Σε λογισμών αραξοβόλι
έδωσα τόπο στην οργή
έκανα χώρο να κάτσει η πίκρα
με δάκρυ έπλυνα κάθε πληγή
Μα η ψυχή δεν αλαφρώνει
μάτι δεν κλείνει ο στεναγμός
ταξίμι παίζει η στεναχώρια
στήνεται γύρω μου χορός τρελός
Θάλασσα όλα, φουρτουνιασμένη
βάρκα η λογική που ναυαγεί
σπασμένη πυξίδα η ελπίδα
πώς να με βγάλει σε νέα γη;
Δώσε μου χρόνο να ημερέψω
δώσε μου αγάπη να πορευτώ
δώσε μου χάδι να ζωντανέψω
δώσε μου χέρι να κρατηθώ.
Μ' αυτά θα υφάνω το πανί μου
μ' αυτά θα αρματώσω νέο σκαρί
λήθη θα ρίξω μέσα στ' αμπάρια
και στο τιμόνι τη προσμονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μου τη γνώμη σας αφού πρώτα διαβάσετε την "Πολιτική Δημοσίευσης Σχολίων" του blog, που θα βρείτε στην κορυφή της πλαϊνής μπάρας, αν μπαίνετε από υπολογιστή ή κάτω από τη φόρμα σχολίων, αν μπαίνετε από smartphone ή tablet. Ευχαριστώ!