Τελικά το πρωί πρέπει να κάνουμε γυμναστική με άδειο στομάχι, ή να έχουμε φάει κάτι προηγουμένως; Πως καίμε περισσότερο λίπος; Μέχρι στιγμής όλοι έλεγαν πως πρέπει να έχουμε βάλει κάτι στο στομάχι μας πριν ξεκινήσουμε τη πρωινή γυμναστική. Διαβάστε όμως στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί μια νέα έρευνα που ανατρέπει τα δεδομένα...

Μια νέα μελέτη ανατρέπει όσα πιστεύαμε για τη λήψη πρωινού πριν την άσκηση. Η μελέτη αυτή των Dr. Emma Stevenson and PhD student Javier Gonzalez from the University of Northumbria, που ήταν οι κύριοι ερευνητές ,έδειξε ότι τα άτομα που γυμνάζονταν το πρωί με άδειο στομάχι , έκαιγαν 20 % περισσότερο λίπος σε σχέση με εκείνα που γυμνάζονταν έχοντας προηγουμένως πάρει πρωινό.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό British Journal of Nutrition ( Jan. 2013 ). Στη μελέτη αυτή 12 άνδρες έκαναν διάδρομο μέτριας έντασης στις 10 το πρωί , μερικοί από αυτούς μετά από νηστεία όλη τη νύχτα και χωρίς να πάρουν πρωινό , ενώ κάποιοι έπαιρναν πρωινό πριν αρχίσουν να τρέχουν.

Μιάμιση ώρα μετά την άσκηση οι συμμετέχοντες στη μελέτη ελάμβαναν ένα σοκολατούχο γάλα , και μετά φαγητό με ζυμαρικά με τη σύσταση να φάνε μέχρι να νιώσουν ότι χόρτασαν. Παρατηρήθηκε ότι όσοι από τους ασκηθέντες είχαν προηγουμένως νηστέψει , πεινούσαν λιγότερο κατά τη διάρκεια της ημέρας, ενώ δεν κατανάλωναν περισσότερες θερμίδες προκειμένου να αντιμετωπίσουν το αίσθημα της πρωινής πείνας , σε σύγκριση με όσους είχαν ήδη πάρει πρωινό πριν την γυμναστική.

Επίσης παρατηρήθηκε ότι αυτά τα άτομα που γυμνάστηκαν χωρίς να πάρουν πρωινό , έκαιγαν 20% περισσότερο λίπος . Οι ερευνητές της μελέτης έδωσαν έμφαση στο γεγονός ότι η μελέτη ήταν μικρής έκτασης και διάρκειας και γι αυτό το λόγο και εμείς θα συνιστούσαμε να περιμένουμε την επιβεβαίωση των σημαντικών αυτών ευρημάτων με νεώτερες και ευρύτερες μελέτες. Επειδή το θέμα απασχολεί πάρα πολλούς όπως είναι φυσικό , θα επανέλθουμε με νεώτερα δεδομένα . Η καύση λίπους αποτελεί σημαντικό αίτημα καθημερινά στο παθολογικό ιατρείο , ειδικά στα άτομα που πάσχουν από μεταβολικό σύνδρομο (βλέπε σχετικά στο βιβλίο μας «μεταβολικό σύνδρομο ,παχυσαρκία και διαβήτης »εκδόσεις Σταμούλη ).

Φαίνεται ότι για να το πετύχουμε αυτό , ο δρόμος είναι πιο εύκολος αν ασκούμαστε χωρίς να έχουμε πάρει φαγητό .Η άσκηση είναι γνωστό ότι αυξάνει την κατανάλωση της ενέργειας που δαπανούμε με το μέγιστο αυτής , να προέρχεται από το συσσωρευμένο σπλαχνικό λίπος , αν ασκούμαστε χωρίς να έχουμε λάβει τροφή από το προηγούμενο βράδυ .Μένει να δούμε αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα να προκύπτουν μέσα από νεώτερες εργασίες .


