Η έκθεση "A Jewel Made in Greece" και πάλι εδώ, πιστή στο ραντεβού για τέταρτη χρονιά, έρχεται να μας μαγέψει με τις δημιουργίες Ελλήνων σχεδιαστών - παραγωγών σύγχρονου κοσμήματος, συνεχίζοντας τον δημιουργικό διάλογο, που ξεκίνησε από την κ. Μαίρη Σαμόλη το 2014, ανάμεσα στον πολιτισμό της σύγχρονης τέχνης και τον πολιτισμό της ιστορίας του ελληνικού κοσμήματος.

Με τίτλο "Η Οδύσσεια των Υλικών" και κύριο σκοπό να παρουσιάσει αλλά και να προωθήσει το σύγχρονο ελληνικό κόσμημα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο, ανοίγει τις πόρτες της από τις 3 Μαρτίου ως και τις 6 Μαρτίου 2017. Στην ανανεωμένη ομάδα "A Jewel Made in Greece" συμμετέχουν 61 σπουδαίοι σχεδιαστές οι οποίοι με έμπνευση και δημιουργικότητα αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο τη διαχρονικότητα του ελληνικού κοσμήματος, κατατάσσοντάς το παράλληλα σε μια μια σεβαστή μορφή τέχνης άρρηκτα δεμένης με τον παρελθόν και τον πολιτισμό μας.

Φέτος, παρουσιάζουν τις δημιουργίες τους σε τέσσερις ενότητες προσπαθώντας να μας διδάξουν τα μυστικά του χρυσού, του ασημιού, των διαμαντιών και άλλων πολύτιμων και ημιπολύτιμων λίθων, έχοντας μαζί τους ως επιστημονικό συνεργάτη τον έγκριτο Γεμολόγο κ. Γιώργο Σπυρομήλιου.
Με ταλέντο, μεράκι, αλλά κυρίως ψυχή, ξεκινούν ξανά αυτό το ταξίδι ομορφιάς και πολιτισμού για να αποδείξουν περίτρανα πως το ελληνικό κόσμημα υπάρχει, είναι δυνατό, σύγχρονο χωρίς να χάνει τις καταβολές του και επιθυμητό από όλο τον κόσμο.

Η έκθεση φιλοξενείται στο Ζάππειο Μέγαρο και είναι υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Επίτιμη προσκεκλημένη η Bryna Pomp, Jewelry Specialist, Loot Curator: Mad About Jewlry, Museum of Arts and Desing, New York. Στο χώρο της έκθεσης θα προβάλλεται η ταινία: "Η Οδύσσεια των Υλικών", παραγωγής του "A Jewel Made in Greece", που είναι ένα τιμητικό αφιέρωμα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου έγιναν και τα γυρίσματα, ενώ για πρώτη φορά θα εκτεθεί εκτός του Επιγραφικού & Νομισματικού Μουσείου, ο "Θησαυρός του Οσμάν".

Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: 10:00 π.μ. - 22:00 μ.μ.
Εγκαίνια: Παρασκευή 3 Μαρτίου, στις 19:00 μ.μ.

Ενδεχομένως ο όρος "τοξικοί" να φαίνεται υπερβολικός, σίγουρα όμως πολλοί, τους έχετε συναναστραφεί κι ας μην έχετε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς κάνουν!
Ας τους γνωρίσουμε λοιπόν λίγο καλύτερα, για να μπορέσουμε να τους αποφύγουμε ή και να τους απομακρύνουμε από τη ζωή μας, αν υπάρχουν, αλλά να κατανοήσουμε και το δικό μας ρόλο σε μια "τοξική σχέση".

Τοξικοί είναι οι άνθρωποι εκείνοι, που απομυζούν κάθε αισιοδοξία και αυτοεκτίμηση από τους άλλους. Κι επειδή αυτό ακούγεται πολύ γενικό και ίσως αόριστο, ας το προσδιορίσουμε καλύτερα, μια που το συγκεκριμένο είδος ανθρώπων δεν είναι εύκολο να το αναγνωρίσει κανείς με την πρώτη ματιά, ούτε με την πρώτη χειραψία.
Να αναφέρουμε εδώ, πως σύμφωνα με τη Jodie Gales, MA ψυχοθεραπεύτρια και σύμβουλο στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας, ο όρος "τοξικοί" δεν αναφέρεται στο σύνολο της προσωπικότητας κάποιου, αλλά στο είδος της σχέσης, που δημιουργεί με άλλους ανθρώπους. Δεν είναι λίγες οι φορές, που ένας τοξικός άνθρωπος είναι ένας άνθρωπος πληγωμένος για κάποιο λόγο και δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του, ούτε να πάρει την ευθύνη, που του αναλογεί. Επιπλέον δεν μπορεί να αναγνωρίσει τόσο τις ανάγκες του, όσο και τις συνέπειες που έχουν οι πράξεις του.
Συχνά μάλιστα μέσα από τους ρόλους, που αναλαμβάνει και θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε παρακάτω, προσπαθεί να ικανοποιήσει τις ψυχικές του ανάγκες, αλλά με τον πιο ανθυγιεινό τρόπο.

