Σύμφωνα με τον κ. Στέφα Αντώνη, Θετικό Εκπαιδευτή Σκύλων (iatronet.gr) σπάνια υπάρχει δικαιολογία για ένα σκύλο που δάγκωσε άνθρωπο, όμως γνωρίζοντας τους λόγους, που ένα σκυλί φτάνει σ' αυτή την κατάσταση και βλέποντας τα γεγονότα μέσα από τα μάτια του σκύλου, μπορούμε να αποφύγουμε τέτοιες καταστάσεις.
Τα παιδιά έως 14 χρόνων έχουν σε ποσοστό που αγγίζει το 50% ζήσει μια εμπειρία δαγκώματος από σκύλο, από τα οποία ο μεγαλύτερος αριθμός αφορά παιδιά κάτω των 9 χρόνων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η βλάβη να μην είναι μόνο σωματική αλλά και ψυχολογική.
Αν όμως κατανοήσουμε τη συμπεριφορά των σκύλων και προετοιμαστούμε για το πώς να συμπεριφερθούμε, μπορούμε να αποφύγουμε το μεγαλύτερο μέρος των τραυματικών αυτών συμβάντων.
Είναι γεγονός ότι δεν είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε ποιά σκυλιά έχουν τους δικούς τους κανόνες απέναντι στα παιδιά, μια που στην πλειονότητά τους τα σκυλιά είναι ασφαλή και ευχάριστα στην επαφή μαζί τους. Θα πρέπει να κατανοήσουμε τα σκυλιά μας και να βοηθήσουμε τα παιδιά να μάθουν να αναγνωρίζουν και να σέβονται τις καταστάσεις που πρέπει να αποφεύγουν.
Όλα τα παραπάνω και όσα θα ακολουθήσουν δεν έχουν σε καμμια περίπτωση πρόθεση να κατηγορήσουν τα παιδιά, που δαγκώνονται από σκύλο.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία σχετικά με περιστατικά δαγκωμάτων σκλύλων και ο λόγος είναι ότι δεν υπάρχει στην κουλτούρα μας η λογική της αναφοράς και της καταγραφής. Αν όμως δανειστούμε στοιχεια από μια 3ετή καταγραφή των Πανεπιστημίων του Chicago και του Dallas θα δούμε τα εξής συγκεντρωτικά συμπεράσματα:
Παιδιά κάτω των 4 χρόνων
60% δαγκώθηκαν στο κεφάλι, το σβέρκο και το πρόσωπο
90% δαγκώθηκαν στο ίδιο τους το σπίτι
40% δαγκώθηκαν από το σκύλο τους
60% των σκλύλων δεν είχαν προηγούμενο ιστορικό δαγκώματος
Παιδιά από 4 μέχρι 16 χρόνων
18% δαγκώθηκαν στο κεφάλι, το σβέρκο και το πρόσωπο
38% δαγκώθηκαν στο ίδιο τους το σπίτι
18% δαγκώθηκαν από το σκύλο τους
50% των σκύλων δεν είχαν προηγούμενο ιστορικό δαγκώματος
Επιπλέον έρευνες έδειξαν ότι, το 50% δαγκώθηκαν στο κρεβάτι τους και τα περισσότερα από το ίδιο τους το ζώο. Κανένα συμβάν δεν σχετίζεται με αδέσποτα ζώα. Εδώ θα πρέπει να έχουμε υπ' όψη μας ότι στη χώρα που έλαβε χώρα η έρευνα (Η.Π.Α.) είναι πολύ χαμηλά τα ποσοστά των αδέσποτων σκύλων.
Δεν υπήρχαν ενήλικες μάρτυρες
Από τα παραπάνω προκύπτουν κάποια ερωτήματα:
Γιατί επιτράπηκε η είσοδος στο χώρο ύπνου του παιδιού;
Πού ήταν οι γονείς ή κάποιος ενήλικος;
Πολλά από τα περιστατικά αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν με σωστό περιβάλλον στο σκύλο και σωστή εκπαίδευση.