ΠΗΓΗ: iatropedia.gr

(από πού προήλθε;)

Ο Τριπολιτσιώτης Αγγελάκης Νικηταράς, παράγγειλε κάποτε του Κολοκοτρώνη -που ήταν στενός του φίλος- να κατέβει στο χωριό, για να βαφτίσει το μωρό του. Ο Νικηταράς του παράγγειλε ότι το παιδί επρόκειτο να το βγάλουν Γιάννη, αλλά για να τον τιμήσουν, αποφάσισαν να του δώσουν τ' όνομά του, δηλαδή Θεόδωρο.

Ο θρυλικός Γέρος του Μοριά απάντησε τότε, πως ευχαρίστως θα πήγαινε μόλις θα «έκλεβε λίγον καιρό», γιατί τις μέρες εκείνες έδινε μάχες. Έτσι θα πέρασε ένας ολόκληρος μήνας σχεδόν κι ο Κολοκοτρώνης δεν κατόρθωσε να πραγματοποιήσει την υπόσχεση που είχε δώσει.

Δεύτερη, λοιπόν, παραγγελία του Νικηταρά. Ώσπου ο Γέρος πήρε την απόφαση και με δύο παλικάρια του κατέβηκε στο χωριό. Αλλά μόλις μπήκε στο σπίτι του φίλου του, δεν είδε κανένα μωρό, ούτε καμμιά προετοιμασία για βάφτιση.
Τι είχε συμβεί: Η γυναίκα του Νικηταρά ήταν στις μέρες της να γεννήσει. Επειδή όμως, ο τελευταίος ήξερε πως ο Γέρος ήταν απασχολημένος στα στρατηγικά του καθήκοντα και πως θ' αργούσε οπωσδήποτε να τους επισκεφτεί -οπότε θα είχε γεννηθεί πια το παιδi- του παράγγελνε και του ξαναπαράγγελνε προκαταβολικά για τη βάφτιση.

Όταν ο Κολοκοτρώνης άκουσε την.απολογία του Νικηταρά, ξέσπασε σε δυνατά γέλια και φώναξε:
- Ωχού! Μωρέ, ακόμα δεν τον είδανε και Γιάννη τον βαφτίσανε!

Μια ξεχωριστή παρουσίαση βιβλίου, πραγματοποιήθηκε χθες στο Δημαρχείο Αμαρουσίου. Το νέο βιβλίο του Γεράσιμου Θεοδόση με τον επίκαιρο τίτλο "Blackjack του έρωτα" παρουσίασε ο ίδιος ο Δήμαρχος της πόλης, Γιώργος Πατούλης, παρουσία και του Πύρρου Δήμα, που μοιράστηκε με το κοινό τις δικές του εντυπώσεις από την ανάγνωση του βιβλίου.



Η βραδιά πλαισιώθηκε από την προβολή μιας ταινίας μικρού μήκους, βασισμένης σε μια από τις 21 ιστορίες αγάπης που περιλαμβάνει το βιβλίο, ενώ έδωσε το παρόν και ο συνθέτης της μουσικής επένδυσης της ταινίας Δημήτρης Φριτζιλάς, ο οποίος μίλησε για τη δουλειά του στην ταινία και για το βιβλίο. Η βραδιά τελείωσε με συζήτηση για την αγάπη και τον έρωτα, αφορμή και της σημερινής ημέρας, ενώ μοιράστηκαν εκ μέρους του Δημάρχου, κόκκινα τριαντάφυλλα σε όλες τις κυρίες.


Στη συνέχεια ο συγγραφέας, υπέγραψε το βιβλίο για τον κάθε αναγνώστη ξεχωριστά, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που το επέλεξαν για δώρο τη σημερινή ημέρα!...


Λίγα λόγια για το βιβλίο...

Μπορεί να τον εμπαίζει, να τον κοροϊδεύει, να τον αγνοεί, δε σταματά όμως να τον φοβάται.

 
και για τον συγγραφέα...