Πρώτα απ' όλα, ένας τοξικός άνθρωπος είναι ο χειρότερος ακροατής. Δεν ενδιαφέρεται για το συνομιλητή του, ούτε στο ελάχιστο και το μόνο που κάνει με κάθε ευκαιρία είναι να μιλά για τον εαυτό του, τις δυσκολίες που έχει στη δουλειά του, τα "δράματα" που αντιμετωπίζει στο σπίτι του και για τους ατελείωτους αγώνες που δίνει. Δεν ρωτά ποτέ για τους άλλους, ούτε και μπαίνει στη διαδικασία να τους ακούσει ή να εκφράσει μια καλή κουβέντα. Αρχίζει πάντα τη συζήτηση με το ρήμα "εγώ" και πάντα τα ξέρει όλα. Οι τοξικοί άνθρωποι, έχουν μόνο ένα θέμα συζήτησης, τον εαυτό τους!

Πιστεύουν πως κανένας δεν είναι ανώτερος ή εξυπνότερους από αυτούς. Όμως παράλληλα είναι χαμογελαστοί, έχουν μια επιτηδευμένη καλοσύνη με τους γύρω τους και με την πρώτη ματιά πείθουν για τις καλές τους προθέσεις. Μπορούν να γίνουν εύκολα σαγηνευτικοί, έχοντας ως σκοπό τους να μειώσουν τους άλλους για να επιβεβαιώσουν τη δική τους ανωτερότητα.

Κι επειδή ξέρουν πολύ καλά πως θα γίνουν αντιληπτοί αργά ή γρήγορα, φροντίζουν να παίζουν το ρόλο του θύματος. Κάθε δύσκολη κατάσταση που ζουν είναι αποτέλεσμα των λαθών των άλλων και ποτέ δική τους ευθύνη. Όσες δικαιολογίες και ψέμματα κι αν προβάλλουν για μια άσχημη κατάσταση να ξέρετε πως πρώτα απ' όλους τις έχουν πιστέψει οι ίδιοι. Τα βλέμματα συμπόνιας, που εισπράττουν είναι η επιβεβαίωση και η κρυφή χαρά τους.

Είναι τρομερά επικριτικοί ακόμα και με ανθρώπους, που δεν γνωρίζουν καθόλου. Δεν βγαίνει εύκολα καλός λόγος από το στόμα τους κι αν βγει θα είναι μια προσεκτικά καλυμμένη προσβολή. Όσο κι αν σας εντυπωσιάζει αυτό, μέσα από αυτή τη διαρκή σύγκριση με τους άλλους βγάζουν (αυθαίρετα πάντα) τον εαυτό τους καλύτερο κι αυτό τους καθησυχάζει και τους δίνει αυτοπεποίθηση.

Είναι ομολογουμένως πολύ δύσκολο να τους καταλάβει κανείς. Γι' αυτό βάλτε ένα ερωτηματικό μεγάλο σε ανθρώπους, που έχουν πάντα να διηγηθούν μια άσχημη ιστορία για κάποιο άλλο, πάντα πίσω από την πλάτη του, την οποία μάλιστα θα διανθίσουν με ψέμματα, αφού είναι άριστοι ψεύτες.

Το ενδιαφέρον τους μπορεί να τσακίσει τον καθένα. Θα ρωτήσουν "τι κάνεις" για να απαντήσουν μόνοι τους "γιατί δεν φαίνεσαι καλά", τα περνούν όλα, στη ζωή των άλλων, από εξονυχιστικό έλεγχο ρωτώντας με αδικαιολόγητη οικειότητα ακόμα και πολύ προσωπικά πράγματα, που δεν θέλει κάποιος να τους πει, πάντα από "ενδιαφέρον", ενώ είναι ικανοί να γκρινιάζουν για το παραμικρό διαλύοντας κάθε καλή διάθεση και κέφι στον περίγυρο.

