Τα κόκκινα σαγηνευτικά χείλη ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο των γυναικών και το γνωρίζουμε όλοι. Εκείνο που δεν γνωρίζουμε όλοι, είναι πότε ξεκίνησαν οι γυναίκες να βάφουν τα χείλη τους και με τι μεθόδους - προϊόντα. Πόσο παλιά είναι αυτή η διαδικασία; Ελάτε να το ανακαλύψουμε!

· Η Κλεοπάτρα της Αιγύπτου, χρησιμοποιούσε λιωμένα κόκκινα σκαθάρια για να βάφει τα χείλη της σε έντονο κόκκινο χρώμα.

· Το κραγιόν έγινε διάσημο τον 16ο αιώνα χάρη στην Βασίλισσα Ελισάβετ I και τις κυρίες της αυλής της, που έβαφαν τα χείλη τους με ένα μίγμα από κερί μέλισσας και υδραργυρούχο σουλφίδιο.

· Τα πρώτα κραγιόν σε μεταλλικές θήκες εμφανίστηκαν στην αγορά το 1915.

· Η μέση γυναίκα καταναλώνει περίπου 2 με 3 κιλά κραγιόν στη διάρκεια της ζωής της γλύφοντας τα χείλη της. Τώρα ξέρετε γιατί χρειάζεται να ανανεώνεται το κραγιόν σας μετά το φαγητό!

· Κατά τη Χρυσή Εποχή του Ισλάμ, ο Ανδαλουσιανός Άραβας ιατρός και φαρμακοποιός Abu al-Qasim al-Zahrawi (Abulcasis) δημιούργησε το πρώτο κραγιόν σε στερεά μορφή, χρησιμοποιώντας άρωμα και άλλα συστατικά πεπιεσμένα σε καλούπια. Περιέγραψε τη διαδικασία στην εγκυκλοπαίδεια του περί ιατρικής και φαρμακολογίας, την Al-Tasrif.

· Το 1770, το Βρετανικό Κοινοβούλιο πέρασε ένα νόμο σύμφωνα με τον οποίο όποια γυναίκα φορούσε κραγιόν θα δικαζόταν για μαγεία.

· Η Max Factor, η make-up artist των αστέρων, δημιούργησε το λιπ-γκλος το 1930.

· Η δημοτικότητα του κραγιόν αυξήθηκε κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χάρη στη βιομηχανία του σινεμά και το μακιγιάζ έγινε συνήθεια για τις γυναίκες.

· Το 1950, η Αμερικανίδα φαρμακοποιός Hazel Bishop δημιούργησε το πρώτο μακράς διαρκείας κραγιόν.


πηγή πληροφοριών: oriflame.com

Αποκριάτικος αθηναϊκός τύπος, που γέμιζε με χαρά τη πόλη, την περίοδο των Απόκρεω. Το επάγγελμά του ήταν κοσμηματογράφος κι ειδικότητά του, να φτιάχνει επιγραφές καταστημάτων και να δίνει ονόματα που ταίριαζαν απόλυτα με το χώρο σε λαϊκά καφενεία και οινοπωλεία. Σ’ αυτόν οφείλονται οι σοφές επιγραφές: «Οινοπωλείον. Βερεσέ σήμερα δεν έχει, αύριο έχει», το «Ψυχής ιατρείον» και πολλά άλλα.

Είχε γίνει διάσημος και περιζήτητος ανάμεσα στους ομότεχνούς του και περνούσε τον καιρό του στην πλατεία Ηρώων στου Ψυρρή. Όλο το χρόνο εργαζόταν και περίμενε να ‘ρθουν οι Απόκριες, για να παρουσιαστεί μπροστά στον κόσμο, μεταμφιεσμένος πάνω σε άρμα, διακωμωδώντας τους πολίτες για οποιουσδήποτε λόγους.

Για πρώτη φορά παρουσιάστηκε σαν ποιητής του κάρου. Και πάνω από το κάρο, απηύθυνε στους διαβάτες σατυρικά δίστιχα, που για καιρό πολύ μετά τα έλεγε ο κόσμος.

Όταν γινόταν απόπειρα να καθιερωθεί η αθηναϊκή Αποκριά, ο Θεοδοσίου πήρε ενεργό μέρος. Αυτός έγινε διακοσμητής των αρμάτων των προσωπιδοφόρων και κατασκεύαζε την επίσημη είσοδο του καρνάβαλου στην πόλη. Η επινοητικότητά του σ’ αυτό το έργο, ήταν σπάνια.

Κι επειδή ήταν λαμπρός κοσμηματογράφος, διακοσμούσε τα άρματα με πολλή τέχνη κι έβαζε επιγραφές που ήταν άξιες καλύτερης τύχης…

Δεν αρκούνταν όμως μόνο σ’ αυτά, αλλά εξέδιδε από καιρό σε καιρό και σατυρική εφημερίδα έμμετρη, που διακωμωδούσε όσα συνέβαιναν στη συνοικία όπου έμενε. Οι στίχοι του Θεοδοσίου μπορούμε να πούμε πως είναι η ηθογραφία και τα χρονικά της συνοικίας του Ψυρρή και δεν στερούνταν κάποιας περιγραφικής χάρης. Να μια από τις σάτιρές του.