Η βασίλισσα Όλγα το 1912 -1913 επισκέπτεται τη Γερμανία και την Αγγλία και παραγγέλνει από τα εργοστάσια του "Αρμάν Μαρσέιγ" και "Σάιμον εντ Χάλπι" 42 γυμνές κούκλες με πορσελάνινο κεφάλι. Με τη δική της εντολή, η γραμματέας της Ιουλία Καρόλου έστειλε τις κούκλες αυτές στα κατά επαρχίες διοικητικά συμβούλια της Χριστιανικής Αδελφότητας ή στους κατά τόπους δημάρχους της Ελλάδας. Παράκληση ήταν να ντυθούν οι κούκλες ανά ζεύγος, με κάθε λεπτομέρεια, με τη νυφιάτικη, τη γιορτινή ή την καθημερινή φορεσιά και να επιστραφούν.

Το 1914 η βασίλισσα αναγκάστηκε, λόγω του πολέμου, να καταφύγει στη Ρωσία. Από εκεί έστειλε επιστολή στην Ιουλία Καρόλου, με την οποία της ανέθετε να δωρίσει τη συλλογή με τις κούκλες στο Λύκειο των Ελληνίδων.

Στο πίσω μέρος του κεφαλιού έφεραν σφραγίδα του εργοστασίου και τα μαλλιά τους ήταν από μαλλί προβάτου. Ειδικός μηχανισμός συγκρατούσε τα μάτια που ανοιγόκλειναν στο εσωτερικό του κεφαλιού και ξύλινες μπάλες εξασφάλιζαν τις κινήσεις των αρθρώσεων.

Από εκείνες τις 42 κούκλες σώζονται 23, τις οποίες έχετε πάντα την ευκαιρία να θαυμάσετε, στο Μουσείο Ιστορίας της Ελληνικής Ενδυμασίας.

Τη δεκαετία 1920 - 1930 το παιχνίδι για τα κορίτσια έχει στραφεί στην ιδέα του νοικοκυριού και της μητρότητας. Είναι η εποχή που πρωτοεμφανίζονται οι μικρογραφίες επίπλων, τα κουζινικά σκεύη και τα σύνεργα του αργαλειού.

Τα αγόρια αρχίζουν να εξοικειώνονται με το επάγγελμα του πατέρα και να περνούν πολλές ώρες κοντά του. Τις υπόλοιπες ώρες παίζουν έξω στο δρόμο.

Ένα από τα χόμπυ της εποχής ήταν η ιππασία, αλλά με άλογα - καλάμια. Ξερίζωναν καλάμια, μεταμόρφωναν τη ρίζα σε κεφάλι αλόγου και τα καβαλούσαν.

Τα υπόλοιπα παιχνίδια ήταν αυτοσχέδια με υλικά της φύσης, όπως χώμα (χωμάτινοι βόλοι), πέτρα και ξύλο.


πηγή: lykeionellinidon.gr, Μουσείο Ιστορίας Ελληνικής Ενδυμασίας

Το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι είναι ένας θεσμός Πολιτισμού και Δημιουργίας, τον οποίο η Δημοτική Αρχή προσπαθεί κάθε χρόνο να ενισχύει και να εμπλουτίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αλλά, η πιο σπουδαία παράμετρος αυτού του θεσμού είναι ο εθελοντισμός, οι πινελιές του οποίου δίνουν τη διαφορά κάθε χρονιά!
Μια πλατιά και αυθόρμητη προσφορά από ανθρώπους όλων των ηλικιών, που υποστηρίζουν με πάθος το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, το ενδυναμώνουν με αβίαστη και πληθωρική αγάπη, το πλουτίζουν με πρωτότυπες ιδέες και το βοηθούν ουσιαστικά με εθελοντική προσφορά εργασίας σε κάθε βήμα του, σε κάθε εκδήλωσή του!
Το Ρέθυμνο, μέσα από το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, προβάλλει την ιδιαίτερη ταυτότητα του ανθρώπινου δυναμικού του και αναδεικνύει την μακραίωνη ιστορία του και την πλούσια παράδοσή του.

Πολλά Χρόνια Πριν...