Στόχος μας, δεν είναι να δωθούν οδηγίες εκπαίδευσης του σκύλου να μη δαγκώνει, αλλά πώς θα μάθουμε τα παιδιά, να προστατεύονται.
Πώς θα καταλάβουμε το ταραγμένο σκυλί
Τα σκυλιά σαν ζώα που είναι δαγκώνουν, πράγμα που σημαίνει πως οποιοδήποτε σκυλί μπορεί να δαγκώσει αν εμείς δεν ενεργήσουμε με το σωστό τρόπο όταν βρισκόμαστε κοντά του. Αν ξέρουμε τα σήματα που σχετίζονται με τη γλώσσα του σώματος του σκύλου, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον επικείμενο κίνδυνο. Πιο συγκεκριμένα η στάση όπου η ουρά είναι όρθια, η τρίχα της πλάτης όρθια και ο σκύλος παρουσιάζει τα δόντια του γρυλίζοντας, σημαίνει πως πρέπει αμέσως να μπούμε σε επιφυλακή.
Ο σκύλος είναι ταραγμένος και αν κάνουμε κάτι που τον ταράζει πρέπει να το σταματήσουμε αμέσως.
Όταν το σκυλί έχει γερμένα προς τα πίσω τα αφτιά του και η ουρά του είναι ανάμεσα στα σκέλια, το σκυλί είναι τρομαγμένο και θα προσπαθήσει να φύγει. Αν δεν μπορεί γιατί του στερούμε αυτή την επιλογή, υπάρχει κίνδυνος να επιτεθεί.
Ο σκύλος προσπαθεί πάντα να μεγαλώσει την απόσταση που τον χωρίζει από αυτό που τον τρομάζει. Η λύση που θα επιλέξει εξαρτάται από τις εμπειρίες του, την εκπαίδευση που πιθανών έχει λάβει, τη γενετική του προδιάθεση και το χαρακτήρα του. Αυτό που εμείς πρέπει να θυμόμαστε είναι να μην πλησιάζουμε ένα σκυλί που δείχνει φοβισμένο, καθώς επίσης και ότι ένα σκυλί επιθετικό έχει (σε γενικές γραμμές) τα αυτιά όρθια, το σώμα σφιγμένο, την ουρά ψηλά και το τρίχωμα όρθιο.
Ένα τρομαγμένο σκυλί, έχει (σε γενικές γραμμές) τα αφτιά πίσω, το σώμα χαμηλωμένο και την ουρά στα σκέλια
Σημαντικά σημάδια είναι επίσης, το γρύλισμα και γαύγισμα και το σήκωμα των χειλιών.
Τα σκυλιά που έχουν μια αμυντική ή επιθετική γλώσσα σώματος έχουν συνήθως αυτό που ονομάζουν οι ειδικοί "περίμετρο ασφαλείας" και το παιδί είναι ασφαλές μόνο όταν βρίσκεται έξω από αυτή τη νοητή περίμετρο. Η δυσκολία εδώ είναι πως αυτή η νοητή περίμετρος ασφαλείας είναι διαφορετική για κάθε σκύλο.
Έτσι καλό είναι να θυμόμαστε πως η αμυντική στάση υιοθετείται συνήθως από ένα ντροπαλό ή φοβικό σκύλο, ο οποίος είναι διστακτικός, δειλός, φοβάται εύκολα, αποφεύγει συγκεκριμένους ανθρώπους ή και αντικείμενα. Τα ντροπαλά σκυλιά μπορούν κάλλιστα να είναι ευγενικά, αγαπησιάρικα, υπάκουα, που όμως θα δαγκώσουν αν φοβηθούν. Αυτό που θέλουν είναι να κυνηγήσουν και να διώξουν τον άνθρωπο και μεις δεν είμαστε σε θέση να πούμε με βεβαιότητα ποιοι άνθρωποι ή ποιες καταστάσεις μπορούν να φοβίσουν το σκυλί μας.