Δεν θα χάσουν ευκαιρία να περιαυτολογήσουν και να αναφέρουν με κάθε λεπτομέρεια τα μεγάλα τους επιτεύγματα, που όλα έγιναν κάτω από τραγικά αντίξοες συνθήκες, δεν παραδέχονται ποτέ τα λάθη τους, τα οποία ακόμα κι όταν είναι αυταπόδεικτα φταίνε οι άλλοι, ενώ πολλές φορές φέρονται σαν έφηβοι και σπάνια θα δώσουν σημασία σε ανθρώπους, που δεν είναι υψηλού εισοδήματος και κοινωνικού status.

Αυτό που συνήθως παρατηρείται είναι πως τέτοιους ανθρώπους δύσκολα μπορεί κανείς να τους βγάλει ολοκληρωτικά από τη ζωή του, είτε γιατί είναι μέλη της ευρύτερης οικογένειας, είτε γιατί βρίσκονται στον εργασιακό περίγυρο.

Αν έχετε εντοπίσει τέτοιους ανθρώπους στη ζωή σας και δεν μπορείτε να τους απομακρύνετε, καλό είναι να εκτίθεστε όσο λιγότερο γίνεται στην τοξικότητά τους. Ένας τρόπος είναι να σταματήσετε με μια δικαιολογία κάθε γκρίνια ή επικριτική συζήτηση. Δεν χρειάζεται να μοιράζεστε τίποτα προσωπικό μαζί τους, ούτε καλό, ούτε κακό. Κυρίως όμως δεν πρέπει να πέσετε στο δικό τους επίπεδο και να γίνετε και εσείς τοξικοί.

Αν τοξικοί άνθρωποι βρίσκονται στον οικογενειακό σας περιβάλλον η J. Gales συμβουλεύει: "Πείτε με αποφασιστικό τρόπο πώς αισθάνεστε, εξηγώντας τους πως ο λόγος που μοιράζεστε μαζί τους αυτά σας τα συναισθήματα είναι γιατί τους αγαπάτε και ενδιαφέρεστε να έχετε μια υγιή σχέση μαζί τους. Ορίστε και κυρίως διατηρήστε τα όριά σας. Εστιάστε την προσοχή σας στη φροντίδα του εαυτού σας. Και τέλος, αναρωτηθείτε, αν έχετε μπει σε ένα φαύλο κύκλο με αυτή τη σχέση, ειδικά αν έχετε μπει στη διαδικασία να δικαιολογείτε τη συμπεριφορά τους και αν προσπαθείτε να τους αλλάξετε. Στην περίπτωση, που τίποτα στην συμπεριφορά τους δεν αλλάξει, καλύτερα συνεχίστε τη ζωή σας χωρίς αυτούς".

Μην τους ανέχεστε, αλλά και μην τους μοιάσετε! Όλοι έχουμε στη ζωή μας πρόσωπα, που σαν ήλιοι φωτεινοί μας δίνουν χαρά και μας κάνουν καλύτερους. Επικεντρωθείτε σ' αυτούς και στα θετικά που σας συμβαίνουν. Θέστε όρια και μην τους ανέχεστε άλλο, χωρίς όμως να χάνετε την ψυχραιμία σας. Επιλέξτε ακόμα και τη μοναξιά αντί για την παρέα μαζί τους. Σίγουρα θα είναι παροδική, αφού άνθρωποι ξεχωριστοί πάντα υπάρχουν, αρκεί να μπούμε στη διαδικασία να τους ανακαλύψουμε!

Πηγή πληροφοριών:  huffingtonpost.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"

Ένα σημαντικό κομμάτι των παιδικών αναμνήσεων των δεκαετιών του 40, 50 και 60 περιέχει η έκθεση του Μουσείου Μπενάκη με τίτλο "Αγαπημένη θεία Λένα", η οποία είναι αφιερωμένη στην Αντιγόνη Μεταξά. Μια γυναίκα ξεχωριστή, μια παιδαγωγό σημαντική, που δημιούργησε τον πρώτο μόνιμο θεατρικό οργανισμό για παιδιά στην Αθήνα. 