Ένας σχεδόν «αιώνας Καρναβάλι» μας κλείνει το μάτι και μας αποχαιρετά, δίνοντας την σκυτάλη στη νέα εποχή.
Στο όμορφο Αναγεννησιακό Ρέθυμνο, χρονολογούνται ήδη από το 1914 τα πρώτα στοιχεία χιουμοριστικών εκδηλώσεων. Απόκριες μιας άλλης εποχής, που έχει αφήσει το νοσταλγικό της άρωμα διάχυτο να μοσχοβολά ακόμη, με χορούς ρομαντικούς και τους Ρεθεμνιώτες να υποδέχονται με τις δέουσες τιμές την «Αυτού Εξοχότητα Βασιλέα Καρνάβαλο μέσα στην αταξία του ακράτητου γέλιου!»
Ένα έθιμο της παλιάς αυτής Ρεθεμνιώτικης Αποκριάς του περασμένου αιώνα, το «Κυνήγι του κρυμμένου Θησαυρού», γίνεται αφορμή, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, να δημιουργηθούν οι «Ομάδες» οι οποίες αργότερα, το 1993, προσκαλούνται από το Δήμο Ρεθύμνης, ως αρωγό και χρηματοδότη, να αναλάβουν, να στηρίξουν και να δώσουν δημιουργική πνοή στο Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, ένα Καρναβάλι που, στην αυγή του 21ου αιώνα, έχει καθιερωθεί επάξια ως το «Καρναβάλι της Κρήτης»!

ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ Η ΤΕΛΕΤΗ  ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΕΝΕΤΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Με μια φαντασμαγορική τελετή στο Ενετικό Λιμάνι του Ρεθύμνου, στην καρδιά της ιστορικής πόλης, δόθηκε  την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου, η έναρξη του επετειακού Ρεθεμνιώτικου Καρναβαλιού.
Ρεθεμνιώτες όλων των ηλικιών αλλά και πλήθος επισκεπτών αγκάλιασε το γραφικό Ενετικό Λιμανάκι και απόλαυσε ένα μοναδικό θέαμα.
Η «καρναβαλική φλόγα» που πάντοτε ανάβει στο Ρέθυμνο την αρχή του τριωδίου και καίει δυνατά στις καρδιές όλων των Ρεθεμνιωτών μέχρι την κορύφωση του την Καθαρά Δευτέρα, άναψε και πάλι. Ο συμβολισμός αυτός, έγινε πραγματική εικόνα, αφού μια ζωντανή φλόγα έφτασε στο Ενετικό Λιμάνι πάνω στα ξάρτια του ιστιοφόρου του Ιστιοπλοϊκού Συλλόγου.
Αμέσως μετά  ξεκίνησε μια προβολή Video με την Ιστορία των 100 χρόνων όπου στο φινάλε του ο Δήμαρχος της πόλης  έδωσε το σύνθημα για την έναρξη παρουσιάζοντας παράλληλα τον κοινωνικό χαρακτήρα του καρναβαλιού, τονίζοντας την απόφαση τόσο της πόλης αλλά και όλων των συντελεστών του καρναβαλιού να σταθούν δίπλα στους συνανθρώπους μας στην Κεφαλονιά.
Μοναδικές ασπρόμαυρες και έγχρωμες εικόνες, μάρτυρες της καρναβαλικής ιστορίας της πόλης, παρέλασαν μπροστά από τα μάτια όσων βρέθηκαν στην μεγάλη γιορτή, ξυπνώντας αναμνήσεις και χαρίζοντας συγκίνηση.
Με το σύνθημα του Δημάρχου, μια ζωντανή τούρτα από 100 παιδιά του συλλόγου ενόργανης γυμναστικής «ΟΚΑ Αρκάδι» άναψε 100 κεριά, ενώ πυροτεχνήματα γέμισαν των ουρανό του Ενετικού λιμανιού.
Σειρά πήρε η εναέρια ακροβάτης όπου πετώντας πάνω από την τούρτα με τα 100 παιδιά, παρουσίασε εντυπωσιακά παράτολμα ακροβατικά δίνοντας  τη σκυτάλη ξανά στις ομάδες, όπου κάτω από τους ήχους του τραγουδιού για το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, παρουσίασαν της φετινές στολές τους.
Η υπέροχη εκδήλωση έφτασε στην κορύφωση της με μια συναυλία από το συγκρότημα «48 Ώρες».
Η εβδομάδα αυτή είναι αφιερωμένη στο Κυνήγι του Θησαυρού, καθώς στις 12/2 είναι το Διαδικτυακό, στις 14/2 ο χορός των ομάδων του, στο Κέντρο «Άστρο» στις 21:00, στις 15/2 το Γυμνασιακό στο Φρούριο Φορτέτσα, ενώ στις 16/2 θα λάβει χώρα η επίσημη διοργάνωσή του.
Υπενθυμίζεται ότι σε κάθε εκδήλωση που πραγματοποιείται στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων του Ρεθεμνιώτικου Καρναβαλιού, θα παραβρίσκονται εκπρόσωποι του Ιατρείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Δήμου Ρεθύμνης, οι οποίοι θα συγκεντρώνουν φάρμακα και χρήματα για την ενίσχυσή του.
 






