Θέλετε να δώσετε μια φθινοπωρινή νότα στη διακόσμηση του σπιτιού σας χωρίς έξοδα; Ελάτε να δούμε μαζί μερικές προτάσεις, που μπορούν να αλλάξουν την ατμόσφαιρα χωρίς να ξοδευτείτε. Σας χρειάζονται λίγοι ξηροί καρποί, σπάγκος, κεριά, λινάτσα, ξερά φύλλα και διάθεση για δημιουργία.

Η δεκαετία του 1950 για την Ελλάδα, χαρακτηρίστηκε από πολλούς, η δεκαετία της ανάπτυξης, που την περιγράφουν ως το ελληνικό οικονομικό θαύμα, αφού ο μέσος όρος της ανάπτυξης αυτής, κυμαινόταν γύρω στο 7% και ήταν δεύτερος στον κόσμο μετά από αυτόν της Ιαπωνίας.

Σε μια ταραγμένη πολιτικά εποχή με νωπές τις μνήμες του εμφυλίου, τα έκτακτα δικαστήρια, τις εκτοπίσεις αριστερών πολιτών στη Μακρόνησο, η Ελλάδα προσπαθεί να σταθεί σιγά σιγά στα πόδια της. Πολλοί άνθρωποι της τέχνης και του πνεύματος "φιλοξενήθηκαν" στη Μακρόνησο, όπως ο Γ. Ρίτσος, ο Μ. Κατράκης, ο Τ. Λειβαδίτης, ο Μ. Λουντέμης, ο Μ. Θεοδωράκης, ο Γ. Μπιθικώτσης, ο Ν. Καρούζος, ο Ν. Κούνδουρος κ.α.


Είναι η εποχή που ιδρύονται δύο μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις του ΟΤΕ το 1949 και της ΔΕΗ το 1950. Στήνονται οι πρώτες βιομηχανικές μονάδες οι οποίες αποτελούν επενδύσεις του Δημοσίου, λειτουργούν με προνομιακούς όρους και καταλαμβάνουν σχεδόν μονοπωλιακή θέση στην αγορά. Δίνονται επίσης κίνητρα για βιομηχανίες εκτός Αττικής και κυρίως στη Β. Ελλάδα. Έτσι εμφανίζονται τα πρώτα εργοστάσια ζάχαρης, φωσφορικών λιπασμάτων, η ΕΣΣΟ Πάπας, η Πεσινέ καθώς και βιομηχανικά συγκροτήματα μεταποίησης αγροτικών προϊόντων.


Όμως για τους περισσότερους είναι η δεκαετία της μετανάστευσης, παρά τα όσα αναφέραμε παραπάνω. Χιλιάδες έλληνες πήραν το δρόμο της ξενιτιάς για Γερμανία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Αυστραλία και άλλες χώρες. Τα καράβια και τα τραίνα έφευγαν ασφυκτικά γεμάτα από ανθρώπους, που αναζητούσαν καλύτερη ζωή.


Χαρακτηριστικό στοιχείο της δεκαετίας αυτής, η ανακατασκευή των ελληνικών πόλεων και η υψηλή οικοδομική δραστηριότητα στα μεγάλα αστικά κέντρα, που αντικατέστησε τις μονοκατοικίες και τα χαμηλά κτίρια με απρόσωπες τσιμεντένιες πολυκατοικίες. Ο κόσμος κυνηγά το καινούργιο θέλοντας να αφήσει πίσω του κάθε τι, που θύμιζε τον πόλεμο  και τον σπαραγμό που προηγήθηκε. Οι έλληνες στις επαρχιακές πόλεις και τα χωριά, μοιάζουν να ζουν σε άλλο αιώνα με σχεδόν πρωτόγονες συνθήκες ακόμα και γι' αυτή την εποχή. Οι μικρασιάτες πρόσφυγες ζουν σε καταλύματα από τσίγκους και χαρτόνια και όπως γίνεται πάντα, υπήρχαν πολίτες διαφόρων ταχυτήτων...

Τα παλιά έπιπλα (για όσους τα είχαν) γίνονται σκουπίδια και αντικαθιστώνται από τις φορμάικες και τα έπιπλα σε στυλ Λουδοβίκου, ενώ οι γκαζιέρες και τα ψυγεία πάγου γρήγορα δίνουν τη θέση τους στα αντίστοιχα ηλεκτρικά, τα οποία προσφέρονται με δόσεις.


Τα σπίτια αλλάζουν όχι μόνο εξοπλισμό και όψη, αλλά και δομή έχοντας τώρα περισσότερες ανέσεις, δυνατότητα μπάνιου με ζεστό τρεχούμενο νερό, έχοντας όμως και περισσότερες απαιτήσεις καθαριότητας. Έτσι κάνουν την εμφάνισή τους νέα προϊόντα καθαρισμού που κατακλύζουν την αγορά χωρίς να περιορίζονται φυσικά μόνο εκεί. Η προσωπική καθαριότητα και υγιεινή έρχεται στο προσκήνιο μαζί με τα προϊόντα που την αφορούν. Είναι η εποχή που κάνουν την εμφάνισή τους τα μοσχοσάπουνα, οι οδοντόκρεμες, τα σαμπουάν αλλά και τα αποσμητικά.