Αφορμή για την έκθεση στάθηκε η εγγονή της Μαρία Ηλιού, που το καλοκαίρι του 2015, σε μια επισκευή του οικογενειακού παραθαλάσσιου σπιτιού, ανακάλυψε χαμένες φωτογραφίες της Α. Μεταξά από τις εκπομπές της στο ραδιόφωνο και εικόνες από τη ζωή της, που σήμερα αποτελούν μέρος της έκθεσης. 

Ποια όμως ήταν η Αντιγόνη Μεταξά, η ραδιοφωνική "θεία Λένα", που αγαπούσαν και άκουγαν όλα τα ελληνόπουλα;
Ήταν μια θρυλική μορφή. Οι παλιότεροι σίγουρα θα συμφωνήσετε με αυτό το χαρακτηρισμό. Έγραψε και ανέβασε παραστάσεις για παιδιά στο "Θέατρο του Παιδιού" από το 1933 ως το 1942. Το συγγραφικό της έργο περιλαμβάνει ακόμα 53 βιβλία για παιδιά ανάμεσά τους η πασίγνωστη Εγκυκλοπαίδεια του Παιδιού και η Μυθολογική Εγκυκλοπαίδεια ενώ παρουσίασε 4.500 ραδιοφωνικές εκπομπές για παιδιά από το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) από το 1939 ως το 1966, με γνωστότερες το "Η θεία Λένα στα μικρά παιδιά" και το "Καλημέρα Παιδάκια".

Η Α. Μεταξά πρωτοπαρουσίασε μια σειρά δίσκων βινιλίου με παραμύθια και παιδικά τραγούδια καθώς και τις πρώτες τηλεοπτικές παιδικές εκπομπές. Το 1965 η Ακαδημία Αθηνών τη βράβευσε για το έργο της.

Στην έκθεση παρουσιάζεται άγνωστο υλικό από τη ζωή και το έργο της από το προσωπικό της αρχείο το οποίο είχε οργανώσει η κόρη της Λήδα Κροντηρά καθώς και φωτογραφίες από το αρχείο του Μουσείου και φυσικά τα βιβλία της.

Παράλληλα με την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1) θα παρουσιάζεται στο ίδιο κτίριο στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη (αίθουσα Ευριδίκης Κωστοπούλου) το ομώνυμο ντοκιμαντέρ. 

Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 12 Μαρτίου 2017 και η προβολή του ντοκιμαντέρ ως τις 19 του ίδιου μήνα. Την έκθεση επιμελήθηκε η κ. Μαρία Ηλιού και ιστορικός σύμβουλος ήταν ο κ. Αλέξανδρος Κιτρόεφ.

Γεννήθηκε το 1943 στις 15 Ιουλίου, μεσ' την καρδιά του καλοκαιριού στην Αθήνα και έμελλε να μπει στις καρδιές όλων μας. Ο "φτωχός και μόνος καουμπόι" ο Λουκιανός Κελαηδόνης μεγάλωσε σε μια γειτονιά της Κυψέλης και από τα πέντε του χρόνια άρχισε να μαθαίνει πιάνο, χωρίς ποτέ να πάρει πτυχίο μουσικής. Αντίθετα πήρε πτυχίο Αρχιτεκτονικής από το ΕΜΠ, χωρίς ποτέ να εξασκήσει το επάγγελμα αυτό.

Μεγάλη του αγάπη η μουσική, τον κέρδισε ολοκληρωτικά και μέσω αυτής, εκείνος κέρδισε εμάς! Ξεκίνησε το 1970 γράφοντας μουσική για τη θεατρική παράσταση του έργου της Κωστούλας Μητροπούλου "Η Πόλη μας". Η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς ερμηνεύουν στο δίσκο τα τραγούδια της παράστασης αυτής, ένα χρόνο αργότερα. Το 1972 συνεχίζοντας τη συνεργασία του με το Μ. Μητσιά κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο "Κόκκινη Κλωστή" σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, έχοντας μαζί τους και τη Δήμητρα Γαλάνη.

Ένα χρόνο αργότερα (1973) έρχονται τα "Μικροαστικά" σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη και έχουν ως ερμηνευτή τον ίδιο. Τραγούδια που ήδη κυκλοφορούσαν παράνομα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας τώρα συγκεντρωμένα σε ένα δίσκο γίνονται η αφετηρία της ερμηνευτικής πορείας του καλλιτέχνη. Η συνεργασία του με το Γιάννη Νεγρεπόντη συνεχίστηκε και στον επόμενο δίσκο του όπου έδινε "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας", ενώ το 1976 κυκλοφορεί ένα ορχηστρικό δίσκο με τίτλο "Media Luz".