πηγή: rethymnocarnival.gr

Η ευτυχία πηγάζει από μια ισορροπημένη προσέγγιση που μας κάνει να σκεφτόμαστε με τρυφερότητα το παρελθόν, να απολαμβάνουμε το παρόν και να έχουμε όνειρα για το μέλλον, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Επιστήμονες από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, με επικεφαλής τον δρα Ράιαν Χάουελ, διευθυντή του Εργαστηρίου Προσωπικότητας & Ευεξίας, ανακάλυψαν πως όσοι έχουν αυτού του είδους την «ισορροπημένη προσέγγιση του χρόνου» αισθάνονται πιο ζωντανοί, πιο ευγνώμονες και πιο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους.

Τα ευρήματά τους δημοσιεύονται στη διαδικτυακή έκδοση της επιθεώρησης «Journal of Happiness Studies».

«Εάν ένας άνθρωπος βασίζεται πολύ σε μία από τις συνιστώσες του χρόνου, αυτή τον κυριεύει και μπορεί να τον οδηγήσει σε καταστροφικές συμπεριφορές», δήλωσε ο δρ Χάουελ. «Το καλύτερο είναι να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα σε παρελθόν, παρόν και μέλλον».

Αν και μοιάζει προφανές πως θα είναι ευτυχέστεροι όσοι έχουν θετική άποψη για το παρελθόν τους, απολαμβάνουν το παρόν και έχουν στόχους για το μέλλον, ο δρ Χάουελ είπε πως το αίσθημα της ευεξίας εξαρτάται από την ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα τρία στοιχεία.

«Για να αντιμετωπίσει κανείς ό,τι συμβαίνει στη ζωή του, πρέπει να έχει νοητική ευλυγισία», είπε. «Αυτός πιθανώς είναι ο λόγος που ευτυχέστεροι είναι όσοι έχουν καλά ισορροπημένη χρονική αντίληψη».

Και εξήγησε πως ασφαλώς είναι υπέροχο να έχει κανείς καλές αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία, αλλά αν περνάει πολύ χρόνο αναπολώντας τες, χάνει στιγμές του παρόντος.

Αντίστοιχα, μπορεί κανείς να έχει θαυμάσια όνειρα για το μέλλον, αλλά δεν τον ωφελεί να ονειρεύεται και να χάνει το παρόν. Ούτε μπορεί να νιώθει ευτυχισμένος όταν απλώς θέλει «να σταματήσει» το χρόνο για να μην χάσει τις καλές στιγμές που τώρα ζει, επειδή δεν έχει κάτι άλλο να ονειρευτεί για το μέλλον.

Το γενικό συμπέρασμα της μελέτης είναι πως πρέπει να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας και να κρατήσουμε τις καλές στιγμές, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να απολαμβάνουμε τις καλές στιγμές του παρόντος και να προσδοκάμε κάτι από το μέλλον, κατά τον δρα Χάουελ.

ΠΗΓΗ: tanea.gr