Με την εφημερίδα του ο Θεοδοσίου έδινε την εικόνα της ζωής και της κίνησης της περίεργης εκείνης συνοικίας, που διατήρησε τα παλιά της ήθη.

Γι΄αυτό το φύλλο του ήταν περιζήτητο ανάμεσα στους κατοίκους της. Κατά το 1930 αρρώστησε και δεν μπορούσε να δουλεύει αλλά και να εκδίδει την εφημερίδα του. Και ο χαρούμενος αυτός τύπος που πέρασε τη ζωή του ανάμεσα στη χαρά και την ευθυμία, κατάντησε θλιβερός, τις τελευταίες μέρες του. Παρουσιαζόταν στα καφενεία της πλατείας Ηρώων, σερνόμενος και με στίχους προανήγγελλε το προσεχές τέλος του.

13-14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

14 Φεβρουαρίου του Αγίου Βαλεντίνου (Άγιος της καθολικής εκκλησίας). Θεωρείται η ημέρα των ερωτευμένων. Τρεις εκδοχές υπάρχουν για το λόγο που καθιερώθηκε αυτή η ημέρα…

* για να δοθεί χριστιανική υπόσταση στα «λουμπερκάλια», μια γιορτή της αγάπης με ειδωλολατρικές ρίζες.

* λόγω μιας αρχαίας πεποίθησης ότι τα πουλιά ξεκινούν να ζευγαρώνουν στις 14-2.

* λόγω της επετείου του θανάτου του Αγίου Βαλεντίνου, ο όποιος μαρτύρησε για την αγάπη.

Πολλοί διαφορετικοί μύθοι υπάρχουν για τον άγιο αυτό. Ας δούμε όμως ποιος ήταν αυτός ο άγιος που η γιορτή του συνδέθηκε με τους απανταχού ερωτευμένους όλου του κόσμου. Ο άγιος Βαλεντίνος γεννήθηκε στην πόλη Terni της Ιταλίας γύρω στο 175 μ.Χ. Έγινε ο πρώτος επίσκοπος το 197 μ.Χ. και πέθανε το 273 μ.Χ. στις 14 Φεβρουαρίου.

Ξεκινώντας από την Αγγλία τον 17ο αιώνα έχοντας χριστιανικές και ρωμαϊκές αναφορές, ο πρώτος θρύλος που συναντάμε γι’ αυτόν, είναι αγγλοσαξονικός και θέλει τον άγιο Βαλεντίνο, να συνηθίζει να δωρίζει στους νέους επισκέπτες του, ένα λουλούδι από τον κήπο του. Σε δύο από αυτούς γεννήθηκε η αγάπη που τους έφερε σε γάμο και έζησαν τόσο ευτυχισμένοι, που κι άλλοι νέοι ακολούθησαν το παράδειγμά τους, επισκεπτόμενοι το Terni.

Ένας άλλος θρύλος θέλει τον άγιο Βαλεντίνο, να υπηρετεί ως ιερέας στη Ρώμη κατά τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Όταν ο αυτοκράτορας Κλαύδιος απαγόρευσε στους στρατιώτες του να παντρεύονται, ο άγιος δεν συμβιβάστηκε με την διαταγή και πάντρευε κρυφά τους στρατιώτες, που του το ζητούσαν. Μόλις έμαθε ο Κλαύδιος τι γινόταν, εξοργίστηκε και διέταξε τη θανάτωσή του.

Ένας άλλος θρύλος, λέει ότι ήταν φυλακισμένος σε ρωμαϊκή φυλακή, που ερωτεύτηκε την κόρη του δεσμοφύλακά του, γεγονός που τον οδήγησε στην εκτέλεση. Λίγο πριν πεθάνει άφησε στην κόρη του δεσμοφύλακα, μια επιστολή με την υπογραφή «from your Valentine» (από τον Βαλεντίνο σου), φράση που έχει μείνει μέχρι και σήμερα.

To 1840 ήταν κοινός τόπος η ανταλλαγή μικρών σημειωμάτων με ευχές μεταξύ των ερωτευμένων. Το ίδιο χρονικό διάστημα, η γιορτή διαδόθηκε στην Αμερική. Με την πάροδο του χρόνου, η γιορτή πήρε οικουμενικό χαρακτήρα. Στη χωρά μας γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1977.

13 Φεβρουαρίου των Αγίων Ακύλα και Πρισκίλας (Άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας). Πρόκειται για ένα ζευγάρι από την Ιουδαία που έπειτα από κατήχηση από τον Απόστολο Παύλο έκανε ιεραποστολές και τελικά μαρτύρησε επί Νέρωνα.

Πιο γνωστή είναι σαφώς η 14η Φεβρουαρίου, αν και έχει κατηγορηθεί συχνά ως η ημέρα των καταστημάτων και των ανθοπωλείων. Οι απανταχού ερωτευμένοι και αγαπημένοι συνεχίζουν να τη γιορτάζουν ανταλλάσσοντας δώρα και όρους...


πηγή πληροφοριών: matia.gr