Ο δίσκος "φτωχός και μόνος καουμπόι" είναι ο πρώτος, που αποτελεί ολοκληρωτικά δική του δουλειά, αφού σ' αυτόν, γράφει, συνθέτει και ερμηνεύει. Θα ακολουθήσουν οι δίσκοι: "Ψυχραιμία παιδιά", "Χαμηλή πτήση", "Τραγούδια για κακά παιδιά", "Γιατί να γίνω μαραγκός" και ο νοσταλγικός δίσκος "Fifties και ξερό ψωμί".

Μέσα από το άλμπουμ "Αχ πατρίδα μου γλυκειά" που κυκλοφόρησε το 1993, κάνει μια καταγραφή της μουσικής πορείας της Ελλάδας του τελευταίου μισού αιώνα. Σ' αυτό το δίσκο παρουσιάζονται (δισκογραφικά) για πρώτη φορά τραγούδια που ανήκουν στην προφορική παράδοση. Είναι σχολικά τραγούδια, τραγούδια της γειτονιάς, του δρόμου, της κατασκήνωσης αλλά και καντάδες, ελαφρά και ρεμπέτικα. Ο δίσκος αυτό αποτέλεσε την ηχογραφημένη εκδοχή του λαϊκού μιούζικαλ που παρουσίασε το καλοκαίρι του 1993 στο Λυκαβηττό.

Πέντε χρόνια αργότερα κυκλοφορεί ο ζωντανός δίσκος "Νέα Κυψέλη - Νέα Ορλεάνη" κάνοντας ένα όνειρό του πραγματικότητα. Στο δίσκο αυτό συμμετέχει η Preservation Hall Jazz Band από τη Ν. Ορλεάνη, ενώ το 2002 "Τα φανταρίστικα"σε στίχους ανώνυμων φαντάρων που δημοσιεύονταν στη στήλη "Φαντάρε πού πας;" της Κ. Ελευθεροτυπίας ντύνουν με μουσική τη φωνή των νέων και γίνονται τραγούδια που αγαπήθηκαν.

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης δεν περιορίστηκε μόνο σε δισκογραφικές δουλειές. Έγραψε μουσική όχι μόνο για το θέατρο αλλά και τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, πολλές από αυτές έγιναν άλμπουμ, όπως το "Πάμε μαέστρο" που περιέχει μουσική από τις παραστάσεις του "Ελεύθερου Θεάτρου" και της "Ελεύθερης Σκηνής". Υπήρξε ο βασικός συνθέτης των παραστάσεων της πρώτης περιόδου του "Θεσσαλικού Θεάτρου, ενώ συνεργάστηκε και με το Εθνικό, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Λαϊκό Θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά και την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου.

Το 1971 έγραψε μουσική για την ταινία του Παύλου Παρασχάκη "Δάκρυα για έναν αλήτη" και το 1975 έκανε την επιμέλεια της μουσικής για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ο θίασος" και το 1977 για την ταινία "Οι κυνηγοί". Το 1980 έγραψε μουσική για την ταινία του Π. Βούλγαρη "Ελευθέριος Βενιζέλος".

Πολλές και οι συναυλίες που έδωσε ο αγαπημένος τραγουδοποιός σε όλη την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο. Αυτό όμως που έχει μείνει ανεπανάληπτο και έχει καταγραφεί στη μνήμη όλων σαν το ελληνικό Woodstock είναι το περίφημο "Πάρτυ στη Βουλιαγμένη" στην πλαζ της Βουλιαγμένης τον Ιούλιο του 1983. Περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν εκείνο το βράδυ, κάνοντας το Λουκιανό, τον πρώτο καλλιτέχνη που έβγαλε τις συναυλίες από τα θέατρα και τα γήπεδα. Στο πάρτυ αυτό πήραν μέρος ο Δ. Σαββόπουλος, η Μ. Ζορμπαλά, η Α. Μάνου, ο Β. Γερμανός, ο Γ. Νταλάρας και η Μαντώ και αξίζει να θυμίσουμε πως δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο από την παραλιακή ως τη Λ. Συγγρού.

Μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο την Α. Βαγενά, δημιούργησε τον πολυχώρο "Μεταξουργείο" το 1999, όπου δραστηριοποιώταν μέχρι την τελευταία του στιγμή. Το 2006 έκανε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα με την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής, οι οποίες επεκτάθηκαν και στο εξωτερικό, καταλήγοντας στο Ηρώδειο. Ο δίσκος "Μ' αγιόκλημα και γιασεμιά" ήταν το αποτέλεσμα αυτών των συναυλιών.

Ο γάμος του με την ηθοποιό Άννα Βαγενά, του χάρισε δύο κόρες την ηθοποιό Γιασεμή Κηλαηδόνη και την τραγουδίστρια Μαρία Κηλαηδόνη. Έφυγε από τη ζωή στις 7 Φεβρουαρίου του 2017 μετά από πολυετή προβλήματα, που αντιμετώπιζε με την καρδιά του.
O "φτωχός και μόνος καουμπόι" περιδιαβαίνει τώρα στα μονοπάτια του ουρανού...


Πηγές πληροφοριών: wikipedia.org, sansimera.gr

Ένας εγκληματικός νόμος ετοιμάζεται να τεθεί σε ισχύ στο Μπαγκλαντές. Μπορεί αυτή η χώρα να είναι πολύ μακριά από μας, μπορεί να έχουμε σοβαρά δικά μας προβλήματα, όμως δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στην προσπάθεια των γυναικών της χώρας αυτής, να προστατεύσουν τα μικρά κορίτσια από τη τη θηριωδία!

Ο νόμος στον οποίο αντιτίθεται η πρωθυπουργός της χώρας, θα αναγκάζει τα μικρά κορίτσια να παντρεύονται το βιαστή τους!!! Στο πλευρό της στέκονται οι γυναίκες όλου του πλανήτη, αφού ο νόμος αυτός, όχι μόνο επιβραβεύει τον εγκληματία βιαστή, αλλά δένει μαζί του το θύμα μπέσα από το γάμο, καταδικάζοντάς το να υποφέρει για όλη του τη ζωή!

Ας βοηθήσουμε την πρωθυπουργό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και κάτω από την παγκόσμια κατακραυγή να εμποδίσει τον φρικαλέο αυτό νόμο. Με μια υπογραφή μας μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά.

Κατά καιρούς έχουμε διαπιστώσει πως το Μπαγκλαντές έχει κάνει μεγάλη νομοθετική πρόοδο σε ό,τι αφορά τις γυναίκες και τα κορίτσια. Όμως τώρα ετοιμάζει ένα νόμο - έγκλημα, που πρέπει και μπορούμε να σταματήσουμε, αφού ο νόμος αυτός ενώ αποσκοπεί στην απαγόρευση των παιδικών γάμων, περιέχει μια εξαίρεση για "ειδικές περιστάσεις" εξαναγκάζοντας τα μικρά κορίτσια να παντρεύονται το βιαστή τους.

Πατήστε εδώ και βοηθήστε να σταματήσει το έγκλημα. Πρόκειται για βιασμό παιδιών!!!

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου αυτού, τα πιο ευάλωτα πλάσματα είναι τα παιδιά και σε κάποιες χώρες τα κορίτσια. Ας τα προστατέψουμε εμείς!
Μέχρι στιγμής η πρωθυπουργός είναι υπέρ των "ειδικών περιστάσεων" που αναφέρει ο νόμος με την αιτιολογία πως δεν γίνεται αλλιώς, χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν της πως με αυτό τον τρόπο δένεται δια παντός ο θύτης με το θύμα και το έγκλημα γίνεται κατ' εξακολούθηση.

Όλοι μας γνωρίζουμε πως υπάρχει τρόπος να προστατευτούν τα κορίτσια του Μπαγκλαντές όταν υποστούν βιασμό, ακόμα κι αν μείνουν έγκυες, αν υπάρξει νόμος που θα τιμωρεί το βιαστή και θα επιτρέπει στα κορίτσια και τα παιδιά τους να γράφονται στο σχολείο χωρίς να απαιτείται το επώνυμο πατρός, για παράδειγμα. Η πρωθυπουργός Χασίνα έχει την εξουσία να το κάνει.

Από το Αφγανιστάν και την Ινδία μέχρι τη Σομαλία και την Κένυα, το Avaaz έχει χρησιμοποιήσει τη δύναμη των σκεπτόμενων πολιτών μέσω της πλατφόρμας του για να καταπολεμήσει την κακοποίηση των κοριτσιών και την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών. Τώρα ήρθε η ώρα να γίνει το ίδιο και για το Μπαγκλαντές.