Οι διαφημίσεις γίνονται ο απαραίτητος σύμμαχος όλων αυτών των προϊόντων για να φτάσουν μαζικά στους υποψήφιους αγοραστές, ενώ οι ονομασίες σ' αυτά όπως και σε βιτρίνες και επιγραφές έχουν ξενόφερτες καταλήξεις, για να κάνουν τους Έλληνες να νιώθουν μοντέρνοι. Ίσως, την καλύτερη περιγραφή να την έδωσε ο νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης, όταν είπε τη φράση "Η Ελλάδα του Ελλαδέξ" βλέποντας την μίμηση και την ξενομανία να αποτυπώνεται σε ονόματα όπως Χρωτέξ, Αρτέξ, Στρωματέξ, Ραδέξ και τόσα άλλα και να γενικεύεται σε τέτοιο παράλογο βαθμό.




Πηγές πληροφοριών: wikipedia.org, oneman.gr
Κείμενο: to e-periodiko mas

Ακούγεται απίστευτο όμως είναι πραγματικότητα. Για περισσότερα από πενήντα χιλιάδες χρόνια το αρχαίο υποβρύχιο δάσος, βρισκόταν στον πυθμένα του ωκεανού, ανοιχτά της πολιτείας της Αλαμπάμα και ο τυφώνας Κατρίνα το 2005, έφερε με το πέρασμά του αυτή τη εντυπωσιακή ανακάλυψη.

Αιτία της ανακάλυψης έγινε ένας ψαράς, που ψάρευε στα ανοιχτά της περιοχής στον Κόλπο του Μεξικού και παρατήρησε μια περίεργη και ασυνήθιστη κινητικότητα και δραστηριότητα των ψαριών. Χωρίς να χάσει χρόνο ανέφερε το περιστατικό στον ιδιοκτήτη ενός τοπικού καταστήματος με είδη καταδύσεων, ο οποίος με καθυστέρηση πολλών χρόνων αποφάσισε να μοιραστεί το μυστικό με ένα φίλο του και έμπειρο δύτη, τον Μπεν Ρέινς, μέλος μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης η οποία οργανώνει έρευνες σε εκβολές ποταμών της Weeks Bay Foundation.

Όταν ο Ρέινς βούτηξε στο σημείο, βρέθηκε μπροστά σε ένα εντυπωσιακό θέαμα. Ο πυθμένας της θάλασσας ήταν γεμάτος από μεγάλους κορμούς δέντρων στους οποίους μάλιστα είχαν βρει καταφύγιο διάφορα είδη θαλάσσιας χλωρίδας. Συστηματικότερη έρευνα αποκάλυψε την ύπαρξη ολόκληρου δάσους από κυπαρίσσια, που βρίσκονταν θαμμένα εκεί για πάνω από 50.000 χρόνια. Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς το δάσος ήταν σε συνθήκες απόλυτης προστασίας και τα δέντρα διατηρούνταν σε εξαιρετική κατάσταση.

Ο ίδιος ο Ρέινς δήλωσε πως τα δέντρα ήταν τόσο καλά διατηρημένα ώστε αν κάποιος έκοβε ένα κλαδί από αυτά θα μύριζε φρέσκο κυπαρίσσι, ενώ το κολύμπι ανάμεσά τους, του έδωσε την αίσθηση ενός παραμυθένιου κόσμου.

Οι κορμοί των δέντρων που αποκαλύφθηκαν, καταλαμβάνουν έκταση ενός περίπου τετραγωνικού χιλιομέτρου και βρίσκονται σε βάθος 18 μέτρων. Θα πρέπει ακόμα να σημειώσουμε πως τα κυπαρίσσια είναι από τα αρχαιότερα είδη δέντρων και υπήρχαν στην Παγγαία (την υπερήπειρο που σχηματίστηκε πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια) σε όλη της την έκταση και έτσι όταν διαμελίστηκε συνέχισαν να υπάρχουν (κυπαρίσσια) σε όλες τις ηπείρους, που σχηματίστηκαν από αυτό το διαμελισμό. Μόνο σε μία περιοχή του πλανήτη δεν έχει ακόμη εντοπιστεί η παρουσία κυπαρισσιών, στην Ανταρκτική.

Οι ειδικοί επιστήμονες επισημαίνουν πως θα πρέπει να ενταθεί η έρευνα γιατί το υποβρύχιο δάσος κινδυνεύει από δύο κυρίως παράγοντες. Ο ένας είναι οι ερασιτέχνες και οι επαγγελματίες δύτες που μπορεί να προκαλέσουν ζημιές στα δέντρα στην προσπάθειά τους να πάρουν μαζί τους αναμνηστικά κομμάτια. Ο δεύτερο είναι τα ψάρια και οι άλλοι οργανισμοί που θα αλλοιώσουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των δέντρων που θα ήταν χρήσιμα στους επιστήμονες για να εξάγουν πολύτιμα συμπεράσματα σε ότι αφορά τον πλανήτη.

Πηγή πληροφοριών: econews.gr, tovima.gr
Κείμενο: to e-periodiko mas