχα μου...
Το υπέροχο γλυκό του χρώμα, με κέρδισε αμέσως, παρά το γεγονός ότι αγαπημένο μου είναι το κόκκινο. Το λάτρεψα και δυσκολεύτηκα να αποφασίσω με ποιο από τα δύο πουλόβερ θα το συνδυάσω... για το φουλάρι όμως, ήμουν σίγουρη!


Τελικά, το φόρεσα και με τα δύο και σίγουρα θα ακολουθήσουν πολλοί ακόμα συνδυασμοί, αφού το ροζ ταιριάζει με τόσα πολλά...