Το φοβικό σκυλί μπορεί εύκολα να μας ξεγελάσει κάνοντας το "γενναίο". Γρυλίζει και σηκώνει την τρίχα στη ράχη όπως ένα γενναίο, όμως τα αφτιά του μπορεί να είναι γερμένα προς τα πίσω, το σώμα να είναι χαμηλωμένο και η ουρά στα σκέλια. Μάλιστα η ουρά μπορεί να κουνιέται χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι πάντα ένα φιλικό σκυλί. Είναι πολύ πιθανό να μας "καρφώσει" με τα μάτια του, να φύγει και να ξαναγυρίσει αμέσως, επαναλαμβάνοντάς το αυτό αρκετές φορές στην προσπάθειά του να μας τρομάξει και να μας διώξει, γιατί δεν θέλει να έρθει σε αντιπαράθεση με ό,τι το τρομάζει. Αν αγνοήσουμε το μήνυμα, που μας στέλνει είναι πολύ πιθανό να μας δαγκώσει.
Επιθετική είναι η στάση του σώματος όταν το σκυλί δείχνει εχθρικό και έτοιμο για μάχη, έχει αυτοπεποίθηση και δείχνει κυριαρχικό. Το σκυλί αυτό μπορεί να είναι αγαπητό και αφοσιωμένο στο άμεσο περιβάλλον του, αν λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση, όμως αυτού του είδους το σκυλί είναι ικανό να δαγκώσει αν το προκαλέσουμε.
Το πρόβλημα είναι ότι τα σκυλιά και οι άνθρωποι διαφέρουν σ' αυτό που θεωρούν απειλή και για το λόγο αυτό δεν είμαστε σε θέση πάντα να γνωρίζουμε τι θα εκλάβει ως απειλή ο σκύλος.
Με απλά λόγια, πώς θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε το δάγκωμα σε ένα παιδί:
1. Ποτέ δεν αγγιζουμε σκύλο που τρώει
2. Δεν επιτρέπουμε στα παιδιά να παρενοχλούν το σκύλο
3. Αν ο σκύλος κυνηγήσει ποδηλάτη, θα πρέπει να κατέβει ο ποδηλάτης αμέσως από το ποδήλατο και να το τοποθετήσει ανάμεσα στον ίδιο και το σκύλο χωρίς όμως να κοιτά το σκύλο
4. Συστήνουμε στα παιδιά να αποφεύγουν τις αγέλες σκύλων. Αν όμως βρεθούν ανάμεσα σε σκυλιά, δεν πρέπει να τρέξουν, ούτε να φωνάξουν.
5. Δεν επιτρέπουμε στα παιδιά να ενοχλούν το σκύλο, όταν κοιμάται.
6. Στην περίπτωση που συναντήσουν άγνωστο σκύλο, να μην τον χαϊδέψουν στο κεφάλι αλλά στο πλάι του προσώπου του κάτω από το πηγούνι ή στο στήθος και πάντα από την πλευρά που βρίσκονται αυτά. Είναι προτιμότερο να τα αποτρέψουμε εντελώς από το χάιδεμα αν δεν νιώθουν άνετα με αυτό και δεν είναι εξοικιωμένα
7. Ρωτάμε πάντα τον ιδιοκτήτη του σκύλου αν είναι ασφαλές να τον χαϊδέψουν και μόνο μετά από την άδειά του, τους μαθαίνουμε να δώσουν την ευκαιρία στο σκύλο, να τα μυρίσει πρώτα.
8. Δεν χαϊδεύουμε σκύλο που βρίσκεται μέσα σε αυτοκίνητο, γιατί είναι πιθανό να είναι ο χώρος που προστατεύει
9. Δεν χωρίζουμε σκυλιά που μαλώνουν
10. Αν τα πλησιάσει άγνωστος σκύλος, να μείνουν ακίνητα σαν δέντρα.
Καταλήγοντας θα πρέπει να θυμόμαστε πως παιδιά και σκυλιά μπορούν να ζουν αρμονικά, με την προυπόθεση ότι θα εκπαιδευτούν και τα δύο έτσι ώστε να μάθουν να σέβονται ο ένας τα όρια του άλλου. Για το λόγο αυτό καλό είναι να μην αφήνουμε ποτέ τα παιδιά μόνα τους με το σκύλο, χωρίς τη δική μας παρουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!